Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Voorbeelden van lekkere hapjes voor een gezellig avondje
Voorbeelden van lekkere hapjes voor een gezellig avondje.
Ik laat u hier een paar voorbeelden zien die niet al te moeilijk en duur zijn.
Koekjes, cake, soesjes, krentebrood, kopje koffie erbij het feest kan beginnen.
Wat verschillende chocolaatjes, gaat er altijd wel in. Studentenhaver er bij( nootjes met rozijnen) is ook zoet.
Fruit aan een saté stok geregen( altijd een druifje tussen de verschilend stukjes voor de stevigheid) voor de mensen die van fris houden vooral de kinderen zijn er dol op.
Andere fariatie met zoete marsmellows.
Gevuld eitje, dadels gevuld met zachte kaas. Dadels opensnijden pit er uit halen, dan vullen met zachte kaas. kleine tomaatjes voor de kleur.
Fariatie van kaas( blokjes oude en jonge kaas, gevulde dadels, rogebrood met smeerkaas, stukje brie) voor de kleur weer wat fruit ( het glimmende pakje zijn de toostjes)
Vleesschoteltje( augurk in ham, augurk in boterhamworst opgerolt in een blaadje lof) Plakjes kipvleeswaren, roggebrood met smeerkaas, en gevulde dadels, voor de kleur kleine tomaatjes.
Andere fariatie ossenworst, augurk, leverworst ,tomaat, gekookte worst.
Stukjes worst gecombineerd met rauwkost, komkommer, reepjes rauwe paprika, in de roos een tomaatje,de wit gestreepte rolletjes zijn: vers wit sneetje brood plat rollen met de deegroller, ( glazen fles kan ook) op elk sneetje dunne plakjes rose zalm, stevig oprollen , in plasiek folie,een nachtje in de ijskast leggen dan dunne plakjes er van snijden
Het is echt niet al te moeilijk dus probeer eens uit. Een gezellige avond toegewenst . Eliza
Ik was er even tussen uit, wat gebeuren moest is gebeurd, de kijk operatie in mijn knie is gisteren gedaan.
Waar ik zo tegen ophad gezienviel erg mee, iedereen had dat al gezegt maar zo'n bangerik als ik gelooft dat niet. Maar vandaag ben ik gewoon super sacherijnig om dat ik zon spierpijn heb. Echt al mijn spieren in mijn lijf doen zeer. De schouders door de krukken, mijn nek waarschijnlijk door een harde operatietafel onder het opereren, (tussen mijn schouders zit een ronde vorm die door zet in mijn nek, mijn moeder had dat ook) mijn kuitendoor het rare lopen omdat de linker knie ontzettend dik ingepakt is, mijn handen ook van de krukken. Ik voel me net of er een vrachtwagen over me heen gereden is. Mijn vriend (de lieverd is gekomen om mij te helpen) heeft mijn nek ingesmeerd met zalf die warm word, hij wou de nekspieren masseren ik brulde heel hard AU, toen moest hij lachen, toen waren de rapen gaar.
Het doet mij echt zeer
Wel nee dat is geen echte pijn
Wat nou geen echte pijn?, als ik niets voel heb ik geen pijn,
voel ik wel wat dan heb ik toch pijn?
Je knie die is redelijk zonder pijn,dat is echt,
maar spierpijn dat valt toch mee?
Voor mij is pijn, pijn, ik voel me geradbraakt.
Gaat mijn vriend een beetje lachen, ja dan moet hij maar even een straatje om want ik ben niet te genieten, dus maar even uit mijn buurt blijven. Ik kan het echt niet helpen hoor.
Rocky wil ook al niet met mijn vriend de straat op, hij protesteert hevig en trekt zijn koppie uit de riem als ik niet meega, dus gisteravond op krukken toch een klein straatje om, maar vandaagECHTe spierpijn. Hoopvol isdatdit op een natuurlijke manierovergaat .
De knie was aan de binnenkant behoorlijk beschadigd,ik kreeg een cd mee die we konden bekijken,daar werd ik ook niet vrolijk van, allemaal rafels en losse stukjes die werden weggeknipt en opgezogen.De buitenkant van de knie was gelukkig keurig dus helemaal een puinhoop was het niet.
Hopelijk zakt de spierpijn gauw af zo dat ik wat vrolijker ( en liever ) word.
Een karretje op een zandweg reed; De maan scheen helder, de weg was breed, Het paardje liep met lusten ('k Wet, dat het zelf zijn weg wel vind); de voerman leÎ te rusten... Ik wensch je wèl- thuis, mê-vrind!
Een karretje reed lands Berg en Dal; De nacht was donker, de weg was smal, Het paardje liep als met vleugels ( de sneeuwjagt zweept zijn ogen blind); De voerman houd de teugels... Ik wensch je wèl- thuis, mê-vrind!
Een karretje keert behouden weêr; Het ànder heeft er geen voerman meer; - Waar mag hij zijn gebleven? 'k Wed- dat je 'em op den Zandweg vindt Of mooglijk wel daarnéven... hij komt niet weêr thuis, die vrind! Geschreven door "Jan Pieter Heij'" (1809-1876)
Dit vind ik zo geweldig, ik kende alleen het eerste couplet, als je het goed leest dan zit er een wijsheid in, niet slapen tijdens je werk, het komt dan niet goed. Die tekens en de andere letters, ik geniet er van.
Zo leuk als je je kleinkinderen zo geconsentreerd bezig ziet. ik hou ook erg van knutselen. Mijn zoon is eerst met ze naar het strand geweest daar hebben ze 'Heksennagels' gezocht. "Heksennagels"? "Ja oma dat zijn die lange smalle schelpen die aan elkaar vast zitten" "Ik moet ze eerst zien ik weet het niet hoor"
"Deze oma, weet u het nou" "Oh, dat noemen wij geen 'Heksennagels,' maar 'Scheermesjes' ", vroeger werden de mannen hun baarden geschoren met een langwerpig scheermes, geen electrich scheerapparaat " Indra keek me eens even schuin aan om te kijken of ik een grapje maakte. "Het is echt waar hoor, maar dat jullie er 'Heksennagels' inzien vind ik ook een hele goeie."
Somsheb je 't verlangen je over te geven aan angsten en pijnen in stilte en verdriet, alleen met je zelf-zijn in talloze vragen, op een plaats waar geen ander je kwetsbaarheid ziet. In rust en aanvaarding ontstaan de gevoelens die dikwijls een naaste niet echt van je weet, je schreit, je bent kwaad, fel opstandig, wanhopig of...bang en verloren in twijfel en leed...
Soms vind je een plek om jezelf te doorgronden, om dieper te ademen in weerstand en kracht, Je voelt wie je bent in wanhopige uren, soms sterker, soms zwakker dan je had verwacht. Een mens is een mens heel ontvangkelijk voor liefde, voor troost en berusting op inzicht gebouwd, heel langzaam komt soms weer de wil om te leven, om dóór te gaan, want ook verdriet raakt vertrouwd...
Soms vind je een kamer waarin je mag werken aan geestelijke winst, na een tijd vol pijn, waarin je nog nooit in je moeizame leven zo weerloos, zo eenzaam wanhopig mocht zijn. In stilte gebeuren de meest grote wonderen, ontmoeting van waarden op menselijk gebied. Zoek moedig de rust als een hand op de wonde, en lichter te dragen zijn angst en verdriet...
Soms moet je alleen zijn in daglicht en donker, alleen met je zelf in vertwijfeling en moed, omdat je in de stilte je diepste gevoelens verlangen en afstaan, het sterkste ontmoet. Je hunkert naar liefde, begrip en aanvaarding, en wat je diep doormaakt dat weet er niet één, misschien ben je zonder het zelf te beseffen in een centrum van stilte voor 't eerst niet alleen... ( ga er eens heen als je het moeilijk heb) geschreven door: Margreet van Hoorn.
Hier krijg ik nog steed kippenvel van als ik het lees. Waar die stilte centrums zijn? Zeker weet ik, dat er in een ziekenhuis 'n kapel is waar je heen kan gaan.
Deze mooie ansichtkaart vond ik bij dit gedicht passen. Eliza
Hoe normaal is de aanwezigheid in het dagelijks leven van jou. Hoe snel gezegd dat ik van je hou. Hoe moeilijk is het om daar af en toe bij stil te staan heel even dankbaar te zijn te waarderen dat het je samen is gegeven.
Wie het geschreven heeft, is mij onbekent. Het heeft me wel geraakt.
Ik heb zelf dit plakboek met gedichtjes die ik vond in tijdschriften of kranten gemaakt. Soms droogbloemtjes er bij, soms uitgeknipte bloemen. ik heb er een fijn boekje met mooie gedichten aan over gehouden . Het was ook heel plezierig om het te maken. Eliza
Vandaag maandag 12 september 2011, stormt en een behoorlijk stormpje over Den Helder.
Ben net terug van een wandelingetje met Rocky naar Marieéndal. Het zonnetje scheen nog een beetje er was geen regen, de hele morgen wel,dus hup toch aan het eind van het pad de weg oversteken en even Marieéndal weer in. Heerlijk het was niet koud en de wind blies krachtig maar daar hou ik dan welvan. Rocky kwam weer heel wat hondjes tegen en dat vind hij toch erg leuk. Vandaag niet veel gedaan lekker gelezen, achter de pc bezig, en natuurlijk tv kijken . Wat een plezierig leven eigenlijk. Doen wat je leuk vind en niets moeten. Geweldig.
Mijn zoon Chris heeft weer een super gezellig weekend Rock 'n Roll mee gemaakt op Terschelling. De foto's spreken voor zich zelf, ik vind het zo fijn dat hij zo'n gezellige trouwe vriendenclub heeft waar hij dit allemaal samen mee beleeft. Het is een zeer hechte vriendenclub, ze doen veel leuke dingen samen, Chris zet zich daar ook voor 100 % in. Als er wat te vieren valt dan vieren ze het samen, vis eten en bier drinken doen ze samen wereldkampioenschap voetballen kijken op tv doen ze samen . Pot verteren in een leuk weekend doen ze samen. Chris zit nu bij een amateur musical vereniging, geen feest, dan een pannenkoek party in de tuin van Chris, toch feest en zo leer je elkaar kennen in andere omstandig heden. Ik ben eigenlijk stiekem heel trots op hem, heerlijk zoals hij met mensen kan omgaan. hij is ook een echt mensen mens, dat heeft hij van zijn moeder.
Het loopt vind ik toch wel de spuigaten uit met de reclame, als er geen reclame zou zijn waren er ook niet al die programmas die ik elke dag kijk. Daar ben ik mij wel van bewust, toch word het nu te gortig vind ik. Als je naar een heel lief en godsdienstig stuk zit te kijken Little house on the prairie en er komt een condoom reclame tussen door waar ze elkaar bijna uitkleden en dan zeggen zonder hoesje niet in jouw poesje?" Dan denk ik, moet dat nou? Het is dan wel 4uur smiddags. Dat er na 12 uur snachts mensen zich half bloot tonen die seks promoten oké, je kunt dan de knop omdraaien.
Als ik zo lees wat ik schrijf lijk ik wel erg tuttig dat ben ik echt niet, maar het stoort mij echt, ouders, scholen, voorlichting programmas, die kunnen bepalen wanneer kinderen er aan toe zijn om deze lessen te leren, maar zo tussen neus en lippen door?Oudere mensen ( zo als ik ) hebben die lessen niet meer nodig. ( klink dat zuur?)
De reclame waarbij iedereen bloot is en de man die de schoenen komt brengen ook maar uit zijn kleren moet? Zitten we daar op te wachten? Ik schrijf er nu over dus het heeft wel effect.
Met elkaars handen innenen, het hoefgetrappel is verstomd. Het zeil is achter de kim verdwenen, de leegte en stilte die nu komt. Dit alles moeten wij gaan verwerken, uw betoonde medeleven zal ons hierin sterken
*************************************
''en hij voer achter de horizon zijn laatste reis..."
*************************************
'' n Zachte blik, 'n blij gelaat, 'n vriendelijk woord,'n goede daad. al lijkt 't weinig wat je bracht, je gaf veel meer dan je dacht.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
