Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Ja, het mooie weer is er, dan gaan hier de dagen bij mij altijd anders dan ik gedacht had.
Van af donderdag was het al feest. Els wil jij mijn haar krullen en onder de droogkap doen?
Is goed maar wat eet jij vanavond?
Prei met aardappelen en rund vlees.
Oké kom ik lekker bij jou eten,
dat is prima hoor, ik mooi haar, jij lekker aanschuiven.
Is dat niet geweldig?( kon ze wel iets anders zeggen? ),
als alle mensen hun kunnen zouden delen met anderen, die dan ook weer iets terug doen.
Dat is natuurlijk niet goed voor de winkels, stel u voor:
Als jij mijn fiets maakt, bak ik voor jou brood
Alarm voor de bakker, en de fietsenmaker.
Wil jij misschien dit zoompje even in mijn broek maken , dan sop ik jouw ramen.
Alarm voor de naaister en de glazenwasser.
Go ik heb moeite met mijn tuin, als jij mijn tuin doet, brei ik sokken voor je.
Alarm voor de tuinman en de winkel die sokken verkoopt.
Dit is een beetjever gezocht misschien, maar het zou voor de mensheid volgens mij heel wat goede wil kweken, als men dingen waar hij of zij goed in is zouden gebruiken om elkaar te helpen.
De wereld valt van narigheid bijna uit elkaar, dan MOET het toch mogelijk zijn elkaar weer wat steun te geven door de goede dingen die de een kan, tegen de goede dingen die de ander kan uit te wisselen?
Dat was weer even een dwaling in mijn verhaal, zo zou ik het wel willen.
Donderdag ochtend dus haren doen, kennis zit onder de droogkap telefoon:Els ben je vanmiddag thuis?vriendin onder kap raadplegen ,
ik krijg telefoon of ik vanmiddag thuis ben, als je een boterhammetje mee eet, kan het dan dat ik om twee uur beschikbaar ben voor een andere vriendin?
Ja dat is prima hoor dan kan ik nog wat in mijn tuin doen, en zie ik jou om 5 uur voor het avond eten.(kon ze wat anders zeggen?)
Ik naar de telefoon,
het is goed hoor, kom maar.
Ja maar gaat die andere vriendin nu weg om mij ?
Help, dat zit er natuurlijk wel een beetje in.
Ze wil toch wel graag nog wat in het tuintje doen dus het is in orde hoor.
Oké dan zie je mij vanmiddag, het is zo mooi weer, kunnen we in de tuin rummicuppen.
Zo zijn er dus al twee afspraken die ik niet van tevoren wist, dat vind ik juist wel spannend, altijd een verassing wat er komt. Ene vriendin weg, andere komt heerlijk in de tuin rummicuppen. Joop komt langs, hij laat Bennie uit ziet ons in de tuin, komt gezellig over het hekje hangen.
Ik wil hem al vragen om binnen te komen, maar bedenk mij op het laatste moment, dat is niet leuk voor mijn vriendin we zijn aan het rummicuppen.
Ik moet daar echt op letten, omdat ik iedereen tevreden en blij wil hebben gaat het dan juist niet helemaal goed.
Dus met Joop even een gezellig babbeltje gemaakt, wij weer verder met ons spelletje.
Buurvrouw ik heb wat voor u
De buurvrouw naast mij staat in haar tuin met een tasje in haar hand.
Oh wat leuk,
U bent nogal creatief, dus ik heb voor u nog wat van de Pasen, kunt u er volgend jaar wat leuks van maken.
Oké dank u wel.
Ik had het tasje dus gewoon weg moeten leggen, maar daar is dat kind in mij die dol nieuwsgierig is, dustasje openen tussen de rummicup stenen in.
Leuke stenen paaseieren met n kopje van een kuiken er uit, gele kaarsen dikke en dunnen, Paasservetten, en toen kwam er een grote zak paaseitjes tevoorschijn, chocolade paaseitjes, helpppp. De paaseitjes wel meegeven aan mijn vriendin die ik later in de kamer erg hoorde grinniken, ik had het zakje paaseitjes aan haar handtas vast gebonden zo dat ze niet vergeten zouden worden, want ik ben nog steeds verslaafd.
De middag is om, de ene vriendin naar huis, ik samen met Rocky op de fiets naar de eerste vriendin die ik die dag gezien had, daar heerlijk warm gegeten, 8 uur op huis aan dan echt uitgevloerd lekker inmijn bed tv kijken, dus even geen p c, daar kwam ik gewoon niet aan toe.
Vandaag schijnt de zon zo mooi aan de hemel, de lucht is blauw, achter in de tuin krijg ik echt een zomer gevoel over mij, het is lekker warm, waar ik al op gehoopt had is werkelijkheid geworden, de boterbloempjes( ik hoorde vanmiddag dat het spenekruit heet) van verleden jaar zijn weer in grote getallen opgekomen, mijn tuin is nu mooi fris groen en helder geel door al die bloempjes die nu uitkomen.
Ik grijns van oor naar oor als ik Rocky uitlaat en dan naar mijn tuin kijk. Voel me ook vrolijk zelfs een beetje uitbundig. Ga ook weer voor de zoveelste keer op mijn eten letten, nou... eten? Het is meer het snoepen dat ik niet laten kan, maar nu is het net of er een nieuwe energie in mij stroomt door de zon en de bloemetjes. Dus vanmorgen de beroemde magere soep gekookt, heel veel groente, bouillonblokjes er in, heel veel water, en dat is het. De hele dag kun je daar van eten zonder veel calorieën te gebruiken. Oh ik weet het allemaal zo goed, ook weer rauwkost gemaakt, van: witlof mandarijn appel gekookt ei ham blokjes augurkjes... klein rauw uitje, alles lekker door elkaar husselen, zout en peper naar behoefte, als je niet veel hoeft af te vallen dan mag er als je het opschept een beetje mayonaise bij, (als je de mayonaise er al door schept word het waterig door het zuur van de augurken)maar niet als je echt wil afvallen.
Ik kan het zo mooi vertellen, en elke dag 'DAT' ik het doe, is dan maar weer mee genomen, het beste is gewoon je eetpatroon grondig wijzigen en dat gewoon blijven doen!
Maar Els blijft Els,( die echt heel serieus bezig is ), mijn vriendin komt( zij wist niet van mijn nieuwe poging om wat kilo's kwijt te raken ), en brengt 4 kleine gebakjes ( vierkantjes in een papieren vormpje) mee. Ik zeg heel stoer ik ben aan de lijn, ah joh, ze zijn maar klein,Els naar de keuken en komt met twee schoteltjesen gebakvorkjes terug,samen eten we ze alle vier op, met de gedachte dat ik niet 2 maar 1 groot gebakje heb op gegeten, want samen waren ze 1 groot gebakje.
Ja een hele week niet schrijven was toch erg lang, maar daar dacht ik er geen moment aan, eenmaal weer thuis, kriebelt het weer behoorlijk.
Voor het weekje vakantie, was ik met mijn zoon en kleinkinderen naar een rommelmarkt geweest, het was de laatste binnen rommelmarkt. Volgende week is het hier weer, vlakbij mijn huis, het is dan buiten vanuit de autos word er dan verkocht en dan heet het kofferbakmarkt . Ik wil er wel graag heen maar bewust ga ik niet altijd, ik heb zelf mijn huis vol rommeltjes en dan komen er weer meer bij.
Ik kijk altijd wel naar leesboeken, ik mag zo graag lezen. Deze keer heb ik een bijzonder leuk boekje gevonden met kinderversjes uit een grijs verleden. De versjes die ik er van ken uit mijn jeugd ( brr, wat voel ik me nu oud) staan er ook in maar soms met een oudere spelling. Ik ga er af en toe een op mijn blog zetten.
Sven en Indra hadden 5.00 gehad van mij, dan konden ze zelf kopen wat ze mooi vinden. Sven was meteen verrukt, hij zag een hele stapel Pinkeltje' boeken, de mevrouw die ze verkocht had er schik in dat Sven ze zo mooi vond, ze maakte met Sven een deal: zoveel boeken voor de 5.00. Hij kwam met 8 Pinkeltje boeken glunderend naar ons toe. Indra daarin tegen, had meteen in het begin van de sporthal rolschaatsen gezien, (roze nog wel) die vond ze mooi en die wou ze. Chris had het er niet zo erg op, dus hij zei, ik weet niet of het van mamma mag, kijk maar naar wat anders.
Dan heeft een garnaal van 5 jaar toch echt een kopie hoor, ze liep alles straal voorbij, op een gegeven moment zei ze tegen haar pappa,
ik wil graag speelgoed voor buiten,die rolschaatsen zijn voor buiten.
Daar was over na gedacht, maar Chris was niet op andere gedachten te brengen. Toen ging ik me er mee bemoeien,dat had ik beter niet kunnen doen,Chris werd daar niet vrolijker van. Als hij nu meteen gezegd had,ze zijn alleen om het weekend bij mij en de rest bij hun moeder, die moet beslissen of dat goed is. Daar had hij dan wel gelijk in . Ik kon haar lijmen door een knuffel en een pot met bloemen (oma deze bloemen wil ik voor jou kopen, deze gaan nooit dood ze moesten wel gemaakt worden, ook van dat fluweelachtige spul) voor haar te betalen, dat briefje van 5.00 zat echt klem in haar handje hoor. Chris: je trekt Indra nu voor, Sven heeft ook zijn 5.00 al uitgegeven,dus het zelfde bedrag als de knuffel en bloempot van Indra, ook aan Sven gegeven, Sven kocht leuke voetbal poppetjes. Geen punten voor mijn oma bewijs hoor.
Ik dus uiteindelijk blij met mijn versjes boek, toen we alles gezien hadden gingen we richting uitgang, Indra nog steeds 5.00 in haar hand.
Chris:
Nu kan je kiezen of delen,of je gaat naar huis met niets, of we kijken nog gauw of we iets leuks kunnen vinden.
Ik zag het kopie gewoon denken, ze koos eieren voor haar geld, ze ging met Chris nog even kijken, kwam toch wel blij terug met een keukentje waar van alles en nog wat bij zat. De mevrouw vroeg er 7.50 voor. Het huilen stond haar toch al nader dan het lachen, ze had zo graag die roze rolschaatsen gekocht, maar dit of niets en nu had ze geen geld genoeg. Chris heel schijnheilig
hoe moet dat nu
Indra haar droevigste gezicht opgezet, en ja hoor, de mevrouw vond het zo zielig, dus mocht ze het meenemen voor 5.00 . Op de doos stond toch wel een bedrag van 29.00 euro, natuurlijk was er veel meegespeeld maar Indra was er nu wel blij mee. We komen thuis met al onze schatten, Indra pakt het keukentje uit, is hevig aan het zoeken en er komt weer een pruillip,
Oma de Barbie pop die op de doos staat zit er niet in, nu kan ik er toch niet mee spelen .
Oh helpppp ,hoe leg je nu uit dat die Barbie pop er opstond om het plaatje wat leuker te maken?
Zo lief,Sven vertelde het haar en bood gelijk zijn voetbalpoppetjes aan om even mee te spelen, zelf ging hij ook even met zijn zus en het keukentje spelen, dat leverde een lieve foto op.
De knuffel (het is een Pinguïn hij of( zij? ) moest eerst wel gewassen worden .
Ja maar oma dan word hij erg nat,
we stoppen hem of (haar) gewoon in de droogtrommel.
Ja maar oma word hij of (zij) dan niet misselijk?
wel nee
Maar oma
ja
hij of(zij) is nu zo lekker zacht
Als hij of(zij) gewassen is doet oma er een beetje wasverzachter op
Nou toen mocht hij of (zij)gewassen worden, wasverzachter er op en de droogtrommel in.
Ze stond er met haar snuit boven op, elke 5 minuten moest de deur van de droogmolen open om te zien of hij of (zij) al droog was. De laatste keer dat ze de trommel open deed was hij of(zij) bijna droog.
we leggen hem of (haar) wel even voor het raam in het zonnetje ,dan is hij of(zij) zo droog
Oma wat is hij of (zij ) heerlijk zacht en hij of (zij) ruikt zó lekker
Hoera heb ik toch weer wat punten gescoord voor mijn Oma bewijs.
Ja een heerlijk weekje boerderij zit er weer op. Zo jammer, je kijkt er naar uit en voor je het weet zit je al weer in de bus naar huis.
We hebben leuke dingen gedaan, winkelen in en groot winkelcentrum wat hagelnieuw was, zijn geslaagd in het kopen van leuke truitjes. Even over de markt geslenterd, bij een groothandel langs geweest voor schapen brokken, ik heb daar een paar rubberen klompjes gekocht, ik kan die dan ook even zo aanschuiven als ik naar de dieren ga. Toen ik aan kwam wou ik natuurlijk gelijk naar de lammetjes toe. Met mijn goeie schoenen de stal in heerlijk genieten van de lammetjes, maar met vet schapenstront onder mijn schoenen de stal weer uit. Dus dat moest anders, nu heb ik mijn eigen klompen daar staan. Fijn vond ik het om smorgens samen te ontbijten,s middags lekker warm eten, met even een kleine rust pauze, met zn drieën languit. S avonds was er altijd wel weer wat lekkers op brood, ik ben erg verwent, ik wou ook echt niet naar huis, heb nog gevraagd of ze geen 'manisje in alles' nodig hadden, inwonend dan, maar heelaas dat was niet zo. Dat is natuurlijk een grapje maar door het lezen van streekromans kom je dan op de gedachten.
Baila, lekker buiten
Monument voor het nieuwe winkelcentrum "de Streek hof "
Ik had een prachtig boek, ik heb me helemaal suf gelezen. Het hete; Mijn naam is Sara de inhoud was zo spannend dat ik het na twee dagen en een halve nacht uit had. Daarna ben ik begonnen aan de streekromans. Boven op de slaapkamer had ik er een, beneden in de kamer had ik er ook een. De verschillen tussen rijk en arm kwamen daarin wel heftig naar voren, arme knecht die verliefd word op een dochter van een rijke boer en boerin, dat kon natuurlijk niet hé. De Friese taal werd ik zo langzamerhand ook een beetje machtig maar er waren nog genoeg woorden waarvan ik uitleg moest vragen aan mijn gastvrouw. Al met al een geslaagde mini vakantie, kon nog wat doen in de tuin samen met mijn gastheer, tevreden omdat het er weer netjes uitzag, naar huis. Het eerste wat ik gedaan heb thuis? Rocky in bad stoppen want hij was gitzwart en rook echt naar schapen en paarden, ze deden elkaar niets, wel betrapte ikRockyop het eten van een heerlijke paardenvijg. Brrrrrrrrrr.
Op het station aangekomen daar wachten tot ik word gehaald.
Natuurlijk weer de nodige dingen mee, Rocky houd scherp zijn knuffel, de krokodil in de gaten.
Lammetjes bewegen altijd.
"Hallo, ken je ons nog ?
Ditzijn al stevige lammetjes.
Moeder groene kont, lammetje blauw kruis op zijn kont, deze horen dus niet bij elkaar.
Oei, ik ben verlegen
Goed te zien dat groene vlekje, pappa schaap had op die datum een groen blokje om zijn hals toen hij vrijde met mamma schaap, dus mijn gastheer weet dan precies waneer de lammetjes komen.
Morgen ga ik uitgebreid vertellen, over een super mini vakantie.
Ja ik ga er nu echt voor zitten, de tv uit, dat was de laatste dagen de boosdoener. Ik had het overdag zo druk met van alles en nog wat, mijn kleine schoonmaakwoede, door het lekkere lente weer, de tuin mooi maken, daardoor veel spierpijn en dan savonds uitgevloerd voor de tv. Mijn allerbeste vriend de computer gewoon geen aandacht geven. Dus vandaar ik nu de tv UIT heb gedaan en weer lekker met mijn pc bezig ben. Ja de dagen waren wat hectisch, dat was lange tijd niet zo maar nu komt er weer leven in de brouwerij, het lijkt wel of ik uit een winterslaap ben gekomen. Heb het gevoel dat ik wel nog wat meer wakker moet worden, maar ik ben op de goede weg. Afspraken met goede vriendinnen daar was ik ook laks in geworden, dus toen een lieve vriendin uit het ziekenhuis kwam, heb ik gelijk een afspraak met haar gemaakt, als ze er aan toe was kwam ik een middagje gezellig bijkletsen. Het is altijd fijn bij haar, ze verwent me met allemaal lekker dingen, maar houd rekening met mijn gewicht. Ze kon de eerste weken niet veel drukte hebben, we hebben getelefoneerd.,en vanmiddag ben ik bij haar geweest, we hebben dat echt moeten afspreken anders kwam het er niet van. Het is weer zo, als ik een dag invul, dat hij toch heel anders verloopt.
Ik ben werkzaam in de tuin, is er 1 hoog een heel klein hoofdje die door de leuning van het balkon naar mij staat te kijken, wat doe jij oma Els? ik kijk omhoog en het is mijn buurmeisje van 5 jaar.
Ik ben mijn tuin aan het mooi maken
mag ik ook mee doen?
Als het van pappa mag dan kom je maar naar beneden.
Kopje verdwijnt en even later gaat de deurbel en staat de klein meid voor de deur. Van tuinieren kwam niet erg veel meer, ze vond het leuk om met een waterspuit de tuin wat nat te spuiten, maar daar moest natuurlijk steeds water in, na 5 minuten ik wil me de autootjes spelen, dus autootjes uit de kast, na 5 minuten gaan we puzzelen?
Oké dus puzzel gepakt, wij puzzelen.
Oma Els ik wil niet meer puzzelen dat was 5 minuten later .
Het was net kwikzilver, zo wou ze dit en zo wou ze dat, na een uurtje was ik toch wel blij dat pappa haar kwam ophalen, ik vind het heel gezellig, maar iedere 5 minuten wat anders doen, vond ik best vermoeiend.
Daarna zou ik een klein rondje met Rocky lopen en dan nog even in de tuin werken. Kom onderweg een kennis tegen die ik lang niet gezien had, dus we staan zeker een halfuur te kletsen, mijn tenen waren heftig aan het protesteren, ik dacht ik maak een klein loopje, doe ik die schoentjes aan die ik wil uitlopen, daar stond ik dan, mijn tenen deden echt zeer maar ik wou toch ons gezellig gesprek niet beëindigen. Hoe ik thuis ben gekomen?, met zeer pijnlijke tenen, niets in de tuin werken meer, schoenen uit en lekker op de bank tv kijken. Zo loopt de dag toch anders als ik gedacht had.
Het beeld was zo groot,bij mijn broer, het leek net of Paul de Leeuw bij ons in de kamer het nieuwe jaar afwachte. Sneew... ijs... en zon.
De fuut op zoek naar een vrouwtje.
De smerige rook uit de pijpen van de Hoogovens.. Ook Cordon was op visite bij ons. De merel in mijn achtertuin. Ik dacht dat dit een vink was?
Heerlijk de lente laat zich nu zien, de deur lekker open, de scholeksters hard aan het praten; kiki...ki...ki...kikereki... in het weiland, ze komen straks weer op ons plat dak nestelen, maar hopen dat de kleintjes niet te vroeg van het dak af vallen.
Helaas heeft niemand het eeuwig leven, zo is ook het leven geëindigd van Margreet van Hoorn
Ik was een groot fan van haar, niet zo zeer van de boeken, wel van haar gedichten. Ik vond dat Margreet van Hoorn zo gewoon en eenvoudig schreef, zonder zweverige taal of hele moeilijke woorden. Ze schreef leek het wel speciaal voor mij, ik vind haar gedichten zo uit haar hart geschreven, voor mij althans zeer goed te lezen en te begrijpen. De gedichten werden in het weekblad van de stad Hoorn geplaatst, ik heb ze jarenlang gekregen van een lieve vriendin die ze voor mij uitknipten. Ik heb ze opgeplakt in een mooi schrift, versiert met droog bloemen of plaatjes,Ik heb nu twee gedichten bundels van Margreet van Hoorn. Daar ben ik erg blij mee ik zal haar niet vergeten en lees ik de gedichten, dan denk ik met heel veel liefde aan de middag terug toen ik bij haar mocht komen thee drinken. Ik had een gedicht voor haar gemaakt, dat vond ze bijzonder leuk. Ik vond het zo knap, dat iemand die zelf nooit getrouwd was, geen kinderen had, toch zo over de liefde, trouwen, kinderen, het hele leven met alles er op en er aan, kon schrijven.
De hyacinten steken hun kopjes boven het groen, de minni narsissen, willen niet onderdoen. Dode varenbladen opgeruimt, klaar het werk, Ik voel met trots, en sterk.
Hoera ik ben weer tante geworden van een achternichtje.
Leuke naam Emme, net weer even anders. Prachtig dat ik door Faceboekal de eerste fotos heb gezien, een prachtig kindje. Zo gek eigenlijk mijn neven, allebei al vader van drie en twee kinderen. Niet zo gek eigenlijk aangezien mijn zoon ook al twee heerlijke kinderen heeft. Ik voel me toch wel steeds ouder worden, er lopen al heel wat achterneefjes en nichten rond van mij, eigenlijk best wel stoer.
Vandaagheb ik fotos gemaakt, al wéér van eendjes en de sloot. Ik liep met Rocky zijn toilet rondje, ik zag in het water de bomen weerspiegelen, daar kan ik nog steeds blij van worden, omdat het zo wonderlijk is. De eenden zwemmen ook in paartjes nurond, de meerkoetjes of waterhoentjes maken zichdruk om de vrouwtjes, zitten elkaar genadeloos achterna met breed gemaakte vleugels, om het vrouwtje te houden die ze uitgekozen hebben, of worden de mannetjes uitgekozen? Harryen Mathilde zwaan zeilen ook door het water, Harrie ook met wat brede veren, Mathilde zwemt op haar gemakje met hem mee. Het zonnetje komt heel voorzichtig te voorschijn, dat was vanmorgen anders, toen regende het. Ikloop met Rocky, zie al dat moois, dus toen we thuis waren heb het foto toestel op gehaald en kon het toch niet laten fotos te maken die ik al heel vaak gemaakt heb. Ook de krokus die zijn kopje weer boven de grond laat zien in allerlei kleuren. Ik hoop dat foto's goed zijn en dat er een bijzondere foto tussen zit.Dat ga ik nu bekijken en dan zet ik ze bij mijn verhaaltje. Een heerlijke hobby.
Een paar apart, meestal is het vrouwtje gewoon bruin, maar deze dame is volgens mij uit Parijs gekomen om hier het mannetje met haar charme te verleiden
Dat schrijf ik geregeld,ik maak mij druk om alles en nog wat, hoe komt dat? Omdat ik veel te veel tijd heb om mij druk te maken. En eerlijk gezegd vind ik dat niet zo heel erg, als het maar niet te gek word, dan heb ik weer mij zelf te pakken.
Het ouder worden bijvoorbeeld.
Ik erger mij zelf nu aan dingen die IK doe, waarvan ik mijn moeder beschuldigde. Voorbeelden genoeg:
Etenswaren aanschaffen, in de kast doen en er naar een jaar achter komen dat ze over de datum zijn
Restjes van eten in de koelkast bewaren voor morgen, dat nog en dag uitstellen, dan erachter komen dat het echt niet meer te eten is
Toen mijn moeder in het ouderen tehuis werd geplaatst, en ik op bezoek kwam, was het eerste wat ik deed in de koelkast duiken en kijken of er niet een half vergaan slaatje in de koelkast stond die ze wou bewaren een puddinkje die al 14 dagen in de koelkast stond half opgegeten om dat ze niet meer lusten, zonde om weg te gooien.
Nu kom ik zelf in mijn koelkast dingen tegen die ik gewoon vergeten ben restjenasi, morgen niet, maar overmorgen kan ik dat nog wel opeten, en dan vergeten.
Pot appelmoes waar de schimmel inzit?
Komt dat nu echt omdat ik ook al op een wat oudere leeftijd ben?
Als mijn moeder een onderbroekje op de hand gewassen had en dan aan de verwarming hing dacht ik, dat doe ik later NOOIT, maar ik betrapte mij er op, dat ik mijn onderbroeken aan de lijn, buiten, ook niet zo fijn meer vind, ik ze toch ook in de badkamer op de verwarming droog? Valse schaamte, omdat ik nu katoenen onderbroeken moet dragen van wegen het huidje wat aan de onderkant wat dun word? Geen mooie kanten friemeltjes meer?
Dat heeft toch echt met ouderdom te maken, en als ik zo door blijf schrijven word ik daar depri van, dus niet te streng zijn voor mij zelf.
Ik geloof heilig dat heel veel meer vrouwen en óók mannen; (die waarschijnlijk andere problemen hebben, die ik niet weet omdat ik nu eenmaal een vrouwtje ben), dat hebben.
Er zijn heel veelleukere dingen om over te schrijven, het is nu eenmaal zo, maar dat ik dat mij dáár druk over kan maken, is waar.
Hoe kom ik nu van het vakantie gevoel af? Ik heb het idee dat ik nog lang niet aan iets anders als vakantie toe ben. Gewoon alleen maar doen wat je leuk vind zonder alle kleine zorgen van alle dag. Dat die zorgen weer in mijn hoofd zeuren, is gewoon zo, maar ik wil ze niet zien, niet voelen, ik wil gewoon in dat luchtledige zitten van:ik hoef niets, ik wil niets, en dan doe ik ook maar niets. Lekker snoepen, lekker eten (grootste zorg mijn gewicht) heerlijk lui uren een boek lezen, even niet onder de mensen komen. Geeft een fijn gevoel maar dat is maar van korte duur. Ik moet nu eigenlijk alle spiegels weghalen in huis zo dat ik niet zie wat ik bij mij zelf aanricht. Kleren gaan steeds strakker zitten, haren willen niet, worden steeds vetter.
Jessie
Rocky
Ik was 6 dagen bij mijn oudste broer om op de honden te passen . Bencie van hun zelf, en Jessie van de buurvrouw. Ze waren dus met zn 3n, dat was een moeilijke klus om ze uit te laten, 3 lange lijnen die door elkaar gingen steeds, ik vond het sneu om een van de honden thuis te laten, 3 keer het zelfde rondje makenvond ik ook geen optie.Na 2 dagen had ik wel door dat het handig was om de lijnen wat in tekorten, zodat ik wat meer overzicht had, dat er dan harder getrokken werd! Ja, het een of het ander. Wel erg lief was, hoe ze met elkaar omgingen Rocky, Bencie en Jessie, 3 mannenhonden maar geen macho gedrag, alles samen, samen drie keer over het zelfde molshoopje plassen, (de mol dacht gelijk aan een overstroming) samen moord en brand blaffen als er een wat groot uitgevallen hond in hun buurt kwam.
Met zn 3n samen slapen op het logeer bed gelukkig 2 persoons.De eerste nacht tot half 4 geslapen in de kamer. Ik was in slaap gevallen bij de tv, toen ik wakker werd stond Bencie als een standbeeld bij de kamer deur, ik wist niet wat hij precies wou, ik deed de deur open en Bencie verdween de trap op naar de slaapkamer van zijn vrouwtje. Bencie is de enige die de trap op kan lopen de andere twee, Rocky en Jessie, die konden niet op en niet van de trap af komen, dus toen dacht ik , laat Bencie maar lekker boven slapen die paar uurtjes breng ik nog wel door op de bank, dat scheelt mij twee keer een hond naar boven sjouwen en drie keer een hond naar beneden. Als je zelf een gelijkvloers woning hebt, dan moet je toch erg wennen weer aan zon smalle trap naar boven. Geen conditie dus, hijgen als een oud paard.
Ik leg mij weer te rusten op de bank, maar ik had buiten de kameraadschap van de honden gerekend, boven stond er een te piepen,komen jullie nu
Beneden stonden nu twee honden te piepen voor de kamer deur van: wij willen ook boven naar bed ik kon niets anders doen dan Rocky en Jessie een voor een naar boven te hijsen. Ik mocht van de mannen een klein stukje van het 2 persoons bed, de rest was vorstelijk voor hun. De andere morgen dus 3 honden de trap afdragen, dat was heftig hoor, maar natuurlijk kan ik dat als het moet. Ik geloof echt dat Rocky, Bencie en Jessie een beetje mist. Zelf heb ik thuis nog 2 dagen extra vakantie genomen, maar vind nu dat ik maar weer tot de orde van de dag moet over gaan, anders gaat het niet goed.
Mijn fototoestel heeft zijn werk verricht, er zijnleuke fotosgemaakt. Bomen staan er altijd wel op, mooie stukken hout, ik zie er altijd wel wat in, toch proberen tegen de zon in, net op dat moment dat ik iets zie te fotograferen, als het dan lukt, trots op mij zelf zijn. En natuurlijk, Rocky ,Jessie en Bencie, zijn dankbaren modellen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
