Met PPV O-Vlaanderen naar Limburg

Op 30/8 hield de Provinciale Pomomologische Vereniging Oost-Vlaanderen haar jaarlijkse uitstap, dit keer naar Limburg.

Eerste halte te Hoepertingen (Borgloon) bij het bedrijf Hellingenfort van Karel Vaes. De prachtige vierkantshoeve ligt schuin tegenover de oude kapel  van Helshoven, een klein gehucht van Hoepertingen, deelgemeente van Borgloon.

We staan hier in het hart van Haspengouw dat toeristisch veel aantrekkingsktacht kreeg door de TV-reeks Kataract. Hier werd toen ook opgenomen.

We werden verwelkomd door Flor, oud leraar, humoristische, toeristische gids van dienst. Karel zou pas later arriveren.

In de hall de allerlaatste dag van het triëren van kersen. We proeven van de reuzengrote, smakelijke Regina’s, luxekersen. Er worden ook nog wat Kordia’s te proeven gezet en die smaken nog iets zoeter.

We gaan met Flor de kwekerij in en hij leidt ons eerst naar een nostalgische, maar nog niet oude hoogstamboomgaard met diverse rassen, waar nog de late Regina’s volop aan de boom hangen.

Verder in de opbrengstpercelen hangen de bestuiversbomen –Burlat? -nog vol. Deze werden niet geplukt, alleen een beetje door ons!

Bij de peren zien we als eersten de Durondeau. Verder Conference.

Bij de terugkomst verwelkomt Karel Vaes de groep. Zijn voorkeur als onderstam voor peren gaat nog naar de niet-virusvrije kwee Adams.

Vooraleer te vertrekken zijn er liefhebbers om met Flor de kapel te bezoeken. Deze werd midden de 17 de eeuw heropgebouwd door de Duitse Orde van Alden Biezen en is nu een beschermd monument. Flor vertelt over een laatste broeder- kluizenaar (vandaar de café Kluizenaar ernaast!) die met het miraculeus beeld zelfs tot bij de Poolse paus, op bezoek in België, wist door te dringen.

Het is nog een hele rit tot Rekem, deelgemeente van Lanaken voor het middagmaal in De Wissel. Intussen zijn de kersen verteerd. Mijn vrouw zaliger zei altijd dat je fruit best een uur voor de maaltijd eet.

Daarna is het niet ver rijden naar het bedrijf van Johan en Stefan Kortleven te Maasmechelen, 69 Ha, vroeger voor praktisch de helft aardbeien.

We gaan met Johan diverse percelen bekijken aan de Maaskant. Hij heeft een voorliefde opgevat voor de Golden Reynders, waarvan hij intussen 9 Ha heeft staan. De bomen heeft hijzelf opgekweekt. We staan bewonderd te kijken hoeveel vruchten reeds aan de tweejarige bomen hangen.

Iets verder stoppen we bij een aardbeienperceel in openlucht, Portola, een Californische variëteit, een doordrager tot half september. De grote, eerste vruchten zijn al geplukt. Wij proeven eveneens grote, goedsmakende, opvallend stevige vruchten. Op het bedrijf thuis zullen we vruchten onder tunnel proeven: minder stevig en ook iets minder van smaak.

Een ander appelras dat zijn voorkeur geniet is Vivista. We stoppen nog aan een perenperceel Conference naast de Maas. De stroom is op plaatsen uitgediept. Wachtbedden zijn gecreëerd en toch moeten oude huizen, na het overlijden van de bewoners, verdwijnen.

Op het bedrijf zien we de nieuwgebouwde infrastuctuur voor een 50 tal plukkers en de aardbeien onder tunnel. Tot slot werpen we een blik op het eveneens nieuw aangelegde, grote waterbekken.

FOTO’S

Hellingenfort, naam van het bedrijf

Voorzitter Rino De Wilde en Herman Van Bastelaere (met schriftje)

Flor

Getriëerde kersen Regina

Durondeau

Karel Vaes, bedrijfsleider met Guy De Kinder

Kapel Helshoven

Johan Kortleven van het bedrijf te Maasmechelen

Tweejaerige Golden Reynders

02-08-2015, 22:51 geschreven door Daan

VERVOLG

Bij de bus

Johan Kortleven en Herman Van Bastelaere

Portula aardbei

Bij het perceel van de Portula aardbeien

Conference peren

De Maas met spaarbekken

De Maas

Bij de tunnels

Waterbekken

02-08-2015, 22:10 geschreven door Daan

Lissewege Beeldenroute

met Art Fan Zoersel (19/07)

Lucienne Laenen had de uirtstap verkend en gaf ons een uitstekende voorbereiding. Een nieuw initiatief is een historisch snoepwinkeltje. Ik ben er niet geraakt maar zij wel. Al de 21 ste keer dat men de beeldenroute inricht, dit jaar met 120 kunstenaars.

Met het regenweer gingen we schuilen in ‘Den Ouden Toren’. Op de middag hield de regen op. Mijn eerste bezoek gold de kerk met vooral keramiek. Ik monterde er van op. Daarna lunch met konijn in Saeftinghe. Ik bestelde ‘keun’ en dat verstonden ze. Vervolgens naar de boomgaardtuin van het bezoekerscentrum ‘De oude pastorie’, omgetoverd tot beeldentuin. Toen ik geamuseerd de assemblages met oud materiaal stond te bekijken kwamen twee wielertoristen even poolshoogte nemen. Een van hen was de kunstenaar Jan De Maeyer. Ik had zowel oog voor de beelden als voor de bomen. Hier heeft men een rijke verzameling fruit aangelegd. In het centrum zelf met toeristische info geeft een video een goed beeld van de historische ontwikkeling. Er is een museum met heiligenbeelden, maar die heb ik genoeg gezien in mijn jeugd.

Om 14u30 is de 88 jarige torenwachter gearriveerd per fiets uit Brugge.    Als 18 jarige, in 1953 heb ik de toren met vriend leo een eerste keer beklommen, 264 treden voor de 50m hoge toren. Op een rustig tempo was dat helemaal geen probleem. Boven heb je een machtig uitzicht. Je ziet ook de zee. Het meest opvallend is de grote waterplek van de achterhaven van Zeebrugge. In 1953 was hier nog niets van te bemerken.

Voor de 2,5 km naar Ter Doest verkoos ik het jaagpad naast het Boudewijnkanaal. Iets verder kan je zelf een slingerend binnenpad bewandelen. Ik bespeurde o.a. dauwbramen, doch die waren nog niet rijp.

De bus had er al de niet-wandelaars gebracht. Hier eveneens veel beelden. Naar de (reuzen)grote, bronzen naakten van Irénée Duriez van mijn geboortegemeente Ichtegem was niet naast te kijken.

Lissewege is een mooi dorp met zijn witte huizen. Ik heb genoten van deze dag die begon in de regen, maar op de middag veranderde in een mooie zomerdag.

FOTO’S

Den ouden Toren

Bleu Lady van Christiana Feys, Zwankendamme

Keramiek Frank Vanhooren

Idem

Keramiek  Johan Van Schorisse

Glazenier Boudewijn Serruys Eernegen-Ichtegem

Meisje met Vogel  F. De Schacht  Jabbeke

Papegaaiduiker  Lorette Feys

Keramiek  Petra Vandekerckhove

01-08-2015, 11:31 geschreven door Daan

VERVOLG

Keramiek  Petra Vandekerckhove

Simonne Lintermans

Keramiek Kasper

Kerkinterieur

Kunst met hout  Bruno Jacksens Lissewege

Kerk

Idem

Idem

Lekebroeder Willem Van Saeftinghe, held in de Guldensporenslag 1302

01-08-2015, 11:26 geschreven door Daan

VERVOLG  2

Meisjes Rita Creaynest

Kunst met wegwerpmateriaal Jan De Maeyer

Idem

Idem

Jan De Maeyer als wielertoerist

Zijmuur met perziken

Op de Toren,  in de verte de zee

Op de Toren  De achterhaven van zeebrugge aan de noord-oostkant

Het witte dorp

01-08-2015, 11:22 geschreven door Daan

Vervolg  3

Bezoekerscentrum ‘De oude Pastorie’ met interessante boomgaard

Knotwilgenlaantje

Idem

Dit is geen wilg doch een geknotte populier

Boudewijnkanaal naar Brugge

De toren in de verte

Toots Tielemans  Willy Slabinck  Brugge

De Tiendenschuur Ter Doest, enig gebouw van de vroegere abdij

Uitleg

01-08-2015, 11:17 geschreven door Daan

VERVOLG  4

Bronzen van Irénée Duriez  Ichtegem

Idem

Idem

Idem

Idem

Idem

01-08-2015, 11:13 geschreven door Daan

Terug naar Ichtegem

Vorige zaterdagmorgen reed ik door de striemende regen en wind naar Gerard Bolle in het ‘Bollehuisje’, de oude woning van zijn ouders Arthur Bolle en Celestina Vermeersch aan de Zuster Clarastraat op De Reiger te Ichtegem.

Na het vroege overlijden van de ouders (August Vermeersch) van zijn moeder werd zij opgevangen bij haar ongehuwde nonkel Karel en tante Octavie, die woonden in het ‘Bollehuisje’. Zij kreeg zelfs de gelegenheid om op pensionaat te gaan te Lauwe, toen nog volledig Franstalig.

Mijn grootmoeder Rosalie Vermeersch was eveneens een dochter van August Vermeersch. Mijn grootmoeder woonde bij ons in. Zij was heel lang weduwe. Mijn grootvader van vaders kant, de smid van het gehucht, stierf toen mijn vader, oudste van vier, pas 9 was.

Mijn vroegste herinneringen als 2 en een half jarige betreffen haar. Ik zie ons nog wandelen aan haar hand en kort daarop de kamer en haar overlijden.

Als kind kwam ik dikwijls bij de Bolle’s. Vader Arthur, vlaskoopman en mijn vader, beide oudstrijder, klapten(spraken) dan over de oorlog. Ik keek toe hoe ze vlas zwingelden.

Voor het aperitief van eigen fruit – De hobby van Gerard is fruitwijn maken-, had hij zijn jongste broer jullien (Op mijn plechtige communie in 1947 was hij de chauffeur van dienst met hun jeep) en de oudste zoon van Georges, de overleden oudste broer, met zijn vrouw, Celesta Muylle, huidig schepen van cultuur van Ichtegem uitgenodigd. Dank zij haar, die de oorlogsbelevenissen van mijn vader op het spooor kwam, ben ik terug in contact gekomen met de Bolle’s.

Gerard zorgde voor een fijne barbecue. In de namiddag klaarde het op en nam hij mij mee op verkenning. Overal is veel bebouwing bijgekomen en dat eerder de laatste tijd. Sommige oude huizen herkende ik nog.

’s Anderendaags zullen we de wijdere omgeving verkennen tot Koekelare. Terwijl Ichtegen enkel een Carefour heeft, zag ik in Koekelare een Delhaize, een Aldi en een Lidl, pal bij elkaar.

“We gaan de ‘Ichtegemse Ardennen’ bekijken” zei Gerard. Er ligt een heuvelkam van aan de Belhutte te Koekelare, over de Veldemolen (hoogste punt 51m) over De Reiger met de verdwenen wijkschool, waar ik coëducatie genoot tot het 5^de leerjaar en daarna intern werd in  het Sint Jozefsinstituut te Torhout. Ook hier in de omgeving 51m. Men is de Fonteinstraat, waarlangs ik destijds woonde, aan het heraanleggen. Je ziet de spits van de fontein tegen het Wijnendale bos. “Je kan niet meer bij het water”, zei Gerard. In mijn kindertijd waren er twee uitlopen, waar je volop kon drinken. Daarna heeft men een tijd het water opgepompt naar een aftappunt aan de Zuster Clarastraat. Dikwijls stonden er ganse rijen aan te schuiven. Tijdens de hete junimaand van 1976 stond zelfs een foto op de voorpagina van De Standaard. Kort daarop werd de fontein gesloten wegens het te hoge nitraatgehalte van het water, een gevolg van de overbemesting met varkensmest van de vele varkens van de streek. Op de rondrit heb ik grote, hypermoderne, nieuwe varkensstallen gezien. Het aftappunt aan de Zuster Clarastraat is verdwenen.

De heuvelkam loopt verder over Wijnendale(Torhout) tot Aartrijke. Op sommige plaatsen heb je een uitzicht tot de kustlijn, 20km verder.

In de namiddag heb ik nog het museum en het pas aangelegde beeldenpark en het nieuwe verkoop-expositiepaviljoen van Irénée Duriez bezocht. De beeldentuin paalt aan de tuin van Gerard. De kunstenaar vertelde dat hij vooral een selfmade man is en slechts 2-3 jaar de kunstacademie bezocht.

 FOTO'S

Bollehuisje

Bollehuisje

Bijgebouwen

Julien Bolle

Gerard Bolle

Plaat Duriez

Info over de kunstenaar

Kunstenaar met Gerard

De kunstenaar  Irénée Duriez

28-07-2015, 16:44 geschreven door Daan

Beelden Irénée Duriez

28-07-2015, 16:29 geschreven door Daan