Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Slapen daar ik heb de laatste weken een beetje mee gesjoemeld, niet op tijd naar bed gaan, dan nog even goed een keertje wakker worden, en niet meer kunnen slapen. Ik ging vroeg naar bed en werd dan een paar uur later wakker. Nu was het best wel warm snachts daar kan het iets aan gelegen hebben. Ik heb van de dokter inslaap pillen gekregen, ik reageer daar behoorlijk heftig op.
Ik slaap zowat de hele dag nu, ik kan mijn ogen amper openhouden, ik moest 2 pilletjes in nemen, nou dat werd een drama, 1 keer komt mijn zus, sta ik met slaperige ogen de deur open te doen, ik had mij echt verslapen, ook een beetje dom van mij, dat ik die pillen niet een dagje later had in genomen .Gisteravond heb ik 1 pil ingenomen en nog heb ik het idee dat ik de hele dag wel wil slapen, het zal wel even wennen zijn.
Ik dacht ik ga in de tuin de boom die rond moet zijn maar eens bij knippen, zit ik in ieder geval in de frisse lucht.
Ik had een nieuwe heggenschaar gekocht, en die wil best knippen,( de oude ga ik niet weggooien maar die krijgt een plekje in het oude gereedschap museum in mijn eigen schuurtje,) maar dat het ook een vak is bomen in model knippen, heb ik nu wel gemerkt.
Ik zit nu met een boom die voor de helft geknipt is maar ook in de diepte voor de helft. Ik wou er etages in maken, ja maar dat gaat niet zo eenvoudig. Ik laat mij niet kisten ik ga morgen weer verder, je word er behoorlijk moe in de armen van. Morgen komt de trap er bij de boom is te hoog. Dat het goed komt daar geloof ik heilig in, dus afwachten maar hoe het morgen verder gaat.
De oude en de nieuwe schaar broedelijk naast elkaar. De nieuwe heeft een paar sufjes die fijn zijn, zoals het handvat met de puntjes, veel fijner om vast te houden.
Maar de oude heeft een indrukwekkende staat van dienst, dat moet het jonkie nog maar waar maken.
Gisteravond hebben Rocky en ik een egeltje ontmoet, het scharrelde langs de flat. Rocky ontdekte hem of haar het eerst, ik heb hem of haar gewoon laten wandelen, eerder dacht ik zal het maar in de tuin zetten, nu grijp ik niet zo gauw meer in, een mens is nooit te oud om te leren en na het Zwanen gebeuren, denk ik toch even na voor ik iets doe.
Ik heb dit egeltje gekregen in een power point, zo schattig dus ja! dan geniet u met me mee.
Sven en Indra waren naar het straat theater geweest ze mochten zelf een hoed vouwen, goed gelukt toch? Mijn kleinkinderen
Mijn kleinkinderen zijn mijn allesies, ik hou heel veel van ze en beleef heel veel vreugde aan hun, je kan dat niet elke dagen wensen maar wanneer ze bij mij zijn, is het voor mij altijd feest.
Ik zet nog een paar fotos van hun op mijn blog, het is toch heerlijk dat je het blog toevertrouwen kan wat je wilt.
Delft is beroemd om zijn Delfts blauw aardewerk.
Dat het niet alleen Delfts blauw is hebben we ook op de markstalletjes en in de winkels gezien wel prachtig hoor maar het beroemdste is toch het blauwe aardewerk.
Het meest opvallende beeld is de gestorven Prins, uitgevoert in wit marmer, liggend op een uit het zelfde stuk marmer gemaakt bed. Aan zijn voeten ligt zijn hond, waarvan het verhaal gaat dat hij na de dood van zijn baas eten en drinken weigerde en ten slotte stierf van honger en dorst.
Uit 1 stuk wit marmer, is het matras en beeld van 'Piet Hein' gehouwen Een man die het van matroos tot 'Admiraal' bracht, de beroemde worden in een lied zijn. "Piet Hein zijn naam is klein zijn daden bennen groot, hij heeft gewonnen de zilvervloot"
Het praalgraf van Elisabeth Morgan Zij was de dochter van Philips van Marnix, Heer van St.Alegonde, de edelman die het Nederlanse volkslied 'Wilhelmus van Nassouwe' dichte.
Er zijn nog meer foto's van Delft, die komen later nog wel eens aan de beurt
Op dit terras gingen we na 2 uur treinen, heerlijk koffiedrinken, met chocolade gebak en dat was zo heerlijk
Deze 'Dame' mocht ik op de foto zetten, ik vond haar zo appart.
ik wou zo graag weten wat die vogel koste met die verrekijker om, maar als hij goedkoop was, zag ik mij zelf al slepen met de vogel onder mijn arm de trein in, jammer, want ik vond hem helemaal te gek.
Het oude station gebouw, ik hou van de stijl van vroeger.
Ik ga u mee nemen een dagje door Delft, nou helemaal door Delft niet, minstens nog twee keer er heen, voordat we kunnen zeggen: we hebben Delft gezien, denk ik.
We zijn nu in het centrum en omstreken geweest, het was echt heel leuk, ook héél warm. We, dat is een goede kennis en ik, we kopen en kaartje bij een drogist voor 12 euro 50 en kunnen er dan de hele dag mee reizen .
Dat doen we 2 keer per jaar, we zijn al in Haarlem geweest, in Utrecht, en nu dan in Delft.
Op de t v, had ik wel het plein en de kerk eerder gezien door de begrafenis onder andere van: Prins Claus, Koningin Juliana en Prins Bernard. Maar als je daar echt loopt is het toch heel indrukwekkend. Dat je zó dicht bij mag lopen, ik was vol eerbied.
Het graf vanWillem van Oranje is een prachtig praalgraf, daar werd ik helemaal stil van, ik ging ook fluisteren zo onder de indruk was ik.
Er is een nieuw kerk en een oude , je betaald 3 euro 50, daar mee kan je de nieuwe kerk en de oude kerk van binnen en buiten bezichtigen.
De vorige keer waren we in de St Bavo kerk in Haarlem. Toen ben ik verslaaft geraakt, fotos maken in kerken. ik kon nu ook mijn hart weer ophalen, fijn om fotos te maken, alleen voor de gene die met mij mee was werd het een kleine ramp, ik kon geen 5 stappen lopen of ik stond al weer stil, op het laatst ging mijn kennis maar schaduw plekjes op zoeken en stond heel lief te wachten tot ik de volgende kreet gaf,oh moet je daar kijken, even hoor. Enorm geduld heeft ze met mij gehad.
Ik ga nu de fotos plaatsen en daar onder dan beknopt (dat word moeilijk)vertellen wat het voorsteld:
doorkijkje naar de nieuwe kerk
leuke bruggetjes, de weerspiegeling in het water van de huizen( en fietsen)
De oud kerk, jammer dat deze foto zo klein is maar anders kwam hij er niet helemaal op. Een mooie versierde fiets, die had ik in Hoorn ook als eens gezien, niet de zefde natuurlijk
Wat op viel waren de duizende fietsen, voor al om het station heen, dat was ons toen ook al opgevallen in Haarlem
Ja vrijdag rommeltjes markt, 10 minuten bij mij vandaan lopen, levens gevaarlijk, er liggen allemaal verleidingen op de loer. De een nog mooier, de andere interessanter, ohh, daar! dat is toch lief, en, "is dit maar zó goedkoop"? ik had 30 euro mee, het was niet de bedoeling om het helemaal op te maken, ik heb dan ook nog precies 3 euro over. Maar wat ik voor die 27 euro allemaal mee naar huis heb gesleept, onvoorstelbaar.
Nieuwe Nike schoenen, was eerst voor mij zelf, maar ik denk dat ik mijn kleinzoon er een groot plezier mee doe.
Roze laarsjes voor Indra onze hittepetit, met nep bond
Een verhaaltjes boek, elke dag kun je er een verhaaltje uit lezen voor het slapen gaan.
Paar leuk schoenen,
Een prachtig jak,
Een mooi zwart truitje.
Een tosti apparaat
Een afdruip rek, het ziet er mooi uit maar erg praktisch is het niet, meer voor de show
Vijf lps ik heb weer een lp gevonden van de Shadows'
De 'Zangeres Zonder Naam,' echt even terug in de tijd bij mijn Tante Beb 3 hoog op de Albert Cuip, het liedje van de heilsoldaat staat er ook op, enig.
'Corrie Koning met Frans Bouwer'
En een Zuid Amerikaanse instrumentale plaat.
Af en toe een lp meenemen ze zijn 1 euro per stuk.
Ik wou fotos maken van wat er allemaal zo te koop was, maar dat vond niet iedereen leuk. Er was een mijnheer, die nieuwe fietsbanden te koop had, toen ik ze had gefotografeerd, omdat je dat niet zo veel ziet, kwam het mannetje handenwapperend naar mij toe, ik mocht geen fotos van die banden maken en hij stond er op, dat ik de foto wisten, ik had bijna willen vragen,zijn deze banden van een vrachtwagen afgevallen?" ik heb het niet gedurfd.
.
Het grappige is echter hij nam de banden weg, en toen mocht ik wel een foto nemen, en waar denkt u dat de banden waren ? juist op de foto, hij had ze gewoon achter zijn benen gezet, die foto maakte ik.
Het was snik heet vanmorgen, Rocky had het ook flink warm, er zat en buurmeisje van de flat ook met rommeltje en die vond het geen bezwaar als Rocky even in de schaduw bij haar bleef, tot ik klaar was met Rommelen
Helaas was het van korte duur, even dacht ik: het zou wel eens heel fijn kunnen worden, maar het mag nú nog niet zo zijn, niet omdat we elkaar niet aardig vonden,maar we hadden allebei toch een andere voorstelling van het omgaan met elkaar, meer wil ik daar niet over kwijt, wel is er een leuke foto als herinnering.
Het jutter markt seizoen is weer geopend, dat betekend elke dinsdag tot eind augustus, allemaal marktkraampjes in de binnen stad voor elke winkel, die dan hun koopjes buiten op de stalletjes doen. Er zijndan ook standwerkers, mensen die op een hele enthousiaste manier hun koopwaren aanprijzen. Er is eens een wedstrijd in standwerken geweest, dat was net theater, daar genoot ik met volle teugen van, heerlijk: ze troefde elkaar af met spitsvondigheid in praatjes. Er zijn heel veel koopjes, en daar word ik zohebberig van,ik ga dus maar twee keer per seizoen naar de juttermarkt, 1 keer alleen of zo als nu, met Peter, 1 keer met mijn zus en dat is ook zó gaaf.
We zitten dan op een terrasje mensen te bekijken, en dan zie je pas wat voor verschillende mensen er op de aarde rond lopen, ik kijk extra naar mensen die zwaarder zijn als ik, dan voel ik me helemaal blij, maar maat 48 is toch best wel veel, het bloesje dat ik op de foto aan heb, had ik gekocht en meteen aangedaan voor dat ik Peter van de trein haalde.
Verder heb ik voor de heb,2 paar rubberen of plastiek? slippers voor 10 euro gekocht, het is een goedkope variant van de klompjes die door de hele wereld gegaan zijn , in felle kleurtjes en vederlicht zijn. Als ik nu zo opschrijf is het misschien toch wel wat overdreven,maar de eerste jutter markt is gewoon een feest. Ook heb ik fijne wandelschoenen gekocht, een goed merk Riekerdie voor de helft afgeprijsd waren, dat moet je dan net tegen komen.
Dat alles super verleidelijk is dat begrijpt u, dus niet heel mijn vakantie geld in de knip doen, dat gaat anders ook op. Het was een leuke dag, met een niet zo leuke afloop, maar zo is het leven.(wat een wijze woorden uit mijn mond).
Ja ik hoop echt, dat het mij overkomt dat ik de gene, die ik nu ontmoet heb door gemeenschappelijke kennissen, mij de moeite waard vind, om de kennismaking voort te zetten, ik ben nog al onzeker over mijn uiterlijk, maar een buikje hebben we alle twee, en het klikt goed, ik durf nog niet helemaal er voor te gaan, om dat ik denk
Het is bijna zo, dat ik 1 keer in de maand woensdag middag Sven en Indra ophaal van school, en dan lekker een middag kan verwennen, (dat doe ik nooit hoor) ze lusten graag pannenkoeken maar nog lekkerder zijn poffertjes.Je kunt de poffertjeskant en klaar kopen in de supermarkt, maar die vind ik zelf niet lekker, dus ik zou poffertjes bakken.
Ik sta net als veel vaders moeders ... opas en omas te wachten tot de school uitgaat en de kinderen naar buiten komen.
Ik was mooi op tijd en Inrda kwam als eerste de schooldeur uit .
Er komen veel meisjes en jongetjes, ik moet altijd goed kijken om haar er tussen te vinden, ze zag er weer als een dametjes uit met haar roze jas en haar paars tasje. Even later was er helemaal niets meer van dat eigenwijze dametje over en hing ze ondersteboven aan een klimrek, we moesten wat wachten op Sven die had klassen dienst, wat inhoud dat hij de juffrouw helpt met opruimen.
Daar kwam Sven, hij had een vriendje bij hem, ik vroeg of dat vriendje dicht in de buurt woonde, dan konden we vragen of die ook met ons poffertjes mocht eten en dan met Sven spelen. Toen we het aan de moeder van Joy hadden gevraagd was dat prima, een ding wist ik niet, Joy was erg druk, en daar door werd Sven ook best druk. Indra voelde zich een beetje in de steek gelaten, dat deed haar humeur geen goed. Het kan natuurlijk niet altijd goed gaan. Ik heb nu ontdekt dat poffertjes veel meer tijd innemen om te bakken dan pannenkoeken, en dat ze ook nog eens sneller opgegeten werden. Ik had nog niet n lading poffertjes over drie bordjes verdeelt, beetje boter er over veel poeder suiker, of ze waren al leeg voor ik de andere lading klaar had. Maar u kent me ondertussen ik worstel mij er gewoon door heen.
Indra bleef maar om mij roepen omdat Sven geen enkele aandacht voor haar had, de 2 jongens hadden de grootste lol maar waren zeer luidruchtig. Zodra ze genoeg hadden gegeten toch maar weer gauw het kleed op het grasveld bij de voordeur. Alle spelletjes mee en spelen maar hoor.
Rocky en ik heerlijk op het kleed toekijken deze keer. Er kwamen wel weer kindertjes kijken maar deze keer lukte het niet om ze samen te laten spelen, Sven, Indra en Joy trokken 1 front en keken niet naar de andere kinderen om, ik had deze keer geen puf om er energie in te steken. Zon
middag als ze buiten spelen is zo om, mededoor het mooie weer.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
