Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Een beetje regen nou vooruit, maar de hele dag een tranendal buiten, je kunt er niets aan doen maar triest is het wel. Soms loop ik met Rocky alleen het pad achter op en neer meer een verplicht rondje omdat ik niet zo veel zin heb, nu zou ik toch wel even een loopje door Marieëndal willen maken maar al zou ik door de regen willen Rocky helemaal niet, die poepte gauw vlak voor mijn tuinhekje en stormde gelijk weer naar binnen. Toen hij het tuinhekje uitliep in het gras trok hij zijn pootjes heel komisch omhoog, hij vond het veels te nat. Deze dag duurt best wel lang mijn boek heb Ik uitgelezen, een dikke pannenkoek gebakken nu wel met kaneel rozijnen en suiker, appel ertussen gedaan lekker lang laten sudderen zodat de suiker een soort siroop is geworden wil hem wel achterelkaar op eten maar kan me toch een beetje beheersen. Al mijn email gelezen dankbaar omdat ik en pc heb, ik zit er toch wel veel uurtjes achter. Ik ga bij Joop eten fijn dat hij mij uitgenodigd heeft. Zo kabbelt de Zondag heel rustig verder.
Herder Herder laat je schaapjes gaan- ik durf niet Waarom niet- Om dien boozen wolf De booze wolf is gevangen - Tusschen twee ijzeren tangen Tusschen zon tusschen maan - Herder laat je schaapjes gaan
********* 'K heb een rood rood spiegeltje gevondden 'K heb het op mijn hartje gebonden Keer omme Keer omme Mooi meisje Keer je eens omme Mooi meisje heeft zich al ommegekeerd Dat heeft ze van haar broertje geleerd Keer omme keer omme mooi meisje keer je eens omme
*********
Ik zal je eens wat vertellen Van Evert en van Jelle Evert schoot de konijnen dood Jelle verkocht de vellen
*********
zeer oude versjes geschreven door 'Nelly Bodenheim'
Nu ik mijn tijd weer moet door komen in mijn eentje ( echt niet in mijn eentje, ik word door mijn vrienden weer omarmd het vedwaalde schaap is terug. Mijn schoonzusje is daar een voorbeeld van, zij schreef heel lief "jij kan het, jij hebt een sterke wil" waar is die sterke wil? ik ben nog steeds niet afgevallen ) kan ik niet meer om het huishoudelijk werk heen. Samen met mijn vriend de weekenden, tussen de week door naar het weekend toe leven, kwam het huishouding niet zo in beeld. Wat mijn oog zo oppervlakkig zag werd keurig gedaan,
afwassen,
bed opmaken,
soms eten koken,
opruimen,
stof afnemen,
stof zuigen,
de was,
dat was het wel zon beetje. Maar nu ik de hele dag de tijd heb, zie ik dingen die ook aandacht vragen. Vroeger heeft mijnmoeder mij al geleerd,
Kind als je en lekker sopje hebt na het afwassen ( geen vette pannen en dergelijke, wat boterhambordjes kopjes en schoteltjes) neem dan de aanrechtkastjes even mee, het gasstel alles wat je oog ziet en waar wel een sopje overheen kan.
Ja nu kan ik daar niet onderuit, wist u dat er erg veel richeltjes alleen al in de waterkoker zitten. Ik nam hem( of haar) wel af maar dan oppervlakkig, nu zie ik in ene allemaal richeltjes waar toch iets tussen kan gaan zitten.
Waarom heb ik anders die oude tandenborstels netjes aan de muur hangen in de plaats van koffiefilters die ik nooit meer gebruik ?
juist om daarmee de richeltjes schoon te maken. Ook meteen maar de aanrechtkastjes soppen, doe ik de afgedroogde afwas in de kastjes, ja dan zie ik ook een vaal randje en daar een vlekje, als je elke maand de kastjes uit haalt en schoonmaakt kom je dat niet tegen. Pak ik het opgewarmde prakje uit de magnetron zie ik ook een paar spatjes in het hart van de magnetron dus niet alleen de glasplaat afsoppen ook de wandjes en het plafonnetje van de magnetron zo hoort dat. Wauw wat zal het spik en span worden bij mij.
De laatjes uit de keukenkastjes hebben van de week een metamorfose ondergaan, alleen jammer dat ik zo moeilijk iets kan weggooien alles heeft een herinnering, ik heb wel wat weg gegooid maar de rest netjes gerangschikt.
Toen ik mijn diepgevroren prakje uit de diepvries haalde kwam ik op de deksel van het doosje een grote bromvlieg tegen. Ik schudde hem op de aanrecht en dacht: zou hij als hij ontdooid is weer weg vliegen? Hij was duidelijk de weg kwijt geraakt toen hij de vrieskast indook waarschijnlijk toen ik het prakje er indeed.
Ik wil u een tip geven: de margarine doosjes van de smeerboter op brood, zijn uitermate geschikt om 1mans hapjes in de vriezer te bewaren, het kan zo met bakje en al in de magnetron, eenmaal geleegt afwassen en klaar voor hergebruik deze bakjes kosten u niets.
Alleen let er op als je bijvoorbeeld soep ingevroren heb en je wilt dat laten ontdooien in de ijskast, doe er dan een zakje omheen, het is namelijk al een paar keer voorgekomen dat mijn vriend de boter wou pakken en dan de soep over zijn handen kreeg, hij had dus weer het verkeerde doosje en hij bezwoer dat hij een hele rits diepvries doosjes voor mij zou kopen als ik de margarine bakjes maar weg gooide, dat hoeft nu niet meer.
Even vandaag, ja ik ben weer wakker aan het worden in die zin ik moet mijn eigen boontjes weer doppen, ga niet wachten tot het weekend en dan een ander mijn boodschappen laten doen.( Vond het in het begin mooi makkelijk) Het was allemaal zo lief bedoeld, ik deed de hele week geen boodschappen zag daarom steeds minder mensen, waarschijnlijk heeft dat ook medegewerkt aan het feit dat ik het idee kreeg dat mijn eigen leven mij ontglipte. Het uitmaken met mijn vriend was voor mij toch best wel moeilijk omdat we geen ruzie konden krijgen, mijn vriend liet veel over zich heen gaan, was altijd de rust zelf waardoor ik het idee kreeg ik word niet serieus genomen ik blijf prakkiseren hoe ik het anders had kunnen doen. Dat hij erg gekwetst is daar heb ik wroeging over ik had het graag anders gezien. Wel is het nu zo dat ik zelf mijn dingen weer doe het krijgen van een O V chip kaart bijvoorbeeld, wat een toestand ik ga nu weer reizen met de bus en trein maar moest wel die kaart zien te bemachtigen. Met behulp van Chris mijn zoon zijn we eerst naar het N S station gegaan met de voordeel urenkaart van de NS op deze kaart zit al een pasfoto hij is tot 2013 geldig dus deze kaart kon meteen als O V chip kaart gebruikt worden na diverse handelingen. Nu moest ik vandaag nog de kaart activeren heb de hond gepakt en ben gaan lopen naar de winkel waar dat mogelijk is. N half uur heen en n half uur terug meteen nog een paar boodschapjes gedaan Rocky buiten vast gelegd wat ik heel eng vind bang dat hij weg is als ik terug kom, maar nee hij lag netjes op mij te wachten kwam toch bekende tegen even een praatje dat heb ik gemist, ik kreeg er veel voor terug maar miste het contact met de mensen best wel. Meer ga ik er niet over uitweiden ik heb toch even een dipje, waarom? ik kom er niet uit .
Afscheid nemen is met dankbare handen weemoedig meedragen al wat waard is om niet te vergeten.
***********************
'Niet meer aanwezig, niet meer afwezig, niets dan een iets dat ooit eens geweest is niets dan een steeds bestaand nooit.'
****************************
Schat, mamma,oma en dochter je bent er niet meer. O' wat doet het verdriet ons zeer. Boven zal je over ons waken, zodat weer een beetje vreugd ons hart zal raken. *************************************
Aanvaard elke dag als een nieuw geschenk, als een gave en zo mogelijk als een feest ! Sta 's morgens niet te laat op ! Kijk in de spiegel, en lach tegen je zelf en zeg 'goede morgen' tegen je zelf, dan ben je al en beetje geoefend om het ook tegen anderen te zeggen ! Als je de ingrediënten van de 'zon' kent, kun je ze zelf maken even goed als dagelijkse soep. Neem een grote portie goedheid, doe er flink wat geduld in, geduld met je zelf, geduld met anderen. Vergeet dat tikkeltje humor niet, om de tegenvallers te verteren. Meng er een behoorlijke dosis werklust in en giet over alles een gulle lach en je hebt de zon van de dag !
geschreven door PHIL BOSMANS
Dit gedicht had ik als lijf spreuk moeten hebben het afgelopen jaar, dan was alles andes verlopen. Als je het zo opschrijft dan lijkt het allemaal zo simpel Eliza
Het is triest weer, de regen is de hele dag aanwezig, met de wind samen een echt herfst tafereel. Dat zie ik als ik achter in de tuin kijk, kijk ik voor naar de straat kant kan ik zelf wel huilen, de bak waar ons vuil in gestort kan worden is stuk, de klep zit vast nu kan er geen vuil gestort worden. Toch zijn er van die oerstomme mensen die hun vuilnis zakken dan maar naast de bak zetten, met als gevolg dat de kraaien en de meeuwen de zakken gewoon stuk hakken en alles er uit slepen tot aan poepluiers aan toe. Het is een vreselijke smeerboel alles waait bij ons over de stoep, nu begrijp ik waarom ik belasting moet betalen om het vuil te verwerken, hoe goed het bij ons eigenlijk georganiseerd is, hup zak in de bak klep naar beneden en weg vuil. Maar als de klep vast zit gaat het gewoon niet neem je vuil dan weer mee naar binnen, nu zitten wij met de troep. Ik kan me daar kwaad over maken, dan hoor ik de stem van mijn vriend ( maak je niet druk er zijn ergere dingen in de wereld) ik heb zelf de vriendschap opgezegd maar er zijn toch dingen die ik niet snel vergeten zal. Als ik wat kwijt was, zei hij: gewoon terug denken, rustig aan, waar ben je geweest ? wat heb je gedaan ? en inderdaad dan vond ik het negen van de tien keer terug. Deze wijze les zal ik koesteren. Ik zal mijn dagen weer in moeten vullen alleen, ik heb vandaag mijn accordeon te voorschijn gehaald, kan de wijsjes die ik al zo lang speel nog redelijk goed de vingervlugheid is er nog niet je moet blijven spelen anders willen je vinger niet meer de juiste noten aan slaan ik vond het wel fijn om weer te spelen. Vanmorgen heb ik na het journaal even het kindernet opgezocht en tot mijn verbazing kwam het programma van 'Ome Willem'weer voorbij. Ik heb het altijd een vreselijk kinderprogramma gevonden ik vond 'Ome Willem'een vreselijk iemand, vanmorgen was dat gevoel er nog net zo, ik keek naar de kinderendie waren volgens mij diep onder de indruk zo naïef, wat een een lol om dat broodje poep oh wat een engerd, dan nog deze vuist op deze vuist onvoorspelbaar dat het nu nog uitgezonden word. Waarschijnlijk wel beter voor de kinderen dan de computer spelletjes van nu? Hoewel ik sommige kindertjes ook erg benauwd zag kijken .
Ik schrijf nu half 7 de zondag is voor een groot gedeelte weer voorbij. Het is een rustige zondag geworden, ik ben weer alleen, mijn vriend was veels te lief voor mij, veels te goed, had toch zijn eigen ritme waar ik niet meer in mee kon gaan. Het ligt echt aan mij, de 4 dagen in de camper hebben het mij nog eens bevestigt, ik ben te onrustig, te druk, te bedrijvig, mijn vriend is de rustigheid zelf. Neemt het leven zoals het komt gaat het niet goed? er zijn ergere dingen, terwijl ik wil weten waarom gaat het niet goed? hoe doe ik het anders. Ik prakkiseerde veels te veel volgens hem, ik vond dat hij te luchtig over alles dacht. Zo jammer het is een reuze aardige man, ik ben van nature wel wat scherp soms maar niet onaardig, ik werd nu erg onaardig tegen hem en dat verdiende hij echt niet. Ik hoop dat hij iemand vind die verwend wil worden zo als hij het graag doet, die niet zon stresskip is als ik. Ik wil zelf weer mijn eigen leven oppakken, ik had het echt niet slecht samen met hem maar toch benauwde het mij. Alles zal wel goed komen hopelijk ook voor mijn vriend ik gun hem dat van harte. We waren bijna een jaar samen ik heb het echt geprobeerd.
Terug van weg geweest ,een paar dagen met de camper er op uit geweest, jammer van het slechte weer maar ik heb weer dingen van ons landje gezien die ik alleen van de kaart kende.Groningen Drenten, Overijssel, Flevoland, uitgestrekte vlaktes maar ook veel natuurgebieden.
We stonden op fijne camping plaatsen, de eerst dag was het weer mooi. Daarna heb ik twee nachten bijna niet geslapen, door de storm ging de camper heftig heen en weer , er klapperde van alles en nog wat, ik vond het niet plezierig. De derde nacht was rustig, na de tweede turbulente nacht wou ik echt naar huis, had het niet verwacht van mij zelf. Ik voelde mij toch opgesloten in een te kleine ruimte. Als het weer mooi is gebruik je die ruimte alleen om te slapen, daar kwam twee nachten niets van , dat was genoeg voor mij,erg sneu voor mijn vriend. Nu thuis is het weer ook gewoon slecht maar lekker achter de pc in mijn eigen huisje, eigen grote bed, grote tv, water bij de hand, fijn.
Jutters markt een leuk idee van de winkeliers in de stad. Van dinsdag 28 juni tot de laatste dinsdag in Augustus is er jutter markt. Het is heel gezellig , als je vroeg gaat is het nog niet zo druk ga je wat later op de dag dan kan je soms over de hoofden lopen en dan is het voor mij zeker niet meer leuk.
Als je wat klein van stuk bent (wie? Ik?) dan valt het niet mee om tussen de mensen massa door te lopen, ik krijg het dan Spaans benauwd en wil dan absoluut weg. Kom je vroeg heb je wel eens de pech dat niet alle stalletjes al uitgepakt zijn maar de gene die dat wel zijn die kan je danrustig bekijken. Alle winkeliers hebben hun goedkope spullen dan in een stalletje voor hun winkel als de kinderen strak vakantie hebben is het nog leuker dan zitten er heel veel kinderen met kleedjes ook hun speelgoed of spullen van ma, oma of buren te verkopen dan kun je zo lekker snuffelen niet te duur daar hou ik van. Ik was met de kennis van de boerderij waar ik altijd mag logeren, ik vond het gezellig dat ze nu eens bij mij een dagje kwam, mocht wel van mij ook logeren maar dat wou ze niet. Ze gaat om de dag naar haar man die niet meer thuis woont. We hebben een heel gezellige dag gehad 1 teleurstelling was er wel. Ik heb zon drie jaar terug een hele fijne blikopener gekocht draait heel licht en maakt geen scherpe randen maar een dekseltje echt super. Ik had mijn vriend belooftte kijken of die verkoper met zijn blikopeners er weer stond dankreeg hij er een voor zijn verjaardag . Op de plek waar hij toen stond was hij niet, aan de overkant stond een man met een stalletje droge metworsten ik wist niet dat er zoveel verschillende soorten waren.
Op goed geluk vroeg ik de man die achter het stalletje stond of hij wist of het stalletje met de blikopeners nog op de markt kwam. De man keek me aan en zei; dat was ik
Nou dat isook toevallig dan wil ik graag zon blikopener van u kopen want ik ben er zelf helemaal weg van en mijn vriend ook.
Dat kan niet
Waarom niet
Omdat ik ze niet bij me heb
U bent toch die verkoper van die blik openers?
Jawel maar nu verkoop ik worsten
Daar zakt mijn broek van af hoor,
heeft u er echt niet EENTJE bij u
Nee echt niet de volgende juttermarkt beloof ik u heb ik ze wel bij me
Zo iets heb ik nu altijd, volgende week ben ik een weekje met vakantie dus er gaat zo weer twee weken over heenmeestal als ik te jutteren ben geweest dan vind ik het wel goed , dan hoef ik eigenlijk niet meer. Maar voor mijn vriend ga ik toch nog 1 keer naar de juttermarkt en hopelijk heeft de man niet weer een ander product te koop , het kan wel als hij de blikopener dan ook maar bij zich heeft, wil je wat kopen en dan heb je dit, het leven gaat niet altijd over rozen en zo is het.
Op 8 mei1995 werd in de buurt van de ingang van de militaire begraafplaats, naar aanleiding van de herdenking van het eind van de Tweede Wereldoorlog, een ginkgoboom geplant. Deze boom is een teken van hoop. Deze boomsoort begon, na de atoombomaanval op Hiroshima en Nagasaki in 1945, als eerste weer te bloeien. Na ongeveer een jaar droeg hij weer groene bladeren. Daarom is hij een teken van hoop geworden. De hoop op vrede in een betere wereld.
Een graf van een ongeïdentificeerde soldaat.
Het gebied waar de graven liggen bestaat uit 106 blokken met twaalf rijen van telkens 25 graven. In totaal liggen stoffelijke resten van 31.585 soldaten begraven, waarvan veruit de meeste zijn gesneuveld in de Tweede Wereldoorlog. De grafstenen hebben allemaal de vorm van een Latijns Kruis, ongeacht welk geloof men aanhing. Bovendien zijn de grafstenen grijs van kleur en gemaakt van beton. Op de grafstenen staan de naam, grafligging, geboorte- en sterfdatum en de rang (indien bekend) met witte kleur vermeld. Bij een ongeïdentificeerde soldaat staat op de grafsteen de tekst: "Ein Deutscher Soldat".
De begraafplaats werd in 1946 aangelegd door de Nederlandse overheid, om de Duitse gesneuvelden een mooie, goed onderhouden laatste rustplaats te geven. In totaal liggen er 31.598[1] Duitse soldaten begraven, waaronder 85 soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog waren gesneuveld en ongeveer 6.000 ongeïdentificeerde soldaten. De rest van de graven zijn van gesneuvelde Duitse militairen in de Tweede Wereldoorlog. Deze begraafplaats wordt sinds 1976 door de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge onderhouden. De Begraafplaats ligt aan de Timmermannsweg 75. KapiteinLodewijk Johannes Timmermans beheerde de begraafplaats van 1948 tot 1976.
De grootte van de militaire begraafplaats is ongeveer 28 hectare. Een bos is de voornaamste omheining voor de begraafplaats. Deze is aan alle vier de kanten te vinden. De begraafplaats is ingedeeld in 106 blokken met twaalf rijen van telkens 25 graven. Er loopt een 800 meter lange weg over de begraafplaats. Het middelpunt vormt de centrale gedenkplaats met een kruis van beton.
Het gedenkteken
Het gedenkteken vormt het middelpunt van de begraafplaats. Het gedenkteken is een betonnen kruis. Het kruis heeft een natuurstenen mantel en hieromheen staan korte grafzuilen van natuursteen. Bij het kruis bevindt zich een steen met de tekst: "Auf diesem Friedhof ruhen 31.585 Deutsche Soldaten". Direct na de ingang van de begraafplaats bevindt zich aan de linkerkant een gedenkteken ter nagedachtenis aan de overleden soldaten in de Eerste Wereldoorlog. Om dit monument staan de 85 graven van de gesneuvelde Duitsers gedurende de strijd in de Eerste Wereldoorlog.
Vlakbij de gedenkplaats hangt een carillon. Dit carillon heeft 25 klokken die in vijf staalconstructies hangen. Het is 4 meter hoog.
We zijn weer boven water 1 weekje Limburg aangedaan. Mijn vriend was jarig dus met zijn familie een fijn feestje georganiseerd, zo leer ik de familie beter kennen. Dat ging de halve avond goedik kon het Limburgs nog redelijk verstaan, maar toen er moppen verteld werden bij een glaasje bier ging het me allemaal veel te rap ik lachte maar mee terwijl ik het soms niet kon volgen. Ik had zelf gezegd: blijf gewoon Limburgs praten dan kom ik er het snelst in. Dit ging boven mijn pet, maar het was even goed beren gezellig. We hebben twee dagen erg warm weer gehad, het was niet verantwoordelijk om lang op straat te zijn echt waar. Ik moest Rocky natuurlijk uitlaten maar die deed drie stappen naar buiten om gauw wat doen en dan als een razende naar binnen, binnen was het t beste uit te houden. Later kwam er een stevig onweer, de andere dag was het buiten heerlijk opgefrist.
We zijn een middag met de camper op pad geweest, heeft mijn vriend mij nog een hele grote begraaf plaats laten zien, die is aangelegd voor alle Duitse soldaten die hier gesneuveld waren.
Het is prachtig aangelegd met veel verschillende grote bomen, maar weer al die kruizen, velden vol.
Echt "DIT MAG NOOIT MEER VOORKOMEN"
Chris mijn zoon Indra, Sven en mijn vriend zijn vanmorgen naar de haven in Den Helder, dit is de laatste dag van de drie vlootdagen die elk jaar in Den Helder worden gehouden. Je mag dan een kijkje nemen op de Marine boten waar je anders niet eens het terrein opkomt. Mijn vriend had het nog niet eerder gezien ik wel en weet dat het zeer vermoeiend is veel trapjes op en af.
Daarom zit ik nu achter de pc, heb ik 'n was gedraaid en 1 pannenkoekappelstrooptaart gemaakt. Om de de taart warm te houden heb ik hem tussen twee borden gedaan foliepapier er omheen en daar over heen een deken, moet lukken toch?
Ik heb hem zelf maar weer verzonnen, omdat ik geen kaneel had heb ik appelstroop met suiker tussen de pannenkoeken met appel gedaan die allemaal op elkaar gestapeld een beetje geplet, volgens mijn kan ik er straks punten van snijden ?
Eliza
foto's en beschrijving van Duitse begraafplaats gezocht op "Wikipedia"
Geduld dat is een schone zaak, dat zij mijn moeder altijd tegen mij, ik ben altijd al een ongeduldig mensje geweest, ik wou altijd alles liever gisteren dan vandaag. Dat is was vandaagook zo, mijn nieuwe bed zou gebracht worden tussen 1 uur en 5 uur . Ik heb al eenhekel aan zon afspraak, ikben dan toch verplicht in huis te blijven tot ze er zijn. Aangezien ik het niet op mijn nekmee naar huis kon nemen, (ik heb al 6 weken gewacht) moet ik nu ook het geduld op kunnen brengen. Gelukkig is de computer er dan om de tijd door te komen. Ik moest nog wel de spullen uitzoeken dieik in de andere nachtkastjes had verzameld, ik kan u zeggen dat ik zelf soms niet begrijp waarom ik alles bewaar.
Maar eenmaal achter mijn pc,
werkt mijn goede ik niet mee.
Mijn kwade ik zegt, je zit toch best,
straks komt dan wel de rest.
Het bed met nachtkastjes kwam om half 3 dus dat viel mee, ik zou echt alles wat niet in een nachtkastje hoorde WEGGOOIEN maar toch hoorde bijna alles er gewoon in het was te verwaarlozen wat ik echt weggegooid heb. Ik moet even wennen aan dit bed het is hoger maar vooralheerlijk om opte liggen. Ik heb wel met pijn in mijn hart afscheid genomen van mijn ander bed, ik vond het gewoon zo mooi om te zien, de glimmende lak, de spiegeltjes, de lichte kleur, jammer dat het toch te laag uitstappen werd en IK gewoon te zwaar was voor het matras. Deze Boxspring kan wel een stootje hebben.
We zien door hun ogen evengoed als door die van onszelf. We luisteren aandachtiger denken dieper na, verkennen een gebied dat we voorheen niet kenden. We hebben hun zorg en vriendelijkheid nodig- en tot onze blijde verrassing merken we dar ze ons ook nodig hebben.
Vandaag zijn we zomaar in de zomer beland de hele dag een warm zonnetje heerlijk weer, het is echt ongelofelijk zoveel verschil de ene of de andere dag. Er is me iets geks overkomen, ik draag graag schoudervulling in mijn truien en bloezen, van een kennis had ik het idee gekregen om en paar goede schouder vullingen aan te schaffen en die dan los in de trui of bloes te spelden met en veiligheidsspeld, dat doe ik dus al een hele tijd, zit er geen schoudervulling in dan hup de schoudervulling gepakt met het speldje in de binnennaad van de schouder gestoken en klaar is de brede schouder.
Gisterochtend met aankleden miste ik 1 schoudervulling, hé hoe kan dat nu? Ik had en jas aan gehad toen ik Rocky ging uitlaten achter op het pad ik kon mij dus niet voorstellen dat ik de schoudervulling door mijn mouw verloren was. Ik het huis doorzoeken geen schoudervulling. Jammer dan, er komen wel weer twee andere. Ga ik vanmorgen Rocky uitlaten op het pad, wat schets mijn verbazing?, aan het eind van het pad stak iets uit een heg voor een tuintje, ik kwam dichterbij en ja u raad het vast al daar stak mijn schoudervulling met speldje uit de heg. Ik gauw om mij heen kijken ( het leek net een inlegkruisje) toch mijn dierbare schoudervulling gauw uit de heg geplukt en doorlopen maar. Het is vast een vrouw geweest die hem gevonden heeft, ik kan mij niet voorstellen dat mannen een schoudervulling herkennen, dan oprapen om vervolgens de schoudervulling in de heg te steken.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
