Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Vanmorgen was ik in Mariëndal,langs de sloot kant stonden honderden paardenbloemen. Ik dacht; eigenlijk best erg dat de paardenbloem als vervelend onkruid word behandeld in je tuin. Langs de sloot was het een mooi gezicht al die helgele bloemetjes. Toen ik de bloem wat dichterbij fotografeerde, is het een hele mooie bloem. Als hij uitgebloeid is komt er zon pluizenbolletje zo rag fijn, net een kante kleedje, ook zag ik dat de grotere bladen rode spikkels krijgen als ze verdorren, als de gele blaadjes van de bloem af zijn is er nog dat soort sterretje wat overblijft. Ik heb even op Wikipedia gekeken want ik had wel eens gelezen dat er ook thee van gemaakt kon worden maar er is nog veel meer. Dit is ook een wonder uit de natuur.
Paardenbloemen zijn eetbaar. De jonge bladeren zijn minder bitter dan de volwassen bladeren. Door "bleken" kan de bitterheid worden verminderd, net als bij witlof. Traditioneel worden de bladeren hiertoe overdekt met zand. Ze worden dan molsla genoemd. Het is het jonge blad van de paardenbloem. Vroeger werd in de lente in molshopen naar gebleekte paardenbloembladeren gezocht, vandaar de naam molsla.
Door veredeling is een verbeterde, bladrijke molsla verkregen. Molsla wordt op diverse markten in Europa als malse voorjaarsgroente aangeboden. In Nederland en België is het niet ruim verkrijgbaar.
Weer een stralende zomer dag ,heerlijk warm. Gisteren morgen had ik mijn foto toestel mee en zag in het Mariëndal een kar aan komen met twee mooie paarden er voor. Dat zie je niet elke dag, sterker nog dat had ik nog niet gezien in het Mariëndal. Toe ze dichtbij kwamen heb ik het op de foto gezet, toen zag ik ook wat het was. Ik had dat ooit op tv gezien,een kar met twee paarden, op de rug van die twee paarden lag een groot matras daarop lag een jongen op. Doordat het matras deels op de rug van de paarden ruste, deinde de jongen mee, hij lag daar met een grote glimlach. Er zaten drie mannen om hem heen om hem te begeleiden. Het ontroerde me zo dat de tranen langs mijn neus gleden. Die wisselwerking van de paardenruggen en de jongen die zo genoot.
Het is nu in de middag, het is volop zomerachter in de tuin, ik wil net nog niet in badpak gaan zitten maar het scheelt niet veel.
Vanmorgen heerlijk gewandeld in het donkere duinen bos. Daar heb ik een tijdje terug ook fotos van gemaakt, maar nu was er veel meer groen en mooie nieuwe blaadje aan de bomen ik loop dan om ongeveer half 10 daar dan is het nog heerlijk rustig. Ik zie altijd wel wat ,boomstammen die helemaal aan het vergaan zijn, het boeit me. Een boomstam waar je duidelijk de gaatjes ziet waar weer diertjes in huizen en de boomstam langzamerhand verwerken.
Het is gewoon een wonder van de natuur. Ook dat stukje bos waar heel naar, alleen maar stompjes boom uitsteken dat doet me gewoon zeer,maar ook die smalle paadjes dwars door de bomen, die prachtige lichtroodbruine blaadjes die net uit de knop komen. Dan zie ik in de lucht een vliegtuig die witte strepen maakt die dan zo tussen de bomen in de lucht te zien zijn maar wil ik ze dan voor de lens krijgen val het niet mee..Kijk ik dan omhoog sta ik net onder een dak van de oude dennenappelboom het geeft een geborgen gevoel aan mij. Dan zie ik ook de dunne toppen van de nieuwe boompjes de blaadje net uit de knop glinsteren in de zon. Dan hoef je niets meer dan voel je rust dan ben ik een gelukkig mens.
Eliza
Hier zie ik toch duidelijk een herte kopje in. Eliza
We hadden boodschappengedaan op de terug weg zag ik twee oudere mensen met hele zware rugzakken nogal moeizaam lopen, ik dacht nog, wat sportief. We waren al een tijdje thuis ik loop de tuin in zie ik de zelfde mensen nu langs mijn tuin wandelen op het fiets pad. De vrouw liep mogelijk nog moeizamer, ik vroeg of ze misschien dorst hadden ik wilde ze drinken aanbieden. De man zei; nee dank u we hebben water bij ons.
De vrouw zei echter ik zou zo graag een kopje koffie willen we hebben al een hele tijd gelopen en zijn niets tegen gekomen waar we koffie konden drinken. Natuurlijk, ik ga even een kopje koffie voor u maken kom lekker in de tuin zitten. Ik de koffie aangezet en dan weer even naar de mensen in mijn tuin.
Kwam aan de praat met die mensen, het was een ouder echtpaar de man was 74 zijn vrouw 70. Echte wandelaars, ze hadden een boekje met een hele wandel roette van stad naar stad. De vrouw die had net twee dagen op het eiland Texel gewandeld over het strand en had last van spieren in haar boven benen, uit het gesprek bleek wel dat de man er veel fitter aan toe was als zijn vrouw. Maar enig dat je samen zo van stad naar dorp, van dorp naar stad loopt. Ze kwamen uit Weesp en hadden altijd een boerderij gehad, nu hadden ze ook nog op kleine schaal beesten, de man vertelde dat hij door altijd zo hard te werken op de boerderij zo fit was. Hij doet in de winters ook erg veel aan schaatsen, dan gaat hij naar een overdekte Schaatsbaan 3 keer in de week ,dus zeker sportief. Ze zouden nu nog tot volgende week zaterdag lopen. Ze hebben ook nog geplast bij mij, waren dankbaar, ik geniet daar zo van , ik vind dat een cadeautje van de dag. Ze hebben hun adres op geschreven en als we in de buurt van Weesp komen, moeten we beslist de koffie terug halen.
Waarachtig het lijkt wel zomer vandaag, het zonnetje schijnt hoog aan de hemel. De wind houd zich in, dus schitterend strand weer we komen er net vandaan. Rocky zat onderde bank waar we opzaten vlak bij het strand. Daar lag zand, hij had het warm en voor dat we het voelde werden onze schoenen vol gekrabbeld met zand. Rocky was een kuil aan het graven en het zand achter hem ging in onze schoenen. Onder de bovenlaag zand was het zand vochtig hij vond het heerlijk om daar op te liggen. We hebben zeker een uurtje in het zonnetje naar de golven op het strand gekeken, het is een rustgevend gezicht en de gedachte dat ze af en aan blijven rollen ook als wij er al lang niet meer zijn, is iets waar je zeker van op aan kan.
Waar een klein landje als Nederland toch groot in kan zijn,feest vieren kunnen wij. Je kan over de hoofden heen lopen zoveel mensen waren gekomen om met het koningshuis het Kroningsfeest te vieren. En het afscheid van Prinses Beatrix had niet mooier kunnen zijn. Alles werkte mee zelfs het weer. Deze beelden heb ik van mijn eigen tv afgenomen.
Vandaag schijnt het zonnetje hoog aan de hemel en uit de wind is het zalig weer. De wind is nog best fris ,maar hier doe ik het wel voor. Vanmorgen toen ik terug kwam van het wandelen en we hier naast de sloot liepen zag ik e...en moeder eend met 6 jongen achter haar aan . Ik had het fototoestel niet bij mij dus ik echt rennen (ik wist niet eens meer dat ik het kon) heb gauw mijn toestel gepakt ,moest weer rennen om dat er allemaal stuken riet langs de sloot staan dus ik moest eerst een rietvrij plekje uitzoeken voor dat moedereend langs kwam, ze zwom behoorlijk hard dus ik moest nog even sneller zijn om haar voor te zijn , is wel gelukt en ik vind het prachtig zo als die moedereend die kleintjes zo achterhaar aan heeft zwemmen . Zondag dacht ik nog er komt niets terecht van jonge eendjes zien ,we hebben nu een soort vaart roette waar kanos mogen varen, of fluisterbootjes die heel langzaam gaan en ook zeer zacht van geluid zijn. Natuurlijk moesten er weer idioten zijn die dan met een rubberboot met motor knoert hard met veel lawaai langs varen. Doordat ze zo hard gaan hebben ze ook een golfslag van hier naar Tokio. Dat doet me dan gewoon pijn, waarom moet dat zo. Waarom niet wat zachter. Al die vogels zitten in het riet te broeden. . Eliza
Best een spannende dag , de hele dag zon beetje de tv aan om alle drukte van de kroning morgen en beetje te volgen. Morgen is het dan Koningdag ik hoop echt dat het weer een beetje meewerkt om er een geslaagde dag van te maken.
Er is zoveel georganiseerd vooral buiten met kraampjes waar iedereen zijn leuke rommeltjes niet meer gebruikte rommeltjes probeert te verkopen. Als het maar niet gaat regen, kou daar kun je naar kleden maar regen is gewoon niet welkom.
De Koningin heeft een fijne toespraak gehouden ze hoop dat wij haar zoon Prins Willem Alexander en zijn vrouw Prinses Maxima in ons hart zullen sluiten. Morgen ochtend om 10 uur begint de hele ceremonie. Om twee uur smiddags gaat het dan gebeuren als Prins Alexander en Prinses Maxima uit de kerk komen zijn ze Koning en Koningin. Het is net of ik een sprookje vertel, maar dat is het niet, het gebeurd gewoon morgen.
Ik heb vanmiddag inplaats van bloemen voor een verjaardag, een eigen stukje gemaakt, vind dat leuk om te doen.Ik koop de poppetjes die het extra leuk maken altijd op de rommelmarkt daar kosten ze dan niet zo veel, je kan er zo'n stukje mee opleuken.
Gisteremorgen ben ik naar de oude mevrouw geweest in het ouderen tehuis, ze heeft nu ook kanker en is er erg slecht aan toe. Ze is erg bang om dood te gaan,vanmorgen was het echt verschrikkelijk ze zat op de rand van haar bed en wou niet meer gaan liggen omdat ze bang was dat ze dan dood ging het was afschuwelijk. Ze viel ieder keer bijna om,maar als de verpleegster aan haar benen kwam om die weer in bed te leggen verzette ze zich met alle kracht die ze nog had. Het was wel heftig ik heb voor haar nog het lied gezongen Hij was maar een clown die zongen we altijd samen. Ze glimlachte ze hoorde het . Vandaag lag ze te slapen recht op in bed, had het zeer benauwd, hoop dat ze spoedig in haar slaap heen mag gaan.
Recht naar de Hemel omhoog, naar het begin van de regen boog.
Ik denk de echte dood is zo licht als een veertje dat je wegblaast in een lucht bol van zon en dat schommelend verdwijnt in het licht dat schijnt alsof er in de verste verte nooit een eind aan komt.
HANS ANDREUS.
Prachtig gedichtje over de dood, gestuurt door een goede vriend