Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Jonkertjs, pronkertjes, hebben wel lust, Om eens een Avondje vrijers te heeten; Maar ze zijn Morgen, o meisjes, vergeten, Wie dat ze Gisteren nog hebben gekust.
Aardige, vaardige, vrolijke maagd, Trekt er uw hart naar een gulle vrijagîe, Wil je gaan wandlen in 't groene boscagîe, 'k gun je het graag...maar zie toe Wie je vraagt!
Nu mag ik gaan zitten van mij zelf, even lekker tegen u kletsen.
Het is al weer zondagmiddag half 1, om 9 uur uit bed gekomengewassen en opgekleurd, ( dat is de uitspraak van mijn vriend, niet opgemaakt maar opgekleurd) en bekeken wat ik nu met mijn haar doe, dat kost toch gauw 3 kwartier, dan eerst met Rocky uit, 20 minuten, dande keuken in, het vlees van Rocky Lamshartjes moet gekookt worden daarna klein gesneden en in porties verdeeld.Een pond gehakt tot kleine balletjes gedraait, die vind ik toch het lekkerst in mijn soep, kopje koffie voor mijzelf maken, eieren gekookt op zondag, traditie een gekookt eitje. Daarna het bed opmaken, in de kamer de flesjes opruimen die nog op de grote tafel staan, ze zijn klaar en best goed geworden. Het plastiek kleed van tafel het goede kleed erop, bloemetje op tafel,ook weer netjes. Nu mijn haar weer even doen, of het nu kort of lang is elke morgen sta ik met rechtovereind staand haar op. Ik ga metChristien naar een accordeon concert om half 3 begint het, ik wil er dus mooi uitzien.
De keuken was nog een puinhoop dus aanpakken die afwas, op de radio leuke Hollandse liedjes, buiten is het wat grauw geen wind, toen ik met Rocky op het pad liep was het bijzonder rustig, het lijkt altijd op zondag of de mensen lekker in huis zitten ik zie ze niet loop een beetje verloren, dan in huis moet ik mijzelf dwingen om dingen te doen.
Nu kan ik tevreden zijn met mij zelf en lekker gaan genieten van het concert alleen Rocky nog even uitlaten .
Het concert was zo mooi, ik had er iets heel anders van verwacht, Accordeon muziek heeft vele facetten, van middag was het erg klassiek maar zo mooi, tangos, werk van Johann Sebastian Bach herschreven voor de accordeon prachtig gewoon, er was een ballet van kindjes van af 4jaar tot 12 jaar, de muziek van het ballet werd ook gespeeld door de accordeons, zo ontroerend die kleine mensjes. Er was een geweldig dames koor die een medley zongen van Ramses Saffy waar ik een traan bij heb gelaten, dat lied VECHT bid huil lach...werk...leef en bewonder, mijn gedachten gingen even naar Simon, mijn overleden man.
Je leeft samen, vecht samen, bid samen, je huilt samen, je lacht samen, je werkt samen en bewondert elkaar ondanks alles. De middag is zo geweldig verlopen, kon niet beter
Ja en dan het aller plezierigste de TAXI een fijne uitvinding, ik ben er heen en terug mee naar het concert geweest , ik voelde met net Koningin Beatrix er word gebeld de auto staat voor, de deur word netjes voor je opengehouden, wat wil je nu nog meer. Het was al wat donker toen het concert was afgelopen dus NIET in het donker de bus zoeken, heb je geen geluk, behoorlijk wachten, dan nog tien minuten naar huis lopen, nu 1 telefoontje ik moest mijn jas nog ontvangen uit de garderobben, de taxi stond al voor, een ZEER prettig einde van een super middag.
Wat is het geheim? van die prachtige bos bloemen die achtergelaten is in de winkelwagen die bij onze vuilcontainer neer gezet is. Dat fenomeen gebeurd geregeld in onze straat het is zo asociaal, de mensen doen boodschappen nemen de winkelwagen mee en parkeren hem dan gewoon onder de flat, niet terug brengen dus. De kinderen gaan er mee rossen en geregeld ligt hij dan midden op het grasveld voor onze deur, Ik kan dat niet uitstaan. Nu was de winkelwagen keurig achter de container geplaatst en gisteren zag ik dat er wat in lag, ik dacht dat het een prop papier was en had me al weer boos gemaakt en me voorgenomen dit nu eens niet op te ruimen. Komt de buurvrouw naar beneden ik kom haar tegen ze zegt:
Heb jij dat gezien die mooie bos bloemen?
Ik heb niets gezien
Die bos bloemen in krantenpapier, ze liggen in die winkelwagen.
Die prop papier?
Dat is geen prop papier, dat is een mooie bos bloemen
Dan is mijn nieuwsgierigheid natuurlijk gewekt, ik er heen en ja hoor een prachtig boeket bloemen in kranten gewikkeld met een elastiekje er omheen. Wat is dit dan?Buurvouw haalt haar schouders opik weet het niet
Wil jij ze dan niet hebben vraag ik
Nee ik heb 4 katten boven, het boeket zou geen 5 minuten blijven staan.
Het is zo stom je staat toch om je heen te kijken of er iemand is die kijkt wat er misschien gebeurd met het boeket, maar er was niemand en het lag er al bijna 2 dagen.
Buurvrouw aan de andere kant vanmij was jarig geweest,dus ik dacht misschien heeft ze veel te veel bloemen gehad en zijn ze daarom in de winkelwagen beland? Al met al heb ik de bloemen geadopteerd en ze staan zeer mooi te wezen op mijn salon tafel, maar de nieuwsgierigheid blijft en mijn fantasie gaat aan de loop. Heeft iemand iets goed te maken gehad en zijn de bloemen daarna gewoon gedumpt? Nee anders waren ze wel in de container beland en niet zo keurig in het krantenpapier met dat elastiekje. Ik wou dat de bloemen hun verhaal konden vertellen maar helaas dat is echt alleen in sprookjes. Het is super mooi weer ik ben vandaag met mijn elektrische fiets naar het ziekenhuis geweest voor een gesprek met de anesthesie . Nu maar afwachten wanneer de oproep komt dan gaat het rechterknietje in de renovatie. De fiets fietste heerlijk daar ben ik blij mee.
Tijd, waar heb je nu meer tijd voor als je computer het niet doet?
Nou daar gaan we:
Meer tijd voor stofzuigen
Meer tijd voor wandelen, iets langer wandelen met Rocky
Meer tijd voor het borstelen van Rocky
Meer tijd omop verjaardag te zitten en lekker blijven plakken, lopend er naar toe gaan, 3kwartier heen, 3 kwartier terug
Meer tijd omalle kammen en haar borstels een lekker soppie te geven.
Meer tijd omde krant uitgebreid te lezen
Meer tijd omeen fijn boek te lezen
Ja, zo ziet u maar waar het allemaal wel goed voor was. Ik zocht gewoon karweitjes omdat ik mijn pc miste.
Toch ben ik blij dat hij het weer doet, ik hoop dat hij nog een tijdje mee gaat want je bent wel helemaal op elkaar ingesteld.
Ben vanmiddag naar gym geweest, het ging niet helemaal goed, de knie die alleen een injectie heeft gehad speelt nu ook erg op. Afgelopen vrijdag had ik een telefoon consult van de dokter die mijn linkerknie van binnen heeft bekeken, ik vertelde dat het met die knie goed ging maar nu met de rechter knie niet zo. Dan zullen we de procedure maar weer ingang zetten, ik heb hier al de foto van u rechter knie, ik maak het in orde.
Vandaag kreeg ik bericht dat ik vrijdag 4 November naar het ziekenhuis moet naar de narcotiseur, dus dat is hartstikke vlot. Daarna wachten tot ik een oproep krijg voor de kijk operatie van mijn rechter knie. Nu ga ik niet blij heen, maar ik ben niet meer zo benauwt als met de linkerknie, ik weet nu hoe het werkt.
Mijn klein dochter Indra is voor haar c diploma zwemmen bezig
Oma, weet u dat ik nu schuin moet duiken nu?
Schuin duiken? Nee dat weet ik niet,waarom moet dat?
Nou oma, eerst met mijn b diploma moest ik recht duiken door een rond gat, nu moet ik schuin duiken en dan ook dat ronde gat zoeken.
Dat lijkt me best eng en moeilijk hoor
Nee hoor oma ik heb hartstikke goed Geschuinduikt
Enig die uitspraak maar ik heb toch met een glimlacht gezegd:
Herfst vakantie gezellig bij oma logeren,oma had een kinder thee middag georganiseerd,grote mensen doen dat, nu voor de kinderen een heerlijke thee middag. . Liv het buurmeisje van boven was ook uitgenodigd. Maar er moest eerst gewerkt worden, Sven hielp met het bed verschonen, zodat ze in een heerlijk fris bedje sliepen (wel erg laat,maar daar is het vakantie voor.)
De meiden gingen de uitjes snijden "Kijk oma we liggen er vlak boven maar wij huilen niet van uien snijden."
Vanmorgen was het weer mis met de pc, internet lag er uit en wou er ook niet weer in. Ik zou vandaag naar mijn broer in Alkmaar gaan voor zijn verjaardag nog. Ik dacht: voor ik de hele dag gillendnaar de pc zit te kijken, weg wezen. Dat heeft me wel goed gedaan er even tussen uit, ik had het al afgezegd ik was zo verwart dat ik dacht: ik kom nooit fatsoenlijk in Alkmaar aan. Maar na een nachtje slapen werd ik woest op mij zelf, kom op zeg ik laat me toch niet op mijn kop zitten door die nare zenuwen.
Dus haartjes weer tussen de krultang gefriemeld, gezicht opgemaakt, leuke kleertjes aan, leuke schoenen aan( en dat was niet zon goed idee, dat hakje bezorgde mij toch wel weer zere knietjes, maar bij een leuk kleedje wil ik dan ook zo graag een leuk schoentje aan.) Alles is goed verlopen en was echt gezellig het is toch wel super dat we als twee zussen en een broer allemaal bijna 65 jaar zijn. Ik ben 65 jaar, mijn zus word in November 64 jaar, en mijn broer werd van de week 67 jaar. Nog allemaal redelijk gezond, buiten zere knietjes en dat verwarde hoofd van mij soms, mijn zus heeft veel hoofdpijn, mijn broer is volgens mij kern gezond, mooi dat we het zo gezellig hebben.
Waarom dan de treurnis boven het verhaal?, ik heb de droevige mededeling gehad van mijn pc dokter, dat ik het ergste moet vrezen voor het leven van mijn pc, hij krijgt nu erge kuren, het einde nadert .De pc dokter doet zijn uiterste best maar het vooruitzicht is niet rooskleurig, ik moet helaas naar een andere computer gaan uit kijken. Zolang hij nog zijn laatste stuip trekkingen heeft zal ik niet meer boos worden, heelaas moet ik hem dan wel vervangen anders kan IK naar de pc dokter, die weet alles van pc maar niet van gillende en huilende vrouwen, daar word HIJ enorm zenuwachtig van,WIE moet HEM dan helpen?.
Hoera de pc doet het weer , vanmorgen pc vrolijk aan doen en dan jammer, even beeld , zwart dan: signaal out of Range??? Drie keer aan en uit gedaan, hielp geen lieve moeder aan, er kwam niets anders te voorschijn? Het was me wel opgevallen gisteravond dat het beeld veel groter was als ik ooit gezien had alles was groter. Mijn pc dokter kan ik overdag in verband met zijn gewone werk niet bellen dus moedeloos weer geduld hebben wachten tot half 5. Bellen en ja hoor daar kwam mijn pc dokter aan de lijn. Er waren afgelopen weken wat dingen voorgevallen die niet zo liepen als het moest, vandaag nog wat dingetjes gebeurd( buiten het weer even niet doen van mijn pc.,) mijn zenuwen hingen aan een zijde draadje,een laatste druppel en mijn zenuwen gingen even aan de loop met mij, ben wat pillen gaan slikken om niet zo te janken, mijn ogen zowat uit mijn koppie gejankt kon niet meer ophouden. Door die pilletjes weer wat rustiger geworden, kon dus wel de pc dokter te woord staan, er was toch wat met die nieuwe video kaart, deze had ruzieals nieuweling in mijn pc volgens het deskundige oordeel van de dokter. Zon wonder dat de dokter op afstand in het hart van mijn pc kan wroeten en de videokaart een standje kan geven, gelukkig nu doet hij het weer goed , maar de dokter is niet helemaal zeker of zich dit niet herhaald en de video kaart wel geschikt is voor deze pc. Mijn ogen vallen nu bijna dicht dus weer even niet een wat vrolijker verhaaltje. Hopelijk doet de pc het morgen weer als vanouds.
Vreemd hoor je pc doet het gewoon ALTIJD DENK je, maar nee, op een gewone niet bijzondere dag wil je achter je pc maar die zegt:
Ik kap er mee, Ik ben zwak, ziek, en misselijk
er mankeert mij wat, haal de computer dokter er bij ik kan niet meer.
Ja en dan kan ik alleen maar een telefoontje plegen naar mijn pc specialist en dan maar hopen dat het een klein griepje is of een opstakelwat mijn pc dwars zit, ik kan hem echt heel moeilijk missen ik moet er gewoon voor zorgen dat hij(zij?) weer beter word. Dus mijn computer specialist er bijgehaald en ja hoor de video kaart was kapot daar moest een nieuwe voor komen, dan begint het moeilijkste gedeeltevoor mij: geduld geduld en nog eens geduld. Dat is echt heel moeilijk voor mij maar er zat niets anders op. Ben nu erg blij dat mijn pc weer genezen is, morgen schrijf ik meer.
Zo is het weer op het ogenblik en ik heb in de gaten dat het weer en ik best veel gemeen hebben. Zo als vandaag, vanmorgen vroeg was het heel slecht weer, het regende en het waaide pittig. Toen ik om half 7 wakker werd heb ik de verwarming in de kamer op 21 graden gezetik dacht als ik dan straks mijn krantje wil lezen is het behaaglijk warm. Dat was ook zo, maar om 9 uur toen ik Rocky ging uit laten was het droog, grauw en veel wind. Nu zit ik om kwart voor 2 achter mijn computer in het zonnetje de tuin deur open, ik heb de verwarming al weer op 18 graden gezet. Het gezegde:
Niets is zo veranderlijk als het weer kom dus vandaag uit. En met deze dame is het al niet veel anders, het ene moment doe ik dit, het volgend moment ben ik met wat heel iets anders bezig. Zo ben ik vrolijk en zo komt er een klein donderbuitje. Zo kan ik lachen gieren brullen, even later als ik wat zieligs zie op tv, lopen de tranen langs mijn wangen.
Wat ben ik blij dat Joop net aan de deur belde, ik had aardappels op gezet gelukkig met veel water en toen ze kookte heb ik ze laag gezet mààr wel VERGETEN,ik ga door de douche en de keuken ( waar ik wolkjes onder een pannendeksel zag uitkomen )naar de voordeur, doe open voor Joop en loop gelijk terug naar de keuken, het was kiele kiele er zat een griezelig klein beetje water nog op de aardappels, gelukkig niet verbrand, hoera voor Joop Weer een bewijs dat het net zo warrig in mijn hoofd kan zijn als hetwisselvallige weer,
Ik kan een rondje door mijn huis maken van uit de slaapkamer door de douche, keuken, gang, dan de voordeur, of via de slaapkamer, kamer, gang, ook naar de voordeur.
Prachtig mooi weer, we mochten mee maken hoe de reddingsbrigade aan het oefenen was. Een klein joggie met een grote zonnebril gaf de grote stoere man een veer die hij op het strand gevonden had. Waarschijnlijk had hij gelijk gevraagt of hij met de tractor mee mocht rijden want even later zagen we een grote hand die het kleine joggie in de tractor haalde. Dat joggie heeft de dag van z'n leven.
Hoera, vandaag weer een prachtige dag,het zonnetje schijnt lekker, en bijna geen wind. Ik zou Rocky uitlaten wat ik toen zag spoorde mij aan, om te keren naar binnen te vliegen gauw mijn foto apparaat te pakken en dan die soort mist wolk het leek net rook die over de sloot lag te fotograferen.
Ik moest snel zijn want hij ging over de sloot heen net als de wolken in de lucht. De zon stond voor mij aan de verkeerde kant ik moest met de mist wolk mee lopen tegen de zon in. Dat de fotos toch nog redelijk gelukt zijn daar ben ik blij om. Het koetje kon ik heel dicht bij halen, het was net of ik hem kon aanraken maar het pad en de sloot zaten er toch echt tussen. Wat voel ik me dan blij als de fotos gelukt zijn.
Poesen het zijn snoesen, vooral als ze zo klein zijn. Zitten vol ondeugt en gein, moeten nog alles ontdekken. Kunnen te keer gaan als kleine gekken, vooral als ze niet alleen zijn dat is helemaal fijn. Klimmen overal op...in...of onder ze zijn zacht ...lief ...en bijzonder. Heerlijk om te aaien, lekker om in hun vachtje te graaien. Gaan slapen als ze moe zijn van het spelen ze zullen ons nooit vervelen.
Eliza
Deze foto's zijn gemaakt door een nichtje van mij, het zijn haar eigen poesen.
Gisteren schreef ik hoe gelukig je bent als je kindje er is, maar het kan ook anders aflopen! Margreet schreef daar een heel gevoelig gedicht over.
Kind
Ze heeft haar eerst kindje verloren, ze is zo kwetsbaar en zo jong. Mensen zeggen" je kunt nog zoveel kinderen krijgen", Mènsen. Ze begrijpen niets, ze voelen niets, anders zouden ze warmere woorden kiezen om te troosten...
Het is nog maar zo kort geleden, ze wil niet steets huilen, mensen zeggen "wie weet hoe gauw je weer zwanger bent" Mènsen. Ze sluiten haar buiten, ze verstaan haar niet in gevoel, verdriet eenzame leegte ze wil begrip...
Ze loopt met een glimlach door het voorjaar met een verloren lach die ontroert, mensen zeggen "je hebt nog een hele toekomdst voor je" Mènsen. ze kunnen ongevoelig zijn in harde woorden, iemand raken zonder te beseffen hoe diep, ze wil steun...
Ze heeft haar eerste kindje verloren, ze is zo kwetsbaar en zo jong mensen slaan geen arm om haar heen in warm medeleven, Mènsen. Ze is onderweg naar aanvaardingen en hoop koesteren dat verlies misschien nog eens winst kan zijn, ze wil leven.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Hele fijne middag
gezegd: 
