.Rhododendron gedijt het beste op de humusrijke, zure zandgronden en in een vochtige koel klimaat. Bij hen ontbreken de fijne haarworteltjes die de meeste planten gebruiken voor de voedselopname. Bij rododendrons bestaat de hele wortelkluit uit dunne wortels die die functie vervullen. Dit ontbreken van opdringerige, breed uitgroeiende wortels beïnvloedt de teelt en toepassing van rododendrons enorm.Door hun compacte wortelkluit zonder penwortel zijn ze ideaal voor potcultuur en eenvoudig te verplanten, maar er kleven ook nadelen aan. Dunne wortels drogen heel snel uit, gaan in drassige grond snel rotten, lijden gebrek in dichtgeklonken grond en kunnen een harde of stenige bodem niet doorboren. Rododendrons verlangen daarom losse, open, luchtige, zurige grond met volop humus om de vochtigheidsgraad op peil te houden. Ze doen het goed met een mulchlaag die een uitbreiding en ontwikkeling van de oppervlaktewortels niet belemmert. In natte gebieden of tuinen op kalkgrond kunnen ze het beste in verhoogde bedden met speciaal geprepareerde grond worden geteeld.
.Deze plant is wintergroen ( groenblijvend).
Geschikt voor gebruik in de heidetuin
Geschikt voor groepsbeplantingen
Geschikt voor onderbeplantingen (heesters , bomen)
Geschikt voor gebruik in wilde tuinen of natuurtuinen
Deze plant verlangt een zurige bodem (ph4,5-5 of lager)
Deze plant vraagt of gedijt goed op vochthoudende gronden.
Zone (USDA):4-9
.Rhododendron catawbiense is een groenblijvende, 2-4 m hoge, brede struik; De bladeren zijn eirond-langwerpig, 5-7 cm lang.Dit is een van de invloedrijkste soorten in de ontwikkeling van de winterharde hybriden geweest. Het is een circa 3 m hoge struik uit het oosten van de VS. Vanaf eind voorjaar tuilen de 5 cm brede, lilaroze bloemen met 15 tot 20 bloemen bijeen. Het is een zeer winterharde soort, die daarom veel voor kruisingen is gebruikt. De wilde vorm wordt wel nauwelijks geteeld of in tuinen aangeplant.
hey beste bloggers ik wens jullie een fijn weekend toe
.hey beste bloggers ik wens jullie een fijn weekend toe en hopelijk veel zon,maar denk wel dat het een goed weekend zal zijn. vele groetjes van hyacinttje.
.Plantdichtheid: 5-12 planten m².
Geschikt voor beplanting van rotstuinen, muren, droge hellingen, langsheen paden, tussen stapstenen en ook vooraan in de border.
Combineert goed met lavendula, helichrysum, artemisia en andere zilverbladige planten, evenals met linum perenne en festuca glauca.
Helianthemum Apennium
Na bloei (aug) tot op de 1/2 terugsnoeien; houdt de planten compact en gezond; leidt doorgaans tot hernieuwde bloei in het najaar.
Bij strenge vorst beschutten met coniferentakjes.
.Zeer zonnig, op een droge, niet te vruchtbare, zeer goed gedraineerde, zandige grond.Bij voorkeur kalkrijk, maar niet essentieel.
op koude, zware gronden niet 100 % winterhard.
Helianthemum articum.
.Het zonneroosje komt 10-30 cm hoog, tot 60 cm breed, met min of meer houtige, liggende of opstijgende stengels (een zgn halfheestertje).
Bladeren 1-4 cm lang, lijnvormig tot eirond, vlak of met iets omgerolde rand, bovenaan groen of grijsviltig, onderaan behaard.
Bloemen 20-25 mm doorsnee, 5 tallig, met veel meeldraden, teer, gelijkend op miniatuurroosjes, in losse trossen.
In cultuur zijn bijna uitsluitend hybriden van H.nummularium, H.apennium en H.croceum met gele, oranje, witte, roze of rode, enkele of gevulde bloemen; hybriden met zilvergrijze bladeren zijn extra waardevol; deze met gevulde bloemen minder attractief.
Catalogi vermelden tientallen cv's; bekend zijnde 'Ben-hybriden met hevige bloemkleuren ( bv. 'Ben Hpoe', karmijnrood met oranje oog): tot de allermooiste rekent men cv. The Bride ( crèmewit met geel centrum), cv Rhodante Carneum'(karmijnroze met oranje oog), en cv 'Wisley Primrose (zwavelgeel), alle met zilvergrijze bladeren.
hey beste bloggers ik wens jullie een fijne maandagavond
hey beste bloggers de maand mei is bijna uit en dan zijn we al juni amai wat gaat het rap. En voor de moeders is het nog een maand school.en dan is het weer 2 maanden vakantie.vele groetjes van hyacinttje.
.Zeer hoge doseringen van het sap kunnen maagpijn en diarree veroorzaken.Kleine kinderen met een laag bloedsuikergehalte moeten ook geen Bitter Meloen nemen , daar het een hypoglycemie kan veroorzaken.
Diabetici die medicijnen als chlorpropamide, glyburide (of phenformine) of insuline gebruiken mogen BItter Meloen alleen onder medisch toezicht gebruiken aangezien het de medicijnen kan versterken en daardoor een gevaarlijk laag bloedsuikergehalte kan veroorzaken.
.Voor iedereen die van bitter houdt is het mogelijk om een klein stuk van de vrucht per dag te eten of ca 50 ml van het sap te drinken. Mocht de smaak niet bevallen is 5 ml tinctuur 2 tot 3 maal per dag een goed alternatief.
.Minimaal drie verschillende groepen van bestanddelen in Bitter Meloen zouden bloedsuikerverlagende eigenschappen hebben of andere werkingsmechanismen die diabetes positief beinvloeden. Hieronder een mix van sterioidale saponinen bekend als de charantines, insuline-achtige peptiden en alkoloiden. Het is nog niet duidelijk welke het beste werkt, of dat alle drie samenwerken. Twee proteinen, alpha- en betamomorcharin remmen het AIDS-virus, maar tot nu toe is dat alleen in laboratorium ( in vitro) tests gedemonstreerd. Een nog niet geidentificeerd bestanddeel verhindert de enzyme guanylate cyclase, iets dat patienten met psoriasis zou kunnen helpen.
.Omdat het een tamelijk veel gebruikt voedingsmiddel was, werd Bitter Meloen
traditioneel gebruikt voor een enorm scala aan klachten in de oorspronkelijke regio's. Talloze infecties, kanker, diabetes zou het allemaal verbeteren. De bladeren en het fruit zijn heel soms gebruikt om bier en soep in de Westerse wereld te kruiden. De bessen produceren een soort was, waarvan men kaarsen kan maken.
.Bitter meloen groeit in tropische regio's, waaronder Oost Afrika, Azië, het Carraibisch gebied en Zuid Amerika, waar het als voedsel en als medicijn wordt gebruikt. Het fruit van deze plant smaakt vreselijk bitter, vandaar de naam. Alhoewel zaden, bladeren en de stam van de plant zijn gebruikt is het fruit het meest veilig gebleken voor medicinaal gebruik.
. Anijs is al erg lang geleden op z'n waarde geschat. Als geneeskruid werd de vrucht gebruikt als pijnstiller en als urinedrijvend middel. Het werd ook als liefdesmiddeltje gebruikt. Volgens een bijgeloof zou de groenspecht, als hij zijn snavel met deze plant bestrijkt, ook de hardste houtsoorten kunnen doorboren. In Bretagne geloofde men, dat een stuk ijzer, dat met anijs wordt aangeraakt, zou breken als glas. Wie zich met een afkooksel van anijsvruchten wast, zou jong en potent blijven. In de wicca is het een zeer belangrijk kruid dat bescherming zou bieden.
