Islamitische verhalen
Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
Maak een pictogram op het bureaublad, elke dag een nieuw verhaal.
Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • Mijn leven is heel erg veranderd na gisteren.
  • Is vrijheid alles?
  • Ja Allah, U bent mijn Gids
  • INTERVIEW MET DE TELEVISIE
  • Hij boog zich huilend neer en toonde berouw
  • Het verhaal van de vier vogels
  • Het Paradijs
  • Het meisje met haar engelen!
  • Het berouw van een jongeman in de moskee
  • Het advies van Taawoes bin Kissaan al-Yamanie
  • Het verhaal van Lut
  • Hebben jullie ooit zo'n vriend gehad?
  • Een vreemde vrouw
  • De Profeet NOEH ( Noach )
  • Dit is een heel mooi verhaal...moeite waard om ff te lezen
  • Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie
  • Een man die onschendbaar was voor het vuur
  • Paradijs zo mooi! Er zijn bijna geen woorden voor
  • DOOR MIJN DOCHTER! - Een aangrijpend verhaal
  • De liefde van Allah
  • Ondankbaar
  • De Profeet berispt Aboe Dharr
  • De nachtelijke hemelvaart
  • Twee buren
  • Zij was vreemd verleidelijk
  • Het goede is in alles wat Allah heeft bepaald.
  • Gesprek over de hijaab
  • Een willekeurige dienaar van Allah zei
  • Verlies de moed niet
  • Een aangrijpend verhaal
  • De tijd vliegt
  • De zegeningen van Bismillah
  • Oog om oog, tand om tand!
  • Eerlijkheid duurt het langst
  • De engel des dood
  • De wijze vrouw
  • De Slangenvanger
  • De rots
  • De vrouwen in het paradijs
  • Allah ziet alles
  • Beteugel die tong
  • Ali wordt moslim ...
  • Als Allah dat wilt
  • Aboe Dhahdah kiest voor een dadelpalm in het Paradijs
  • De profeet Nooh, vrede zij met hem
  • In mijn graf...
  • Zonder titel
  • Het is voorbij
  • BRIEF AAN DEGENE DIE HET GEBED NIET VERRICHT.
  • Bel jouw Heer
  • Een klein waargebeurd verhaal
  • deze is goed!!!!!...inshallah
  • De heilige en de zondaar
  • Aanmoediging van een broer door Iftikhar
  • Straf & Beloning in het hiernamaals
  • Assalaamu'alaykum
  • De oude sok
  • Kracht van het Paard
  • Een les van een arme visser
  • Eén van de vele prachtige voorbeelden
  • De oven
  • Dit kwaad heeft mijn familie vernietigd!
  • Paradijs zo mooi!
  • De oude man
  • Een jongeman die een sportauto wou
  • Er was eens een oude man met drie zonen.
  • Ik ben een reizigster
  • De Fakir En De Ryke Man
  • De parelketting
  • Het verhaal van de profeet Salih
  • Brief aan Allah (s.w.t.)
  • Een doe’aa die het hart raakt.
  • Wanhoop nooit
  • De visser en de vis
  • Salem
  • Je bent verstandelijk en religieus beperkt
  • De kleermaker
  • Het berouw van de roversleider
  • Op een dag
  • Geduld
  • Een verhaal waar het hart van moet huilen
  • De visser en het diamant
  • Een meisje dat brieven schrijft aan Allah
  • Na drieëndertig jaar studie
  • De spin met de wind
  • In de Naam van Allaah de Barmhartige de Genadevolle
  • Een lange reis - Het licht van de leiding
  • Dit verhaal is echt gebeurd zo zielig Soebhana Allah
  • Verhaal van het berouw van een zondaar..
  • Wordt wakker ayoeha naas!!!
  • Er was eens een oude man met drie zonen.
  • Malik Al Mauwt en Ik
  • Het is voorbij.
  • SoebhaanAllah
  • Waar gaat het met jullie heen
  • Een jongedame in de woestijn
  • Zij is mijn zuster
  • Ze liet haar geliefde gaan vanwege Islam....
  • De dode die nog even terug mocht
  • 10 adviezen van een moeder aan haar bruidje
  • Broeder Younes!
  • Dit is een verhaal van een jongeman
  • De twee jongens
  • ELL HAMDOULILLAH zeggen of
  • Echte liefde
  • De vier vragen die Allah swt ons stelt...
  • Ahmed en zijn Opa (ontzettend wijs Verhaal)
  • Wanhopige zoektocht..
  • Masha' Allah verhaal
  • Door mijn dochter !
  • Moeder, mag ik u een vraag stellen?"
  • Een Waargebeurd verhaal!!
  • De liefde voor Allah subhan wata'ala
  • De dove jongen als uitnodiger tot de Islam
  • Haar tong was de Quran
  • De Parelketting
  • Het verhaal van Ajoeb
  • De zak snoep
  • Kruipend naar de moskee
  • VERHALEN - Profeet Ibrahiem(as) en Isma'iel(as)
  • Het verhaal van 'Alqamah en zijn moeder
  • Youness
  • Het Paradijs
  • Abou-jazid en zijn droom
  • Dit kwaad heeft mijn familie vernietigd!
  • Dat waren pas tijden waarin de levens van Moslim waarde hadden!
  • Achtenswaardig was zij!
  • VERHALEN - Aboe Bakr As-siddieq Deel 1
  • VERHALEN - Aboe Bakr As-siddieq Deel 2
  • EEN WAARGEBEURD VERHAAL!!
  • Verricht je gebeden op tijd
  • Van Sander naar Zubayr.
  • De nachtelijke hemelvaart
  • Een voorbeeld van Imam-i Azam.
  • Aboe-d Dardaa
  • Alqamah en zijn moeder
  • Fazeela
  • Lieve broeder en zuster word wakker!!!!!!!!!!
  • In mijn graf...
  • Masha Allah !!!! LEES EN DENK NA WAAR MEE je NU bezig bent!!
  • vele jongeren dwalen
  • Mijn dochter is de reden..
  • Drie reizigers in een grot
  • Allah ow Akbar......!!
  • Een verhaal waar ik kippenvel van kreeg
  • Het was maar een droom
  • Het verhaal van Yunus
  • Ondankbaar
  • Al-Baraa-e ibn Maalik Al-Ansaari
  • De dood van een geleerde
  • Het verhaal van de jongeman (Al-Gholaam)
  • Hassan & Zijn Manier Van Praten
  • Mutma-ina
  • Het meisje met haar engelen!
  • Oh Ummah, wordt wakker!
  • De drie vrouwen uit het leven van Moussa
  • Een avond vol met roddels en haram commentaar op mensen
  • Ongehoorzaamheid aan de ouders
  • Geheimen
  • Het leven van onze Profeet Mohammed
  • Omar ibn al-Khattab en het melkmeisje
  • De vriendschap van Aboe Bakr
  • De waarde van een moeder
  • Een huis voor Allah
  • Ghaith Abdul-Ahad in Falluja,
  • Waarom huil je Mama ?
  • Oog om oog...
  • Het wonder van "Bismillaah"
  • Ontmoeting met de engel des doods!!
  • Ik heb acht dingen geleerd
  • Een glas melk
  • De bedrieger bedrogen
  • Het verhaal van Lut
  • De engel des dood
  • Het geheim van een liefdevol en gelukkig huwelijk
  • Moeder, mag ik je wat vragen!
  • Time files
  • Jouw moeder
  • Kwam dit mooie verhaal tegen
  • Aboe Dhahdah kiest voor een dadelpalm in het Paradijs
  • Mijn hart lijdt pijn
  • The Imam and The Donkey.
  • Sjaitaan werkt stap voor stap
  • De dag dat de Profeet huilde
  • Safwaan ibnoe Soelaym en zijn minachting voor geld
  • Mijn leven is heel erg veranderd na gisteren
  • Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe
  • De Slangenvanger
  • Het berouw van een jongeman in de moskee
  • Verdriet
  • Het advies van Taawoes bin Kissaan al-Yamanie
  • Mounir is een student aan de universiteit
  • De muis
  • Het verhaal van de zuster die getuige was van een wonder
  • Mijn zondigende broeder
  • Satans bijeenkomst:
  • De Profeet berispt Aboe Dharr
  • Zonder titel
  • De rots
  • Een vreemde vrouw
    Zoeken in blog

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    21-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom lezen we de Koran?

    Waarom lezen we de Koran?


    Waarom lezen wij de Heilige Koran, zelfs wanneer we geen enkel woord Arabisch begrijpen? Lees het verhaal voor het antwoord op deze vraag.

    Er was eens een oude Amerikaanse Moslim die samen met zijn kleinzoon hoog in de bergen van Oost Kentucky op een boerderij leefde. Elke vroege morgen zat de oude man aan de keukentafel de Koran te reciteren. De kleinzoon wilde net als zijn opa zijn en probeerde hem op elke manier na te doen. Op een dag vroeg de kleinzoon aan zijn grootvader: ?Opa! Ik probeer net als u de Koran te reciteren, maar ik begrijp niets wat er in staat. Verder als ik iets wel begrijp dan vergeet ik het zodra ik de Koran weer dichtsla. Wat voor goeds brengt het mij wanneer ik de Koran reciteer??
    De grootvader stopte meteen het vullen van de kachel met steenkool en zei: ?Neem deze steenkool mand mee naar de rivier en vul het met water en breng het vervolgens naar me toe.?
    De kleinzoon deed wat hem was opgedragen te doen, maar al het water was uit het mandje gelekt voordat hij terug bij zijn opa was. De grootvader lachte en zei: ?Je moet de volgende keer wat sneller zijn,? en stuurde hem vervolgens weer terug naar de rivier om hem het nogmaals te laten proberen. Deze keer rende de jongen wat sneller, maar het lukte hem weer niet het water bij zijn opa te brengen. Uitgeput vertelde hij zijn grootvader dat het onmogelijk was om het water te vervoeren in een mandje en haalde vervolgens een emmer.

    De oude man zei: ?Ik wil geen emmer met water, maar ik wil een mandje met water. Je moet gewoon meer je best doen,? en ging vervolgens naar buiten om toe te kijken hoe de jongen het weer probeerde.

    De jongen wist nu zeker dat het onmogelijk was om water te vervoeren in een mandje, maar hij wilde toch zijn grootvader laten zien dat zelfs wanneer hij zijn uiterste best deed, het toch geen zin had om het water te vervoeren in een mandje. De jongen probeerde dus voor de zoveelste keer het water in het mandje te krijgen en het thuis te krijgen. Echter wanneer de jongen zijn grootvader naderde was het mandje weer leeg. Uitgeput zei de jongen: ?Kijk opa, het is zinloos om het water te vervoeren in een mandje!?

    De oude man zei: ?Dus jij denkt dat het zinloos is? Kijk naar het mandje o mijn kleinzoon.?

    De jongen keek naar het mandje en realiseerde zich voor het eerst dat er iets was veranderd aan het mandje. Het mandje was eerst vies met resten van steenkool en dergelijke, maar was nu schoon en rein van binnen en buiten.

    De grootvader zei: ?O mijn kleinzoon, dit is wat er met je gebeurt wanneer je de Koran leest. Misschien begrijp je niet alles wat er in de Koran staat, maar wanneer je de Koran leest, verander jij van binnen en buiten. Dit is het werk van Allah in ons leven.'

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    21-08-2010, 07:52 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    20-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het was maar een droom, maar het veranderde wel zijn leven!


    Het was maar een droom, maar het veranderde wel zijn leven!


    Bissmillahi rahmani rahiem

    Al vanaf mijn jeugd kreeg ik het benauwd in krappe ruimtes en ik verliet
    schreeuwend zulke plaatsen. Op latere leeftijd kwam ik erachter dat dit een
    ziekte was, maar ik kwam er jammer genoeg niet van af. Helaas moest ik of ik
    het nu wilde of niet eindelijk in zo'n krappe ruimte komen.........
    Ze hadden mij helemaal ingepakt met doeken en me geplaatst in een lange
    doodskist. De stemmen van de mensen om me heen kon ik heel goed horen en
    ondanks het feit dat mijn ogen gesloten waren kon ik ze op de een of andere
    manier zien.
    Hij is gestorven op jonge leeftijd, zeiden ze. Terwijl hij nog zoveel wilde doen. Ik wilde inderdaad nog heel veel doen. Ik had bijvoorbeeld nog geen eigen zaak voor mijn zoon kunnen beginnen, het geld van de t.v. en de auto had ik nog niet afbetaald.Een groot bedrijf beginnen en al mijn vrienden uitnodigen was nu slechts een droom. Bovendien had ik nog geen kolen en hout kunnen kopen voor de naderende winter en ik had de lekkende plaatsen op de zolder nog niet kunnen repareren. Toen ik bezig was met het op een rijtje zetten van alles wat ik niet had afgekregen schrok ik van een luidruchtige stem. Alsof deze door een microfoon kwam weergalmde het in mijn hoofd. Het is voorbij, zei de stem.
    Was het maar nog niet voorbij, dacht ik bij mezelf. Hoe heeft zo'n ongeluk
    mij kunnen treffen? Terwijl ik zo goed auto kon rijden. Ik probeerde te
    herinneren wat er was gebeurd; mijn vrienden waren om me heen en
    probeerde de deksel van mijn doodskist te sluiten. Om ze te stoppen wilde ik
    zo hard mogelijk schreeuwen maar ik kon me niet bewegen nog iets
    fluisteren. Een poosje later bevond ik me in het donker en keek naar een
    lichtstraal, die door de planken van de kist scheen. Paniekerig zei ik: Mijn god,
    wat zal er nu van mij terecht komen? Ik kon niet nadenken uit angst.
    Ondertussen bevond ik me op de schouders van mijn vrienden en al schommelend werd ik voort gedragen. Door de geluiden die van buitenaf kwamen kon ik opmaken dat het regende. Het geluid van de druppels verenigde zich met het gekraak van mijn doodskist. We gingen hoogstwaarschijnlijk maar de moskee voor het Djanazagebed. Moskee , dat deed me aan iets denken, Hoewel het dichtbij huis was en ik vijf maal per dag werd uitgenodigd voor het gebed, maar steeds had ik geen tijd kunnen vinden om er heen te gaan. Zoals ik altijd al had gezegd zou ik na mijn vijftigste beginnen met bidden en al mijn slechte eigenschappen waar iedereen zich over ergerde verlaten. Inderdaad, als dit ongeluk niet was gebeurd zou ik in de toekomst een perfecte moslim zijn geweest.
    De stem die ik voor de tweede keer hoorde (maar niet wist waar hij
    vandaan kwam) zei weer: Het is voorbij. Alles is afgelopen. Iets later werd
    mijn gebed gebeden en ik werd weer op schouders gedragen. We kwamen
    langs het caf? waar we voorheen met vrienden dagelijks kaartten en ik hoorde
    ze vrolijk lachen en dacht: Waarschijnlijk hebben ze niet gehoord dat
    ik gestorven ben. Toen de stemmen bijna niet meer te horen waren,
    voelde ik dat ik op een schuine manier gedragen werd. Zo wist ik dat we de
    helling af gingen naar de begraafplaats. De druppels van de regen, die met
    bakken uit de hemel vielen druipten door de gaten van mijn doodskist en
    maakten de doek waarmee ik bedekt was nat.
    Ondanks dit luisterde ik naar de stemmen die van buiten kwamen.
    Sommige vrienden hadden het over de effectenbeurs die gedaald was en
    anderen verheerlijkten de laatst gespeelde wedstrijd van het nationale
    voetbalelftal. Een van de personen die mijn kist droeg, fluisterde in het
    oor van degene naast hem: Net iets voor hem om op zo'n ongelukkige dag te
    sterven, we zijn kletsnat geworden. Het was toch niet waar wat ik hoorde.
    Het waren toch mijn vrienden! Mijn reis was na een tijdje afgelopen en mijn
    doodskist werd op de grond gelegd. Een paar armen pakten mijn lichaam beet
    en legden mij in een kuil. Liggend bekeek ik mijn omgeving. Oh, mijn god,
    was dit niet het graf? Waarom had ik er nooit eerder bij stil gestaan dat
    ik hier ooit terecht zou komen. Mijn stille hulpkreten kon ik niemand laten horen en ik voelde dat mijn vrienden zich haastten met het bedekken van mijn graf. Weer bevond ik me in het donker en ik begon hulpeloos te bidden. Mijn god, krijg ik echt geen kans meer om te worden zoals u wilt en om mijn graf te veranderen in een hemelse tuin.
    Weer herhaalde dezelfde stem, nog luider dan eerst: Het is voorbij,
    alles is afgelopen. Met een laatste poging kwam ik van mijn plaats en deed
    mijn ogen open. Ik lag in mijn heerlijke warme bed. Ik had dus een vreselijke
    nachtmerrie gehad. De dokter die een deur verder woonde probeerde
    mij wakker te schudden. Het is voorbij, schreeuwde hij steeds. Kijk maar het
    is voorbij. Je hebt niets meer. Ik probeerde langzaam rechtop te zitten. Ik was nat van het zweten en het leek alsof ik twintig kilo was
    afgevallen.
    Het regende buiten pijpenstelen, de bliksem en onweer schudden als
    het ware het hele huis. Ik probeerde tot mezelf te komen terwijl verbaasde
    blikken me aankeken en zei: Mijn god, ik ben u dankbaar tot in het diepste van mijn hart. Wat als u me nu geen nieuwe kans had gegeven om een goed mens te worden........?

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    20-08-2010, 07:34 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    19-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De oude man en de Engelen.

    De oude man en de Engelen.


    Het was tijdens een koude Ramadannacht dat Amar na een hevige woordenwisseling met zijn vader, zijn ouderlijk huis verliet om behalve een brief nooit meer van zich te laten horen. Vannacht, één nacht na 'Lailaat oulqadr' precies twee jaar geleden...

    Wanneer de oude man de moskee betreedt ziet hij om zich heen mannen die met hun kinderen zijn meegekomen. Vaders en hun zonen. De Ramadan is bijna afgelopen dus de gebedsruimte is niet zo vol meer als aan het begin van de vastenmaand. De oude man heeft dit ook gemerkt tijdens het ochtendgebed. De laatste ochtenden nam het aantal mensen dat komt bidden snel af. De afgelopen dagen heeft hij zelfs alleen gebeden. Hij heeft zich voorgenomen alleen de komende ochtenden lfjar in de moskee te bidden. Na het suikerfeest zal hij God voortaan thuis dienen. Zoals voorheen. Afgezonderd neemt hij plaats en ziet in zijn herinnering zijn eigen zoon naar binnen lopen om naast hem te komen zitten. Zijn weggelopen zoon Amar. Ooit het toonbeeld voor zijn Marokkaanse leeftijdsgenoten. Al zijn vrienden keken tegen hem op. Atheneum met uitstekende punten, artistiek, veelbelovend op vele vlakken en bescheiden maar vol overgave in het belijden van de Islam. Een lieve zachtaardige jongen die iedereen zou wensen als zoon. Tot hij in aanraking kwam met de verkeerde jongens... Gezwind ging hij over van sigaret naar joint richting fles. Levend in de illusie om op die manier zijn doelloosheid te lenigen. Elke week raakte hij wel in aanvaring met de politie. De eens geprezen jongen in verval geraakt en zich nagenoeg elke dag afzettend tegen God en ouders.
    Weemoedig vervloekt de oude man de duivel, staat op en bidt twee rak3aat. De imam is nog niet binnen. Na de tarawie7 wil hij snel naar huis. Hij praat na het bidden niet meer met de andere mannen buiten de moskee. Het leven is anders dan vroeger. Hij voelt dat men het hem kwalijk neemt dat zijn zoon weg is. De oude man voelt dat hij met andere ogen wordt aangekeken. En niets is erger voor een mens dan van je medemens het gevoel te krijgen dat je minder bent. De regen zorgt ervoor dat hij haastig loopt. Bij binnenkomst kust zijn vrouw hem op zijn voorhoofd. 'Wil je thee maken, het water kookt,' vraagt ze hem waarop hij bevestigend antwoordt. Na de thee reciteert hij samen met zijn zoontje Lahcen soeraats uit de Koran.

    Enige uren later wordt hij wakker op bed. Hij merkt dat zijn vrouw niet naast hem ligt. De slaapkamerdeur staat op een kier en hij hoort haar stem stilletjes wenen vanuit de woonkamer. Sinds haar Amar weg is staat ze 's nachts vaak op, om in haar eentje de leegte in haar hart te laten spreken. Langzaam gaat hij de trap af en in de hal vallen ze elkaar in de armen. 'Waarom? Waarom moet ik zo lijden? Mijn God, waaraan heb ik dit verdiend? Waar is mijn Amar, ik wil mijn Amar...' De oude man probeert haar te troosten zoals hij de afgelopen twee jaar vrijwel elke nacht heeft gedaan. 'Het is de wil van God, en in Hem geloven wij,' zegt hij drie maal waarna ze weer trachten te slapen.

    De laatste dag van de Ramadan is aangebroken. De vrouw van de oude man en zijn dochter Fatima staan de gehele dag in de keuken verschillende soorten koekjes te bakken voor morgen. Heel het huis ruikt naar rozenwater en gebakken koekjes. Die avond, tijdens de laatste tarawie7 voelt de oude man dat een gevoel van besluiteloosheid hem bespeelt. Hij voelt zich ondanks zijn leeftijd vrij goed als hij in de vroege ochtenduren de kou en wind trotseert om naar de moskee te komen. Toch weet hij dat de aanbrekende ochtend zijn laatste zal zijn waarin hij lfjar in de moskee zal bidden... Hij bedenkt dat als slechts een enkeling ook de moeite zou nemen om in de ochtend in het huis van God te verschijnen, hij zou blijven komen.
    'Asalaam a3laykoum, asalaam a3laykoum,' hoort hij de imam de gebedsgroet ter afsluiting van het gebed luid uitspreken waarna de menigte in de moskee zijn woorden eensgezind herhaalt.

    Die nacht voor het suikerfeest slapen de oude man en zijn vrouw sinds lange tijd weer goed. Zijn vrouw blijft dit maal de hele nacht op bed. Als hij wakker wordt om zich op te maken voor het ochtendgebed merkt hij dat al het licht in het huis aan staat. Vol verbazing loopt hij door het huis en vraagt zich af of één van zijn kinderen op is gestaan. Zowel zijn dochter Fatima als zijn zoon Lahcen slapen nog. Enigszins verward en mompelend doet hij alle lichten uit en loopt de badkamer in. Na zijn wassing opent hij de badkamerdeur en ziet tot zijn ontsteltenis dat nu het licht in de kamer van Amar brandt. Het vertrek ziet er verlaten en kil uit. Maar zodra hij de kamer binnengaat overmant een gevoel van rust hem waardoor hij besluit zich er verder niet druk over te maken. Hij maakt zijn vrouw wakker en haast zich naar de moskee. Zodra hij de moskee in zicht heeft, ziet hij er licht branden. 'Nouqta b nouqta ie7mel lwad! Allah oumma lakal7amd, vandaag ben ik niet de enige,' roept de oude man glimlachend. Bij het betreden van de gebedsruimte merkt hij dat er toch niemand is. Verbaasd en vol ongeloof vervloekt hij de duivel een aantal maal en begint zijn gebed. Nadat hij zijn laatste 'asalaam a3laykoum' uit heeft gesproken hoor hij van achteren in eentonig gezang 'asalaam a3laykoum, asalaam a3laykoum' klinken... Bang als hij is kijkt hij snel om zich heen. Niemand. Met het angstzweet op zijn voorhoofd loopt hij door de lege ruimte maar hij ziet werkelijk niemand. Toch voelt hij de aanwezigheid van iets of iemand in de moskee. In het midden van de ruimte hoort hij zacht geroezemoes dat steeds luider klinkt. Het zijn de verzen van 'ayaat al koersi' die worden voorgedragen. Maar door wie? Hij wordt bang en wil weggaan, maar zijn benen blijven stijf op de grond staan. Opeens hoort hij een zachte stem spreken:

    'Wees niet bang, wij zijn reine dienaren zoals u.'
    'Wees niet bang, wij zijn hier voor u namens God, zoals u hier bent voor onze Heer.'
    'Als u bidt, weet dan dat u nooit alleen bidt. Ook al bent u alleen.'
    'Als u de gebedsgroet uitspreekt, weet dan dat u altijd wordt teruggegroet.'

    'God, de Enige, de Vredelievende, de Barmhartige, de Rechtvaardige, verlos deze dienaar van zijn pijn. God, verlos deze broeder van zijn pijn.'
    'Het derde gedeelte van de nacht is voor aanbidders die Uw Licht zoeken. Het derde gedeelte van de nacht is voor smeekbedes van Uw dienaren.'
    'Het derde gedeelte van de nacht is voor verheerlijking van Uw Verhevenheid boven alles en iedereen. U bent alwetend, Heerser der werelden.'
    'God, de Enige, de Vredelievende, de Barmhartige, de Rechtvaardige, verlos deze dienaar van zijn pijn.'

    Na deze zinnen valt de oude man op de grond en begint zachtjes te huilen. Als hij vragen stelt aan de stem, krijgt hij geen antwoord. Opnieuw hoort hij koranverzen vanuit het midden van de ruimte... Snikkend neemt hij zich voor elke lfjar in de moskee te bidden. Slechts de dood zal hem in de ochtenden die hij nog te leven heeft tegenhouden, om de grond waarop hij loopt getuige te laten zijn van zijn bestemming. Plots ziet hij in een waanvoorstelling zijn zoon Amar de gebedsruimte betreden om naast hem te komen zitten. Het geroezemoes wordt steeds zachter en even later hoort de oude man enkel zijn hart bonken. Op de terugweg naar huis, dwalen vele vragen door zijn hoofd. Zal hij zijn vrouw vertellen over het licht of niet? Zal hij de imam raadplegen over de gebeurtenis in de moskee?

    Als de oude man in de buurt van zijn huis staat ziet hij wederom licht in zijn huis branden. Hij opent de voordeur en ziet in de keuken zijn vrouw staan met een betraand gezicht. De glimlach op haar gezicht vertelt hem dat de tranen tranen van vreugde zijn. 'Kijk eens in de huiskamer,' zegt ze zachtjes. Wanneer hij in de woonkamer kijkt ziet hij Amar op de bank slapen. Doorvoeld en vol blijdschap loopt hij naar binnen en gaat in tranen uitbarstend op zijn knieën zitten om zijn zoon te kussen.

    'Mijn zoon, ik heb je zo gemist. Als ik ooit iets verkeerds heb gezegd of gedaan, weet dan dat mijn bedoeling altijd goed is geweest.
    'God is mijn getuige, mijn zoon. Iets waar ik alleen van dromen kon, is echt! God is groot, God is groot, God is groot.'

    De oude man en zijn vrouw hebben Amar heel de ochtend vastgehouden. De familie had een onvergetelijk suikerfeest. Drie dagen later overleed de oude man. Zijn plotselinge dood werd door iedereen in zijn omgeving betreurd. Amar was maandenlang ontroostbaar. Voor veel mensen werd snel duidelijk dat de oude man een grote plaats achter had gelaten. Een eenvoudige, bescheiden en vrome man die iedereen zachtaardig bejegende is heengegaan en laat een vrouw en drie kinderen achter...

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    19-08-2010, 06:25 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    18-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dit zijn de tekenen van Allah. Wij dragen ze u voor naar waarheid.

    In Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle,

    Dit zijn de tekenen van Allah. Wij dragen ze u voor naar waarheid.

    In een grote stad waren de filosoof Badra en imam Mahdoeb niet alleen naaste buren maar ook elkaars beste vrienden. Op een dag zaten ze beide in de achtertuin en zoals gewoonlijk bespraken ze elkaars gebeurtenissen.
    Op een gegeven moment zei Badra: “Imam zoals je weet, twijfel ik aan het bestaande en ik koester twijfels over hun ontstaan. Mogelijk kun jij enig licht werpen in deze duisternis”.
    ”Laat maar horen, dan kan ik zien of ik een antwoord weet”.
    Daarop stelde Badra de volgende drie vragen:
    1_ Als God onzichtbaar is, hoe weet je dan dat Hij bestaat?
    Als God regeert en voor alles verantwoordelijk is, waarom zou de mens dan gestraft kunnen worden?
    3_ Satan is uit vuur geschapen, hoe kan het vuur hem dan pijnigen?
    ”Wat wil je: abstracte of concrete antwoorden?”
    ”Liefst concrete”; zei Badra
    Mahdoeb zei niets, bukte, raapte een stevige aardkluit van de grond en sloeg er zijn vriend mee op het hoofd. De wond bloedde en er groeide een bult op zijn hoofd. Hij was zo kwaad dat hij besloot om naar de rechter te stappen om een klacht in te dienen wegens mishandeling.
    De rechter vroeg aan de Imam: “heb jij Badra geslagen met een aardkluit?”.
    ”Ja, dat heb ik gedaan”.
    ”En waarom?”, vroeg de rechter.
    ”Hij wilde antwoord hebben op zijn drie vragen, en die heb ik hem gegeven. En wel op zijn verzoek, want hij wilde concrete antwoorden!”.
    De rechter vroeg aan Badra; “heb jij drie vragen gesteld en een concreet antwoord verlangd?”.
    ”Ja, dat heb ik maar ik heb hem niet gevraagd om mij te mishandelen!”.

    De rechter vroeg aan de Imam, “U zegt dat u met een slag al zijn antwoorden hebt beantwoord, terwijl niemand U om slaag heeftgevraagd!”
    “Dan wil ik nu graag weten welke vragen je hebt beantwoord met die harde kluit”.
    Hierop antwoordde de Imam, “Deze manier was de enige juiste reactie op zijn stomme vragen”. “Hij zegt, dat ik hem pijn heb gedaan. Ziet hij die pijn, of heeft hij hem gezien?”.
    De rechter vroeg Badra of hij de pijn heeft gezien?
    “Nee, maar ik heb hem gevoeld !”, antwoordde Badra.
    “Dat is het antwoord op de eerste vraag. We hoeven onze God niet te zien, want wij voelen zijn aanwezigheid”.
    En de tweede vraag: “als Allah voor alles verantwoordelijk is, waarom beschuldigt Hij dan mij?”. “En omgekeerd: waarom Allah verantwoordelijk stellen voor de ellende die we zelf aanrichten.
    Het is juist Zijn wens dat wij ons van de ellende bevrijden. Met andere woorden: wij zijn niet geschapen om te lijden maar om in vrij– en blijheid te leven en wij moeten geen ongewenste problemen over ons heen halen”.
    En nu de derde vraag. “Uit aarde is de mens geschapen en met een aardkluit sloeg ik hem. Hoe kan hij dan pijn voelen als aarde, aarde slaat. Zo zal Satan de pijn voelen van het hellevuur”.
    ”Alles is mij duidelijk geworden”; antwoordde Badra. “Ik trek mijn klacht in”.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    18-08-2010, 06:23 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    17-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Allah ziet alles

    Allah ziet alles



    Hasan had 3 zoons: Faroeq, Abdoellah en Qasim. Hij hield veel van ze. Hij wilde graag dat ze goede moslims zouden worden. Hasan was zelf een goede moslim. Hij deed zijn best om alle bevelen van Allah te volgen.

    Op een dag wilde Hasan zijn 3 zonen testen. Hij gaf ze elk een beetje snoep en zei: “Eet jullie snoep op een plaats waar je denkt dat niemand je kan zien, en als je dat hebt gedaan moet je terugkomen”.

    Faroeq nam zijn snoepjes en ging naar zijn kamer. Hij deed zijn kamer van binnen op slot en ging zijn snoepjes opeten, terwijl hij dacht dat niemand hem daar kon zien.

    Abdoellah ging naar de kelder van het huis en hij was zeker dat niemand daar was. Hij at zijn snoepjes in het donker.

    Qasim dacht steeds over een plek waar hij zijn snoepjes kon eten zonder dat iemand hem kon zien. Hij kon niet zo’n plek bedenken. Elke keer als hij een plek had bedacht, herinnerde hij zich dat Allah hem kon zien. Qasim at zijn snoepjes dus niet op.

    Faroeq en Abdoellah gingen terug naar hun vader en vertelden wat ze hadden gedaan. Qasim kwam ook terug en gaf de snoepjes terug aan zijn vader. Hij zei: “Er is geen plaats die geheim is voor Allah, dus ik heb de snoepjes niet opgegeten”.

    Hasan was erg blij met Qasim. Hij zei tegen Faroeq en Abdoellah dat ze van hun broer Qasim moesten leren. Hasan zei ook: “Lieve zoons van me, bedenk altijd dat Allah alles weet en dat Hij alles ziet. Hij is altijd met ons. Dus we mogen nooit iets slechts doen, ook niet stiekem!”

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    17-08-2010, 07:16 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    16-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik wil jullie een waar gebeurd (Allahoe a3laam) verhaal vertellen,

    Salaamoe Alaikoem broeders en zusters,

    Ik wil jullie een waar gebeurd (Allahoe a3laam) verhaal vertellen, waardoor insha Allah iedereen bewuster wordt van keuzes die die maakt.

    Er was eens een oude Man die in zichzelf dacht ik ga nu eens een goede moslim worden, dus hoe hij dacht, ging hij hoog in een berg helemaal alleen wonen om alleen Allah swt te aanbidden.
    De duivels (shitaans) die probeerden alles en nog wat om hem af te leiden, maar het lukt gewoon niet want die man had een sterke Imaan. De duivels die kregen hem niet van zijn plaats. De duivels die gingen naar de grootse 'duivelkoning' (Ibliss) en zeiden over die man. Ibliss zei ik zal jullie laten zien hoe het echt moet. De Ibliss die vermomde zich ook in een oude man en die kwam bij de man langs. Hij klopte aan en zei: Mag ik aub bij jou komen logeren want ik ben op reis en weet niet waar ik kan slapen? De man met een open hart die zei Marhaba je bent welkom kom binnen mijn vriend. Ze dronken samen thee en baden samen. De volgende dag vroeg de man (Ibliss) weer: zou ik aub nog een dag bij jou kunnen slapen, want ik vind het echt gezellig bij jou. De man die was blij en zei: ik heb zo lang geen bezoek gehad blijf maar tot jij weg wilt gaan. De man (Ibliss) die zei jij bent echt een goede man ik denk doordat jij zo gelovig bent dat jij mensen beter kunt maken met de hulp van Allah
    er is hier een dochter van de koning die bezeten is door de duivel misschien kun je haar helpen, je zult dan veel worden beloond door de koning. Ondertussen had de Ibliss tegen de andere duivels gezegd: jullie moeten in de dochter gaan en 'bezet' haar lichaam. De Ibliss is naar de koning gegaan en zei: Oh koning, ik ken een hele goede man die goed gelovig is misschien kan hij jou dochter genezen. Die dag ging Ibliss met de koning, dochter, en zijn leger naar de berg om de dochter te laten genezen, maar de Ibliss had de andere duivels gewaarschuwd als de man een Doe'a zegt moeten jullie gelijk uit de lichaam van de dochter van de koning gaan.
    De koning klopte aan bij de man en zei: ik heb gehoord dat jij mensen weer beter kunt maken.
    De man zei: ik kan het proberen Allah (swt) zou mij misschien helpen. Ibliss zei: De man heeft dagen nodig ga terug Koning met je leger en de volgende dag zal de man jouw dochter brengen. De koning vertrouwde de man en ging terug met zijn leger. Toen de man Doe'a en wat Soera zei gingen de duivels uit haar lichaam. De Ibliss die zei tegen de man: Oh gelovige je bent hier nu jaren in de berg, Allah
    aan te bidden. Kun je niet 1 keer met de dochter van de koning gaan? Na een tijdje is het Ibliss toch gelukt om de gelovige man over te halen. Dus de man deed het met de dochter van de koning. Na afloop had hij spijt, heel veel spijt. Hij vroeg om raad aan de man (Ibliss) en vroeg wat hij moest doen. De man zei: De koning zal er achter komen en jou vermoorden, vermoord de dochter en begraaf haar hier en zeg tegen de koning dat zij naar huis is gelopen, misschien dat zij is verdwaald. Zo gezegd zo gedaan. Na 2 dagen kwam de koning met zijn leger naar de gelovige man toe en vroeg waar zijn dochter was. De man loog en zei: jouw dochter is gisteren naar huis gelopen. De Ibliss zei: NEEE hij liegt, hij heeft haar vermoord en daar begraven! De koning graafde op de plek die aangewezen werd en daar zag hij zijn dochter liggen. Hij heeft de gelovige man gekruist en zei: dit is je verdiende loon je zult doodgaan en naar de Hel gaan. De koning ging weer weg met zijn leger. De man die daar hing vroeg aan de man (Ibliss) om hem te helpen. De man (Ibliss): zei ik help je alleen als je in plaats van Allahoe Akbar (Allah is de grootste) zegt, zeg je Ibliss Akbar ( Ibliss is de grootste) de man dacht, Ik zeg het ff en dan kan ik Allah swt vergeving vragen en verder gaan met Hem te aanbidden. Zo gezegd zo gedaan, de man zei 'Ibliss Akbar' en de man (Ibliss) heeft hem daar vermoord. De man is direct naar de Hel gegaan, met veel zondes.
    1) hij heeft de dochter verkracht
    2) hij heeft de dochter vermoord
    3) hij heeft tegen de koning gelogen
    4) en het ergste, hij zei 'Ibliss Akbar'

    4 grote zonden, zoveel jaren Allah
    aanbidden, heeft ook geen nut aan gehad. Hierbij wil ik zeggen, denk goed na wat je wilt (doen) en houd altijd deze voorbeeld in je hoofd, want de man heeft wel die zondes gepleegd met (denk ik) de gedachten: insha Allah als dit voorbij is ga ik Allah (swth) vergevenis vragen en Hem extra aanbidden, (maar ondertussen ging hij gewoon nog door met de zonden om zo gauw van de problemen af te zijn), maar daar kan het dan te laat voor zijn, want je weet nooit wanneer jij dood gaat.

    Dus denk goed na wat je wilt doen en je moet niet denken van oh later word ik een goede moslim, want misschien leef je niet meer en dan heb je ook een grote probleem. Realiseer je dat de Dag Des Oordeels bijna zover is.

    Ya moqaliboel qoloeb tabiet qoloebena 3alaa dienek,

    Wa alaikoem Salaam wa rahmatoelahie wa barakatoeh


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    16-08-2010, 07:28 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    15-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hebben jullie ooit zo'n vriend gehad ?

    Hebben jullie ooit zo'n vriend gehad ?

    Hij dacht steeds na. Hij zweeg meer dan hij sprak. Hij sprak nooit zomaar. Wanneer hij sprak, gebruikte hij nooit te veel of te weinig woorden.

    Hij werd nooit kwaad omwille van wereldlijke aangelegenheden, noch omwille van persoonlijke zaken. Hij dacht nooit aan wraak nemen. Hij sprak nooit kwaad. Hij was van nature vergevingsgezind.

    Niet alleen vergaf hij zijn vijanden, maar hij respecteerde en waardeerde hen tevens.

    * Hij onthield zich van 3 dingen:

    Hij discussieerde met niemand, hij sprak nooit veel, hij hield zich niet bezig met nutteloze dingen.

    Hij brak nooit de hoop van hen die hoopten. Hij uitte nooit openlijk zijn afkeur.

    Hij berispte niemand, noch in het bijzijn van die persoon, noch in diens afwezigheid. Hij onderzocht nooit de fouten van anderen. Hij luisterde zo aandachtig naar diegene die het laatst sprak, alsof deze de eerste was die het woord voerde.

    Wanneer men lachte om iets, lachte hij mee en wanneer men zich verwonderde over iets, verwonderde hij zich mee.

    Hij weigerde om lofbetuigingen aan zijn adres te aanvaarden, indien deze niet op waarheid berustten. Hij was steeds vastberaden en charismatisch. Wanneer hij sprak, luisterde iedereen. Zijn woorden waren zo helder en zo betoverend als parels en diamanten.

    Wanneer hij een wandeling maakte met anderen, liep hij altijd in de achterhoede. Zijn stappen waren levendig en vastberaden. Hij wankelde niet bij het lopen. Zijn passen waren groot en krachtig. Hij boog zich een klein beetje naar voor, alsof hij een helling afdaalde. Hij liep rustig, met grote zelfzekerheid en harmonie.

    Hij weigerde niemand die hem om hulp vroeg. Ooit had hij een vriend die jonger was dan hem bij diens schouders vastgepakt en gezegd: " wees nederig en bescheiden, zoals een reiziger".

    Hij had steeds een rustige en glimlachende uitstraling. Hij gebruikte zelfs geen slechte woorden, hoewel die in het dagelijks taalgebruik van zijn tijd ingeburgerd waren. Zelfs op zeer woelige en stressvolle momenten bleef hij beleefd en verhief hij zijn stem niet.

    Hij at samen met de armste mensen. Men kon hem zelfs niet onderscheiden van hen. Hij at wat hij kreeg. Hij maakte geen onderscheid. Hij droeg besheiden en onopvallende kledij. Hij onthield zich van opschepperij en van pracht en praal.

    Hij wendde nooit zijn hoofd af wanneer hij sprak of aangesproken werd. Hij zat nooit op een geprivilegieerde plaats.

    Wanneer hij zijn huis verliet, zei hij: "God, behoed mij ervoor de juiste weg te verlaten of gedwongen worden te verlaten, behoed mij ervoor onrecht aan te doen en aan onrecht te worden blootgesteld, behoed mij ervoor onrespectvol te zijn en onrespectvol behandeld te worden."
    Hij was geen gewone mens, maar hij leefde wel als een gewone mens.


    Hij was de profeet...."Mohammed"!!!!!

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    15-08-2010, 06:49 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    14-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De dag in het graf koud en eenzaam!?




    De dag in de graf, koud en eenzaam!?

    Gewassen en naakt onder een symbolische wit doek wordt je gedragen van de Moskee naar je graf.
    De hele tocht lang zullen de aanwezigen de (shahadaat) blijven oproepen.
    Eenmaal aangekomen bij jouw graf zullen alle aanwezigen zwijgen en een iemand zal nog een paar (Ayat) uit de heilige Quran reciteren, en gezamelijk zullen zij om jouw vergiffenis aan Allah vragen
    Schep voor schep zal er zand van het grond waarvan je bent gemaakt door de Schepper op je gegooid worden.

    Langzaam zal je verdwijnen onder de grond met niets anders dan je daden, op de achtergrond horend wegsleurende voetstappen...
    Plots voel je je weer levend en wil je opstaan en stoot je je hoofd tegen de grond, telleurstellend besef je dat het te laat is...
    Je denkt bij jezelf waarom heb ik niet nagedacht over deze dag, en waarom heb ik me zelf niet voorbereidt op deze eenzame dag.....
    die nog lang niet afgelopen is.........

    Daar komen ze dan de 2 engelen van allah Monkir en Monakir, deze 2 engelen zullen jou 3 vragen stellen die je in de praktijk makkelijk zou kunnen beantwoorden.
    Maar nee hoor op deze dag zullen deze antwoorden uit je hart moeten komen, en owee als je een van deze fout beantwoordt. Zij zullen jou hiervoor straffen met een knuppel waarin alle kracht van het universum zit, en daarmee slaan. Zo hard dat je kilometers dieper de grond inzakt...
    En de aarde zal jou dan vragen waarom je deze daden op haar rug hebt gezondigd.
    Na deze afstraffing zal jouw graf krimpen en krimpen todat je helemaal geen ruimte hebt om te bewegen, hierbij zal elke dood begraven persoon een metgezel krijgen in zijn graf.
    Als jij goed ben geweest zal deze metgezel heel lichtvol zijn, en zal schijnen met (Nor).... Hierbij krijg jij een beeld van de entree van het Paradijs te zien. MAAR ben jij SLECHT geweest dan zal jij een onvoortstelbaar vuile, vieze, lelijke, onuitstaanbare, exotische, uitheemse wezen met jou in de graf krijgen die jouw zal treiteren met vele scherpen voorwerpen, kortom heel afschuwlijk.......
    Samen met dit wezen zal jij een beeld voor je krijgen naar een plek in HEL........
    Al schreewend en huilend moet jij wachten op de Dag des Oordeels, wachtend op de vonnis van Allah swt.

    Is deze dag aangebroken dan zullen wij allemaal rijzen vanuit de grond waarbij sommige van ons zullen lijden in de graf....
    Allemaal gelijk en even oud zullen wij zonder kleding of enig beschermend voorwerp wachten tot Allah swt zal dalen met zijn (Arsch) macht en troon....
    Allah zal ons een vraag stellen, Ik ben de koning en waar zijn de andere koningen....
    Allemaal, ik jij en Bush Pamela anderson wij zullen allemaal met open monden zwijgen en kijken naar deze wonderbaarlijke vertoning....
    God zal de zon laten dalen tot ongeveer 1 potlood boven ons, de bergen worden zand het water wordt vuur...
    alles zal worden verwoest door de hitte, de goede moslims en moemin zullen een beschermend kap over zich heen krijgen, de andere gelovigen zullen verdrinken in hun eigen zweet...
    keer op keer want de echte dood is voorbij....

    Wij vragen Allah om vergiffenis en flikken alles daarna weer nog een keer, dat is spelen met de God allemachtig.
    Dit is ten strengste verboden, veel van onze broedres en zusters vooral weten dit nog niet, Vergeet niet : Wij komen van Allah en tot Hem is onze terugkeer.



    Wees in de wereld alsof je een vreemdeling
    of reiziger bent...
    Als het avond word verwacht dan niet dat het weer ochtend wordt...
    En als het ochtend word verwacht dan niet dat het weer avond word... Gebruik je gezondheid voordat je ziek bent en je leven voordat je ziek bent en je leven voordat je dood gaat.







    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    14-08-2010, 07:06 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    13-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Shaytan stelt voor om naar de waarzegger te gaan.

    Shaytan stelt voor om naar de waarzegger te gaan.

     

    Daar aangekomen zien ze veel bezoekers in de wacht ruimte. Ze lachen zich een breuk om de mensen hun verzoeken. Beide shaytans vertellen leugens in de oren van de waarzegger, en die laat de mensen nog meer dwalen.
    De shaytan met het kroontje vraagt opeens aan de ander “Wanneer is de laatste keer dat je werd achtervolgt door een vuur vlam?” De ander antwoord “Oh laatst nog, ik wilde afluisteren wat er gezegd werd tussen hemel en aarde en toen zag ik een onwijs grote engel die een vuurbal naar me toe schoot. Ik ben nog nooit zo bang geweest! Grappig hé, dat de mensen op aarde denken dat het een vallende ster is en dat sommigen dan nog wensen doen ook! Hahaha!”
    De shaytan met kroontje krijgt honger en ze gaan samen de wachtkamer in. Daar zit iemand met zijn linkerhand te eten. De shaytans eten met diegene mee en vullen er lekker hun buikje mee.

    Ze praten een poosje over hun projecten. De shaytan kent een jongen die drugs handelt en erover denkt om te stoppen. De andere shaytan zegt “Je moet ze pakken met armoede. Zeg dat hij arm word als hij stopt, dat doe ik altijd. Laatst ook weer, een jongen werkte in een club aan de bar. Hij hoorde van iemand dat het niet goed was en wilde er mee stoppen, maar ik maakte hem zo gek met armoede, en dat het werk was en dat werken goed was en zo, tot hij besloot er te blijven werken. Oh alcohol is zo gruwelijk slecht. Als iemand drinkt is het echt feest, dan treed zijn imaan uit zijn lichaam en dan weet hij niet meer wat goed of slecht is!”

    Ze nemen afscheid van elkaar. De shaytan met het kroontje gaat proberen mensen van het avondgebed af te houden door ze zo moe te maken dat ze het over willen slaan. De shaytan met het kroontje denkt opeens na over een jongen die geld wil geven aan een goed doel. Shaytan wil de tip van zijn vriend nu in de praktijk brengen. Hij sprint naar die jongen die nog een beetje twijfelt over het bedrag wat hij op de acceptgiro van islamic relief wil schrijven en fluistert hem in “Je bent nog een student, je hebt niet zo veel geld, en je hebt al een hele tijd geen nieuwe schoenen meer gekocht. Als je gaat werken laten kan je wel geld geven maar nu niet!” De jongen verscheurt de acceptgiro en de shaytan is helemaal blij! Hij sprint naar de andere shaytan en bedankt hem voor de tip! Hij zegt ook “Als hij wel de acceptgiro had ingevuld dan zou hij dat geld teruggekregen hebben op een andere manier, of in hasanaat, maar wij moeten ze laten dwalen. Stel je voor dat hij wel geld had gegeven dan was een zonde uitgewist of had hij een extra punt erbij, en dan was hij dichterbij het paradijs en verder van de hel!” De shaytan met het kroontje bedacht opeens dat hij nog iemand van het avondgebed moest weerhouden. Hij trok een sprintje maar zag dat hij al te laat was, het gebed was al voltooid. Hij baalde als een stekker. Toen de man de Qur'an op wilde pakken fluisterde de shaytan hem in “Je moet slapen joh, je kan de Qur'an ook morgen nog lezen” maar de man zei voor het reciteren “a'oedzoe billahi mina shaytan irajiem” en de shaytan kreeg echt overal pijn. Hij ging gauw een eindje verderop staan. Shaytan kon het niet uitstaan dat de man Qur'an reciteerde, hij kon niet meer dichtbij komen wat hij ook probeerde. Toen kwam de man bij een aya waarin je sudjud moet doen, de shaytan hoopte dat hij het niet zou doen maar toen de man meteen na de sudjud aya ging knielen werd de shaytan helemaal gek. Hij ging huilen en zei “Dan, toen Allah mij vroeg om te knielen voor Adam weigerde ik en deze man moet knielen voor Allah en weigert niet!” Huilend ging hij weg!

    Op zoek naar slachtoffers loopt hij door de straat en gaat een kamer binnen. Hij ziet een jongen in bed liggen die voor het slapen gaan geen woedoe heeft gedaan en geen dou’a heeft gezegd en geen surah heeft gereciteerd. Shaytan denkt 'Ik ga zijn ziel pakken en laat hem dwalen in een nachtmerrie!' De jongen zijn ziel is in angst, zijn ademhaling is onregelmatig van zijn droom, en de shaytan ligt dubbel van het lachen. De jongen heeft de gehele nacht last van nachtmerries, de ene na de andere. Hij word niet wakker voor het Fajr gebed en de shaytan begint in zijn oor te plassen. De shaytan lacht keihard en zegt “Ik ben manneke pis, en ik pis in de oren van degenen die niet opstaan voor het ochtendgebed. Ik ben manneke pis en ik gebruik de oren als toilet, blijf maar lekker in je bed.” De jongen staat vermoeid en kapot op en begint te gapen zonder zijn hand voor zijn mond te doen en maakt daar geluid bij. De shaytan moet keihard lachen om het geluid. Shaytan heeft wel zin om bij hem te blijven. De jongen loopt naar de keuken en begint te eten zonder Bismillah te zeggen. Shaytan eet lekker mee. De jongen denkt na over het sollicitatie gesprek wat hij straks heeft. De shaytan fluistert hem in “Nee joh, deze baan is veel te min voor je, blijf lekker chillen. Werken kan altijd nog.” De jongen besluit niet naar het sollicitatiegesprek te gaan en gaat in plaats daarvan met een vriend de stad in. De shaytan is blij dat hij vrienden heeft van dat soort, want die helpen elkaar in het dwalen.

    Shaytan kwam een mede shaytan tegen die net terugkwam van Iblies, die zijn troon boven het water heeft. Die shaytan zei “Iblies heeft gezegd dat er iemand is die over ons schrijft, en die dit doorstuurt via de mail. Hij zei dat we diegene moeten stoppen en dat we hem moeten toefluisteren dat het niet goed is!” En eerlijk waar, ik hoorde zo'n stemmetje dat zei “Wat je nu doet is niet goed, je praat over een onzichtbare wereld waar je geen weet van hebt” Maar die verhaal is gebaseerd op vele overleveringen, hadith en Qur'an verzen.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    13-08-2010, 06:55 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    12-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De roze jongeling

    De roze jongeling

     

    Men zegt dat er eens een jongeman leefde, wiens moeder haar hele leven aan hem had gewijd, omdat zijn vader vroeg was gestorven. Hij wist dat zijn vader een rijk man was geweest en een vermogen bezeten had. Maar de oude vrouw bewaarde dat vermogen in een kist achter slot en grendel en had de sleutel om haar nek hangen. Toen haar zoon de leeftijd van een man had bereikt, huwelijkte ze hem uit en de jonge vrouw kwam bij hem. Steeds weer kreeg ze een kind, elk jaar opnieuw. Er waren nog maar zeven, acht jaar voorbijgegaan, of hij had al acht kinderen.

    Ze werden achtervolgd door armoede en werden armer en armer, tot ze bijna van de honger stierven. Ze verkochten de stromat - Allah sta ons bij - ze verkochten de matras, tot er niets meer over was. Toen ging hij naar een vriend, ging zijn winkel binnen en sprak tot hem: "Beste buurman, ik wil je vertellen over mijn vrouw en mijn moeder. Bij Allah, ik weet dat mijn vader veel geld had. Mijn vader was erg rijk, hij was parfumhandelaar, had een drukke zaak en bracht al het geld mee naar huis. Toen hij stierf heeft mijn moeder het genomen. Een paar dagen geleden is een van mijn kinderen gestorven. Ik wilde hem een paar druppels suikerwater geven, maar ze wilde het ons niet geven. Ik ben de buurt afgelopen om wat suiker, maar men zei dat er geen suiker was. Wat moet ik doen? Beste man, ik moest naar je toe komen." De buurman stelde hem voor: "Zeg je moeder: ik wil je uithuwelijken." - "De hemel beware me. Wat bedoel je?" vroeg hij. "Mijn moeder is toch al tachtig jaar." - "Zeg het haar," herhaalde de koopman, "en je zult zien dat ze het geld tevoorschijn haalt." Hij antwoordde: "Beste vriend, mijn moeder is een oude vrouw, die de hele dag op haar bidkleedje doorbrengt."

    Toen hij thuis kwam, zag hij haar zitten, krom met een bochel op haar rug en een doek om haar hoofd, een oude vrouw die aan het bidden is, een tachtigjarige. Hij sprak tot haar: "Moeder, ik wil je een verhaal vertellen, maar bij Allah, ik schaam me ervoor je het te vertellen." Ze sprak: "Maar lieve zoon, waarom zou jij je schamen? Daar is toch geen reden voor, mijn beste! Spreek op, lieve zoon! Mag iemand dan iets voor zijn moeder verzwijgen?"

    Hij zei: "Lieve moeder, er is een man uit Aleppo gekomen, die eens een grote familie had. Die werd getroffen door de pest; de vrouw en de kinderen stierven, zijn hele familie stierf. In zijn verdriet heeft hij de deuren van zijn huis vergrendeld, zijn voorraadkamers afgesloten en is hier naar toe gekomen. Hij zoekt onderdak in de stadswijken. Ik heb met hem het avondgebed gedaan. Lieve moeder, ik heb medelijden met hem, omdat hij niemand heeft." Ze zei: "Maar mijn zoon, breng hem toch hier!" De zoon vervolgde: "Hij zoekt bij wijze van spreken een braaf meisje dat voor hem zorgt, al het goeds voor hem wil en bij hem komt als hij 's nachts slaapt. Moeder, ik weet niet over wie ik hem moet vertellen. Misschien kan ik hem over jou vertellen, lieve moeder." Ze sprak: "Maar mijn zoon! Moet ik op mijn leeftijd, aan het eind van mijn leven, nog een bruidegom nemen?" Hij antwoordde: "Ja, lieve moeder, er staat je niets in de weg. Wat is er voor bezwaar tegen?" Ze sprak: "Mijn beste, bij Allah, ik schaam me alleen al bij de gedachte." Hij antwoordde: "Je hoeft je echt niet te schamen." En zij sprak: "Moge Allah je weg effenen. Moge hij je weg groen en voorspoedig maken, mijn zoon! Moge er uit de aarde bronnen voor je gaan stromen en uit de hemel de zegen op je neerdalen! Voorwaar, je zult Allah je hele leven lang welgevallig zijn. Ga, mijn zoon! Je zult voor je goede daad voor een arme man beloond worden. Moge dat een geoorloofde zaak dienen. Het is goed! Het is geoorloofd! Neem hem maar mee." - "Tot morgen," zei hij. Hij stond vroeg op en sprak: "En moeder, moeten wij hem wel halen, terwijl wij in ons huis geen stromat, pan, een stuk brood of wat suiker hebben om voor hem een glas limonade te maken?" - "Wacht, mijn zoon, wacht," zei ze, "laat ik eens kijken of ik misschien nog een paar centen heb." Ze liep naar de kist, deed hem open en haalde, vier, vijf gouden ponden uit een kous. Ze sprak: "Haal een stromat, een tapijt, meel en brood en nodig hem uit." Hij antwoordde: "Laten we hem eerst vanavond maar eens laten komen. Kom bij ons, laat je wat aan hem zien. Hul je daarbij in je gebedskleed!" Ze zei: "Ja goed, moge jij je moeder overleven, lieve Muhammad! Moge er uit de aarde bronnen voor je gaan stromen en er uit de hemel zegen op je neerdalen. Moge Allah je kracht en hulp geven, Muhammad. Moge Allah je een lang leven en een groot vermogen schenken. Mijn beste, er is niemand zoals jij, Muhammad!"

    De vrouw stond op. Hij haalde twee, drie pond pompoenen en aubergines, hij haalde twee, drie kilo rijst en een kilo vlees, hij haalde een stromat en kussens, en hij haalde voor zijn vrouw meel om te bakken, ongeveer drie, vier pond. Zijn vrouw wist van vreugde niet hoe ze het had: "Moge je Allah plezieren, schoonmoeder, moge je hem plezieren. Het is jouw wil dat Allah je deze goede man heeft gezonden!" De zoon sprak: "O moeder, hij is zo rijk! Hij is zo rijk dat je zult zeggen: "Genoeg." Ze zei: "Moge Allah je bij staan, mijn zoon, moge jij je moeder overleven."

    Hij spreidde matrassen en tapijten uit, en ze bereidde alles voor om hem te ontvangen. Hij zou 's avonds komen en bij hen blijven eten. Er was nog geen huwelijksovereenkomst, hij zou alleen komen om de avond bij hen door te brengen, zodat zij hem een beetje leerden kennen. De zoon ging naar zijn buurman en zei hem: "Beste buurman, kom mee! Je hebt ons in deze zaak verwikkeld, help ons nu om die verder af te wikkelen." Hij was een man van middelmatige lengte en zeventig jaar oud, een met een tulband gesierde, ernstige man, een mekkaganger.

    Hij kwam en klopte aan de deur. Ze deed juist het gebed bij zonsondergang. Ze hadden de kussens voor de dag gehaald en op de grond uitgespreid. Ze sprak tot de vrouw van haar zoon: "Schoondochter, oogappel van je schoonmoeder, haal wat make-up voor mij." Ze maakte haar gezicht op - o wat werd het mooi. "Breng mijn hoofddoek!" Ze deed de hoofddoek en een gordel om, maakte zich mooi, legde de gebedsdoek om haar schouders en ging zitten. Ze lieten de buurman in het midden plaatsnemen, terwijl haar zoon aan de ene kant en zij in de andere hoek ging zitten.

    Alles was voorbereid om geld van haar los te krijgen. De moeder sprak: "Muhammad, Allah moge je vruchtbaar maken, jij en je kinderen. Moge Allah de aarde die je in je handen neemt in goud veranderen! Muhammad, er is niemand zoals jij, mijn beste!" En ze vleide ook de man: "Mijn beste, zoals jij is er niet een! Mijn beste je bent een goede man! Wat heeft Allah je naar goede mensen gebracht! De goede komt naar de goeden. O, mijn oogappel, mijn beste, moge jullie Allah welgevallen. Moge Allah eensgezindheid scheppen tussen jou en mijn zoon! Mijn beste, ik heb hier ook een schoondochter zonder weerga. We behoeden haar als onze oogappels." Hij sprak: "Zeker, zeker, laten we het beste ervan hopen. Mijn beste, we vertrouwen op Allah, we vertrouwen op Allah!"

    Omdat de huwelijksovereenkomst de volgende dag opgesteld zou worden, accepteerde hij intussen haar toestemming. Er stond niets op schrift, alles bestond uit louter leugens. Hij zou de volgende avond weer terugkomen. De zoon sprak: "Kom, breng de avond bij ons door, mijn beste!" Hij stemde ermee in en ging naar huis. De roep voor het avondgebed weerklonk. De oude vrouw vroeg: "Wanneer komt hij? Hij komt om 7 uur, om half negen."

    Tot haar schoondochter sprak zij: "Jij oogappel van je schoonmoeder, doe de kist open. Daarin ligt een zijden laken van je schoonvader. Ik heb het al heel lang bewaard voor mijn dood. Haal het eruit! Oogappel van je schoonmoeder, spreid alle matrassen uit!" Ze spreidde ze uit. De vrouw was krom. Ze hield zich vast aan het bed en sleepte zich naar de kist. Van haar halsband haalde ze een sleutel af, die een handbreedte lang was en opende daarmee de kist - je kunt je niet voorstellen hoeveel schatten ze daar wel niet had! Ze nam er een hoed suiker uit, die zóó groot was. Twee dagen tevoren was haar kleinkind gestorven en ze had tevergeefs naar wat suiker gezocht. Vroeger had men suikerhoeden als een steen, waarop men met een stuk ijzer sloeg, tot ze verbrokkelden. Ze haalde nu zo'n suikerhoed tevoorschijn en sprak tot haar schoondochter: "Als de man komt, maak dan een glas limonade voor hem, oogappel van je schoonmoeder. Moge jij en je man Allah behagen! Er is - bij Allah - niemand zoals jij en je man!"

    Toen de buurman binnenkwam, was de zoon erg blij en hij sprak tot hem: "Kom, rond vanavond de zaak af, beste vriend. Moge Allah je goede tijden brengen!" De man ging op de drempel van de ingang zitten en de oude vrouw sprak tot hem: "Doe de deur dicht, mijn beste. Zeg eens, hoe heet je?" - "Ik heet Muhammad," antwoordde hij. Ze sprak: "O, mijn twee Muhammads! Moge Allah de Muhammads hun leven lang zegenen. Maar mijn beste, kom toch binnen. Bij Allah, je maakt mijn hart bedroefd." Ze bleef op het bed zitten, een oude, kromme vrouw, die niet kon opstaan. "Mijn beste, kom toch binnen," herhaalde ze. En hij antwoordde: "Ja, ik kom eraan."

    Haar zoon ging met zijn vrouw naar zijn kamer, maar daar zaten ze te luisteren. De buurman sprak: "Ik wil... maar... Umm Muhammad, er is vanavond iets dat me bedroefd maakt. Toen ik hier naar toe kwam, kreeg ik net een wissel die ik moet betalen. Het zijn in feite twee wissels, de een meer dan 250 gouden pond en de ander meer dan 450 gouden pond. En op het moment heb ik niets. Ik zal naar Aleppo reizen en wat tegoeden te gelde maken. Ik moet.. ik heb daar in Aleppo een vermogen, goed opgeslagen, in winkels achter slot en grendel bewaard. Maar nu heb ik net die wissel gekregen en er stond: "Betalen of in arrest?" Moet ik nu worden gearresteerd, terwijl ik vanavond het huwelijk met je heb gesloten?" Ze sprak: "Doe de deur dicht, zodat mijn zoon niets kan horen en kom mee." Hij deed de deur dicht. Toen deed ze haar kist open, haalde de kous eruit en telde en telde. Ze telde 700 gouden ponden uit en zei: "Hier, laat ze niet zien! Bind ze in een zakdoek. Ga meteen die wissels betalen. Maar blijf niet lang weg!" - "Nee," antwoordde hij en vervolgde: "Ik zal je mijn hele vermogen geven en je spoedig, zo Allah dat wil, naar Aleppo brengen." Zij sprak: "Ja, ga nu. Er is niemand zoals jij!"

    De man ging zijns weegs. Toen hij het huis uitging, volgde de zoon hem. "En?" vroeg hij, en de buurman gaf hem het geld met de woorden: "Hier, beste vriend, neem het. Allah staat er borg voor, ik weet niet hoeveel het is. Neem het!" Hij kreeg een zakdoek vol ponden - bedenk, mijn vriend, in die moeilijke tijden was een zakdoek vol goudstukken uniek. De zoon sprak: "Beste vriend, moge Allah je met een lang leven zegenen! Je hebt me een grote dienst bewezen! De luizen en wormen hadden mij - bij Allah - bijna opgevreten. Ik en mijn kinderen waren bijna dood van de honger." De buurman antwoordde: "Ja goed, ik hoop er het beste van."

    De zoon ging naar binnen naar zijn kamer en viel in slaap. Zijn moeder vermoedde niet dat hij het geld had gekregen. Ze lag in haar kamer en wierp zich in haar bed onrustig van de ene zij op de andere. Het werd, negen, tien, elf, twaalf uur; de klok sloeg één. Toen vroeg ze aan haar zoon: "Muhammad, moge jij je moeder overleven, slaap je?" - "Wat is er moeder?" antwoordde hij.

    Ze sprak: "Mijn beste, de man is weggegaan, ik weet niet waarheen. Hij zou gauw terugkomen." Ze zei niet tegen hem: "Hij is weggegaan om een wissel te betalen." Ze zei alleen: "Hij is weggegaan, ik weet niet waarheen." Hij stelde haar gerust: "Lieve moeder, hij heeft het druk en veel af te handelen; hij zal vast gauw komen. Ga toch slapen, moedertje!" Ze viel in slaap. Het werd twee uur. Daar sprak zij: "Muhammad, mijn beste, het is een vreemdeling. Zou hij niet verdwalen? Moge jij je moeder overleven! Sta op en ga hem zoeken."

    Hij antwoordde: "Ga toch slapen, moedertje. Het is een man die veel te doen heeft. Hij zal vast gauw komen." Ze was een poosje rustig, en riep toen nog eens: "Muhammad, mijn zoon, sta op! Let op of hij niet komt, mijn beste!" Hij antwoordde: "Lieve moeder, hoe kan hij nu zo snel komen? Hij komt vast pas tegen de ochtend." Ze zweeg.

    De tweede oproep tot het gebed weerklonk: "O gij die bidt!" Toen zei ze: "Sta op mijn zoon, laten we hem gaan zoeken!" Hij vroeg haar: "Wil je meegaan, moedertje?" - "Ja, ik ga mee. Kom!" antwoordde zij. "Kun je dan lopen?" vroeg hij. "Nee, dat kan ik niet," zei ze, "maar laat me op je rug zitten." Hij nam haar op zijn rug; haar ene heen bengelde rechts en het andere links, en zo liep hij voort. Ze beval: "Roep!" - "Wat moet ik roepen? En waar moet ik beginnen te roepen, moedertje?" Ze sprak: "Begin in de straat Aboe l-Fida. Loop vanaf hier langzaam naar beneden naar de stad en roep: "Wie heeft een roze jongeling gezien met een groene tulband, de bruidegom van één nacht, die de vreugde van het huwelijk niet smaakte? O weh, o weh!"

    Hij riep zoals zij dat had gevraagd en na iedere roep klaagde zij: "O weh, o weh, o weh!" Hij liep maar door en riep maar, tot ze aan een schoepenrad kwamen - ik weet niet of jullie dat rad kennen; hoe moet ik dat weten? Toen ze bij het schoepenrad kwamen, waar een brede kade is, had de buurman juist het ochtendgebed verricht en hij kwam uit de moskee. Het was nog niet licht, en hij vroeg aan de zoon, die langskwam: "Waar ga je heen?" - "Beste vriend," antwoordde die hem, "je bent weggegaan en hebt haar in de steek gelaten. Ze heeft de hele nacht niet kunnen slapen. Help ons om een uitweg te vinden." Hij sprak tot haar: "Zo, zo, waar wil je dan heen, Umm Muhammad?" Ze sprak tot hem: "Mijn beste, ik kon niet meer slapen. Ik was bezorgd om je. Je bent een vreemdeling, die de stad niet kent." - "Nee, nee, dat is niets," antwoordde hij. "Hier zijn we dan. Til haar van je rug af, Muhammad! Zet haar op de rand van het rad. In naam van de barmhartige ontfermer, wat heb je, Umm Muhammad? Heb ik je niet gezegd dat ik de wissel moest betalen?" Ze zei: "Allah moge je bijstaan! Het is goed, laten we even uitrusten."

    O, mijn vrienden, wat was ze moe, die oude vrouw! Hij pakte haar van voren vast, duwde haar in het kanaal en sprak: "Moge Allah jouw leven en het leven van jouw leven afsnijden! Moge je getroffen worden door een zwart onheil! Verdwijn uit mijn ogen in dat kanaal! En jij, maak dat je thuis komt!" De zoon riep: "Nee, nee, bij Allah, je gooit mijn moeder in de Orontes!" De buurman sprak: "Moge Allah jouw leven met dat van je moeder afsnijden!"

     

    * * * EINDE * * *

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    12-08-2010, 06:20 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    11-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Profeet Ibrahim deel 1 en deel 2

    Profeet Ibrahim deel 1


    In een stad, heel lang geleden, leefde eens een beroemde man die Azar heette. Hij was beroemd, omdat hij beelden van afgoden verkocht.
    Azar had een zoon die Ibrahiem heette, die heel intelligent was. Ibrahiem zag dat de mensen altijd voor de afgoden bogen. Hij wist dat deze beelden van steen gemaakt waren en niet konden spreken of horen.
    Ibrahiem zei altijd; Vader waarom aanbidt U deze afgoden?Waarom buigt U voor hen?
    Azar werd boos en begreep niet, wat al deze vragen betekenen. Ibrahiem probeerde de mensen dezelfde raad te geven, maar ze werden boos en begrepen niet wat hij bedoelde.
    Ibrahiem zei; Ik zal de afgodsbeelden kapot slaan als de mensen weg zijn.
    Dan zullen ze mij wel begrijpen.
    Toen de dag van de feest kwam en Ibrahiem´s vader klaar was om te vertrekken, vroeg hij aan zijn zoon; Waarom ga je niet met ons mee?
    Ibrahiem antwoordde; ik voel me niet goed. Toen ging hij naar het enorme gebouw, waar de afgoden stonden en sprak tegen hen; hoe komt het dat jullie niet spreken? Hoe komt het dat jullie niet horen? Er is voedsel en drinken hier waarom drinken en eten jullie niet?
    De afgoden bleven stil, omdat ze van steen waren. Toen de beelden bleven zwijgen werd Ibrahiem kwaad en hij pakte een bijl.
    Hij viel de afgodsbeelden aan en sloeg ze allemaal kapot behalve 1. De grootste afgod liet hij staan en hing de bijl om zijn nek.
    De mensen kwamen terug en gingen naar het gebouw, waar de afgodsbeelden stonden.
    Ze wilde vooral deze dag voor hen buigen omdat het feest was.
    Ze stonden versteld toen ze al die kapotte beelden zagen. Ze begonnen luid
    te schreeuwen; Wie heeft dit gedaan? Ze hoorde een jonge man over hen
    spreken, hij heet Ibrahiem.
    Toen Ibrahiem voor hen gebracht werd zeiden ze; heb jij dit soms gedaan?
    Hij antwoordde kalm; Nee deze grootste van hen heeft het gedaan. Vraagt het maar aan hen als zij kunnen spreken.
    De mensen wisten dat de afgoden van steen waren gemaakt en dus niet konden praten of horen.
    Ze zeiden tegen Ibrahiem; je weet dat ze niet kunnen spreken of horen.
    Daarop vroeg hij hen; hou kunnen jullie die dan aanbidden als jullie weten
    dat ze niet kunnen horen en praten?
    De mensen bleven even stil als de afgoden en keken beschaamd.
    De mensen kwamen bij elkaar en zeiden; wat zullen wij doen? Ibrahiem heeft onze beelden gebroken en de goden vernederd. Hoe zullen wij hem straffen?
    Zij besloten om hem te verbranden en staken het vuur aan, daarna gooiden ze hem erin.
    Maar Allah hielp Ibrahiem.
    Het vuur werd koel en onschadelijk voor Ibrahiem.
    Zo zagen de mensen Ibrahiem zonder ook maar een schrammetje. Ze waren
    versteld en verbaasd.
    Die nacht zag Ibrahiem en ster en zei; Dit is mijn Heer. Toen de ster onderging, riep Ibrahiem uit: Nee, dat is niet mijn Heer. Ibrahiem zag de maan en zei: Dit is mijn Heer. Toen de maan onderging, riep Ibrahiem uit;
    Nee dat is niet mijn Heer. Toen de zon opkwam zei Hij; dit is mijn Heer,
    want dit is de grootste.
    Toen de zon onderging, riep Ibrahiem uit: Nee dat is niet mijn Heer. Allah is mijn Heer, Hij leeft altijd en gaat niet dood. Het licht van Allah
    schijnt altijd en wordt nooit zwakker of gaat onder. Allah is de Almachtige, niets kan hem overwinnen.
    Het licht van de sterren is zwak, de morgen overwint haar. Het licht van de maan is zwak, de zon overwint haar. Het licht van de zon is zwak, de nacht
    overwint haar en de wolken. Niemand kan mij helpen omdat deze zwak zijn.
    Alleen Allah kan mij helpen.
    Zo leidde Allah Ibrahiem en maakte hem tot profeet en Zijn Beste Vriend.
    Allah gebood hem zijn mensen aan te spreken en hen te vertellen, dat ze geen afgoden mochten aanbidden.
    Een grote koning heerste over die stad, als een wrede tiran. De mensen moesten voor hem buigen en toen hij hoorde dat Ibrahiem alleen voor Allah boog en voor niemand anders wilde buigen werd hij kwaad en liet hem halen.
    De koning vroeg: wie is jouw Heer? Ibrahiem antwoordde; Mijn heer is Allah.
    De koning vroeg; Wie is Allah, Ibrahiem? Ibrahiem zei; Mijn heer is Allah,
    Hij geeft leven en doet sterven.
    De koning zei; ik geef leven en doe sterven. Toen werd er een man voor de koning gebracht en deze liet hem doden. Toen werd er een andere man gebracht
    en deze liet hij leven.
    Hij zei tegen de koning; Allah laat de zon opgaan vanuit het oosten. Doet u haar van het westen opgaan. De koning was in de war en zweeg. Hij voelde zich beschaamd.
    Ibrahiems volk was boos geworden. De koning en zelfs zijn vader was boos geworden.

     

     

    Profeet Ibrahim deel 2

    Ibrahiem besloot om naar een ander land te gaan, waar hij in vrede Allah kon aanbidden. Hij ging naar Mekka met zijn vrouw Hadjar. Er waren geen planten,
    dieren of bronnen met water.
    Ibrahiem bereikte Mekka en bleef er een tijdje. Daarna verliet hij zijn vrouw en zijn zoon Isma´il. Toen zijn vrouw vroeg of Allah het hem soms had opgedragen zei Ibrahiem Ja.
    Daarop antwoordde zijn vrouw; dan zal Allah ons niet laten sterven.
    Isma´il kreeg dorst maar er was nergens water in Mekka. Allah hielp hen,
    Hij maakte water voor hen. Uit de grond welde water voor hen op, het water bleef er en werd bekend als de Zamzam bron. Dit is de bron waar mensen van drinken tijdens de hadji.
    Toen Ibrahiem terugkeerde was hij blij zijn zoontje terug te zien en speelde vaak met hem.
    Op een dag droomde Ibrahiem dat hij zijn zoon op moest offeren, hij besloot te doen wat Allah hem had bevolen, maar hij vroeg Isma´il eerst wat hij er
    van vond. Zijn zoon antwoordde: Als Allah dat bevolen heeft dan moet U dat doen.
    Ibrahiem nam Isma´il mee en ook een mes.
    Toen Ibrahiem Mina bereikte, trof hij de voorbereidingen om Isma´il te offeren. Isma´il lag op de grond en Ibrahiem stond op het punt om hem te
    offeren. Allah wilde zien van wie Ibrahiem meer hield. Toen Ibrahiem voor de test slaagde, ( Ibrahiem hield dus meer van Allah) stuurde Allah Djibril met
    een schaap uit de Tuin. Hij zei; Offer dit schaap en laat Isma´il leven.
    Daarom beval Allah de moslims op de ied al-adha een offer te brengen, als herdenking.
    Moge Allah Ibrahiem zegenen, de beste vriend van Allah, en hem vrede schenken.
    Ibrahiem verliet Mekka voor de 2de keer en toen hij weer terugkeerde besloot hij om voor Allah een huis te bouwen. Isma´il hielp mee. Ibrahiem dacht
    altijd aan Allah en riep hem altijd aan. Allah aanvaarde het van Ibrahiem en Isma´il en zegende de Ka´aba. Wij moslims richten ons tijdens elk gebed richting de Ka´aba. En tijdens de Hadji gaan wij eromheen in tawaf en bidden
    er. Ibrahiem had een andere vrouw, die Sara heette. Daar had hij een zoon die Ishaq heette. Ze leefde in Palestina. Ishaq bouwde een huis voor Allah in Palestina.
    Deze moskee, staat in Jeruzalem. Het is de Al-Aqsa moskee en Allah zegende het land eromheen.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    11-08-2010, 06:48 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    10-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gezegende Ramadan
    Salaam Alaikoem broeders en zusters,

    Voor jou en je naasten een gezegende Ramadan toegewenst en
    moge Allah jullie zondes vergeven, jullie vasten accepteren,
    jullie gebeden & du'aa,s verhoren en accepteren , Ameen.

    Walaikoem Salaam, Said.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (10 Stemmen)
    10-08-2010, 21:12 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De oude man en zijn drie zonen

    De oude man en zijn drie zonen

    Er was eens een oude man met drie zonen.
    De man was erg gelukkig met zijn drie dappere jongens. Hij had niet veel meer te leven, maar was er zeker van dat hij kon vertrouwen op zijn familie. De jongens waren ieder erg intelligent en hadden alles over voor hun oude vader. Ze schonken hem liefde, gaven hem rust en hielpen hem met alles dat mogelijk was. Naar de traditie van deze familie was het zo dat als een vader niet lang meer te leven had, hij zijn zonen op pad zou sturen naar een ver land, met de opdracht goede daden te verrichten. En zo zij het. De vader riep zijn zoons bij hem en gaf hen de opdracht om naar het land van de wijsheid te gaan. Het was de bedoeling dat degene die het meest goede daden zou verrichten en terug zou komen met de grootste wijsheid, een ring zou krijgen. Een ring, dat al vele jaren, keer op keer word doorgegeven van vader op+ zoon. De jongens, hun vader zeer bewonderend en elkaar het geluk toewensend, gingen allen op pad. Na precies een jaar was het tijd om weer terug te keren naar huis. Aangezien de vader de toekomst een beetje kon voorspellen, had hij al een vermoeden wie de zoon zou zijn met de meeste wijsheid en het meest goede daden zou verrichten. Helaas overleed de vader kort voordat zijn zoons arriveerden, hij gaf de familie de opdracht de ring te geven aan de meest wijze zoon en natuurlijk met het meeste verrichte goede daden. De familie vond het toch zeer triest. Hun oom wist dat de jongens een zeer goede band hadden met elkaar, en was bang dat als een van hen de ring zou krijgen, deze band zou verslechteren. Hij kwam met een idee; de ring bracht hij mee naar een goudsmid en vroeg of de ring misschien twee keer kon worden nagemaakt. De goudsmid zei hem dat het mogelijk was. Waarop de oom vroeg of ook zelfs de krassen identiek gemaakt zouden konden worden, zodat ze identiek aan elkaar zouden zijn. De goudsmid vroeg er een grote som geld voor en beloofde dat de volgende morgen alles gereed zou zijn. Zo gezegd, zo gedaan. De volgende morgen haalde de oom de ring op en riep de jongens, ieder afzonderlijk bij zich. Hij gaf elke jongen een ring en vertrok naar zijn eigen huis. Ze waren ieder erg blij, maar schaamden zich voor het feit dat hij de enige was die een ring kreeg. Ieder schaamde zich om de ring te dragen. Zo bleef elke zoon de ring verborgen houden.
    De vader is Allah sawt en de drie zoons zijn de drie wereldgodsdiensten; Islaam, Christendom en Jodendom. Allah sawt was zeer gesteld op alle drie de profeten die de boodschap kwamen brengen aan de mensen. Maar natuurlijk was er zoals er maar een echte ring was, ook maar een laatste profeet met de juiste boodschap. De profeet die de Koran geopenbaard kreeg, was Mohammed vrede zij met hem. Helaas is het voor sommigen (masha Allah) maar moeilijk om te geloven dat Islam de ware godsdienst is. Zoals de oom het aan de jongens overliet om de ring wel of niet te dragen, zo laat Allah sawt het ook aan ons over om het ware geloof te volgen......Insja Allah
    Geloof dat er een God is en dat Mohammed de profeet is.

    Hij die in God en de Laatste Dag gelooft behoort zijn buurman geen ongemak te bezorgen; hij die in God en de Laatste Dag gelooft behoort zijn gast te eren; hij die in God en de Laatste Dag gelooft behoort het goede te spreken of te zwijgen.
    (Al-Bukhari en Muslim)

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen)
    10-08-2010, 06:22 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    09-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kinderjaren van onze profeet Mohammed Vrede zijn met hem

    De kinderjaren van onze profeet Mohammed Vrede zijn met hem..

     



    Wel lezen het is de moeite waard

    Het was traditie bij de Arabieren om op het platteland op zoek te gaan, voor hun pas-geboren kinderen, naar vrouwen die borstvoeding willen geven met als bedoeling deze kinderen voor de stedelijke ziektes te beschermen. Zodoende zouden zij sterk opgroeien en de Arabische taal vanaf hun kinderjaren beheersen.

    Door de voorbeschikking van Allah, de Verhevene, kwam een aantal vrouwen uit Beni Sa'd op zoek naar babies om borstvoeding te geven. De profeet werd aan hen allen aangeboden maar zij weigerden omdat hij een weeskind was. Onder de vrouwen bevond zich ook Halima, de dochter van Abou Thouayb. Zij kon geen ander kind meer vinden en nam de profeet mee waarna zij zo gelukkig was, dat de anderen jaloers werden.

    De zegeningen stroomden binnen bij deze familie en werden voor iedereen zichtbaar tijdens het verblijf van de profeet bij hen . In dit verband is overgeleverd dat toen Halima naar Mekka kwam, het een droogteperiode was. De ezelin waarmee zij kwam, was het traagste dier van de karavaan doordat het zwak en mager was. Zij had ook een kameel die geen druppel melk voortbracht en zij had een kind dat gedurende de hele nacht van honger huilde, hij kon niet slapen en zijn ouders daardoor ook niet.

    Toen Halima de profeet met zich meebracht naar haar onderkomen en hem borstvoeding begon te geven kwam alle melk die hij nodig had. Hij dronk samen met haar eigen kindje totdat zij hun dorst hadden gelest en vielen daarna in slaap.

    De man van Halima ging naar de kameel en vond haar vol met melk. Hij melkte haar zodat zij genoeg te drinken hadden en die nacht goed konden slapen. Toen zij de terugweg naar Beni Sa'd ondernamen, stapte Halima op haar ezelin en nam de profeet ook mee. De ezelin ging zo snel dat deze de karavaan voorbij ging en geen van de dieren kon haar meer in kon halen.

    Toen zij in Beni Sa'd thuiskwamen, dat toen een heel erg uitgedroogd landschap was, keerden de schapen aan het einde van de dag echter met volle buiken en volle uiers terug. Zij melkten de dieren en dronken terwijl geen ander een druppel kon melken in dezelfde tijd.
    De zegeningen en voorspoed van Allah hielden twee jaar lang aan totdat de borstvoedingsperiode voorbij was. Deze periode was bepalend voor zijn ontwikkeling.

    Halima kwam elke zes maanden en nam de profeet mee naar zijn moeder en familie en bracht hem weer terug naar het platteland in Beni Sa'd.

    Na afloop van de borstvoedingsperiode en zijn ontwenning daarvan, bracht zij hem terug bij zijn moeder. Doordat zij alle zegeningen en voorspoed had gemerkt, wilde ze graag dat hij bij haar zou blijven. Ze vroeg vervolgens aan zijn moeder of dat mogelijk was totdat hij groter zou worden en zodoende de ziektes in Mekka zou vermijden. Aangezien zijn moeder er geen bezwaren tegen had, nam Halima hem mee terug en was daardoor heel gelukkig. De profeet verbleef daarna nog ongeveer twee jaar bij haar. Daarna vond een vreemde gebeurtenis plaats waarna Halima en haar man angst kregen en besloten om de profeet terug te brengen naar zijn moeder. Deze gebeurtenis is het openscheuren van zijn borst. Het vond als volgt plaats.

    Het bezoek van de twee Engelen
    Anas Ibn Maalik, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft verteld: 'De engel Jibriel kwam naar de profeet toen deze samen met andere kinderen aan het spelen was.

    Jibriel legde hem op de grond en opende zijn borst, pakte zijn hart, haalde een bloedprop eruit en zei: dit was het aandeel van de duivel in je. De engel Jibriel waste het hart met zamzam-water in een gouden kom. Hij herstelde het hart en plaatste het weer terug op zijn plek.

    De kinderen renden naar zijn moeder, dat wil zeggen degene die hem borstvoeding gaf, en zeiden: 'Mohammed is vermoord'. Daarna kwam hij aangelopen met een bleek gezicht. Anas voegde hieraan toe: ik kon de littekens in zijn borst zien. Hierover is het volgende vers uit de Koran bekend:

    "Hebben Wij uw borst niet voor u verruimd? En uw last niet van u weggenomen? Die uw rug bezwaarde?" (Surah 94: Ayah 1/tm 3)

    Het overlijden van Amina

    De profeet ging na deze gebeurtenis terug naar Mekka en verbleef ongeveer twee jaar lang bij zijn moeder en familie. Daarna ging hij samen met zijn moeder naar Medina, waar zijn vader en ooms van zijn opa, de zoons van Uday Ibn An-nadjaar, begraven lagen. De schoonvader van zijn moeder, Abdulmuttalib, en haar bediende, Oum Ayman, gingen ook mee. Zij verbleven daar gedurende een maand en keerden terug. Onderweg werd Amina (de natuurlijke moeder van de profeet) erg ziek en overleed in Al'abwaa' dat gelegen is tussen Mekka en Medina. Aldaar werd zij begraven.
    Naar zijn genadige opa
    Zijn opa Abdulmuttalib bracht hem daarna mee terug naar Mekka.
    Deze gebeurtenis was pijnlijk en had veel invloed op hem. Dit leidde ertoe dat hij veel zorg besteedde aan de profeet . Hij behandelde hem beter dan zijn eigen kinderen. Hij had veel respect voor hem en trok hem daarom voor op zijn eigen kinderen. Hij was vrijgevig voor hem, hij mocht op zijn eigen bed gaan zitten terwijl andere kinderen het niet mochten. Hij aaide zijn rug en wat de profeet ook deed, het maakte zijn opa blij. Hij was er van overtuigd dat hij een bijzondere positie zou hebben in de toekomst. Abdulmuttalib overleed echter twee jaar later toen de profeet acht jaar, twee maanden en tien dagen oud was.

    Naar zijn meedogende oom

    Na het overlijden van zijn opa is de voogdij over hem op zich genomen door zijn oom Abutalib, de broer van zijn vader, die hem barmhartig en vriendelijk behandelde. Aangezien hij financieel niet erg ruim zat, heeft Allah zijn kleine vermogen vergroot en gezegend zodat het eten van een persoon voldoende zou zijn voor het gehele gezin. De profeet was ook het voorbeeld van volharding en tevredenheid en hij nam genoegen met wat Allah had voorbestemd.

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    09-08-2010, 07:11 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    08-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het verhaal van de zuster die getuige was

    WAAR GEBEURD VERHAAL!!

    Het verhaal van de zuster die getuige was

    Drie jaar geleden zat ik twee jaar lang in een erg depressieve periode. Ik wou van alles doen, maar ik mocht niets van mijn ouders, althans zo leek het te zijn. Ik wilde meer vrijheid, zoals de westerse meisjes. Waarom moest ik dat stomme hoofddoekje op? Ik deed het op gegeven moment dan ook af. Ik haatte mezelf, ik haatte mijn ouders, ik haatte de wereld en nog erger ik haatte de Islam.

    Ik heb urenlang met psychologen gesproken. En ja, als je ze dat vertelt als Marokkaans meisje, geven ze je groot gelijk. De Islam is inderdaad zeer onderdrukkend voor de vrouw! Instanties voor meiden als ik hebben me geholpen toen ik wegliep van huis. Met mijn ouders spreken, dat wilde ik niet. Ik kon maar niet begrijpen dat mijn ouders mij mee terug wilden nemen naar huis. Ze zeiden voor het eerst dat ze van me hielden. Dit begreep ik niet, want als jullie echt van me hielden dan kreeg ik wel die vrijheid van jullie?!

    De eerste keer dat ik weg liep bleef ik volgens mij vier dagen weg. De tweede keer dat ik wegliep anderhalve week. Ik begon snel mijn familie te missen, want na de eerste keer leken ze milder te zijn geworden. Ik begon me ook te vervelen. Op een gegeven moment belde ik gewoon mijn ouders op, en vroeg of zij me wilden komen halen onder de voorwaarde dat ik niet mee hoefde naar Marokko. Ja, dat vonden ze goed. Huh? Maar goed, ik ging toen mee naar huis. Een week later vertrokken mijn ouders naar Marokko, en ik kreeg de huissleutels. Ik heb toen de halve zomervakantie bij mijn zus doorgebracht.

    Maanden gingen voorbij. Er gebeurde iets, waarvan ik alleen maar de datum hoef te noemen en de beelden schieten onze hoofden al binnen: 11 September 2001!! Een ramp, de schrik van mijn leven. Niet alleen de ramp was een schrik, maar er werd een aanval op de Islam ingezet, en ik werd ook aangesproken. Huh? Ik haatte toch de Islam? Waarom kwamen ze allemaal met die stomme vragen naar mij? Van mij kregen ze alleen maar te horen wat ze wilde horen, Islam is slecht en onderdrukkend. Op de ??n of andere manier vond ik dit niet bij mij horen. De Islam is namelijk wel van huis uit mijn identiteit.

    Ik begon te zoeken naar antwoorden op vragen die mij werden gesteld, en waarmee ik zelf zat. Wat was ik ver afgedwaald. Mijn toenmalige vriend, Astagfiroellah, was van huis uit ook moslim, maar alleen in naam. Hij was destijds zelfs gevlucht uit Afghanistan voor de Islam. Terwijl ik zocht naar de Islam, leken wij steeds meer uit elkaar te groeien. Alhandoelillah vastte ik gewoon elk jaar en probeerde hem er ook van te overtuigen dat hij moest vasten. Maar ja, als je vlucht voor de Islam, dan peins je er niet over om terug te keren naar datgene waarvoor je bent gevlucht. Maar goed, na lang zoeken leerde ik niet veel over de Islam, maar ik denk dat mijn intentie toentertijd niet voldoende oprecht was.

    2002?Toen wilde ik wel heel graag naar Marokko en achteraf gezien weet ik waarom. Ik stond te springen als nooit tevoren, wat vreemd is, want waar ik woon in Marokko zie je alleen de vier muren van het huis gedurende zomer en hier kon ik niet tegen. Maar goed, ik moest en zou gaan. De laatste drie weken van de zes weken durende vakantie werd mijn moeder ziek, ernstig ziek. Geen enkele arts wist wat ze had. Geen enkel medicijn kon haar genezen. Ik moest alle taken van mijn moeder op me nemen. Dan besef je pas echt hoeveel je moeder voor je overheeft, hoeveel ze werkelijk van je houdt en hoe druk ze zich maakt als bijvoorbeeld het eten niet op tijd op tafel staat. Toen pas besefte ik dat ik wel degelijk van mijn moeder hield, zielsveel zelfs en ook van mijn vader.

    Terwijl ik liep te zwoegen en te zweten in het huishouden werd mijn moedertje lief maar niet beter. De gedachten die door je hoofd gaan, probeer je dan te negeren, je wilt ze niet geloven. Mijn moeder mocht niet sterven!! Ik hield te veel van haar, ik kon niet zonder haar.

    De tijd was aangebroken dat we weer terug moesten keren naar Nederland, maar ja we konden niet reizen terwijl mijn moeder ziek was. Dit zou alles alleen maar erger maken, daarom bleven we nog enkele dagen, maar we moesten toch een keer gaan. Mijn vader besloot om over drie dagen te vertrekken, we moesten immers weer naar school. Het was toen vierentwintig augustus 2002. Oké goed,alles moest worden opgeruimd, en de laatste was moest nog gedaan worden. Dit deed ik, maar ik vergat de was op te hangen op het ?dakterras?, dus vroeg mijn zieke moeder of ik dat alsnog wilde doen. Ja, dat wilde ik maar al te graag voor haar doen. Het was avond en ik vroeg mijn nicht, die kwam logeren om mij te helpen en mee naar boven te gaan, ik vond het wel eng zo in het donker.

    Boven aangekomen maakte ik de deur open, en mijn ogen vingen iets vreemds op. Jammer genoeg kan ik niet vloeiend Arabisch lezen, maar ik kan het wel langzaam lezen. Soms zijn er zelfs zinnen die ik helemaal kan lezen. Ik maakte dus de deur open en las in de vorm van de wolken ? SoebhaanAllah? (Verheven zij Allah) ?Bismillahir Rahmaanir Rahiem? (In de Naam van Allah, de Meest Barmhartige, de Meest Genadevolle). Ik kon het niet geloven, ik dacht dat ik droomde, en wees mijn nicht hierop. Zij zag ook wolken, maar zij kon niet zien wat ik zag, ze zei: ?Ach joh, het zijn gewoon wolken.? Ik dacht toen echt dat ik het me verbeeldde, en begon de was op te hangen. Ik begon mijn nicht te vertellen over de wonderen van Allah waarover ik wel eens op het internet had gelezen. Opeens draaide ik mijn hoofd en SoebhaanAllah er stond geen ?Bismillahir Rahmaanir Rahiem? meer. Ik begon haperend te lezen, en las in de wolken ?Salaah?, (gebed), maar er stond nog meer dat ik niet kon lezen, dus riep ik mijn zusje. Zij kon beter dan mij lezen.

    Deze ervaring wil ik met de hele wereld delen. Mijn zusje kwam vermoeid de trap op, en zei: ?als ik helemaal naar boven kom voor niets, dan zwaait er wat.? Toen zij op het ?dakterras? kwam begon ze te beven. Ze kon niet geloven wat ze zag, ze begon te lezen: ?Salaah?, ?Zakaah? (armenbelasting), ? Shahaadah? (Geloofsgetuigenis). Toen bewogen de wolken zich voor onze ogen. SoebhaanAllah, de wolken veranderden in andere woorden. Er stond iets wat ik me niet meer helder kan herinneren, maar volgens mij stond er Mohammed. Moge Allah mij vergeven. Inmiddels hadden we onze vader, zus, broertje en onze oma (moeder van mijn moeder) erbij geroepen. Ik ben naar beneden gehold om een fotocamera te pakken en heb twee foto?s van dit wonder gemaakt. Ik begon een smeekmede te doen, ik vroeg Allah of Hij mijn moeder wilde genezen. Ik beloofde Dat ik Hem zou gehoorzamen en dat ik weer mijn Salaah zou gaan oppakken. Aan het einde van Allah?s teken stond er ?Salaam? (vrede). Het mooie was dat we toen ook de Adhaan (Gebedsoproep) voor salaat al-cIshaa? hoorden, het laatste gebed van de dag.

    Alles was zo perfect, het was volle maan, en het maanlicht scheen als een lichtbundel op het wonder van Allah. Er was geen enkele ster rondom het Teken van Allah, terwijl het aan de andere kant van het heelal barstte van de sterren. SoebhaanAllah, er was verder echt geen enkele wolk te zien, behalve de Noer (licht) van Allah. De Woorden van Allah waren in drie mooie rechte lijnen verdeeld. Verheven zij Allah.

    Ik rende naar mijn moeder met tranen in mijn ogen van liefde? ja van liefde voor de Islam, en begon haar te vertellen wat er was gebeurd. Mijn broertje en zusje kwamen erbij en mijn moeder begon ook te huilen. Maar mijn tranen, waren het vreemdst, want ik was toch dat meisje dat zo?n afkeer had van de Islam. De volgende dag hoorde ik mijn zieke moeder in de keuken rommelen, het was nog erg vroeg. Mijn oma kwam naar me toe en vertelde mij dat ik het van mijn moeder moest overnemen. Ik vertelde mijn moeder dat ze in haar bed hoorde, dat ze erg ziek was en dat we straks nog moesten reizen, maar mijn moeder begon mij te sussen en zei dat ze zich prima voelde. En SoebhaanAllah, sinds die dag is mijn moeder volkomen genezen van wat ze had, van wat we nog steeds niet weten wat het was, Geprezen zij Allah.

    Toen ik de foto?s wilde ontwikkelen, zat mijn filmrolletje vast in de fotocamera. Mijn vader zei dat het een teken was voor mij en niet voor iedereen! Helaas had de shaitaan mij nog steeds in zijn macht en liet ik nog steeds mijn Salaah achterwege. In Nederland aangekomen liet ik meteen de foto?s ontwikkelen. Ik had het rolletje inmiddels uit de camera verwijderd en mijn vader bleek gelijk te hebben. Alle foto?s waren uitgekomen behalve die twee foto?s waar het mij nu juist om ging.

    Ik vertelde aan iedereen wat mij was overkomen, ook aan mijn toenmalige vriend. Het ergste vond ik dat iedereen mij geloofde behalve hij. Maar ja, achteraf begrijp ik wel waarom. Mijn vader bleef vaak herhalen dat het een teken was voor mij en dat ik er wat mee moest doen en dat deed ik ook. Ik was heel erg bezig met het  lezen over de Islam, in boeken en op het internet, in het geheim, want niemand mocht weten dat dit geëmancipeerde meisje met de Islam bezig was. Naarmate ik meer kennis op deed, des te meer ik van mijn ouders ging houden en des te meer ik afstand nam van die jongen. Alhandoelillah heb ik omwille van Allah het contact met hem verbroken.

    Naarmate ik meer kennis opdeed, begon ik me steeds schuldiger te voelen over wat ik mijn ouders had aangedaan. Naarmate ik meer kennis opdeed, des te meer er bij mij de behoefte ontstond om de Salaah te gaan verrichten en mijn hidjaab (Islamitische kledingvoorschriften voor de vrouw) correct te dragen. Maar dat waren grote stappen. Ik begon ruim een jaar geleden, ??n maand voor de ramadan om precies te zijn, met mijn Salaah. Ik voelde rust tijdens de Salaah en liefde voor Allah.

    En nu? sinds maart 2003 draag ik mijn hidjaab op de correcte wijze, overigens niet zonder slag of stoot bij mijn vorige werkgever, maar dat zijn de beproevingen die ons door Allah zijn beloofd en Hij houdt Zich aan Zijn Woord.

    Beste zusters en broeders, in mijn verhaal zitten veel leringen, en inshaaAllah leren jullie ervan en maken jullie niet dezelfde fouten als ik. Maak niet de fout om je ongehoorzaam op te stellen tegenover je ouders, want zonder hen is de geur van al-Djannah (het Paradijs) niet voor jouw neus bedoeld, hoewel deze reeds op grote afstand te ruiken is. Maak niet de fout om je hidjaab af te doen of niet correct te dragen, want dit is een bescherming voor jou en voor de man. Neem geen afstand van Allah en de Islam, maar ren ernaar toe en omarm het, en Allah zal je liefhebben. Hij zal je geven wat je hartje maar begeert. Onderhoud geen contact met het andere geslacht, Allah heeft ons dit verboden, voor onze
    eigen bestwil.

    Allah heeft een teken gegeven, ??n van de duizenden, achteraf gezien. Als je het Licht van Allah ziet, volgt dan enkel dit licht om je doel te bereiken. Dit doel is om door Allah geliefd te worden, en in het Hiernamaals het Paradijs te mogen betreden. O, zusters en broeders, wees standvastig in je geloof en laat je niet meeslepen door de verleidingen van de shaitaan en zijn helpers. Laat je daarentegen meeslepen door de liefde voor Allah en de Soennah van de Profeet Mohammed . Werkelijk, de vrijheid waar wij jonge meiden en jongens naar op zoek zijn, bevindt zich enkel en alleen in de Islam. De Islam geeft je wat je wilt.

    Alhandoelillah, ik ben nu gelukkiger dan ooit tevoren en gelukkiger dan ik dacht ooit te zijn. Wie Allah om een gunst vraagt zal deze ook krijgen, inshaaAllah. Ik heb Allah gevraagd om mij de moed en kracht te geven om mijn hidjaab te dragen, die heb ik gekregen en mijn hidjaab doe ik nooit meer af. Mijn ouders en vele anderen staan nog steeds versteld van hoe ik nu denk over de Islam, de westerse wereld en over hoe ik nu mijn hidjaab draag. Velen herkennen mij niet. Ik ben geslaagd voor de Havo, dat is wat ik wilde. Ik heb gevraagd om een man die de Islam praktiseert en die heb ik gekregen, Alhandoelillah. Ik ben nu ook gelukkig getrouwd en vraag Allah nog dagelijks om vergeving voor mijn
    zonden. Islam is onze leiding op deze wereld, en de weg naar het Paradijs.

    Laat een slechte daad volgen door een goede daad. Moge Allah onze zonden vergeven, en ons leiden. Allahoemma Amien.



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    08-08-2010, 05:32 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    07-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de druiven

    de druiven

    Er leefde heel lang geleden een kluizenaar in het bos die erg vroom was en die zijn leven wijde aan vroomheid d.m.v vroomheid, bidden en zich rein mogelijk hield door onthouding van alles wat maar enigszins aards was. Allah apprecieerde dit en bedankt de vromen man door hem een tros blauwe druiven een volkoren brood te geven die de oude man bij elk dageraad vond voor de ingang waar hij woonde. Op een dag kwam een pelgrim langs doe op onderzoekstocht was naar een antwoord op zijn vraag. ‘zou hij na zijn sterven in de hemel of in de hel belanden’.
    De oude man nodigde de pelgrim uit om samen met hem in zijn grot te overnachten. Toen de oude man bij de dageraad wakker werd zag hij twee trossen druiven en twee broden liggen; een extra tros witte druiven en een extra witte brood. Gedreven door hebzucht en gierigheid behield de oude man de witte tros druiven en het witte brood voor zich zelf en gaf het andere aan de pelgrim.
    Op de terugreis stopte de pelgrim weer bij de grot van de oude man. De oude man vol zelfverzekerdheid was zeker van zijn zaak……… maar voor de zekerheid vroeg hij de pelgrim of hij nu in de hemel of in de hel zou komen, waarop de pelgrim antwoordde ‘… Gij die een goed, bezit tot zich neemt wat niet van u is, is gelijk aan een kefir van de hoogste orde, vroomheid moet vanuit het hart komen en niet alleen maar belijden voor het vooruitzicht…”

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    07-08-2010, 04:44 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    06-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Drie vragen

    Drie vragen,

     

    Er was een jongenman, die in een ander land voor een lange tijd is gaan studeren. Toen hij terugkwam vroeg hij zijn ouders of ze een Geleerde of een wijs iemand konden vinden die antwoord kon geven op 3 vragen. Na een tijdje hadden zijn ouders een Moslim Geleerde gevonden.

    Jongenman: Wie ben je? Kun je mijn vragen beantwoorden?
    Geleerde: Ik ben een van Allah Soebahanoe Wa Ta3ala's dienaren, en Insha Allah zal ik antwoord op je vragen kunnen geven.

    Jongeman: Weet je het zeker? Een hoop Professoren en Doktoren is het niet gelukt..
    Geleerde: Ik zal mijn best doen, met de Hulp van Allah Soebhanahoe Wa Ta3ala.

    Jongeman: Ik heb 3 vragen:
    1. Bestaat Allah? Zo Ja, wat is zijn vorm?
    2. Wat is Taqdir(het Lot)?
    3. Als de Shaitaan was geschapen van het Vuur, waarom zal hij aan het einde gegooid worden in het Vuur? Het zal het zeker geen pijn doen, aangezien hij ervan geschapen is! Dacht Allah hier niet over na?

    Plotseling, geeft de Geleerde de jongenman een klap!

    Jongeman: Waarom werd je boos op me?!
    Geleerde: Ik ben niet boos op jou, dit is mijn antwoord op je drie vragen.

    Jongeman: Huh? Ik snap er niets van...
    Geleerde: Hoe voelde je je na de klap?

    Jongeman: Ik voelde pijn natuurlijk!
    Geleerde: Dus je gelooft dat pijn bestaat?

    Jongeman: Ja...
    Geleerde: Laat me de vorm van pijn zien!

    Jongeman: Dat kan ik toch niet!
    Geleerde: Dat is mijn eerste antwoord, wij allen voelen het bestaan van Allah Soebahanoe wa ta3ala zonder Zijn Vorm te zien.

    Geleerde: Gisternacht, heb je gedroomd dat ik jou een klap zou geven?
    Jongeman: Nee.

    Geleerde: Heb je ooit gedacht dat ik je een klap zou geven?
    Jongeman: Nee
    Geleerde: Dat is Taqdir(het lot).

    Geleerde: Mijn hand, waarmee ik je een klap gaf, waarvan is die gemaakt?
    Jongeman: Het is gemaakt uit huid.

    Geleerde: En hoe zit het met je gezicht, waar is die van gemaakt?
    Jongeman: Ook van huid.

    Geleerde: Hoe voelde je je na de klap?
    Jongeman: Het voelde pijnlijk...

    Geleerde: Zelfs al is Shaitaan van het Vuur gemaakt, en bestaat de Hel uit Vuur. Het zal Insha Allah een pijnlijke straf voor hem zijn!


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (9 Stemmen)
    06-08-2010, 07:08 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    05-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een goede daad

    Een goede daad


    De Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) dacht altijd aan de kleine schepselen en de dieren die op de aarde leven.
    Ook deze kleine schepselen zijn schepselen van Allah en moeten met zorg en vriendelijkheid behandeld worden.
    De Profeet(vrede en zegeningen zij met hem) heeft ons altijd geleerd dat te doen, en het is een plicht van de moslims om ons
    aan die regel te houden. "Jullie worden door Allah beloont voor jullie vriendelijkheid aan de levende wezens heeft de Profeet(vrede en zegeningen zij met hem) gezegd. "Allah wil dat de mens voor de dieren zorgt. Ook bomen en planten hebben onze eerbied en zorg nodig. "Zelfs het verzorgen van bomen en planten is een goede daad," zei de Profeet(vrede en zegeningen zij met hem). "Het is een daad van liefdadigheid voor een moslim," zei hij," om een boom te planten of de grond te bewerken zodat vogels, mensen of dieren daarvan kunnen eten." Moge Allah Zijn Profeet zegenen en vrede over hem uitstorten. Hij kwam als zegen voor de mensheid, de dieren en alle andere schepselen die op de aarde leven. De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) vertelde zijn Metgezellen veel verhalen over het vriendelijk behandelen van de dieren. Hij vertelde hen, hoe Allah deze vriendelijkheid beloont en de wreedheid straft. Hier volgen een paar verhalen die de Profeet(vrede en zegeningen zij met hem) verteld heeft over een paar manieren. waarop we goed voor de dieren kunnen zijn en er voor zorgen op de manier die Allah ons bevolen heeft.

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    05-08-2010, 05:34 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    04-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Selaam Alaikoem,broeders& zuster

    Selaam Alaikoem,broeders& zuster


    >afgelopen zomer was mijn nicht op een bruiloft en daar was een
    >meisje die haar het volgende vertelde. Ik noem dit meisje even in
    >dit verhaal malika, malika woonde in Marokko bij
    >haar ouders, ze droeg een hoofddoek en bidde netjes
    >5x per dag enz. Maar zoals elk ander meisje kwam ook
    >iemand haar om haar hand vragen, de jongen die om
    >haar hand kwam vragen kwam uit Frankrijk,en dat
    >betekende dus voor haar dat ze in Frankrijk moest gaan
    >wonen. toen ze getrouwd waren kreeg ze van haar man te horen dat ze
    >haar
    >hoofddoek af moest doen,en dat ze zich moest kleden
    >als de meisjes in Frankrijk,hij tegen
    haar je bent
    >nu in europa en ik wil niet dat mensen me uitlachen
    >dat mijn vrouw een hoofddoek draagt.
    >Tegen haar zin in heeft ze gedaan wat haar man eiste, ze deed haar
    >hoofddoek af, heeft haar haar geknipt
    >en geverfd,liep met korte rokjes en mouwloze truitjes
    >en jurkjes enz. Zo is het ongeveer 2jaar gegaan,tot
    >dat ze op een nacht droomde dat er een man naar haar
    >toe kwam en tegen haar zei:je hebt nog maar een week
    >te leven en dan is het voorbij. Ze vertelde haar man
    >wat ze gedroomd had en dat ze zich zorgen maakt,maar
    >haar man zei tegen haar dat ze niet moet
    >aanstellen. En de zelfde droom kreeg ze de volgende
    >nacht weer,ze nam het nu wel serieus en besloot om
    >naar Marokko te gaan om haar ouders te zien en
    >afscheid te nemen,want ze had het gevoel dat er iets
    zou
    >gebeuren...
    >ze is in haar eentje naar Marokko gegaan,want haar man nam het niet
    >serieus wat ze had
    >gedroomd. Eenmaal in Marokko begonnen de gevoelens
    >sterker te worden dat ze echt doodgaat,ze heeft haar
    >ouders niks over haar droom verteld zodat ze niet
    >bezorgd zullen zijn. Het enige wat door haar hoofd ging was dat ze
    >haar hoofddoek af
    >heeft gedaan en dat ze kleren droeg die niet
    >toegestaan zijn voor vrouwen in de islaam,die hele
    >week dat ze in Marokko was droomde ze elke
    >nacht hetzelfde. De vijfde dag dat ze
    >in Marokko was ging haar moeder naar haar kamer om
    >haar wakker te maken om te ontbijten, en ja hoor Allah
    >heeft haar ziel die ochtend niet terug gegeven.
    >Ze is dus echt overleden meskina,haar ouders
    >waren er kapot aan,het was hun enige
    >dochter. Haar
    ouders hebben toen de man van malika
    >gebeld en hebben hem verteld dat malika
    >in haar slaap is overleden. Haar man
    >was er helemaal kapot van en haatte zich zelf om het feit
    >dat hij haar dromen niet serieus
    >nam. hij is toen naar Marokko gegaan om zijn vrouw
    >daar te begraven,hij is daar ongeveer 2 weken
    >gebleven. Hij bezocht elke dag haar graf en vroeg om
    >vergevenis, maar toen hij
    >op een dag naar haar graf ging en aan het bidden was
    >hoorde hij ergens geluid vandaan
    >komen...... Hij was er 100% zeker van
    >dat hij de stem van zijn vrouw hoorde. het geleid
    >kwam echt uit het graf van zijn vrouw,hij raakte
    >helemaal in paniek en is naar de moskee gerent en
    >heeft er iemand bij gehaald. Het
    >geluid kwam inderdaad uit de graf van malika, ze was keihard
    >aan het schreeuwen
    dat ze pijn
    >heeft. Iedereen raakte in paniek(was dit een teken
    >van Allah?)...Ze besloten de graf open te maken,en
    >tot hun verbazing zagen ze malika liggen en ze
    >leefde nog(ik krijg echt kippenvel).Ze was keihard
    >aan het schreeuwen van de pijn,ze herhaalde wel 100x
    >HET SPIJT ME, Allah het spijt
    >me...ze zag er niet meer hetzelfde uit als toen ze
    >nog leefde, haar haren die ze had geknipt en geverfd
    >waren helemaal afgebrand,haar wenkbrauwen die ze had
    >geëpileerd waren afgebrand,haar armen en benen die
    >ze aan de buiten wereld liet zien in
    >mouwloze truitjes en korte rokjes waren helemaal
    >verbrand. ze schreeuwde keihard: Allah is groot, Allah
    >is groot!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    >Ze wou haar man niet meer zien,en ze was doodsbang.
    >ze vertelde de mensen om haar heen wat
    er was gebeurd.
    >Toen jullie mij begraafden leefde ik nog,maar ik kon mezelf niet
    >bewegen ik kon
    >niks,alsof iemand me stevig vast hield.
    >toen jullie eenmaal weg gingen van mijn graf, kwam er iemand naar
    >me toe en die zei, HEB JE GOED GELEEFD!
    >ben je blij met wat je hebt gedaan!!!!!!! Je moet
    >boeten voor wat je hebt gedaan!!! Wat er met jou in
    >je graf gaat gebeuren moet jij vertellen aan elk mans dat je
    >tegenkomt,en jou man zal nog zwaarder
    >gestraft worden dan
    >jou!!!!!!!!!!!!!!!!! Het meisje dat
    >dit aan mijn nicht vertelde was malika zelf, ze heeft
    >haar brandwonden laten zien,en ze zei: Allah heeft
    >mij genomen om alle anderen te laten zien dat je moet
    >leven zoals Allah het wil.. Mijn nicht was er een
    >hele tijd kapot van,en toen ik het heb gehoord heb
    >ik echt gehuild.
    malika heeft gevraagd dit door te
    >vertellen aan alle anderen mensen zodat andere mensen het weer door
    >zullen vertellen enzovoorts.
    >En dit is echt gebeurd mensen,
    >BEDEK JE LICHAAM DUS VOOR DAT HET TE LAAT IS
    >EN STUUR DIT DOOR AAN AL ONZE BROEDERS&ZUSTERS!!!!!
    >wa'alaykum salaam warahmatoe'Allah wabarakatoe

     


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    04-08-2010, 04:56 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    03-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ali wordt moslim ...

    Ali wordt moslim ...

    Op een dag, Ali was toen tien jaar oud, kwam hij thuis en zag iets vreemds. Mohammed stond met zijn hoofd voorover gebogen en zijn handen op zijn borst gevouwen. Zijn vrouw Khadijah stond naast hem en deed hetzelfde. Terwijl Ali toekeek, bogen Mohammed en Khadijah naar de grond. Ze bleven even in deze positie en gingen weer rechtop staan. Ali vroeg zich af wat ze aan het doen waren. Toen zag hij hen op hun knieën zitten en met hun voorhoofden de grond aanraken “Wat doen zij vreemd!” dacht Ali. “Ik heb vaak mensen zien buigen voor stenen afgodsbeelden, maar hier is geen enkel beeld.

    Mohammed en Khadijah aanbidden beslist geen afgodsbeeld, maar zij vereren iemand.” Ali was een gevoelige jongen. Hoewel hij niet helemaal begreep wat Mohammed deed wist hij dat hij aan het bidden was. Hij dacht dat Mohammed tot een God bad die hij niet kon zien. Ali wou erg graag weten wie deze Onzichtbare God was. Zodra Mohammed met zijn gebed klaar was, vroeg Ali wat hij toch aan het doen was. Mohammed was blij dat de jongen hem om uitleg vroeg.

    Hij glimlachte naar Ali en zei tegen hem: “Luister goed mijn jongen. Khadijah en ik aanbidden Allah. Hij is de Enige Ware God. Er is geen God behalve Hij. Allah heeft mij uitgekozen om zijn Boodschapper te zijn. Hij heeft mij bevolen om de mensen Zijn boodschap te geven. Dit is Zijn boodschap en dit moet ik de mensen vertellen. Zij moeten de verkeerde goden opgeven en alleen Hem aanbidden. Ze moeten alleen Hem gehoorzamen omdat Hij de Ene Ware God is.”

    Mohammed keek Ali recht in zijn ogen en zei tegen hem: “je weet hoeveel ik van je houd, ik zorg voor je alsof je mijn eigen zoon bent, ik heb nooit tegen je gelogen – ik heb je nooit bedrogen. Ik wil dat je de waarheid gelooft, die ik je net verteld heb. Er is geen God dan Allah; Hij heeft mij als Zijn Profeet uitgekozen." Ali wist meteen dat Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) de waarheid sprak en hij geloofde wat Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) zei. De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) was verheugd. “Welkom, Ali,” zei hij. “Je weet in je hart, dat wat ik zeg, waar is.

    Ik kan aan je zien dat je gelooft dat Allah de Ene Ware God is. Je bent de eerste jongen die moslim wordt.”


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    03-08-2010, 07:23 geschreven door Said Mondria  
    Reacties (0)
    Maak een pictogram op het bureaublad, elke dag een nieuw verhaal.
    We zijn de 13de week van 2024
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Archief per maand
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Heb je ook een leuk verhaal , mail ze mij.
    Foto
    Salaam alaikoem broeders en zusters , Ik ben Said Mondria  en ik zal inshallah elke dag een nieuw verhaal plaaten en ik hoop dat jullie ze leuk vinden . Jullie mogen reageren dat kan onderaan elk verhaal ik kijk er naar uit.
    Salaam alaikoem, Said.
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!