|
Kisten
Allemaal kisten
Wit en bruin
Wit met kleine mensjes
Ze hadden nog zoveel kinderwensjes
Ze hadden de toekomst nog voor ogen
En ineens werd het leven afgebroken
De ouders gaan verdrietig en gebogen
Door een tranendal met leed
Hoe kan een mens het dragen?
En hoe moet het allemaal na deze dagen
Waar het definitieve afscheid plaats heeft
gevonden
Ja, dit zijn grote wonden
Wonden die maar moeilijk zullen helen
Want steeds kom je iets van je kinderen tegen
En de dagelijkse dingen die ze zo al beleefde
Met broertjes en met zusjes
Wat een intens verdriet
Ja, dan heb je ook verdriet
Verdriet met de verdrietige
Het leven is ineens zo anders
Maar ook de mannen van de vrouwen
Of andere vrouwen van mannen
Die ze nooit meer zullen zien
Ze hadden zo gehoopt op het andere
Omdat ze samen hadden besloten
Een ander leven te gaan leiden
En dan ineens ligt alles aan gruzelementen
De lente is begonnen
Maar er is geen nieuw geluid
Maar wel een ander geluid
Een geluid dat ademt van verdriet
Maar één troost is er in dit leed
Hij die zoveel leed
Weet van dit grote leed
En wie weet mogen deze mensen
Hun troost vinden bij Hem
Bij Hem die alleen zo kan troosten
En dat is een troost die geen mens na kan bootsen
Daarmee is het verlies te dragen
Ik wens deze mensen dit toe in de zware dagen
Waarin zij het verlies van een geliefde moeten dragen
Ook was er verdriet van een Joodse broer
Van een vermoord zusje
Die zei, we hebben al zoveel leed gedragen
Houd het dan nooit op
Ik weet hoe vreselijk het is
Van leed dat niet te stille is
Van leed waar maar geen einde aan komt
Maar toch sta je dan verstomd
Dat een mens heel veel kan dragen
En dat een mens nog sterker is
Als Hij het voor je wil dragen
De Middelaar van het nieuwe verbond
Een Middelaar zo diep in Zijn hart gewond
Om de grote slagen van de zonde
De betaling van de zonde is de dood
Maar wat groot
Als Hij het voor je wil dragen
En dat Hij medelijden heeft als een biddende
Hogepriester
Ook blijft overal de satan briesen
Met Hem kun je door diepe dalen
Door de liefde van zijn Geest zal een mens niet
verschralen
De Joden riepen Zijn bloed komen over ons en onze
kinderen
Ja, wat kunnen zulke woorden een mens hinderen
Maar God zou God niet zijn
Als Hij alles van een hele wereld niet zou kunnen
vergeven
Maar veel mensen hebben niet geleerd met de Middelaar te
leren leven
God in Christus is het die alles kan vergeven
Als men zich maar aan Hem over wilde geven
Daar zit nu het punt
Diep gebogen knieën
Soms moeten er zware klappen vallen
Wil een mens zijn oog op een goeddoend God laten
vallen
Hij doet goed terwijl een mens het niet verdiend
Ja, als men dit mag zien
Dan wordt er nog meer gegriend
Maar daarin vindt men de grote troost
Het zien op Jezus
Op de Jezus van het diepe lijden
Ging Hij daar voor mij door het stof?
Ja, voor een wereld verloren in schuld
Wat heeft God een groot geduld
Om zo nog naar mensenkinderen om te willen kijken
Dit is nu je geest verrijken
Hij voor mij
Anders had ik de eeuwige dood moeten sterven
En dat is nu de eeuwige zaligheid erven!
22-03-2012 om 08:40 geschreven door Liesbeth
|
