"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
27-08-2009
industriële archeologie...
Een beetje een trieste dag vandaag. Ik moet afscheid nemen van wat ik 20 jaar "mijn frietkot" genoemd heb... Wegens totaal versleten is het aan vervanging toe. En ik heb het altijd zo'n schoon, lief dingske gevonden.
Nemuri Neko : "Dus gij gaat betalen om dat hier af te breken? Dat snap ik niet. 't Is toch houtwerk? Ge weet toch dat wij gewéldig goed zijn in 't afbreken van houtwerk? Ge klaagt altijd dat wij zo duur zijn in den onderhoud en nu dát we eens kunnen werken voor onze kost geeft ge ons de kans niet? 't Moet weer raprap gebeuren hé? Ge zijt weer 't slachtoffer van uw eigen ongeduld... Erg."
Vannacht nog snel een paar sfeerfoto's genomen want vandaag wordt het afgebroken. Wat ga ik dit romantisch zichtje vanuit mijn hobbithol missen...
Oud worden. Mijn fritkot en ik. Mijn houten keukenerkertje, dat inderdaad wel veel onderhoud eiste, wordt vervangen door een PVC-doos. "Gemakkelijker in den onderhoud". Ik heb begot 't gevoel of ik mijn huis een kunstheup geef!
Nu hebt ge 't ding wel al bijna langs alle kanten bekeken hoor...
Reeds opgelost door Chrisje, Redpoppy, Dolfijn, Andromeda, Luk, Kathleen, Shajongen, Klaproosje, Mieke, Kaatje en Veveke, Kathy, Marleen, Nilleke, Nicole, Sus, Piet, Lange Lou, Fernanda, Brigitte, Jan en Ritje!
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 4. Deel 2.
Hoofdstuk 4. Deel 2 : Van een denkbeeldige 25° tot een reële +25°.
Door al die heisa van 't verplaatsen van de mensen volgens taal vertrok onze bus een half uur te laat maar dat kleine ongenoegen werd snel vergeten toen bleek dat ons gids Harald een lot uit de loterij was. Een zeer filosofische Noor (eindelijk zagen we eens een echte Noor!!!) die prachtig Engels sprak. Het leek wel of Shakespeare himself aan t woord was. Hij vertelde sprookjes, moppen, hij zong, speelde zelfs op een hoorn, had een heerlijke zin voor humor en liep over van goede wil. Hij zou heel de dag evenzeer van ons enthousiasme genieten als wij van dat van hem.
We zaten nog geen 200 meter in de bus of we moesten er al terug uit om een waterval te bekijken. De eerste in een lange reeks. Aangezien het een uitstap was van een ganse dag zouden we dikwijls fotostops krijgen maar dan ook nooit van meer dan 10 minuten Kortom, t zou weer gas geven worden, en ik kreeg het ondertussen toch zo warm. Het eerste dat er aan moest geloven waren dat dubbele paar sokken. Vervolgens verdween de trui, vrij snel gevolgd door de extra t-shirt. Ondertussen was het 23° De windjack, muts, sjaal en handschoenen werden ook al definitief in de bagagerekjes gemoffeld. Als ik naar boven keek leek het wel of er op de duur een hele mens in dat rek te slapen lag
In vergelijking met hoe ik aan de tocht begonnen was... bijna naakt.
Huisje met groendak.
De eerste langere halte was aan het 600 meter diepe Hornindalsvatnmeer. Een enorme koningsblauwe plas van t helderste water prachtig ingebed tussen stoere bergen.
Onderweg naar Stryn werd de natuur overweldigend. Hoge bergen waartussen zachte weiden bezaaid met grote rotsblokken. Op de toppen van de bergen glinsterden sneeuw en gletsjers. Vele rode boerderijen en huisjes met daken van gras lagen nietig is deze indrukwekkende setting. We reden langs woeste bergrivieren met talloze kolkende watervallen, over bruggetjes, door lange tunnels om dan weer in een ander sprookjeslandschap met de volgende onuitsprekelijke naam terecht te komen. En Harald ondertussen maar zingen, trollensprookjes en Zwedenmoppen vertellen, filosoferen en gedichten voordragen.
Alles moest snel gaan maar opeens kregen we dan in het dorpje Stryn maar liefst 40 zinloze minuten om te gaan shoppen. Totaal overbodig want de souvenirs zijn echt rommel en dan nog onbetaalbaar ook. Wij twee zijn ondertussen aan een klein meertje berenfotos gaan maken, lekker in de zon. Al die warme berenkleren dus ook moeten vervangen anders gaat mijn verhaal niet kloppen... Aan de riveir groeiden zalige frambozen. Ik had op deze noordelijke plaats nooit of te nimmer zoete rijpe frambozen verwacht Noch deze warmte. De vruchtjes werden alleszins een fijn aperitiefje.
In aktie voor een beren-photoshoot.
Een makkie : geen kijklustigen die vervelende vragen stellen, goed licht, veel steunpunten en geen wind.
Bloemen vol bijtjes aan de oever van 't kristalheldere water...
In Stryn kregen we een lunch in zo'n typisch tour-toeristenhotel met grote eetzalen maar desalniettemin was het de eerste echt smaakvolle maaltijd die we deze reis onder onze neus kregen. Ze hadden zelfs alcoholvrij bier! Samen met de twee Hollandse jongens aan tafel werd het een heel toffe lunch. En goed éten én plezant gezelschap, wat wilt ge nog meer! OK, ja, een ijsbeer misschien...
Nemuri Neko : "Oh? 't Eten wordt deze middag op 't terras geserveerd?" Mathurin : "Precies ja... Een schoon nieuw gebruik!" Ming : "Na al die jaren gaat het restaurant hier dan toch eindelijk een sterreke in de Michelin krijgen..." Serendipity : "Wilt ge mijn portie aub terug binnen zetten?..."
Hanuman : "Wel een tráge bediening hé seg..." Nemuri Neko : "Te weinig personeel dat ziet ge zo." Ming : "Hoe zit het vader? Moeten we soms beginnen zingen om ons eten te krijgen?" Mathurin : "Nee! Ming níet zingen!! Toch niet gìj!!!!"
Phineas : "Vaderke zet dat nu in godsnaam toch eindelijk eens op de grond! Wat bezielt u nu toch? Wilt ge 't zelf opeten misschien? Ge gaat muiterij op uwen Bounty veroorzaken op deze manier..." Laathi : "Oei! Buiten?! Hij meent dat?! Buiten eten?" Serendipity : "Maar ja Laathi, ik heb 't u toch gezegd! Nee pa, buiten eten doen meiskes niet. Buiten eten is vies. Daar zitten vliegen..."
Serendipity : "En dan nog eten tussen 't plebs... Tussen al die smakkende en smossende katers..." Laathi : "Dat gaat echt niet!!! De Phineas pakt mijn bakske af!!!"
Laathi de mens : "Dames en heren, kalmte alstublief. Kijk! Ik zal 't voorbeeld geven. Zó moet ge gaan zitten. Schoon rechtop. En verdorie niet allemaal met uwe kop in die potten!!! Ik wil gezichtjes kunnen zien op de foto!"
Laathi de mens : "Ming en als ge dan toch persé met uw kop in een pot moet zitten doe het dan tenminste in uw eigen pot en niet in die van Mathurin!!!"
Laathi : "Ma... Ik kan écht niet eten als de Muri zo naar mijn bakske zit te staren..." Nemuri Neko : "Eet het dan zelf wat rapper op hé flauw bees!"
Laathi de mens : "Naar de lens kijken, staart schoon recht achteruit en glimlachen heb ik gezegd! Glimlachen! Allemaal! NU!!"
Laathi de mens : "Maar Laathike laat nu toch niet altijd de kaas van uw brood eten door die katers kind!"
Laathi de mens : "Phineas moet ik hier nu echt het Olympisch record kruipen gaan verbreken ja?!! Uw kop in uw eigen pot verdorie!"
Phineas : "Stresserend seg, zo op een terras eten." Laathi : "Ja, voor mij hoeft zo'n sterrenrestaurant ook niet..." Serendipity : "Een horreur! Dat is't! Voor 't diner wil ik terug mijn bord discreet in 't hoekske naast de computerkast." Hanuman : "Zwijgen en eten."
Nemuri Neko : "Jawadde, probeer maar rustig te eten tussen twee zo'n jengelende vrouwen. Zwijg en eet of ik eet zelf allebei uw potten leeg!"
Mathurin : "Gij zijt dus echt zeker? Alles is écht op?" Nemuri Neko : "Tja, dat van Phineas niet maar die zijn kop is te dik daar krijg ik de mijne niet naast gewurmd." Serendipity : "Dat was ook niet Phineas zijn pot hé Muri. Dat wat de pot van ons Laathike. Wás."
Serendipity : "Bah, mannen. Ik ben echt gedégouteerd. Gulzig, vies, onopgevoed, onbeleefd, opdringerig,..." Nemuri Neko : "Als gij de witte bakken uitlikt, doe ik de rode." Phineas : "Ik heb de rode al gecontroleerd jongen. De witte trouwens ook."
Phineas : "Amai, das zwaar werk zo'n groepsmaaltijd. Daar wordt ge moe van. 't Ligt ook zwaar op de maag... Hoe zou dat nu komen?"
Voor de zekerheid bleef Phineas toch nog maar een half uurtje naast de lege potten liggen. Ge weet toch maar nooit. Mijn kameraad gebruikt dikwijls 't Antwerpse gezegde "Botten vol en warm voeten!" om een geluksgevoel aan te duiden Van die zegswijze vind ik op deze laatste foto onze Phineas wel het levend voorbeeld.
Misschien hebben jullie nood aan wat koelte?... In een grot is 't altijd tussen de 12 en de 15°. Lekker wel. In de nabijheid van 't natuurpark van Furfooz liggen verschillende grotten die je kan bezoeken. De grotten van Han en Remouchamps kent haast iedereen, deze grot, "La Merveilleuse", is iets minder bekend. Ze is misschien niet zo mooi, ook veel ruwer dan die anderen, maar ze heeft ook een mooie centrale zaal. En vooral, er komen veel minder toeristen, je moet er niet aanschuiven. Dit grottencomplex is ook kleiner. Maar zoals we allemaal weten : "size doesn't matter".
Grotten fotograferen is met mijn klein apparaat geen sinecure maar ik heb toch geprobeerd een indruk weer te geven. Overbodig te zeggen dat het op papier niet het duizendste van 't effect geeft dan als ge zelf door die miljoenen jaren oude stenen wandelt... Maar kom, "Wie 't kleine niet begeert,-"
Het zicht bij het binnenwandelen van de centrale zaal.
Je ziet de stalagmieten er druppel per druppel groeien. Iets voor geduldige mensen natuurlijk.
Deze staligtiet is scheefgegroeid. Waarom? Denk er eens over na... Zet het antwoord maar onder dit bericht.
De centrale zaal is misschien niet groot maar toch wel imposant. En je krijgt er ruim de tijd om er in rond te lopen en te fotograferen.
Maar in deze buurt heb ik nóg een ander grotteke leren kennen... Een nog véél onbekender! En dat is onmiddellijk mijn favoriet geworden, daar heb ik mijn hart verloren. Daarover meer in een volgende aflevering...
Toch weer verbazend knap : Chrisje, Redpoppy, Dolfijn, Andromeda, Luk, Kathleen, Shajongen, Klaproosje, Mieke, Kaatje en Veveke die het al geraden hebben bij 't zien van enkel dat eerste piepklein stukje foto...
Voor mij was 't leuk dit raadsel te fotograferen. Het bestaat uit zoveel verschillende facetten en die hebben allemaal een andere structuur en textuur. Plezant, kan ik elke dag een ander onderdeel laten zien.
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 4. Deel 1.
Maandag, 13 juli 2009. Costa Luminosa, Hellesylt-Geiranger
4. Een zeldaam Zen-moment.
Vanmorgen begon de dag alweer om 5 uur. De zon was amper onder of t feest begon opnieuw. Vijf uur slapen t wordt weinig. Temeer daar het vandaag een zwaar dagje zou worden.
Voor dag en dauw vaarden we het begin van de Geirangerfjord binnen. De tocht zou 100 km duren dus het schouwspel zou enkele uren in beslag nemen. Gedurende die tijd moesten we ook nog aan een ontbijt zien te geraken en om half negen klaar staan om op een 8-uur durende excursie te vertrekken bovenop de fjorden. Cruisen is altijd een beetje stressen. Maar ik was al blij genoeg dat we de vergissing hadden kunnen rechtzetten zodat we toch de lange trip in plaats van het korte bezoek aan Geiranger konden meemaken.
Dus waggelde ik alweer vrolijk om half zes aan dek rond, net als gisteren als eerste, op een Koreaanse monnik met zijn Nikon na, die blijkbaar t in zijn klooster ook gewoon is vroeg op te staan. Het was een mysterieus traject, we vaarden letterlijk door wolkjes! Pas een uur later kwamen de volgende reeksen slaapkoppen aan dek. t Was bitter koud en windering, de toppen van de fjorden waren in nevelen gehuld - het was het spookachtig landschap, het leek wel alsof ik zwart-wit fotos zat te nemen dus eens terug in de kajuit zocht ik mijn warmste kleding bij mekaar om deze dag te gaan trotseren. Zelfs mijn beren werden in hun dikste kledij geperst. Ik haalde mijn nieuwe bottinnen boven, waar ik twee paar sokken in droeg, vervolgens trok ik drie lagen kleren over mijn kop, dat alles bijeengehouden door mijn dikke windjak met kap. Voor de veiligheid nam ik ook nog mijn muts, wollen sjaal en mijn warme handschoenen mee. Al goed dat ik die niet ook nog niet onmiddellijk aangetrokken had
Heerlijk alleen aan dek in alle vroegte...
... met als enige gezelschap de Koreaanse monnik.
Het kleine plaatsje Hellesylt.
We gingen aan land met de kleine tenderbootjes want Hellesylt heeft geen kade. Het liggeld moet hier enorm zijn want er is bitter weinig plaats voor grote schepen in deze kleine fjord. Op zo'n kleine plekjes kan dat best 20.000 euro bedragen. Toen viel het me reeds op dat de zon plots toch wel wat warmte gaf.
Met de tenderbootjes aan land...
Honderden mensen hadden voor deze uitstap gekozen, logisch, want het is de meest interessante, dus er kwamen vele tourbussen aan te pas. De organisatie was bangelijk. Constant moesten er mensen van bus verplaatst worden omdat ze de nationaliteiten door mekaar gehaspeld hadden. Japanners, Russen, Nederlandstaligen, Fransen, Italianen, Engelsprekenden, Spanjaarden en de rest een beetje ordelijk bij mekaar zetten zodat een gids geen 10 talen door mekaar moest spreken was niet evident. Uiteindelijk eindigden we na veel verhuizen bij een gezellige groep van 5 mensen uit de Kempen en 2 lieve Hollandse mannen. Na al dat gedoe waren we blij met zijn allen in t achterste deel van de bus beland te zijn, we zaten direct in een plezante schoolreissfeer...
Hoe de schoolreis verder verloopt lezen jullie in de volgende aflevering!
Zoals Klaproosje juist raadde zat Irma te genieten van de koelte van de bos in 't natuurpark van Furfooz, in de Belgische Ardennen. Een prachtig gebied waar je lange wandelingen kan maken en in de diepte de Lesse ziet kronkelen. Eens de rotsen afgedaald kom je aan 't riviertje en ziet daar jong en oud peddelen en tegen 't water worstelen. Al dan niet met de boot ondersteboven. Zelfs voor archeologen en speleologen in de dop is er iets te beleven. Talloze grotten en spleten nodigen uit er eens een kijkje te gaan nemen, en hier en daar zijn resten van een Romeinse vestiging. In de buurt liggen nog andere toffe plekken om te bezoeken, maar daarover later meer.
Oud Romeins badhuis.
De Lesse sneed zich een weg door de hoogvlakte.
Diep in de grotten.
Rare zwammen in 't bos. Het leken wel Venetiaanse carnavalsmaskers.
Echt waar, de moeite om te bezoeken, maar zoals je ziet, zéker niet geschikt voor minder mobiele mensen. Binnenkort meer over deze toffe buurt!
Alweer door iedereen gekend. Door iedereen geliefd is wat anders... Door mij alleszins wel.
Veel succes maar nog veel meer plezier. Gelieve 't antwoord niet op mijn blog te plaatsen maar 't me door te mailen om de andere puzzelaars hun pret niet te ontnemen. Kei-zotte antwoorden zijn onder de raadselfoto's natúúrlijk, zoals steeds, méér dan welkom. Dus laat uw rijke fantasie rustig de vrije loop. De wereld kan een lachbui best gebruiken. En ik zeker.
Nemuri Neko : "En? Is dat onnozel balleke nu alles?"
Mathurin : "Maar nee jong, dit is een volwaardig fitness-apparaat! Kijk ge kunt daar aan stretchen..."
Nemuri Neko : "Met onze nagels?!!! Dus... hier mogen we wèl met onze nagels op tekeer gaan?..." Mathurin : "Ah natuurlijk slimmeke! Daar díent dit ding voor! Op zo'n momenten hoort ge toch nog dat ge veel jonger en naïever zijt als ik zenne..."
Nemuri Neko : "Ja sorry, maar ik vind dit hier geen simpel huishouden hoor! Wat een complexe regels die Moeder Overste hier oplegt seg... De zetels zijn ook in donker blauwe stof en daar mogen we níet aan krabben en hier moeten we dan ineens wél aan gaan krabben! Ze weet ook niet goed wat ze wil hé!" Mathurin : "Tja, ons ma is een vrouw,... en haar sterrebeeld is weegschaal. Dat zegt al veel natuurlijk. En dan die menopauze met haar mood-swings... Dat maakt het er ook niet beter op... Maar maak u geen zorgen ventje, kom hier en luister eens een uurke of drie naar mij dan leg ik u álle huisregels wel uit..."
Geef nu toe... Om zó'n dankbare blik te krijgen zoudt ge toch zelfs desnoods eigenhandig een Eiffeltoren ineensteken?...
En hier liggen ze nu ,"de roze snoepjes", de "gedroogde frambozen" of hoe jullie ze ook allemaal verkeerdelijk benoemd hebben deze week. En ik had nog zo gezegd om ze niet in 't mondje te steken...
Het jubileumnummer 200 werd opgelost door : Ron, Andromeda, Klaproosje, Wim, Luk,Viva, Redpoppy, Geert, Nilleke, Steven, Veveke, Chrisje, Jan, Kathleen, Shajongen, Dofijn, Mieke, Lange Lou, Alida, Herman, Nicole, Lisette, Utta, Yvette, Opapat en de rode lantaarn werd deze week aangestoken door Fernanda. Niet moelijk want ge had daar nu al 't gerief voor.
Bedankt allemaal - zowel zij die 't niet vonden, als de oplossers - om dapper mee te spelen! En mijn excuses aan al de oplossers die ik in de loop der tijden per vergissing hun naam ben vergeten te vermelden in de opsomming van de winnaars.
De foto waar ik al zo lang naar verlangde is er eindelijk gekomen. Zeven op een rij! "The making of" krijgt ge later te zien. Want zoals ge zeker begrijpt was dit niet de makkelijkste photoshoot aller tijden. Er kwam omkoping, chantage, geduld, voze trukskes, snelheid, verschillende soorten lekkernijen en nog veel meer aan te pas. Maar ik ben héél blij met 't resulaat!
My Magnificent Seven!
Phineas, Laathi, Nemuri Neko,Serendipity, Mathurin, Ming Song Huong en Hanuman.
De foto's van "the making of" zijn ietwat heu... chaotischer.
Waar zit Irma zo schoon op zjin Japans te poseren?...
Gevaarlijk wel, op deze hoogte "op zijn Japans" poseren. Daar ging mijn handtas bijna de eindeloze diepte in ... En ze kan niet zwemmen...
Aan een riviertje met vele mogelijkheden...
... bossen om in te wandelen...
...met superbe uitzichtpunten...
En zelfs grottekes om te bezoeken...
Waar o waar zit Irma? Wie 't antwoord weet zet het hier maar onder. En zoek het vooral weer niet te ver! Binnenkort een uitgebreide reportage over wat er in die streek allemaal voor wonderlijks te bezoeken valt.
Er komt niet veel schot in de zaak zo te lezen... Zijn de hersenen en ogen gesmolten?... Hopelijk brengt deze foto wat meer licht in de zaak...
Voorlopig nog alleen maar opgelost door : Ron, Andromeda, Klaproosje, Wim, Luk,Viva, Redpoppy, Geert, Nilleke, Steven, Veveke, Chrisje, Jan, Kathleen, Shajongen, Dofijn en Mieke!
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 3. Deel 3.
Hoofdstuk 3. Deel 3.
Bergop bergaf in Bergen.
Aan de andere kant van de baai de stad ligt tussen 7 bergen - ontdekten we de wijk Nordness. Het was een nest kleine steile, smalle straatjes in alweer allerlei vrolijke kleuren. Vooral de bloembakken naast alle deuren maakten het er extra kleurig. De straatjes bestaan uit kinderkopjes en de meeste huizen hebben trapjes met relingen en terrassen op de gekste niveaus. Niets maar dan ook niets was er horizontaal. Het enige echt storende in het straatbeeld waren de enorme vuilnisbakken die overal buiten stonden. Nochtans was het zondag. Misschien hebben de mensen binnen geen ruimte om hun vuilbak te zetten? Het leuke was dat we hier rondliepen zonder ook maar 1 andere toerist tegen te komen. Zelfs de inboorlingen leken nog aan hun zondags uitslaapje bezig. We leken wel door een enorm bebloemd openluchtmuseum te wandelen. In een heerlijke stilte met zalig frisse lucht.
Probeer hier vooral geen "rechte" foto te nemen...
Na deze schitterende maar vermoeiende wandeling zijn we dan toch maar op de vismarkt een schotel vis gaan kopen. Iedereen eet er een broodje met vis of soms één schotel met een assortement vis en twee vorkjes. Haast niemand drinkt iets want dat is steenduur. Een groepje jonge mensen kocht 1 pintje en dat werd door vier gedeeld alsof het een volwassen fles wijn was. Het gekke was dat we eigenlijk nog altijd geen Noor tegen gekomen waren. Hier werkten allerhande nationaliteiten, allemaal heel vriendelijke jobstudenten. Behalve Noren. Terwijl een Portugees een flink assortiment vis op onze schotel samenstelde presenteerde hij ons op een houten plankje twee stukjes heel donkere vis. Zoals altijd stak ik dat direkt in mijn mond en toen zei hij pas dat t walvis was. Paul weigerde onmiddellijk zijn stukje aan te nemen en ik heb t mijne direkt uitgespuugd. Ik vond het niet alleen immoreel, t smaakte ook nog heel slecht. Ranzig en droog. Zelfs al had ik t willen doorslikken ik had het niet gekund want het was taai als rubber. Walgelijke traditie. Vreemd dat ze niet begrijpen dat de meeste toeristen tegen de walvisvangst zijn en zo'n kadootje dan echt geen sympathie oproept. En inderdaad er lagen jammer genoeg ook "walvis-burgers" op de koeltogen...
De rest van onze visschotel was wel heel vers en erg lekker. Misschien wel de heerlijkste zalm die ik ooit gegeten heb. De maaltijd leek meer op een picknick omdat iedereen met zijn bord in zijn handen een zitplaats zocht op houten banken of plastic stoeltjes en iedereen zich tussen iedereen wurmde. Na de schranspartij met een buik vol verse vis (niet zo erg want onze portemonnee woog ineens een stuk minder) waggelden we naar een téléferique-treintje dat ons 320 meter hoger op de berg Floyen bracht en vanwaar we rondom ons heel de omgeving van Bergen zagen.
Heuvels, rotsen, water en op elk plekje waar ook maar enigszins kon gebouwd worden een huis. Tja, dat kwart miljoen inwoners moet ergens wonen. t Gaf wel een interessant overzicht van hoe een stad ontstaat op een plek die gedomineerd wordt door water en rotsen. De mens moet zich aanpassen, hij maakt bruggen en pieren en haventjes en tracht toch nog op de hoogste en spitste stukjes rots een gebouw te zetten.
"Japans" poseren boven Bergen.
s Morgens hadden we een hoeveelheid geld uit een automaat gehaald waar we dachten enkele dagen mee toe te komen, maar voor we weer aan boord gingen moesten we al terug naar de bank want de voorraad was er al doorgedraaid. In de Top-100 van goedkope vakantiebestemmingen zal Noorwegen wel niet direkt voorkomen. Toen we bijna terug bij onze drijvend monster waren arriveerde net het opleidingsschip van de marine van Bergen. Een prachtig zeilschip! Zo rank en mooi! Een echte viermaster. Kortom een bóót. En op de achtergrond zagen we dan onze breedsmoelkikker liggen... Wat een verschil...
Den dikste is den onze...
Een prachtig oud heropgemaakt zeilschip, een opleidingsschip voor matrozen...
... wel iets eleganter dan onze "breedsmoelkikker"...
Mooi op tijd waren we weer aan boord. Doodmoe, en ik met heel dikke voeten van t bergop bergaf wandelen. We hebben ons dan maar direkt in t saunagedeelte ondergedompeld om al t nodige te laten masseren door de krachtige waterstralen in 't bubbelbad. Wel een zalige gewaarwording en een heerlijk zicht : de haven uitvaren terwijl je in een sauna met panoramische ramen zit te genieten. Dat geeft wel een wow-gevoel! Daarna ben ik onder de zonnehemel alweer als een blok in slaap gevallen.
Even relaxen in een van de vele self-service restaurants met een theetje.
Net op tijd raakten we nog in ons Samsara restaurant waar we deze keer toch al eens in de buurt van een raam konden zitten. Mooi, de zon scheen heerlijk op ons tafeltje. Het eten dat beschenen werd was jammergenoeg weer van de meest ongelukkige kwaliteit, om niet te zeggen oneetbaar. Ik heb nog nooit op een cruise zo slecht gegeten, zoveel brood verorberd en zo dikwijls t zout en t pepervat aangesproken om toch maar iets te proeven. Alles is even smakeloos en - misschien nog best ook - troosteloos weinig. Behalve het tussengerecht dat altijd uit spagetti bestaat. Dus je hebt wel je buik vol met lekker brood en spagetti. Een droeve combinatie voor zon dure cruise vind ik persoonlijk.
Vanavond zijn we dan ook gaan vragen of er nog plaats was om in de toekomst in het grote restaurant te kunnen gaan eten. Jammergenoeg bleek de eerste zitting voor heel de reis al volgeboekt. De maître van "de grote refter" vroeg of we misschien wilden verhuizen vanwege t eten in Samsara... Op dat moment konden we eindelijk onze schroom laten vallen en ijverig ja knikken. Hij scheen helemaal niet verrast en stelde voor om in de toekomst gezellig in ons kleine restaurant te blijven eten maar wel de menukaart van het grote restaurant te vragen. Een geweldig voorstel! Dat gaan we morgen onmiddellijk eens proberen! Dan blijven we in ons intieme restaurant zitten en geraken we misschien toch aan lekkerder eten. Alleszins de keuze is alvast veel groter en de menu bestaat ook uit twee gangen meer. Misschien wordt dit wel the best of both worlds?...
Ik heb nu al die kleedjes speciaal in solden gekocht voor deze cruise. En ik zál ze nu dragen ook.
Zelfs al is dit écht niet het geschikte moment.
Doodmoe kwamen we in onze kajuit waar we ontdekten dat de cruise die we voor morgen geboekt hebben de verkeerde is... Waar of door wie de fout gebeurd is weten we niet, maar t is wel heel erg want dit had de mooiste uitstap van de reis moeten worden. Een tocht bovenop de fjorden van Geiranger. Of t nog te corrigeren zal zijn is nog maar de vraag... Dat krijgen we morgenvroeg om 8 uur pas te horen.
Diep teleurgesteld ben ik 1 verdieping hoger in de zwembadhal wat gaan zitten schrijven. In de zon achter glas. Een best gezellig plekje tot ze zelfs daar nog om 11 uur s avonds met een lawaaitoestand begonnen. Ze kunnen het niet laten. 'k Heb Pandorake dan maar dichtgeklapt en ben terug naar mijn kajuit getrokken en in bed gedoken. We zullen morgen wel verder zien.
Wat éven een rustig hoekje om te komen typen leek...
Het volledige fotoalbum over deze dag in Bergen vinden jullie hier :
Voor Ron, Andromeda, Klaproosje, Wim, Luk,Viva, Redpoppy, Geert, Nilleke, Steven, Veveke, Chrisje, Jan, Kathleen, Shajongen, Dofijn en Mieke is deze foto al niet meer nodig...
Motala toen ik haar in november 2008 fotografeerde. Geduldig wachtend op een nieuwe prothese.
Motala is de grote olifant (dus niet het kleintje Mosha) met de geamputeerde poot uit de olifantenkliniek in Thailand. Ze heeft net een nieuwe prothese gekregen, ze kan terug op vier poten lopen! Dit berichtje staat erover in de krant en ze is eergisteren ook op 't Belgische TV-nieuws geweest! Enkele vrienden stuurden me deze link :
Als je 't reisverhaal van ons bezoek van vorig jaar aan Motala en kleine Mosha in de olifantenkliniek in Thailand nog eens wil herlezen klik je op deze dag van mijn blog :
Fijn toch dat Mevrouw Soraida dit allemaal presteert voor de Thaise en Birmese werkolifanten. Een sjieke madam!
Als je Motala op haar nieuwe pootje wil zien lopen wip dan even binnen bij the Friends of the Asian Elephant, daar vindt je meer foto's van een trots stappende Motala van vandaag en gisteren :
