Schoonheid te O.-L.-Vrouw-Waver

Een uitstap met KVLV Halle en Schilde

We krijgen een rondleiding in de gebouwen van het vroeger internationaal vermaard pensionaat van de Ursulinen te O.L.Vrouw-Waver. We bezoeken het historisch gedeelte met als hoogtepunt de Art Nouveau Wintertuin.(1900)

We treffen het dat de zon van de partij is voor de glasramen.

De koffie staat voor ons klaar in de majesteuze feestrefter met appetijtelijke muurschilderijen. Daarna voert de gids ons door statige gangen naar meerdere ruimtes. Mooi en luxueus. We hebben uitzicht op de grote historische tuin en meerdere gebouwen met elk hun toren. Het geheel beslaat 50 Ha.     

Er is zelfs nog een muziekgang met een dertigtal pianokamertjes. Ze worden in ere gehouden, doch niet meer gebruikt. Tussendoor vernemen we dat de eerste studentinnen te Leuven in 1920 2 zusters waren van hier. Het pensionaat had meisjes uit begoede kringen uit heel wat landen, zelfs vanuit Amerika. In 1912 werden de eerste badkamers ingericht.

Om hun Art Nouveau plannen te kunnen uitvoeren moesten de zusters ingaan tegen de bisschop. Anders was de verrukkelijke wintertuin er niet gekomen. Het gewelf wordt aan de ene kant afgesloten met een morgentafereel met reiger en de andere kant een avondtafereeel met uil.

In het gewelf zijn een koppel zwaluwen ingewerkt.

In het midden van de ruimte staat een machtige fontein en vier marmeren beeldjes die de seizoenen voorstellen.

Voorwaar cultureel erfgoed.

01-04-2016, 22:48 geschreven door Daan

VERVOLG

01-04-2016, 22:47 geschreven door Daan

Lente in aantocht

Om 12u30 de eerste citroenvlinder gezien.

01-04-2016, 13:13 geschreven door Daan

Rondknopmijten (Cecidophyosis ribis)

Daarnet de laatste rondknopaantastingen op mijn zwarte bessen verwijderd en in het vuur gegooid. Het werd ook hoog tijd.

Nu zijn die zeer gemakkelijk te herkennen aan de opgeblazen, grote, ronde knoppen waarin honderden, duizenden ( ergens las ik tot 30.000!) microskopisch kleine mijten schuilen die straks gaan uitlopen en zich te goed doen aan de bladeren en aldus de levenskracht en de vruchtdracht van de struik ondermijnen.

Het afplukken van de ronknopknoppen is een jaarlijks terugkomende taak. Je zou ook kunnen spuiten met zwavel, maar dit doe ik niet.            Gelukkig zijn er dat niet overdreven veel. Een ras als bv Titania heeft er geen last van. Op Big Ben moest ik er wel enkele afplukken.

Toen we hier 54 jaar geleden aankwamen stond in de kippenren een ganse rij zwarte bessen. Er groeide geen onkruid. Ik weet niet of er veel kippen gehouden werden, maar misschien spoot men ook hier met totale onkruidverdelgers, net zoals er rond het huis geen sprietje gras groeide.

Een paar jaren gaven die zwarte bessen nog een rijke oogst. Alhoewel ik dan de takken ging afknippen om de bessen te oogsten en aldus de struiken prachtig verjongd werden ging de opbrengst sterk achteruit. Ik herinner mij nog de misvormde bladeren. Achteraf leerde ik dat dit de brandnetelvirusziekte was, overgebracht door de rondknopmijten. Doch toen kende ik die nog niet!

29-03-2016, 14:42 geschreven door Daan

De nieuwe, uitgebreide uitgave van het boek

Van Den Grooten Oorlog

Formaat 17 x 24 cm   360 Bladzijden

27 €

Toezending mits storting van 33 € (portkost inbegrepen)

Uitgeverij Malegijs                   11nov.org@gmail.com

Iban BE48 5230 8077 6827

Bic TRIOBEBB

vermeld duidelijk uw naam en adres

Dit boek werd voor het eerst uitgegeven, toen

de Elfnovembergroep in 1978 in Kemmel het volksspel

NOOIT BRENGT EEN OORLOG VREDE opvoerde.

Het volksspel werd 19 keer opgevoerd, voor 16.000

toeschouwers, in Kemmel (6x), Brussel (3x), Gent,

Antwerpen, Oostende, Roeselare, Turnhout, Hasselt.

Vier mensen brachten ons daarna ook nog opnamen die ze bij hun ouders of grootouders hadden gemaakt.

Het boek brengt verhalen van mannen en vrouwen,

Belgen, Fransen, Britten en Duitsers

die de Eerste Wereldoorlog hebben meegemaakt.

De opnamen, van 1968 tot 1978 en daarna, werden door

Marieke Demeester opnieuw beluisterd.

Ze heeft die verhalen met zorg verwerkt en

Ook gegevens van mijn vader, Jules Willaeys (blog Fruit2 ; klik in de rechter marge onderaan op  26/01-01/02.2015) werden nu mee verwerkt.

Een boek met een heel eigen karakter, dat veel  lezers kan aanspreken.                                                                        

De verhalen die hier verteld worden zijn persoonlijk, vaak anekdotisch maar tegelijk representatief voor een hele generatie.

Een betere kijk op het moeilijke leven  van 100 jaar geleden kan je niet vinden.

Het boek bevat tevens een schat aan oorspronkelijk fotomateriaal.

Op de voorpagina een verminkte eik die overleefde.

29-03-2016, 00:00 geschreven door Daan