Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Op 8 mei1995 werd in de buurt van de ingang van de militaire begraafplaats, naar aanleiding van de herdenking van het eind van de Tweede Wereldoorlog, een ginkgoboom geplant. Deze boom is een teken van hoop. Deze boomsoort begon, na de atoombomaanval op Hiroshima en Nagasaki in 1945, als eerste weer te bloeien. Na ongeveer een jaar droeg hij weer groene bladeren. Daarom is hij een teken van hoop geworden. De hoop op vrede in een betere wereld.
Een graf van een ongeïdentificeerde soldaat.
Het gebied waar de graven liggen bestaat uit 106 blokken met twaalf rijen van telkens 25 graven. In totaal liggen stoffelijke resten van 31.585 soldaten begraven, waarvan veruit de meeste zijn gesneuveld in de Tweede Wereldoorlog. De grafstenen hebben allemaal de vorm van een Latijns Kruis, ongeacht welk geloof men aanhing. Bovendien zijn de grafstenen grijs van kleur en gemaakt van beton. Op de grafstenen staan de naam, grafligging, geboorte- en sterfdatum en de rang (indien bekend) met witte kleur vermeld. Bij een ongeïdentificeerde soldaat staat op de grafsteen de tekst: "Ein Deutscher Soldat".
De begraafplaats werd in 1946 aangelegd door de Nederlandse overheid, om de Duitse gesneuvelden een mooie, goed onderhouden laatste rustplaats te geven. In totaal liggen er 31.598[1] Duitse soldaten begraven, waaronder 85 soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog waren gesneuveld en ongeveer 6.000 ongeïdentificeerde soldaten. De rest van de graven zijn van gesneuvelde Duitse militairen in de Tweede Wereldoorlog. Deze begraafplaats wordt sinds 1976 door de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge onderhouden. De Begraafplaats ligt aan de Timmermannsweg 75. KapiteinLodewijk Johannes Timmermans beheerde de begraafplaats van 1948 tot 1976.
De grootte van de militaire begraafplaats is ongeveer 28 hectare. Een bos is de voornaamste omheining voor de begraafplaats. Deze is aan alle vier de kanten te vinden. De begraafplaats is ingedeeld in 106 blokken met twaalf rijen van telkens 25 graven. Er loopt een 800 meter lange weg over de begraafplaats. Het middelpunt vormt de centrale gedenkplaats met een kruis van beton.
Het gedenkteken
Het gedenkteken vormt het middelpunt van de begraafplaats. Het gedenkteken is een betonnen kruis. Het kruis heeft een natuurstenen mantel en hieromheen staan korte grafzuilen van natuursteen. Bij het kruis bevindt zich een steen met de tekst: "Auf diesem Friedhof ruhen 31.585 Deutsche Soldaten". Direct na de ingang van de begraafplaats bevindt zich aan de linkerkant een gedenkteken ter nagedachtenis aan de overleden soldaten in de Eerste Wereldoorlog. Om dit monument staan de 85 graven van de gesneuvelde Duitsers gedurende de strijd in de Eerste Wereldoorlog.
Vlakbij de gedenkplaats hangt een carillon. Dit carillon heeft 25 klokken die in vijf staalconstructies hangen. Het is 4 meter hoog.
We zijn weer boven water 1 weekje Limburg aangedaan. Mijn vriend was jarig dus met zijn familie een fijn feestje georganiseerd, zo leer ik de familie beter kennen. Dat ging de halve avond goedik kon het Limburgs nog redelijk verstaan, maar toen er moppen verteld werden bij een glaasje bier ging het me allemaal veel te rap ik lachte maar mee terwijl ik het soms niet kon volgen. Ik had zelf gezegd: blijf gewoon Limburgs praten dan kom ik er het snelst in. Dit ging boven mijn pet, maar het was even goed beren gezellig. We hebben twee dagen erg warm weer gehad, het was niet verantwoordelijk om lang op straat te zijn echt waar. Ik moest Rocky natuurlijk uitlaten maar die deed drie stappen naar buiten om gauw wat doen en dan als een razende naar binnen, binnen was het t beste uit te houden. Later kwam er een stevig onweer, de andere dag was het buiten heerlijk opgefrist.
We zijn een middag met de camper op pad geweest, heeft mijn vriend mij nog een hele grote begraaf plaats laten zien, die is aangelegd voor alle Duitse soldaten die hier gesneuveld waren.
Het is prachtig aangelegd met veel verschillende grote bomen, maar weer al die kruizen, velden vol.
Echt "DIT MAG NOOIT MEER VOORKOMEN"
Chris mijn zoon Indra, Sven en mijn vriend zijn vanmorgen naar de haven in Den Helder, dit is de laatste dag van de drie vlootdagen die elk jaar in Den Helder worden gehouden. Je mag dan een kijkje nemen op de Marine boten waar je anders niet eens het terrein opkomt. Mijn vriend had het nog niet eerder gezien ik wel en weet dat het zeer vermoeiend is veel trapjes op en af.
Daarom zit ik nu achter de pc, heb ik 'n was gedraaid en 1 pannenkoekappelstrooptaart gemaakt. Om de de taart warm te houden heb ik hem tussen twee borden gedaan foliepapier er omheen en daar over heen een deken, moet lukken toch?
Ik heb hem zelf maar weer verzonnen, omdat ik geen kaneel had heb ik appelstroop met suiker tussen de pannenkoeken met appel gedaan die allemaal op elkaar gestapeld een beetje geplet, volgens mijn kan ik er straks punten van snijden ?
Eliza
foto's en beschrijving van Duitse begraafplaats gezocht op "Wikipedia"
Geduld dat is een schone zaak, dat zij mijn moeder altijd tegen mij, ik ben altijd al een ongeduldig mensje geweest, ik wou altijd alles liever gisteren dan vandaag. Dat is was vandaagook zo, mijn nieuwe bed zou gebracht worden tussen 1 uur en 5 uur . Ik heb al eenhekel aan zon afspraak, ikben dan toch verplicht in huis te blijven tot ze er zijn. Aangezien ik het niet op mijn nekmee naar huis kon nemen, (ik heb al 6 weken gewacht) moet ik nu ook het geduld op kunnen brengen. Gelukkig is de computer er dan om de tijd door te komen. Ik moest nog wel de spullen uitzoeken dieik in de andere nachtkastjes had verzameld, ik kan u zeggen dat ik zelf soms niet begrijp waarom ik alles bewaar.
Maar eenmaal achter mijn pc,
werkt mijn goede ik niet mee.
Mijn kwade ik zegt, je zit toch best,
straks komt dan wel de rest.
Het bed met nachtkastjes kwam om half 3 dus dat viel mee, ik zou echt alles wat niet in een nachtkastje hoorde WEGGOOIEN maar toch hoorde bijna alles er gewoon in het was te verwaarlozen wat ik echt weggegooid heb. Ik moet even wennen aan dit bed het is hoger maar vooralheerlijk om opte liggen. Ik heb wel met pijn in mijn hart afscheid genomen van mijn ander bed, ik vond het gewoon zo mooi om te zien, de glimmende lak, de spiegeltjes, de lichte kleur, jammer dat het toch te laag uitstappen werd en IK gewoon te zwaar was voor het matras. Deze Boxspring kan wel een stootje hebben.
We zien door hun ogen evengoed als door die van onszelf. We luisteren aandachtiger denken dieper na, verkennen een gebied dat we voorheen niet kenden. We hebben hun zorg en vriendelijkheid nodig- en tot onze blijde verrassing merken we dar ze ons ook nodig hebben.
Vandaag zijn we zomaar in de zomer beland de hele dag een warm zonnetje heerlijk weer, het is echt ongelofelijk zoveel verschil de ene of de andere dag. Er is me iets geks overkomen, ik draag graag schoudervulling in mijn truien en bloezen, van een kennis had ik het idee gekregen om en paar goede schouder vullingen aan te schaffen en die dan los in de trui of bloes te spelden met en veiligheidsspeld, dat doe ik dus al een hele tijd, zit er geen schoudervulling in dan hup de schoudervulling gepakt met het speldje in de binnennaad van de schouder gestoken en klaar is de brede schouder.
Gisterochtend met aankleden miste ik 1 schoudervulling, hé hoe kan dat nu? Ik had en jas aan gehad toen ik Rocky ging uitlaten achter op het pad ik kon mij dus niet voorstellen dat ik de schoudervulling door mijn mouw verloren was. Ik het huis doorzoeken geen schoudervulling. Jammer dan, er komen wel weer twee andere. Ga ik vanmorgen Rocky uitlaten op het pad, wat schets mijn verbazing?, aan het eind van het pad stak iets uit een heg voor een tuintje, ik kwam dichterbij en ja u raad het vast al daar stak mijn schoudervulling met speldje uit de heg. Ik gauw om mij heen kijken ( het leek net een inlegkruisje) toch mijn dierbare schoudervulling gauw uit de heg geplukt en doorlopen maar. Het is vast een vrouw geweest die hem gevonden heeft, ik kan mij niet voorstellen dat mannen een schoudervulling herkennen, dan oprapen om vervolgens de schoudervulling in de heg te steken.
Vaderdag, ik hoop dat alle vaders vandaag in de watten worden gelegd vertroetelt en verwent worden, niet met enorme cadeaus gewoon kleine waarderingen,laten zien dat vader super belangrijk is.
Het is echt herfst, we zijn zo van het ene seizoen, de zomer, in het andere seizoen, de herfst, beland. De wind speelt met de takken van de bomen de regen doet vrolijk mee toch vind ik het niet zo heel erg Rocky wel, die dacht ga jij maar in de regen lopen ik niet. Natuurlijk gaat hij wel hij zal wel moeten. Eenmaal weer binnen ging ik mijn ontbijt maken. Zonder mijn vriend (Vaderdag) ga ik niet de tafel dekken, een grote kom thee staat naast mijn toetsenbord, ik heb de Brinta pap weer ontdekt als je af en toe keukenkastjes opruimt kom je vergeten dingen tegen. Brinta, dat is een vezelrijk strooispul, je strooit het zo in de kom, hete melk er bij en roeren maar, wel wat suiker er bij of zoetstof, heel klein beetje zout en een mini likje boter. Als je dat zo doet ( de hoeveelheid van de Brintaligt aan je zelf hoe dik je het wilt hebben), is het te eten. Ik wil het altijd wat smeuïg hebben dus ik dacht; melk in de kom, Brinta strooien roeren en dan de magnetron even in .O o niet te lang dus, ik hoor het belletje kijk en zie langs de kom traag de Brinta naar beneden lopen. En gelooft u mij maar als het echt smeuïg is dan is het nog plakkeriger als cement. Dus kom en glazen onderschaal van de magnetron gauw uit de magnetron, Brinta overgieten in een andere kom en de boel onderwater zetten, als dat niet gebeurd krijg je de opgedroogde Brinta en niet meer af, volgens mij kun je er echt mee metselen. Nu begrijp ik ook dat ik een voldaan gevoel heb als ik Brinta eet, het metselt mijn maag gelijk dicht. Was dat maar waar.
"Oma mag ik bij jou komen, Pappa en Sven gaan even iets anders doen, ik heb je al weer een tijdje niet gezien." "Natuurlijk kan dat, wil je mij dan ook weer even helpen met wat rauwkost te maken?"
"Die sliertjes soep is ook lekker Oma samen lekker slurpen"
"Oma heb je nog herinnerings speelgoed van vroeger?" "Herinnerings speelgoed? "Ja oma als ik het dan zie dan kan ik mij herinneren dat ik er mee gespeeld heb, op school hebben wij het daar over gehad". Dus daar kwamen de speeltjes die ik nog had van lang geleden weer te voorschijn
De handpoppen gespaard met boodschappen
"Oma heb je al gezien dat mijn tand er aan de bovenkant uit is, kijk maar".
Foto's maken vind Indra net als ik prachtig, vooral oma haar dikke billen, (die ik u niet laat zien) giebelen deed ze, het schilderij dat ik heb gemaakt dat mag u wel zien het was mijn eerste probeersel met wat hulp is het mooi geworden. Het was veel te gauw om dit gezellig samen zijn. Eliza
Hallo , hoe heeft u de Pinksterdagen door gebracht?niet eenzaam hoop ik. Mijn vriend en ikzijn eerste Pinksterdag inLimburg op zoek gegaan naar mooie plekjes en daar hebben we gewandeld.
Het was zo als ik me had voorgestel, op en grote uitgestrekte vlakte (door de droogte was er weinig bloeiende heide, jammer) stond er af en toe een machtige boom zomaar in het plaatje, daar onder schaapjes die schuilde voor de zoneen lieflijk gezicht, heerlijkde rust en het uitzicht. De naam van die plek de grote heide was in de laatste wereld oorlog eengroot vliegveld, nu word hij nog regelmatig gebruikt voor zweefvliegtuigen en als schietbaan. Er staat ook een grootbord met de mededeling als er een rode vlag uithangthet dan levensgevaarlijk is om daar te wandelen. Normaal als de vlag niet uithangt kun je er wandelen . Je moet dan wel door een hek waar een rooster(wild rooster) achter gemaakt is speciaal voor de schapen en andere dieren, zodat ze niet eruit kunnen.
Ook langs de rivier de Maas hebben we mooi gewandeld, speciaal aangelegde paden langs de Maas en aan de andere kant plassen water waar vroeger grint uitgebaggerd is die plassen zijn nu begroeit en geven een rustig beeld hoe je de natuur( en n beetje de hand van de mens) zijn gang weer moet laten gaan. Ik vind het moeilijk om in woorden uit te drukken hoe ik me voelde, helemaal goed in mijn vel.
Zondagmiddag1 uur het regent, nou en zou je zeggen, maar voor mij is het eigenlijk een super hulp bij een uitvlucht zoeken om de heg Niet te knippen.
Zeg nu eerlijk een heg knippen als het regent gaat niet toch?
(als ik stoer was pakte ik een regenjas en knipte de heg met de handschaar even goed) Ik zou het wel kunnen, maar nu heb ik toch een excuus; ik word zo nat die regenjas belemmert mij in het knippen dus! HELAAS de natuur beslist.
Is natuurlijk uitstel van executie, ik heb er zelf de meeste last van het zint me niet dat die heg niet mooi is. Maar vandaag heb ik mijzelf echt belooft, als je nu weer uren tennis gaat kijken (mijn vriend kan het weekend niet komen vandaar, gisteren finale van de vrouwen, vandaag finale van de mannen) moet je er ook wat voor doen , de heg knippen. Ik wil er een luie zondag van maken, heb eerst om 9uur Rocky in de tuin laten plassen, ben mijn bed weer ingedoken met een kop thee en een prachtig boek ik mocht van mij zelf tot 11 uur lezen, dan met Rocky fatsoenlijk zijn plas en andere behoefte rondje lopen, braaf de heg knippen en dan om 3uur heerlijk met mij zelf tevreden tennis kijken. Maar ja! we gingen naar buiten en! het regent, Rocky trekt gelijk zijn poten weer onder het afdak hij houd echt niet van regen, moest van mij toch nog even lopen om te poepen. Dat kan hij dan snel hoor, anders wil hij nog wel gezellig snuffelen en lopen maar nu hup klaar gauw naar binnen. Geen heg knippen dan lekker achter de computer ik kan natuurlijk af en toe even kijken of het nog regent maar dat doe ik niet.
Ik heb nu weer een grote pan groente soep opstaan, had veel te veel groente ingeslagen dus de lente uitjes paprika bleekselderij en tomaten staan te pruttelen. Ik heb een paar stukjes bleekselderij bewaard, daar magere roomkaas? en gerookte kip opgedaan, een ei in vieren daar rookvlees om en dat is mijn middagmaal met een enorme kop thee, het lijkt wel een bloemenvaas. Ikmoet mij er toe zetten om het te maken, mijn animo zakt al weer aardig, ik heb gelukkig niets in huis waar ik me aan kan bezondigen. Als ik dit allemaal terug lees ben ik toch wel een zeurpiet, of je lijnt of je lijnt niet SIMPEL
Weer!!! aan de lijn, ik zou echt niet weten hoeveelste keer dit nu is, niet te tellen denk ik. Nu word het toch wel een ernstige zaak het ziekenhuis moet er aan te pas komen, als ik ergens als de dood voor ben dan is het een ziekenhuis.
Ik heb er in mijn bijna 65 jarige leventje weinig voor mij zelf mee te maken gehad, een keer een bevalling en toen heb ik ook als een speenvarkentje liggen gillen,( vandaar geen tweede kind meer dat kon mijn man niet aan )1 keer toen ik klein was en mijn pols had gebroken. Voor de rest geeft een ziekenhuis mij een paniek aanval omdat er in het ziekenhuis mensen zijn dood gegaan die mij zo dierbaar waren.
Allereerst mijn vader, die mijn grootste vriend en held was, mijn moeder ging plotseling dood in een verzorgingshuis, dan is het zo direct. Later heb ik 6 weken in het ziekenhuis (waar ik nu ook naar toe moest), mijn man zien lijden en wegteren. Omdat mijn knie zo zeer ging doen en ik dus amper kon lopen heb ik op aanraden van mijn vriend de huisarts gebeld waar ik meteen terecht kon, mijn ene knie was toch behoorlijk versleten volgens de huisarts.
Ik had dus geen tijd op mij op te vreten van angst, de huisarts wilde dat ik een foto liet maken, ik meteen ook maar door ging naar het ziekenhuis voor een foto( als ik dat niet gedaan had was ik vast niet gegaan)
Ook kreeg ik een brief mee voor een orthopedisch arts die er wat aan kon doen. Volgens mijn huisarts een injectie met een soort smeermiddel om het kniegewrichtte smeren als eerste oplossing. Eerlijk waar (mijn vriend was mee die moest de auto parkeren hij zou buiten wel op mij wachten, )toen ik dus de hal van het ziekenhuis in liep kreeg ik een paniek aanval, het zweet brak me uit, ik ging hyperventileren heel raar adem halen, ik moest even gaan zitten, ging van de zenuwen ook meteen aan het huilen wat een drama, alles van die 6 weken met Simon kwam weer op mij af. Ik kon mijzelf weer herpakken want er was nog niets gebeurd ik moest de afspraak voor de foto nog maken, toen ik dan ook meteen de foto kon laten makenwat ongeveer een kwartier zou duren was ik weer gekalmeerd. Ik heb mijn vriend buiten opgezocht mee naar binnen genomen en aan dekoffie gezet. De foto gemaakt, toen moest ik dus de brief van de huisarts aan de orthopedisch dokter afgeven(dacht ik), kom bij de balie en wil de brief afgeven. Dat ging mooi niet door ik moest de brief zelf meenemen op de afspraak die zou worden gemaakt.
Kon ik pas terecht 18 augustus voor een eerste gesprek waaruit zou blijken wanneer ik geholpen zou kunnen worden. Toen had ik het niet meer, eindelijk had ik de moed om te gaan en dan duurt het nog 2 maanden voor ik iets meer weet en dan??Toch wel teleurgesteld naar huis, in de auto diep nagedacht
( dat gebeurd sporadisch )en besloten dat het nu echt noodzakelijk was om het gewicht wat ook op mijn zere knie rust drastisch naar beneden te krijgen.
Als het nu niet gaat dan weet ik het niet meer, als ik mijn gewicht naar beneden krijg hoeft er misschien niets te gebeuren? dat is het lokmiddel voor mij
De worteltjes tomaten komkommer?( als ik ziek word val ik vanzelf af) nee daar mag ik niet mee spotten, de ijsbergsla lente uitjes bleekselderij de paprika, zezijn weer in huis. Alle groente netjes klein gesneden, de helft in een pannetje met eenbouillonblokje lekker even laten sudderen voor een gezond groente soepje, de andere helft in een kom, alleen zout en peper er bij en wegzetten in de koelkast, later als ik het wil eten doe ik er wat naturel dressing op dan word het niet zo kledderig, ( liefst neem ik mayonaise,NU EVEN NIET! )hethard gekookte eitje mag niet ontbreken dat hoort er in, dit is lekker en dan wil ik het wel eten. Lijnen vind ik niet zo erg als ik maar dingen eet die ik niet vies( wat is vies?) vind. Dus ik ben weer vol goede moed aan het uitvinden wat ik lekker vind en wat niet zo slecht is voor mijn gewicht.
Een beschuit met rabarbercompote is heerlijk, een beschuit met een toetje
( Griekse yoghurt met bramen ) is net een gebakje, een liga ouderwets geprakt met een banaan kan als ochtend ontbijt prima, helemaal lekker.
Hardgekookt ei op een volkoren cracker, een hardgekookt ei in vieren delen daar paard of rund rookvleesomheen, een lekker tussendoortje. Ook kalkoenvleeswaren, 1 plakje daar wat rouwkost in rollen, lekker hartig
20 plus smeerkaas met komijn smaakt goed op een cracker.
Ik heb knijpflesjes met citroensap gekocht, in mijn thee doe ik nu steeds een flinke kneep citroen, smaakt lekker fris, eet het vet op (wat weet ik het toch allemaal goed hé, waarom word ik dan toch steeds opnieuw dik?)
Ja dat is niet zo moeilijk, als ik steeds weer terugval naar de snoepjes kroketjes gebakjes koekjesenz, (dat weet ik ook heel goed).
Ik drink mij nu de rambam aan alles wat maar mag, thee (met citroen ) water met citroen, zelfs appelazijn gekocht, als je wakker word en je neemt een glas lauwwarm water met een scheut appelazijn moet dat ook voor je vethuishouden een ramp zijn( wat het op denduur met je maag doet? Die gaat vanzelf dan wel krimpen,toch? )U leest het en vraagt zich vast af VOOR HOE LANG!...
Het is bijna 12 uur( nacht), ik heb Rocky voor het laatst uitgelaten ongelofelijk hoe stil het op straat is. Er raasde twee dagen een klein stormpje en nu? Er is geen zuchtje wind, er valt een hele zachte regen, niet met grote spetters het sijpelt zachtjes naar beneden, ik hoop dat het regenbuitjede hele nacht zo door zal gaan, ik hoor de verdroogde grassprietjes gulzig slurpen daar hebben ze naar gesnakt. Die stilte was gewoon weldadig, de regen beroerde zachtjes mijn gezicht een moment van intense rust.
Foto's van mijn kleinkinderen kan ik niet vaak genoeg zien. Dit zijn wat oudere foto's omdat ik nog steeds niet mijn foto's kan verkleinen om bij mijn verhaaltjes te zetten dus ik zoek maar naar foto's die al verkleind zijn.
Deze spreuken werden gegeven bij boodschappen. Als je zoveel besteed had kreeg je zon spreuk, ook een kalender waar je dan de spreuken op kunt plakken is er bij.
Het is hartstikke leuk alleen vind ik het wel wat oneerlijk soms.
Er word van alles en nog wat aan reclame gedaan, iedere keer kun je wat anders sparen, maar mensen die het niet zo breed hebben die dus niet van die grote bedragen aan boodschappen kunnen betalen zijn de pineut, hun kinderen moeten dan maar toekijken hoe andere kinderen leuke speeltjes krijgen en op school met elkaar ruilen, zij staan daar buiten. Misschien dat ze van de buren die wel veel kopen die hebbedingetjes kunnen krijgen of van ooms en tantes, maar eerlijk is het niet.
Hallo daar was ik dan weer, een weekje Limburg met prachtig weer is heel fijn, maar nu achter mijn pc is t ook heel fijn.Op het ogenblik stormt het hier behoorlijk, dat is niet zo heel erg , als het maar niet gaat regenen, hier in Den Helder is nu het weekend van de muziek. Dat is knoert gezellig, er zijn 28 grote en kleine orkestjes door heel de stad verspreid op straat aan het spelen.
Regenbuien passen er dan net niet bij, jammer dat het weer dan spelbreker wil zijn als er iets georganiseerd word .Laten we hopen dat de buien over waaien. We zijn even bij de zee gaan kijken we waaide zowat uit onze jas Rocky het hondje hield zich maar net staande het zand zagen we met kleine wolkjes op ons afkomen en dat voelt niet prettig.
Om half 2 vanmiddaggaat Chris mijn zoon een klein stukje zingen uit de nieuwe musical die ze al weer aan het voorbereiden zijn daar wil ik bij zijn. We gaan om ongeveer 1 uur weg om ook even gezellig door de stad te wandelen( als het weer het toelaat).
Ik ga fotos maken en hoop ze bij mijn verhaal te kunnen zetten. Ik heb wel een foto programma gevonden om de fotos op de pc te krijgen, maar het verkleinen van de fotos zodat ze bij mijn verhaal passen heb ik nog niet kunnen ontdekken.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
