Er zijn er dan toch die geprobeerd hebben om mijn Caesar briefje te ontleden. Maar blijkbaar was het toch moeilijk om de juiste sleutel te vinden dus even een tipje van de sluier oplichten voor het geval. Cipher 3 wil zeggen dat je het abc drie rangen verschuift dus: A B C D E F G H ...worden ( gewoon alfabet) D E F G H I J K..... ( Caesar cipher 3) dus "Dsulo " in mijn tekst wordt A P R..... enz Snap j'hem??
en zo konden Caesars veldheren de boodschap ontcijferen . Voor de Aprilvis is het geen " vijgen na Pasen" maar " Vissen na 1 april"
Zal een volgende keer iets eenvoudigers moeten verzinnen nochtans ... een beetje " de grijze massa" pijnigen kan geen kwaad want rust roest lieve bloggers, zei de " wijze dame" !! Geen zon dus geen wandelingen of werken in de tuin en naar het weekend toe wordt het " nog beter" en dan komen de 4 van de zoon logeren. Spijtig dat ze niet buiten zullen kunnen spelen......( jeetjes wat een resem werkwoorden!!)... Geen afsluiter , geen prentje, gewoon sober vandaag!
Vandaag ons tweewekelijks bezoekje aan ons ma gebracht. We waren vroeg vertrokken want ik wilde een quiche maken en die moet toch een uurtje in de oven maar wat dacht je???? Natuurlijk; files door werken in Zwijnaarde om de E40 op te draaien. Gevolg , het was 11u40 toen we bij ma kwamen en ... het werd dus bijna 13u vooraleer we konden eten. Voor ons niet zo'n probleem maar voor die oude mensjes wel want dan zijn ze uit hun ritme!!!! We zouden vroeg vertrekken om de avondfiles voor te zijn dus om 15u45 bye bye ma en .... om 18u35 thuis!! Dat wil zeggen bijna 5u onderweg om 4u bij ma te zijn... Dat zal onze Aprilvis geweest zijn zeker! Dus als troost stort ik mij op de blog om te zien wie Caesars briefje kon ontleden en....blijkbaar heeft niemand de sleutel gevonden. Hoe kan dat nu, zo moeilijk is het nochtans niet, de sleutel staat in de hoofding: Caesar cipher 3!!!! Snik snik, ook hier geen soelaas..... Ik zal dus wat rondsnuffelen op andere blogs op zoek naar aprilvissen....
Toen Julius Caesar ten strijde trok , wilde hij de strategische plannen voor zijn veldheren bedoeld geheim houden voor de vijand. Daarvoor gebruikte hij zijn eigen alfabet. Misschien iets voor vandaag?
Een groep professionelen stelde de volgende vraag aan een groep kinderen tussen 4j en 8j. Het loont de moeite om er eventjes naar te luisteren. Wat is liefde voor jou? De antwoorden varieerden en waren dieper dan je je ooit kon voorstellen!
- Rebecca 8j Toen mijn grootmoeder artritis kreeg, kon ze niet meer voorover buigen om haar teennagels te lakken. Daarom doet mijn grootvader het voor haar zelfs al hebben zijn handen ook artritis. Dat is liefde.
- Billy 4j Als iemand van jou houdt dan is de manier waarop die jouw naam zegt anders. Je weet dat jouw naam veilig is in die persoon zijn mond.
- Karel 5j Liefde is als een meisje parfum gebruikt en de jongen aftershave als ze uitgaan en dat ze mekaar ruiken.
- Chris 6j Liefde is dat als je uitgaat eten je de meeste van je frietjes aan de andere geeft zonder dat je wil dat die andere van zijn/haar frietjes aan jou teruggeeft.
- Terry 4j Liefde is dat wat je doet glimlachen zelfs als je moe bent.
- Danny 7j Liefde is als mama koffie maakt voor mijn papa en er eerst van sipt om te zien of de smaak ok is.
- Emily 8j Liefde is als je gans de tijd kust en als je moe bent van het kussen je toch nog bij mekaar wil zijn en dan wil praten. Mijn mama en papa doen dat.
- Bob 7j Liefde is wat je voelt in de kamer op Kerstmis als je stopt met pakjes openen en je luistert.
- Nikka 6j Als je wil leren om meer lief te hebben moet je beginnen met een vriend die je haat. ( we hebben zo'n paar miljoen Nikka's nodig op deze aarde!!)
- Noelle 7j Liefde is wanneer je aan een jongen zegt dat je zijn pull mooi vindt en hij die elke dag draagt.
- Tommy 6j Liefde is zoals die kleine oude dame en die kleine oude heer die nog steeds vrienden zijn zelfs na al die jaren dat ze mekaar kennen.
- Cindy 8j Het was tijdens mijn piano optreden. Ik stond op de scène en was bang. Toen keek ik naar al die mensen die naar mij keken en ik zag mijn papa die glimlachte naar mij en wuifde. Hij was de enige die dat deed. Ik was niet meer bang.
- Claire 6j Mijn mama houdt van mij meer dan om het even wie want zij is de enige die mij in slaap kust 's avonds.
- Elaine 5j Liefde is als mama aan papa het beste stuk kip geeft. ( al altijd geweten dat liefde door de maag gaat )
- Chris 7j Liefde is als mama tegen papa zegt dat hij knapper is dan Robert Redford zelfs als hij bezweet is en naar zweet ruikt.
- Mary Ann 4j Liefde is als jouw hondje jouw gezicht likt zelfs als je hem een ganse dag alleen gelaten hebt.( Puppy love!!)
- Lauren 4j Ik weet dat mijn oudste zus van mij houdt want ze geeft me al haar oude kleren en moet dan nieuwe gaan kopen voor haar zelf.
- Karen 7j Als je van iemand houdt dan knipperen je oogleden en dan komen daar kleine sterretjes uit.( jong geleerd... )
- Jessica 8j Je zou nooit " Ik hou van jouw" mogen zeggen tenzij je het meent. Maar als je het meent dan moet je het dikwijls zeggen want de mensen vergeten dat gemakkelijk.( Wat een wijsheid op die leeftijd!)
En het beste heb ik tot slot bewaard. Op een wedstrijd om het meest zorgzame liefdevolle, kind te vinden, kwam een vierjarig jongetje er met glans als winnaar uit. De buur van dat kind had onlangs zijn vrouw verloren. Toen het ventje die man zag wenen, ging hij in de tuin van de man naar hem toe kroop op zijn schoot en zat daar maar. Toen zijn moeder vroeg wat hij tegen de oude man gezegd had, zei het kind " Niets, ik heb hem alleen geholpen om te wenen."!!
er is dus toch nog hoop voor de toekomst als je dat allemaal leest...
Afsluiter: Geluk is de kunst een boeket te maken van de bloem waar je bijkan.
Onlangs waren de oudste kleinkinderen hier en deden we een spelletjes. Er moest afgeteld worden om te zien wie mocht beginnen. Ook voor een rondespelletje had ik een versje nodig.Toen schoten mij een paar rijmpjes uit mijn kindertijd te binnen . Sommige bestaan zelfs nu nog.!! Ken je ze ook nog die kinderrijmpjes? Even jullie geheugen opfrissen?
Zakdoekje leggen, niemand zeggen, 'k heb de hele nacht gewerkt. Twee paar schoenen heb ik afgewerkt, éen van stof en éen van leer hier leg ik mijn zakdoekje neer.
Inne minne mutten 10 pond grutten, 10 pond kaas, inne minne mutten is de baas. of Inne minne mutten 10 pond grutten 10 pond graan inne minne mutten jij kunt gaan.
Ike pikke porretje, de meester heeft een snorretje de meester heeft een sik en af ben ik.
Schipper mag in overvaren ja of nee? Moet ik dan een cent betalen Ja of nee?
Donald Duckske zat op een krukske krak , zei dat krukske en weg was Donald Duckske.
Natuurlijk nodig ik jullie uit om het rijtje aan te vullen. Dus even het stof wegblazen uit die "grijze massa" en zien wat tevoorschijn komt.
En voor de rest, oogskes toe en snaveltjes dicht en morgen weer gezond eruit!
Afsluiter: Het verleden is het enige in je leven dat je niet kan veranderen!
Ik zit hier alleen achter mijn peeceeke. Mijn half bedde is naar een vergadering, de TV staat af, de muziek staat stilletjes, er is alleen ik, de stilte , bloggenland en mijn toetsenbord.... Die stilte is als een oase van rust, welluidender dan welk gezang ook, een plaats waar ik mij nu even kan terugtrekken. Ze maakt me poëtisch... ik geniet ervan. We leven in een cultuur waarin stilte bedreigend geworden is. We kunnen niet eens meer op een stoel stilzitten en niets doen. We hebben het steeds zo druk en het lijkt alsof we van het ene noodgeval naar het andere hollen. We zijn zo zelden alleen, eens echt vrij. Steeds zijn we rusteloos bezig met iets wat geen uitstel kan leiden. Zo lopen we mekaar voorbij en benaderen we niet langer het hart omdat we in al de drukte van het leven niet meer kunnen luisteren naar elkaar. Het geluid van de stilte wordt iets vreemd... Maar vanavond heb ik tijd voor die stilte, kan ik luisteren naar wat die stilte vertelt...en besef ik dat naarmate een mens ouder wordt het enige dat echt blijvend is, dromen en herinneringen zijn..... Ik kijk al uit tot mijn "vechtgenoot "thuis komt en dan maar hopen dat die stilte nog even mag duren want niets gaat erboven dan de stilte met zijn tweeën te beleven. Dat maakt een mens al gelukkig. Soms zoeken we het geluk te ver en ligt het meestal in een klein hoekje waar we het minst kijken: in het gewone, dagdagelijkse leven. Woorden zijn belangrijk in het leven maar in de stilte groeien de harten naar elkaar. Oei, wordt het een beetje te zwaar?? Niet te lang bij stilstaan, that's my second me!! Nog een toffe avond, straks oogskes toe en snaveltjes dicht en morgen weer gezond eruit! En niet vergeten
Afsluiter: Zoek geen grote woorden als een klein gebaar volstaat.
Als je iemand van een kater wil afhelpen of nog een grotere wil bezorgen dan is dit het moment vind ik
Ze waren met z'n drieën: Iedereen, Iemand en Niemand. Op een dag moest er iets belangrijks gedaan worden. Iedereen dacht natuurlijk dat Iemand het wel zou doen. En hoewel Iedereen er toe in staat was, deed Niemand het. Zo kwam het dat Iedereen boos werd. Het was toch de taak van Iedereen en nu had Niemand het gedaan. Iedereen dacht dat toch wel Iemand het had kunnen doen, maar Niemand had zich gerealiseerd dat niet Iedereen het wilde doen. Aan het einde van de zaak beschuldigde Iedereen Iemand omdat Niemand deed wat Iedereen had moeten doen!!! Volg je nog??? Voilà mijn pauze zit er op en nu zal ik maar verder doen waarmee ik bezig was zeker???
.
Afsluiter: Je geest is als een parachute, hij fungeert het best als hij open is! ( Tibetaanse wijsheid)
In de oudheid waren het" brood en spelen" die het volk zoet hielden, hier zijn het " sport en peeceeke" als ontspanning....maar na de pandoering van gisterenavond van de Rode Duivels zal ik mij maar afreageren op mijn klavier zeker?? Jawel "yours truly" is een passieve voetbal -en koersfanaat, om dan nog niet over tennis te praten Dus zat ik vol hoop voor de buis gisterenavond maar het werd weer eens moeite voor niks!! Vandaar dat ik mijn troost zocht hier op de blog . Na 6 maanden meedraaien in de wereld van de bloggers heb ik voor mezelf eens een evaluatie opgemaakt. Ik ben tot de ontdekking gekomen dat , dank aan Pazke en wat eerst begon als een aarzeling, " bloggen" stilaan een vertrouwde bezigheid is geworden. Inderdaad, het is zoals Bojako naliet op mijn blog, via deze weg leer je nieuwe mensen kennen en word je er stilaan vertrouwd mee hoewel je mekaar niet kent of ontmoet hebt. Er ontstaat een band tussen de bloggers en na een tijdje kijk je er al naar uit om een reactie of gewoon even een "goeie dag" krijgen! Ik heb al ondervonden dat niet iedereen begrijpt dat je via deze weg uiting geeft aan je bedenkingen, gevoelens of meningen. Maar op de korte tijd dat ik " blogger" ben geworden, stel ik vast dat het zelfs tot verrijking kan leiden. Elke blog heeft zijn eigen charme en of uitdaging .Sommigen maken het zelfs spannend door hun dagelijkse vragen of hersenbrekers!! Iedereen heeft zijn of haar eigen bijdrage, dat kan poëzie zijn of tips of wetentjes,kunst , muziek, of gewoonweg een relaas van een gewone dag. Ook werken met een peeceetje wordt boeiender omdat men je heel spontaan meehelpt met tips enz om een persoonlijker look aan je blog te geven. Het wordt stilaan een routine om elke dag op " zwier" te gaan in bloggenland en zo telkens opnieuw nieuwe mensen te ontmoeten. We zullen er nog maar eens 6 maanden aanbreien zeker??
Afsluiter: Een woord dat uit het hart komt, houdt je een winter lang warm!
We hadden het mekaar beloofd toen we in 1963 de humanioradeuren achter ons dicht trokken:" We komen elk jaar samen!"... Vandaag en 45j jaar verder en zoveel haartjes grijzer, blijven we die belofte nog altijd trouw!!! Van de 24 " beren" van toen zijn we met zo'n 15 die jaarlijks trouw samenkomen op 2e Paasdag!!!! Weliswaar altijd dezelfden maar het is een gezellig samenzijn dat ik niet wil missen. We vormden vroeger al een heel hechte klas en stonden bekend onder de naam " de berenklas". Op een schoolbevolking van zo'n 1200 leerlingen werden we niet zoals de andere klassen benoemd naar het jaar waarin we zaten... Neen, wij waren de enige en echte berenklas! Niemand die toen twijfelde welke klas dat was... Wanneer ik vertel over mijn jaren internaat middelbaar horen jullie daar wel meer over. We kozen 2e Paasdag omdat iedereen dan zeker vrij was en ....als er ooit kindjes waren dan konden onze mannen wel éen dag babysitten.... Inderdaad het is een reünie " for women only"!!!! De eerste drie jaren na ons afstuderen was ik er altijd bij. Daarna heb ik 13 jaar " mijn kat" gestuurd omdat ik mijn half bedde gevolgd was naar het buitenland. In het begin schreef ik een brief (eerder een epistel!!!) die op die dag afgelezen werd. Zo hoorde ik er toch even bij. Maar Zuid Amerika en Afrika liggen niet bij de deur en het was niet altijd eenvoudig om via de post ( email of sms bestond toen nog niet ) op tijd contact te houden. Toen we in 1983 terug in den Belgique waren , was ik weer trouw op post en vandaag was het weer zover. Dit jaar was Roeselare de lokatie. Elk jaar organiseert iemand van de groep die dag. Omdat mijn school in West Vlaanderen lag, is het ook meestal daar dat we samenkomen. We zitten met een 5tal uitzwervers maar de rest bleef honkvast in het Wilde Westen plakken! We beginnen meestal met een drankje zo komen de tatertjes los (( niet dat dit ooit een probleem geweest is voor ons ), daarna een etentje en dan zijn we al volop in actie en daarna wordt er bij een koffie volop verteld over kinderen en kleinkinderen en .... eindigen we steeds met herinneringen op te halen naar aanleiding van éen of ander gebeuren. We zorgen steeds dat we wat afgezonderd zitten want de decibels vliegen de hoogte in na elke anekdote die dan op een lachsalvo onthaald wordt!!!! Soms wou ik dat ik als neutrale gast ergens in een hoekje die dag kon meemaken. Het moet nogal een zicht zijn... 15 " jonge" dames die daar proberen aan het woord te komen en af en toe als bakvissen zitten te gieren!!!! Je wil dat niet missen!! Als Tony me komt ophalen dan gaat hij meestal op het geluid af en zo vindt hij ons altijd!!! De laatste tijd komt er wel telkens een stil moment want er wordt niet alleen vreugde gedeeld. We hebben al klasgenoten verloren of een partner van iemand of er zijn problemen met kinderen, kleinkinderen, familie of de gezondheid. Alles wordt gedeeld! De " stoefboeken" van de oma's horen er natuurlijk ook altijd bij. ( Voor diegenen die zich afvragen wat dat is.... de foto's van de kleinkinderen natuurlijk!!) De rimpeltjes of de kilootjes of de zilverdraadjes spelen die dag geen rol. We zijn die ene dag weer " de berenklas", een hechte, levendige meisjesklas die in de 6 jaar internaat een band smeedde die blijkbaar voor het leven ( en far beyond?) is. Dus lieve mensen, ik werd vandaag weer eventjes die tiener van toen.....We maken nu al plannen om er over 5 jaar (bij leven en welzijn) een groots feest van te maken want dan is het 50j dat we jaarlijks bijeenkomen! Dus "gras vasthouden" zoals we dat in mijn streek zeggen en hopen van erbij te mogen zijn!
Afsluiter: Ook al verschijnen er rimpels op ons voorhoofd, laten ze niet verschijnen op ons hart. De geest mag niet oud worden. (JamesA. Garfield)
Het was hier gisteren een hectische bedoening om met de twee kapoentjes op tijd klaar te geraken want we moesten om 10.30u al in Ruiselede staan voor de begrafenis en daarvoor de tweeling nog droppen!! Maar wonder boven wonder verliep het verkeer probleemloos. Het was precies een autoloze zaterdag en daarboven troffen we telkens groen licht op de secundaire wegen. Allé om het kort te maken we zijn er op tijd geraakt. Deze namiddag gaan ze terug naar huis. Dat betekent een oase van rust hier de komende dagen ... Oma kan aan haar lentekuis beginnen want die heb ik bewust laten liggen omdat die 2 hier zouden logeren... Heeft er iemand zin om te helpen??? Hé niet allemaal samen, wat een enthousiasme!!! Ik heb er helemaal geen zin in en het is precies alsof het minder snel vooruit gaat dan vroeger. Toen deed ik de keuken en nog meer op éen dag en nu... ben ik na de keuken al aan een rustpauze toe.
Maar voor het zover is aan iedereen een Zalige Pasen met veel eieren en lekker eten en drinken en daarna.... die verdomde weegschaal Het weer toont zich toch op zijn Paasbest zodat de kleine gasten toch nog eitjes zullen kunnen rapen in de tuin. Maar het wordt wel onthouden waar de eitjes liggen, spreek uit ervaring!!) Toen we nog in Nigeria woonden kenden ze daar de Paashaas niet. Dus moest mama Paashaas spelen. Ik heb zo 10 tallen eieren uitgeblazen om ze dan op te vullen met gesmolten chocolade....en ik heb ook veel eieren geschilderd . Dat je die opgevulde eieren daarna naar iemands kop kon gooien, hoeft geen uitleg zeker om maar niet te spreken van het feit dat je er niet kon in bijten .. Maar de Paashaas kwam dan toch bij ons en de kinderen vonden dat heerlijk!!. Buiten verstoppen kon niet wegens de hitte dus gebeurde dat binnenin. Ooit heb ik eens weken later nog "zo'n ei" gevonden dat te goed verstopt lag.. vandaar mijn opmerking hierboven. Sindsdien noteer ik waar de eitjes liggen want voor 5 kleintjes eitjes verstoppen is niet simpel. Ik zal het doen als de kleinsten liggen te slapen want anders zijn ze rapper weg dan ik ze kan leggen....((niet te letterlijk nemen hé...) Ooit heb ik eens de Paashaas "betrapt" toen die op het nest zat......Het was op Paaszaterdag en ik kwam thuis van school met mijn rapport. Ik ging dat eerst tonen aan mijn grootouders die naast ons woonden en ging dan via de achterkant naar huis en....daar was de Paashaas bezig met de nestjes van mij en mijn zus te vullen. Ik heb mij nog vlug kunnen terugtrekken en gebaarde daarna van " kromme haas"!! Trouwens ik wist toch al beter maar mijn ouders dachten dat ik nog "onschuldig " was . Een zalige tijd!!!!!! Dus hier gaat de Paashaas straks aan de slag. Voor iedereen nog een tof Paasweekend. Morgen ben ik weg want hebben reünie met de klasgenoten. Meer daarover een andere keer.
Afsluiter: De glimlach is een licht aan het venster van je gezicht, dat toont dat je hart thuis is ( Barbara Johnson)
Straks gaan we afscheid nemen van een dierbare, een definitief afscheid dat altijd weemoedig en stil maakt. We worden de laatste maanden nogal geconfronteerd met het heengaan van vrienden, kennissen of familie. Was het altijd zo of lijkt het nu opeens veel meer voor te komen omdat we zelf een rijtje naar voor geschoven worden? Het maakt een mens wel even stil en weemoedig en je grijpt terug naar herinneringen. Nochtans het leven zou ondraaglijk zijn indien je je alles bleef herinneren. Het is eerder een kwestie van te kiezen wat je je moet herinneren en wat je moet vergeten. Van éen ding ben ik zeker, we nemen wel afscheid maar zolang iemand leeft in je herinnering, is hij of zij niet dood. Vandaar lieve mensen zorg dat ieder uur van je leven mooi is want het minste gebaar is een mooie herinnering voor later.
Afsluiter: De grootste paradox van het leven is dat we zelf het meest bezorgd zijn om wat we gedaan hebben en nog willen doen, terwijl anderen zich later vooral zullen herinneren wie we zijn geweest. ( Mark Eyskens)
Op de kalender staat dat het vandaag " Internationale dag van de slaap " is
en daaronder " Dag van de afschaffing van de rassendiscriminatie
Hé zeg naar waar moet nu je participatie gaan????.
Van het eerste komt hier momenteel toch niets in huis met die twee schatjes ( ) dus zal ik het maar bij het tweede houden zeker? Als kind ben ik altijd al een hevige ijveraar geweest voor de " zwartjes",.. later was ik "smoor" op Sidney Poitier en Denzil Washinghton.... na onze 8 jaren Afrika( Nigeria) heb ik alles eens op een rij gezet!! Maar die afschaffing was een goede zaak! Tot daar het onderwerp van de day. Voor de slapers : " Geniet ervan " en morgen weer actief zijn hé! Voor de aanhangers van de afschaffing van discriminatie: " There is still a long way to go"!!
Afsluiter: Nestwarmte is op deze koude planeet een thuis hebben, waar je op elk moment kunt binnenvallen. ( Toon Vanlaere)
Ik was deze namiddag even weg . Mijn lieve vechtgenoot zou onze 2 kapoentjes wel in het oog houden. Ik had het kunnen weten!!! Toen ik terug kwam was mijn eerste vraag natuurlijk: " Zijn ze braaf geweest?" "Geen probleem, ik heb ze niet gehoord!" Dat was al genoeg om alarm te slaan!!
" Waarmee hebben ze zich bezig gehouden?" "Oh ze waren in de speelkamer".
Dat wilde ik wel even gaan bezien!! Was me dat daar een ravage!!!
De grote knikkerbaan die daar stond voor de oudsten was nu ontdekt door de 2. Er bestaat geen beter team dan een tweeling die hun gang mag gaan!!!! De knikkers lagen overal, je viel er bijna over. Ik heb nog een doos met knikkers van toen ik kind was( zeker zo'n 50 tal). Je weet wel van die schone met kleuren en slakken erin. Die rolden je nu tegemoet als je binnenkwam, ze waren voor alles gebruikt uitgenomen om met de baan te spelen!! Ik heb mij er even bij neergezet en dan de hulp ingeroepen van de twee hier. Maar de lol was er af .???.. Oma heeft al haar overredingskracht mogen gebruiken om ze aan het oprapen te krijgen en opa .... die was nergens te bespeuren!!! . Allé dat houdt ne mens jong zeker??
Met de olympische spelen voor de deur is het misschien goed van snel een paar Chinese woorden te leren voor het geval...
HIER GAAN WE: Chinese Jehova getuige : Ding Dong Chinees dom blondje : Dom Ding Chinese minister verkeer: Om Lei Ding Chinese visser : Pa Ling Chinese drugshandelaar : Do Ping Chinese kont : Wang Snee Wang Chinese scheet : Wang Snee Wang Pang Chinees toiletpapier : Wang Snee Wang Pang Behang Chinese luiers : Wang Snee Wang Pang Vang Chinese schoonmoeder : Tang Chinese schoonvader : Bang Van Tang
Zie je wel een makkie!!!! en.... ik ben hier de laatste dagen flink bezig geweest met Wang Snee Wang Pang Vang ..... Afsluiter: Gelukkig twee vrienden die genoeg van elkaar weten om samen te zwijgen ( anoniem)
Met die twee kapoentjes van ons is ne mens vroeg op de been.We werden wakker gezongen door Maura die natuurlijk nogal snel bijval kreeg van Lina. Het is eens iets anders dan een radiowekker . Ons twee schatjes zijn echte knuffeltjes. Die kleine armpjes rond je nek , dat hoofdje tegen je aan en dan die lach .. een mooier begin van de dag kan je je niet bedenken. Maar is het niet zo dat iedereen soms een knuffel nodig heeft en dat daarna alles weer veel beter gaat? Het wordt een kort blogje. Nog veel pret met de maartse buien.
Het maakt niet uit wie of wat je bent of wat een ander van je denkt. Als je maar leeft vanuit je hart en vreugde deelt maar ook de smart. Dan heb je vrienden die je stijf omarmen je nooit meer laten gaan, maar " hart" verwarmen. Dan kan je echt weer even door daar dient een echte knuffel voor. ( Natoken 19/03/2008)
Dat gevoel gaat door mij heen telkens als ik éen van beide in mijn armen heb.( en sorry maar dat gebeurt regelmatig en iedereen geniet!! ) Nog een warme knuffel voor ieder bezoeker.
Kreeg gisteren een pps door die mij een paar keer deed glimlachen en als jullie dat ook willen doen ( is gezond) lees dan de volgende stupiditeiten
aarom kan je een pizza vlugger bij je thuis krijgen dan een ziekenwagen? - Waarom is er parkeerplaats voor gehandicapten bij een schaatsbaan? - Waarom bestellen mensen een dubbele Cheeseburger, een grote friet en dan een cola light? - Waarom kopen we hotdogworstjes in een doos van 10 en de broodjes in een zak van 8? - Waarom kunnen vrouwen geen mascara aanbrengen met gesloten mond? ( dat moet ik eens testen ) ? - Waarom is het woord " afkorting" zo lang? - Waarom moet je op de startknop drukken om Windows af te sluiten? - Waarom bevat citroensap kunstmatige smaakstoffen en is het produkt voor de afwasmachine gemaakt met echte citroenen? - Waarom bestaat er geen kattenvoeding met muizensmaak? - Waarom zegt men dat de nieuwe hondenvoeding een verbeterde smaak heeft? Wie heeft dat getest? - Waarom steriliseren ze de naalden voor euthanasie? - U kent zeker wel de onverwoestbare zwarte dozen van de vliegtuigen? Waarom maken ze de vliegtuigen niet van dit materiaal? - en als vliegen zo veilig is , waarom noemt men dan de aankomsthal op het vliegveld " terminal"? en verder: Waarom drukken we harder op de toetsen van de afstandsbediening als de batterijen bijna leeg zijn? - Waarom dragen Kamikazepiloten een helm? - Hoe heeft men de borden :" Verboden op het grasveld te lopen" in het midden van het grasveld kunnen zetten? - Waarom vinden analfabeten het leuk om lettertjes in hun soep te hebben? - Toen de mens ontdekte dat de koe melk gaf, waarnaar was hij op dat moment eigenlijk op zoek? - Waarom heeft die oen van een Noah die twee muggen niet doodgemept? - Krijgen de arbeiders bij Lipton ook "koffiepauze"? - Waarom krimpen schapen niet als het regent? - Ik koop een nieuwe boemerang, hoe krijg ik mijn oude kwijt? - Waarom hebben etablissementen die 24 uur op 24u open zijn sloten?
Heb je een paar keer kunnen glimlachen? Dan is mijn dag goed!
Als je zelf ook nog zo'n vragen hebt, hou je niet in!!!
Afsluiter: Elke dag heeft twee handvatten. Je kunt het handvat bezorgdheid vastpakken of het handvat enthousiasme. Zoals je keuze is, zo zal je dag zijn.
Gisteren wat bezig geweest in de tuin en hopen prei ingevroren ( stond nog in de tuin) en daarbij tranen met tuiten geweend,... ik doe dat ook bij ajuin. Vandaag lekker niks doen, enkel een cake bakken om mijn half bedde wat te verwennen want door dit blogje heb ik hem wat verwaarloosd . 't Zit er niet in om veel actiever te zijn vandaag trouwens mijn "lapke" laat mij weer in de steek en heeft weer zijn kuren. Op aanraden van mijn half bedde ben ik naar Word overgeschakeld om mijn tekst te typen want hij denkt dat het daar niet zal gebeuren en verdorie nu staat hij op mijn vingers te kijken en natuurlijk doet hij het niet! Je zou er toch iets van krijgen. Ik verdenk er mijn Lapke van "vrouwelijk te zijn . Zou het proberen de man te charmeren door enkel bij soortgenoten kuren te hebben?
Hoor tijdens het typen dat mijn juke- boxke even niet perfect werkt. De muziek blijft soms hangen. Sorry maar daar kan ik niets aan doen, de link naar internet zal af en toe niet goed zijn zeker( slechte lijn)?
Ik kan het niet meer aanhoren en de inspiratie is er ook niet dus ... boys en girls, see you later ...
Afsluiter: Vond een Jiddisch spreekwoord en ....niet mis! Benader een bok nooit van voren, een paard nooit van achteren en een dwaas van geen enkele kant.
Voilà " taak volbracht" alleen nog afwachten of het nu ok is!!!! Ik heb het natuurlijk over de bril van ma. Oude glazen zitten terug in de bril voor ver, die voor dichtbij is gebleven. Maar of de klachten over zijn???? Pazke vertelde op haar blog dat het verkeer niet te doen is. Hewel, innige deelneming, maar je moet dan eens de E313, ring rond Antwerpen , de E17 , de E40 en dan nog de lokale wegen proberen af te leggen in een normale tijd We zullen volgende week nog tweemaal dat traject mogen doen. Eerst om de tweeling op te halen bij de ouders van de schoondochter en dan op Paaszaterdag om terug die richting uit te gaan (Ruiselede) om naar de begrafenis van een familielid te gaan en juist nu zitten we met die 2 kleinen. Ze zullen weer een dagje bij omi en opi moeten blijven... Allé niemand kiest zijn laatste uur maar dit komt wel heel ongelegen. Maar we slaan er ons wel door. Heb al de nodige telefoontjes gedaan om éen en ander te regelen. Zo blijft ne mens bezig hé.... Heb een juke-boxke aangelegd met tips van tante Lips. Je kan hier nogal bezig zijn op dat blogske. Mijn half bedde heeft al een paar keer " bijna" op zijn kin moeten kloppen. Ik was zodanig bezig dat ik vergat om eten te maken!! Eén keer een maaltijd overslaan zou voor mij geen kwaad kunnen, maar mijn vechtgenoot moet dat niet proberen dus...... Bojako moet wel veel eieren beloofd hebben aan de "Klaren" want ze beloven morgen goed weer. Allé vandaag want 't is weeral laat geworden.
Afsluiter: Gelukkig zijn betekent activiteit- het is een stromend water, geen stilstaande plas.
Ik heb jullie onlangs verteld dat we met ons ma naar de oogarts geweest zijn. Nu had die "PIPO", (sorry maar na zijn reactie heeft hij van mij een nieuwe naam gekregen) nieuwe glazen voorgeschreven voor haar beide brillen. Wij zijn dan ook direct geweest om die te laten maken. Intussen zijn de brillen vervangen. Die voor dichtbij valt mee, maar haar bril voor ver is een ramp!!Blijkbaar ziet ma nu alles scheef (!!!) en krijgt ze koppijn!!! Ik heb haar al gevraagd of ze misschien een glaasje teveel op had, maar die grap had ze niet goed begrepen Ik vermoed dat de nieuwe glazen niet de goede zijn voor haar maar ja die dokter had ook niet veel geduld. Blijkbaar als je oud bent "steekt het niet meer zo nauw " zoals wij dat zeggen en als je ons ma opjaagt dan loopt het gegarandeerd mis en dat had die Pipo gedaan dus... Nogal een geluk dat ik niet toegegeven heb aan ma haar verzoek om een bril met dubbel zicht aan te vragen!!! Omdat ze beide brillen moest vervangen en de dokter aanraadde om die voor ver stilaan door te dragen, dacht ons ma dat 1 bril beter zou zijn en .....goedkoper!!! Van die laatste illusie heb ik haar direct afgeholpen trouwens 1 bril met dubbel zicht ...dat zou nooit lukken!!!! En dat blijkt nu al... Dus gaan we nog snel even op en neer naar het Wilde Westen om dat daar in orde te stellen voor de tweeling hier is want dan wordt het moeilijk om tot bij haar te gaan.Vandaar nog rap een " vitessepil" nemen om er helemaal bovenop te geraken en dan zoeken naar een oplossing... Maar ik vermoed dat de oude glazen er terug in moeten Dat wordt een moeilijke bevalling! Ze zou ook een oorapparaat moeten hebben maar ik vrees dat we hiermee dezelfde toer opgaan. Al die veranderingen zijn niet altijd een verbetering voor zo'n oude mensjes en zeker niet voor zo'n zenuwpees als ons ma. Ik vraag dan altijd aan mijn half bedde:" Ga ik ook zo worden?".... Hij zwijgt dan wijselijk maar denkt misschien .... "Nog erger " Maar kom ik wil duimen om te worden zoals ons ma op haar 88j. "Wij moeten eerst nog zover geraken" , zeg ik steeds... Dus beste mensen met " de wind van achteren " zullen we hopelijk snel bij haar zijn... en aan de wind zal het momenteel niet liggen hoewel ... die is fel verminderd!
Afsluiter: Wie zijn geestdrift behoudt, wordt wellicht ouder van jaren, maar nooit oud. ( Camiel Huysmans)
Ik las gisteren een artikel in de krant over een Siamese tweeling uit Minesota. Ze zijn 18 jaar oud hebben elk een hoofd maar delen éen lichaam.. Ze hebben twee benen, twee armen, twee borsten, éen set geslachtsorganen en éen lever maar elk een eigen maag en samen twee linkernieren. Van hun 4 longen zijn er twee met elkaar vergroeid. Ze hebben twee harten. Daarom zouden ze perfect kunnen gescheiden worden maar dan belanden ze beiden in een rolstoel en zouden ze veel hobby's niet meer kunnen uitoefenen. Hun zenuwstelsel is met elkaar vergroeid, maar ze voelen elk maar éen van beide armen. Toch is coördinatie geen probleem. Zelfs typen en pianospelen lukt snel en zonder problemen.. .Hoe ze het doen daar hebben ze geen antwoord op. Wat wel een probleem vormt, is dat ze totaal verschillend zijn en ze hebben elk een eigen willetje. De ene draagt graag roze, meisjesachtige spullen de andere niet. Omwille van die verschillende smaak moeten ze voortdurend onfderhandelen. Omdat hun kledingslijn zo verschilt, kiezen ze om beurten hun outfit. Als ze uitgaan durven ze zich zelfs elke in hun eigen stijl te kleden. Een speciaal ontworpen topje met een verschillende uitsnit, een broek met twee verschillende pijpen en aan elke voet een andere schoen... zo redden ze het. Die kleren worden speciaal voor hen ontworpen. Op hun 16e leerden ze autorijden. Ze moesten elk hun rijbewijs halen en legden dus twee keer een rijexamen af! Ze rijden samen auto en net als hun andere bezigheden is dat een kwestie van verbluffend teamwerk. Het meisje met het rechtse hoofd bedient de pedalen en de versnellingspook. Het andere meisje is verantwoordelijk voor de lichten en de richtingsaanwijzer. Op school leggen ze beiden examens af en naar de cinema gaan betekent twee tickets. Als een van de twee ziek is, moet de ander noodgedwongen ook in bed blijven. .... Beiden willen ooit kinderen... Als je dat allemaal leest dan pas besef je hoe dankbaar je moet zijn met gezonde kinderen en kleinkinderen. Je vindt het allemaal zo vanzelfsprekend maar is het dat ook? Er hoeft niet veel mis te gaan om serieuze problemen te hebben. Ik vond het een heel ingrijpend verhaal en het stemde mij tot nadenken.Zes gezonde kleinkinderen komen hier met de regelmaat van de klok binnenvallen. Soms wordt het al eens wat teveel maar toch mogen we in beiden handen knijpen omdat ze gezond zijn. Het kan ook anders en dan moet je ook verder met je leven. Wij hebben ook een tweeling tussen onze kleinkinderen. Ik mag er niet aan denken dat hen zoiets zou overkomen zijn. Ze verschillen ook beiden van karakter en hebben nu al een eigen smaak en willetje. Het moet je maar overkomen! Ik zal hen volgende week eens extra knuffelen terwijl ik in mijn achterhoofd dat beeld van die siamese tweeling houd. Twee schatten van kleinkinderen zijn ze , twee keer knuffelen, twee keer genegenheid krijgen, twee aparte wezentjes... Het kan ook anders alleen staan we er niet genoeg bij stil!!.
Afsluiter: Sommige mensen mopperen omdat rozen doornen hebben. Ik echter ben dankbaar omdat doornen rozen hebben!(A. Karr)
)
)
. 
Dat wordt een moeilijke bevalling!
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}