Deze week een confronterende belevenis gehad en dan komt de volgende bedenking...
Natuurlijk, we weten het allemaal: de tijd gaat sneller dan je denkt. Voor je het weet ben je in de winter van je leven. Maar toch laten we het leven vaak gewoon maar aan ons voorbij glijden, staan we er meestal niet bij stil dat het ook zomaar afgelopen kan zijn. En eigenlijk is dat zonde.
Waarom durven velen niet echt te genieten van het leven en laten alles gewoon sudderend voorbij kabbelen?
Heel simpel: omdat het mens-eigen is om niet geconfronteerd te willen worden met onze eigen sterfelijkheid, met de wetenschap dat het toch echt een keer ophoudt. Ergens is dat ook wel goed, want stel je voor dat we altijd maar bang zouden zijn voor ons eigen levenseinde, of dat van onze dierbaren. Dan kun je niet meer normaal functioneren, raak je verlamd door angst.
Zouden we eigenlijk beter stil kunnen staan bij onze kwetsbaarheid en het feit dat ons leven eindig is?
Nee, want dan zou je wel een heel depressief leven leiden.
Maar er af aen toe bij stilstaan kan geen kwaad. In plaats van de dood te vermijden, kunnen we hem beter zien als een hulpmiddel om ons heel bewust te zijn van het leven.
Je af en toe realiseren dat het in principe ieder moment afgelopen kan zijn, maakt je meer bewust van de waarde van wat je hebt en stimuleert je om te gaan halen wat je nog zou willen hebben. Alhoewel het leven uiteindelijk bepaalt wanneer jouw persoonlijke doek valt, speel je toch voor een groot deel zelf de hoofdrol. En het zou zonde zijn om die plek op het podium niet in te nemen.
Je knippert één keer met je ogen en je zit in het bejaardentehuis achter de geraniums, je bent even op een verkeerde oplek op het verkeerde moment en je draad wordt doorgeknipt.. daarom lieve mensen
Dag trouwe bezoeker. Ik was er inderdaad een paar dagen niet maar het komt allemaal in orde hoor. We zijn juist terug van weggeweest en dan ligt er een stapel werk te wachten dus alles op zijn tijd!
Jullie zien het wel wanneer ik hier wieer mijn ei kwijt wil. Tot dan bedankt om aan te kloppen, ik zal binnen kort ook weer jullie deur platlopen!
Geniet van vandaag, gisteren is voorbij en morgen .... bestaat voorlopig niet!
Een ezelsbruggetje is een vuistregel, rijmpje, handigheidje of hulpmiddel om iets te onthouden.
Het weekend dat eraan komt ( dus ts 25 en 26 maart) mogen we weer eens de klok verzetten naar zomertijd. Voor velen is het dan de vraag moet de klok nu vooruit of achteruit gezet worden?
Ook daarvoor bestaat er een ezelsbruggetje
Wintertijd: In het NAjaar (ACHTER in het jaar), gaat de klok een uur ACHTeruit.
Zomertijd : In het VOORjaar gaat de klok een uur VOORuit.
Daarom draaien we zaterdagnacht het knokje vooruit al mogen ze voor mij al dat gedraai afschaffen!
Bij ‘meer sporten’ denk je niet meteen aan wandelen. Het wordt dan ook wel degelijk onderschat als sportieve inspanning . En toch is wandelen ideaal voor al wie actiever door het leven wil gaan. Het kost je niets en je kan het overal doen, alleen of in gezelschap. Het is geschikt voor jong en oud en het past in elk fitnessprofiel: zowel de sportieveling als wie geen beweging of fysieke inspanning gewend is, vindt er zijn meug.
De wandelsport is een weldaad voor je gezondheid. Door regelmatig te wandelen verminder je je risico op bepaalde chronische ziektes zoals astma, diabetes type 2, en zelfs op sommige vormen van kanker. Wandelen maakt je hart sterker, het verlaagt je bloeddruk en je slechte cholesterol (LDL) en het vermindert je risico op een beroerte. Het maakt ook je botten en beenspieren steviger en als je bergop stapt, varen ook je bilspieren er wel bij.
Stappen is minder belastend voor je gewrichten dan lopen. En een fikse wandeling ondersteunt niet alleen je fysieke gezondheid, het geeft je ook een mentale boost: het helpt om stress onder controle te houden, beter te slapen en je spirit fris te houden. En als je een stevig tempo aanhoudt, verbrand je ook extra calorieën.
Hoeveel moet je wandelen?
Wandelen beïnvloedt je gezondheid op een positieve manier, maar … om van die voordelen te kunnen genieten moet je wel voldoende lang op een gematigd intensief niveau bewegen. Met andere woorden: het tempo moet hoger liggen dan rustig rondkuieren, de inspanning moet voldoende groot zijn.
Dit zijn de aanbevolen minimum activiteitsniveaus per leeftijdscategorie (bron: nhs.uk):
- kinderen onder de 5 jaar: 180 minuten beweging per dag
- jongeren (5-18 jaar): 60 minuten beweging per dag
- volwassenen (19-64 jaar): 150 minuten beweging per week
- oudere volwassenen (65plusers): idem Als je als volwassene elke dag een half uur wandelt aan een fiks tempo, ben je dus heel goed bezig.
Als het weer ok is wandelen mijn half bedde en ik elke dag ongeveel een uur .. nu ik dat artikel hierboven las, ben ik er nog meer van overtuigd dat we moeten volhouden.. Dus als de zon ook ons Belgiekske wil bezoeken dan proberen we ons gezond te wandelen.
Spring is in he air…klinkt goed maar is nog ver van realiteit in ons Belgiekske De lente! Misschien wel het mooiste seizoen van het jaar! Lammetjes, een voorzichtig zonnetje en prachtige bloemenvelden. Niets voor niets gaat het in de lente dan ook bij velen kriebelen om buiten te komen.
Ik denk dat de meesten stilaan aan wat lenteweer toe zijn want de verkoudheden blijven maar in de lucht hangen. Onze jongste spruit ligt ook al een ganse week ziek en koortsig in bed en vandaag was het nog niet beter dus nog eens de dokter erbij gehaald en bleek dat ze een luchtwegeninfectie heeft… Alleen zon kan voor zuivere lucht zorgen vrees ik ! Dus mensen duimen dat de lente haar plicht doet!
Lachen is gezond en dan nemen we er de lachrimpeltjes maar bij zeker...
Een nonnetje van rond de dertig is overleden door een verkeersongeval. Ze reist spoedig door naar de hemelpoort. Daar aangekomen staat ze in de rij aan te schuiven. Als het haar beurt is vraagt Sint-Pieter:
" Wie bent u?"
Het zustertje zegt:" Ik ben de bruid van Jezus."
Verrast door deze boodschap, roept Sint-Pieter de aartsengel Michaël en vraagt:
" Michaël, wist jij ervan dat de kleine op punt staat te trouwen?"
De Paashaas in waarschijnlijk al bezig met het voorbereiden van al die lekkere chocolade eieren die straks terug in tuinen en andere plaatsten verstopt liggen. Denk je dat die zoetigheid voor jou taboe is dan heb ik goed nieuws
Chocolade is een groente en zo...
Chocolade wordt uit bonen van de cacaoboom gewonnen.
Bonen zijn een groente.
Suiker wordt uit suikerbieten gewonnen.
Beide behoren tot de categorie groente.
Dus is chocolade groente.
Om nog een stap verder te gaan
- Chocolade bevat melk, dus zijn chocoladerepen goed voor de gezondheid.
- Rozijnen, kersen, sinaasappelschillen en aardbeien omhuld met chocolade,
behoren tot de categorie fruit, dus eet er zo veel van als je wil.
- Chocolade is goed tegen stress:denk eraan:
StresseD achterstevoren gelezen luidt: DessertS
Met die gedachte in het achterhoofd ...geef de Paashaas maar een seintje voor volgende maand!
Vandaag 8 maart is het Internationale Vrouwendag, een Dag die bedoeld is om aandacht te vragen voor de positie van vrouwen in de maatschappij. Want ondanks dat het vrouwenkiesrecht in de meeste landen al jarenlang gemeengoed is, zijn er diverse landen in bijvoorbeeld het Midden-Oosten of Afrika waar vrouwen nog niet eens mee mogen praten over hoe een land bestuurd moet worden.
Maar ook in het bedrijfsleven zit niet genoeg vrouwvolk, en dat steekt.. Want man of vrouw, dat moet allemaal niet meer uitmaken in deze moderne tijden. We zijn immers allemaal gelijk, nietwaar? Precies.
En daarvoor vechten de Verenigde Naties, samen met vrouwenverenigingen van over de hele wereld.
Waarom 8 maart?
Op 8 maart 1908 legden vrouwen in de textielindustrie in New York voor het eerst het werk neer. Ze staakten voor een achturige werkdag, voor betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht. Deze staking betekende het begin van emancipatie van vrouwen en strijd tegen vrouwendiscriminatie. Sindsdien ‘vieren’ vrouwen op vele plaatsen in de wereld, elk jaar opnieuw 8 maart. We vieren de verworven rechten en zetten de gemeenschappelijke strijdpunten van vrouwen in de verf.
Enkele feiten en cijfers over vrouwen:
Vrouwen vormen 50% van de wereldbevolking. Vrouwen doen 66% van al het werk. Vrouwen verdienen 10% van het wereldinkomen. Vrouwen hebben 1% van alle bezittingen. Van alle regeringsleiders op de wereld is 5% vrouw. Van alle armen op de wereld is 75% vrouw. Van alle analfabeten op de wereld is 66% vrouw. Van alle vluchtelingen op de wereld is 75% vrouw. In België verdienen vrouwen gemiddeld 20% minder dan mannen.
Wij luisteren nog al veel naar muziek op de radio en onlangs hoorde ik 'De Steen' van Bram Vermeulen over het verleggen van een steen in de rivier. Toen hij klaar was dacht ik welke steen heb ik verlegd?
Ik dacht diep na en ontdekte dat ik eigenlijk al gans mijn leven bezig ben stenen te verleggen in mijn rivier op aarde. Ik wist alleen niet dat dat zo heette.
Eerst waren het hele kleine kiezelsteentjes, toen wat grotere en inderdaad, het water is anders gaan lopen. Beter, schoner, vloeiender, frisser, sterker…
Natuurlijk heb ik het over spreekwoordelijke stenen, want anders zou je wel denken: 'Goh, die heeft zeker tijd over om de hele dag tot haar knieën in het water een rivier her in te richten.'
Mijn stenen zijn o.a. de dingen die ik doe en geloof, voor waarheid heb aangenomen of het vele malen bevestigd heb gezien. En het water stroomt maar en stroomt. Dag in, dag uit. En de gedachten, de gewoontes, de rituelen herhalen zich.
Dit is het lied, voor het geval je het niet kent:
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier hou je niet tegen.
Het water vindt altijd een weg omheen.
Misschien eens gevuld door sneeuw en regen,
neemt de rivier mijn kiezel met zich mee.
Om hem dan glad en rond gesleten,
te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten,
ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg kan gaan.
Bram Vermeulen
Mooi hé?
En? Hoe stroomt jouw rivier? Ben je er tevreden over? Welke stenen belemmeren jouw rivier om goed, sterk en helder te stromen?
Weet je dat je ze kunt verleggen dus waarom zou je ze laten liggen?
Het waren geen toeters en bellen maar heel hartelijke wensen die ik hier op mijn blog kreeg van mijn trouwe blogvrienden. Meer moet het niet zijn om een dag een speciaal tintje te geven.
Vandaag is het al 72 jaar geleden dat ik ons ma’s lichaam verliet.. er moest wat geduw en getrek aan te pas komen maar voor de rest is alles goed gekomen.. naar 't schijnt..
Ik laat me dus feliciteren dat ik vandaag mijn 72ste levensjaar inzet.. en ik mag terugkijken op 71 jaar gedoe en herinneringen.. 71 jaar jaar vol met dagen die ik spendeerde aan de meest gekke dingen.. maar ook aan de liefde.. en ondanks er dagen van verdriet bij waren, blijven het toch 71 mooie jaren..en al wat ik nog mag krijgen is mooi meegenomen... denk ik dan maar!
Het lijkt gisteren dat ik met m'n oudere zus op de kermis poseerde voor het schietkraam terwijl pa in de roos schoot. Mijn schooljaren, de jaren dat ik lesgaf, de dag ik de liefde van mijn leven tegenkwam en we samen 13 jaar in het buitenland verbleven.. alles ligt nog zo helder in mijn geheugen.
Er waren de overlijdens van hen die ik mis.. de laatste woorden en het verdriet van die dagen.. maar er waren ook dagen van intens geluk.. onze trouwdag, de momenten dat ik onze kinderen voor het eerst in m’n armen hield, de kleinkinderen daarna.. de aankoop van ons huis en zoveel meer en nu mijn 72ste verjaardag..
Ik zeg maar.. tijd vliegt.. en zeker als je ouder wordt.. het lijkt nog zo dichtbij dat ik 50 werd.. en ik dacht nu ben ik op mijn hoogtepunt.. en kijk.. een zucht en een aantal jaren verder en ik ben al een heel stuk over m'n hoogtepunt heen..
Daarom heb ik dit jaar besloten om jarig te zijn zonder de eeuwige toeters en de bekende bellen.. geen slingers en geen ballonnen.. uiteraard mag je mij wel uitgebreid feliciteren met deze heuglijke gebeurtenis.. alvast bedankt en als ik jou ne keer tegenkom dan mag je mij drie dikke kussen geven.. je staat al te popelen zie ik..
Over een paar dagen staat er weer een cijfertje bij op mijn teller . Of ik daar blij om ben of triest of depri ? Eigenlijk niets van dit alles want dat gebeurt niet zomaar ineens , dag na dag ga je een trapje hoger op de ladder staan tot je er definitief afdondert en dan is het gedaan…. Foetsjie .. een lang leven dat voorbij is..
Eigenlijk begin je aan die aftellening van zodra je trammetje 5 opstapt. Dan lijkt het alsof elk laatste restje jeugdigheid uit je zal verdwijnen nochtans.. Zodra je 50 bent bereik je een toppunt in je leven.. De kinderen zijn stilaan groot, de meeste schulden zijn afbetaald en je bent nog fit genoeg om van alles te doen! Je staat nu ook een stuk zelfverzekerder in het leven en dat komt door de leerschool die je hebt gehad.
Trammetje 6 verandert daar niet zo heel veel aan, je krijgt echter wel meer tijd omdat sommigen al van een prepensioen kunnen genieten . Er openen zich andere deuren dan die van werken, kinderen grootbrengen ( tenzij je de kleinkinderen absoluut wil helpen opgroeien) zorgen dat er brood op de plank komt!
Trammetje 7 .. als je daar geraakt dan heb je het stilaan allemaal gehad. Je bent gewoon niet zo snel meer uit je lood te slaan en dat is maar goed ook want alles begint wat moeilijker te buigen en te plooien . Je verschiet niet meer van de lijntjes en de rimpeltjes als je in de spiegel kijkt .. alles is zo relatief aan het worden! Je kent jezelf van binnen je bent je beste criticaster ..
Sommigen doen er iets aan om niet te verouderen… ik niet, ik smijt me nog steeds als het lukt om te genieten van elke dag soms met de gevolgen van dien …het is sterker dan mezelf .. Je bent niet langer de babysit van de kinderen of de zorgende mama , je hebt stilaan de handen vol met jezelf en met je partner als je nog het geluk hebt om samen oud te worden!
Hoe trammetje 8 aanvoelt? Dat hoop ik hier ooit nog te kunnen vertellen! Maar eerst nog wat tuffen op tram 7...
Vanavond heb ik gekeken naar het talkprogramma van Van Gils en gasten, éen van de betere talkprogramma’s volgens mij. Eén van de thema’s was dat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA bekend maakte dat er zeven aarde-achtige planeten zijn ontdekt rond de dwergster Trappist-1. ( wat een naam!!) Drie van die planeten bevinden zich dicht genoeg bij de warmte van de ster om leefbaar te zijn en lijken qua omvang op de aarde. "Buitenaards leven is dus mogelijk", klonk het.
"De vraag volgens mij is niet of we ooit een tweede aarde zullen vinden, maar wel wanneer?"
Zij die beweren dat het onmogelijk is zien iets over het hoofd.
120 jaar geleden was vliegen voor de mens onmogelijk. Nu nemen velen het vliegtuig om op vakantie te gaan, wat vroeger ook niet bestond voor velen.
70 jaar geleden was ruimtevaart onbestaande, we hebben een voet op de maan gezet en zijn nog steeds bezig om veel andere planeten van ons zonnestelsel van dichtbij bekeken.
Ik weet dat ik het niet meer ga meemaken, maar zeggen dat het onmogelijk is dat er nog leven is buiten ons stelsel - in welke vorm dan ook - is de geschiedenis verloochenen.
Dus 40 lichtjaar is mogelijk ooit wel te overbruggen. De wetenschap evolueert zo snel en ik vind het allemaal zo fascinerend wat er nog staat te gebeuren .
Helaas het zal niet meer voor mijn leven zijn tenzij ik nog minstens 7 levens krijg om in het laatste daarginds een glaasje te kunnen drinken bij een zonsondergang.
Zonde dat we moeten doodgaan, evolutie van de mensheid, negatief of positief, is o zo interessant....
In mijn hoofd en ook mijn body , ben ik al lang niet meer zo jong als jij. Daar gaan mijn hersens een beetje van kraken.
Is het al bijna 59 jaar geleden dat ik zo oud was als jij ? Jij vindt mij nu waarschijnlijk verschrikkelijk oud. Ik vind dat niet zo erg, ik ben alleen wat wijsheid rijker.
Vandaag wil ik jou een heel fijne verjaardag wensen.
Heeft iemand je wel eens gevraagd of je je niet lekker voelde, terwijl je je prima voelde en er niets aan de hand was? Dat ze dat tegen je zegden had niks te maken met jouw fysieke gesteldheid maar alles met de kleuren die je op dat moment droeg. Want als je de ‘verkeerde’ kleuren draagt kan je er ‘ziek’ uitzien.
Het omgekeerde komt natuurlijk ook voor: je voelt je niet zo fit maar je krijgt complimentjes dat je er zo goed uitziet. Daar word je dan weer vrolijk van en draag je kleuren die je wel goed staan. Je kan natuurlijk een kleuren analyse voor jezelf laten doen maar de meesten weten zo wel welke kleur de voorkeur krijgt. Kleuren hebben niet voor alle mensen dezelfde emotionele waarde want ieder mens heeft een favoriete kleur en minder geliefde kleur. De volksmond heeft zijn eigen kleurensymboliek.
Groen is de kleur van de hoop. Blauw van de trouw. Geel staat voor haat en nijd. Rood is de kleur van liefde en gevaar. Wit staat voor onschuld. Zwart voor de dood.
Ik opteer vooral voor blauw en rood in alle tinten twee uiteenliggende kleuren en toch voel ik me er goed in. Je zal mij nooit in zwart zien, heb ik ook niet in mijn kleerkast hangen. Donkere kleuren zijn niet aan mij besteed , ik hou eerder van frisse tinten , pastelkleuren….en dan ben ik maar eens gaan googlen naar de betekenis van mijn favoriete kleuren.
Rood De mens is zeer gevoelig voor de kleur rood. Het is een hele sterke kleur die verbonden is aan veel opvallende zaken bijvoorbeeld aan bloed en vuur. Ook is het in de hele wereld een belangrijke kleur om signalen af te geven. Verkeerslichten, verkeersborden en remlichten bevatten allemaal de kleur rood. Rood is ook een warme kleur. Het is daarom ook de kleur van de liefde en hartstocht. Rood windt op en wekt onrust. Het veroorzaakt een stoot adrenaline in het bloed en versnelt hiermee de hartslag en het verhoogt de bloeddruk. Tijdens de Middeleeuwen werd rood gezien als de kleur van zonde en vernietigend geweld. Roodharige vrouwen werden van hekserij verdacht en op de brandstapel gegooid. Ook de duivel is rood. In die tijd droegen priesters rode gewaden om zich te beschermen tegen duivelse krachten.
Is rood ook je lievelingskleur? Volgens kleurpsychologen heb je dan de behoefte om krachtig te lijken. Je wilt indruk maken. Presteren en inzet vind je zeer belangrijk. Ook zou je van avontuur en afwisseling houden. Je bent strijdlustig, impulsief, jaloers, moedig en geestdriftig. Iemand die met jou omgaat, zal zich niet snel vervelen.
En dan is er blauw. De kleur blauw werkt kalmerend en verzachtend en is een koele, rustige en neutrale kleur. Het is de kleur van sprookjes en opent de geest voor intuïtie. Ook is blauw de kleur van de hemel. Door de tijden heen en bij alle culturen is de hemel de verblijfplaats van goden en godinnen. In de klassieke oudheid was blauw een bovenaardse kleur. Dit omdat het de kleur van de oppergod was. In latere tijden werd het de kleur van de adel omdat men vond dat deze verheven waren boven het gewone volk. Vroeger werden deuren en luiken van huizen vaak blauw geverfd omdat men dacht dat de kleur blauw de kracht had om kwade machten te verjagen. In Zuid-Europa zie je nog steeds veel blauw aan huizen. Dit is niet meer om de kwade machten buiten te houden maar vliegen. Deze hebben namelijk een hekel aan de kleur blauw. Over de hele wereld wordt blauw gebruikt voor pictogrammen, openbare mededelingen en verkeersborden. Voor teksten die van afstand gelezen moeten worden, is de beste combinatie wit op blauw.
Is blauw jouw lievelingskleur? Dan blijf je meestal kalm en nuchter. Je hebt een vreedzaam karakter en een sterk gevoel voor verantwoordelijkheid. Verder ben je trouw, eerlijk, verstandig en werk je hard.
Allé als ik dat allemaal lees en mijn twee lievelingskleuren door elkaar gooi dan zit het qua kenmerken toch goed .
De soldenperiode zit er weer op. Voor sommigen is dat het moment om voor een redelijk prijsje de kleerkast een ander uitzicht te geven, voor anderen het ideale moment om dat ene dure bloesje of zo voor een aanvaardbare prijs op de kop te tikken.
Ik hoorde onlangs nog iemand zeggen:"Je kunt echt aan iemands kleding zien wat voor persoon het is."
Daarop stelde ik mij de vraag kan je echt iemands persoonlijkheid in zijn/haar kleding zien?
Er is een gezegde .. aan de kleren herkent men de man….of aan de veren herken je de vogel het is maar hoe je het bekijkt
Ons ma zei altijd:" Aan de das en de col herkent men de vrouw.." dat was van de tijd toen mannen nog hemden met stijve, losse cols droegen! Waarmee ik wil zeggen dat het uiterlijke van een persoon al altijd een rol gespeeld heeft.
Wat denk jij? Maken kleren de man/ vrouw? Kun je echt zien hoe iemand is aan wat hij draagt? En als dat zo is, denk jij dan ’s ochtends na over welke delen van je persoonlijkheid je in de spotlight wil zetten als je je aankleedt?
Spijtig genoeg trekken we te vaak conclusies gebaseerd op de buitenkant – een persoon in een bepaald hokje plaatsen door wat hij aan heeft – zelfs al doen we nog zo hard onze best om het niet te doen. Het is nu eenmaal de eerste indruk en daar kun je hoe dan ook niet omheen.
Daarom mijn vraag: maken de kleren de man/vrouw?
ps. Voor diegenen die belang hechten aan morgen "Valentijnsdag"... hopelijk word je verrast en is dat niet zo .. verras dan gewoon jezelf met dat hebbedingetje dat je zo graag wilde kopen....
‘Add a smile to your life!’ of voeg een glimlach toe aan je leven...
Dat is ook één van de redenen waarom ik jullie hier regelmatig opfleur met een mop . Geniet ervan! Want het is wetenschappelijk bewezen dat lachen je leven verlengt.
Een vrouw belt 112, want ze moet bevallen, dus komt er een ambulance met twee ziekenbroeders. Maar intussen is de bevalling eigenlijk al begonnen, zodoende besluiten zij om de vrouw niet naar het ziekenhuis te brengen, maar haar te helpen om thuis te bevallen.
Het huis is echter nogal somber, weinig licht, omdat er niemand anders thuis is vraagt een van de broeders aan Katrientje, het 3-jarige dochtertje van de vrouw, of zij de zaklantaarn wil vasthouden om bij te lichten. Katrientje kwijt zich uitstekend van haar taak en de ziekenbroeders kunnen zich dus helemaal concentreren op hun werk. De moeder perst, perst, perst en na enige tijd is het zover en bevalt zij van een welgeschapen zoon. Een van de ziekenbroeders tilt de baby op en geeft hem een paar forse tikken op zijn billen, waarop het jochie begint te huilen en aan zijn moeder wordt teruggegeven. De ziekenbroeders bedanken de kleine Katrien voor haar hulp en vragen haar of iets van wat zij heeft gezien haar verbaasd heeft, waarop het meisje antwoordt:
'Die klappen op zijn billen heeft hij wel verdiend! Hij had daar nooit naar binnen moeten kruipen!'
)
