Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Wat kan ik toch hardleers zijn,je zou denken van je fouten leer je, IK NIET . Broek zakken leeg halen daar gaat het nu over, de laatste keer dat ik dat vergeten was heeft het mijn mobilofoon gekost, dus zou je zeggen; voorzichtig nu, altijd je broekzakken leeg halen als je de broek in de was gooit.
Gisteren heerlijk weer om de was te doen en lekker buiten te laten drogen. Ik ben van de makkelijke meestal doe ik de was toch gauw in de droger die boven op de wasmachine staat, dat gaat in een hand beweging onder er uit boven er in.
Ik voel me soms schuldig als het zo mooi weer is kan ik de was ook buiten aan de droogmolen hangen. Ja waarom ik mij dan weer schuldig voel? Om dat vroeger als de was een halve dag in beslag nam, de mensen blij waren dat het zonnetje scheen.
Hoe kregen ze die was anders droog ? het was wel al een beetje droog als het door de wringer gehaald werd maar niet helemaal. Ook kost de droger stroom, de zon schijnt gratis. Ik geef dan geld uit terwijl ik dat kan besparen. Ja denk ik dan weer; vroeger hadden de mensen het niet zo rijk, nu, in mijn eentje ben ik dik tevreden en ga ik misschien iet wat te gemakkelijk met geld om.
Ik dwaal helemaal af met mijn verhaal; ik was over het leeg halen van broekzakken begonnen om dat het mij gisteren weer overkwam, ik zocht de O.V. kaart waar ik zo fijn mee gereisd heb, gelukkig had ik nog maar net de wasmachine aangezet, ik wist ineens dat de O.V. kaart nog in mijn broekzak zat. Was machine uit, wachten, je kan dan niet meteen de wasmachine openen van wegen de veiligheid denk ik. Toen de deur van de wasmachine open kon, gezocht naar de lange broek, kledder nat al, nog een geluk dat het een plastiek kaartje is, het water liep met bakken de wasmachine uit, natte broekzak nagekeken den daar kwam de O.V. kaart te voorschijn, af gedroogd en buiten in de zon gelegd, nu maar hopen als ik wil reizen de volgende keer, de kaard het wel doet.
Nog iets wat ik kon weten en vergeten had. Ik draag driekwart katoenen boven broeken. Als je die aan de goede kant in de zon hangt is hij tweekleurig als hij droog is, de buiten kanten van het been zijn twee tinten lichter als de binnenkant van het been. Draai je de broek binnenste buiten kan alleen de binnen kant van de hele broek verkleuren. Ik ben nog net geen ezel, die stoot zich drie keer tegen dezelfde steen ( is dat ooit bewezen?, anders is het smaad tegen de ezel of discriminatie) ik doe het dus twee keer, dan ben ik een KWEZEL.
Vader, wat u voor ons heeft betekend, wat u voor ons heeft gedaan, al uw liefde, zorg en warmte, het is ons niet ontgaan. Opgewekt en zorgzaam, nooit vragend, nimmer klagend, altijd dragend. Moedig ging je door, steeds weer. tot op het laaste moment, het wilde niet meer....
*********************************
Als ik dood ben niet de theatrale rouw, neem wat franse kaas, wat stokbrood en wat wijn. Ik wil ook niet in een vaasje op de schouw. Ik wil gewoon, een stukje kerkhof zijn.
Toon Hermans *********************************
Wat was je sterk. Steeds heb je voor iedereen klaargestaan. Flink was je, je hele leven, moedig ben je tot het eind gebleven. Flink wil je, dat wij zullen zijn, maar afscheid nemen doed zo'n pijn.
Wauw vandaag was ik bij mijn zwager en schoonzus die hun verjaardag samen vierden.
Nu weet ik ook weer wat een trein en een bus is, goeie grutjes.
Op zondag is het helemaal feest met het openbaar vervoer.
Ik wilde naar Purmerend van af Den Helder. Om de hoek bij mij gaat een bus naar het station. Daar zou ik de bus nemen naar Hoorn, ik neem graag de bus omdat ik dan niet hoef over te stappen , ik instaleer mij gemakkelijk( met Rocky die ging gewoon mee ), in de bus en anderhalf uur later ben ik in Hoorn. Vanuit Hoorn is het maar 1 halte met de trein naar Purmerend, daar zou ik van het station worden afgehaald.
Maar als je op een dag heen en weer wilt reizen, dan wil je wel vroeg gaan. Debus naar Hoorn ging kwart voor 9 en met een beetje mazzel zou ik dan ongeveer half 11 op de plaats van bestemming zijn.
Mooi niet, de bus die ons Rocky en mij naar het station moest brengen ging op zondag pas om kwart voor 11 rijden, helpppp wat stom. Wat nu? daar stond ik dan om 5 voor 8 op de bushalte. Terug naar huis 10 minuten lopen, daar maar een taxigebeld best wel duur; 10.50 voor tien minuten naar het station, ik kon toen dus kwart voor 9 met de bus naar Hoorn. Daar de trein genomen om half 11 was ik bij mijn schoonzus.
De pakjes vond ze erg leuk, ik ben er ongeveer 4 uurtjes geweest, toen de terug reis.
Opgestapt in Purmerend om kwart voor 3 toen ik thuis de deur open deed was het half 6. Ik ben echt uitgevloerd maar het is wél gelukt. Er is anderhalf uur wachttijd tussen de treinen en de bussen verloren gegaan dat vind ik wel zo jammer ik kan niet begrijpen dat de tijden niet wat beter op elkaar af gestemd kunnen worden zodat je niet als je de bus uitkomt een half uur moet wachten voor dat de andere bus vertrekt, dat 4 keer( 2 keer wachten op de trein ), daar werd ik echt moe van. Ja wat wil je ook, ik word al 65
Bij een verjaardag horen cadeautjes toch? Maar als je 65 word dan heb je bijna alles al, welk cadeauis dan nog leuk? Mijn schoonzus en zwager zijn vlak na elkaar jarig, mijn schoonzus word net als ik 65 jaar.Een mijlpaal in je leven dan ga je bij de club van A.O.W ershoren. Dus ik ben bij mijzelf te raden gegaan wat voor een cadeau ik leuk zou vinden . Het moet niet om hele grote bedragen gaan en dan vervalje in de geijktecadeaus,
Dat wil ik zo ie zo niet ontvangen, misschien ondankbaar maar dat staat nog in de kast van de vorige verjaardagen, en als je dat zou willen doorgeven op een andere verjaardag, moet je reuze oppassen dat je het niet aan die gene geeft van wie je het gehad heb. Heel eerlijk! zo zullen er heel veel mensen zijn die problemen hebben met cadeaus geven.
Ik heb er wat op gevonden, de lol in de winkel was al leuk, het winkelmeisje genoot mee om dat ik lachend steeds wat nieuws bij de kassa zette en het verhaal van dátcadeau er meteen bij vertelde:
Cadeau : 1
Een loep om elkaar in bed terug te vinden
Cadeau: 2
Het hart om er aan te denken elkaar elke dag te zeggen : ik hou van jou.
Cadeau 3
Een afwaskwast voor als je de kleine tandenborstel niet meer kan vinden.
je ogen gaan tenslotte iets achteruit als je ouder word.
Cadeau 4
Een pot crèmeom elkaars huid te beschermen tegen de rimpels.
Cadeau 5
Seconde lijm,om een eeuwige glimlachop je gezicht te lijmen.
Cadeau 6
Een grote slab, om elkaar liefdevol te voeren.
Cadeau 7
Plaatjes van verliefde vogeltjes die nog net zo gelukkig zijn als jullie.
Cadeau 8
Batterijen om het gehoor apparaat te laten werken.
Cadeau 9
Een spaarpot met een afbeelding van geld erop zodat je niet vergeet
dat daar het spaargeld in moet.
Nu ik het zo opschrijf is het misschien een beetje flauw, maar ik weet dat ze het wel kunnen hebben,HOOP IK
Het is goed bedoeld elk cadeau kan gebruikt worden.
De grote slab is een poncho voor na het bad, perfect voor hun kleindochter.
Op reis in je zelf is een facinerende tocht langs bergen en dalen, waar soms de zon je verwarmt of meedogenloze kilte je hart versteent.
Het achteruit rijden in een trein heeft als enig voordeel dat we langer kunnen zien wat zojuist aan ons is voorbijgegaan. Zo is het ook wanner we, eenmaal ouder geworden, nadenken over onze jeugd.
Vele problemen kunnen we vergelijken met een steen die men in het water gooit. Eerst horen we een geweldige plons, even later zien we nog maar enkele kringen. Ten slotte is het wateropervlak weer rimpeloos
Ik vind zo vaak leuke boekjes op de rommelmarkt, dit vond ik de moeite waard, ik hoop u ook.
Deze overdenkingen staan in het boekje 'EEN REIS NAAR LICHT ' geschreven door 'Robert A, van Dijk' uitgegeven in 1991
De dag is al weer bijna om, het was heerlijk zonnig, fijn met mijn vriendin in de rolstoel naar ons stekkie geweest , een heerlijke broodjes zaak , waar we een paar keer per jaar even neer strijken om lekker te gaan eten tussen de middag. Dat vinden we allebei ons uitje. De gekoelde zelfgeperste sinasappelsap is verrukkelijk of er een engeltje over je tong piest. Daar na nog even naar haar huis geweest lekker in het zonnetje gezeten, ik werd erg slaperig ik moest gewoon naar huis anders had ik gaan slaapwandelen. Ik had van half 1 tot 3 uur geslapen, wakker geworden en niet de slaap meer kunnen pakken, mijn boek lag op het nachtkastje, even een klein stukje lezen, dat kleine stukje werd 6 uur vanmorgen, het boek was uit, daarna heb ik nog 3 uurtje geslapen, toen ik dus in de tuin zat half twee smiddags, ja toen kwam Klaas Vaak met slaapzand.
Nu vallen ook mijn ogen bijna dicht dus deze dame gaat lekker slapen, er was wel iets grappigs gebeurd in de stad, Rocky had gepoept midden op de stoep, dat kan natuurlijk niet, er was een schilder paaltjes aan het schilderen, hij had er twee geschuurd en twee al geschilderd. Ik vroeg of hij een papiertje had zodat ik Rocky zijn poep kon opruimen, dat had hij niet maar er stond een vuilnisbak vlak bij, hij zei misschien zit daar wel iets in, dat was zo, dus ik ruim het op, maak ik een praatje met de schilder geeft die man ineens een brul:
U hond heeft net tegen mijn geschuurde paaltje aan gepiest.
Sorry, sorry, sorry hij plast namelijk altijd tegen paaltjes.
Een beetje regen nou vooruit, maar de hele dag een tranendal buiten, je kunt er niets aan doen maar triest is het wel. Soms loop ik met Rocky alleen het pad achter op en neer meer een verplicht rondje omdat ik niet zo veel zin heb, nu zou ik toch wel even een loopje door Marieëndal willen maken maar al zou ik door de regen willen Rocky helemaal niet, die poepte gauw vlak voor mijn tuinhekje en stormde gelijk weer naar binnen. Toen hij het tuinhekje uitliep in het gras trok hij zijn pootjes heel komisch omhoog, hij vond het veels te nat. Deze dag duurt best wel lang mijn boek heb Ik uitgelezen, een dikke pannenkoek gebakken nu wel met kaneel rozijnen en suiker, appel ertussen gedaan lekker lang laten sudderen zodat de suiker een soort siroop is geworden wil hem wel achterelkaar op eten maar kan me toch een beetje beheersen. Al mijn email gelezen dankbaar omdat ik en pc heb, ik zit er toch wel veel uurtjes achter. Ik ga bij Joop eten fijn dat hij mij uitgenodigd heeft. Zo kabbelt de Zondag heel rustig verder.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
