"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
19-08-2009
Geweldig nieuws voor Motala!
Kent ge haar nog?!!! Motala?
Motala toen ik haar in november 2008 fotografeerde. Geduldig wachtend op een nieuwe prothese.
Motala is de grote olifant (dus niet het kleintje Mosha) met de geamputeerde poot uit de olifantenkliniek in Thailand. Ze heeft net een nieuwe prothese gekregen, ze kan terug op vier poten lopen! Dit berichtje staat erover in de krant en ze is eergisteren ook op 't Belgische TV-nieuws geweest! Enkele vrienden stuurden me deze link :
Als je 't reisverhaal van ons bezoek van vorig jaar aan Motala en kleine Mosha in de olifantenkliniek in Thailand nog eens wil herlezen klik je op deze dag van mijn blog :
Fijn toch dat Mevrouw Soraida dit allemaal presteert voor de Thaise en Birmese werkolifanten. Een sjieke madam!
Als je Motala op haar nieuwe pootje wil zien lopen wip dan even binnen bij the Friends of the Asian Elephant, daar vindt je meer foto's van een trots stappende Motala van vandaag en gisteren :
Mathurin : "Maar pa, ge moet dat niet monteren, we vinden dit ding zo ook al heel plezant!"
Mathurin : "Ah zo. Ja. Ik begrijip het. Gij moet uw ego als "doe-het-zelver" ook wat kunnen voeden. OK dan maar. Steek het dan maar rap efkes ineen..."
Nemuri Neko : "Pootje toesteken?..."
Paul : "Maar néé Muri! Ik krijg dat wel zélf ineen! Niet zo ongeduldig!"
Nemuri Neko : "Hey Mathu! Zie 's naar onze pa zijn gezicht!! Hij denkt dat hij hoogstpersoonlijk de Eiffeltoren ontworpen én gebouwd heeft! Zouden we nu in hém ook mogen klimmen?" Mathurin : "Ah nee want dan rafelt zijn ego!"
Nemuri Neko : "Gij ziet dat niet hè maar ons ma ziet hier naast u." Mathurin : "Gewoon negeren. Zij heeft geen poot aan deze verwezelijking uitgestoken."
Nemuri Neko : "Maar ze is nog wat ziekskes, ze is pas geopereerd..." Mathurin : "Sorry maar als ge 7 katten beheert hebt ge geen tijd om ziekskes te zijn, ge moet uw prioriteiten kennen. Trouwens waarom laat ge u opensnijden in een ziekenhuis als ge hier 10 + 8x7, zijnde dus 126, welwillende en scherpe nagels ter uwer beschikking hebt?... Dat moet ge mij eens uitleggen! Hebt gij al ooit geweten dat wij iets niet open kregen? Ah! Dat dacht ik toch ook! Wij krijgen álles open. Zelfs vogels. Ja, dat ze zich ergens anders heeft gaan laten opensnijden komt bij mij over als een motie van wantrouwen. Ik ben daar nog altijd niet goed van."
Nemuri Neko : "O wijze, lieve Robin, oermoeder van onze allemaal, vol van genade, geef me alstublieft raad en verlos onze Mathurin van kwade gedachten en onze pa van de pijn in zijn vinger omdat hij er op geslagen heeft. Herstel de rust en de vrede in dit immer zo rustige huis. Amen."
En ik had maar zo'n klein detail laten zien en toch hebben Ron, Andromeda, Klaproosje, Wim en Luk 't alweer van de eerste foto geraden... Wow!!! En nu spelen we voort voor de mensen met de normale ogen.
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 3. Deel 2.
Hoofdstuk 3. Deel 2.
De wolven van de vismarkt.
Na het korte bezoek aan de burcht liepen we langs de Hansahuisjes. Het bekendste zicht van Bergen. Allemaal heropgebouwde smalle houten huisjes in de gekste kleuren, waar nu sjieke winkels, restaurants en kunstgalerijen in gevestigd zijn. Ooit zijn die huisjes allemaal afgebrand en sindsdien moesten de koopmannen die er werkten het stellen zonder verwarming want vuur maken werd verboden. Het moet geen pretje geweest zijn hier in die tijd te leven... Sommige straatjes zijn amper 3 meter breed en de huisjes hellen naar alle zijden over. Mooi, maar jammer genoeg niet meer origineel dus.
De hansa-huisjes. Probeer maar eens een rechte foto te trekken...
En overal trollen... Op deze foto staat hij links.
Iets verder lag het oudste kerkje, de Mariakirken, waar niet veel aan te zien was. 't Is ook zo'n eclectische mengelmoes allemaal. Hyperfunctionele gebouwen tussen oude huisjes. Ik vind het niet mooi. Maar ik hou dan ook niet van steden natuurlijk.
De Mariakirken, echt oud...
... tussen al even sombere maar dan moderne gebouwen...
De vismarkt stond ook gekend als één van de grootste bezienswaardigheden maar dát bleek pas echt een toeristenfuik. Letterlijk en figuurlijk. De surimi kwam uit plastic pakjes, de kaviaar zat in potjes Rond de viskramen stonden hopen dure souvenirstalletjes. Trollen en Vikingnamaakspul alom. En vanzelfsprekend Noorse truien. Even dik als ze duur waren. Noorwegen blijkt zo prijzig te zijn omdat hun economie zeer protectionisch gericht is, al wat moet geïmporteerd worden wordt extra belast, maar Noorse wol lijkt me nu toch niet zo direkt een exportprodukt? En een visschotel toch ook niet...
Desalniettemin niet kunnen weerstaan aan een paar heel kleine zilveren hangertjes van dieren om aan een armband te hangen. Er lagen op dat marktje zelfs wolven- en zeehondenvellen gewoon te koop Triest. Zeker omdat die in verhouding met de andere rommel goedkoop waren. Tijdens de wandeling kochten we in een 7/Eleven-supermarktje een flesje cola en een flesje water en we waren meer dan acht euro kwijt.
Alle maten pluchen rendieren.
Zeehonden- en wolvenvellen... Plompverloren op een markt... Het kleinste, miserabelste pluchen sleutelhangerbeestje kost al 4 euro maar voor nog geen 100 euro hebt ge al wel zo'n echte zeehondenpels...
En toch ook af en toe eens een verse vis. Op de vis-markt.
We hebben die zogenaamde "vis"-markt maar snel achter ons gelaten en minder toeristische plekjes gezocht. En gelukkig gevonden.
Zoals jullie allemaal weten ben ik heel slecht met getallen en datums. Ik haspel vrolijk dagen en jaartallen door mekaar, zelfs verjaardagen of sterfdagen zeggen mij niet veel. Maar eentje kan ik onmogelijk vergeten : dat is "de dag dat mijn ma naar haar wolkske vertrok", want dat was 16 augustus, de dag na moederkesdag.
Twee jaar geleden had ik eindelijk de moed om die ontroerende en heel vertederende ervaring met jullie te delen. Vandaag zet ik gewoon een link voor diegenen die het verhaal nog niet kennen of het eens willen herlezen. Het gaat over euthanasie. Maar denk daarom niet dat het een triest verhaal is, integendeel, het kan je misschien facetten over een onderwerp leren zien die je nog niet kende. Dus katapulteer ik diegenen die willen met de "internet-teletijd-machine" even terug naar de dag waarop ik het bewuste artikel schreef : http://blog.seniorennet.be/laathi/archief.php?startdatum=1187220898&stopdatum=1187307298
Een historisch momentje... mijn 200ste fotoraadsel. Ik zit de laatste weken te denken of ik na dit raadsel nog verder zou gaan met het spelletje. 't Wordt echt moeilijk om dingen te vinden die iedereen kan kennen en die dan ook nog op een redelijke manier te fotograferen zijn. Maar... deze week is er toch weer zoveel plezier gemaakt rond de slak dat het verleidelijk is de uitdaging aan te gaan om toch nieuwe dingen te blijven zoeken. Ik ben er nog niet helemaal uit. Maar is hier alvast nr. 200. Zoals steeds een ding dat iedereen maar dan ook iedereen goed kent! Veel succes maar nog veel meer plezier!!
En aub zet de oplossing niet op mijn blog, stuur ze me per mail, om de andere spelers hun zoekpret niet te bederven. Bedankt!
Is 't nu vandaag de échte moederdag of de commerciële? En wordt deze dag ook in Nederland gevierd?... Weet ik veel... Maar dat heeft allemaal geen belang. Elke gelegenheid is goed om alle levende wezens, van welke soort of van welk geslacht dan ook, die een "moederrol" op zich genomen hebben eens in de bloemen te zetten...
Een schoon sexy naaktslakske dat ge ocharme met de vreselijkste dingen verwisselt hebt! Shame on you! Zo'n gestilleerd diertje voor een drolleke aanzien! Trouwens als mijn stoelgang er zo uitzag dan ging ik er toch eens mee naar de dokter hoor. Maar ik zou het dan wel terug mee naar huis nemen en 't in een glazen potje op mijn kast zetten. Zó'n schoon drolleke! Die fijne tekening... die verschillende structuren...
Het hoofd, het lijf en de voet van het dier hebben allemaal een verschillende tekening... Prachtig toch?!Om nog te zwijgen van wat ze allemaal met haar voelsprieten en haar oogjes op stokjes kan doen! 's Avonds op mijn terras is het hier meestal vergadering. Dan komen ze allemaal samen naast het vijvertje. Het lijkt wel een meeting van de "Anonieme Slakken" die in een praatgroep hun schaamte uiten over hun eeuwige traagheid. Of misschien wel hun schaamte over 't feit dat ze al die schotelkes bier die de mensen neerzetten zomaar leegzuipen... En ja, OK, ze knabbelen al wel eens aan een plantje... Maar wij toch ook? Wij eten zelfs de héle krop sla op en zij maar een paar blaadjes.
Proficiat voor hen die 't onmiddellijk gezien hebben en een medaille voor "doorzettingsvermogen, moed en zelfopoffering" voor diegenen die na vele tips op handen en voeten (hopelijk met laarzen aan) door de modder kruipend opeens hun euroke hebben zien vallen : Ron, Luk, Rita, Helena, Geert, Viva, Klaproosje en Lange Lou, Kathleen, Wim, Lisette, Nil, Priet, Nicole, Veveke, Dolfijn, Fernanda, Vif, Kaatje, Mieke, Nand, Ritje, Nadine, Geert, Andromeda, Lilith en Opapat!
Het kleine kado was niet direkt een groot succes. Een groter dan maar...
Nemuri Neko : "Oh? Gaan ze verbouwen?" Ming : "Dat mocht zo wel eens stillekesaan... Gelijk jullie twee 't interieur hier toetakelen..." Nemuri Neko : "Niet alleen wij hé Ming. De senioren dragen ook hun nageltje bij nietwaar?" Mathurin : "Dat voelt wel aan als stevig gerief moet ik zeggen. Goede materiaalkeuze alleszins. Benieuwd wat het gaat worden."
Laathi : "Hier ligt de handleiding!" Serendipity : "Kan zijn, maar wíj gaan dat niet ineensteken hè seg!" Mathurin : "Neenee, wij zijn de uíteen-halers."
Serendipity : "Alhoewel... als wij twee vrouwen onder mekaar het ineen knutselen dan is 't misschien wel iets stijlvollers dan als we 't aan de pa overlaten?..." Laathi : "Dat is immers verloren tijd Dippy! De jongens gaan dat toch weer direct demonteren."
Nemuri Neko : "Dat wordt iets geestig hè mateke?!!!" Mathurin : "Ja! Heel plezant!"
Nemuri Neko : "We gaan dat toch delen?" Mathurin : "Jaja, maar den oudste mag altijd eerst." Nemuri Neko : "Maar ik ben groter dan gij!" Mathurin : "Ja, misschien een centimeterke, maar ge zijt wel jonger!" Nemuri Neko : "Pft, voor dat half jaarke..." Mathurin : "Niet zeveneren Muri, een hiërarchie moet er altijd zijn. Anders leidt het toch chaos. En dat is toch wel 't laatste wat we in dit rustig en gestructureerde gezin willen veroorzaken nietwaar?..."
Nemuri Neko : "Shit! Onze pa pakt die handleiding..." Mathurin : "Das inderdaad brute pech... Die gaat dat leuk ding proberen te monteren..."
Nemuri Neko : "Dat ziet er niet goed uit..." Mathurin : "Och, probeer het van de positieve kant te bezien. Alles wat hij ineens steekt kunnen wij terug uiteenhalen. Dan heeft zowel híj als wíj er zijn plezier aan...
In deel 2 zien we wie er 't meeste plezier aan gaat beleven...
Ben toch zó blij dat ge allemaal uit uw anale fase geraakt zijt! Hoe kunt ge nu toch de oplossing niet vinden?... Ge hebt hem waarschijnlijk al meerdere malen op een pintje getrakteerd... Na al mijn tips is deze laatste foto echt wel een kadootje...
Hoe langer hoe meer lezers hebben het opgelost! Ze mogen nu terug rechtkomen. Voorzichtig. Forceer u niet. Kwestie van niet duizelig te worden na zolang gebukt rondgekropen te hebben... Bravo Ron, Luk, Rita, Helena, Geert, Viva, Klaproosje en Lange Lou, Kathleen, Wim, Lisette, Nil, Priet, Nicole, Veveke, Dolfijn, Fernanda, Vif, Kaatje, Mieke, Nand, Ritje, Nadine, Geert, Andromeda en Lilith! Maar 't had eigenlijk wel wat rapper gekund hè?... Komaan, wie volgt nog?... Maar ge moet snel zijn want morgen verschijnt de oplossing...
En... ik weet deze keer zelfs de naam van de vlinder! De distelvlinder. Een tuinman vertelde me dat deze soort helemaal vanuit Afrika komt en zelfs het Hoge Noorden, Scandinavië en IJsland, weet te bereiken. En dat zonder cruiseschip. Gewoon met zijn kleine vleugeltjes, en de wind mee, legt dit frèle dier duizenden kilometers af tijdens zijn enige levensjaar...
De diertjes die reeds de langste afstand hebben afgelegd (sommigen komen zelfs vanuit Gambia!) zien er het vaalst uit. Ze hebben al de meeste van hun kleurschildjes verloren tijdens hun enorme avontuur.
Vanaf nu kijk ik met nóg meer respect naar deze wondere wezens.
Met uw fantasie is écht niks mis, ze is méér dan voldoende ontwikkeld voor uw leeftijd. Houden zo. Maar met de ogen... Daar heb ik toch mijn twijfels over. Het ergste is wel dat ik nu gebombardeerd wordt met kattestront en hondenpoep. Omdat jullie denken dat dit ding stinkt dus. Nee. Dit ding ruikt totaal niet.
Alleszins, aan diegenen die altijd over dit ding zitten te zagen, en zo zijn er heel veel... Na dit raadsel moet ge niet meer mopperen op deze arme mooie vriend want als ge hem niet herkent wil dat zeggen dat ge hem nog nooit echt van dichtbij bekeken en zijn schoonheid bewonderd hebt!
Opgelost door Ron, Luk, Rita, Helena, Geert, Viva (die het ding wèl al in haar mond gestoken heeft...maar ze was toen amper twee jaar dus ze weet niet meer hoe 't smaakt! ), Klaproosje en Lange Lou, Kathleen, Wim, Lisette en Nil!
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 3. Deel 1.
Zondag, 12 juli 2009.
Costa Luminosa, Bergen
3. Van onze "drijvende stad"... naar alweer een grote stad...
Vanmorgen liep onze wekker af om 6 uur. We naderden Bergen. De vaart tussen de eilandjes was best mooi, wel flink bewolkt maar het regende gelukkig niet.
Een boorplatform in aanbouw.
Zeer vroeg in de ochtend mooie zichten bij 't binnenvaren van de fjord.
Ontbijt met zicht op Bergen.
De tweede grootste stad van 't land. Een kwart miljoen inwoners... Het leek op 't eerste zicht een echte stad-stad...
Maar als ge net van deze mastodont gestapt zijt moet ge over "groot en ongezellig" natuurlijk niet veel zeggen...
Na het ontbijt tijdens t aanleggen, konden we reeds om 8 uur aan land gaan. Heerlijk! Zeven volle uren om in alle vrijheid de stad te gaan verkennen!
We hadden geen excursie geboekt en hebben de dag gewoon onder ons tweetjes doorgebracht met wandelen. Het schip lag, heel praktisch, aangemeerd op loopafstand van de stad. Eerst vluchtig de binnenpleinen van een gesloten burcht bezocht waarvan ik eigenlijk de rode bessenstruiken het interessantst vond. Dat bracht toch een beetje kleur in al dat grijs...
Hm. Een zondag om 8 uur 's ochtends... Niet bepaald mijn lievelingsuur. Dan is er wel wat meer nodig om in kleur in mijn dag te brengen.
In 't volgende deel gaan we dan ook op zoek naar wat meer kleur. En we zullen ze vinden ook...
Er zijn mensen die ding in hun mond willen steken (ze zien er een vrucht, een gerimpelde dadel of vijg, in). Ik kan maar één ding zeggen : niet in 't mondje steken! 't Gaat er rapper terug uit zijn dan ge denkt. Samen met de rest van uw maaginhoud. Andere mensen willen er dan weer op gaan zitten... Omdat ze aan een lederen zetel denken. Niet doen!!!! Ik weet niet of ge die vlekken nog uit uw broek gaat krijgen en ik denk dat als ge hier op gezeten hebt dat ge zelf ook een uurke in bad gaat kruipen. Nog anderen zouden het ding graag in hun zak steken omdat ze denken aan een lederen portefeuille. Ook niet aan te raden!!! Alweer : denk aan de vlekken! En 't gevoel dat ge zou krijgen als ge daarna uw hand in uw zak zou steken... Ik mag er niet aan denken...
Er wordt in deze tijd zoveel over dit ding gesproken en toch wil bij de meesten het euroke maar niet vallen... Ik kan er u echt niet dichter met uw neus op drukken want dat gaat ge beslist niet leuk vinden...
Toch reeds - zonder persoonlijke schade op te lopen - opgelost door Ron, Luk, Rita, Helena en Geert!
Bijen op margrieten. Maar mijn parate kennis over fauna en flora kennende zullen het hoogstwaarschijnlijk noch bijen noch margrieten zijn. Over de bloemetjes en de bijtjes komt ge dus best niet bij mij te rade... .
Ziet een keer wat een zacht pelske zo'n beestje heeft... Prachtig toch...
Hoe kan dat nu? Die aartsmoeilijke windmolen werd veel sneller gevonden dan dit! En met dit ding wordt ge veel vaker geconfronteerd! Ik zal eens een ander onderdeel laten zien... Schoon hé? Die tekening, die glans...
Geef ze al eens een kadootje... maar verwacht zeker geen begrip en vooral geen dankbaarheid...
Serendipity : "Oh?! Ons ma heeft een nieuw tuinornament gekocht. Tja, niet echt smaakvol, maar als dat nu tegenwoordig haar stijl is..."
Phineas : "Maar nee Serendip! Kieken! Dat is geen tuinornament! Dat is speelgoed voor ons!"
Nemuri Neko : "Denkt ge? Dus dan mogen wij dat kapot doen?"
Phineas : "Ah ja, want ze heeft het aan ons kado gegeven..." Nemuri Neko : "Veel meer als kapot doen kunt ge daar precies ook niet mee doen..."
Mathurin : "Wat is dat! Ga 's opzij! Mag ik eens zien! Kunt ge dat opeten?!" Phineas : "Maar allez, ge gaat zoiets vies toch niet uw mond steken?!" Nemuri Neko : "En waarom niet? Hij vangt wel slakken!"
Phineas : "Bwèèkes, dat smaakt synthetisch. Dat zijn volgens mij zelfs nooit échte muizen geweest... Ons ma heeft zich weer laten oplichten... 't Zal wel weer van den Aldi of de Lidl komen..."
Mathurin : "Tja,... dat ding beweegt een beetje, maar das dan ook alles..."
Mathurin : "Persoonlijk vond ik mijn vogel van vorige vrijdag toch wel veel plezanter om mee te spelen. Ik snap nog altijd niet waarom ze me die afgepakt heeft en ons dan nu probeert te troosten met zoiets onnozel..."
Mathurin : "Nee sorry, dit is al te belachelijk. Dit is speelgoed voor kleuters."
Hanuman : "Dat stinkt... Maar naar wat?... Aha! Naar onze Mathurin zijn adem want die heeft vis gegeten. Allez, weeral de zoveelste miskoop die hier in de weg gaat blijven staan... Al goed dat ons ma geen erfgenamen heeft want die zouden "hunne père" nogal zien als ze later al die rommel zouden erven en moeten gaan dumpen..."
Hoewel iedereen dit ding goed kent heeft nog maar 1 lezer de oplossing gevonden : Ron! Vanaf nu, nóg mooier... in kleur...
Niet vergeten : je antwoord naar me doormailen en niet onder dit artikel plaatsen aub. Zodat iedereen een week de kans krijgt om 't antwoord bij mekaar te puzzelen. Bedankt!
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 2.
Zaterdag, 11 juli 2009.
Costa Luminosa, op zee.
2. De 12 Kringen van de Hel van Dante.
Flink overslapen maar geen erg, er werd vandaag toch enkel maar op volle zee gevaren. Helemaal bovenaan de boot gaan ontbijten op t zwembaddek in the late breakfast corner waar je vanaf je tafeltje de golven van de scheepswand af ziet spatten. Ze waaieren uiteen en soms als de zon er op schijnt verschijnen er in een flits regenbogen in t sproeiwater! Dit schip, nou ja schip, drijvend hotelgebouw is een veel correctere benaming, vaart enorm snel. In de verte is de zee grijs, maar als het water door het geweld van de boot gebroken wordt valt het uiteen in zwart, donkerblauw, azuur, sneeuwwit, ijsblauw Alle kleuren blauw-grijs-groen. Als je er naar kijkt en je hersenen een honderdste van een seconde kan stilzetten, dan zie je in de wilde watermassas mini-werelden die bestaan uit bergen en sneeuwvlaktes. Als een golf pas veel verder van de boot plots vertikaal omhoog spat lijken het wel vulkaanuitbarstingen op een blauwe planeet.
Aan het zwembad zitten is niet leuk. Een lawaai van jewelste. Het animatie-team zorgt full-time voor een hoop herrie. Zelfs hun yoga-les moet gebeuren bij keiharde relaxerende muziek. Alles wordt dan ook nog eens extra uitgezonden op het reuzefilmscherm boven het zwembad. Na de yoga volgde de dansles, merengue, dat werd er dus niet beter op. Nog nooit mensen merengue weten dansen als een polonaise rond een zwembad. Italianen zijn blijkbaar echt wel tot alles in staat. Aan al dat lawaaigedoe nemen hooguit 20 toeristen deel. De honderden anderen die rustig van aan een tafeltje of uit een ligzetel naar de zee zitten te staren moeten maar meegenieten van de herrie. Gelukkig kunnen wij naar ons Samsara-sauna-gedeelte vluchten. Weg van t lawaai, heerlijk naar mijn terras waar ik alleen de wind en het geklots van t water hoor.
Snel!!...
...Naar de rust van mijn eigen terrasje!
Van onze kamer naar het wellness-center is het nog geen 20 meter lopen, dus wanneer je maar zin hebt kan je er gaan zonnen of bubbelen of stomen. Of gewoon in stilte vanop een rustbed tussen twee schermen naar de zee zitten staren en ondertussen een potje kruidenthee zetten. Een heerlijke verpozing. Relaxen en naar zee staren.
Na deze adempauze werd het terug etenstijd en kwamen we opnieuw in de hel van Dante terecht. Met zelfs op de middag live muziek. De muzikanten die hier aan boord werken zijn niet te tellen. In t binnenste van dit schip lijkt het zelfs op de middag nacht. Het casino is open, de winkel hebben geen ramen, alles baadt in kunstlicht. Véélkleurig wel te verstaan. Tijdens de lange trajecten van kajuit naar eetzaal heb ik maar alvast wat fotos genomen. Sommige dingen zijn echt te moeilijk om te beschrijven. Voor sommige kakafonieën heeft een mens geen woorden.
Een fragment van de centrale lobby met bar en salons.
Drie verdiepingen van dit schip lijken doorlopende drankgelegenheden, shops en MacDonalds-eetbarrakken. Ellenlange togen met summiere buffetten, formica eettafeltjes die allemaal vol zitten, en waar zo ongeveer voor gevochten wordt als er eentje aan de raamzijde vrij komt. Een heksenketel van lawaai in een decor dat een kruising is van een tafereel uit Peter Pan, een etalage van een speelgoedwarenhuis, en dat alles belicht met veel te veel lichtjes in de potsierlijkste kleuren. Niet bepaald een leuke plek om te eten.
Gelukkig mochten we bij twee lieve 80-ers aanzitten die hun pensioen al cruisend doorbrachten. Ze maakten de ene Costa-cruise na de andere, dus wisten zij vrij veel te vertellen. Ook dat het schip onmiddellijk rechtsomkeer zou maken als er in Spitsbergen ijsberen zouden opgemerkt zijn
Daar gaan mijn ijsberen dus.
Toen we terug langs t zwembad naar onze stille kant liepen zonden ze daar op t reuzescherm de Ronde van Frankrijk uit. In t Italiaans Mens wat een gedoe en een drukte toch allemaal. Ze zitten daar allemaal op ligbedjes naast mekaar naar dat scherm te staren, de ene op een handdoek in een bikini en daarnaast iemand met een trui aan en gehuld in een dekentje
Na de lunch hadden we een mysterieuze afspraak in de Samsara waar we getrakteerd weren op een metabolismemeting. Een doorzichtige verkooptruuk, maar kom laat ze maar eens proberen. Er werden twee klevertjes op hand en voet geplakt en daaraanwerd een machine van Biodynamics aangesloten. De draadjes werden al losgekoppeld terwijl de machine nog vrolijk doorratelde en printte hoeveel te dik we waren, hoeveel water ons lijf vasthield, en hoeveel massas algenpillen we zouden moeten kopen om dat allemaal een beetje terug in orde te krijgen à 80 euro t potje. Vriendelijk vaarwel gezegd en onze walvislijven (na die meting zijn we daar echt wel overtuigd) te rusten gelegd in diverse saunas, stoombaden, hete stenen zetels en bubbelbaden met uitzicht op zee. Er is pal in de boeg een zeewaterzwembad en als je daar ronddrijft dan lig je mee te klotsen op het ritme van de zee. Heerlijk! De zichten zijn prachtig vanuit het Samsara gedeelte. En dan die rust... In t solarium heb ik een rij dutjes aan mekaar geregen. Paul kwam me wekken met een vreemd brouwsel van Ayurvedische thee. Jammergenoeg had hij de kruiden gewoon in t glas gelaten in plaats van de theein een theepot te maken. Het werd meer gras eten dan thee drinken. Bitter gras dan wel. Maar t is t gebaar dat telt.
Vanavond maar terug in ons Samsara-restaurant gaan eten want de rust is toch ook veel waard. Het eten was zelfs iets beter dan gisteren. Nog niet echt om over naar huis te schrijven maar er zat toch al smaak aan. Hoewel t lang geleden is dat ik op een gerecht nog eens peper en zout gestrooid heb en ik hier wel vol overgave zit te schudden Dat zegt toch wel heel wat over hun keuken. Ik vrees anders dat dat toch nog t beste restaurant van t schip is want ook ene met gouden epauletten kwam daar dineren.
Heel de boot (meer dan twee maal de kathedraal) afgewandeld naar de boeg, langs de monsterlijkste bars, casinos, winkelmalls, discos, chocolade-bars, cigar-bars, kunstgallerijtjes, kortom ge kunt het zo gek niet bedenken of t is er maar dan wel in de kitscherigst mogelijke uitvoering. Precies allemaal spul dat over the top bevonden werd voor de Sinksenfoor en dan hebben de Chinezen dat maar in een cruiseshiip gebruikt. Zelfs aan t plafond van t Samsara zwembad hangen Chinese monsters in de hoeken. Ze zullen wel geluk brengen, daar twijfel ik niet aan, maar ze zijn toch zó lelijk. In van die snoepjeskleuren
Michael Jackson moet uiterst stijlvol gewoond hebben in vergelijking met deze Villa Kakelbont.
De gang van de toiletten... Niet simpel om de deur te vinden. Nog moeilijker om een deurkruk te vinden want die is er niet. Ze gaan electronisch open en dicht.
Het casino.
De mezzanine van de nachtclub. Zeer geschikte plek voor kleurenblinden. Ook voor doven trouwens.
Een rustiger hoekje. Als je je oren dicht houdt tenminste. Want net achter de hoek staat een saxofonist... hartverscheurend romantische "cruisebootbarmuziek" te toeteren. Aangesloten op een flinke geluidsinstallatie. Waarvan de volumeknop op de hoogste stand geblokkeerd lijkt.
Het is nu bijna 11 uur en t is nog steeds niet donker, maar morgen moeten we vroeg op want dan varen we door nauwe fjorden naar Bergen waar we rond 8 uur van boord mogen. En aangezien ik vandaag al overal waar ik me durfde neerleggen in slaap viel zal ik nu maar gaan rusten anders zal ik morgen niet veel van Bergen zien vrees ik. En een ding weet ik zeker : elk moment dat ik van boord kán zál ik ook van boord zijn.
Hopelijk is Spitbergen de hemel die ik verwacht, want om er te geraken moet ik wel een serieus vagevuur passeren blijkbaar...
Dit wordt mijn doel...
Maar ondertussen zit ik wel in dit kader...
Bemerk ik een lichte discrepantie?...
Over enkele dagen hoofdstuk 3 met het bezoek aan Bergen!
