Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Ja een heerlijk weekje boerderij zit er weer op. Zo jammer, je kijkt er naar uit en voor je het weet zit je al weer in de bus naar huis.
We hebben leuke dingen gedaan, winkelen in en groot winkelcentrum wat hagelnieuw was, zijn geslaagd in het kopen van leuke truitjes. Even over de markt geslenterd, bij een groothandel langs geweest voor schapen brokken, ik heb daar een paar rubberen klompjes gekocht, ik kan die dan ook even zo aanschuiven als ik naar de dieren ga. Toen ik aan kwam wou ik natuurlijk gelijk naar de lammetjes toe. Met mijn goeie schoenen de stal in heerlijk genieten van de lammetjes, maar met vet schapenstront onder mijn schoenen de stal weer uit. Dus dat moest anders, nu heb ik mijn eigen klompen daar staan. Fijn vond ik het om smorgens samen te ontbijten,s middags lekker warm eten, met even een kleine rust pauze, met zn drieën languit. S avonds was er altijd wel weer wat lekkers op brood, ik ben erg verwent, ik wou ook echt niet naar huis, heb nog gevraagd of ze geen 'manisje in alles' nodig hadden, inwonend dan, maar heelaas dat was niet zo. Dat is natuurlijk een grapje maar door het lezen van streekromans kom je dan op de gedachten.
Baila, lekker buiten
Monument voor het nieuwe winkelcentrum "de Streek hof "
Ik had een prachtig boek, ik heb me helemaal suf gelezen. Het hete; Mijn naam is Sara de inhoud was zo spannend dat ik het na twee dagen en een halve nacht uit had. Daarna ben ik begonnen aan de streekromans. Boven op de slaapkamer had ik er een, beneden in de kamer had ik er ook een. De verschillen tussen rijk en arm kwamen daarin wel heftig naar voren, arme knecht die verliefd word op een dochter van een rijke boer en boerin, dat kon natuurlijk niet hé. De Friese taal werd ik zo langzamerhand ook een beetje machtig maar er waren nog genoeg woorden waarvan ik uitleg moest vragen aan mijn gastvrouw. Al met al een geslaagde mini vakantie, kon nog wat doen in de tuin samen met mijn gastheer, tevreden omdat het er weer netjes uitzag, naar huis. Het eerste wat ik gedaan heb thuis? Rocky in bad stoppen want hij was gitzwart en rook echt naar schapen en paarden, ze deden elkaar niets, wel betrapte ikRockyop het eten van een heerlijke paardenvijg. Brrrrrrrrrr.
Op het station aangekomen daar wachten tot ik word gehaald.
Natuurlijk weer de nodige dingen mee, Rocky houd scherp zijn knuffel, de krokodil in de gaten.
Lammetjes bewegen altijd.
"Hallo, ken je ons nog ?
Ditzijn al stevige lammetjes.
Moeder groene kont, lammetje blauw kruis op zijn kont, deze horen dus niet bij elkaar.
Oei, ik ben verlegen
Goed te zien dat groene vlekje, pappa schaap had op die datum een groen blokje om zijn hals toen hij vrijde met mamma schaap, dus mijn gastheer weet dan precies waneer de lammetjes komen.
Morgen ga ik uitgebreid vertellen, over een super mini vakantie.
Ja ik ga er nu echt voor zitten, de tv uit, dat was de laatste dagen de boosdoener. Ik had het overdag zo druk met van alles en nog wat, mijn kleine schoonmaakwoede, door het lekkere lente weer, de tuin mooi maken, daardoor veel spierpijn en dan savonds uitgevloerd voor de tv. Mijn allerbeste vriend de computer gewoon geen aandacht geven. Dus vandaar ik nu de tv UIT heb gedaan en weer lekker met mijn pc bezig ben. Ja de dagen waren wat hectisch, dat was lange tijd niet zo maar nu komt er weer leven in de brouwerij, het lijkt wel of ik uit een winterslaap ben gekomen. Heb het gevoel dat ik wel nog wat meer wakker moet worden, maar ik ben op de goede weg. Afspraken met goede vriendinnen daar was ik ook laks in geworden, dus toen een lieve vriendin uit het ziekenhuis kwam, heb ik gelijk een afspraak met haar gemaakt, als ze er aan toe was kwam ik een middagje gezellig bijkletsen. Het is altijd fijn bij haar, ze verwent me met allemaal lekker dingen, maar houd rekening met mijn gewicht. Ze kon de eerste weken niet veel drukte hebben, we hebben getelefoneerd.,en vanmiddag ben ik bij haar geweest, we hebben dat echt moeten afspreken anders kwam het er niet van. Het is weer zo, als ik een dag invul, dat hij toch heel anders verloopt.
Ik ben werkzaam in de tuin, is er 1 hoog een heel klein hoofdje die door de leuning van het balkon naar mij staat te kijken, wat doe jij oma Els? ik kijk omhoog en het is mijn buurmeisje van 5 jaar.
Ik ben mijn tuin aan het mooi maken
mag ik ook mee doen?
Als het van pappa mag dan kom je maar naar beneden.
Kopje verdwijnt en even later gaat de deurbel en staat de klein meid voor de deur. Van tuinieren kwam niet erg veel meer, ze vond het leuk om met een waterspuit de tuin wat nat te spuiten, maar daar moest natuurlijk steeds water in, na 5 minuten ik wil me de autootjes spelen, dus autootjes uit de kast, na 5 minuten gaan we puzzelen?
Oké dus puzzel gepakt, wij puzzelen.
Oma Els ik wil niet meer puzzelen dat was 5 minuten later .
Het was net kwikzilver, zo wou ze dit en zo wou ze dat, na een uurtje was ik toch wel blij dat pappa haar kwam ophalen, ik vind het heel gezellig, maar iedere 5 minuten wat anders doen, vond ik best vermoeiend.
Daarna zou ik een klein rondje met Rocky lopen en dan nog even in de tuin werken. Kom onderweg een kennis tegen die ik lang niet gezien had, dus we staan zeker een halfuur te kletsen, mijn tenen waren heftig aan het protesteren, ik dacht ik maak een klein loopje, doe ik die schoentjes aan die ik wil uitlopen, daar stond ik dan, mijn tenen deden echt zeer maar ik wou toch ons gezellig gesprek niet beëindigen. Hoe ik thuis ben gekomen?, met zeer pijnlijke tenen, niets in de tuin werken meer, schoenen uit en lekker op de bank tv kijken. Zo loopt de dag toch anders als ik gedacht had.
Het beeld was zo groot,bij mijn broer, het leek net of Paul de Leeuw bij ons in de kamer het nieuwe jaar afwachte. Sneew... ijs... en zon.
De fuut op zoek naar een vrouwtje.
De smerige rook uit de pijpen van de Hoogovens.. Ook Cordon was op visite bij ons. De merel in mijn achtertuin. Ik dacht dat dit een vink was?
Heerlijk de lente laat zich nu zien, de deur lekker open, de scholeksters hard aan het praten; kiki...ki...ki...kikereki... in het weiland, ze komen straks weer op ons plat dak nestelen, maar hopen dat de kleintjes niet te vroeg van het dak af vallen.
Helaas heeft niemand het eeuwig leven, zo is ook het leven geëindigd van Margreet van Hoorn
Ik was een groot fan van haar, niet zo zeer van de boeken, wel van haar gedichten. Ik vond dat Margreet van Hoorn zo gewoon en eenvoudig schreef, zonder zweverige taal of hele moeilijke woorden. Ze schreef leek het wel speciaal voor mij, ik vind haar gedichten zo uit haar hart geschreven, voor mij althans zeer goed te lezen en te begrijpen. De gedichten werden in het weekblad van de stad Hoorn geplaatst, ik heb ze jarenlang gekregen van een lieve vriendin die ze voor mij uitknipten. Ik heb ze opgeplakt in een mooi schrift, versiert met droog bloemen of plaatjes,Ik heb nu twee gedichten bundels van Margreet van Hoorn. Daar ben ik erg blij mee ik zal haar niet vergeten en lees ik de gedichten, dan denk ik met heel veel liefde aan de middag terug toen ik bij haar mocht komen thee drinken. Ik had een gedicht voor haar gemaakt, dat vond ze bijzonder leuk. Ik vond het zo knap, dat iemand die zelf nooit getrouwd was, geen kinderen had, toch zo over de liefde, trouwen, kinderen, het hele leven met alles er op en er aan, kon schrijven.
De hyacinten steken hun kopjes boven het groen, de minni narsissen, willen niet onderdoen. Dode varenbladen opgeruimt, klaar het werk, Ik voel met trots, en sterk.
Hoera ik ben weer tante geworden van een achternichtje.
Leuke naam Emme, net weer even anders. Prachtig dat ik door Faceboekal de eerste fotos heb gezien, een prachtig kindje. Zo gek eigenlijk mijn neven, allebei al vader van drie en twee kinderen. Niet zo gek eigenlijk aangezien mijn zoon ook al twee heerlijke kinderen heeft. Ik voel me toch wel steeds ouder worden, er lopen al heel wat achterneefjes en nichten rond van mij, eigenlijk best wel stoer.
Vandaagheb ik fotos gemaakt, al wéér van eendjes en de sloot. Ik liep met Rocky zijn toilet rondje, ik zag in het water de bomen weerspiegelen, daar kan ik nog steeds blij van worden, omdat het zo wonderlijk is. De eenden zwemmen ook in paartjes nurond, de meerkoetjes of waterhoentjes maken zichdruk om de vrouwtjes, zitten elkaar genadeloos achterna met breed gemaakte vleugels, om het vrouwtje te houden die ze uitgekozen hebben, of worden de mannetjes uitgekozen? Harryen Mathilde zwaan zeilen ook door het water, Harrie ook met wat brede veren, Mathilde zwemt op haar gemakje met hem mee. Het zonnetje komt heel voorzichtig te voorschijn, dat was vanmorgen anders, toen regende het. Ikloop met Rocky, zie al dat moois, dus toen we thuis waren heb het foto toestel op gehaald en kon het toch niet laten fotos te maken die ik al heel vaak gemaakt heb. Ook de krokus die zijn kopje weer boven de grond laat zien in allerlei kleuren. Ik hoop dat foto's goed zijn en dat er een bijzondere foto tussen zit.Dat ga ik nu bekijken en dan zet ik ze bij mijn verhaaltje. Een heerlijke hobby.
Een paar apart, meestal is het vrouwtje gewoon bruin, maar deze dame is volgens mij uit Parijs gekomen om hier het mannetje met haar charme te verleiden
Dat schrijf ik geregeld,ik maak mij druk om alles en nog wat, hoe komt dat? Omdat ik veel te veel tijd heb om mij druk te maken. En eerlijk gezegd vind ik dat niet zo heel erg, als het maar niet te gek word, dan heb ik weer mij zelf te pakken.
Het ouder worden bijvoorbeeld.
Ik erger mij zelf nu aan dingen die IK doe, waarvan ik mijn moeder beschuldigde. Voorbeelden genoeg:
Etenswaren aanschaffen, in de kast doen en er naar een jaar achter komen dat ze over de datum zijn
Restjes van eten in de koelkast bewaren voor morgen, dat nog en dag uitstellen, dan erachter komen dat het echt niet meer te eten is
Toen mijn moeder in het ouderen tehuis werd geplaatst, en ik op bezoek kwam, was het eerste wat ik deed in de koelkast duiken en kijken of er niet een half vergaan slaatje in de koelkast stond die ze wou bewaren een puddinkje die al 14 dagen in de koelkast stond half opgegeten om dat ze niet meer lusten, zonde om weg te gooien.
Nu kom ik zelf in mijn koelkast dingen tegen die ik gewoon vergeten ben restjenasi, morgen niet, maar overmorgen kan ik dat nog wel opeten, en dan vergeten.
Pot appelmoes waar de schimmel inzit?
Komt dat nu echt omdat ik ook al op een wat oudere leeftijd ben?
Als mijn moeder een onderbroekje op de hand gewassen had en dan aan de verwarming hing dacht ik, dat doe ik later NOOIT, maar ik betrapte mij er op, dat ik mijn onderbroeken aan de lijn, buiten, ook niet zo fijn meer vind, ik ze toch ook in de badkamer op de verwarming droog? Valse schaamte, omdat ik nu katoenen onderbroeken moet dragen van wegen het huidje wat aan de onderkant wat dun word? Geen mooie kanten friemeltjes meer?
Dat heeft toch echt met ouderdom te maken, en als ik zo door blijf schrijven word ik daar depri van, dus niet te streng zijn voor mij zelf.
Ik geloof heilig dat heel veel meer vrouwen en óók mannen; (die waarschijnlijk andere problemen hebben, die ik niet weet omdat ik nu eenmaal een vrouwtje ben), dat hebben.
Er zijn heel veelleukere dingen om over te schrijven, het is nu eenmaal zo, maar dat ik dat mij dáár druk over kan maken, is waar.
Hoe kom ik nu van het vakantie gevoel af? Ik heb het idee dat ik nog lang niet aan iets anders als vakantie toe ben. Gewoon alleen maar doen wat je leuk vind zonder alle kleine zorgen van alle dag. Dat die zorgen weer in mijn hoofd zeuren, is gewoon zo, maar ik wil ze niet zien, niet voelen, ik wil gewoon in dat luchtledige zitten van:ik hoef niets, ik wil niets, en dan doe ik ook maar niets. Lekker snoepen, lekker eten (grootste zorg mijn gewicht) heerlijk lui uren een boek lezen, even niet onder de mensen komen. Geeft een fijn gevoel maar dat is maar van korte duur. Ik moet nu eigenlijk alle spiegels weghalen in huis zo dat ik niet zie wat ik bij mij zelf aanricht. Kleren gaan steeds strakker zitten, haren willen niet, worden steeds vetter.
Jessie
Rocky
Ik was 6 dagen bij mijn oudste broer om op de honden te passen . Bencie van hun zelf, en Jessie van de buurvrouw. Ze waren dus met zn 3n, dat was een moeilijke klus om ze uit te laten, 3 lange lijnen die door elkaar gingen steeds, ik vond het sneu om een van de honden thuis te laten, 3 keer het zelfde rondje makenvond ik ook geen optie.Na 2 dagen had ik wel door dat het handig was om de lijnen wat in tekorten, zodat ik wat meer overzicht had, dat er dan harder getrokken werd! Ja, het een of het ander. Wel erg lief was, hoe ze met elkaar omgingen Rocky, Bencie en Jessie, 3 mannenhonden maar geen macho gedrag, alles samen, samen drie keer over het zelfde molshoopje plassen, (de mol dacht gelijk aan een overstroming) samen moord en brand blaffen als er een wat groot uitgevallen hond in hun buurt kwam.
Met zn 3n samen slapen op het logeer bed gelukkig 2 persoons.De eerste nacht tot half 4 geslapen in de kamer. Ik was in slaap gevallen bij de tv, toen ik wakker werd stond Bencie als een standbeeld bij de kamer deur, ik wist niet wat hij precies wou, ik deed de deur open en Bencie verdween de trap op naar de slaapkamer van zijn vrouwtje. Bencie is de enige die de trap op kan lopen de andere twee, Rocky en Jessie, die konden niet op en niet van de trap af komen, dus toen dacht ik , laat Bencie maar lekker boven slapen die paar uurtjes breng ik nog wel door op de bank, dat scheelt mij twee keer een hond naar boven sjouwen en drie keer een hond naar beneden. Als je zelf een gelijkvloers woning hebt, dan moet je toch erg wennen weer aan zon smalle trap naar boven. Geen conditie dus, hijgen als een oud paard.
Ik leg mij weer te rusten op de bank, maar ik had buiten de kameraadschap van de honden gerekend, boven stond er een te piepen,komen jullie nu
Beneden stonden nu twee honden te piepen voor de kamer deur van: wij willen ook boven naar bed ik kon niets anders doen dan Rocky en Jessie een voor een naar boven te hijsen. Ik mocht van de mannen een klein stukje van het 2 persoons bed, de rest was vorstelijk voor hun. De andere morgen dus 3 honden de trap afdragen, dat was heftig hoor, maar natuurlijk kan ik dat als het moet. Ik geloof echt dat Rocky, Bencie en Jessie een beetje mist. Zelf heb ik thuis nog 2 dagen extra vakantie genomen, maar vind nu dat ik maar weer tot de orde van de dag moet over gaan, anders gaat het niet goed.
Mijn fototoestel heeft zijn werk verricht, er zijnleuke fotosgemaakt. Bomen staan er altijd wel op, mooie stukken hout, ik zie er altijd wel wat in, toch proberen tegen de zon in, net op dat moment dat ik iets zie te fotograferen, als het dan lukt, trots op mij zelf zijn. En natuurlijk, Rocky ,Jessie en Bencie, zijn dankbaren modellen.
Soms wil ik ook dat ze snel gaan, dan kijk ik aan het eind van de maand vol verwachting of mijn salaris weer gestort is. Heerlijk, ik heb het weer gered. Maar soms overkomt het mij zomaar, go, het is al wéér maandag, de week is voorbij voor ik er erg in heb. Aan de ene kant prettig als je niet goed in je vel zit, dan ben je blij als de dag erop zit, aan de andere kant als het leven een feest voor je is, dan kan het niet langzaam genoeg gaan. Nu ligt het aan mij zelf, of ik een feestelijk of sombere leven kies. Je hebt vaak niet te kiezen het overkomt je, het is wel zo; hoe ga je er mee om. Als ik naar mij zelf kijk, kan ik vreselijk zeuren om dingen die echt niet zo erg zijn, dan moet ik alle zeilen bij zetten om niet een grote chagrijn te zijn. Ik kan ook met mijn uitgebreide fantasie zomaar weer het leuke van het leven zien, in dingen die ik dan zie, gewoon mijn fantasie de loop laten, en dan lachen om mij zelf. Dat is mijn geluk, ik probeer altijd met alle macht niet te blijven hangen in het sombere, de zon helpt altijd uitstekend, als alles buiten licht is dan zijn de mensen ook vriendelijker, en dat doet mij deugt. Ook vind ik het fijn om hulp van vrienden te krijgen, die je opbeuren, niet laten vallen al zeur je hun oren van hun hoofd. Die je wat vaker uitnodigen gewoon voor een kopje thee en een praatje, een spelletje Rummie cub wil er ook altijd wel in, dan babbelen we wat, we lachen, ik kan weer een beetje verwennen, dan gaan de uurtjes te gauw om. Sven en Indra zijn ook sfeermakers heerlijk om ze om me heen te hebben. Misschien word u er flauw van, maar ik lees graag streek romans, die zijn vaak christelijk, daar stond laatst in; je moet elke dag je zegeningen tellen, noem op wat die dag jou aan fijne dingen heeft gebracht, dan geloof ik dat wel, maar denk toch stiekem, als zon dag niets anders als regen en rekeningen heeft gebracht ! wat dan?
Gisteren had ik afgesproken bij de kapper, ik wou kleuren en knippen, in de hoop daar weer wat vrolijker van te worden, ik had een aanslag van de water rekening gehad die niet mis was, omdat het vorig jaar zo droog was hebben ik heel veel water in de tuin gesproeid, nu kwam de rekening. Al met al werd ik daar echt niet vrolijk van, een hele behoorklijke rekening van de belasting waarvan ik dacht dat ze me vergeten waren, niet dus, okè wat ik teveel heb gehad moet terug betaald worden, maar of je nu een klein bedrag per maand krijgt, of een behoorlijke rekening achteraf? Ik dacht altijd wat doe ik het goed, ik spaar een leuk bedrag in de maand, nu komt het heel goed uit dat ik gespaard heb, anders zat ik erger in de zorgen. Dit is op te lossen, nu iets anders;
Vrouwen hebben de mogelijkheid om zich met allerlei middelen mooi te maken als je van je zelf niet moeders mooiste bent.
Dat is voor de mannen soms wel eens een verassing. Je komt een mooie vrouw tegen, keurig verzorgd mooi opgemaakt, ziet er prima uit. Je gaat een paar keer met haar uit, steeds alleen afhalen bij de deur. Je word beiden verliefd, en dan is het zo ver, je mag mee naar binnen er word fijn gevrijd en het geluk is compleet. Dan komt het zover dat je mag blijven slapen, en dan kan het gebeuren, dat zijn mooie vrouw smorgens bij het wakker worden een hèèl ander aanblik geeft, als die prachtige vrouw die open deed? Dan zie je ineens haren die recht over eind staan of heel erg in de war, het gezicht is wat vlekkerig, de oogschaduw is door gelopen, die zich dus weer lieftallig over je heen schuift, ik denk als je de ogen open doet,je ze gelijk weer dicht doet en denkt dat je een nachtmerrie hebt, akelig toch. Bij mannen is dat niet zo, die hebben meestal kort haar, geen make-up, dus als je dan een man ziet met een onverzorgd uiterlijk, haren uit zijn neus, zweet plekken onder zijn armen, en met een baard van drie dagen, dan zeg je als vrouw meteen , go, je bent toch mijn type niet. Dus mannen ik wil u een goede raad geven, als je een mooie vrouw ziet, mooi opgemaakt, vraag je dan eerst af, hoe staat ze smorgens uit bed op! Als je een vrouw ziet naturel, haar watstijl is, gewoon zo als ze is, dan weet u zeker;zo zie ik haar als ik mijn ogen open doe. En vrouwen, we kunnen wel ik weet niet wat doen aan ons uiterlijk, maar stel je voor je word ziek,je hoofd staat absoluut niet naar al die versiering, wat dan?Dan zie je eruit zoals moeder natuur je geschapen hebt, dus? De eerst volgende keer dat je een afspraak hebt, doe dat dan smorgens, doe open zo als je uit bed komt, zeg de man dan, sorry ik ben verkeerd, dan weet je meteen dat hij niet op je innerlijk valt, als hij zeg, zo zie je er ook schattig uit, dan is het goed, want dan verras je hem als je iets meeraan je uiterlijk doet, je maak hem niet onverwachts aan het schrikken als hij een nachtje blijft slapen.
"Oma, we hebben vakantie, mogen we logeren? wat vind u van mijn nieuwe muts?"
"Oma, hij is wel mooi maar niet warm, hij kan niet over mijn oren".
Achter dit rek bleef ik met mijn voet haken, toen ik stiekem Indra wou fotograveren, met een gekletter vielen al de cd uit het rek, dus niets stiekem. Indra was al een kwartier bezig om een scheiding in het haar te krijgen, wou beslist niet geholpen worden.
Hoe maak je laarsjes schoon die in de kinderboerderij door geitenpoep hebben gelopen?
Met water en een stoffer? Schattige jonge geitjes en die stralende gezichten,( jammer genoeg geen fototoestel bij me) Ik had het er wel voor over, maar een zachte stoffer is niet goed, het ging wel tussen het profiel uit maar zelf mijn bril zat onder de spetters.
Daar staan ze dan te drogen , Rocky vond het maar vreemde voorwerpen.
Oma had de glazen bowl iets te vol, dus eet maar even bij de aanrecht op.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
