Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Was erg mooi er waren twee volkdans groepen een in het open luchtmuseum en een georganiseerd door een camperterein eigenaar. We mochten zelfs mee dansen. Op de laaste foto waag ik een poging, ik keek naar die rappe voeten.
We zijn naar een enorm oorlogs monument in 'Srebrenica' geweest. Het regenden die dag, het regende ook in mijn hart. Uit mijn ogen vielen tranen zoveel indruk heeft dat op mij gemaakt. Waarom al die duizenden doden, die massa graven? alleen voor macht. Joegoslavië is nu verdeeld in allemaal staatjes die onafhankelijk wilde worden.
Een ander monument werd opgericht door een oorlog nog veel eerder, de partizanen vochten ook tegen een hogere macht.
Die oorlogs monumenten moesten er eigelijk helemaal niet wezen, maar nu ze er toch staan hoop ik dat de mensen die ze bezoeken zullen bezeffen dat het nooit weer mag gebeuren.
Ik had deze foto's per ongeluk gewist, maar ze horen er zeker bij dus heb ik ze er opnieuw opgezet.
Beesten uit mijn vakantie in voormalig Joegoslavië
Beesten die ik gezien heb in de vakantie, zwerfhonden...een grote slak...een bruine kikker... een varkentje ...ezel...een bronze stier... paarden en koeien op de vreemste plaatsen kippen, er sprong zelfs een grote sprinkhaan tegen de voorruit dus beestjes genoeg voor Els.
Het witte hondje kwamen we tegen toen we een camperplaats op reden, hij was er met nog twee honden. Ik was meteen verliefd op hem. Het sliep voor onze camper, ik had hem wat soep gegeven wat over was hij ging gelijk niet meer weg,
Beesten uit mijn vakantie in voormalig Joegoslavië
Eliza
Het bruine hondje was met ons meegelopen naar een restaurant waar we gingen eten. Het was zo begrotelijk dat hij voor de glazendeur naar binnen keek.Hij deed erg veel moeite om gezien te worden maar ik dorst toch niet eten nu naar buiten te brengen.
wie is die idioot die vlinders loopt te vangen ondanks terreur en dood een eindeloos verlangen koestert naar een verloren paradijs en ieder ogenblik van bloemen en van lente zingt...? die idioot ben ik
en ik, en nog velen zullen dat zeggen zo als 'Toon Hermans' dit bedoeld.
Lekker gewandeld in De donkere duinen, een klein bos wat tegen Marieëndal aan ligt. Daar staat ook mijn oerboom, zolang ik hier woon ( 42 jaar) staat hij er al. En als ik dan in de donkere duinen ga wandelen moet ik de boom weer op de foto zetten. Het was heerlijk in het bos, heel rustig je hoort de vogels in de bomen mooi fluiten.
Ik ontspan dan helemaal en het liefst zou ik dan languit op de grond willen gaan liggen, maar dan moet je wel een dik kleed meenemen want in het zand waren allemaal gaatjes daar kwamen wespen uit, en er liepen reuze mieren op de grond dus even lekker languit zat er niet in.
Ik heb lopen genieten het was er fijn.
Dan zie ik die kraai op het bankje denken: "Wanneer gaat die verekte patatzaak nu open"
We wilden wat boodschappen halen in een winkel langs de weg, ik hoor ineens een krijsend geluid,schoot er een lief klein biggetje uit de winkel. De man van de winkel vertelde dat ze hem met de fles hadden groot gebracht en dat het net een hondje was zo schattig, ik was helemaal verliefd op dat biggetje.
Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan, ijle populieren als hoge pluimen aan den einder staan; en in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door het land, boomgroepen, dorpen, geknottte torens kerken en olmen in een groots verband, de lucht hangt er laag en de zon word langzaam in grijze veelkleurige dampen gesmoord, en in alle gewesten word de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreest en gehoord.
Geschreven door 'H. Harsman' uit de bundel: 'Verzameld werk'
Jammer van de balkjes die af en toe op de foto's staan, dat is gewoon het dak en het zijraam. Dat kan ik wel weghalen maar ik wou u laten zien zo als ik het zag.
Licht in de duisternis, ik had het niet zo op die tunnels in Oosterijk hoewel die goed verlicht waren. In Joegoslavië was er een tunnel die helemaal niet verlicht was, daar moest je vanuit de witte midden streep het midden maar houden, dat vond ik echt grieselig.
De USB stick, een klein zwart plat staafje waar 1500 fotos op zitten? toch is het zo . In de vakantie had ik maar 1 geheugen kaartje mee voor het fototoestel, toen ik er dus ongeveer 700 fotos mee geknipt had waren we nog niet eens in Joegoslavië. De leiding van het vakantie gebeuren had een laptop mee, die kocht voor ons zon USB stick. Het kleine platte staafje in de pc en! toveren er mee. Nu zie ik weer de fotos van het begin van onze vakantie het heeft toen ongeveer 2 weken geregend daarna werd het 30 tot 35 graden. Regen was niet leuk maar die warmte dat was ook wennen hoor. Ik heb volop genoten van de mooie natuur,de bergen,de kust met die helblauwe zee, die witte stadjes tegen de bergen aan, de bergdorpjes in al hun eenvoud. Minder heb ik genoten van het racende verkeer in de grotere steden mijn vriend is een geweldige chauffeur dus ik hoefde echt niet bang te zijn ,maar toch. Het huis vuil langs de wegen dat vond ik heel erg als er grote bergen lagen ging er gewoon de brand in, het is hier vergeleken met daar super schoon.
Vandaagis het lichtweer aan, het zonnetje schijnt alleen er staat veel wind maar daar doen we het wel voor. Ik hoop dat het morgen ook zo is, ik wens iedereen een fijn weekend.
De kapper is helaas niet door gegaan, er stond maar een half uur voor de afspraak en aangezien ik toch besloten heb om voor krullen te gaan moest er een nieuwe afspraak gemaakt worden die ik ook weer moet afzeggen want dan heb ik al wat. Het valt dus niet mee om een knap koppie te realiseren dat word krulspelden draaien tot ik een ons weeg.(Als ik zo makkelijk gewicht zou verliezen liep ik altijd met krulspelden.)
Ik ben gevraagd om bij vrienden te komen barbecueën dat vind ik heel gezellig. Ik heb de rauwkost nu voor mijn rekening genomen een witte kool rauwkost lekker fris bij het vlees.
Gisteren was het warm en zonnig, vandaag staat er meer wind het is grauw het licht is weer even uit.
We doen het er maar mee, ik zit de uren gewoon weg te kijken, ik ga naar de kapper om 12 uur moet ik er zijn daar verheug ik mij op want dan word er nog iets gemaakt van dat koppie van mij. Daar heb ik al vaker over geschreven, mijn haar doet een hoop met mij.
Als het niet goed zit voel ik mij niet goed in mijn vel zitten. Dat het van je haar moet afhangen is niet goed, maar ja? Ik wou ook dat ik een vast kapsel had, gewoon wist het word weer in model geknipt en klaar. Maar bij mij weet je het maar nooit, ik ben altijd nerveus om het feit dat ik niet weet wat ik wil. Of krul, of kort,of kleuren? Ik heb nu wel al heel lang de zelfde kapster die mij helpt, maar ja! als zij mij goede raad geeft en ik doe dat, denk ik later wel eens 'go' maar ik ging toch voor iets anders. Heel vervelend dat ik zo wisselvallig ben, (datis het goede woord er voor)maar dat ik er van opknap als ik bij de kaper geweest ben is zeker weten, dus gewoon blij naar de kapper gaan toch?
De wereld staat vandaag een beetje stil. De zon schijnt maar vaag en de wind voelt veel te kil. De wereld staat vandaag een beetje stil.
**************************************
Geef mij nog vijf minuten voor een lach, zomaar uit liefde voor elkaar. en geef mij vijf minuten voor een traan, die ik niet heb vergoten voor die ander. Maar God sprak plotseling "kom nu, kom" uw vijf minuten zijn al meer dan om.
**************************************
Wanneer je verdrietig bent, blik dan opnieuw in je hart en je zult zien dat je weent om wat je vreugde schonk.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
