Pasen
Pasen het feest
Van de eenzaamheid
Het feest dat gedachteloos voorbij glijdt
Geen feest om bij stil te staan
Geen feest om gezamenlijk in het leven te staan
Men gaat de brede vaart op
Men doet waar men zin in heeft
En de mensen die oud zijn
En niet meer goed ter been zijn
Die zitten dan eenzaam te zijn
Men hoeft niet te bouwen op het vlees
Want het egoïsme viert hoogtij
Men heeft geen zin zich op te offeren
Het liefst had men geen last van de ouder
De wereld om ons heen is steeds kouder
Het ik is zo vervormd
Dat men de ander niet meer ziet
Ook al heef een ouder een stil verdriet
De andere kant is dat ouderen dwingend kunnen claimen
Zo moet het natuurlijk ook niet zijn
Maar een gelukkig samengaan
Dat is nu aan ieders neus aan het voorbij gaan
Je moet maar zien!
Och, als men bedenkt
Dat men alleen is gekomen
En ook alleen sterven moet
Dan is dit misschien een troost voor het gemoed
Je kunt beter met Jezus sterven
Dan met de hele wereld in je huiskamer
Met Jezus zeg je amen
Maar met vlees is er geen amen
Men had misschien gedacht met
tien kinderen overkomt mij dat niet
Dat komt omdat men in het verleden
Niet tot de ware God heeft gebeden
Dan was die in troost gekomen
Om zo dicht bij een mens te wonen
Ook al ben je dan volkomen alleen
Hij bedekt de wond die zo ernstig scheen
Zijn wonden en striemen
Zijn de redding voor de eenzaamheid op de hielen
Maar dan moest een mens wel diep knielen
Anders is de eenzaamheid een hellegebeuren
En niemand komt nog een kalenderblaadje bij je afscheuren
Om zo nog met vreugde naar de volgende dag uit te kijken
en je mogelijk wat op te beuren
Nee, de mens had zich hiervoor moeten verrijken
En van het vlees moeten wijken
Alles loslaten en Hem volkomen volgen
Dan zijn er minder gevolgen
Gevolgen voor de helle eenzaamheid
Want je leeft altijd al in de eeuwigheid
Je bent ook niet de weg kwijt
En je hebt ook geen spijt
Omdat je voor die Ander hebt gekozen
Het gebeuren op Golgotha heeft je van alle
mensen en tijden af doen scheuren
Want op de eerste dag van de nieuwe week
stond je met Hem op
En zo kwam het eeuwige vervolg
Een heerlijk Morgenrood brak aan
De Zoon van God is in je opgestaan
Dan gaat Hij voor je uit
En je lamp gaat nimmermeer uit!
Hij is het grote licht in je leven
Dat is een leven aan Hem gewijd in het eeuwige leven
Dan willen de mensen je nog wel eens laten beven
Maar dat gaat weer voorbij en is maar even
Maar als Hij weer wederkomt
Dan sta je niet verstijfd en beschaamd op de grond
Een grond die zich dan wijd openspert
En je zakt als een goddeloze
in een eeuwige diepte
Een diepte waar men zelf voor heeft gekozen!
Dit zijn geen vergane rozen
Dat is het antwoord van de Boze
Waarvoor men vroeger
heeft gekozen!
18-04-2011 om 12:20 geschreven door Liesbeth
|
