Soms voel je, je moe, ziek en klein Dan zou je wel een pluisje willen zijn Als de wind komt waai je weg En dan blijft er maar weinig van je over, zeg! Niets is er dan nog om blij mee te zijn Maar als de ziekte weer voorbij is gegaan Dan kan je alles wel weer aan Soms is het ook goed om je heel klein te voelen Want al die grote machtigen vinden nooit echt hun doelen Zij weten met hun studie of eigenwijze energie overal raad mee En ze zakten nimmer door hun eigen wee Een mens moet eerst heel klein zijn geweest Voordat hij eigenlijk begint aan het echte levensfeest Het feest van een eeuwig vredig bestaan Om zo met echte vrienden fijn door te kunnen gaan En wie niet heeft willen horen Komt daardoor op verkeerde sporen Dat hebben ze uiteindelijk zelf gedaan En dit is ook het einde van hun levensbestaan Ze gaven mij wel van alles de schuld Maar dat komt allemaal op hun eigen bult En na vele jaren dragen ze nu hun eigen schuld Dit allemaal door God's oneindige geduld Maar omwille van Zijn lieve Zoon Werpt Hij ze toch allemaal van hun troon En dat is God's Rijksgeboon
Johannes 21:15-23 Maleachi 3:13-18 Titus 1: 1-15 Lucas 8:16-18
Even een plekje maken voor m'n torenvalk Hij zat daar op het hek de schalk En keek vanuit z'n linkeroog Of er iemand in de buurt bewoog Je moet hem rustig benaderen Want anders beweegt hij z'n aderen En dan vliegt hij weg En heb je voor een foto pech Maar door een tijdje te waken Heb ik toch de foto kunnen maken
Vandaag moest ik wat zeggen En dan moet je ook de waarheid uitleggen Wie God niet heeft leren kennen Die zal ook nooit z'n moeder echt verwennen Maar al jaren is er hier bij mij een feit En dit moet ik nu toch zeggen tot mijn grote spijt Dat de dode zielen van mijn zonen Al in de eeuwigheid bij God wonen Maar door een vrouw die God haatte Hebben mijn kinderen ook mij verlaten Dus moederdag vieren is er al jaren niet meer bij Want alle echte liefde is hier in mijn gezin allang voorbij Mijn kinderen hebben altijd dicht bij mij geleefd Maar door een domineespaar hebben de palen onder mijn geestelijk huis vreselijk gebeefd Jaren zijn als een hel voorbij gegaan Heel m'n gezin is naar de maan Nou ja, was het nog maar naar de maan Dan was het nog mogelijk om normaal verder te gaan Maar nu is alles naar de kelder En is deze uitleg misschien wel glashelder Mijn levenskroon hebben ze meegenomen Om ergens anders in vrijheid te kunnen gaan wonen Dat kreng wilde never verzoenen Omdat ze zichzelf bleef roemen Ze had de eer van God geroofd En heeft met het vlees haar hele leven gedoofd Ze gaat door het leven als een wandelend uitgemergeld lijk Ze loopt nu als een waardeloos vot ergens langs de dijk Ze heeft met haar hoogmoed en leugens de hele aarde verwoest En haar handlangers houden zich al jaren lang koest Het zijn de zogenaamde nette kerkmensen Die mij en mijn gezin ook de hel toewensten Mijn levensvreugde hebben ze aardig vergald Maar mijn innerlijk leven is helemaal niet verknald Nee, ik mocht alles zien in de openbaringen En dat zijn prachtige ervaringen Die had ik voor geen goud willen missen Maar dit helleleven is ook niet meer uit te wissen Dus daarom nu dit verhaal Dan wordt men in de kerk misschien wakker En spreken ze eens een andere taal En word ik niet meer nagekeken als een zielige stakker
Zet op deze moederdag maar een foto met bloemen neer Een deel zit nog in de knop En één bloem is uit Hiermee worden even mijn gedachten uit Dit doe ik omdat ik van mezelf hou Want als moeder sta je regelmatig in de kou Dit ben ik in de achterliggende tijd gaan leren Omdat mensen weigeren hun gedachten te vermeerderen De beurs die moest goed worden aangevuld Daarvoor hebben ze urenlang geduld Al komen ze er wel of niet eerlijk aan Het geeft ze reden tot een bestaan En zo zijn ze in hun egoïsme verder gegaan Dus wat is voor mij moederdag...... Een dag dat ik niet zwijgen mag!! Je moeder liefderijk en vreugdevol eren! Ook al kan je je gedachten niet vermeeren Het heeft niets te maken met commerciële zaken Maar hoe ben ik liefdevol zonder het uitgeven van die knaken Waardoor juist de beurs dreigt leeg te raken Maar de verkeerde god houdt de mens leeg En dan ben je je moeder niet meer tot zeeg'
In mijn tuin stond een paardenbloem Wat moet ik daar nu mee doen? Ga ik hem eruit trekken Of de tijd nog een beetje rekken Ja, ik heb hem even laten staan Ben toen naar binnen gegaan En wat kwam er toen van Dat ik uiteindelijk een foto nam Dus hij had z'n dienst gedaan Ik greep hem bij z'n steel, helemaal onderaan En daarna heb ik hem in de kliko gedaan Want anders gaat hij later z'n zaadjes verstrooien En daardoor wordt de tuin niet mooier Maar nu hij op de foto staat Doet hij in m'n tuin geen kwaad En vind ik hem toch aardig om te zien Dus zo nu en dan kijk ik misschien Maar nee, hij gaat naar mijn blog Dan ziet een ander hem ook nog
Soms is het zo stil... Daar bij het water En zie ik even later deze dotterbloemen Eén knop staat aan de top De onderste is al geheel open Even er omheen lopen Hoe de foto zal worden genomen Want ik wil met een mooi plaatje thuis komen Maar wat is nu eigenlijk echt mooi De één vindt dit en de ander dat En bij zo'n eenvoudige bloem, kan je later nog wel een keertje de foto over doen Dus wel of niet mooi Ik was even in de natuur buiten m'n kooi Had daar even fotoplezier En daarom staan ze nu hier
Dit is een merel die ondanks alles nog zingt... Terwijl deze zich tussen de bloesem bevindt Het leven heeft de vogel getekend De vogel was heel lang geketend Maar door een liedje te zingen, kan de vogel even alles vergeten Ook al is er het gevoel van te zijn versleten Het was een prachtig lied Soms is dat het enige waar zo'n vogel van geniet Maar het leven gaat verder En de vogel ziet er niet lekker uit Hopelijk knapt het ding snel weer op Opdat er weer een nieuw liedje wordt geuit
Op een mooie lentedag Had ik zomaar een fijne fotodag Hier een vliegende eend en daar een mooie torenvalk dan uiteindelijk een kwikstaart En dat ging met veel plezier gepaard Wat een vlugge vogeltjes En ze kijken slim met die kleine donkere kogeltjes Het was een waar genoegen Te zien hoe hij op een hek ging zwoegen Van de ene naar de ander kant En uiteindelijk is hij op een paaltje beland
De bloesem is nu bijna klaar met het bloeien De peertjes gaan al groter groeien Maar het sproeien van de regen, brengt voor de peertjes zegen Ik bekijk ze telkens weer Vooral met dit mooie weer De boom draagt nu veel vrucht De boom is blij en opgelucht Zo'n boom heeft het jaren zwaar gehad Mocht hij nog blijven staan! Dan moest het wel met vruchten leveren beter gaan Nu is voor de boom de ergste tijd voorbij En staat hij daar fris en vrij En de vogels zijn hiermee erg blij Ze zingen steeds een mooi lied Waar de boom ook weer van geniet Zo is de lente een heerlijke tijd Want dit is het einde van een jaarlijkse strijd
Als men door pijn je schuld leert ervaren Dan kan je op een betere wijze door de levenszee varen Pijn moet men voelen... Anders kom je niet tot hogere doelen De Medicijnmeester is het die de pijn geneest Daarom is Hij hier op aarde geweest Maar als je dat niet kan geloven Dan gaat het hoofd niet naar Boven Maar dan kijk je in de diepte En dat is erger dan pijn Dan kijk je alleen maar in een ravijn En denk je alles is schijn Maar aan de andere kant van het ravijn Is er ook één die je Vader wil zijn Ik zeg het nu nog omdat ik mee kan voelen Doe niet zo dom en gooi het roer om naar hogere doelen
Gaaf, gaaf zeggen mensen snel Waarom dan wel? Nou, het is zo gelegen... Iedereen denkt dat je hun bezit bent en hun slaaf Daarom roepen ze gaaf, gaaf... Omdat alle mensen willen worden verwend Maar ik ben en wordt nooit verwend Want iedereen is bezig met z'n eigen tent Daarbuiten zien ze weinig of niets Ja, aan de wandel of met het mooie weer lekker op de fiets En als je niet doet zoals het volgens hen moet Dan zitten ze je heel gek aan te kijken Maar over een ander nadenken en de geest emotioneel verrijken Dat kennen velen niet en weten ook niet wat het is En zo slaan ze de plank regelmatig mis Ik moest en moet altijd maar klaar staan voor iedereen En als ik tegengas geef Dan schop ik tegen het zere been Veel mensen zijn stuk voor stuk egoïsten Jammer, jammer dat ze het nog niet eerder wisten Want dan hadden we altijd al een paradijs op aard gehad En had de vorst der duisternis op hen geen vat Ze denken allemaal dat ik van ijzer ben Maar dooie honden gedragen zich in mijn omgeving al jaren als een kreng Maar ik ben wel goed en niet gek En als je dat zegt, dan krijg je letterlijk en figuurlijk een klap op je bek Ja, dat zeg ik wel een beetje plat Maar ja, zo is het wel Daarom is er vaak om mij heen een rel Niemand wil bij zichzelf naar binnen kijken Want dan vergaan hun innerlijk opgezette dijken Dijken rondom het eigen ik En daarin heeft de egoïst veel schik En jij als slaaf, je bent in hun ogen niet echt braaf Je bent vervelend en een lastpak Met je woorden zijn ze niet meer op hun gemak En daarom zien ze je liever vandaag dan morgen geknakt Maar niets is minder waar En ze worden onhandelbaar Jij hebt het bij ze gedaan Omdat je hen wilde verbeteren met liefdevol vermaan Ze willen je maar laten buigen en je steeds maar geestelijk aftuigen Met hun akelige negativiteit want ze zijn allang de weg kwijt Jezus kwam om als meerder de mindere te dienen Zodat de mens meer talenten kon verdienen Maar Hij kwam niet als slaaf En daarom was Hij in hun ogen niet braaf Slaven wonen in Egypte Die verrijken zich met het vlees En op die manier blijven ze voor eeuwig wees Zo komen ze niet bij de Vader En hun leven wordt steeds kwader Hij kwam als een Koning En bereidde bij de Vader voor hen die leren buigen een vaste woning
Vlindertje klein en wit Weet je wel waarop je zit? Op een brandnetelbloem En daar ben je aan het snuiven Je bent blij met elke bloem Waar je even rustig kan vertoeven En even niet anders te hoeven Om te genieten van die heerlijke bloemenlucht En dan ineens een diepe zucht... Daarna vlieg je weer vrij in de lucht Om toch weer bij een volgende bloem neer te strijken Zo laat je je liefde voor bloemen blijken Je was fotografisch mijn eerste vlinder van dit jaar Misschien kan ik er dit seizoen nog meer vergaar'
Het leven is zo hard als een straatsteen Al kan je elke dag overal om ween' Ieder gaat z'n eigen gang... Soms ben je dan echt bang Wie om wie bekommert zich nog? Vaak voel ik alles om me heen als bedrog Op wie kan je echt bouwen? Je kan er maar één vertrouwen en dat is God Het is een God die niet liegen kan En daarom is het dat ik vandaag nog leven kan Maar soms hoeft het van mij niet meer Niet omdat ik levensmoe ben Maar ik vind alles om me heen eng En dat komt door alle omstandigheden... Van dit vreselijke leven Mij aangedaan door kerkmensen Je zou ze toch verwensen Ze leven lekker door... Hun afgoden, feesten... en vakantie zijn het levenspoor Ze gaan elke zondag met een vroom gezicht Naar het kerkgebouw en doen hun zogenaamde plicht Maar ze kennen niets van het eeuwige Licht Dat Licht dat zo voor ze heeft willen schijnen Ze zullen als kaf verdwijnen Want een vaste burg dat is mijn God En die geeft het Licht alleen bij het ware liefdesgebod Heb je naaste lief als jezelf Dan zorg je voor zijn of haar ziel Opdat ze eens voor de grote Recher kunnen kniel' Dan zullen zij voor eeuwig geborgen zijn En zingen dan steeds het refrein... Wat fijn dat we bij U mogen zijn....
Dragen, dragen en verdragen.... Dat is wat men zou moeten doen in deze dagen In plaats van alles om ver te gooien Zo blijft men maar wat aanklooien Zo zal het ijs nooit ontdooien Ikke, ikke en de rest kan stikken Dat is wat er vandaag of liever gezegd al jaren heerst... Het eigen ik moet altijd eerst... Is het niet binnen de deur dan wel buiten de deur Dit geeft het mensdom maar weinig kleur De echte liefde zoekt de ander En daarna kan je pas echt aan de wandel Maar wie niet van deze handel houdt Die blijft vanbinnen altijd koud En dan viert het egoïsme hoogtij En zo wordt er geen mens meer echt blij Daarom zet ik van verdriet hier maar een mooie bloem Daar kan ik het vandaag wel weer even mee doen
Elke vogel zingt zijn eigen lied... wat ik nu schrijf bedoel ik positief
Soms zie ik scheel van al dat gekrakeel Waar al niet over wordt gevallen Het kan toch zo een hele dag verknallen Al bedoel je alles goed en komt het voort uit een meevoelend gemoed Niemand begrijpt tegenwoordig eenvoudige dingen nog goed Hoe moeten we dan alles zeggen... Moeten we nu werkelijk op alle slakjes zout leggen Niets zeggen is niet goed Wat zeggen ook niet goed En dan zitten we weer met een vol gemoed Dan gooien we de beuk er maar in En dan is dat ook weer geen goed ding Als je denkt laat maar waaien Dan gaat ook alles naar de haaien Hoe maak je het nu alle mensen naar de zin? Om met elkaar om niets te strijden Dat geeft alleen maar innerlijk lijden Het brengt zo toch ook geen gewin?
Soms ben je groot en ook wel klein Ineens zit je dan met je hoofd in je schoot Je weet het even niet meer Maar een volgende keer... zeg je dan, hier ben ik weer... Telkens met jezelf in gesprek zijn Dat voorkomt latere pijn Nadenken doet bewust leven En dan heeft je leven veel te geven Ga je achter je impulsen aan Dan heb je geen been op om te staan Dan zakt alle grond onder je voeten weg En dan heb je niets meer waar je je hoofd op kan leg' Dan heb je alles verloren Om dat je het verkeerde hebt verkoren Berouw komt dan te laat Want dan zie je van jezelf, ik was een onverlaat Je dacht aan een dappere daad Maar deze bracht over velen en jezelf veel kwaad
Handelingen 28:11-31 in het bijzonder vanaf vers 25
