Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Het meest opvallende beeld is de gestorven Prins, uitgevoert in wit marmer, liggend op een uit het zelfde stuk marmer gemaakt bed. Aan zijn voeten ligt zijn hond, waarvan het verhaal gaat dat hij na de dood van zijn baas eten en drinken weigerde en ten slotte stierf van honger en dorst.
Uit 1 stuk wit marmer, is het matras en beeld van 'Piet Hein' gehouwen Een man die het van matroos tot 'Admiraal' bracht, de beroemde worden in een lied zijn. "Piet Hein zijn naam is klein zijn daden bennen groot, hij heeft gewonnen de zilvervloot"
Het praalgraf van Elisabeth Morgan Zij was de dochter van Philips van Marnix, Heer van St.Alegonde, de edelman die het Nederlanse volkslied 'Wilhelmus van Nassouwe' dichte.
Er zijn nog meer foto's van Delft, die komen later nog wel eens aan de beurt
Op dit terras gingen we na 2 uur treinen, heerlijk koffiedrinken, met chocolade gebak en dat was zo heerlijk
Deze 'Dame' mocht ik op de foto zetten, ik vond haar zo appart.
ik wou zo graag weten wat die vogel koste met die verrekijker om, maar als hij goedkoop was, zag ik mij zelf al slepen met de vogel onder mijn arm de trein in, jammer, want ik vond hem helemaal te gek.
Het oude station gebouw, ik hou van de stijl van vroeger.
Ik ga u mee nemen een dagje door Delft, nou helemaal door Delft niet, minstens nog twee keer er heen, voordat we kunnen zeggen: we hebben Delft gezien, denk ik.
We zijn nu in het centrum en omstreken geweest, het was echt heel leuk, ook héél warm. We, dat is een goede kennis en ik, we kopen en kaartje bij een drogist voor 12 euro 50 en kunnen er dan de hele dag mee reizen .
Dat doen we 2 keer per jaar, we zijn al in Haarlem geweest, in Utrecht, en nu dan in Delft.
Op de t v, had ik wel het plein en de kerk eerder gezien door de begrafenis onder andere van: Prins Claus, Koningin Juliana en Prins Bernard. Maar als je daar echt loopt is het toch heel indrukwekkend. Dat je zó dicht bij mag lopen, ik was vol eerbied.
Het graf vanWillem van Oranje is een prachtig praalgraf, daar werd ik helemaal stil van, ik ging ook fluisteren zo onder de indruk was ik.
Er is een nieuw kerk en een oude , je betaald 3 euro 50, daar mee kan je de nieuwe kerk en de oude kerk van binnen en buiten bezichtigen.
De vorige keer waren we in de St Bavo kerk in Haarlem. Toen ben ik verslaaft geraakt, fotos maken in kerken. ik kon nu ook mijn hart weer ophalen, fijn om fotos te maken, alleen voor de gene die met mij mee was werd het een kleine ramp, ik kon geen 5 stappen lopen of ik stond al weer stil, op het laatst ging mijn kennis maar schaduw plekjes op zoeken en stond heel lief te wachten tot ik de volgende kreet gaf,oh moet je daar kijken, even hoor. Enorm geduld heeft ze met mij gehad.
Ik ga nu de fotos plaatsen en daar onder dan beknopt (dat word moeilijk)vertellen wat het voorsteld:
doorkijkje naar de nieuwe kerk
leuke bruggetjes, de weerspiegeling in het water van de huizen( en fietsen)
De oud kerk, jammer dat deze foto zo klein is maar anders kwam hij er niet helemaal op. Een mooie versierde fiets, die had ik in Hoorn ook als eens gezien, niet de zefde natuurlijk
Wat op viel waren de duizende fietsen, voor al om het station heen, dat was ons toen ook al opgevallen in Haarlem
Ja vrijdag rommeltjes markt, 10 minuten bij mij vandaan lopen, levens gevaarlijk, er liggen allemaal verleidingen op de loer. De een nog mooier, de andere interessanter, ohh, daar! dat is toch lief, en, "is dit maar zó goedkoop"? ik had 30 euro mee, het was niet de bedoeling om het helemaal op te maken, ik heb dan ook nog precies 3 euro over. Maar wat ik voor die 27 euro allemaal mee naar huis heb gesleept, onvoorstelbaar.
Nieuwe Nike schoenen, was eerst voor mij zelf, maar ik denk dat ik mijn kleinzoon er een groot plezier mee doe.
Roze laarsjes voor Indra onze hittepetit, met nep bond
Een verhaaltjes boek, elke dag kun je er een verhaaltje uit lezen voor het slapen gaan.
Paar leuk schoenen,
Een prachtig jak,
Een mooi zwart truitje.
Een tosti apparaat
Een afdruip rek, het ziet er mooi uit maar erg praktisch is het niet, meer voor de show
Vijf lps ik heb weer een lp gevonden van de Shadows'
De 'Zangeres Zonder Naam,' echt even terug in de tijd bij mijn Tante Beb 3 hoog op de Albert Cuip, het liedje van de heilsoldaat staat er ook op, enig.
'Corrie Koning met Frans Bouwer'
En een Zuid Amerikaanse instrumentale plaat.
Af en toe een lp meenemen ze zijn 1 euro per stuk.
Ik wou fotos maken van wat er allemaal zo te koop was, maar dat vond niet iedereen leuk. Er was een mijnheer, die nieuwe fietsbanden te koop had, toen ik ze had gefotografeerd, omdat je dat niet zo veel ziet, kwam het mannetje handenwapperend naar mij toe, ik mocht geen fotos van die banden maken en hij stond er op, dat ik de foto wisten, ik had bijna willen vragen,zijn deze banden van een vrachtwagen afgevallen?" ik heb het niet gedurfd.
.
Het grappige is echter hij nam de banden weg, en toen mocht ik wel een foto nemen, en waar denkt u dat de banden waren ? juist op de foto, hij had ze gewoon achter zijn benen gezet, die foto maakte ik.
Het was snik heet vanmorgen, Rocky had het ook flink warm, er zat en buurmeisje van de flat ook met rommeltje en die vond het geen bezwaar als Rocky even in de schaduw bij haar bleef, tot ik klaar was met Rommelen
Helaas was het van korte duur, even dacht ik: het zou wel eens heel fijn kunnen worden, maar het mag nú nog niet zo zijn, niet omdat we elkaar niet aardig vonden,maar we hadden allebei toch een andere voorstelling van het omgaan met elkaar, meer wil ik daar niet over kwijt, wel is er een leuke foto als herinnering.
Het jutter markt seizoen is weer geopend, dat betekend elke dinsdag tot eind augustus, allemaal marktkraampjes in de binnen stad voor elke winkel, die dan hun koopjes buiten op de stalletjes doen. Er zijndan ook standwerkers, mensen die op een hele enthousiaste manier hun koopwaren aanprijzen. Er is eens een wedstrijd in standwerken geweest, dat was net theater, daar genoot ik met volle teugen van, heerlijk: ze troefde elkaar af met spitsvondigheid in praatjes. Er zijn heel veel koopjes, en daar word ik zohebberig van,ik ga dus maar twee keer per seizoen naar de juttermarkt, 1 keer alleen of zo als nu, met Peter, 1 keer met mijn zus en dat is ook zó gaaf.
We zitten dan op een terrasje mensen te bekijken, en dan zie je pas wat voor verschillende mensen er op de aarde rond lopen, ik kijk extra naar mensen die zwaarder zijn als ik, dan voel ik me helemaal blij, maar maat 48 is toch best wel veel, het bloesje dat ik op de foto aan heb, had ik gekocht en meteen aangedaan voor dat ik Peter van de trein haalde.
Verder heb ik voor de heb,2 paar rubberen of plastiek? slippers voor 10 euro gekocht, het is een goedkope variant van de klompjes die door de hele wereld gegaan zijn , in felle kleurtjes en vederlicht zijn. Als ik nu zo opschrijf is het misschien toch wel wat overdreven,maar de eerste jutter markt is gewoon een feest. Ook heb ik fijne wandelschoenen gekocht, een goed merk Riekerdie voor de helft afgeprijsd waren, dat moet je dan net tegen komen.
Dat alles super verleidelijk is dat begrijpt u, dus niet heel mijn vakantie geld in de knip doen, dat gaat anders ook op. Het was een leuke dag, met een niet zo leuke afloop, maar zo is het leven.(wat een wijze woorden uit mijn mond).
Ja ik hoop echt, dat het mij overkomt dat ik de gene, die ik nu ontmoet heb door gemeenschappelijke kennissen, mij de moeite waard vind, om de kennismaking voort te zetten, ik ben nog al onzeker over mijn uiterlijk, maar een buikje hebben we alle twee, en het klikt goed, ik durf nog niet helemaal er voor te gaan, om dat ik denk
Het is bijna zo, dat ik 1 keer in de maand woensdag middag Sven en Indra ophaal van school, en dan lekker een middag kan verwennen, (dat doe ik nooit hoor) ze lusten graag pannenkoeken maar nog lekkerder zijn poffertjes.Je kunt de poffertjeskant en klaar kopen in de supermarkt, maar die vind ik zelf niet lekker, dus ik zou poffertjes bakken.
Ik sta net als veel vaders moeders ... opas en omas te wachten tot de school uitgaat en de kinderen naar buiten komen.
Ik was mooi op tijd en Inrda kwam als eerste de schooldeur uit .
Er komen veel meisjes en jongetjes, ik moet altijd goed kijken om haar er tussen te vinden, ze zag er weer als een dametjes uit met haar roze jas en haar paars tasje. Even later was er helemaal niets meer van dat eigenwijze dametje over en hing ze ondersteboven aan een klimrek, we moesten wat wachten op Sven die had klassen dienst, wat inhoud dat hij de juffrouw helpt met opruimen.
Daar kwam Sven, hij had een vriendje bij hem, ik vroeg of dat vriendje dicht in de buurt woonde, dan konden we vragen of die ook met ons poffertjes mocht eten en dan met Sven spelen. Toen we het aan de moeder van Joy hadden gevraagd was dat prima, een ding wist ik niet, Joy was erg druk, en daar door werd Sven ook best druk. Indra voelde zich een beetje in de steek gelaten, dat deed haar humeur geen goed. Het kan natuurlijk niet altijd goed gaan. Ik heb nu ontdekt dat poffertjes veel meer tijd innemen om te bakken dan pannenkoeken, en dat ze ook nog eens sneller opgegeten werden. Ik had nog niet n lading poffertjes over drie bordjes verdeelt, beetje boter er over veel poeder suiker, of ze waren al leeg voor ik de andere lading klaar had. Maar u kent me ondertussen ik worstel mij er gewoon door heen.
Indra bleef maar om mij roepen omdat Sven geen enkele aandacht voor haar had, de 2 jongens hadden de grootste lol maar waren zeer luidruchtig. Zodra ze genoeg hadden gegeten toch maar weer gauw het kleed op het grasveld bij de voordeur. Alle spelletjes mee en spelen maar hoor.
Rocky en ik heerlijk op het kleed toekijken deze keer. Er kwamen wel weer kindertjes kijken maar deze keer lukte het niet om ze samen te laten spelen, Sven, Indra en Joy trokken 1 front en keken niet naar de andere kinderen om, ik had deze keer geen puf om er energie in te steken. Zon
middag als ze buiten spelen is zo om, mededoor het mooie weer.
Ja dit was weer zon dag niet met n gaatje, zeker met 2 gaatjes.
Ik vind mijzelf best aardig op zn tijd, lief, behulpzaam, maar ik ben toch ook een oelewapper af en toe, ( regelmatig.)
Het is al weer gisteren, de tijd die vliegt, ik zou bij een buurvrouw die ik zon 15? jaar niet gezien had, een bakkie drinken.
Rocky kon mee, we zouden lekker bij kletsen.
De dag begon niet helemaal naar wens, ik werd pas om 9 uur wakker, ik wou met de bus van kwart voor 10 gaan, ik had ongeveer 10 uur afgesproken. In vliegdende vaart mij gereed maken om op stap te gaan. Ik doe er ongeveer 7 minuten over om bij de bushalte te komen. Loop ik de steeg door naar een ander straatje zie ik een meisje van ongeveer een jaar of 14? heftig met een fietstas in de weer, ze had zon dubbele fietstas achterop waar ze folders mee rond ( reclame blaadjes ) ging brengen. Ze had de ene helft te vol gedaan dus de fiets kiepte naar een kant, ze stond met een arm vol folders aan die fiets te sjorren, maar het schoot niet op.
Ja dan ben ik vergeten dat ik met de bus mee moet, ik vroeg,zal ik de fiets even vast houden? Heel graag werd er gezegd, ik de fiets vast houden zij de folders weer over hevelen tot ze aan allebei de kanten net zoveel folders had, zodat de fiets in balans kwam. Het heeft niet lang geduurd ,dus ik ben in draf naar de bus halte gegaan ik haalde de bus op het nippertje.
Het was zo gezellig, ik moest om half 4 hard hollend met Rocky naar de bus, om 4 uur had ik afspraak thuis met iemand. Allemaal herinnerringen die vroeger in ons buurtje gepasseerd waren, werden weer opgerakeld, weet je nog die, en kende je die met dat rode haar, hoe het met Chris vergaan was, hoe het haar 2 dochters vergaan was, de tijd vliegt dan gewoon om . Ik hoop dat dit weer een hernieuwde gezellige tijd met elkaar word, we hoeven elkaar niet te overlopen, maar allebei de mannen zijn er niet meer, dus word het toch heel anders .
De jongste dochter was ook thuis, met been in het gips zit ze 3 weken bij mamma, ze heeft een geweldige leuke zoon van ik dacht 7 jaar,? die gek op zijn oma is, dus heerlijk dat je moeder er dan nog is, die je zo weer in haar armen sluit.
Met de bus naar huis, ging de afspraak niet door, mede met mijn toestemming 1 week opgeschoven, dus als ik die afspraak niet had gehad zat ik misschien nog bij de buurvrouw.
Oké, nu de oelewapper, Kurt de kater, ( ik zou niet meer over hem schrijven), ik heb hem eindelijk schrik aan gejaagd, door als ik zijn belletje maar hoorde rinkelen, water over hem heen te gooien. nu komt het: Kurt woont 1 hoog, moet dan aan de voorkant over de galerij naar de voordeur, en dan maar miauwen tot er iemand open doet.
Nu had de buurvrouw ( eigenaressen van Kurt') bedacht, ik laat een soort trappetje maken van af de schutting van de beneden buren naar 1 hoog aan de achterkant, dan doe ik in de slaapkamer deur een katten luik, dan kan hij altijd naar binnen.
Maar de buurvrouw die precies onder haar woont, wou er niets van weten dat er dan ook een stuk trap in haar tuin stond .
Ja, omdat ik er naast woon werd er aan mij gevraagd of het dan in mijn tuin kon, ik denk natuurlijk niet na en zeg ,dat mag gerust hoor.
Toch wel dom, want ik had hem net met ik weet niet hoeveel emmers water UIT! mijn tuin gejaagd, dat kan ik nu dus niet meer doen want dan durft hij dat trapje niet op. Ik hoorde op een gegeven moment boven wat geluid ik ga naar buiten heeft de buurvrouw"Kurt"op het bovenste trapje neergezet, maar hij deed geen stap naar beneden.
Ik zei,wacht ik heb nog een blikje tonijn"(Fout!!! ik zou hem nooit geen eten meer geven.) Dus op elk treetje een beetje tonijn, met de grote heggenschaar proberen bij de hogere treetjes te komen, dat ging niet. Ik moest de trap er bij halen om op de bovenste treetjes waar ik bij kon, ook tonijn te leggen. En ja hoor,Kurt stak zijn neus in de lucht en waagde zijn leven voor de tonijn die hij treetje voor treetje op at.( Vannacht komen er allemaal katten aan het tonijn trapje ruiken.)
Alleen hij sprong van de schutting in mijn tuin , de onderste treetjes werden gewoon met zijn poot leeg gehaald, ik heb dat met stijgende verbazing aan gekeken, toen dacht ik pas WAT BEN IK NU AAN HET DOEN?
Heb ik zoveel pijn en moeite gedaan om hem uit mijn tuin te krijgen, nu voer ik hem TONIJN?? Begrijpt u nu waarom ikwel eens aan mijzelf twijfel, wat voor een figuur ben ik eigenlijk?
Avonds kwam de ex schoonmoeder van mijn zoon, we zouden een spelletje rummikubben gaan doen. We deden drie spelletjes, toen kregen we het over muziek, ik vond een nummer van een zangeres heel erg mooi, toen zei ex schoonmoeder dat liedje heb ik op mijn mobiel telefoon staan, dat kan ik zo naar jou mobiel over seinen? Mijn zoon had al eens tegen haar gezegd, dat het seinen best wel een behoorlijke reikwijdte had. Wij zitten met de 2 mobiele telefoons naast elkaar mijn ontvanger op te sporen, krijgen we ineens een Turkse naam op haar telefoon door. Ik schrok me een hoedje, was het de mobiele telefoon van mijn boven buurman die had dat ook op zijn mobiel, de mobiel had het seintje opgevangen. Nu moest hij toestemming geven of hij dat wou ontvangen. Hij wist niet waar het vandaan kwam, wij lachen slap van het lachen in de kamer, even later toch maar even naar boven geroepen wat we hadden uit gespookt, hij snapte niet helemaal de clou, hij had het gewoon weggedrukt . Maar ik had later toch wel mooi dat nummer Van Liza Hallelujaop mijn mobiel ik heb er gelijk mijn belrinkel van gemaakt, dus als ik nu opgebeld word, hoor ik mijn favoriete nummer, helemaal te gek toch.?
Wij nog een spelletje rummikubben, ik had voor ons tweeën, jusoranje ingeschonken, ik heb altijd dorst, maar ex schoonmoeder drinkt slecht, kan de hele avond over 1 glas doen, ik drong er eigenlijk wel een beetje opaan dat ze wat ging drinken, wat was ik daar even later blij mee. Ik zou toen we uitgespeeld waren de boel opruimen, presteer ik om de resterende jusoranje die nog in haar glas zat om te gooien, het liep zo van de tafel haar handtas in die ze onder tafel had gezet, nou dan heb je het toch helemaal niet meer. Ik was wel gruwelijk blij dat er nog maar een beetje in het glas zat.
Stel je voor dat de hele inhoud in haar tas was gekieperd, we lagen weer in een appel flauwte, maar ik voelde me toch niet helemaal happy hoor.
Ex schoonmoeder naar huis om half 11, op de fiets het was gelukkig nog een beetje licht, ik Rocky uitlaten kom ik terug zie ik de buurvrouw beneden naast mij, haar tuin sproeien.
Buurvrouw is dat nodig, er zou toch regen komen?
Nou vergeet het maar volgens de t v word het alleen maar mooier weer .
De grond is inderdaad kurk droog, het was nog steeds een beetje licht dus Els de tuinslang gepakt, moest hem in de douche aansluiten, ik heb er een stoeltje bij genomen en ben voor tuinsproeier gaan spelen. Een half uur heb ik heen en weer met de tuinslang de tuin besproeit, ik denk dat het lang niet genoeg was, maar het werd nu gauw donker en dan zie je zo weinig. Opruimen dan maar, kreeg ik de slang niet meer van mijn douche aansluiting af. De slang ligt nog aangesloten in de douche, morgen weer een dag.
Nu is het inmiddels 3 uursnachts, Ik zit mijn dag met minstens 2 gaatjes neer te schrijven, als ik geslapen heb ben ik de helft vergeten.
Even nog wat fotos, van het vroegere Amsterdam en nu, niet zelf gemaakt maar van een pps af.
Het beroemde liedje van Rika Jansen alias 'Zwarte Riek' 'Amsterdam huilt' blijft aktueel. Amsterdam huilt nu om dezelfde zaken. De mens leert het nooit, men kan gewoon niet met elkaar en met hun religie leven.
Ik word wakker en zet even het journaal aan, daar word ik niet vrolijk van, weer mensen gedood , door oorlog geweld,mensen gegijzeld, ontucht met kinderen, ik vlucht naar mijn p c. Wat heeft mijn vriend in zijn postzakjes zitten?? Even een kop koffie maken wat brood, en dan kan ik niet langer meer wachten, elke dag weer een verassing waar ik naar toe ga wat ik ga lezen welke mopjeszijn er? Ik ga er even goed voor zitten : we gaan even naar Zwitserland, geweldig die bergen en de witte kerkjes, beroemd om de geraniums. Alles word begeleid door vrolijke Tiroolse muziek
´Rome is de volgende stad waar vriend p c mij naar toe neemt.
Kom ogen te kort zo mooi ,en het mooiste komt nog, het Vaticaans Museum Het heilige der heilige, daar mogen we een kijkje binnen nemen
Je weet niet waar je het eerst moet kijken, de beschilderingen van het plafons, de beelden, de gangen waar heel veel toeristen ook mee kijken naar alles wathistorische waarde heeft
Vol verwachting maak ik het email envelopje open van Madrit nauwe straatje, mooie pleinen en hoge stand beelden, ik geniet met volle teugen, Julio Iglesias zingt een Spaans melodietje zachtjes mee.
Ik heb rode wangen van al het moois wat ik zie, ik word er helemaal niet moe van, ga nog even langs Amsterdam die nu weer huilt maar niet om de mensen van toen, maar om de mensen van nu , ik was aangedaan toen ik de sloppen zag waar de arme Amsterdamse mensen vroeger in woonde, en toch was er saamhorigheid, je kon altijd terecht bij Tante Sjaan, of Opoe Neeltje, en Tante Jans boven drie hoog, ving ons op als we uit school kwamen, en moeder nog niet thuis was van haar werk.
Mijn vader was VUILNISMAN, ik schrijf het met grote letters, omdat er neer gekeken werd op de baan van vuilnisman, maar voorlopig verdiende mijn vader met hard werken de kost voor vrouw en 5 kinderen.
Ik dwaal af, toch heeft dat allemaal in mijn hoofd gespeeld toen ik de beelden van Amsterdam zag.
Mijn reis door verschillende landen heeft misschien een half uurtje geduurd, doet u mij dat maar na, het koste niets ik zat op mijn gemak en was weer aangenaam verrast.
Moe van het reizen en de neus weer verstopt wou ik toch echt even naar buiten, even het park door, je komt zoveel verschillende bomen en planten tegen, mooie kleuren die je ziet, Rocky die uitgelaten met andere honden speelt, dat is dan weer de echte wereld ,mijn wereld, niet al het akelige op tv. Het is er wel, maar het liefst weet ik het niet . Ik kan mijn verhaal weer schrijven, ik snap niet dat ik ooit zonder p c heb gekund
Aleen de foto van Rocky is deze keer van mij, de rest heb ik van de pps jes, via mijn pc gefotografeert, vandaar dat de kwaliteit te wensen over laat.
Verleden week zaterdag, was het de dag van de muziek, in de stad waren allemaal bandjes in cafés, in kerken, op terrasjes heel gezellig. Chris mijn zoon mocht voor het eerst met de Show boot een musical vereniging mee zingen dus voor publiek. Hij had gevraagd of ik mee ging met Sven en Indra, dan kon ik op hun passen en gelijk horen of mijn zoon wel kon zingen, want ik heb Chris echt mijn hele leven met hem, nog niet horen zingen.
Natuurlijk wou ik mee, niemand kon mij meer tegen houden.Het was echt geweldig hoor, ik was zo trots, hij kon echt zingen, het dansen ging hem nog niet zo goed af, maar hij deed het toch maar. Het licht uit de kerk ramen viel zo mooi op Indra, ik maakte meteen gebruik van mijn camera om wat fotos te maken.
Indra en Sven waren ook vol bewondering, daar stond hun pappa toch maar. Indra zingt de liedjes die Chris moet instuderen volop op haar manier mee, heel leuk om te horen, Sven vind het ook echt super wat zijn vader doet, dus 3 fanatieke supporters heeft mijn
zoon al.
Er waren nog meer mede zangers en zangeressen, die ook erg hun best deden en goed in hun rol zaten. Dit was niet in kostuums, de officiële uitvoering van hun stuk "the Wizzard of Oz" is in februari, dus Chris heeft nog even tijd om het dansen te leren.
Al met al vond ik het machtig om te zien hoe jonge en iets oudere mensen met elkaar zoveel plezier kunnen beleven in het zingen en dansen, dat doet me erg goed.
( ik heb nieuwe foto's gemaakt die ik meteen op een harde schijf kopieër, die kon ik nu gebruiken)
Tevreden dag.
Ik realiseer mij dat die tevreden dag al weer gisteren was.
Ik ben erg verkouden had gistermiddag wat aspirine genomen en smiddags even een paar uurtjes geslapen ,vandaar dat ik die uurtjes door haal in de nacht. Ja gisteren was het schitterend weer niet al te warm maar heerlijk, het zonnetje had de ijsbloempjes weer gekust , die beloonde dat met hun stralende kleurige bloempjes, ik word daar zelf vrolijk van terwijl mijn oren en neus dicht zaten en ik best wel wat spierpijn had.
Toch lekker met Rocky even een ochtend wandelingetje door Marieëndal, het fijne park vlak bij huis, in 10 minuten ben ik daar. Als ik dan eerst door mijn tuin heb gelopen en al het moois van de bloemen zie, is het ook een weldadige rust, als je door die hoge bomen met ruisende bladeren loopt, dat gefilterde zonnelicht dat steeds eventjes te voorschijn komt, als sterretjes, het was er nog erg rustig, het is zo rustgevend als je de vogels verschillende liedjes hoort zingen, het schemerige als er even geen open plek is, ja hoe kan ik het nog meer beschrijven, om u mee te nemen op mijn wandeling, u mijn gevoel van tevredenheid, geluk, en stille aanbidding te laten voelen. Ik had weinig lucht dus ik liep op mijn dooie akkertje( heel langzaam )en genoot zo intens. Dan bestaat er niets anders als rust
Daarna thuis 2 wassen gedraaid( dat doet de wasmachine), lekker buiten gehangen en 3 uurtjes later schoon opgevouwen in de wasmand, dat is ook iets waar ik dan van kan genieten zo simpel, Rocky op de tegels zo dat je hem bijna niet ziet, paar uurtjes daar na geslapen, Mijn best gedaan voor het eten Lof met kaas en ham in de oven dan hoef ik er geen aardappels bij of iets anders ik smul er van, het is best machtig eten:
(4 plakjes ham,4 plakjes kaas, dat om 4 flinke struikjes lof, die al van te voren gekookt is, de lof goed uitlaten lekken, eerst het ovenschaaltje invetten met wat boter, geen halve margarine, paneer meel er over heen, dat vangt het vocht wat op dat uit de gekookte lof komt, de rolletjes naast elkaar in het schaaltje doen, paneer meel er over heen, paar kleine klontjes boter eroverheen, en dan ongeveer 1 kwartier in de oven op 150 graden, en smullen maar)
U begrijpt wel dat het een calorie bom is van ik denk gauw: 800 calorieën, dus vandaar dat ik er dan niets bij hoef, normaal is het groente voor 2 personen, maar ik lust er wel pap van,( het LIJNEN staat weer op een laag pitje hoor.) dus al met al was ik een heel tevreden mens met wat verkoudheid. Zon dag( zonder) mensen om me heen kan ik toch ook zeer waarderen. ( had nooit gedacht dat ik dat eens zou zeggen) Ik lijk wel een batterij, ik heb me gisteren weer opgeladen met positieve gedachtes, rust en wat zekerheid, niemand om te zeggen dat ik wat fout doe, of van mij zelf gedacht, het gaat niet goed , een dag met een gouden randje.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
