Geknakt
Een leven nog in de bloei
Het was wel een gestoei
Vanwege de gezondheid
Maar ineens werd het geknakt
Het leven heeft naar adem gesnakt
Maar uiteindelijk is het gebroken
De weg van het einde werd bepaald
Het leven werd weggehaald
Hoe kortstondig kan het zijn
Een mens nog maar zeven en dertig lentes
Het einde was helemaal niet te zien
En zo is alles onverwachts afgesneden
Wat weten mensen hier beneden
Weinig van het voortbestaan
Een mens kan in de bloei van
het leven snel vergaan
Zo word je weer bij de ernst van het leven bepaald
Dat is nog steeds niet achterhaald
Het is en blijft een besturing van God
Hoe lang je leven is met wel of geen aards genot
Wat wil ik hiermee zeggen
Dat je de dood niet naast je neer moet leggen
Maar dat wij vanaf dat wij zelfstandig kunnen denken
Veel meer aandacht aan ons einde moeten schenken!
Want in één wenk en het leven is niet meer
En zo gaat het in mijn omgeving
De laatste tijd keer op keer!
Zorgeloos of voor de lol leven
Daarvoor is het leven niet gegeven
Nu vangt de carnavals gekte weer aan
Weet men wel wat men God hiermee heeft aangedaan!
Het gaat niet om het vleselijk plezier
Maar om de ziel die mag leven
Want men zingt vaak in de hemel is geen bier! En daarom drinken wij het hier!
Nee, daar is wat anders dat invulling geeft
En dat is het eeuwige Licht dat de ziel omgeeft
Het is Gods in Christus die het zielenleven
de eeuwige vreugde geeft!
08-02-2013 om 21:34 geschreven door Liesbeth
|