|
Een wandelingetje op de Meraner höhenweg onder een prachtig blauwe lucht wordt algauw een stevige staptocht (waarbij we wat verloren liepen, maar niet veel) van 13,8 km en 1.240 hoogtemeters.
Kleine geitjes op het dak van een berghuis. Vandaar de naam 'berggeit' fluistert er hier iemand in mijn oor.
Ons eindpunt : Haus Linthof, waar we ons te goed doen aan knödelsuppe (ik), slaatje mozarella (Geert) en kraüterknödels (Michel) én een biertje (jochei jochei, het eerste biertje van de heeele vakantie) St Franciscus. Dat biertje slaat wel in onze benen, die van Michel kunnen er tegen, hij ontsnapt op weg naar Haus Dickhof, verslikt zich in een verkeerde weg, rolt de helling af , wij rollen mee, wijst ons de weg waar wij verkeerd lopen, zucht van gedane inspanningen en loopt nu lichtjes te manken. Maar dat kan ook mijn indruk zijn.
En speciaal voor mijn broer Jan, die trouw de blog leest, heb ik een Mariabeeldje gefotografeerd, dat daar zo maar stond, midden in het bos.
De Meraner Höhenweg is in totaal 100 km lang en zou een van de mooiste trails zijn in de bergwereld. Ik kan het wel geloven.
In elk geval hebben mijn wondersokken hun dienst bewezen, droge voeten, comfortabel in de schoenen. Dat mijn tenen pijnlijk rood zien, dat tellen we niet mee.
|
de hort op
