Een  Grond met een Verhaal

Eind maart 1962 kochten we de boerderij op de Berkemei 16 te Halle-Kempen.

Boer Geysen, 60, moest stoppen wegens hartproblemen. Nog geen half jaar later is hij overleden. Hij had voor ons nog de tuin voor het huis geploegd en ik was onmiddellijk begonnen met tuinieren met als handleiding het brochuurtje van de Gonthier zaden en het Prisma boekje ‘Groenten, fruit en Kruiden’.

Ik ben hoog geboren (4/2/1935) als oudste van een oudstrijder 1914-1918, 48m boven de zeespiegel op de Reiger te Ichtegem. Daar loopt een eerste heuvelrij. De kustlijn, 20km verder of zoals mijn vader zei 4 uur gaan, is goed te zien. De boerderij lag heel dicht bij het Wijnendale bos met tal van herinneringen uit mijn jeugd (Je mocht er wel niet in).

Nu ging ik tegen het Zoerselbos wonen.

Rond het huis en op het erf was er alleen zand. Als West-Vlaming was dat voor mij normaal: in de Kempen zand.

De boer had gezegd dat ik moest spuiten op de prei. Aleide , mijn 3 j geleden overleden vrouw, las het pakje.” Die vuiligheid komt hier niet meer binnen. We eten wat er overblijft”. Later heb ik mij soms een geforcheerde bekeerling voor de bioteelt genoemd. Als biotoop voor haar scriptie als natuurgids in 1969-70 nam zij de omgeving van ons huis. De leiding had er de nodige moeite mee. Wij hadden de dode grond wegens het gebruik van totaal herbicides, stilaan tot leven zien komen. Later, toen hier de VELT in 1974 gesticht werd en Landelijk secretariaat werd tot oktober 1982 was de afdelingsvoorzitter van de afdeling Antwerpen-Voorkempen Jos Ratinckx, tuinarchitect,  sterk getroffen hoe zich vanzelf een stevige, kleinbijvende graszode gevormd had. Diezelfde man ligt aan de basis van de Dodoenstuin in Schildepark.

Ik was lid van De Wielewaal en las over de roofvogels die toen geweldig achteruit gingen. Als top in de voedselketen, vol pesticides, waren de eierschalen zo dun geworden dat die dikwijls braken. Maar pas later viel mijn frank.

In 1966 was ik medeoprichter van de nieuwe afdeling Wielewaal Voorkempen. Pol Poppe had hiervoor de opdracht gekregen van de stichter-voorzitter Pastoor Seghers.

In 1962 lag er in Halle slechts één verharde weg, die door het dorp. Onze weg, kreeg de naam Lage Weg in 1970. Ik was toen voorzitter van het Groencomité, al vlug herdoopt in Leefmilieu.  In die tijd  was die weg in het winterseizoen onberijdbaar voor auto’s. Mogelijke geïnteresseerden uitgeschakeld. Ik (autoloos) was de enige koper.

Toen we er kwamen was alles hier kaal, behalve enkele fruitbomen in de kippenren. De enige populier had men geveld. Ik heb er nog een nakomeling van, als tak in de grond gestoken. Een beenhouwer uit St. Lenaerts had de duurste koop gedaan: 2 Ha grond, duurder dan het huis met schuur en bijnza 8 000 M2 grond. Hij plantte er onmiddellijk Robusta populier en weer stak ik een tak in de grond, nu 4m omtrek op 1m boven de grond.

Tot hier een eerste kannismaking.

Op de 1 Ha  (later nog 3000 m2 bijgekocht) groeit nu een uitgebreide verzameling groot – en Kleinfruit.

Hiervoor verwijs ik naar mijn blogs http://blog.seniorennet.be/fruit (van 2005 tot 2014) en http://blog.seniorennet.be/fruit2 (vanaf 2015)