Tegenwoordig spreken we niet meer over 'illegalen'... dat woord mag niet meer gebruikt worden. Vanaf nu spreken wij over 'mensen zonder papieren'. In het kader van het streven naar meer politieke correctheid van onze moedertaal werden er onlangs een aantal voorstellen gelanceerd van nieuwe benamingen - en daarmee samenhangende schrappingen - die u binnenkort in de "VAN DALE" mag verwachten.
Vergeet het niet : illegalen zijn : 'mensen zonder papieren'daarom zullen binnenkort dan ook de volgende nieuwe omschrijvingen geïntroduceerd worden in ons taalgebruik :
Homejacker: Verhuisdienst zonder papieren
Carjacker: Takeldienst zonder papieren
Drugdealer :Apotheker zonder papieren
Bankovervaller: Geldtransport zonder papieren
Verkrachter: Gynaecoloog zonder papieren
Pedofiel: Kleuterleider zonder papieren
Inbreker :Deurwaarder zonder papieren
Winkeldief :Klant zonder papieren
Snelheidsduivel: Racer zonder papieren
Afperser: Belastingontvanger zonder papieren
Vliegtuigkaper Piloot zonder papieren
Kraker Huurder zonder papieren
Oplichter Zakenmens zonder papieren
Terrorist Militair: zonder papieren
Voila, begin dus maar al te oefenen, zodat uw shockerend taalgebruik voortaan aangepast zal zijn aan de moderne papierloze samenleving.
Groetjes van iemand met papieren.
EN DIE HIERONDER HEEFT OOK GEEN PAPIER ! ! ! Ha Ha
Lachen, gieren, brullen … Ook al eens gemerkt hoe goed je je voelt na een intense lachbui? Vandaag hadden we zo’n lachmoment met een paar kennissen en het ging gewoon om een simpele verspreking die uitmondde in nog meer versprekingen. Omdat je je als zeventig plussers blijkbaar niet te uitbundig mag gedragen , kregen we een paar vragende blikken in onze richting waardoor we als pubers nog meer lol hadden.
Ken je zo’n momenten..?
Als puber heb ik dat vaak meegemaakt maar als “oudere” roept dat blijkbaar vraagtekens op! Nochtans lachen is gezond dus. Meer lachen is de boodschap. Maar natuurlijk kan je niet elk moment van de dag even blij en gelukkig zijn. Soms heb je gewoon een mindere dag . Maar als zo’n lachmoment zich aankondigt dan sta ik op de eerste rij zeker weten en als iemand daar een probleem mee heeft ….. Dus nodig ik jullie uit voor een lachsessie…
Stel je voor dat er twee elastiekjes van je mondhoeken naar je oren lopen, die je mondhoeken omhoog trekken en eeuwig omhoog getrokken houden. Trek nu aan die denkbeeldige elastiekjes achter je oren en doe dat terwijl je voor een spiegel staat….Als dan nog serieus kan blijven dan geef ik het op!
En tot slot dit ..
Wist je dat vrouwen vaker lachen dan mannen? Bovendien lachen vrouwen harder en aanstekelijker. Daarnaast weten vrouwen beter dat lachen stress en pijn vermindert, het zelfvertrouwen en afweer versterkt en hun sociale leven kan verbeteren. Voor de mannen is er gelukkig wel hoop. Bijna driekwart van de mannen geeft toe dat ze best wat vaker zouden mogen lachen.
Soms heb je het gevoel dat je alles al hebt gezegd of je denkt geen onderwerpen meer te hebben waarover je kan bloggen. Een writersblock voorkomen kan niet.
Daar zit ik momenteel wat mee. In het begin van mijn blogperiode blogde ik bijna dagelijks maar dat ritme is er een beetje uit . En toch vind ik regelmatig bloggen belangrijk anders verlies je de bezoekers en dat wil ik ook niet. Sommige contacten wil ik echt behouden.
Het kost heel veel moeite om een vast bezoekerspubliek op te bouwen en het is altijd tof als je niet tegen de muren praat als je hier iets zegt..
Weet je wat mijn probleem is ? Ik heb soms de beste ingevingen op de vreemdste plaatsen en heb natuurlijk niet altijd een notitieblok blij. Nochtans is het handig om de ingevingen om te bloggen direct te noteren want mijn geheugenkaart is niet meer wat ze ooit was . Weten jullie dat ik soms het notitieblok op mijn smartphone gebruik want een idee ben je namelijk zo weer kwijt. Een korte beschrijving van het onderwerp en wat losse woorden is genoeg.
En zie zo heb ik weer een logje neergezet zonder eigenlijk iets zinnigs te zeggen. Nog een fijne dag aan iedereen en tot de volgende!
Kan tegelijkertijd bellen, koken en nog veel meer!
Van een griepje is bij mij niet veel te merken.
Ik neem een aspirine en ga gewoon door met werken.
Ik hou me bezig met echt belangrijke vragen.
In plaats van te jammeren om de voetbaluitslagen! ( oeps dat klopt niet helemaal )
Al is vrouw zijn dan een enorme zegen,
Helaas houdt 'De Man' onze ontwikkeling tegen!
Hem aan zijn lot overlaten is misschien een makkie.
Maar wie strijkt dan zijn overhemden en kookt zijn prakkie?
Dat is niet het ergste in dit geval.
Wat echt irritant is bij mannen: hun gebral.
Ze denken zelf de beste te zijn.
Vooral spotten met vrouwen vinden ze fijn.
Uiteraard laten we ze in de waan.
Want de waarheid kunnen ze psychisch niet aan:
Mannen zijn eigenlijk nog een kind
Dat spelen met auto's het einde vindt.
Nee, mannen willen de waarheid niet horen:
Zonder een vrouw zijn ze verloren!
Moraal van het verhaal:
Dat tikkeltje spot is precies datgene wat we nodig hebben om ons eraan te herinneren dat we mekaar nodig hebben en perfect aanvullen... of waagde ik mij weer op glad ijs...
Of je er nu aan mee doet of niet ,ernaast kijken kan niet want we worden weer overstelpt met Valentijntips.
Maar waar komt die speciale aandacht voor die 14 februari vandaan?
De oorsprong van Valentijnsdag gaat volgens de meeste bronnen terug tot in de 3e eeuw na Christus. In Rome leefde toen een priester genaamd Valentinus. Hij stond bekend om de goede daden die hij deed voor zieken, ouderen en armen. Valentinus genas de blinde pleegdochter van Asterius, stadhouder van Rome. Asterius was hem hier zo dankbaar voor dat hij zich bekeerde tot het Christendom en direct alle christelijke gevangenen vrij liet. Voor keizer Claudius II was dit genoeg reden om op 14 februari 270 Valentinus te laten onthoofden. Sommige bronnen zeggen dat Valentinus werd onthoofd omdat hij in het geheim jonge stellen liet trouwen, iets dat de keizer streng had verboden. Later werd Valentinus heilig verklaard door de kerk en 14 februari werd een feestdag.
Vogels, bloemetjes en bijtjes
Een hele andere uitleg is dat omstreeks 14 februari de vogels met paren beginnen. Al in de 14 eeuw schreef Geoffrey Chaucer "For this was on seynt Valentynes day, Whan every foul cometh ther to chese his mate" ("want het was op Sint Valentijnsdag, dat elke vogel een partner kiest"). Ook bij mensen zou de 'paringsdrang' op die dag de kop op steken.
Een heidens feest?
Er zijn ook bronnen die zeggen dat Valentijnsdag een afgeleide is van het Romeinse Lupercalia feest. Lupercalia werd op 15 (!) februari gevierd ter ere van vruchtbaarheidsgod Lupercus. Voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest. Het feest werd hoogstwaarschijnlijk gevierd in de buurt van de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven. Hier werden volgens het verhaal de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren deze twee jonge mensen dan elkaars partner. Toen in Europa het Christendom opkwam, werd dit heidense feest door de kerk verboden en verving men Lupercalia door Valentijnsdag.
Een feit is dat Engelse emigranten Valentijnsdag hebben geïntroduceerd in Amerika. In de Verenigde Staten is de traditie opgepikt door de commercie. Later is het vanuit dit land ook in veel Europese landen een populair feest geworden.
Tegenwoordig is 14 februari de dag waarop je iemand kunt verrassen met een leuk cadeau, kaartje of gedicht.
Het lijkt wel FB als ik mijn titel zie daar krijg je ook de meest banale dingen te lezen maar toch post ik dit logje
Deze week was ik op zoek naar nieuwe onderbroeken . Ja zo af en toe wil een mens eens wat nieuws .Die dingen verslijten ook en al loop je niet rond in je onderbroek , je wilt toch maar dat je achterwerk netjes "ingepakt "is . Deze keer zocht ik een onderbroek om onder een lange broek te dragen, taille van het broekje niet te laag en niet te hoog want het ene krult op en het andere drukt teveel op mijn buik. Ik heb al dikwijls vrouwen gezien waarvan je zo goed de contouren van een onderbroek ziet onder een rok of lange broek. Als zij zich daar goed bij voelen is dat hun zaak, maar ik heb dat niet graag.
Tot mijn verwondering vond ik nogal snel wat ik moest hebben en daarvoor moest ik niet in de extra grote maten gaan kijken . In alle maten waren er onderbroeken te vinden. Toen ik de vorige keer in een lingeriewinkel slipjes zocht -klinkt mooier dan een onderbroek hé - moest ik echt zoeken om een deftig geval te vinden. Allemaal hoog uitgesneden, met meer frulletjes aan dan stof... Zeker niet te dragen door de overgrote meerderheid van de vrouwen. Wie heeft er nu allemaal maatje 36 ? Maar deze keer vond ik goed omhullende slipjes., laag, middenhoog en hoog en niet met zo'n hoge beenuitsnijdingen. Natuurlijk lagen die andere niemendalletjes zoals strings en frullaria er ook , maar de geschikte lading was toch prominenter aanwezig. Zou de slip die alles omhult en figuurcorrigerend werkt weer zijn opgang maken?. . Ik vind het wel goed en ik denk dat veel vrouwen die geen maatje 36 hebben dit ook zullen goedkeuren. Er mag voor elk wat wils zijn, maar er is toch een periode geweest dat ze met tanga's en strings om je oren sloegen en er met moeite een echte onderbroek te vinden was. Je werd bekeken alsof je uit een andere eeuw kwam .
In die vorige eeuw werden er op school zelfs nog onderbroeken gebreid in katoen en iedereen die zoiets moest dragen zal het geweten hebben dat die nat wel kilo's wogen. Nu is er keuze in de gebuikte materialen soepel en licht en je kan aantrekken wat je wil.
Of wil je niets aantrekken ? Ga je gang of misleid de wereld met volgende T shirt ..
40 dagen na Kerstmis vieren we Maria lichtmis een feest dat een christelijke en een Keltische oorsprong. En hoe doen we dat? Met... pannenkoeken!
Pannenkoeken eten op 2 februari is een oeroude klassieker. Maar weet je waarom we juist pannenkoeken eten op die dag?
Christenen herdenken de dag waarop Maria, volgens de joodse traditie, een zuiveringsoffer naar de tempel bracht, 40 dagen nadat Maria van Jezus beviel, offerde ze, zoals Mozes het voorschreef, een lam of twee duiven om zich te zuiveren. Later werden ter ere van Maria op die dag processies gehouden met brandende kaarsen. Vandaar de naam ‘lichtmis’.
In de Keltische traditie verwijst het feest dan weer naar het einde van de donkere dagen en de terugkeer van het licht, naar lente en nieuw leven. En wat lijkt beter op de lentezon dan zo'n lekkere pannenkoek? De kippen leggen opnieuw, er zijn weer eieren genoeg om het beslag te maken.
Dit pannenkoeken bakken wordt uitgedrukt in het gezegde:" Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt haar pannetje warm", al heeft het woord 'pannetje' in het oud Nederlands taalgebruik wel een seksuele bijbetekenis. Wat vaak het geval was in die oude uitdrukkingen.
Snoepers waren het, onze voorouders. Bak jij ook nog pannenkoeken op Lichtmis of wordt die traditie stilletjes naar de vergeethoek geduwd?
Ik dacht waarover kan ik het vandaag eens hebben. En toen zette mijn slaapgenoot de Tv op en hoorde ik Jeroen over een sjalotje en een eitje bezig...en een koffielepeltje mosterd en de levertjes...en dat het een topslaatje zal zijn . En meteen had ik een onderwerp.
tje...tje...tje...Je begrijpt wellicht niet wat ik daar mee bedoel ! Geeft niet ik zal het seffens eens vertellen.
Alles heeft een naam en als we iets lief en schattig vinden dan maken we er al vlug een verkleinwoord van en daar wil ik het over hebben.
Ik heb niets tegen verkleinwoorden maar ze moeten niet te pas en te onpas gebruikt worden. Je mag gerust tegen je vriend of man "schatje" zeggen en tegen een kind "mijn engeltje ". Daar gaat het echt niet over . Ik krijg wel de kriebels als ik bv kookprogramma's zie over de manier waarop alles genoemd wordt van de tafeldekking tot het dessert worden er verkleinwoorden gebruikt. Van het bloemstukje op tafel tot de bordjes en de servetjes, van het voorgerechtje met een slaatje tot het soepje, van de aardappeltjes en kroketjes tot de groentjes, van het chocomousje tot het ijsje overgoten met een sausje.... Ik krijg daar zo de kriebels van . Noem de dingen bij naam en plak daar niet altijd een -je ,-tje of -pje aan. Het klinkt op den duur zo belachelijk.
Bij veel van die kookprogramma's is het precies een trend geworden om alles te benoemen met een verkleinwoord. Dan mag de tomaat zo groot zijn als een pompelmoes en de druiventros gigantisch zijn toch wordt het een tomaatje en een druifje. En dan ligt alles op een bedje van.... Meestal is het enkel versiering en op den duur is ons bord één en al versiering en wordt er vergeten dat het om op te eten is al geef ik toe dat een mens ook vaak met de ogen eet!
Weet je wat ik doe als ik een mooi aangekleed bord voorgeschoteld krijg? Wel ik maak er een foto van en achteraf kan ik er nog eens van genieten. Dus je weet het bij mij krijg je geen soepje,,geen slaatje, geen patatje en nog minder een chocomousje. Alleen maar soep, sla, patat en chocomousse .....
Bemerk je ook dat de trappen elke dag steiler worden ,dat de boodschappen steeds zwaarder worden en de afstanden steeds langer lijken?Als ik het huis uit kom is het precies of onze straat is langer geworden.
En de mensen houden ook steeds minder rekening met elkaar, vooral de jongeren. Ze fluisteren de hele tijd! Als je ze vraagt luider te spreken, blijven ze, wat ze zeggen herhalen tot ze er rood van worden. Je ziet alleen hun lippen bewegen. Wat denken ze wel, dat ik een liplezer ben?
Ook spiegels zijn niet meer zoals ze vroeger waren het lijkt alsof de zwaartekracht de laatste jaren flink toegenomen is.
Zelfs de kledingfabrikanten maken er maar een potje van. Waarom is maat 40 ineens 44 of 46 geworden? Denken ze soms dat niemand het merkt? De fabrikanten die de weegschalen maken doen al net zo vreemd. Denken ze echt dat ik "geloof" dat ik weeg wat ik daarop zie? Wie denken die fabrikanten eigenlijk voor de gek te houden?
Ik wilde iemand bellen om te vertellen wat er allemaal gebeurt maar zelfs Proximus zit in het complot. Ze maken de cijfers en letters in het telefoonboek zo klein dat niemand ooit meer een nummer kan vinden!
Het enige wat ik nog kan doen is de boodschap : " We worden aangevallen" op de blog zetten zetten om allen die boven de 65 j zijn te verwittigen dat dit onmenselijk complot moet gestopt worden want er moet hoog nodig iets gedaan worden anders zal iedereen deze verschrikkelijke mensonterende paktijken ondervinden.
Dus beste bloggers van boven de 60-70 , dit onmenselijke complot moet gestopt worden. Wat doen we er aan?
Jullie zullen intussen uitgekeken zijn op de ravage in onze tuin en zolang het zo'n weer is , blijft de boel liggen, trouwens alles moet via verzekeringen geregeld worden en dan weten jullie het wel.
Ik hoor langs alle kanten dat er slachtoffers vallen van de griepmicrobe die de ronde doet en dat die ook lelijk huis houdt met de luchtwegen. Wij houden alle vingers gekruist en hopen dat onze griepspuit het ergste tegenhoudt.
Voor de rest valt er langs deze kant niets spectaculairs te vertellen en we houden het maar beter zo want meestal is geen nieuws goed nieuws zeggen ze toch.
Houdt jullie allemaal vast aan de takken van de bomen ( als ze nog rechtstaan ) en tot de volgende.
Ook als een boom zijn tijd heeft gehad, herkent men nog steeds aan zijn kringen de grandeur van zijn verleden. De natuur heeft eigenlijk niets dat van nature lelijk is .Zelfs sporen van verval zijn als een mooi testament van vergane glorie.
Spijtig genoeg heeft diezelfde natuur er anders over gedacht toen vorige week de storm een paar van onze bomen hun grandeur ontnam.. Het is een echte ravage in onze achtertuin.
Als het winter is dan kijken we allemaal uit naar de momenten dat de zon weer van de partij is dan gaan de meesten weer dromen van de zon. De zon is niet alleen een bron van warmte en licht ze is zoveel meer dat velen een gans leven in de ban blijven van die vuurbol!
Deze week liepen we een kennis tegen het lijf die over een paar sterke teloscopen beschikt en die wist te vertellen dat de zon soms heel actief is en het de moeite loont om te zien en mochten we ooit geïteresseerd zijn om naar de zon en de ruimte te kijken we even moesten binnenspringen ... Doen we zeker !!
Recent zagen we een documentaire over zonnestormen en beseften we dat wat zo mooi lijkt ook vernietigend kan zijn. Er zijn zelfs instanties die de zonnestormen observeren en bij de hele zware exemplaren kunnen waarschuwen. Dat is belangrijk want in onze complexe maatschappij ligt heel wat plat als de satelieten niet meer werken.
De documentaire liet beelden zien van een heftigheid waar ik me niets bij kan voorstellen. Zo'n inmense hoeveelheid kolkende energie, daarbij vergeleken lijkt een gaskachel een nanodeeltje.
Dat doet me beseffen dat de zon onze bron van leven is. Zonder zon geen groei en voedsel. Maar ook lichaam en geest hebben zonlicht nodig. Hoeveel mensen worden niet somber na een periode van bewolkt weer? Aan de andere kant denk ik op een heldere zonnige zomerdag wel eens aan alle mensen, die liggen te verbranden op strand. Zover gaat mijn passie voor de zon nog niet!
Waarom ik hier nu over begin... om jullie allemaal op te beuren dat er na deze sombere periode van het jaar zeker weer een zonniger moment volgt.
Ze hebben eergisteren hierboven toch wel heel erg hun best gedaan met wolken uitschudden en zo .. nog veel te vroeg voor de grote kuis als je het mijn vraag!
Je kan er wat lacherig over doen maar voor sommigen is zo'n storm een echte ramp geweest en anderen lieten er zelfs het leven bij.. De TV beelden waren apocalyptisch.
Ten huize Natoken zijn we er ook niet ongeschonden van af gekomen. Achteraan in de tuin hebben 3 hoge bomen de strijd tegen de wind verloren en liggen ze nu bij de buren op hun tuinhuisje. Een 4e zit nog bij de twijfelaar maar zeker weten dat hij bij de volgende zucht zijn lotgenoten volgt! De verzekering is al verwittigd en de foto's zijn ook al genomen kwestie van later geen problemen te hebben want ik vermoed niet dat dit prioriteit zal hebben bij de verzekeringen. Maar ik kreeg nogal snel antwoord dat we niet verantwoordelijk zijn want dat de storm is uitgeroepen als een geval van overmacht en iedereen zal zijn eigen verzekering moeten aanspreken! We zullen weer weten wat gedaan al zal de boomhakker er wel moeten bijkomen!
Maar het kan veel erger als je ziet wat er bij onze Noorderburen allemaal misgegaan is...
Rare winters zijn dat als je het mij vraagt en dan noch beweren sommige arrogante leiders dat er niets mis is met ons klimaat.. Welke bewijzen moeten die mannen dan nog krijgen?
Hoe is het bij jullie verlopen lieve bezoekers.. de dans ontsprongen?
Vandaag niet zoveel te vertellen tenzij dat iedereen zich stevig aan de takken van de bomen vasthoudt - als die nog recht staan tenminste - want blijkbaar houdt de storm lelijk huis! Wat een rare winters krijgen we!
Daarom even overschakelen naar een gedachte die zomaar in me opkwam...
Een vraag die je vaak krijgt is ‘hoe gaat het met je?’.
Wat antwoord je daar nu op?
Wanneer iemand mij vraagt hoe het gaat antwoord ik ‘goed!’ wanneer ze niet weten van de dingen die soms spelen. Wanneer ze dit wel weten verandert het in ‘oh! Ja! Wel goed hoor!’
Er zijn voor mij een aantal dingen die het moeilijk maken om de vraag ‘hoe gaat het met je’ te beantwoorden. Eén daarvan is dat ik nooit weet of iemand het echt wil weten. Is het een oprechte vraag of is het zo’n vraag waarvan ze vinden dat ze hem moeten stellen maar eigenlijk niet zitten te wachten op een echt antwoord? Geen idee!
Daarnaast is het gewoon een vage vraag die iedereen spontaan stelt als je iemand ontmoet. Bedoelt men dan ‘hoe gaat het op dit moment? Of wil men weten hoe het in het algemeen gaat?
Daarom zeg ik maar gewoon ‘Oh! Ja! Goed en..
Hoe gaat het met jou? Nu? Op dit moment beste bezoeker?
Herinneringen aan strenge winters geven een warm gevoel
.Brr ik had het koud vandaag..en toch .. het kan veel kouder “ Dat zullen jullie wel vaak horen deze dagen..
Die winters van vroeger, dat waren nog eens winters".
Bij zo'n uitspraak wordt er meestal wat meewarig gelachen. Als iemand het heeft over die winters van vroeger, toen er elk jaar ijs lag, toen er toch minstens één keer per winter een halve meter sneeuw viel, als iemand daarover begint dan is er maar één conclusie. Dan heb je te maken met de vage herinneringen van een senior" klinkt beter dan een bejaarde.
In een vlaag van pure nostalgie put deze krasse zeventiger dan even uit haar arsenaal met oude herinneringen. Hier volgen enkele flarden ervan... Vroeger hadden we nog geen verwarming, zoals de meeste mensen tegenwoordig hebben. ‘s Morgensvroeg als we uit bed kwamen, moesten de kachels ‘aangestoken’ worden. Eerst met wat kranten met wat houtjes of karton erbij. Als dat wat begon te branden, kwamen er briketten op. Later werden dat eierkolen of ‘nootjes vier’. De winter bracht niet alleen problemen met zich mee. Wij, als kinderen, vonden het prachtig als het sneeuwde. We stonden 's avonds voor het raam te kijken naar die grote sneeuwvlokken die door de lucht dwarrelden. We staken het buitenlicht aan om alles goed te zien buiten. Er viel meestal een heel dik pak sneeuw en de volgende morgen waren we vroeg uit de veren en snel in de kleren om een sneeuwpop te maken.
In de winter waren onze bedden erg koud. Voor de kruiken bestonden, kregen we een opgewarmd strijkijzer mee dat in een oude handdoek gedraaid was om zo het bed en onze voeten op te warmen. Later kwamen de rubber kruiken .
s Morgensvroeg namen we die lauwe kruiken mee naar beneden en gingen ons in dat lauwe water nog wassen. Wat kon het koud zijn! Als we wakker werden, zagen we van die prachtige bloemafzettingen op de slaapkamerramen. Al een wonder op zich. Je kon er niet doorkijken terwijl je zo graag wilde zien of er sneeuw lag. Dan drukte je je tong tegen het raam, maar die warme tong bleef vastzitten aan het bevroren raam. Au, dat deed pijn, vooral als je je tong er weer af wilde trekken, had je een gevoel of er een ‘lapje vlees’ bleef hangen. Met onze adem maakten we dan een ‘kijkgaatje’ waardoor je naar buiten kon kijken. We waren niet te houden als er een dikke ‘bult’ sneeuwlag. Prachtig was dat, die ongerepte sneeuw.
Om ons te beschermen tegen winterse verkoudheden kregen we dagelijks een lepel smerige, allervreselijkste levertraan, bah bah, wat vies was dat! De enige plaats inhuis die lekker warm aanvoelde was de woonplaats waar vaak ook gekookt werd op een Leuvense stoof. Wie heeft geen herinneringen aan die platte- buiskachel waarop gekookt werd of pannekoeken gemaakt, die als oven dienstdoen kon, waarop de koffie en bepaalde schotels warm gehouden werden, waaronder de kat zat te snorren, waar de kousen konden aan drogen en de voeten gewarmd,... Ja, die stoof die destijds aangestoken werd met steenkolen, waar de vuurtang met een haak aan de stoofleuning hing en de steenkoolkit/kolenbak naast stond.
In West-Vlaanderen sprak men over deze stoof als ‘buzestove’ (buze = buis). Ik heb de beste herinneringen aan de buzestove bij mijn grootouders in West-Vlaanderen waarop met Nieuwjaar wafels gebakken werden met zo'n wafelijzer dat draaide in het open vuur en pannenkoeken op de 'buze'... en waar we in de winter onze voeten tegen warmden tot onze sokken bijna in brand vlogen...pure nostalgie natuurlijk, want in de onmiddellijke omgeving van de kachel was het warm maar in de andere kamers bitter koud....
Gaan we deze tijden nog weer ooit meemaken? Nu het op de Noordpool 5 graden warmer is dan normaal. Nu de ijsberen aan de slanke lijn gaan doen, opdat ze niet door het ijs zullen zakken. Nu er schepen noordelijk van Canada van oceaan naar oceaan kunnen varen, in de winter!! De kans lijkt klein...
Wij zitten hier sinds gisteren met een loopneus van jewelste precies alsof ze de marathon moet lopen, een pijnlijke keel, hoesten, niezen en hoofdpijn. Ons spuitje tegen de griep zal ons misschien van erger behoeden maar het is nu even uitzieken en rusten .. Gelukkig behoren we tot de categorie die stilaan mag genieten van een “oude” dag al moet je dit ook vaak met een korreltje zout nemen.. Maar soit, er zijn ergere dingen in het leven zeker, dus ik hoop nu maar dat jullie bij het lezen van dit logje niet besmet worden.
Maar ik wilde me toch even laten horen want voor de rest is alles ok!
Na maanden zonder vlees en alcohol nu 30 dagen zonder klagen. Dat de zon al veel te lang niet heeft geschenen. Dat het leven toch wel duur geworden is, de trein nog maar eens vertraging had, de kassierster niet vriendelijk was. Dat je haar niet goed ligt, je wallen onder de ogen heb, het kilootje dat er is bijgekomen. We staan elke dag voor de spiegel en zijn geneigd te kijken naar wat níét goed is terwijk het zo gemakkelijk anders zou kunnen.Allemaal hebben we onze eigen redenen om van tijd tot tijd een stevig potje te klagen. Maar één iets hebben we gemeen: we worden er niet gelukkig van.
Met de nieuwe actie ‘30 Dagen zonder Klagen’ willen Isabelle Gonnissen (43) en Greet Van Hecke (46) daar verandering in brengen. Campagnes als Dagen zonder Vlees en Tournée Minérale hebben duizenden mensen aangesproken.
30 Dagen zonder Klagen’ begint niet toevallig volgende maandag. De derde maandag van januari staat bekend als Blue Monday, “de meest depressieve dag van het jaar .Dé dag bij uitstek voor de start van een actie die de mensen positiever in het leven wil doen staan”, zegt Isabelle Gonnissen.
Ik heb besloten om te “proberen” eraan mee te doen jullie ook?
Misschien lukt het ons met gemak om dertig dagen niet te klagen. Maar zelfs als we nu al weten dat we daar niet in zullen slagen, is dat geen schande. Want klagen heeft ook z’n voordelen. Het lucht bv op en eigenlijk is het net heel sociaal: we starten er een gesprek door.
)
Weten jullie dat ik soms het notitieblok op mijn smartphone gebruik want een idee ben je namelijk zo weer kwijt. Een korte beschrijving van het onderwerp en wat losse woorden is genoeg. 
