Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Foto
Mijn favorieten
  • Ani
  • Jos
  • Marisca
  • Albert en Lenie
  • Michelly
  • Myette
  • Folion
    Mijn favorieten
  • Rud
  • Cecile
  • Chrisje
  • Ingrid
  • Jeske
  • Ria
  • Meeuw
  • Redpoppy
  • Patty enFreddy
    Mijn favorieten
  • Jeannine
  • Dion
  • Rita
  • Myriam
  • Maarten
  • Dirk
  • Rebecca
  • Annie
  • Jansen
    Mijn favorieten
  • Roosje
  • Kinrooiradio
  • Monique
  • Ella
  • Klaproosje
  • Monica
  • Vifke
  • Tiny en Ans
    Categorieën
  • Humor (553)
  • Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)
  • Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)
  • Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)
  • Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)
  • poëzie (163)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een interessant adres?
    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Een interessant adres?
    voor-blog-2022

    02-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een zomers lentegevoel
    De voorbije warme dagen openden perspectieven...en moeten voor mij niet ophouden.


    De geur van pas gemaaid gras,
     De koelte 's ochtends met dampende akkers,
     De eerste keer zonder jas op de fiets,
    De korte broek weer aan,
     Terrasrimpels kweken in je buikje.
     Thee met een citroentje
    Vogelgezang in de lucht,
    Harde tepels door een te strak topje

     Snel dan maar weer een jasje aantrekken.
    't Was lente, eindelijk lente,
     ik voelde het aan mijn instrumenten!
    Maar 't is helaas weeral voorbij!

    02-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (7)
    01-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Madeliefjes in de tuin
    Een paar weken geleden zei een enthousiaste kennis...
    " Er bloeien al madeliefjes in de tuin".
     Waarop ik wilde antwoorden:
    " Ben je zeker van dat al madeliefjes? In onze tuin bloeiden tot juist voor de strenge vorst nog madeliefjes in de tuin."

    Voor het gras hier gemaaid wordt, staat onze gazon vol met bloemetjes: madeliefjes en boterbloemen.  De paardenbloemen verkiezen hier om tussen de tuinbloemen te groeien, de sloebers!
    Een tuinier die een biljartlaken voor ogen heeft als hij aan een gazon denkt, zal niet blij zijn met madeliefjes in zijn gazon: één madeliefje betekent immers al snel: veel madeliefjes… Het madeliefje heeft ondergronds een wortelstok, en zal dus, zelfs als de bloempjes twee keer per week worden weggemaaid, langzaam maar zeker een steeds groter oppervlakte van het gazon in beslag nemen. Maar als je het mij vraagt, ik vind een gazon eens zo mooi, als het bezaaid is met die kleine wit-gele zonnetjes. Na het maaien zijn al de madeliefjes en boterbloemen weg, kapotgeslagen door de ronddraaiende bladen van de maaier, maar binnen een week staan ze er terug en kunnen we weer even  genieten van die gele en witte pracht. Ik ben gek op dat geel tussen groen, een zonnige kleur want ik vind dat er bij een grasveld witte madeliefjes horen al ziet het er dan precies uit alsof je een weide hebt ipv een tuin en ontbreekt enkel nog een koe.  Maar dat is maar tijdelijk althans tot de maaier weer zijn werk doet. 
    Ja, wij hebben die bloemen elk jaar in onze gazon. Sommige buren raden ons wel aan om het gras te bespuiten maar dat doe ik niet. Groen met wit en gele bloemen... ik vind het eerder mooi dan lelijk! Ik ga zelfs verder, volgens mij horen bij een grasveld madeliefjes en boterbloemen en daarbij spelende kinderen, een schommel aan een dikke boomtak en meisjes die van de bloemen een kransje maken om in hun haar te steken en jongens met vliegers en een picknickmand met allerlei lekkere dingen... Of ben ik nu in mijn kindertijd terggevallen?

    Mezelf kennende ging ik toch even Googlen naar de oorsprong  van de naam Madeliefje.
    Dit is wat ik vond:

    Naamverklaring: Latijnse naam Bellis perennis = Madeliefje

    De officiële verklaring voor de botanische naam 'Bellis perennis', is erg voor de hand liggend: 'Bellis' stamt van de Latijnse wortel 'bellus', 'mooi', en 'perennis' betekent letterlijk 'doorheen de jaren', eeuwig. 'De eeuwig mooie' dus.
    Voor de herkomst van die 'Bellis' wordt wel verwezen naar de mythe van Belides, een boomnimf:
    Op een dag danste Belides met Ephigeus, die haar geliefde was. Het oog van Vertumnus, de god van de boomgaarden, viel op haar en om aan zijn onwelkome avances te ontsnappen ,veranderde de nimf zich in een madeliefje...

    Maar ook voor de Nederlandse naam madeliefje bestaan meerdere verklaringen.
    Het eenvoudige bloempje, dat overal tussen het gras groeit, heeft een oneindig aantal namen. Naast madeliefje heb je nog het meizoetje of meizoentje, het lief-kruid, elders weer madelief of meliefke.
    Madelief zou een verbastering zijn van “Maagdeliefje”, waarin “ Maagd “ naar de Maagd Maria verwijst ( aan wie het bloemetje overigens is toegewijd).

    Maar in mijn ogen heeft de Engelse naam voor Madeliefje de mooiste verklaring. Het Engelse “Daisy”  komt van “ Day’s Eye”, Oog van de dag omdat het bloempje bij zonsondergang zijn blaadjes sluit!

    Vandaag hoorde ik ook op de radio dat madeliefjes bloedzuiverend zijn en je zowel de blaadjes als het hartje kan opeten...Misschien een alternatief op een mooie koude schotel?
    Voilà dat hebben we vandaag weer geleerd!!:

    01-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    30-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tussen pot en pint...
    Of hier misschien beter tussen thee en water, daarvan krijg je geen kater!!
    Als het weer zonnig is zoals de laatste dagen dan ga ik - na mijn gewoon ochtendritueel in de badkamer - voor het ontbijt even door de tuin om de planten water te geven zodat ze toch wat reserve hebben tegen de hitte van de dag en om te genieten van alles wat groeit en bloeit! Intussen staat het water voor de thee rustig te koken en heeft mijn liefste halfbedde ruimschoots de tijd om wakker te worden en de badkamer te bezetten.

    Tot zover mijn intro... Volgens de regels van het schrijven, moet ik nu in het middenstuk geleidelijk opbouwen naar een hoogtepunt om dan te besluiten met een paar krachtige slotzinnen.. Ja wadde!!

    Hier gaat het volksgezegde dat wij vrouwen zoveel tijd nodig hebben in de badkamer niet op, zeker 's morgens niet dan overtreft mijn ventje mij in het tienvoud.
    T is een avondmens en al helemaal geen ochtendmens, ik ben zowel avond- als ochtendmens. Bed en slapen is voorlopig een must en ik blijf dan ook geen minuut langer te bed dan nodig! We zien hier de laatste maanden dat er altijd een tijd kan komen dat je wel noodgedwongen tussen die lakens moet blijven liggen vandaar...
    Maar daar wil ik het nu niet over hebben...Wel over de tuin die snakt naar water en regen. De jonge plantjes die toch hun kopje boven steken, worden ofwel verbrand ofwel opgegeten door de bosduiven. Ik zie die beestjes graag en voor mij mogen ze gerust stoeien en koeren in de bomen rondom ons maar mijn jonge boonplantjes opvreten.. dat is een beetje van het goede te veel. Al de vorige jaren moest ik onze buren noodgedwongen overladen met emmers bonen maar als het zo doorgaat dan zal onze eigen voorraad beperkt zijn tot een handvol porties!!
    Ik weet dat het duiven zijn omdat ik ze al van heel vroeg in de ochtend hoor ouwehoeren... roekoe, roekoe, roekoe! Naar het schijnt zijn het vooral de mannetjes die koeren en de vrouwtjes heel weinig. Hier moet ik even glimlachen waarom...? Dat laat ik aan jullie over!!
    Ik heb de sloebers al eens in de gaten gehouden en inderdaad het zijn duiven die zich in de vroege uurtjes te goed doen aan " mijn" plantjes. En of het nu de mannetjes of de vrouwtjes zijn die hun buikje rond eten, ik zou het niet weten.. Maar ze zijn wel altijd met zijn tweetjes. Duiven zouden monogaam zijn .Ik heb nu een fijne draad over de jonge plantjes gespannen en het wordt afwachten wat dat geeft...

    Vandaag was ik er ook vroeg bij om met de fiets naar het dorp te rijden naar de maandelijkse markt tot ik halfweg besefte dat het nog niet de eerste dinsdag van de maand was dus ook geen markt!! Een lichte aanval van Alzheimer of .. wil ik de tijd nog sneller laten vliegen? Ik heb dan maar " mijn karre" gekeerd en ben naar het ander dorp ( wij leven in luxe want we zijn een deelgemeente met drie dorpen dus.. keuze genoeg!!) gereden om daar boodschappen te doen in mijn vertrouwde winkel. In de dreef van het bos zag ik koppeltjes eenden langs de beekkant liggen. Het vrouwtje wellicht in de buurt van de eitjes en het mannetje trouw naast haar om alle belagers weg te houden. Naar het schijnt hebben eenden ook een voorkeur voor bepaalde soortgenoten en blijven dan bij mekaar hoewel... toen wij hier nog eenden hadden , zaten er toch een paar sloebers tussen die wel eens een ander groen blaadje lustten !! 

    En nu zit ik als afsluiter van de dag een logje te tokkelen op mijn klavier. Het was terug een zonnige dag, goed voor mens en dier maar te warm voor de planten en de bloemen. Ideaal weer om nog maar eens te  "BBkoeien" zoals onze jongste spruit hier zegt! Dat gaat dus ook in de familie annalen!!

    Intussen hangt mijn vlag even halfstok zoals bij Jeske gisteren ... maar met de juiste wind wappert ze wel weer in volle  glans en glorie!!!

    30-05-2012 om 00:47 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (14)
    29-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe gaat het met jou?
    Een bezoekje aan de blog van Nikki gisteren zette mij aan het denken.
    Ze had een gedichtje geplaatst rond de vraag:" Hoe gaat het met jou?"

    De meest gestelde vraag als we iemand ontmoeten is: hoe gaat het met je? Maar hoe vaak wil je daar een eerlijk antwoord op? En waarom stellen we de vraag in godsnaam zo vaak. Het is een begroeting geworden.
    “Hoe gaat het met je?”
     “Goed, en met jou?”
    “Ook prima.”

    Inderdaad ,zelden hoor je mensen negatief antwoorden op die vraag. We zeggen nogal snel "goed" omdat we er zo snel komaf mee maken, de vraag omzeilen of gewoonweg geen zin hebben om een stukje van de innerlijke sluier op te lichten. Maar heel vaak zie je toch aan de lichaamstaal dat het niet echt goed zit bij de persoon in kwestie. Moeten we dan verder doorgaan op dat "goed" of gewoonweg de privacy van de persoon respecteren? Dat hangt nogal heel vaak af van de relatie die je hebt met mekaar. Maar heel vaak is het zo dat we een muur rond ons optrekken omdat we schrik hebben die andere te vervelen met eigen problemen of kopzorgen en iedereen een opgewekte persoon aangenamer gezelschap vindt dan een " zeur of iemand die iets te vaak klaagt".
    Nochtans, er zouden veel bezoekjes aan allerhande therapeuten kunnen bespaard worden als we meer leerden luisteren naar wat achter de reactie van die ander klinkt. Maar vaak heeft iedereen genoeg aan eigen beslommeringen en willen we die van een ander er niet bijnemen. Alleen die enkelen die weten dat alles stilaan zo relatief is, durven al eens te zeggen.
    " Het is niet goed vandaag, het is zelfs slecht"... en die eerlijkheid maakt ons dan stil en soms woordeloos....

    Misschien , als je met meer aandacht kijkt, ga je zien, als je met meer aandacht hoort, ga je luisteren, als je  werkelijk met innerlijke aandacht ziet en luistert, zal je in staat zijn veel meer waar te nemen van de bestaande werkelijkheid. Wie oren heeft, die luistert werkelijk al kan dat luisteren soms zo'n machteloosheid opwekken!

    Genoeg "gepredikt"... vandaag stel ik de vraag net even anders.
     “Het gaat echt geweldig, ontzettend, mega fantastisch met me. Hoe hangt jouw vlag erbij vandaag?” 
    Eens kijken wat het oplevert. Misschien niks, misschien een leuke of verwarde reactie zo iets van...
    " Oh, euh  met mij gaat het best aardig. Kan beter, kan slechter. Op een schaal van 1 tot 10 zit ik op een 6+, maar er zit een stijgende lijn in.  Maar met jou alles goed precies? Mooi, houden zo. "


    29-05-2012 om 00:27 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    28-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Is dat nu alles?
    Op een avond komt een man thuis van zijn werk en hij treft er een verschrikkelijke ravage aan. De kinderen zijn in de tuin aan het spelen in hun pyjama, op het terras slingeren verpakkingen rond van enkele diepvriesmaaltijden en hij ziet ook een paar lege brikjes fruitsap liggen. Binnen is het nog erger. De vuile vaat puilt uit de wasbak, de eetkom van de hond ligt onderste boven en de inhoud ernaast. Overal ligt een fijne laag zandbakzand.
    Plots wordt hij een frisse tocht gewaar en merkt dan pas de voetbal op in een zee van gebroken glas onder het keukenraam. Bij het betreden van de living raakt de man helemaal in paniek. Hij rent de trap op, stormt de slaapkamer binnen en treft zijn echtgenote daar aan. Ze ligt in bed te  lezen.
    "Hallo, schat, hoe was je dag?"
    "Wat, eh, eh wat is hier gebeurd?", stamelt de man
    "Ach schat, " zegt zij, "jij vraagt me elke avond wat ik in de loop van de dag gedaan heb en dan zeg ik dat ik voor de kinderen gezorgd heb en het huishouden heb gedaan en dan antwoord jij:
    " Is dat alles
    "
    "Welnu vandaag heb ik eens niets gedaan....
    "

    En vandaag doe ik gewoon weg ook niets, hopelijk valt de ravage nadien hier mee! !

    28-05-2012 om 10:09 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (3)
    27-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kijk jij nog naar de wolken?

    Soms betrap ik mezelf er op dat ik nog steeds figuren in de wolken zoek.
    Zo ook gisteren toen ik even lui op het terras van de zon genoot terwijl ik  naar de sporadische wolken tuurde en probeerde er een figuur in te zien.  Spontaan gingen mijn gedachten naar een les Nederlands, lang geleden waarin we het over die figuren hadden naar aanleiding van volgend gedicht:
     
    Ik droeg nog kleine kleren, en ik lag
     languit met moeder in de warme hei.
     De wolken schoven boven ons voorbij
    en moeder vroeg wat 'k in de wolken zag?

    En ik riep: Scandinavië en eenden,
    Daar gaat een dame, schapen met een herder.
    De wondren werden woord en dreven verder,
    Maar 'k zag dat moeder met een glimlach weende.

    Toen kwam de tijd dat 'k niet naar boven keek,
     Ofschoon de hemel vol van wolken hing,
    Ik greep niet naar de vlucht van 't vreemde ding
     Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.

    Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
    En wijst me wat hij in de wolken ziet,
     Nu schrei ik zelf en zie in het verschiet
     De verre wolken waarom moeder schreide-
    Martinus Nijhoff


    Ik vond het toen een mooie gedicht en zoveel jaren later beroert het me nog steeds!
    Volgens mij is onze èchte ik die spontane, "kinderlijke" ik die ooit in ons leefde. Dat is wat we zouden zijn als we niet zo geremd waren.

    Maar we groeien op en er stapelen zich lagen en lagen "volwassenheid" om die kern. De kern is daardoor verborgen, maar is nog wel degelijk daar en is zelfs het fundament waarop onze "ik" gebouwd is. We zouden eens wat meer moeten teruggrijpen naar dat kind in ons, het niet zomaar uit het oog verliezen omdat het "verstopt" zit onder al die lagen, een beetje spontaner zijn, alles wat minder serieus nemen, relativeren, een klein beetje onbezorgdheid in ons hart laten waaien en léven en genieten... want het leven is zo kort. Dat is wat ik jullie dit lang weekend wens ...


    27-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (5)
    26-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cryptogrammen
    Zin om de grijze massa even aan het werk te zetten?Sommige zijn echte doordenkertjes..

    Ruiten boer >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Glashandelaar
    Tampon met jeukpoeder >>>>>>>>> Binnenpretje
    Een vrouwelijke verhuizer >>>>>>>>Verhuisdoos
    Een homo die aan een touw hangt>Taugé
    Een watergevecht >>>>>>>>>>>>>>>>Aquarel
    Een doodgraver op vakantie >>>>>> Uitzonderlijk
    Een paling met puistjes>>>>>>>>>>>>Puberaal
    Sinterklaas met een lampje in zijn hand >>Schijnheilige
    Pedicure zonder werk>>>>>>>>>>>>>>Voetzoeker
    Domme witte vogel>>>>>>>>>>>>>>>>>Kalkoen
    Met oma achter de slee, krijg je een speciale geur >> aroma
    Een metalen klant>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>koper
    Die auto bevat reeds een muzieknoot>>> alfa
    Zere boom >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Pijnboom
    Ordinair op de vlakte>>>>>>>>>>>>>>plat
    Gewapende grond >>>>>>>>>>>>>>>>>beton
    Snertgerecht>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>soep
    Meeteenheid van een vriend >>>>>>maat
    Ontluikende schakelaar>>>>>>>>>>>>knop
    Plaatselijke klas >>>>>>>>>>>>>>>>>>>lokaal
    Erge luchtdrukmaat>>>>>>>>>>>>>>>>bar
    Dieren die beuken>>>>>>>>>>>>>>>>>rammen
    Imiteren achter deze dieren>>>>>>na-apen
    Schilderachtig dier>>>>>>>>>>>>>>>>ezel


     

    26-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (6)
    24-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tegen beter weten in....
    Momenteel is de inspiratie zoek en ook de lust om te schrijven zit ver en het heeft allemaal te maken met de eerste zon die ons naar buiten lokt en zeker ook met het slechte nieuws ivm S dat maar blijft binnenstromen. De complicaties zijn niet meer te overzien, de grote K blijft zich uitzaaien en de dokters haken ook stilaan af met chemo en bestralingen. De enige die nooit opgeeft en zegt dat ze blijft vechten is S...We kunnen het allemaal geen plaats meer geven maar ja het is haar leven en haar keuze tegen beter weten in....Het maakt bezoekuurtjes alleen zo veel moeilijker...
    Vandaag is de schoonzoon jarig, niet echt het moment om dat te vieren met zijn ma die zo ziek is. Toch een welgemeende proficiat St...

    24-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (17)
    22-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Door de jaren heen

    In de loop der jaren
    werden onze activiteiten
    herleid tot handelingen
     werden die handelingen
    nog slechts bewegingen.


    In de loop der jaren
     werden onze handdrukken
    herleid tot aanrakingen
    werden die aanrakingen
     nog slechts strelingen.


    In de loop der jaren
    werden onze dromen
    herleid tot gedachten
    werden die gedachten
     nog slechts mijmeringen
    .

     In de loop der jaren
    werden onze verhalen
     herleid tot zinnen
     werden die zinnen
     nog slechts woorden
    rijker dan ooit.


     

    22-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (12)
    21-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Intiem alfabet

     Q

    Q is de zeventiende letter uit het alfabet. Een moeilijke letter waarbij mij niet direct iets zinnigs te binnen valt tenzij de Q van quote..en dan denk ik aan spreuken.  Ik heb iets met spreuken omdat ik vind dat ze ons iets leren over onszelf en de wereld.
    De Q kan ook die zijn van Q-muziek , een leuk radiostation maar meer zegt het mij ook niet . Dus alle feed back is welkom!

    21-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (11)
    19-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Handleiding voor gevoelens
    In mijn mailbox gevonden en bij gebrek aan tijd vond ik het een geschikt logje:

    Waar ligt de gevoelens-enter-toets?
     Waar vind ik het ergernis-delete-knopje?
     Wie toont me de ga-er-voor-toets?
     Wat moet ik met die control-toets,

    kan ik die niet gewoon verwijderen?

    Wat moet ik met die 'home' en die 'end' doen?
     Waar is mijn hand-leiding?

    Schreef ik die ooit zelf?
    Ik vind ze niet meer, ze is weg, verdwenen.
    Ik heb gezocht in al mijn schuiven, in al mijn teksten.
    Blijkbaar heb ik dat nooit gesaved.

    Schrijf ik gewoon een nieuwe
    of laat ik zo iets schrijven door een IT-expert?
    Zal ik het dan als concept opslaan
    of toch als item publiceren?
     Ik klik op

        "help"...

    19-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    18-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Versprekingen en leuke uitspraken van patiënten
    Om mijn logje van gisteren wat te compenseren want sommigen vreesden echt dat ik een " zaagdag" had. De gedachte alleen al

    -'De laatste tijd heb ik zo'n last van winderigheid maar in rust gaat de wind weer liggen'.
    -'Dokter, het is niet goed met m'n neus. Ik kan niet zo goed vooruit snuiten, wel achteruit'. (neus snuiten en ophalen) '
    -Als ik mijn neus snuit moet ik mijn hoofd vasthouden anders stort ik zo maar neer'.

    -'Help, mijn knieën zakken af!'.
    -'Ze hebben met een periscoop in mijn buik gekeken'. (endoscoop)
    -'Morgen krijg ik een Maria-scan'. (MRI-scan)
    -'Mijn zenuwpeesontsteking speelt weer op'. (zenuwontsteking)
    -'Kan ik een voorbehoedsmiddel tegen longontsteking krijgen?'.
    - 'De pijn in m'n rug komt van kalkontbotting'. (botontkalking)
    -'De cardioloog gaf me frambozenpillen'. (trombosepillen)
    -'Tegen urineverlies gebruik ik anticonceptieluiers'. (incontinentieluiers) '
    - Sinds gisteren speelt mijn zenuwpeesontsteking weer op'. (zenuwontsteking of peesontsteking)
    -'In het ziekenhuis gaan ze morgen een gastronomisch onderzoek bij mij doen'. (gastroscopie)
    -Doktersassistente: 'Heeft u een afspraak bij de internist?'.
      Patiënt: 'Nee, bij de darmoloog'.

    18-05-2012 om 00:43 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (6)
    17-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tje... ke...pje...


    Neen neen,geen zorgen, alles is goed met mij.
     Wat ik dan met wat  hierboven staat, bedoel ! Héwel zie, dat zal ik eens rap uitleggen.

    Als we iets lief en schattig vinden, plakken we er al vlug een verkleinwoord aan en daar heb ik niets op tegen want ik doe het ook. Maar die verkleinwoorden moeten niet te pas en te onpas gebruikt worden.
    Je mag gerust tegen je vriend of man "schatje, of liefje " zeggen en tegen een kind " mijn (b)engeltje, zoeteke , krijg ik een kusje..." .Maar is het jou ook al opgevallen dat bij bepaalde programma's en dan denk ik vooral aan kookprogramma's van de tafeldekking tot het dessert
    verkleinwoorden schering en inslag zijn? Ik vind het al even irritant als de vraag van Piet: " Wat hebben we vandaag geleerd?"!
    Het gaat dan van het bloemstukje op tafel tot de bordjes en de servetjes, van het voorgerechtje met een slaatje tot het soepje van tomaatjes, van de aardappeltjes en kroketjes tot de groentjes ,van het chocomoussetje tot het ijsje overgoten met een sausje.... Ik krijg daar soms de kriebels van.
    Waarom noemen ze de dingen niet gewoon bij hun naam zonder daar altijd een -je ,-tje of -pje of -ke aan te plakken? Misschien is het de bedoeling om zo de illusie te scheppen dat de porties mini zijn en de calorieën over het hoofd gezien worden, maar die vlieger gaat hier niet op!

    Ik heb zo het gevoel dat het een trend geworden is om alles met een kleinwoord te benoemen. Dan mag de tomaat zo groot zijn als een pompelmoes en de druiventros gigantisch, toch wordt het een tomaatje en een druifje en dan ligt alles nog eens op een bedje van ook...
    Voor zover ik weet dient een bed nog altijd om op te rusten en dat eten rust nu echt niet op "dat bedje van" . Ik weet het, meestal is het enkel versiering en het oog wil ook wat. Maar vandaag erger ik mij daar nu eens danig aan en moet het me even van het hart!
    Weet je wat ik doe als ik een mooi aangekleed bord voorgeschoteld krijg? Wel ik maak er een foto van ( als ik een cameraatje in de buurt heb ) om er achteraf nog eens van te genieten.

    Dus je weet het als je bij mij op bezoek komt dan krijg je geen soepje, geen slaatje, geen patatje en nog minder een chocomoussetje. Je krijgt alleen maar soep, sla, patat en " choclatmousse" ....
    En neen ik ben niet met het verkeerde been uit het bed gestapt!!

    17-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (11)
    16-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een mooi exemplaar...

     

    Heel verwonderd kwam ik maandag mijn eerste meikever sinds veel jaar tegen. De naamgeving van het beestje blijkt deze keer te kloppen want we zijn nu in de meimaand. Net niet plat getrapt onder mijn maatje 40, wandelde hij op zijn dooie gemak op de oprit. Op zo'n moment kan ik niet aan de verleiding weerstaan om zo'n prachtige kever van dichterbij te bekijken. De meikever verleende zijn volledige medewerking: hij kroop zonder aarzeling op mijn hand en uit niets bleek dat hij zin had om weg te vliegen. Wat een herinneringen kwamen boven bij het zien van dit beestje. Voor veel tuiniers is het een plaag maar voor veel kinderen was het vroeger een bron van vermaak.
    Op den buiten had iedereen zijn eigen ‘huiskever’ in een doosje met een blaadje erbij. Het was onze manier om op een biologische manier die kevers te bestrijden. Ze werden gevangen en in een doosje gestopt met een blaadje erbij en een touwtje rond hun pootje. We hadden zelfs verschillende keverfamilies nl de bakkers en de molenaars die hadden een soort witte poeder op de vleugeltjes. De andere naam ben ik vergeten, misschien weet iemand van jullie dat nog?

    In tegenstelling tot in mijn jeugdjaren, vinden we nu nog slechts af en toe een volwassen
    exemplaar van de meikever. De achteruitgang ervan heeft ongetwijfeld te maken met de bestrijding van de kever. Chemische bestrijdingsmiddelen werden massaal ingezet want ook dit beestje (kever en larve) zou 'erg schadelijk zijn voor de landbouw'.

    Even ter info.
    Wist je dat als je een meikever ziet vliegen het dier bezig is aan zijn vijfde levensjaar. De korte duur van het volwassen stadium wordt vooral benut om te paren. Eens het nageslacht verzekerd is, geeft het mannetje de geest, het vrouwtje graaft zich zo’n 20 cm in de grond in om eieren te leggen. Uit de eitjes komt na ongeveer een maand een larve, de engerling. Die ziet er uit als een rups met 6 pootjes en doet zich gedurende enkele jaren tegoed aan de wortels van planten en bomen. Dan graaft de engerling een diepe gang loodrecht naar beneden. Onderin de gang wordt een kamertje gemaakt en dan begint de verpopping. De laatste winter wordt als pop doorgebracht en vanaf eind april tot begin juni verschijnen de volwassen dieren die onmiddellijk op zoek gaan naar een partner. De cirkel is dan rond.
    Zelf heb ik de meikever propertjes en zonder stukken af teruggezet in mijn tuin. Binnen enkele weken sterft hij toch. Hopelijk voor hem heeft hij tegen dan een lekkere paring achter de rug.

    16-05-2012 om 00:11 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    14-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The day after...
    Onze kapoen ten voeten uit als de eeuwige grapjas"



    Wanneer jullie wachten op een relaas over het feest en het eten en de drank en het decor dan moet ik jullie teleur stellen want gisteren was een dag in het teken van Thanis en de familie en of de dochter en de schoonzoon daar in geslaagd zijn!
    Ik heb daar juist nog even met de dochter gebeld om haar proficiat te wensen met het geslaagd, intiem maar zo gezellig feestje thuis.
    En nu zit ik nog na te genieten terwijl ik de foto's bewonder die natuurlijk weer aan de lopende band getrokken werden.
    Het begon allemaal veelbelovend met een staalblauwe hemel en een stralend zonnetjes van 's morgens vroeg. Zoals Bojako in haar verslag schrijft " de weergoden waren ons eens goedgezind".
    De kerk zat om 10 uur uitzonderlijk weer eens vol met de 20 communicanten , de ouders , grootouders en familie. De catechisten en de communicanten hadden de kerk een sfeervol, jong accent gegeven in het thema van de dag:" We vliegen naar.."
    Het was ontroerend grappig toen die 20 kinderen -de ene al feestelijker dan de andere - in stoet al dansend naar voor kwamen. Al heb ik die " tamtam" van het kerkelijk ritueel al een hele tijd achter mij gelaten, toch ging ik deze keer mee in het enthousiasme van onze schatten. Hun dansen , gezang, lieve maar soms schuchtere woordjes konden niets anders dan bij de ouders/grootouders het hart beroeren. Het enige " storende" moment (sorry voor de overtuigden) was toen de pastoor bij tussenpozen met veel te moeilijke woorden en lange uiteenzettingen het stilzitten voor ons en de 20 kapoenen moeilijk maakte.
    Een kleine anekdote...Kleindochter 1 -die onlangs haar lentefeest had- vroeg om ook naar voor gaan toen ze de communie uitdeelden. Waarop de mama zei:
    " Dat kan niet , je bent niet gedoopt E."...
    "Jamaar dat is niet erg , ik wil alleen eens proeven hoe dat smaakt...."
    Ze is echter op haar " honger" blijven zitten .
    Met als afscheidskreet uit 20 kindermondjes " bravo Jezus" trokken we na de viering naar huis waar de mama en de papa hun uiterste best gedaan hadden om het gezellig, mooi en vooral kindvriendelijk te versieren en in te richten.
    Bravo dochter en schoonzoon!!
    Na anderhalf uur stilzitten was  het springkasteel een welgekomen ontlading bij alle 8 de kinderen. Ze stoven naar buiten in de ZON , de schoentjes vlogen in het rond en het springen en gejoel kon beginnen. De " oudjes"  genoten intussen van een glaasje en een snackje terwijl we wachtten op de bomma dan pas zou de kleinzoon zijn cadeau krijgen waarvoor we allemaal samen hadden bijgelegd. Het was een heerlijk en ontroerend moment toen S rond 1u30 aan de arm van T binnen schoof, teer, zwakjes en zo bleek maar met een extra morfine shot en andere medicatie zou het voor een paar uurtjes moeten lukken. Het was dan ook een heel ontroerend moment toen de kleinzoon binnenstoof en met dat ene woordje" BOMMA" haar heel zachtjes omhelsde en beiden in stilte genoten. Hier en daar werd een traantje weggepinkt. Zijn feestje was nu al geslaagd en je zag hoe hij genoot dat iedereen er bij was. Zijn cadeau en daarna het " walking" dinner met voor iedereen wat, zorgde voor een heel huiselijke maar gezellige sfeer voor groot en klein. Intussen konden we genieten van een foto-reportage die op het grote TV scherm voortdurend getoond werd. Proficiat aan de fotograaf die onze kapoen ten voeten uit wist te typeren, schalks, als een lachebekje,  grappenmaker of kinderlijk stoer en als afsluiter zuslief in volle charme die grote broer een paar dikke smakkerds gaf!
    Het dessertbuffet was vooral voor de kinderen een kermis want voor ons zou dat weer een paar extra kilo's zijn!!
    Voor de bomma was rond 18 u de maat vol en moest ze dringend terug naar het ziekenhuis, maar die paar uurtjes samen met gans de familie zullen we koesteren. Het was door omstandigheden een toffe, sobere en toch ze rijkelijk gevulde namiddag! Een communiefeest op vertrouwd terrein... in een kraaknet en op kindermaat versierd huis maar vooral dat intens familiegevoel... dat onthouden we van gisteren.
    Bedankt dochter en schoonzoon!

    14-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (14)
    13-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gelukkige Moederdag aan alle mama's.

    Vandaag vieren we - zoals ik gisteren schreef-  de Eerste Communie van onze kleinzoon maar daarover meer in één van de volgende logjes want vandaag is het ook moederdag  en dan gaan mijn gedachten altijd terug naar ma en daar wil ik het heel even over hebben zeker nu ik vandaag niet naar haar toe kan gaan.

    Vandaag, op deze moederdag, zal ik weer wakker worden in de stamboom van mijn leven en met zoveel herinneringen.
    Ma heeft ons ooit allemaal aan één van die takken van haar bronzen stamboom gehangen om dan te pronken op haar kast. Maar de stevige stam dat was zij.
    Ik weet nog hoe ze ons op haar manier vertroetelde. Als een kuiken liep ik onder haar vleugels en zelfs als ik al eens wat verder vooruit liep, keek ik steeds achter mij om te zien of ma wel volgde. Aan haar hand stapte ik door het leven en de plaats in haar handpalm werd steeds kleiner naarmate ik groeide. Op een bepaald moment waren onze handen zelfs even groot!
    Ma was er steeds, ze was er toen ik
    mijn babyvel ruilde voor dat van een kind. Ma hielp mij door de kinderziektes , zij gaf mij een leven zoals zij vond dat het goed was. Zij was het die altijd onderaan de trap stond om mij te wekken en dagelijks op de goede weg te zetten.
    Vandaag sta ik onderaan die denkbeeldige trap en roep dat ze nog wat mag blijven liggen omdat het moederdag is. Ze hoeft niet op te staan in de drukte van het leven, nee, in gedachten rijd ik wel zelf naar haar toe naar de plek waar ze eeuwig rust misschien naast andere
    moeders die er vandaag ook rustig maar sommigen eenzaam bijliggen.

    Mijn denkbeeldig boeket witte rozen is klein tegenover de kleurrijke herinneringen aan haar. Duizend vragen stel ik mij weer. Negenhonderd keer zal ik weer vragen " waar ben je" en de honderd andere vragen zullen persoonlijk zijn van kind tot moeder.
    In gedachten slenter ik over de kiezels  naar de strooiweide en al van in de verte zoek ik naar haar laatste plek om te zien of alles nog goed is zoals ook zij vroeger al van in de verte naar mijn thuiskomst keek.
    En als ik dan bij haar laatste rustplaats sta, begin ik in gedachten een gesprek met haar.
    Zo gaat het....
     - Dag ma.
    - Dag Natoken.
    - Hoe is dat hier nog?

    Bij mijn eerste vragen krijg ik niet altijd antwoord omdat ik de antwoorden in haar plaats moet geven en de krop in mijn keel het verhindert.
    -'t Is schoon weer hé ma?
    - Ja, Natoken.
    - Euh…ma ik heb wat bloemen mee voor jouw moederkensdag.
    - Dat had ge niet moeten doen, ik ben al blij dat ge gekomen zijt.
    - Och…’t is een kleine moeite en ik weet dat je van bloemen houdt.
    Maar ik kan niet lang blijven ma want we vieren vandaag de Eerste communie van Th.

    - Geef hem maar een dikke kus van mij, hij is al veel gegroeid zeker?
    En zo zal het verder gaan...
    Met mijn hoofd naar beneden en met gevouwen handen zal ik zoeken naar mijn woorden en vooral naar haar antwoorden.
    Wat zou ik graag hebben dat ze mij zelf een paar vragen stelt over ons, de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Maar het blijft stil naast die tak van de stamboom die daar afgebroken ligt.

    Herinneringen vliegen voor mijn ogen alsof het gisteren was en af en toe stoppen ze even bij die strooiweide om mij eraan te herinneren waar ik vandaag in gedachten sta. Het is een afwisseling van lachen en tranen.
    Naarmate het gesprek tussen ma en mezelf in mijn gedachten verder afspeelt, wordt de stilte ondraaglijk. Ik sta daar als een klein kind van 67 jaar dat staat te zoeken naar de hand van zijn moeder, op zoek naar de rok waar mijn kleine handjes aan trokken telkens ik iets nodig had, op zoek naar haar ogen die mij steeds rust brachten, op zoek naar haar stem die vandaag de mijne is geworden.
    Nog twee woorden zeg ik haar :
    Gelukkige moederkensdag, ma”.

    Het blijft stil …geen antwoord.
    Ma is niet thuis, zal ik dan maar denken, ik zal volgend jaar nog wel eens terug komen maar dan echt en niet in gedachten...

    Ik wil via deze weg nog een gelukkige moederdag wensen aan alle moeders die hier langs komen.
    En nu ga ik verder in de dag van vandaag om onze lieve schat een geslaagd Communiefeest te bezorgen.

    13-05-2012 om 00:35 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    12-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste communiefeest ...
    Morgen is het dan zo ver, kleinzoon 2 viert zijn  Eerste Communie en iedereen zal het geweten hebben.
    We hadden eind april al een lentefeest voor ons oudste kleindochtertje , maar zoals met alles leefde zij daar rustig en zonder veel drukte naar toe. Wat vandaag niet kan dat kan dan morgen wel is haar levensfilosofie. Dat heeft ze zeker niet van haar oma hoewel ze ook een vis is zoals ik. Maar onze kleinzoon... die jaagt in zijn enthousiasme bijna iedereen de boom in en zijn mama nog het meest. De zondag kan maar niet snel genoeg komen en op mijn vraag wat hij nu zo spannend vindt aan die Eerste communie antwoordt hij in zijn kinderlijke eerlijkheid.......
    " Ik mag iets voorlezen in de kerk"... en met zijn gekende problemen is dat voor hem een hele belevenis !
    " En is er nog een reden waarom je zo graag je communie doet?", vraag ik dan.
    " Ja, natuurlijk ook het feestje met jullie en .. ..hij somt al de kinderen op... en de cadeautjes".
    Omdat het feest thuis doorgaat, wil de mama dat het huis en de tuin er netjes bij liggen en daarvoor krijgt ze zelfs volop het fiat van haar zoon. Hij die het anders niet altijd zo nauw neemt met wegleggen en opbergen, ergert zich nu aan elk blokje of popje of wat dan ook dat zuslief laat slingeren. Mama moest zelfs slingers kopen om het huis te versieren en elke dag wordt een streepje getrokken op de kalender.
    Toen de dochter hem woensdag voor de laatste keer naar de kerk bracht voor de algemene repetitie, werd ze op het hart gedrukt om niet in de kerk binnen te komen want die zou klaar gemaakt worden voor de viering zondag en dat moet een verrassing blijven. Op haar commentaar dat het wel regent en ze geen zin heeft om buiten te staan wachten, had de kleinzoon de oplossing klaar... "in de auto wachten mama ik kom wel tot daar gelopen!
    "
    Ach, het heeft wel iets dat toeleven naar die dag of je het nu al dan niet zinnig vindt. En dat de kinderen van vandaag  weten wat ze willen , hoe jong ze ook zijn, getuigt het volgende.
    De kinderen van een nicht zijn niet gedoopt maar gaan wel naar een katholieke school. De oudste had vorig jaar zijn lentefeest en van nr twee werd niets anders verwacht tot een paar weken terug.

    - "Ik wil mijn Eerste Communie doen."
    - "Dat kan niet manneke je bent niet gedoopt, maar je krijgt wel een lentefeest zoals je broer."
    - "Neen, ik wil geen lentefeest, ik wil mijn communie doen. "
    Het waarom of de motivatie dat hoor ik over een 2 tal weken wel.
    De ouders hebben altijd gezegd.. wij zullen hun keuze later respecteren  en als dat "gedoopt zijn" is dan doen we dat, maar voor ons is het geen must .. Maar ik denk niet dat ze verwacht hadden al zo vroeg met de vraag geconfronteerd te worden. Daarom besloten de ouders dan maar om die kleine te dopen. Meteen vroegen ze aan de oudere broer of hij dat ook wilde, maar die vond dat maar niets en niet nodig!

    Ja, de tijden veranderen en de kinderen zijn nu veel mondiger dan wij op die leeftijd.

    Maar wij kijken nu vooral uit naar morgen met hopelijk droog weer maar vooral.. met de vraag of de bomma erbij zal zijn want tot nu nog is dat nog steeds niet bevestigd door de artsen.

    12-05-2012 om 00:22 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (6)
    11-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Intiem alfabet

    We zijn er nog niet klaar mee want nu wacht de letter:

    P

    Waarom ik bij P aan politiek denk terwijl ik mij blauw erger aan de politiek, weet ik ook niet. Misschien omdat men er dagelijks mee rond onze oren slaat? Ik steek mijn hoofd niet in het zand en ik weet dat het niet gemakkelijk is om dit landje hier te besturen. Hoe slaag je er in om voor de welvaart van meer dan 10 miljoen mensen te zorgen? Maar ik wil er hier niet bij stilstaan.
    Waaraan denk ik dan nog bij de P?
    Aan puzzelen...en dan in de brede zin van het woord ttz niet alleen die stukjes tot een geheel samenbrengen. Puzzelen met woorden  zoals in kruiswoordpuzzels... daar eindig ik mijn dag mee. Elke dag, als ik 's avonds " stilval" in de zetel, wachten mijn dagelijkse krantenpuzzels om opgelost te worden. Daar ontspan ik van en .. het blijkt ook nog eens goed te zijn voor die grijze massa die steeds maar grijzer wordt!!
    Doet jou P ook iets positiefs met jou?

    11-05-2012 om 00:46 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (15)
    10-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Grappige gezegden

     "Al is de leugen nog zo snel, de parlementaire onderzoekscommissie achterhaalt hem wel!"
    "Alcoholvrij bier is als een BH aan de waslijn, het beste is er uit."

    "Dankzij de afstandsbediening kan de tv-kijker zowel zijn horizon als zijn zitvlak verbreden."
    "Don't love, don't cry, just take a joint and get high!"
    "Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel!"
    "Een eeuwigdurende liefde bestaat niet, maar een liefde is wel eeuwig duur."
    "Een kus is een afdruk van een indruk die met nadruk vraagt om een herdruk!"
    "Er zijn twee redenen waarom een man naar een café gaat: òf hij heeft géén vrouw, òf hij heeft er wel een."
    "Het is leuker om te vrijen onder werktijd, dan werken in je vrije tijd."

    "Het leven is als een neus. Je moet eruit halen wat erin zit."
    "Iemand heeft mij in een anonieme brief beschuldigd van lafheid."
    "Ik viel voor jou midden op de straat. Ik zag jou op tijd maar de stoeprand te laat."
    "In de les voel ik me net een leeuw... ik eet, ik hang, verveel en geeuw."
    "In mei leggen alle vogeltjes een ei. Dus moeten ze in april allemaal van bil!"
    "Indien u 's morgens met de kippen opstaat, overdag werkt als een paard en 's avonds zo moe bent als een hond, zou u wel eens een ezel kunnen zijn!"
     "Is dat je neus of ben je een banaan aan het eten?"
    "Leraren helpen je problemen oplossen die je zonder hen nooit gehad had."

    10-05-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (8)
    09-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sportief ...mijn voeten!

    Voor wie zich al zit te verheugen (geen idee waarom u dat zou doen, maar kom) op uitlatingen over mijn sportiviteit: forget it!
    Ik wil het gewoon hebben over een gedrag dat ik tot nu toe enkel met mannen associeerde, maar sinds vandaag ook met een vrouw: sportief rijgedrag!!!

    Je kent hen wel hé die macho's die met één hand door het raampje en met één hand op het stuur de auto door het verkeer loodsen alsof ze alleen op de wereld zijn, niet dat het op mij direct indruk maakt misschien wel op  bimbo's . Ja, jullie hebben het goed geraden: ik vind mijzelf geen bimbo. 

    Vandaag echter was het een vrouw achter het stuur! Ze reed om te beginnen in de verkeerde richting rond op de al enge parking van het ziekenhuis, belemmerde iedereen de doorgang en maakte het parkeren duidelijk moeilijker. Hierdoor kwam ze vanachter een hoekje waar de zichtbaarheid niet echt gegarandeerd was. Gelukkig ben ik hier altijd op mijn " equivive" zoals we dat thuis zegden, want ik heb geen zin om één van de bedden boven de parking te bezetten. Ik remde dus braafjes ( vooral om mijn eigen auto te redden) en zag haar zigzaggend langs andere auto's slalommen . Het werkte wel wat op mijn systeem ( ik had al op de weg moeten aanschuiven). Ik zag ook hoe ze tussen de " manoeuvres" door nog even aan haar haar frommelde terwijl ze in de achteruitkijkspiegel van haar VW Golf TDI keek. ..
    En toen zag ik het!!
    Haar witte "sjakos " zat met de hengsels tussen de koffer van haar auto. Een witte sjakos Dat betekent een deftige misvorming en een zwarte streep die wellicht niet meer uitgaat.
    Ik werd op slag weer beter gezind. zeker toen ik ook nog één van de schaarse parkeerplaatsen bemachtigde!

    09-05-2012 om 00:19 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (9)







    Laatste commentaren
  • mooi zo -- terug naar huis -- in de startblokken --smile (ani)
        op Voor iedere passant
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Voor iedere passant
  • Niet meer op de blog komen? (Martin)
        op Voor iedere passant
  • WITTE DONDERDAG !!! (Jos Vande Ghinste)
        op Voor iedere passant
  • Dag Natoken,, ik kom u zeker volgen en geniet die laatste dagen he , (Ingrid.)
        op Voor iedere passant
  • . . . (Chris)
        op Voor iedere passant
  • hey Nancy (Klaproosje1)
        op Voor iedere passant
  • Dag Nancy kom je alvast een fijn Paasweekend toewensen (Roosje)
        op Voor iedere passant
  • de zegen en geniet van deze prachtige dag (pattyhoopt)
        op Voor iedere passant
  • Wij komen helpen de week door te zagen. (Jan en Elena )
        op Voor iedere passant
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007

    Archief
  • Alle berichten

    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!