Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Tot nog toe was mijn dag vandaag fijn prettig en gezellig. Een paar dagen(ookvan wegen het slechte weer )zat ik niet zo goed in mijn vel. Had veel maagpijn, ik moet wennen aan de weekenden alleen en het weer was zo grauw koud en donker.
Vandaag was het vanmorgen weer sprookjesachtig wit, Koning Winter liet zich weer zien,met een prachtig zonnetje GEEN wind was het zalig om met de honden te gaan wandelen DACHTEN wij, we kwamen achter de tuin op het pad en het was spiegelglad. De sneeuw van de nacht was behoorlijk bevroren we moesten op het gras naast het pad lopen , zo ook in Marieéndal over het bruggetje was het niet meer te lopen of ook op de grasrand naast het loop pad,dat mocht de pret niet drukken , gèèn wind en dan zon heerlijk zonnetje komt bijna niet voor in Den Helder .Toch fijn gewandeld toen ik terug kwam in mijn tuin scheen het zonnetje onder mijn afdakje dus hebben Rocky en ik een kwartiertje gezonnebaad Rocky ondersteboven op mijn schoot heerlijk over zijn buikje aaien deed ons allebei goed. Binnen een kopje koffie gemaakt en toen naar het bejaarde tehuis om mijn nieuwe vriendin te bezoeken. Een Mevrouw van 82 jaar die ik lang geleden gekend heb en die ik nu tegen kwam in het tehuis waar ik vrijwillig werk. Ze woont daar nu , is af en toe eenzaam ik ook, Rocky mag mee ze is erg gesteld op hem dus ga ik haar graag bezoeken. Ze heeft altijd een zuurstof slangetje in om dat ze zelf bijna geen lucht meer heb. Ze is ook een Amsterdamse we hebben vanmorgen ondanks dat ze bijna geen lucht heeft Amsterdamse liedjes gezongen en samen hebben we geklaverjast op de computer, ik heb erg gelachen om het commentaar wat ze steeds had als de andere partij de computer dus, een spelletje gewonnen had. Ze heeft de andere partij op de computer ook namen gegeven, de ene keer noemt ze hem Frans naar een zoon de andere keer noemt ze hem weer naar een andere zoon. Ze heeft ook een boekje waar ze alle gewonnen spelletjes in opschrijft zo als je doet als je met echte mensen speelt ik vond het geweldig. Toen het warme eten kwam ben ik naar huis gegaan in een vrolijke stemming. Thuis heb ik voor mij zelf toen ook warm eten gemaakt dat had ik al een paar dagen niet gedaan.
Van middag konden we ons rondje door Marieéndal wel lopen toen was alle gladheid weg. Vanavond voetbal gekeken wel met de zenuwen want 1 doelpunt is zo eng maar we hebben het gered, goed zo. Daar na nog een detective gezien, Rocky voor het laatst uitgelaten en nu maak ik mijn dagverslag.
De dood is geen kist, geen speech, geen graf, geen magere Hein, geen vonnis en geen straf De dood zijn engelen, die met zachte hand mij dragen naar een ver en lieflijk land en jou en mij breekt hij niet uit elkaar, dat nooit mijn lief, 'k zal dichter bij je zijn dan ooit.
Vandaag een gure koude veel wind en regen dag. Echt niets leuks of vrolijks aan gauw naar het hoekje met Rocky nog sneller weer naar binnen. Nu moeten we het binnen maar vinden, wat ik moet vinden weet ik even niet, ik heb een dipje wil het liefst in bed liggen, ik heb te veel zure dingen gegeten mijn maag is in opstand, dus even lekker uit mijn dak gaan met eten zit er niet in( gelukkigmaar, zonde van de 5 kilo die er af is) maar wat al eerder gebeurd is, nu warme melk en een Maria biscuittje (droog meel koekje) , als mijn maag weer wat rustiger is en niet meer pijn doet dan ga ik voorzichtig proberen wat ik kan eten en voel ik dan geen pijn dan is het hek van de dam en kwam ik die kilos weer aan, dus gewoon maar even heel voorzichtig eten.
Ik zet drie fotos van de musical van mijn zoon op mijn blog .
Het zonnetje schijnt hoog aan de hemel, fijn na de dagen regen en storm. Rocky heeft het niet afgeleerd dat brullen tegen andere honden, het lijkt eerder dat hij nog iets feller is geworden maar wel op een redelijk afstandje nu dat heeft hij dan welin zijn kleine koppie opgeslagen.
Gisteravond zijn we naar een workshop geweest ( mijn zoon , zijn vriendin met de kinderen en ik ) van zang, dans en muziek. Daar konden we genieten van jonge en oudere mensen door elkaar die weken samen muziek en een mini musical hadden voorbereid om dat dan nu te presenteren. Iedereen die denkt dat hij talent heeft of die graag wil weten of hij of zij iets met een eigen geschreven lied, zijn gitaar spel enz. kan doen, is daar welkom. Een soort muziek, dans en allerlei andere creatieve dingen school. De intree was gratis, dit was de avond dat je aan familie en vrienden kon laten zien wat je bereikt had in die weken. De workshops of cursussen zijn niet gratis maar wel toegankelijk voor alle mensen. Het was heel leuk om dat te zien en te horen.
De dagen gaan hard, de weken gaan snel de maand is met een sneltrein vaart omgevlogen. We zitten al in februari het weekend staat voor de deur, ik hoop dat het weekend prettig verloopt voor iedereen. Helaas steeds maar regen het Marieëndal is bijna verdronken, de bomen staan in grote plassen, op het gras is niet meer te lopen als de honden rennen in het gras lijkt het wel of ze onder de douche staan het is wel fijn dat de paden geasfalteerd zijn anders hadden we er niet kunnen lopen. Rocky heeft zijn gebrul tegen andere honden gisteren moeten bekopen met een robbertje vechten. Hij zag twee bordercollies hij brullend er op af, maar die collies hadden een balletje, daar kwam Rocky wat te dicht bij, de ene hond vloog op Rocky af en de andere ging hem helpen. Ik stond er een eind van af ik kon niet zo gauw bij hem komen. Rocky werd door de honden nogal hardhandig de sloot ingewerkt. Rocky zetten het nu op een piepen van jewelste hij houd namelijk helemaal niet van water. Het meisje wat met de honden was trok de kluwen honden uit elkaar en Rocky droop piepend af. Het meisje vroeg heeft hij niets? hij zat helemaal onder de modder, ik kon geen narigheid ontdekken dus Rocky is vervuilt maar met de schrik vrijgekomen.
Ik kom even terug op ons Koningshuis. Ik respecteer ieder zijn mening en ook dat we het niet met elkaar eens kunnen zijn. Er zullen altijd voor entegenstanders zijn, als een ieder maar in zijn waarde word gelaten.
Ik kan en wil niet al het leed van de wereld dragen, er is te veel leed, te veel verschil in rang en orde, ik behandel mensen met naastenliefde zo veel ik kan en naar vermogen, ik doe daar voor honderd procent mijn best voor, misschien naïef, misschien wat dromerig, misschien wat naast het echte leven, maar zo kan ik zelf leven.
Het is er toch van gekomen we krijgen 30 April een inhuldiging,
Prins word Koning.
We zaten er al een tijd over te speculeren, maar nu heeft de Koninginom 7 uur in en toespraak afstand van de troon gedaan. Het is goed zo, de Koningin is nu nog gezond dus kan ze haar vrije tijd straks indelen zo als ze dat wil, eindelijk. Ze zal gerust een oogje in het zeil houden maar dan als MOEDER, en Oma, zo zou ik het voor haar willen zien.
Het spookt buiten behoorlijk ik heb de stoelen in de tuin vast moeten klemmen door de tafel er strak tegenaan te zetten. De wind loeit en het regent pijpenstelen,een beetje beangstigend vind ik het wel, nu benijd ik alle katten mensen ik moet toch echt Rocky nog naar buiten laten, al weet ik zeker dat het geen 10 minuten duurt hij gaat gewoon onder het afdakje naar de hoek, piest een lange uithaal en dan neemt hij de spurt naar huis . Het is bar en boos buiten.
Gisteren was de dag waar ik het hele jaar met spanning op wacht , de uitvoering van mijn zoon zn musical, elk jaar is er een ander musical. Dit was de vijfde musical die ik gezien heb en ik moet zeggen ik vond deze de heftigste. Het zou over bejaarden gaan dat wist ik van mijn zoon, maar ik was in de veronderstelling dat het een persiflage op het bejaard zijn was, dat het heel vrolijk zou zijn, nou niet dus. Het was zo rauw zo echt zo als het gaat soms in een bejaarde huis, je magnatuurlijk niet alle bejaarden huizen over een kam scheren, maar een hele boel dingen waren herkenbaar door dat je het meegemaakt heb in je naaste omgeving. Er waren wel stukjes bij die grappig waren, er kwam een nieuwe bewoner een MAN er waren 30 vrouwen en maar 8 mannen, dus er kwam een liedje: vers mannen vlees die arme man werd letterlijk en figuurlijk achterna gezeten maar viel voor de charme van een nieuwe bewoonster een Surinaamse ,die het roddeltje van de dag was.
Het was ook heel vreemd om mijn zoon te zien die door schmink jaren ouder was gemaakt, hij was ouder als ik, heel apart. En er gaan nu eenmaal mensen dood als ze oud zijn, daar konden ze ook niet omheen, maar als er dan ook een doodskist op het toneel staat met bloemen en al, is dat best schrikken,en komen er toch emoties los die de tranen naar buiten brachten. Dus ze hebben het wel heel goed gebracht vooral om dat het over het algeheel jonge mensen zijn, ik ben vreselijk trots op ze. De fotos zal ik nog wel krijgen dan kunt u ze ook bekijken. We werden gevraagd geen fotos te maken dat was storend.