Vandaag wil ik het eens over iets alledaags hebben al zullen jullie op het einde zien dat het toch niet zo alledaags is. Curieus?
Soms stel ik mij vragen bij de doodeenvoudigste dingen en toen ik onlangs weer een deur achter mij dichtdeed was het weer van dat. Ik vroeg mij af hoeveel keer ik in mijn leven al een deur had geopend om de een af andere reden? Sommige deuren gingen vlot open en bij andere moest ik wreed hard duwen terwijl er zelfs deuren waren die ik op mijn neus gekregen heb.Volg me maar!
De eerste deur die ze voor mij geopend hebben moet die van het moederhuis in Izegem geweest zijn toen ze mij daar uit de verloskamer gevoerd hebben. Daarna draaiden mijn ouders de sleutel in het sleutelgat van onze huisdeur. Zeer speciaal want meestal was die voordeur gesloten en werd enkel geopend als de gang gekuist moest worden of een speciaal iemand langskwam. Voor de rest kwam iedereen via de achterdeur in de veranda binnen. Ja, in de tijd dat de Oostbloklanden nog verder van bij ons lagen, stonden de deuren altijd op een kier en liepen familie, buren en kennissen binnen zonder kloppen maar met de kreet…” goed volk”!
Sommige deuren hadden iets speciaals zoals die van de veranda. Daar zat een ruit in zodat we een schoon zicht hadden op de bloemen die in de "lochtink" groeiden. De wc die vroeger buiten stond, was ook voorzien van een deur en wat er mij altijd opviel was dat er een kleine opening in de vorm van een hartje in gemaakt was. Was dat om naar binnen te kijken om te zien of tante Marie of nonkel Omer op de troon zaten of was het om de stank naar buiten te laten en de vliegen een vluchtroute naar binnen te geven?
Ja, elke deur had wel zijn eigen karakter, sommigen waren vernist anderen geverfd . Er waren deuren die een schurend scharniertje hadden en waar we met de snelheid van het openen wisten wie er binnen gekomen was.
Op bepaalde uren moesten we de deuren voorzichtig openen en stilletjes sluiten omdat er nog iemand sliep en als op een zomerse dag alle deuren openstonden om te verluchten dan was het vaak de wind die de deur met een harde smak dichtsloeg. Bij fel onweer rammelden sommige deuren en af en toe moest ma met een mes een steentje van onder de deur verwijderen omdat ze anders bleef haperen en knarsen. En hoewel het verhaal de ronde deed dat Sinterklaas door de schouw kroop om snoep en zo in onze schoenen te steken toch kwam hij steeds met een harde klop op de deur en met veel zwier de snoep naar binnen gooien.
Ja, iedereen kwam via de deur naar binnen, meneer Pastoor, meneer doktoor, de postbode en zoveel anderen en allemaal wreven ze hun voeten aan dezelfde mat als deze waar de werkman zijn vuile voeten aan wreef.
Naarmate het modernisme zijn intrede deed, zijn ook de deuren geëvolueerd. Een modern huis vroeg om trendy deuren en sommigen werden zelfs van een naamplaatje zoals Keuken, badkamer, slaapkamer1 en slaapkamer2 voorzien.
Maar niet alleen het huis opent zijn deuren! Nee, nee, de kleerkast, de koelkast, de keukenkast, allen hebben ze deuren om iets af te schermen. De auto, de tram, de trein hebben allen hun eigen deur met aangepast klinken. Daarom dat ik zeg ..Duizenden keren heb ik al een deur geopend en gesloten en je kan het zo zot niet bedenken of je staat wel ergens voor een deur.
We staan er gewoon niet bij stil welke functie en invloed een deur op ons leven wel heeft.. Voor sommige deuren stond ik met schrik zoals de deur van meneer doktoor toen ze een gat in mijn hoofd moesten dichtnieten of bij de tandarts waar de deur tussen de wachtzaal en de praktijk de grens was van schudden en beven. Och ja…dan waren er ook nog die deuren waar ons katholiek geloof achter verscholen zat en waar God langs beide kanten van de deur kon kijken. Sommige deuren waren er om onderscheid te maken tussen de gewone mens en deze van standing of gewoon tussen werknemer en werkgever.
Tsja en dan zijn er nog van die dagen waar ze in het leven voor u een deur openen terwijl er helemaal geen deur te bespeuren valt en dat zullen dus eerder ingebeelde deuren zijn. Geen mens die kan zeggen hoeveel deuren hij al geopend heeft en niemand die ooit statistieken zag van de deurgang in ons leven.
Ik weet het ’t is onnozel omdat niemand er bij stilstaat en toch stel ik er mij vragen bij zoals onlangs nog toen iemand zijn kaars uitblies en de laatste deur achter zich sloot om dan plots voor de hemelpoort te komen staan. Maar ja, over poorten ga ik niet uitweiden want dat is weer een ander verhaal, zeker als men weet dat men sommige deuren of poorten beter gesloten houdt.
Ook de deur van dit log(je) gaat dicht! Genoeg gezeverd!
Heb ik moeite met de snelheid van de tijd? Op zich niet al lijken sommige dingen nu veel sneller te gaan dan andere. Veel tijd om daar bij stil te staan is een luxe die ik me met mijn 73 lentes niet kan permitteren. Toen ik jong was, wist ik niet dat je soms eens van de sneltrein moest stappen om stil te staan bij de vragen:" Wie ben ik" of " Wat ben ik aan het doen?" De tijd heeft het me geleerd!
Voor een kind duurt een uur een eeuwigheid terwijl later het leven soms voorbij lijkt te razen. Als kind heb je tijd om te niksen of je te vervelen. Zodra je enige verantwoordelijkheid hebt, ontstaat er abdrupt een nieuw tijdsbesef.
Op mijn " 30" was ik moeder van 2 kinderen die me plots elke seconde van de dag bezig hielden en omdat we toen in Zuid Amerika en Afrika woonden was dat niet altijd simpel! Nu ben ik oma van 6 kleinkinderen die stilaan ook hun eigen weg kiezen en door het leven " vliegen". C'est la vie!
Ik zit nu al 3 jaar op tram zeven en vraag me soms af : " Wat is er mis met die tram?" want ik voel me nog steeds te jong om onder de noemer " senioren" uitgerangeerd te worden. Als ik een compliment krijg dat ik er verre van 73 uitzie dan vraag ik me toch af : Hoe moet je er dan op die leeftijd uitzien?
Ik vind het leuk dat ik in de periode van het leven gekomen ben waarin alles kan. Je kan " foert" zeggen en je laten verrimpelen en achter je rozen kruipen, maar je kan je leeftijd ook als een krediettijd zien waarbij de sky the limiet is ( Figuurlijk en spijtig genoeg ook letterlijk !)
Kijk ik hou niet zo van die termen " jong" en "oud" . Je kan niet langer iemand van boven de 60 in een vakje stoppen, de grenzen zijn vervaagd. Je bent wel uit de luiers en de kinderen zijn het huis uit maar je kan toch nog heel actief bezig zijn. Natuurlijk zijn er lichamelijke veranderingen. Ik heb gewoon meer rimpeltjes dan vroeger, maar is dat per definitie slechter? Op foto's van zo'n 25 j terug had ik nog een " blote billen" gezicht, terwijl je nu ziet dat ik geleefd heb ( en nog leef ) en dat vind ik schoon! Raar toch dat rimpels bij een man uitnodigen om er een fotocollage van te maken die bijna op poëzie lijkt terwijl de meeste vrouwen bij het zien van diezelfde rimpels op hun gezicht het zouden uitgillen! Gelukkig kan een beetje fond de teint en wat mascara wat camoufleren al houd ik het meestal bij wat lippenstift.
Iemand vroeg me onlangs :" Wat vond je tot nu toe de mooiste periode in je leven?"
Een moeilijke vraag want wat is mooi? Als ik elke keer uit de 24 uur gehaald heb wat ik kon dan kan ik ook niet anders dan terugblikken op een goed gevuld leven! Daarom is het ook zo moeilijk om een periode uit te pikken . Neen, het was niet altijd rozengeur en maneschijn, er waren ook donkere bladzijden maar het verleden houdt me niet uit mijn slaap en aan morgen durf ik nog steeds te denken. Tegelijk besef ik dat verleden en toekomst maar weinig belangrijk zijn en dat je vooral in het nu moment moet zitten en leven!
Wil ik 100 worden?
Dat mag op voorwaarde dat ik niet teveel lichamelijke beperkingen heb, mentaal nog alles op een rij heb en de eenzaamheid mijn leven niet domineert!
I will only say it once.... ik ben stilaan een oude doos aan het worden, het onmogelijke has happend.. ik.. de dame met de eeuwige jeugd, het goddelijke lijf ( haha) en het immer optimistische trekje heb de gezegende leeftijd gehaald van 73 lentes of zomers..Kies maar uit!
Het verval was meteen merkbaar.. klokslag twaalf vannacht schoot er een kramp in mijn been en kwam ik al sakkerend uit mijn zetel want een vroege slaper ben ik niet.. het is zo.. het zij zo..
Mijn eeuwigdurende jeugd heeft stilaan plaatsgeruimd voor het ouder zijn ( klinkt beter dan bejaard zijn). Ik mag ongegeneerd bingo spelen.. het over de jeugd van tegenwoordig hebben.. en zeggen dat het in mijne tijd allemaal niet waar zou zijn.. In mijne tijd hé.. toen spraken mijn grootouders nog over de negerkes in Afrika voor wie ze zilverpapier spaarden en brachten ze eieren of iets anders naar de Clarissen om mooi weer af te dingen . Nu brengen ze dat " iets anders" naar ‘t containerpark.. maar in mijne tijd….
In mijne tijd waren er nog geen internetdingen.. geen gsm's.. zelfs geen telefoontoestellen met drukknopkes.. nee.. ik zeg het u.. in mijne tijd..
Als je nu wilt bellen dan moet je verdorie een VDAB cursus gaan volgen van drie maand en een week.. anders lukt je dat nooit.. ik zweer het.. maar in mijne tijd... de nummerkes draaien en dan kon je babbelen.. of neerleggen.. of niks zeggen.. of hard beginnen hijgen.. probeer dat nu maar ne keer.. ze bellen je gewoon terug.. lang leve de nummerherkenning.. en ja.. ik weet dat kan je uitzetten.. maar ik heb die VDAB cursus niet gevolgd hé.. ..
Och.. in mijne tijd.. niet dat het toen zoveel beter was.. misschien wat gemakkelijker.. maar beter..? Wie zal het zeggen.. de jeugd van tegenwoordig is binnen een twintig tal jaren ook van hunne tijd.. en zagen dan ook over hoe het toen.. nu.. beter was.. volg je nog..? Mail me dan ne keer want ik ben al lang niet meer mee..
Maar ik ben dus officieel een oude doos aan het worden.. gedaan met in de fleur van mijn leven te zijn.. welkom aan de rimpels..en de Michelinbandjes die tergend langzaam.. maar tergend zeker te voorschijn komt.. lang leve de kwabbekes die overal beginnen te hangen.. de haargroei die niet meer zo welig is als vroeger.. De grammekes die ik extra in het oog moet houden of ze vliegen eraan alsof ik mijn lichaam te huur aanbied tegen lage prijs.. Het is de leeftijd Natoken en het genieten van Pasen, Kerst en alle andere feestdagen en feesten en natuurlijk de schuld van de koekjesfabrikanten.. en de supermarkten..
Ik ga mijn tanden poetsen nu het nog kan.. het is slecht een kwestie van tijd vooraleer ik ze gewoon in een glas op het nachttafeltje kan steken... En mijn modieuze bril afleggen want die kijkers van mij zijn ook niet meer wat ze waren..
Draai en keer het zoals je wil maar voor één keer zeg ik het zelf en probeer het niet na te zeggen!! Deze jarige is een ouwe doos.. of in ieder geval een ouwe doos in wording.. en wanneer komt het oud papier..?
Mijn hele schoolse vorming kreeg ik op een katholieke school. Op zo’n school kom je natuurlijk onvermijdelijk in contact met 'vasten', 'biechten', 'zonden' zeker in mijn kindertijd. Niet dat ik er veel van begreep.
Biechten, wat deed ik dan allemaal fout?
Ah, daarvoor moest ik bij de zonden zijn en mocht ik niet boos worden wanneer dat irritant meisje uit de klas van pesten een hobby maakte. Was het zonde dat ik haar een duw gaf? En een leugentje om bestwil…..wie zonder die zonde is , werpe de eerste steen!! En een blik in het slipje van een ander....meestal onze enige sexuele voorlichting , helaas drie keer helaas dat was doodzonde en daarvoor ging je naar de hel!!
En dan die vasten waar je veertig dagen lang geen lekkernijen mocht eten. Wat, hoezo, wanneer, waarom? Paniek!
Als elk kind leek het me absoluut niet zinvol jezelf zo lang lekkere dingen te ontzeggen. Zo lang, veel te lang werd het leven voorgesteld als een strijd met een vage hemel als beloning . 'Pluk de dag', waarom stond dat niet ergens in de Bijbel, bij Lucas, hoofdstuk 4, vers ......?
Vasten betekende steevast jezelf leren iets te ontzeggen zoals die vrijdagen in de vasten waar vlees eten taboe was….Neen erger nog ,zonde was het als je vlees at! Dan heb ik meer begrip voor de huidige visie zoals iets doen tegen die winderige runderen die de aardbol mee naar de Filistijnen helpen en de koteletten die velen graag dagelijks op het bord zien verschijnen want dat vraagt wat van Moeder Aarde.zoals 'liters water, hectaren tropisch woud voor de teelt van veevoeder en kilo-watt-uren energie'.
Een bewustmakingscampagne zoals Dagen Zonder Vlees is dan ook zinvoller en juich ik toe met alle roze pompons die ik heb. Alleen, ik doe zelf niet mee. Toch niet actief. Maar...Ik zaai bloemen voor de bijtjes, ik kies voor bio en fairtrade wanneer ik kan en ik zet de verwarming niet te hoog. Het toilet heeft een spaarknop, ik fiets en ik stap als het kan en dat for the love of Mother Earth.
Ik ben geen echte carnivoor maar ook geen vegetariër. Ik kook spontaan zoals het me uitkomt en ik word niet agressief als ik een paar dagen geen rood vlees aan mijn vork heb gespietst. Mijn vleesconsumptie en hoefafdruk zijn dus beperkt. Maar ik vind het ook geen zonde om nu en dan mijn tanden te zetten in een mooie, sappige, rosé gebakken lamskroon, afgewerkt met een kruidenkorst van peterselie, knoflook en rozemarijn. Ook tijdens die 40 dagen van “vasten” . Niet te veel, nu en dan.
Tegenwoordig spreken we niet meer over 'illegalen'... dat woord mag niet meer gebruikt worden. Vanaf nu spreken wij over 'mensen zonder papieren'. In het kader van het streven naar meer politieke correctheid van onze moedertaal werden er onlangs een aantal voorstellen gelanceerd van nieuwe benamingen - en daarmee samenhangende schrappingen - die u binnenkort in de "VAN DALE" mag verwachten.
Vergeet het niet : illegalen zijn : 'mensen zonder papieren'daarom zullen binnenkort dan ook de volgende nieuwe omschrijvingen geïntroduceerd worden in ons taalgebruik :
Homejacker: Verhuisdienst zonder papieren
Carjacker: Takeldienst zonder papieren
Drugdealer :Apotheker zonder papieren
Bankovervaller: Geldtransport zonder papieren
Verkrachter: Gynaecoloog zonder papieren
Pedofiel: Kleuterleider zonder papieren
Inbreker :Deurwaarder zonder papieren
Winkeldief :Klant zonder papieren
Snelheidsduivel: Racer zonder papieren
Afperser: Belastingontvanger zonder papieren
Vliegtuigkaper Piloot zonder papieren
Kraker Huurder zonder papieren
Oplichter Zakenmens zonder papieren
Terrorist Militair: zonder papieren
Voila, begin dus maar al te oefenen, zodat uw shockerend taalgebruik voortaan aangepast zal zijn aan de moderne papierloze samenleving.
Groetjes van iemand met papieren.
EN DIE HIERONDER HEEFT OOK GEEN PAPIER ! ! ! Ha Ha
Lachen, gieren, brullen … Ook al eens gemerkt hoe goed je je voelt na een intense lachbui? Vandaag hadden we zo’n lachmoment met een paar kennissen en het ging gewoon om een simpele verspreking die uitmondde in nog meer versprekingen. Omdat je je als zeventig plussers blijkbaar niet te uitbundig mag gedragen , kregen we een paar vragende blikken in onze richting waardoor we als pubers nog meer lol hadden.
Ken je zo’n momenten..?
Als puber heb ik dat vaak meegemaakt maar als “oudere” roept dat blijkbaar vraagtekens op! Nochtans lachen is gezond dus. Meer lachen is de boodschap. Maar natuurlijk kan je niet elk moment van de dag even blij en gelukkig zijn. Soms heb je gewoon een mindere dag . Maar als zo’n lachmoment zich aankondigt dan sta ik op de eerste rij zeker weten en als iemand daar een probleem mee heeft ….. Dus nodig ik jullie uit voor een lachsessie…
Stel je voor dat er twee elastiekjes van je mondhoeken naar je oren lopen, die je mondhoeken omhoog trekken en eeuwig omhoog getrokken houden. Trek nu aan die denkbeeldige elastiekjes achter je oren en doe dat terwijl je voor een spiegel staat….Als dan nog serieus kan blijven dan geef ik het op!
En tot slot dit ..
Wist je dat vrouwen vaker lachen dan mannen? Bovendien lachen vrouwen harder en aanstekelijker. Daarnaast weten vrouwen beter dat lachen stress en pijn vermindert, het zelfvertrouwen en afweer versterkt en hun sociale leven kan verbeteren. Voor de mannen is er gelukkig wel hoop. Bijna driekwart van de mannen geeft toe dat ze best wat vaker zouden mogen lachen.
Soms heb je het gevoel dat je alles al hebt gezegd of je denkt geen onderwerpen meer te hebben waarover je kan bloggen. Een writersblock voorkomen kan niet.
Daar zit ik momenteel wat mee. In het begin van mijn blogperiode blogde ik bijna dagelijks maar dat ritme is er een beetje uit . En toch vind ik regelmatig bloggen belangrijk anders verlies je de bezoekers en dat wil ik ook niet. Sommige contacten wil ik echt behouden.
Het kost heel veel moeite om een vast bezoekerspubliek op te bouwen en het is altijd tof als je niet tegen de muren praat als je hier iets zegt..
Weet je wat mijn probleem is ? Ik heb soms de beste ingevingen op de vreemdste plaatsen en heb natuurlijk niet altijd een notitieblok blij. Nochtans is het handig om de ingevingen om te bloggen direct te noteren want mijn geheugenkaart is niet meer wat ze ooit was . Weten jullie dat ik soms het notitieblok op mijn smartphone gebruik want een idee ben je namelijk zo weer kwijt. Een korte beschrijving van het onderwerp en wat losse woorden is genoeg.
En zie zo heb ik weer een logje neergezet zonder eigenlijk iets zinnigs te zeggen. Nog een fijne dag aan iedereen en tot de volgende!
Kan tegelijkertijd bellen, koken en nog veel meer!
Van een griepje is bij mij niet veel te merken.
Ik neem een aspirine en ga gewoon door met werken.
Ik hou me bezig met echt belangrijke vragen.
In plaats van te jammeren om de voetbaluitslagen! ( oeps dat klopt niet helemaal )
Al is vrouw zijn dan een enorme zegen,
Helaas houdt 'De Man' onze ontwikkeling tegen!
Hem aan zijn lot overlaten is misschien een makkie.
Maar wie strijkt dan zijn overhemden en kookt zijn prakkie?
Dat is niet het ergste in dit geval.
Wat echt irritant is bij mannen: hun gebral.
Ze denken zelf de beste te zijn.
Vooral spotten met vrouwen vinden ze fijn.
Uiteraard laten we ze in de waan.
Want de waarheid kunnen ze psychisch niet aan:
Mannen zijn eigenlijk nog een kind
Dat spelen met auto's het einde vindt.
Nee, mannen willen de waarheid niet horen:
Zonder een vrouw zijn ze verloren!
Moraal van het verhaal:
Dat tikkeltje spot is precies datgene wat we nodig hebben om ons eraan te herinneren dat we mekaar nodig hebben en perfect aanvullen... of waagde ik mij weer op glad ijs...
Of je er nu aan mee doet of niet ,ernaast kijken kan niet want we worden weer overstelpt met Valentijntips.
Maar waar komt die speciale aandacht voor die 14 februari vandaan?
De oorsprong van Valentijnsdag gaat volgens de meeste bronnen terug tot in de 3e eeuw na Christus. In Rome leefde toen een priester genaamd Valentinus. Hij stond bekend om de goede daden die hij deed voor zieken, ouderen en armen. Valentinus genas de blinde pleegdochter van Asterius, stadhouder van Rome. Asterius was hem hier zo dankbaar voor dat hij zich bekeerde tot het Christendom en direct alle christelijke gevangenen vrij liet. Voor keizer Claudius II was dit genoeg reden om op 14 februari 270 Valentinus te laten onthoofden. Sommige bronnen zeggen dat Valentinus werd onthoofd omdat hij in het geheim jonge stellen liet trouwen, iets dat de keizer streng had verboden. Later werd Valentinus heilig verklaard door de kerk en 14 februari werd een feestdag.
Vogels, bloemetjes en bijtjes
Een hele andere uitleg is dat omstreeks 14 februari de vogels met paren beginnen. Al in de 14 eeuw schreef Geoffrey Chaucer "For this was on seynt Valentynes day, Whan every foul cometh ther to chese his mate" ("want het was op Sint Valentijnsdag, dat elke vogel een partner kiest"). Ook bij mensen zou de 'paringsdrang' op die dag de kop op steken.
Een heidens feest?
Er zijn ook bronnen die zeggen dat Valentijnsdag een afgeleide is van het Romeinse Lupercalia feest. Lupercalia werd op 15 (!) februari gevierd ter ere van vruchtbaarheidsgod Lupercus. Voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest. Het feest werd hoogstwaarschijnlijk gevierd in de buurt van de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven. Hier werden volgens het verhaal de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren deze twee jonge mensen dan elkaars partner. Toen in Europa het Christendom opkwam, werd dit heidense feest door de kerk verboden en verving men Lupercalia door Valentijnsdag.
Een feit is dat Engelse emigranten Valentijnsdag hebben geïntroduceerd in Amerika. In de Verenigde Staten is de traditie opgepikt door de commercie. Later is het vanuit dit land ook in veel Europese landen een populair feest geworden.
Tegenwoordig is 14 februari de dag waarop je iemand kunt verrassen met een leuk cadeau, kaartje of gedicht.
Het lijkt wel FB als ik mijn titel zie daar krijg je ook de meest banale dingen te lezen maar toch post ik dit logje
Deze week was ik op zoek naar nieuwe onderbroeken . Ja zo af en toe wil een mens eens wat nieuws .Die dingen verslijten ook en al loop je niet rond in je onderbroek , je wilt toch maar dat je achterwerk netjes "ingepakt "is . Deze keer zocht ik een onderbroek om onder een lange broek te dragen, taille van het broekje niet te laag en niet te hoog want het ene krult op en het andere drukt teveel op mijn buik. Ik heb al dikwijls vrouwen gezien waarvan je zo goed de contouren van een onderbroek ziet onder een rok of lange broek. Als zij zich daar goed bij voelen is dat hun zaak, maar ik heb dat niet graag.
Tot mijn verwondering vond ik nogal snel wat ik moest hebben en daarvoor moest ik niet in de extra grote maten gaan kijken . In alle maten waren er onderbroeken te vinden. Toen ik de vorige keer in een lingeriewinkel slipjes zocht -klinkt mooier dan een onderbroek hé - moest ik echt zoeken om een deftig geval te vinden. Allemaal hoog uitgesneden, met meer frulletjes aan dan stof... Zeker niet te dragen door de overgrote meerderheid van de vrouwen. Wie heeft er nu allemaal maatje 36 ? Maar deze keer vond ik goed omhullende slipjes., laag, middenhoog en hoog en niet met zo'n hoge beenuitsnijdingen. Natuurlijk lagen die andere niemendalletjes zoals strings en frullaria er ook , maar de geschikte lading was toch prominenter aanwezig. Zou de slip die alles omhult en figuurcorrigerend werkt weer zijn opgang maken?. . Ik vind het wel goed en ik denk dat veel vrouwen die geen maatje 36 hebben dit ook zullen goedkeuren. Er mag voor elk wat wils zijn, maar er is toch een periode geweest dat ze met tanga's en strings om je oren sloegen en er met moeite een echte onderbroek te vinden was. Je werd bekeken alsof je uit een andere eeuw kwam .
In die vorige eeuw werden er op school zelfs nog onderbroeken gebreid in katoen en iedereen die zoiets moest dragen zal het geweten hebben dat die nat wel kilo's wogen. Nu is er keuze in de gebuikte materialen soepel en licht en je kan aantrekken wat je wil.
Of wil je niets aantrekken ? Ga je gang of misleid de wereld met volgende T shirt ..
40 dagen na Kerstmis vieren we Maria lichtmis een feest dat een christelijke en een Keltische oorsprong. En hoe doen we dat? Met... pannenkoeken!
Pannenkoeken eten op 2 februari is een oeroude klassieker. Maar weet je waarom we juist pannenkoeken eten op die dag?
Christenen herdenken de dag waarop Maria, volgens de joodse traditie, een zuiveringsoffer naar de tempel bracht, 40 dagen nadat Maria van Jezus beviel, offerde ze, zoals Mozes het voorschreef, een lam of twee duiven om zich te zuiveren. Later werden ter ere van Maria op die dag processies gehouden met brandende kaarsen. Vandaar de naam ‘lichtmis’.
In de Keltische traditie verwijst het feest dan weer naar het einde van de donkere dagen en de terugkeer van het licht, naar lente en nieuw leven. En wat lijkt beter op de lentezon dan zo'n lekkere pannenkoek? De kippen leggen opnieuw, er zijn weer eieren genoeg om het beslag te maken.
Dit pannenkoeken bakken wordt uitgedrukt in het gezegde:" Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt haar pannetje warm", al heeft het woord 'pannetje' in het oud Nederlands taalgebruik wel een seksuele bijbetekenis. Wat vaak het geval was in die oude uitdrukkingen.
Snoepers waren het, onze voorouders. Bak jij ook nog pannenkoeken op Lichtmis of wordt die traditie stilletjes naar de vergeethoek geduwd?
Ik dacht waarover kan ik het vandaag eens hebben. En toen zette mijn slaapgenoot de Tv op en hoorde ik Jeroen over een sjalotje en een eitje bezig...en een koffielepeltje mosterd en de levertjes...en dat het een topslaatje zal zijn . En meteen had ik een onderwerp.
tje...tje...tje...Je begrijpt wellicht niet wat ik daar mee bedoel ! Geeft niet ik zal het seffens eens vertellen.
Alles heeft een naam en als we iets lief en schattig vinden dan maken we er al vlug een verkleinwoord van en daar wil ik het over hebben.
Ik heb niets tegen verkleinwoorden maar ze moeten niet te pas en te onpas gebruikt worden. Je mag gerust tegen je vriend of man "schatje" zeggen en tegen een kind "mijn engeltje ". Daar gaat het echt niet over . Ik krijg wel de kriebels als ik bv kookprogramma's zie over de manier waarop alles genoemd wordt van de tafeldekking tot het dessert worden er verkleinwoorden gebruikt. Van het bloemstukje op tafel tot de bordjes en de servetjes, van het voorgerechtje met een slaatje tot het soepje, van de aardappeltjes en kroketjes tot de groentjes, van het chocomousje tot het ijsje overgoten met een sausje.... Ik krijg daar zo de kriebels van . Noem de dingen bij naam en plak daar niet altijd een -je ,-tje of -pje aan. Het klinkt op den duur zo belachelijk.
Bij veel van die kookprogramma's is het precies een trend geworden om alles te benoemen met een verkleinwoord. Dan mag de tomaat zo groot zijn als een pompelmoes en de druiventros gigantisch zijn toch wordt het een tomaatje en een druifje. En dan ligt alles op een bedje van.... Meestal is het enkel versiering en op den duur is ons bord één en al versiering en wordt er vergeten dat het om op te eten is al geef ik toe dat een mens ook vaak met de ogen eet!
Weet je wat ik doe als ik een mooi aangekleed bord voorgeschoteld krijg? Wel ik maak er een foto van en achteraf kan ik er nog eens van genieten. Dus je weet het bij mij krijg je geen soepje,,geen slaatje, geen patatje en nog minder een chocomousje. Alleen maar soep, sla, patat en chocomousse .....
Bemerk je ook dat de trappen elke dag steiler worden ,dat de boodschappen steeds zwaarder worden en de afstanden steeds langer lijken?Als ik het huis uit kom is het precies of onze straat is langer geworden.
En de mensen houden ook steeds minder rekening met elkaar, vooral de jongeren. Ze fluisteren de hele tijd! Als je ze vraagt luider te spreken, blijven ze, wat ze zeggen herhalen tot ze er rood van worden. Je ziet alleen hun lippen bewegen. Wat denken ze wel, dat ik een liplezer ben?
Ook spiegels zijn niet meer zoals ze vroeger waren het lijkt alsof de zwaartekracht de laatste jaren flink toegenomen is.
Zelfs de kledingfabrikanten maken er maar een potje van. Waarom is maat 40 ineens 44 of 46 geworden? Denken ze soms dat niemand het merkt? De fabrikanten die de weegschalen maken doen al net zo vreemd. Denken ze echt dat ik "geloof" dat ik weeg wat ik daarop zie? Wie denken die fabrikanten eigenlijk voor de gek te houden?
Ik wilde iemand bellen om te vertellen wat er allemaal gebeurt maar zelfs Proximus zit in het complot. Ze maken de cijfers en letters in het telefoonboek zo klein dat niemand ooit meer een nummer kan vinden!
Het enige wat ik nog kan doen is de boodschap : " We worden aangevallen" op de blog zetten zetten om allen die boven de 65 j zijn te verwittigen dat dit onmenselijk complot moet gestopt worden want er moet hoog nodig iets gedaan worden anders zal iedereen deze verschrikkelijke mensonterende paktijken ondervinden.
Dus beste bloggers van boven de 60-70 , dit onmenselijke complot moet gestopt worden. Wat doen we er aan?
Jullie zullen intussen uitgekeken zijn op de ravage in onze tuin en zolang het zo'n weer is , blijft de boel liggen, trouwens alles moet via verzekeringen geregeld worden en dan weten jullie het wel.
Ik hoor langs alle kanten dat er slachtoffers vallen van de griepmicrobe die de ronde doet en dat die ook lelijk huis houdt met de luchtwegen. Wij houden alle vingers gekruist en hopen dat onze griepspuit het ergste tegenhoudt.
Voor de rest valt er langs deze kant niets spectaculairs te vertellen en we houden het maar beter zo want meestal is geen nieuws goed nieuws zeggen ze toch.
Houdt jullie allemaal vast aan de takken van de bomen ( als ze nog rechtstaan ) en tot de volgende.
Ook als een boom zijn tijd heeft gehad, herkent men nog steeds aan zijn kringen de grandeur van zijn verleden. De natuur heeft eigenlijk niets dat van nature lelijk is .Zelfs sporen van verval zijn als een mooi testament van vergane glorie.
Spijtig genoeg heeft diezelfde natuur er anders over gedacht toen vorige week de storm een paar van onze bomen hun grandeur ontnam.. Het is een echte ravage in onze achtertuin.
Als het winter is dan kijken we allemaal uit naar de momenten dat de zon weer van de partij is dan gaan de meesten weer dromen van de zon. De zon is niet alleen een bron van warmte en licht ze is zoveel meer dat velen een gans leven in de ban blijven van die vuurbol!
Deze week liepen we een kennis tegen het lijf die over een paar sterke teloscopen beschikt en die wist te vertellen dat de zon soms heel actief is en het de moeite loont om te zien en mochten we ooit geïteresseerd zijn om naar de zon en de ruimte te kijken we even moesten binnenspringen ... Doen we zeker !!
Recent zagen we een documentaire over zonnestormen en beseften we dat wat zo mooi lijkt ook vernietigend kan zijn. Er zijn zelfs instanties die de zonnestormen observeren en bij de hele zware exemplaren kunnen waarschuwen. Dat is belangrijk want in onze complexe maatschappij ligt heel wat plat als de satelieten niet meer werken.
De documentaire liet beelden zien van een heftigheid waar ik me niets bij kan voorstellen. Zo'n inmense hoeveelheid kolkende energie, daarbij vergeleken lijkt een gaskachel een nanodeeltje.
Dat doet me beseffen dat de zon onze bron van leven is. Zonder zon geen groei en voedsel. Maar ook lichaam en geest hebben zonlicht nodig. Hoeveel mensen worden niet somber na een periode van bewolkt weer? Aan de andere kant denk ik op een heldere zonnige zomerdag wel eens aan alle mensen, die liggen te verbranden op strand. Zover gaat mijn passie voor de zon nog niet!
Waarom ik hier nu over begin... om jullie allemaal op te beuren dat er na deze sombere periode van het jaar zeker weer een zonniger moment volgt.
Ze hebben eergisteren hierboven toch wel heel erg hun best gedaan met wolken uitschudden en zo .. nog veel te vroeg voor de grote kuis als je het mijn vraag!
Je kan er wat lacherig over doen maar voor sommigen is zo'n storm een echte ramp geweest en anderen lieten er zelfs het leven bij.. De TV beelden waren apocalyptisch.
Ten huize Natoken zijn we er ook niet ongeschonden van af gekomen. Achteraan in de tuin hebben 3 hoge bomen de strijd tegen de wind verloren en liggen ze nu bij de buren op hun tuinhuisje. Een 4e zit nog bij de twijfelaar maar zeker weten dat hij bij de volgende zucht zijn lotgenoten volgt! De verzekering is al verwittigd en de foto's zijn ook al genomen kwestie van later geen problemen te hebben want ik vermoed niet dat dit prioriteit zal hebben bij de verzekeringen. Maar ik kreeg nogal snel antwoord dat we niet verantwoordelijk zijn want dat de storm is uitgeroepen als een geval van overmacht en iedereen zal zijn eigen verzekering moeten aanspreken! We zullen weer weten wat gedaan al zal de boomhakker er wel moeten bijkomen!
Maar het kan veel erger als je ziet wat er bij onze Noorderburen allemaal misgegaan is...
Rare winters zijn dat als je het mij vraagt en dan noch beweren sommige arrogante leiders dat er niets mis is met ons klimaat.. Welke bewijzen moeten die mannen dan nog krijgen?
Hoe is het bij jullie verlopen lieve bezoekers.. de dans ontsprongen?
)
) en dat vind ik schoon! Raar toch dat rimpels bij een man uitnodigen om er een fotocollage van te maken die bijna op poëzie lijkt terwijl de meeste vrouwen bij het zien van diezelfde rimpels op hun gezicht het zouden uitgillen! 
Weten jullie dat ik soms het notitieblok op mijn smartphone gebruik want een idee ben je namelijk zo weer kwijt. Een korte beschrijving van het onderwerp en wat losse woorden is genoeg. 
