Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Ik heb een gedicht gemaakt , over stil verdriet uit het verleden.
Lief klein kindje
Lief klein kindje heel lang geleden, mocht jij niet geboren worden, ben jij uit mij gegleden. Ik had je zo graag vast gehouden, zo graag gezien. Was je een meisje of een jongetje misschien. Ik werd in slaap gebracht, toen ik wakker werd was ik leeg. Over je praten deed men toen niet, ook ik zweeg. Wat was dat zwaar, het voelde raar. Je was in mij, dan ineens niet meer, je was zo klein, zo teer. Het moest zo zijn of je nooit had bestaan, nazorg deed men toen niet aan. Geen mandje, geen kistje, waarbij ik kon rouwen, ik zou nooit een toekomst met jou opbouwen. Ik zal nooit vergeten dat ik jou in mij had, Mijn lief klein kindje, mijn ongeboren schat.
Het is gewoon koud vandaag, we vinden het al gewoon dat de wind weer snijdend uit het zuid oosten komt,dat de lucht grauw en grijs is. Als er een zonnetje straaltje te voorschijn komt beginnen we te juichen , het mag van mij toch gerust anders om zijn, aldoor het zonnetje en als er dan eens een dag tussen zit met wind en grijze lucht nemen we dat op de koop toe.
Gisteren heb ik Rocky meegenomen naar de mevrouw waar ik geregeld naar toe ga in het tehuis voor oudere mensen, ik ging vrijwilligers werk doen, ik heb Rocky bij de mevrouw gebracht ze zou dan een halfuurtje op hem passen als ik in de keuken stond .Rocky mag altijd mee als ik naar haar toe ga, maar ik durfde hem niet alleen bij haar te laten, bang dat hij zou gaan huilen, ja dat doet hij echt als iemand op hem moet passen gaat hij zeker een paar uur voor de deur van diegene loeien als een wolf. De mevrouw zei ;
Rocky is nu al zo vaak geweest laat hem maar gerust dat half uurtje hier.
Een keer moet de eerste keer zijn dus Rocky op zijn eigen kleedje neer gelegd ik weg. Wel onder weg naar de keuken nog een zuster aangesproken of ze na een kwartier even wou kijken, dat was goed. Ik had mij niet ongerust hoeven maken alles is goed gegaan, de zuster kwam speciaal naar de keuken om te vertellen dat het goed ging, dat vond ik aardig, Rocky heeft wel voor de deur gelegen maar geen kik gegeven
Mevrouw zat triomfantelijk te kijken,zie je nu wel dat het goed is gegaan.
Toen ik Rocky bracht waren er net 2 verpleegsters binnen gekomen. Mevrouw zat op de rand van haar bed. Ze keek naar hun en vroeg;
wat komen jullie doen
We komen u wassen en aankleden, dat gaat echt gebeuren, we zijn met zn tweeën
Oh maar het is nog zo vroeg?
Het is al half elf, u moet overdag echt in uw kleren, de pyjama dus uit. Ik ken uw schoondochter als u niet wil, bel ik haar.
De mevrouw keek eens eventjes omhoog naar hun:
Durven jullie wel met zn drieën
Ik zei tegen haar;
Als ze met zn drieën komen dan komen Rocky en ik u helpen dan staat het drie tegen drie.
Daar kon mevrouw om lachen , toen ik dus Rocky kwam ophalen zat mevrouw keurig in haar kleren haren mooi gekamd, achter haar computer te klaverjassen .
Groot was mijn verbazing toen ik vanmorgen naar buiten keek en er een behoorlijk pak sneeuw lag, Het is echt de omgekeerde wereld in plaats dat we naar de lente gaan zitten we midden in de winter, het ijs lag op de sloot. Rocky had behoorlijk last van de sneeuw, de sneeuw bleef aan zijn poten klitten onder weg heb ik wel drie keer zijn poten schoon gemaakt, het was trouwens wel prachtig,het zonnetje scheen, de sneeuw glinsterden we liepen wel voor ons plezier, wat we al een paar keer gezien hebben in Marieëndal was dat er ijs vast zat aan alle rietstengels onderaan de rietstengels vlak boven het water, de rest van het ijs was dan ontdooit maar het leken net blaadjes van glas die door het deinen van het gedooide water de zon schittering opvingen, net allemaal sterretjes zo mooi, vuurvliegjes zou je ook kunnen zeggen echt een prachtig natuur verschijnsel. We hebben het al een paar keer gezien zo vanmorgen ook weer, iedere keer staan we met gretige ogen er weer van te genieten. Toen ik later weer in mijn tuin was hebben Rocky en ik nog even een kwartiertje gezonnebaad.
Gisteren was ik aan het mopperen dat we weer naar de winter gingen,vandaag was het totaal ander weer.
De wind was nog snijdend maar als er een strak blauwe lucht bij is en een zonnetje zijn uiterste best doet om warmte te verspreiden, dan ziet alles er anders uit. Zodra ik de gordijnen opendeed in mijn slaapkamer zag ik de blauwe lucht en het zonnetje .Hoera mijn gemopper heeft wat geholpen, ze dachten boven; laten we voor die meid het zonnetje maar weer even te voorschijn halen ze heeft het even nodig. Klopt hoor ik ben wel een licht mens een mens die graag licht en zon ziet, maar wie is dat niet.? Ik kan me niet voorstellen dat mensen gelukkig zijn als het buiten zo grauw is. Ergens is dat best wel erg dat je het gelukkig zijn laat bepalen door het weer.
Beetje treurig is het wel in plaats van dat het warmer word hollen we hard achteruit met het 'weer'. De winter staat gewoon opnieuw voor de deur. Vanmorgen was alles bevroren de hagelsteentjes lagen weer in de tuin, er snijd een harde oostenwind door Den Helder het is echt niet meer leuk vind ik.
Vanmiddag fijn mondharmonica gespeeld het lukt steeds beter om samen een leuk deuntje uit de mondharmonicas te halen we hebben er gewoon plezier in.
Daar na had ik even geen plezier.
Rocky moest nodig poepen maar ik was al bijna thuis toen ik hem kwijt was , hij zat nog een stuk terug te proberen of het lukte. Ik voelde al een klein beetje nattigheid was dat maar zo, helpppp... in die lange haren aan de achterkant hing een hoopje die gewoon niet weg kon, zat vast in het haar. Ja dan loopt hij geen meter meer als dat er aan bungelt. Natuurlijk geen zakdoekjes bij me, zag nergens iets waar ik de poep mee kon afvegen nou het was geen afvegen het moest echt er af getrokken worden getverderrie, vroeger vieze poepluiers nu vieze Rocky kontjes. Ja, ik moest toch wat dus handen vies maken dan maar zoveel mogelijk weg gehaald zo dat hij weer wou lopen, echt vies hoor handen helemaal vol ja en toen hoe haal ik de sleutel uit mijn jaszak? Hoe maak ik mijn jas open ik heb er een beetje moeilijke knip op? Had hartstikke poep handen dus ik moest van alles en nog wat schoon maken, ben blij dat er dan bleekwater bestaat daar werk ik graag mee. Zulke cadeautjes zijn straks afgelopen als hij getrimd is.
Adam leefdelang geleden, eenzaam in de tuin van Eden, met de zegen van de Heer, wat verlangt een mens nog meer. Hij liep lekker in z'n blootje baadde zon en baadde pootje, in het water van de beek, zeven dagen van de week
Adam leefde zonder zorgen, tot dat hij op zekere morgen, plotseling ontdekte dat ieder dier een vrouwtje had ! Hij zei:'Heer, ik wil niet klagen, maar ik zou U willen vragen onderdanig en beleefd, of U ook voor mij een vrouwtje heeft.'
'Goed,' zei God,'ik zal mijn best doen, maar dan moet jij zelf de rest doen. Ik zal zorgen voor een vrouw, die haar leven deelt met jou' Adam liep van pret te zingen, hij kocht twee verlovingsringen.
Prijs de Heer, ik krijg een wijf, al kost 't me een rib uit 't lijf.'
En toen Adam lag te slapen, heeft de Heer de vrouw geschapen, 't Was een droom van elke man, alles d'r op en alles d'r an. En ze leefden heel tevreden, samen in de tuin van Eden.
Tot dat op zekere dag, Eva de boom met appels zag, Eva dacht:'Wat kan het schaden aan zo'n boom zo volgeladen.
Ofschoon de Heer het mij verbiedt, mist men een, twee appels niet.' Eva brandde van verlangen toen zij al dat fruit zag hangen, Ze nam een hap terwijl ze zei: An apple a day keeps the doctor away. Toen was 't gedaan het mooie leven , Het paradijs werd opgeheven, Door een appel, zo ik weet, werken wij ons nu in 't zweet, Door het eten van die appel, werken wij ons nu te sappel: Het is daarom dat ik beweer: Snoep verstandig, eet een peer!' met de groeten van deze ''heer'
Ik weet niet wie het geschreven heeft, ik kreeg het toegestuurd door mijn schoonzus, ik vond het leuk
Tjonge tjonge ik ben van de Hemel weer keihard op aarde beland, ik was 2 en n half uur in de Hemel met mijn vriendin samen hebben we twee uur naar een concert geluisterd gezongen door het; Huisduiner koor.
Huisduinen, een dorp onder de rook van Den Helder, het was geweldig, we hebben zo genoten. Ik kom thuis ga Rocky even langs het pad achter uitlaten, zie ik vier kinderen ongeveer 11 jaar aan de overkant van de sloot zand of stenen naar de 2 zwanen gooien zomaar, de zwanen waren in het water zijn eigenlijk veel te tam denken dat ze van iedereen die ze zien brood krijgen, dus vol verwachting zwommen ze naar die kinderen en krijgen een lading zand op hun veren. Waar is dat nou toch voor nodig. Ik geef een brul naar de overkant:
Hé laat dat, sodemieter op, weg wezen
Hoor ik zeggen van de overkant:
Wil je een beetje op je worden passen
zon klein snot joggie.
Ja, dat wil ik als jij geen zand naar de zwanen gooit, ben je nou helemaal betoeterd, gooi brood maar geen zand.
Fuck you tering wijf.??
Eigenlijk moet ik dan de wijste zijn en niets meer terug zeggen, maar ik werd woest.
Wie moet er hier nu op zijn woorden passen
Er werd nog twee keer herhaald wat ze eerder zeiden, het was te ver weg het liefs was ik naar de overkant gezwommen om zon gassie bij zijn kleine nekkie te pakken en mee naar zn ouders te nemen, niet dat ik de illusie heb dat ze zullen vertellen waar ze wonen. Keihard kom je dan weer op de aarde terug na een geweldig concert. Daar ga ik nu nog maar van nagenieten, alleen ik begrijp niet waarom die kinderen perse die zwanen iets aan moeten doen.
Loopt Pa Zwaan op het fietspad als moeder Zwaan aan het broeden is, dan kan Pa Zwaan best wel lastig zijn, maar nog geeft het hun niet het recht zand of stenen te gooien. Een kind houd dacht ik over het algemeen van dieren ?
Vanmiddag naar de mevrouw geweest in het tehuis voor oudere mensen, klinkt toch iets beter als bejaarde tehuis vind ik. Was gezellig, ik wilde uitproberen of Rocky bij haar een half uur wou blijven zonder in een soort wolfgehuil uit te barste. Vrijdags morgen ga ik altijd een halfuur in het tehuis vrijwilligers werk doen. We hadden bedacht dat als Rocky niet de boel op stelten zet, dat ik hem dan dat half uurtje naar die mevrouw zou brengen. Hoeft hij niet alleen thuis te zijn, als ik hem dan ophaal, nog een uurtje blijf, zijn we allebei tevreden. Ik heb Rocky bij de mevrouw geïnstalleerd en ben weer weg gegaan, ik dacht ik loop de gangen wat door, blijf 10 minuten weg en dan ga ik weer terug. Ik loop op de gang er hangen allemaal schilderijen, aangezien ik ook een poging tot schilderen doe, was ik de schilderijen een voor een aan het bekijken, komt er een mevrouw uit haar kamer, ik klets altijd tegen iedereen meestal word er heel vriendelijk terug gepraat.
Wat zijn die schilderijen mooi hé mevrouw, fijn toch dat u daar elke dag naar kan kijken,wat een mooie kleuren.
De mevrouw knikt en zegt; ja dat vind ik ook, ik kan het zo niet
Ik probeer af en toe iets te schilderen, daarom sta ik zo te kijken.
We lopen samen een stukje de gang op zegt die mevrouw,;
Wilt u misschien een schilderij zien die iemand voor mij gemaakt heeft, het kerkjes uit mijn dorp waar ik geboren ben. De dominees vrouw heeft het geschilderd, wij hebben vroeger schuilhokje gespeeld op het kerkhof.
Dat wil ik best wel zien hoor
We lopen weer terug naar haar kamer en gaan naar binnen,daar hangt een heel lief schilderijtje, het was een in aquarel geschilderd landschap, een kerkje met inderdaad grafstenen, n vaart er voor met 2 bootjes op de voorgrond, 2 zeilbootjes die afgedekt waren met blauw zeil, mooie paden die naar het kerkje toe liepen, het was schattig.
Nou mevrouw ik kan best begrijpen dat u dit schilderij op zon mooie plek hebt gehangen, het is erg mooi.
Ja, ik kom uit Friesland
Oh, maar daar heb ik ook drie jaar gewoond
Het werd een zeer gezellig gesprek ik was totaal vergeten wat ik op de gang deed. De mevrouw was in mijn ogen nog helemaalniet oud dus moest ik natuurlijk weer nieuwsgierig zijn ;
hoe komt het dat u zo jong in dit huis zit, heeft u het naar de zin?
Hoe oud denkt u dat ik ben?
Ik dacht net zo oud als ik, ik word 67 dit jaar.
Ik ben 70 jaar, ik heb een hersenbloeding gehad, ik kan niet meer alleen wonen
Toen kwam het levensverhaal van de mevrouw er achteraan, dat ze altijd schooljuffrouw was geweest en diplomas had gehaald met handwerken. Ineens wist ik weer waar voor ik op de gang liep, mevrouw wou naar beneden en ik op een draf naar mijn mevrouw.
Waar was je nou?
Ik dacht, ik maak het half uurtje maar vol dan weten we zeker of hij blaft of niet
Rocky heeft wel de hele tijd voor de deur gelegen maar geen lawaai gemaakt
Achteraf dacht ik slim van Rocky, ik had mijn jas achter gelaten dus hij wist gewoon dat ik zo teug zou zijn.
Ik ben daarna terug naar mijn eigen huisje gegaan en heb mij gelukkig geprezen dat ik nog zelfstandig zonder hulp kan leven zoals ik dat wil. Daar sta ik weinig bij stil maar vanmiddag werd het mij duidelijk hoe goed ik het heb.
Zo jammer, het is grauw, miezerig, gewoon snert weer, je zou bijna de snert pan weer opzetten voor een heerlijke dikke geurende warme kom erwtensoep met veel lekkere sappige rookworst, helppp het water loopt in mijn mond.
Vandaag begonnen met een kom muesli, lekker stevig, smorgens is het belangrijk om goed te eten, heb ik van mijn kalenderblaadje en van alle goede vrienden die weten dat ik soms vergeet s.morgens te eten, omdat ik Rocky uitlaat als we wakker zijn, dan meestal gelijk even achter de pc duik, smiddags vaak weg ben en dan om half 4 wel eens denk ,heb ik eigenlijk al wat gegeten?, ja, als ik dan aan het eten ga, u weet t met dit hopeloos geval.
Elke dag kan ik opnieuw beginnen, dus dat heb ik vandaag gewoon gedaan.
Zondag is een aparte dag, hoef je niet te werken, alles mag Maar ben je alleen, waar ga je dan heen? Iedereen wil van zijn vrije dag genieten, dus zeker geen visite. Dan loop je een beetje verloren, wil ergens toch graag bij horen. Maak zelf maar wat van de Zondag, het word vanzelf weer Maandag.
* Een goede vriend
Een goede vriend... zal er altijd voor je zijn Een goede vriend... staat altijd achter je wat je ook doet Een goede vriend... neemt afstand als je hem niet nodig hebt Een goede vriend... spreit zijn armen weer wijd openen Een goede vriend... en druk je tegen zijn hart Een goede vriend... heeft elk mens nodig.
Vandaag was de Lente al op de vlucht, er stond een gore wind die best koud was, de krokussen waren allemaal dicht, ze hadden hun bloemblaadjes beschermend om hun heen, we mochten even snuffelen aan de Lente. Vandaag heerlijk gezwommen, veel oefeningen gedaan heel heftig meegedaan, ik voelde me schuldig omdat ik drie dagen het lijnen helemaal aan de kant had gegooid. Was verleden week juist zo blij dat er na drie weken weer wat af ging, maar voelde mij op een gegeven moment helemaal niet lekker, had weinig lust overal in, had het heel erg koud, niet happy dus. Had kaneel beschuitjes gekocht, toen ik 1 beschuitje wilde eten, ging bijna het hele pak er achter aan. Ik kwam smiddags thuis van de mondharmonica club hing er gebakken vis aan de deurknop van de voordeur. Voor dat het gesprek met mijn vriendin (die het daar neer gehangen had) afgelopen was had ik al 1 groot stuk gebakken vis, koud achter mijn kiezen. Het tweede stuk daar heb ik mijn zoon voor gebeld of hij het hebben wou voor bij zijn avond eten, anders was het er zeker weten achter aan gegaan. En dan is de beer los, er gaan zachte witte sneetjes brood met dik pindakaas achter aan, zachte witte sneetjes brood met ontbijt koek en dik boter, het laatste runder braadworstje, enz enz echt afschuwelijk ik kon niet stoppen. Drie dagen gewoon eten wat ik wilde, vandaag is het goed gegaan, niet te weinig gegeten maar genoeg. Ik wil echt stoppen met het lijnen als ik er vandaag ook een potje van maak. Dus een makkie is het niet. een goede vriend zei wel iets treffends: Je doet 3 stappen voor uit en 1 stap weer achteruit, blijven er toch 2 goede stappen over." Ben blij met goede raad, is altijd welkom. Daar hou ik me maar als een redding boei aan vast.
Gisteren en vandaag voelde we dat de lente in aantocht is, gisteren scheen de zon volop je zag gewoon de krokusjes uit het gras hun kopjes opsteken en later door het warme zonnetje hun hartjes openen, felle oranje hartjes in een mooie kleur paars, de sneeuwklokjes die zich openen om dan ineens parasolletjes te zijn. De vogeltjes fluiten er op los,heerlijk laat de lente maar komen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
