Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Het leven is een ramp met veel troost, laten we het daar maar op houden, dan valt het altijd nog een beetje mee. De troost bestaat in chocoladebiscuitjes, kleine kinderen, Johannes Brahms en roddelen.
Bij sommige vrouwen, de lijn-bezeten vrouwen, vallen alleen de chocoladebiscuitjes ook nog af. Maar roddelen blijft altijd, dat is een vreugdevolle, bezigheid, niet aan leeftijd of stand gebonden. Men kan er lang over kibbelen, of roddelen een specifieke vrouwelijke bezigheid is. Wij vrouwen beweren namelijk niet en zij mannen beweren van wel, en met volmaakte zekerheid vaststellen wie gelijk heeft, kan men niet. Maar hoe het ook zij, het komt mij voor, dat mannen er niet dát hooggestemde genot uithalen, wat er in zit. Zij kunnen het roddeltje niet zo savoureren als wij, dat is bepaald een lacune in hun levenskunst.
Hoe gezellige de kamer, hoe dieper de stoel, hoe geuriger de narcissen op tafel, hoe lekkerder het roddeltje, en hoe verfijnder ook.
Want er zijn namelijk verschillende nuances. De grofste soort: Zie je die , dat is die vrouw van Kolenbonker, ze zeggen dat die nou je begrijpt het wel , bij dat soort behoeven we niet eens stil te staan. Nee er is een soort roddelen, waaraan ieder zich met vreugde overgeeft: Wat vind jij van Emmie? Ik moet zeggen ik mag haar dolgraag hoor, ik ken haar al jaren en het een schat van een meid maar zie je, ze is niet helemaaleerlijk
Het is heel akelig, heel pijnlijk en moeilijk om dit aan Emmie in haar gezicht te zeggen, maar als ze er niet bij is , word het zo gemakkelijk en zo plezierig bij de thee en de sigaret. De nobelste vrouwen doen dit en doen het met smaak. De nobelste vrouwen zijn ook blij als ze een nieuwtje hebben. Ze rekenen bij wijze van spreken al uit: Vanmiddag komt Loes, wat heb ik haar aan te bieden, s kijken, port, krakelingen en de echtscheiding van Tine.
En altijd komt er in zon gesprek voor: Zeg ik wou het je iets vertellen maar je mag het volstrekt aan niemand zeggen. Kan ik daarvan op aan? Natuurlijk zegt de ander, vertel gauw.
Een ander op haar beurt, is zo gelukkig met het roddeltje, dat ze een bosje tulpen gaat aan bieden aan de derde: Maar zul je er vooral met niemand verder over spreken? Tot dat het nieuws in een grote kring weer terug komt bij nummer een, die dan verontwaardigd is. En waarom ? Een man die spinazie zaait word toch ook niet boos als de spinazie opkomt?
Ik heb eens een vrouw gekend, die nooit een kennis-sen-nieuwtje vertelde, die nooit een aanmerking had achter de rug van haar schoonzuster en die nooit een geheim doorvertelde. Waar ze is gebleven, weet ik niet. Zij moet wel zijn gebarsten, want dat houdt geen vrouw lang vol.
Ik ben zelf een rommelkont, maar rotzooi daar kan ik slecht tegen.
Vooral rotzooi op straat, de keukens in de flats zijn verbouwd, en als daar dan rotzooi uitkomt oké, maar we hebben een afvalbak waar je de dingen in kunt doen. Afvaldie niet in de afvalbakpast zoals; hout zeil onder vloer- gasstelenz, die mag je mits ze goed vast gebonden zijn ( bijvoorbeeld die planken- rollen zeil- ondervloer voor zeil) dan naast de afvalbak neerleggen. ( als je het 'NIET' naast de afvalbak legt, nemen de vuilophalers het 'NIET' mee)
Denkt u nou niet dat de flatbewoners dat deden, het zijn wel algtonen, maar ze hebben ogen in hun hoofd, ze zien toch hoe anderen dat doen? Er lag al 2 maandenondervloer voor zeil, naast de flat, dat is licht spul de eerste de beste dag waaide een rol al over de straatweg naar de overkant, even verderop planken waarschijnlijk van een muur uit de keuken, wel keurig vastgebonden maar ' NIET' naast de afvalbak. Ik heb dat 2 maanden aangekeken en mij verbeten, toen ik gisteren boodschappen had gedaan en de hoek om kwam langs de flats,schoot het me verkeert. Wat een asociale buurt word het, ik schaam me bijna dat ik hier woon. Nu kon ik 2 dingen doen, me weer verbijten en naar binnen gaan, of gewoon de rotzooi oppakken bij de flats en naast de afvalbak leggen.
Ik heb dat altijd gehad, vroeger bij de dijk waar ik 8 jaar heb gewoond, samen met mijn mannog, gebeurde het regelmatig dat er meeuwen plat gereden werden, ik vond dat al een rot gezicht, maar als er dan nog autos overheen reden werd ik er beroerd van. Ik ben schijnbaar de enige die dat heeft,want er ging niemand de meeuw van het wegdek afschrapen ( dat moest als er nog eens over heen gereden werd,) dus als ik het zag gebeuren dan stond ik al met mijn krantje klaar om de meeuw op te nemen en in de afval bak te deponeren. Dan kon je hem nog makkelijk pakken, maar als er nog eens overheen gereden werd was het werkelijk schrapen.
Ik dacht als de mensen mij zien slepen met HUN rommel,ze zich wel zouden gaan schamen. De rollen ondervloer waren vrij licht dus dat was niet zon probleem, maar de planken was een ander verhaal, dat was zacht boord en door de regen in die 2 maanden waren die planken gewoon vol gezogen en lood zwaar. Dus tillen was voor mij geen optie, ik dacht ik sleep ze er naar toe, het is echt een stukje van niks, maar het bosje planken was langer als ik, slepen ging ook niet, duwen dan maar, ja dat ging ook niet, ondertussen word ik echt kwaad, ik stond vond ik eigenlijk een beetje voor schut. Toen wist ik het, ik pakte de plankenduwde ze om hoog tot ze stonden, dan gaf ik ze een duw zo dat ze toch een lengte voor uit vielen, tussen de 2 flats in gaf dat een enorme knal. Lekker net goed dacht ik, dan gaan ze wel achter de gordijnen kijken wat er aan de hand is. Dat klopte bij de derde knal kwam toch de buurman uit het middelste trappenhuis van de flat naar buiten,een klein mannetje, ik denk van Hindoestaanse afkomst, die beduide dat ik de planken los moest laten zodat hij ze kon optillen, ik probeerde uit te leggen dat we het misschien samen konden proberen, maar daar was geen spraken van. Hij torste de planken op zijn schouders, ik zag dat het voor hem ook best zwaar was gelukkig waren het maar zon tien stappen. Ik bedankte de buurman en hoop toch dat het misschien effect gehad heeft.
Ja ik voel me dan nog niet zo oud, maar nu heb ik mijn iets oudere leeftijd gebruikt om de schuldgevoelens op te roepen van diegene waarvan de rommel was. Misschien ijdele gedachten, in ieder geval had ik toch 1 mens naar buiten weten te krijgen, ik kijk niet meer tegen rommel aan onder de flats, en heel misschien bedenken ze zich bij de volgende keer, en word het afval netjes bij de afvalbak gelegd. ( ik hóór mijn zoon Chris nu zeggen Mam droom maar lekker verder )
Ik fotografeer mijn eigen schoonheid, s'morgens om half 6 genomen uit mijn voordeur
De lucht in de ramen van de flat, maken mij dan al weer milder, dit is mijn schoonheid
Het was weer heel erg gezellig, zelfs 2 nachten geslapenbij oma, en dat het dan 11 uur savonds word omdat het toch vakantie is, dan word je de derde dag als je bijna 5 jaar word s middag best wel wat moe en slaperig.
Sven zat achter de p c en Indra en iklagen samen even uit te puffen op het logeer bed bij Sven.
Oma zou een verhaal voorlezen en stiekem hoopte ik dat ze even 'n slaapje zou doen, ik was bang als mamma haar om 5 uur zou ophalen dat ze dan sacherijnig zou zijn van vermoeidheid. Maar ja ik kan wel zo veel willen als Indra niet wil slapen, dan wil Indra het niet. Ze lag naast me keek eens naar mij en vroeg toen:
Oma waarom heb jij een baard?
Oeps door de drukte had ik mijn baard niet afgeschoren met het krabbertje. Ja ik kan er wel moeilijk over doen maar die tijd heb ik gehad. Via de huisarts ben ik zelf op kosten van het ziekenfonds naar een schoonheidspecialiste geweest, die voor 1000 gulden toen, de haartjes elektrisch en later door lazerstralen weg zou halen, het ging echt niet pijnloos, en het kwam dubbel terug, dus toen kocht ikscheerschuim en een krabbertje en dat is het, maar ja als je het vergeet krijg je zon vraag.( ik ga echt niet een foto van mijn baard laten zien )
Oma is door de 'overgang', aan meer mannelijke hormonen gekomen, daar zat toevallig de baard bij.
Ja maar oma, welke gang ging je dan over Sven vroeg dat. Ja daar lag ik dan, hoe leg je dat uit??
Nou luister:
Indra wij vrouwen hebben het best moeilijker dan mannen, als we ongeveer 12 jaar zijn krijgen we elke maand een beetje bloed, omdat de eitjes moeten worden opgeruimd. Als je mamma wilt worden komt er een baby in je buik en na 9 maanden komt het eruit en ben je heel gelukkig.
Ja zegt Sven dat komt uit je plasser toch oma?"Help" wat ben ik begonnen.
Nee dat komt niet uit je plasser, er is nog een gaatje onder, verder als je dus van moeder naar oma gaat kom je weer in een andere gedeelte van je leven, en dat heet nou de OVERGANG In de overgang kun je (hoeft niet altijd) niet zulke leuke dingen tegen komen door dat je hormonen aan de loop gaan, dan kan het zijn dat de mannelijke hormonen sterker worden, bij oma is dat toevallig de baardgroei van de mannen.
Oma wat zijn hormonen? vraag van Indra .
Hoe ze er uit zien dat weet ik niet, maar het is iets in je lijfje, dat er ook voor zorgt dat je groeit ( ik kan er zelf niet eens een goed antwoord op geven)
Oma, dan heb jij geen goede groei hormonen gehad,
dat was dan een opmerking van Sven. Daar kon ik gewoon niets op zeggen, helaas.
Even wachten tot Liv en Joy er ook zijn, Sven is al zijn boterhammetje met gekookte worst aan het zoeken.
Ik geloof wel dat het afdoende was ze vonden het schijnbaar goed uitgelegd, ik hoop alleen dat ik Indra geen nachtmerries bezorgt heb met dat beetje bloed elke maand, achteraf misschienbest heftig voor zon kleintje.
Verder hebben we weer een hele middag op het grasveldje voor de deur door gebracht,
Joop kwam ook even kijken
Indra en ik hadden samen hele dunne boterhammetjes gemaakt. Indra had de boterhammetjes halfbevroren nog met een schaar van de korstjes ontdaan, ( Het gaat beter als het brood nog wat hard is en met een schaar gaat het prima ) we hebben de boterjammetjes belegt met: kalkoenvleeswaren - ei - gekookteworst - ertussen wat blaadjes sla en komkommer, in schuine hoekjes gesneden en mooi op een bord gelegd, drinken mee en lekker buiten eten maar. Ze waren een circus voorstelling voor mij aan het doen, ik was de fotograaf en dat heeft weer voor leuke plaatjes gezorgd.
Sven helemaal in consentratie
Ook hebben van gehakt en bladerdeeg kleine sausijs balletjesgemaakt. Indra had een krukje voor het oventje gezet zodat ze in de gaten kon houden of ze al bruin werden. Ze stond daar zo en in ene zegt ze oma het ruikt naar oma in de keuken. Een groter compliment had ze me niet kunnen geven.
De hele dag als ik iets voor haar wil doen is het nog steeds zelf doen.
Maar toen ze de tweede nacht wakker werd omdat ze plassen moest, en ze even niet meer wist waar ze was, stond ereen klein meisje wat huilde om haar mamma- Sven had wakker gemaakt- en ik haar echt moest vast houden om te plassen, aangezien ze niets meer zag door het felle licht wat ze had aangedaan in de toilet. Ze sliepen allebei meteen weer in . Ik heb ze vandaag zelfs een beetje gemist, maar menig oma kent het geluk niet om met haar kleinkinderen op te trekken dus ik ben zeer dankbaar, dat ik dit geluk wel heb.
Ik roep wel hoera regen, (vanwegen de droogte in de tuin ) maar als je er met je hondje door heen moet, en écht er door heen( niet onder het afdakje even gauw, ik móésteen verjaardag kaart op de bus doen, ik hoop echt dat hij morgen dan nog aankomt,) word je toch wel héél erg nat. Rocky gaat dan altijd pal achter mij te lopen, slim!hij denkt, dan vangt het vrouwtje de meeste regen op, het is écht waar, anders loopt hij altijd een beetje vooruit of naast mij. Gisteren dacht ik voordurend, ga die kaart even op de post doen, denken en doen is bij mij toch wel een beetje zeuren, als je dan later komt met; ik heb er wel aangedacht maar het is me toch ontschoten dan kan het wel eens zo zijn dat diegene voor wie de kaart is denkt; 'dat verhaal heb ik meer gehoord. De kaart is voor mijn zwager, als er één is die altijd kaartjes schrijft op elke dag dat er iets bijzonders in je leven is gebeurd, is het mijn zus wel, dus móést de kaart wel nu op de post, dat we dan nat regen eigen schuld dikke bult alleen kan Rocky daar niets aan doen, arme Rocky, ik heb Rocky wel even heerlijk droog gewreven, met een grote badhanddoek,nu komt hij af en toe even met zijn krokodil aanzetten,( hij heeft weer een gaatje gevonden en de ingewanden van krokodil liggen verspreid door de slaapkamer, ik begrijp nu wel waarom, als krokodil wat dunner is kan Rocky er echt krachtig mee zwaaien en er beter in bijten, arme krokodil )kom spelen met mij echt opmijn schuldgevoel werken.
Vandaag heb ik een bak rauwkost gemaakt, ik ga niet meer zeggen dat ik aan de lijn ga, ( Ra ra waarom de rauwkost?)
( Rauwkost: tomaten wortels een appel stuk komkommer 2dikke augurken ijsbergsla gekookt ei zout peper.
Alle harde rauwe groente met een staafmixer klein maken. De ijsbergsla in dunne reepjes er bij, gekookt ei( hoeveel ligt aan je zelf, 1 of 2eieren) in stukjes er door heen, peper en zout. Later als ik het ga eten doe ik er per portie een dressing van yoghurt met kruiden over heen, want door de augurken en komkommer komt er nog al wat vocht uit, die ik dus per portie even laat uitlekken, en dan op het bord de dressing er over heen. ) heerlijk hoor
Ooit had ik een afspraak met mijn schoonzus, de vrouw van mijn jongste broer, zij zou stoppen met roken, ik zou dan 10 kilo proberen af te vallen. Mijn schoonzus kreeg een kleinkind en vond het vanzelfsprekend dat ze stopte met roken. Ik was 2 kilo afgevallen, en heb het er weer bij laten zitten. Nu gaat haar zoon met zijn gezinnetje emigreren naar Australië, daar komt zijn vrouw vandaan die heeft erg veel heimwee, de zoon wil zijn gezinnetje behouden dus samen het avontuur te gemoet. Dat oma, mijn schoonzus, weer een kleinkind ver weg ziet gaan, is heel erg ingrijpend voor haar, ze dacht en dan ook over om maar weer te gaan roken,nu moet ik laten zien dat ik solidair met haar ben, voor allebei goed.Je hebt je kinderen maar te leen, die uitspraak heb ik eens gelezen, natuurlijk is dat zo, maar dat het allemachtig moeilijk is als ze uitvliegen, dat mag toch echt wel gezegd worden vind ik. Ik hoop echt dat mijn zoon dicht in de buurt blijft wonen en mijn kleinkinderen het liefst zon 10 jaar ook, maar als het anders zou lopen? hebben we het maar te aanvaarden. Het isgrote onzekerheid wat je te wachten staat, maar als alles uitgestippeld was ? dat is gewoon niet mogelijk.
Met de veerboot naar de overkant van Den Helder naar Texel, de vaart duurt ongeveer een kwartier, even een wandeling maken op Texel, tussen de middag wat eten en dan weer lux met de mooie veerboot terug, als je met de auto gaat kost het zon 35 euro, met de fiets dacht ik 14 euro, en lopend 7 euro, elk jaargetij is aantrekkelijk, of het nu zomer- herfst -winter of lente is het is een leuke ervaring. Ik voelde met net op zon cruis zo mooi en zo groot is de boot, met een winkel er in een hele lange balie waar je van alles aan eten en drinken kan bestekken. Een verdieping lager is er de enorme ruimte om de auto te parkeren.
Je kan ook buiten rond om de boot lopen en zitten, alleen niets te eten mee nemen ,de meeuwen zijn zeer brutaal, als je even niet oplet ben je het broodje of wat je ook aan eten vasthoud kwijt, het is weg, de meeuwen zijn razend snel. Binnen vóór in de boot zijn allemaal banken, zodat je de vaart met een mooi uitzicht meemaken kan, en ook daar kun je buiten heerlijk uitwaaien, echt de moeite waard .
Toen wij verleden jaar met kerst er waren en Chris zei ,kijk mam een straaljager, keek ik in de lucht, maar ik had gewoon naast mij in de auto moeten kijken, er stond gewoon een straaljager langs de weg
Bent u ooit in de buurt van Den Helder email mij maar, en ik ben uw gids.
Slapen daar ik heb de laatste weken een beetje mee gesjoemeld, niet op tijd naar bed gaan, dan nog even goed een keertje wakker worden, en niet meer kunnen slapen. Ik ging vroeg naar bed en werd dan een paar uur later wakker. Nu was het best wel warm snachts daar kan het iets aan gelegen hebben. Ik heb van de dokter inslaap pillen gekregen, ik reageer daar behoorlijk heftig op.
Ik slaap zowat de hele dag nu, ik kan mijn ogen amper openhouden, ik moest 2 pilletjes in nemen, nou dat werd een drama, 1 keer komt mijn zus, sta ik met slaperige ogen de deur open te doen, ik had mij echt verslapen, ook een beetje dom van mij, dat ik die pillen niet een dagje later had in genomen .Gisteravond heb ik 1 pil ingenomen en nog heb ik het idee dat ik de hele dag wel wil slapen, het zal wel even wennen zijn.
Ik dacht ik ga in de tuin de boom die rond moet zijn maar eens bij knippen, zit ik in ieder geval in de frisse lucht.
Ik had een nieuwe heggenschaar gekocht, en die wil best knippen,( de oude ga ik niet weggooien maar die krijgt een plekje in het oude gereedschap museum in mijn eigen schuurtje,) maar dat het ook een vak is bomen in model knippen, heb ik nu wel gemerkt.
Ik zit nu met een boom die voor de helft geknipt is maar ook in de diepte voor de helft. Ik wou er etages in maken, ja maar dat gaat niet zo eenvoudig. Ik laat mij niet kisten ik ga morgen weer verder, je word er behoorlijk moe in de armen van. Morgen komt de trap er bij de boom is te hoog. Dat het goed komt daar geloof ik heilig in, dus afwachten maar hoe het morgen verder gaat.
De oude en de nieuwe schaar broedelijk naast elkaar. De nieuwe heeft een paar sufjes die fijn zijn, zoals het handvat met de puntjes, veel fijner om vast te houden.
Maar de oude heeft een indrukwekkende staat van dienst, dat moet het jonkie nog maar waar maken.
Gisteravond hebben Rocky en ik een egeltje ontmoet, het scharrelde langs de flat. Rocky ontdekte hem of haar het eerst, ik heb hem of haar gewoon laten wandelen, eerder dacht ik zal het maar in de tuin zetten, nu grijp ik niet zo gauw meer in, een mens is nooit te oud om te leren en na het Zwanen gebeuren, denk ik toch even na voor ik iets doe.
Ik heb dit egeltje gekregen in een power point, zo schattig dus ja! dan geniet u met me mee.
Sven en Indra waren naar het straat theater geweest ze mochten zelf een hoed vouwen, goed gelukt toch? Mijn kleinkinderen
Mijn kleinkinderen zijn mijn allesies, ik hou heel veel van ze en beleef heel veel vreugde aan hun, je kan dat niet elke dagen wensen maar wanneer ze bij mij zijn, is het voor mij altijd feest.
Ik zet nog een paar fotos van hun op mijn blog, het is toch heerlijk dat je het blog toevertrouwen kan wat je wilt.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
