.In het broedseizoen heeft hij een territorium nodig van ongeveer 40 hectaren. Dit is behoorlijk wat minder dan zijn soortgenoot, de groene specht die aanspraak maakt op een domein van zowat 100 hectaren.
Niet tegenstaande zijn kleiner grondgebied is het mannetje binnen de spechtensoorten een hoogwaardigheidsbekleder, want hij heeft een rood kardinaalspetje op zijn achterhoofd staan.
Het wijfje is verstoken van dit ornament, alhoewel ze het in haar jeugd wel heeft gehad. Alle jongen hebben een mooi satijnrood petje, maar enkel bij de mannetjes blijft er later iets van over.
De bonte specht is en stuk kleiner dan de groene specht en heeft zowat de grootte van een spreeuw.
Zijn korte, krachtige "tsjik"-roep hoor je tamelijk ver.
Om zijn aanwezeigheid kenbaar te maken heeft hij, binnen zijn residentie, zorgvuldig enkele goed resonerende takken of stammen uitgekozen. Die vormen zijn vaste drumstellen en daarmee maakt hij indruk op zijn buren of soortgenoten.
Met zijn geroffel lokt hij ook een wijfje. het gebeurt dat meerdere wijfjes slaags geraken om een mannetje. Zij zitten elkaar dan meestal laag bij de grond achterna rond de voet van de stam. het mannetje ziet dit wel, maar bemoeit er zich niet mee.
De Grote bonte specht (Dendrocopos major) inleiding
.Als je in het bos een duidelijke stevige roffel hoort en je kan heel vlug tellen en je telt 12 tot 16 slagen op 6/10 van een seconde, dan hoor je een Grote bonte specht.
Hij is wel de meest voorkomende in onze gebieden.
of het nu een mannetje of een vrouwtje is kun je nog niet zeggen, want beide hameren er duchtig op los.
Om het onderscheid te kunnen maken, moet je hem kunnen zien.
Na elke roffel kijkt hij even rond of iedereen wel goed heeft gezien hoe knap zijn drumprestatie wel was. in feite doet hij dit om na te gaan of de kust nog veilig is.
foto van de Grote bonte specht, man
.Het beste groeien mango's op een losse, vrij schrale bodem.Zij kunnen goed tegen droogte. Zij hebben voor het rijpen van de vruchten een droogteseizoen van 3 maanden nodig.
Als we zelf een mangoplant willen kweken, moeten we eerst de pit met een scherp mes openbreken omdat de kiem door het onrijp plekken niet genoeg kracht heeft om er zelf uit te komen. Je kunt hem in vochtige bladaarde planten en met plastic afdekken. Op een warme plek in de schaduw zullen er, als je geluk hebt, na drie weken de eerste blaadjes tevoorschijn komen. Het plastic kun je dan verwijderen en de ter plant langzamerhand aan het zonlicht wennen. het wortelstelsel zal zich ontwikkelen en moet dus in een grotere pot geplant worden. Bij ons zal de mangoboom niet groeien.
.De gigantische mangoboom symboliseert kracht en sterkte. Het Sanskritwoord amra werd vroeger gebruikt om aan een persoon of object waardigheid en bewondering toe te kennen. Het inademen van de geur van de bloem zou helpen bij liefdesverdriet.
Volgens een legende kreeg Boeddha van een dame namens Amradarika een mangotuin cadeau. In de indiase mythologie belichaamt de mango de gedaanteverandering van Prajapat, god van de schepping. Bundels van jonge takken en bloemen worden nog tegenwoordig bij bepaalde religieuze ceremoniëen gebruikt.
.In India zijn meer dan 1000 variëteiten te vinden.
Vermeerdert wordt de mango meestal door geënte stekjes. Deze planten dragen al na 3 jaar, bomen uit zaden pas na 7 jaar vruchten.
.In eerste instantie is de mango ( in de hindoeïstische Veda's godenspijs genoemd) een belangrijk voedingsmiddel voor de mensen in torpische landen. Hij is rijk aan vitamine A en C en verschillende mineralen.
Uit de pit wint men vet voor de zeep - en cosmetica-industrie.In India worden mangoproducten als geneesmiddel gebruikt. Het vruchtvlees bevordert de spijsvertering en heeft een licht laxerend effect. Mango's worden gebruikt om bloedingen te doen stoppen en het hart te versterken. Er wordt beweerd dat hij een positief effect op het functioneren van de hersenen heeft. Het inademen van de damp van mangobladeren zou keelonsteking genezen en van de hik bevrijden.
De schors bevat het zogenaamde resine. Vermengd met limoensap geneest men daarmee huidziektes.
De mango zou eigenlijk binnen de wereldhandel een grotere rol moeten spelen dan tegenwoordig het geval is. Het is tragisch dat de helft van de rijpe vruchten ongebruikt wegrot. Het probleem is dat hooguit drie maanden lang geoogst kan worden. Daar waar wel geëxporteerd wordt, worden de vruchten onrijp geplukt. In gekoelde laadruimten worden zij naar onze streken getransporteerd. Natuurlijk heeft dit nadelige gevolgen voor de smaak. In feite weten wij niet hoe een echt rijpe mango smaakt.
de mango is zeer geschikt voor de verwerking tot producten als mangochutneys, compote en voedingsmiddelen voor baby's, mangoijs en mangoyoghurt.
.De altijd groene mangoboom is èèn van de grootste fruitbomen ter wereld. Hij kan meer dan 25m hoog worden. De leerachtige bladeren met hun pregnante nerven zijn 10 tot 20 cm lang. Ze zijn in het begin bleekroze en worden later donkergroen, lijkend op die van laurier. De witte, gele of lichtroze bloemen zijn of mannelijk of tweeslachtig en zitten aan 10 tot 16 cm lange pluimen. Zij ontwikkelen zich tot de sappige vruchten die met lange stelen aan de takken hangen. Er zijn vruchten die nauwelijks groter zijn dan een abrikoos, terwijl anderen een gewicht van 2 kilo bereiken. De vorm is langwerpig ovaal, nier of hartvormig. De kleur van de schil van rijpe vruchten kan groen, geel , rood of oranje zijn. Het vruchtvlees is meestal goudgeel, zacht en licht vezelig. Er zijn soorten met papachtige inhoud, die door een kleine opening er uit gezogen kan worden. De grote ovale pit is moeilijk van het vruchtvlees los te maken. Hij omsluit een kiem of meerdere kiemen, waaruit zich slechts èèn bevruchte eicel ontwikkelt. Mango kan een lichte terpentijnsmaak hebben, die van ras tot ras verschilt.
.Oorspronkelijk was de mango bekend onder de namen ambag, aniba en amba. De Tamielse naam man-kay oftewel de Singhaalse term man gas(gas= boom) leidden tot de huidige naam mango.
Mangifera betekent zoveel als boom die mangovruchten draagt.
.Inheems is de mangoboom in de indo-burmesische streken. India is tegenwoordig het enige land waar wilde mangobossen met hun verschillende variëteiten groeien. De mangiferafamilie omvat c.a 60 boomachtige soorten, waaronder de bekende Mangifera indica. Tegenwoordig is hij in alle tropische gebieden als cultuurplant te vinden, maar ook in subtropische zoals Florida, Zuid-Afrika, Israël, Cyprus en Egypte. Als cultuurplant duikt de mangoboom voor het eerst in Maleisia op en rond 1400 na chr. op de Filppijnen.
Daarna veroverde hij de Zuid-Aziatische landen. De verdere verspreiding gebeurde door de Portugezen.Vermoedelijk brachten zij deze vrucht aan het begin van de 16 e eeuw van Goa (India) naar Oost-Afrika, West-Afrika en tenslotte naar Brazilië. Van daaruit vonden zaden hun weg via Jamaica en Mexico naar Florida en Hawai. In Kernland (Australië) werd de Mango in 1870 geimporteerd.
Mango wordt ook in Zuid-Spanje en Noord-Afrika geteeld.
.Mango is naast banaan en ananas de belangrijkste tropische vrucht die sinds 4000 jaar gecultiveerd wordt. Het is de nationale vrucht van India, geworteld in de geschiedenis van dit land. Zowel voor de hindoes als ook voor de boedhisten heeft hij religieus symbolische betekenis.
.slechts èèn kleurslag is erkend, nml koekoek.
Bij koekoekkleurige dieren is elke veer onscherp dwarsgeband in afwisselend donkerder grijs en wit-lichtgrijs. In het algemeen zijn de hanen lichter doordat de lichte dwarsbanden in de veren breder zijn dan bij de hen.De Izegemse koekoek is een vrij zeldzame vleeshoender.
.De Izegemse Koekoek is een tamelijk fors vleeshoen met een roze kam. De standaard geeft als richgewicht 3,5 kg voor een jonge en 4 kg voor een overjarige haan. Voor een jonge hen wordt 3 kg aangegeven en voor een overjaarse 3,5 kg. De staart van de Izegemse koekoek is weinig ontwikkeld en wordt bijna horizontaal gedragen. Het lichaam is tamelijk rechthoekig van vorm met een lange brede rug die vlak is tussen de schouders en horizontaal gedragen wordt. De borst is breed, iets opgericht, goed naar voren gedragen en goed bevleesd. De benen zijn onbevederd en wit van kleur,
.De Izegemse beschikt over een ruime waaier van benijdenswaardige eigenschappen. Het is bekend dat de Izegemse koekoek zijjn kwaliteit als vleesproducent als geen ander combineert met een goede leg. Om de dieren volgroeid te krijgen moet men wel rekenen op 7 à 8 maanden, naargelang het gaat om hennetjes of haantjes. Het fijne vlees kan echter beslist al op vroegere leeftijd geproefd worden. De hennetjes gaan aan de leg op een leeftijd van 7 à 8 maanden. Zeer kenmerkend is dat zij na de legstart een goede winterleg volhouden. Gemiddeld worden per jaar 150 bruinschalige eieren van 65 à 68 gram gelegd. Na de winterleg gaan de meeste hennen vanaf maart reeds aan het broeden. Een broedende hen kan met groot gemak 15 eieren uitbroeden. De Izegemse is bijzonder sterk en vitaal maar ook zeer rustig en vertrouwelijk van karakter. De dieren hebben genoeg met een kleine ruimte.
Een omheining van 1 meter hoogte volstaat ruimschoots om de dieren in hun ren te houden want vliegen doen ze nauwelijks.
.Reeds in 1554 was er in het werk van Aldernardiana sprake van de Izegemse.
Hoe de "Kiekens van Yseghem" er destijds precies uitzagen is niet duidelijk, evenmin hoe ze ontstaan zijn. Rond 1900 was men in de streek van Izegem duidelijk aan het werken aan de veredeling van een zeer oud ras. Foto's uit die periode laten dieren zien met duidelijk de uiterlijke kenmerken van de Izegemse koekoek zoals we die nu kennen. Het was een eerste bloeiperiode voor de Izegemse koekoek. De eerste wereldoorlog is er echter oorzaak van dat alle geleverde inspanningen teniet werden gedaan. Na de tweede wereldoorlog was er gedurende jaren geen sprake meer van de Izegemse tot men in de jaren' 70 begon met de wederopbouw van het ras.
.Het abstracte ontwerp combineert water en groen met de inscriptie van meer dan drieduizend namen: de slachtoffers in New York, Washington en Pennsylvania krijgen een plek, net als de zes doden van de eerste aanslag op het World Trade Center (WTC) in 1993. Hun oorspronkelijke monument ging ten onder op 9/11. Ground Zero zal een parkachtige sfeer krijgen door veel bosschages.De twee vijvers liggen op tien metr diepte, en een film van water valt aan de vier zijden continu van de oppervlakte naar de bodem. De bezoeker kan aan twee kanten afdalen naar de bodem. Daar kijk je', afgesloten van de beelden en geluiden van de stad', door de kalme waterval naar de oppervlakte van de vijver. Op die diepte zijn ook de duizenden namen van de doden te lezen. Arad wil de namen in willekeurige volgorde noteren. Dit weerspiegelt de toevallige wreedheid van de sterfgevallen stelde de architect in november.
.Het plan van Libeskind bestaat uit een aantal wolkenkrabbers rond de locatie van het voormalige WTC. De plaats waar de Twin Towers stonden zal open blijven. Hier komt een monument, waarvoor later een ontwerp zal worden gemaakt. De hoogste toren wordt 541 metr en zal daarmee het hoogste gebouw ter wereld worden. Dit komt overeen met 1776 voet, 1776 is het jaar van de Onafhankelijksverklaring van de VS. Het plan zal nog worden aangepast aan eisen van diverse belanghebbenden, zoals omwonenden en investeerders. Van Daniël Libeskind (1946) zijn eerder onder andere jet Joods Museum in Berlijn en het Felix Nussbaum Haus in Osnabrück gerealiseerd. Verder zijn er diverse projecten in uitvoering waaronder het Victoria & Albert Museum te Londen. De hoogste toren krijgt de naam Freedom Tower. Verder komen er vijf kantoorgebouwen. De grote verandering in de bouwtekeningen is dat de gebouwen slaker zijn geworden. Ook is de plaatsing van èèn van de kantoorgebouwen iets veranderd zodat de plek van het voormalige WTC gebouw grotendeels openblijft. Op de grond van het WTC zal wel ruimte zijn voor treinsporen.
.De eerste steen van de torens, door Yamasaki aangeduid als symbool van de wereldvrede, wordt gelegd in 1966. In 1973 gaat het centrum officieel open. De 417 en 415 metr hoge torens zijn opgetrokken uit stalen kolommen, 61 aan elke zijde van het vierkant, verdeeld over een breedte van 64 metr. De ramen zijn inderdaad maar 48 cm breed: de tussenruimte tussen de kolommen. Het geheel is eigenlijk èèn grote metalen koker. Via stalen spanten zijn de pilaren verbonden met de kern van het gebouw: een soort betonnen koker van 20 bij 20 metr, Waarin zich vluchttrappen en liftschachten bevinden. De betonnen vloeren van elke verdieping, ruim 10 cm dik, rusten op metalen vloerdelen die de spanten verbinden. deze ijzersterke constructie heeft voorkomen dat het gebouw direct instortte, menen deskundigen. De Boeings 767 die zich in de torens boorden, hadden een spanwijdte van ruim 47 meter, een gewicht van 180 ton, een snelheid van 500km per uur en ze konden elk 91000 liter kerosine meenemen. Beide torens weerstaan de enorme schok, al beschrijven de werknemers het als een aardbeving. Een Amerikaanse natuurkundige heeft berekend dat de kracht van de inslag van èèn Boeing veertig keer groter is dan die van de zwaarste bom die de Verenigde Staten ooit gebruikt hebben.
.Height: 1.368 and 1.362 feet (417 and 415 meters).
Owners: Port Authority of New York and New Yersey.
Architect: Minoru Yamasaki, Emery Roth and Sons consulting.
Engineer: John Skilling and Leslie Robertson of Worthington, Skilling, Helle and Jackson.
Ground Breaking: August 5, 1966
Opened: 1970-73, April 4, 1973.
