Het Zoersels Diamantverleden

(Oud-Gemeentehuis Halle) nog tot 31 dec., een openbaring.

Vier enthousiaste Hallenaars, Walter Van den Eynden, Manu Jacobs, Aloïs Sluyts en Jef Van de Vel, zijn er in geslaagd om een fraaie collectie van materialen, die verband houden met de diamantnijverheid, te verzamelen. Aan de hand van deze materialen (snijmachines, slijpmolens, handtoebehoren,…) vertellen zij het verhaal van het diamantslijpen en van het Zoerselse diamantverleden. Tijdens de tentoonstelling worden er, indien gewenst, demonstraties van het diamantslijpen gegeven.

De deuren van de tentoonstelling Diamant en het Zoerselse diamantverleden staan open voor het publiek:
locatie: oud gemeentehuis Halle, Halle-Dorp 67, deelgemeente Halle
- tot 31 december 2016, elke eerste woensdag en elke derde zaterdag van de maand tussen 13 en 18 uur 
- andere dagen op afspraak: Walter Van den Eynden, T 03 383 52 77, M 0479-85 05 51

In de kleine Kempense ateliers werden traditioneel vooral kleine stenen bewerkt. De jonge arbeiders, die het vak voornamelijk via leercontract leerden, werden enkel ingewijd in de basisbewerkingen, zodat ze al na enkele maanden productief waren. Na de reguliere werktijd werd er vaak thuis in één of ander klein achterkamertje aan een eigen molen verder geslepen. Er waren bovendien heel wat illegale diamantbewerkers, die bij een werkgever of een handelaar een partij ruwe diamant afhaalden om het thuis of in een werkplaats af te werken. Het is vooral deze vorm van  diamantnijverheid, die veelvuldig in onze gemeente werd uitgeoefend: binnenkamers en vooral voor-en na, in het zwart, als mooie aanvulling van hun loon. En zwart werd men bij het slijpen en toch moest het waardevol slijpsel zo goed mogelijk opgevangen worden.

Wij kregen door enthoesiaste mensen een uiteenzetting vanaf het klieven tot het slijpen.

Het klieven van de steen was belangrijk om de steen in de beste stukken te verdelen en dat zonder verlies van kostbare materie.

Er werd gedemonstreerd welk gereedschap men hiervoor gebruikte en hoe men te werk ging.

Jef Van de Vel toonde ons het slijpen.

Het begrip karaat = 0,2 gr komt van de peul van de Johannesbroodboom die 0,2 gr weegt. Mij viel op hoe men voortdurend met een oogloupe zeer nauwkeurig moest kijken en controleren.

Dit was vakmanswerk

Foto’s

Manu Jacobs hield de inleiding

Idem

Rond het klieven

Aloïs Sluyts

Jef Van de Vel

Idem