Komen we terecht in een wereld van puur egoïsme? Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken!!
Als je denkt dat je alles al gehoord hebt dan moet je het volgende eens lezen! “ Chalet van broers met down moet weg na klacht van buurtbewoner”!! Een chalet in De Haan, dat was het “heiligdom” van de 18jarigen Niels en Jens. Het was de plek waar de broers met down tot rust kwamen. Toen die chalet onlangs moest afgebroken worden, bouwde de vader met het materiaal een lounge in de tuin. Maar door een klacht van een buur moet die nu ook terug afgebroken worden! Omdat de ouders met hun twee zonen met down - waarvan de ene ook nog autisme heeft en de andere diabetes - moeilijk kunnen reizen, hadden ze in De Haan een chalet waar de familie tot rust kwam. Bij het begin van de lockdown hoorden ze dat de chalet moest afgebroken worden.
Omdat de jongens er kapot van waren, beloofde de vader om thuis in de tuin een lounge te bouwen! Daar konden de jongens afkoelen als ze het moeilijk hadden en er ook coronaproof les volgen! Na de klacht van een buur kregen de ouders het bericht dat de “lounge” moest afgebroken worden tegen 16 jan wegens bouwovertreding! Het huis van die buur grens zelf niet aan het huis van de ouders. De ouders geven toe dat ze een fout gemaakt hebben met de bouwovertreding maar zouden dat graag willen oplossen en hopen op een uitzondering omdat het hart van de jongens gebroken is, ze slapen amper en bij ieder geluid vrezen ze dat de lounge afgebroken wordt . Door de stress krijgen ze ook aanvallen!
Ik wil daar even op ventileren want de reactie van die buur vind ik het toppunt van onverdraagzaamheid , egoïsme en zeker een gebrek aan empathie. Als buur had hij evengoed een gesprek kunnen aangaan met de ouders dan had hij misschien begrepen wat het betekent voor die mensen om hun 2 kinderen hun vertrouwde plekje terug te geven. Welke last heeft hij van een aanbouwing in een tuin die zelfs niet naast de zijne ligt? Hopelijk komt er enig begrip van stedenbouw in dit specifieke geval zodat die jongens hun eigen stekje terug krijgen.
Misschien kan die man beter eens kijken naar de reeks Down the road op Eén dan begrijpt hij misschien beter hoe het leven van mensen met Down in mekaar zit.
’t Was vijf na zes deze morgen toen ik wakker werd .Klaarwakker was ik en buiten was het nog schemerdonker want de paar sterren die ik gisterenavond nog zag, waren verdwenen. Waarschijnlijk waren de sterrenplukkers deze nacht aan het werk geweest . Eigenaardig hoe een mens steeds wakker wordt met vragen in zijn kop . Eén van de vragen die ik mij stelde toen ik deze morgen naar de wekker keek stelde , was “Zou ik opstaan of niet”?
Ik had de kans om nog een uur of twee te blijven liggen of zelfs langer maar na een kwartier was mijn besluit genomen. Eénmaal wakker kan ik niet lang blijven liggen ook niet als het fris en donker is. Dan begin ik te draaien en te keren en over van alles en nog wat na te denken en ik wil mijn halfbedde niet wakker maken! Mijn benen gingen over de rand van het bed en de rest van mijn lichaam trok zich recht. Daar zat ik nu op de warme bedrand met mijn voeten op een kille vloer. Stil, om mijn slaapgenoot niet wakker te maken, ging ik naar de badkamer waar ik wat knipperend voor de spiegel stond omdat mijn ogen nog gevoelig waren voor het licht.
Ja, daar stond ik dan zo vroeg.. Mijn handen legde ik steunend op de lavabo en mijn ogen richtten zich op mezelf . Ik zag mijn spiegelbeeld dat een dagelijkse foto uit mijn leven zou kunnen zijn met steeds dezelfde titel : “Ikke een dag later”. Mijn rechtstaande, verwarde haren gaven mij wel een moderne look maar dat was ook alles.
Een paar rimpels golfden op mijn voorhoofd en rond mijn mond, ze hebben mijn jeugdige jaren weggeëbd terwijl de vloed ze nooit heeft teruggebracht. En hoe lager ik mijn ogen liet zakken hoe groter het verval. Tussen mijn borsten en mijn pyjama was er zelfs een klein Michelin bandje aan het groeien ter vervanging van de buikspieren die er ooit lagen. De opslagplaats van het goede leven noem ik dat.
Van de badkamer ging het naar de keuken waar ik even het gordijn opentrok . De vroeger morgen zag er maar regenachtig uit . Gisterenmorgen lag onze gazon nog onder een dun laagje vorst en stonden de fruit - en andere bomen stokstijf van het verschot bij die eerste vorst met onder hun stammen de laatste blaadjes . Lang hebben de takken ze gedragen maar stilaan laten ze die los.Vanmorgen is het weer een gewone decemberdag , koud, bewolkt en wat “ gemiezer” . Straks als het wat klaarder is, dan komen er duiven op de gazon op zoek naar hun ontbijt.
Lang bleef ik niet kijken want het was nog te vroeg om de gordijnen open te schuiven. Ik zette een kopje thee en ging naar mijn computer, het muziekje van Windows verwelkomde mij en ik liep even mijn mailbox door. 10 Mailtjes en 1 in de junk mail box. Daar was ik snel klaar mee! Ik ging daar maar naar de schrijfpagina van Word om een paar letters aan elkaar te zetten voor mijn FB en blog! Ik kreeg plots een inval .. waarom zou ik mijn schrijfsel niet met :” Hallo iedereen” beginnen dan heb ik in één keer iedereen een goeie dag gezegd! Dan nog iets vinden waarover ik kon schrijven.
Soms borrelt er iets in mij en ben ik snel vertrokken, soms stap ik de wijde wereld in via een virtuele deur, soms schrijf ik zaken van mij af of meng ik realiteit met een portie fantasie. Soms redt een plaatje mijn inspiratieloosheid. Soms zijn de teksten veelzeggend voor mezelf en soms is het een verstrengeling van mijn hersenkronkels waar ik zelf moeite heb om ze te ontwarren. Ja, woorden zijn vaak zoveel meer dan gewoon wat leesvoer. Ik begon er vandaag alvast mijn dag mee en zette ze hier neer om jullie toch een leuke en gezellige dag te wensen.
Veel beterschap of een spoedig herstel aan ieder die het nodig heeft en aan al deze die in deze herfstige Coronaperiode in een dipje verzeild raken. Ik wens ieder van jullie alvast steun en warmte van de mensen die jullie dierbaar zijn!
Gé en Ingrid hebben de juiste oplossing gevonden . Ingrid gaf daar wel een ingewikkelde uitleg , ik probeer het eens wat gemakkelijker uit te leggen
Je hoeft geen Einstein te zijn om rekenopgaven zoals die van gisteren op te lossen. Je moet alleen de basisbewerkingen kennen ( optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen) en éénmaal je doorhebt wat het verband tussen de getallen is dan vooral goed kijken.
Wat zagen jullie?
Twee rijen getallen .
De meesten hebben ook gezien dat je van de linkse kolom telkens het product (= vermenigvuldiging) moest maken van de twee opeenvolgende getallen dus 8x7= 56 en dat zet je naast de 8
7x6= 42 en dat komt naast de 7
en zo ga je verder..
MAAR… wie heel goed keek zag dat de reeks links niet compleet is nl de 4 en de 2 ontbreken om correct verder te gaan. Zet die nu op de juiste plaats in de rij en dan
Even checken?
5x4= 20 en dat staat naast de 5
Vandaar 3x2= 6 en zo heb je de uitkomst om naast de driete zetten
Ik hoop dat iedereen nu volgt!
Bij dergelijke oefeningen is het - éénmaal je de link ziet - enkel een kwestie van heel goed te kijken .
Ani heeft toch even de moeite gedaan en Gé gaf in haar eigen taaltje een luciek antwoord maar de rest .... niets! En ik maar hopen dat ik jullie grijze massa een beetje had kunnen activeren!
Dan geef ik maar de antwoorden zelf! Wat stelden de afbeelden voor?
- Een vrije trap ( voetbalterm) en hier begrijp ik het als velen het antwoord schuldig blijven!
Ik heb er lang over nagedacht maar eigenlijk heb ik niets te vertellen vandaag. Ik kan over koetjes en kalfjes beginnen maar ik ben eigenlijk niet zo goed thuis in de boerenstiel. Het is alsof ik door het Men in Black pennetje ben geflitst en mijn geest plots blanco is. Het enige wat er nog in mijn schedel stuitert is, “Ik weet niet wat ik moet schrijven.” “Ik heb echt even geen inspiratie, het lukt niet”.
Komt deze zin je ook bekend voor?
Dan maar een paar dwaze grappen neer pennen zeker, dat lucht op en opent misschien mijn inspiratiedoos?
Wat dacht je van volgende “ verkrachte spreuken?”
Deelnemen is belangrijker dan meedoen .
Ik denk dat ik denk, dus ik denk, denk ik.
Wie twee deuren tegen elkaar open zet, laat het tochten.
Alle deuren achter je verbranden.
Al is de deurwaarder nog zo snel de baksteen achterhaalt hem wel.
Ik zeg maar zoo, want dierentuin is zo lang.
Iemand dood maken met een blije mus.
Beter 1 dag gelachen dan 1 dag dood.
De druppel die de emmer deed overlopen, viel op de gloeiende plaat.
Als 1 schaap over de dam is, staat het hek open.
Wie als dubbeltje geboren is, moet zich laten omsmelten.
Wie de duivel op de staart trapt krijgt een trap terug......
Voor iedereen die dit jaar een kerststal 🎄wil opzetten, zorg dat je goed voorbereid bent, rekening houdend met de momenteel geldende regels:
Jezus 👶🏻 Maria 👩🏻🦰 en Jozef 🧔🏻= 1 huishouden, maar dan wordt het krap.
Daarnaast zijn er de herders 🐑🐑🐑 (volgens de traditie ten minste 2) PLUS de 3 wijzen👳🏻♂️👳🏾♀️👳🏻♀️
Als we aannemen dat de (minimaal) 2 herders 🐪🐪🐪 geen familie van elkaar zijn en de 3 wijzen 👳🏻♂️👳🏾♀️👳🏻♀️ niet samenwonen in een gedeeld appartement, dan zijn er in totaal ACHT mensen uit ZES huishoudens!
Wat kun je doen? 🤷🏼♀
Voeg de drie wijzen 👳🏻♂️👳🏾♀️👳🏻♀️ pas op 6 januari toe en stuur de herders 🐑🐑🐪 op 5 januari naar huis.
Laat een briefje invullen met naam, adres, aankomst- en vertrektijden, plaats desinfectiemiddeldispensers en, heel belangrijk... markeer duidelijk de afstanden voor de stal en de regels voor eenrichtingsverkeer met plakband.
Vergeet niet om beveiliging 👮🏻👮🏻♂️👮🏻♀️voor de ingang te plaatsen. 😇
Zeg niet dat ik jullie niet op tijd verwittigd heb!
Ik denk dat velen onder jullie een zucht van opluchting zullen geslaakt hebben toen Biden tot president elect uitgeroepen werd maar dat wil nog niet zeggen dat alles nu peins en vrede is in de USA. De vraag is maar of Biden alle problemen zal kunnen oplossen zoals hij van plan is! Zolang Trump het nog voor het zeggen heeft dan kan hij nog steeds alles op zijn kop zetten en het voor Biden heel moeilijk maken eens hij het bewind overneemt ! Zie maar hoe hij nu bezig is om rechtzaken op te starten en nog steeds de zegen van Biden niet erkent. We kunnen nog van alles van hem verwachten.
Intussen staan de media en allerhande kanalen klaar om hem als een verwend kind dat zijn speelgoedje afgepakt is af te schilderen! Op zijn West Vlaams zouden we zeggen " houd uw hennen en verkoop je kiekens" wwz houd je wat in want al dat gelach en de draak steken met hem kan werken als een lap op een rode stier maar ja .. na 4 gekke jaren is de verleiding toch zo groot! Dus doe ik er even aan mee om vandaag af te sluiten met het volgende:
Georges Bush, Barak Obama, en Donald Trump zijn overleden en staan voor God.
God vraagt aan Bush : “ Waarin gelooft gij?”
Bush antwoordt : “ Ik geloof in de vrije handel, een sterk Amerika en in onze natie. “
God : “Mooi kom aan mijn rechter zijde zitten”.
Dan vraagt God aan Obama : “ En waarin gelooft gij?”
Obama :“ Ik geloof in de democratie, hulp aan de armen en de wereldvrede”.
God : ”Mooi. Kom hier links naast me zitten.”
Tenslotte vraagt God aan Trump : “ En wat gelooft gij?
Vorig jaar deze tijd keken we vol verwachting uit naar het feest om onze gouden Bruiloft te vieren want 8 nov blijft met grote stip in ons geheugen gegrift. Wat een geluk dat corona daar toen geen stokken in de wielen stak want dan hadden we een schitterend en onvergeetbaar feest gemist!
Als we gaan wandelen - mijn slaapgenoot en ik - dan zien we een jaar door die weelde aan bloemen. Vele bloemen worden dan vaak gelinkt aan het verleden en aan alle personen die mij of ons dierbaar waren.
Bij de madeliefjes denk ik aan mijn grote liefde die voor mij een boeketje plukte tijdens een wandeling ter velde heel, heel lang gelden.
Bij de tulpen denk ik aan die Nederlandse vriendin op school waarmee ik zo gezellig kon keuvelen!
Bij de sneeuwklokjes denk ik aan die winters van mijn jeugd met hopen sneeuw en ijskoude temperaturen!
Bij de witte rozen denk ik aan mijn maagdelijkheid... ook al zo lang geleden!
Bij de pisbloemen denk ik aan die gierige persoon die ooit onze wegen kruiste!
Bij de lelies denk ik aan die Japanner waarmee we ooit chinees waren gaan eten! Lekkel..
Bij de anjers denk ik aan het liedje "zeven anjers zeven rozen" !
Bij de zonnebloemen denk ik aan die glimlachende, Franse velden als je naar het zuiden rijdt!
Bij de chrysanten denk ik aan mijn ma en pa, omdat ze er niet meer zijn.
Vandaag staan de kerkhoven weer vol, ook in coronatijd. Dierbaren worden niet vergeten! De wind speelt intussen met de bloemen. De wortels van de chrysanten zitten stevig in de grond of potten, zodat ze niet als snijbloemen kunnen gebruikt worden! Kleiner chrysaten zijn in een boeket tot een hart gesneden om een dierbare nog eens in de bloemetjes te zetten.
Het zijn juist die chrysanten die mij heel vandaag dicht bij ons ma brengen gewoon omdat ik weet dat - zelfs al kan ik haar niet meer echt in de bloemetjes zetten- ik zelfs na 12 j vandaag nog heel vaak aan haar denk.
Als ik vandaag moest leven zoals gisteren, dan zouden jullie nu de tekst of foto van gisteren lezen, maar dan op datum van vandaag. Maar met gisteren kan ik ook het verleden bedoelen en het verleden gaat veel verder terug dan juist gisteren. Kan je nog volgen?
Moest ik ruim 75j terugkeren in het verleden, dan zou mijne pa nog bezig zijn met mij te maken en zou ik hier nu die onzin niet kunnen schrijven.:)
Echt met het verleden leven, doe ik liever niet, want wie weet had ik van de nonnen nog wat strafregels te goed omdat ik teveel praatte in de klas. Stel je voor zeg! Ik zou terug naar school moeten en weer studeren gelijk ik altijd gedaan heb. Ik zou weer mijn "publiciteitsjaren" hebben en terug op internaat zitten. Ik zou weer door Zuid Amerika trekken en als slot Afrika eraan toevoegen. Nee, ik heb geleerd om vooral vandaag te leven zonder echt iets te plannen in dit raar jaar 2020.
Bepaalde familieleden en kennissen hadden ook van alles gepland, maar het lot wou dat hun plannen voor morgen begraven zijn!
Nu dat we meer en meer geïsoleerd geraken, kijk ik gewoon naar morgen en gisteren laat ik voor wat het is nl niet om over naar huis te schrijven.
Overmorgen is het 2 november en precies 12 j dat ons ma gestorven is. En dat is alsof het gisteren was!
)
