.Sint-Janskruid kunt u kopen als plantje of als zaad. De zaadjes kunt u al in de winter in huis uitzaaien,gelijk in kleine potjes, zodat u later niet meer hoeft te verspenen.
In het late voorjaar zet u ze u direct in de volle grond uit. Zet ze niet te dicht bij elkaar, een onderlinge afstand 25x25cm is aan te bevelen. U geeft nu ook organische mest of compost. Denk eraan genoeg plantjes voor te trekken, zodat u de komende jaren afwisselend kunt oogsten. Oudere planten laten zich makkelijk delen, waarbij u ook met afgenomen stukjes plant kunt stekken voor nieuwe plantjes.
Hierbij nog een foto van Sint-Janskruid.
.Hypericum androsaemum heeft de zelfde medicinale werking als Sint-Janskruid, en heeft bovendien in de herfst een prachtig rood blad. De oranjerode vruchten zijn geliefd in boeketten. Het grootbloemig Sint-Janskruid (H.calycinum) is een rijkbloeiende bodembedekker.
.Voor de vorming van de werkzame stoffen is het belangrijk dat de plant op een zonnige, warme plaats staat. De bodem moet goed doorlatend zijn en liever te droog dan te vochtig. Bij een te hoog kalkgehalte vergelen de bladeren, omdat er sporenelementen op worden vast gezet.
.Sint-Janskruid komt van Europa tot Noord- Afrika en West-Azië¨in de natuur voor. Zijn weldadige uitwerking op lichaam en ziel zijn sedert lang bekend.
.de rijkvertakte struik, ook gevlekte hertshooi of gevlekt Sint-Janskruid genoemd, kan tot 1 m hoog worden. Karakteristiek zijn de oliehoudende bladeren die , als men ze tegen het licht houdt, geperforeerd lijken ( vandaar de naam perforatum) omdat ze zijn bezaaid met kleine oliekleren. Een echt sierraad zijn de helder goudgele bloemen midden in de zomer, die een rode kleurstof bevatten, zowel bloemen als bladeren bevatten de werkzame stof hypericine deze stof zou verantwoordelijk zijn voor het feit dat het kruid helpt bij depressies. Ook bevat het kruid etherische olie, looistoffen, anti- oxidantisch werkende flavonoÏden.
.Zowel de uitwendig aangebrachte olie als huidcontact met de bladeren en het eten van laurier via gerechten, kan een allergische reactie geven.
In grote hoeveelheden werkt laurier narcotiserend en kan het bewustzijnsstoornissen oproepen.
Pas daarom op met het drinken van veel laurierbladthee.
.De ook in de winter groene kuipplant tovert een mediterraan sfeertje op elke plaats waar hij staat, of dat nu het terras, het blakon of de (winter) tuin is.
Samen met andere kruiden uit het Middelandse-Zeegebied, zoals rozemarijn, mirte, lavendel en oregano, kunt u een zuidelijk ogende kruidentuin arrangeren die veel charme zal uitstralen.
Natuurlijk zet u de kruiden dan in stenen of in terracotta potten in een mooi groepje bij de laurier.
.Laurierolie wordt bij verstuikingen en zwellingen op de bewuste plaatsen ingewreven en vermindert snel de klachten.
Uit de vruchten wordt reumazalf gemaakt.
.Laurierblad kruidt soepen, sausen, stoofschotels, vis-en vlees gerechten.
De bladeren worden in hun geheel, maar zonder steeltje, aan het gerecht toegevoegd tijdens het bereiden.
Voor het serveren worden ze verwijderd.
Ingelegde olijven of kaas (feta,geitenkaas) krijgen door laurier een aparte smaak.
.1 Gewassen takje laurier ( met circa 10 -15 bladeren) met 1 puddinglepel venkelzaad in een schone, afsluitbare glazen fles doen (meet een inhoud van 3/4 tot 11).
Aanvullen met appelazijn tot de bladeren helemaal zijn bedekt.
Dat is belangrijk, om dat anders snel schimmel ontstaat.
De fles afsluiten en op een koele, donkere plaats bewaren, waarna de azijn na 2 weken trekken klaar is.
.Wanneer u laurier als kuipplant houdt, kunt u het hele jaar door de bladeren oogsten.
Daarbij zijn tweejarige veel aromatischer dan de jonge, nog hel groene blaadjes.
Gedroogde laurier heeft al wat aroma verloren.
.U kunt laurierplantjes kopen, maar ze ook zelf het hele jaar door vermeerderen uit stek.
Omdat laurier meestal in kuipen of potten staat, moet hij geregeld worden verzorgd met water en voedingstoffen, vooral in de zomer.
Laurier verdraagt eerder een kortdurende droogteperiode dan een langdurige natte periode.
De plant moet vorstvrij en licht overwinterenbij temperaturen van 1-5)C.
Bijzonder gevaarlijk zijn de late nachtvorsten, die de jonge scheuten kapot kunnen maken.
De plant laat zich snoeien als hoogstam, maar ook als piramide of elke andere gewenste vorm.
Het beste tijdstip voor snoeien is het voorjaar, als de nachtvorsten voorbij zijn.
nog een foto van bladeren van laurier.
.Laurier kan zonnig tot halfbeschaduwd staan. hij heeft voorkeur voor een beschutte plek tegen de wind en stelt prijs op humus- en voedingsrijke grond.
.OOrspronkelijk in Voor-Azië inheems, heeft laurier zich over het gehele Middelandse-Zeegebied verbreid.
Op bepaalde plaatsen in de wereld, zoals op de Canarische Eilanden, bestaan nog inmens grote laurierbossen.
Al in de oudheid gold een laurierkrans als symbool van de hoogste erkenning voor grote prestaties, zoals winnaars van de Olympische Spelen, succesvolle veldheren en begenadigde dichters.
Gezien deze achtergrond is de uitdrukking een lauwerkrans 'verdienen' te verklaren.
.De groenblijvende struik kan in zijn thuislanden een 10 m hoge boom worden.
Omdat hij vorstgevoelig is ,wordt hij in onze streken meestal als kuipplant grootgebracht en blijft hij ook daarom klein.
De kleine, witte bloemen, waaruit zich de zwarte besjes ontwikkelen, groeien in de bladoksels.
De mannelijke en vrouwelijke bloemen zitten aan twee verschillende planten, zodat bevruchting nodig is - dat is de reden dat laurier zelden bloeit in tuinen.
De leerachtige, glanzende, aan de randen gewelfde bladeren geuren heerlijk, omdat zij - naast looi- en bitterstoffen - veel etherische olie bevatten.
