Ik viste een strooibiljet uit de brievenbus afkomstig van een familiebedrijfje dat op het marktplein van mijn dorp onder meer aan het spit geroosterde kippen verkocht maar zich door de coronastrubbelingen genoodzaakt zag die werkzaamheden te onderbreken.
Nu wagen ze zich aan een nieuwe start en dat zullen we geweten hebben. Ze willen me graag terugzien bij hun kraam en opdat ik gevolg zou geven aan die uitnodiging proberen ze me te verleiden met de belofte dat ze me bij mijn eerste bezoek een gratis geschenk zullen overhandigen. Ik ben uitermate gevoelig voor geschenken, vooral als die gratis zijn, maar anderzijds leg ik graag zout op slakken, dus zit ik me nu af te vragen of er ook geschenken bestaan die niet gratis zijn. Ik denk het niet.
Een klein oud vrouwtje begeeft zich naar de buurtwinkel en legt 3 dozen kattenvoer in haar mandje, de duurste die ze maar kon vinden in de winkel .
Aan de kassa gekomen, zegt ze tegen de kassierster : "Niets is me te duur voor mijn katjes."
De kassierster antwoordt: "Het spijt me, maar ik mag u deze dozen kattenvoer niet verkopen , zonder dat u me een bewijs levert dat u wel degelijk een kat bezit. Er zijn teveel ouderen van dagen die deze voeding in realiteit voor zichzelf kopen, daarom vraagt de directie altijd een bewijs bij aankoop."
Het dametje keert naar huis terug, neemt haar kat mee en toont ze aan de kassierster. Deze is akkoord met de verkoop van het kattenvoer.
s' Anderendaags keert het vrouwtje terug om hondenvoer te kopen en nogmaals kiest ze er het duurste eten uit. De kassierster herhaalt haar dezelfde toespraak,dat ze de koekjes niet mag verkopen zonder een bewijs dat de koper een hond heeft . Gefrustreerd haalt het oude vrouwtje haar hond en toont hem aan de kassierster. Deze heeft nu geen bezwaar meer en verkoopt de hondenkoekjes .
De volgende dag komt het dametje aandraven met een doos met een gat in het deksel. Ze vraagt aan de kassierster om er haar vinger in te stoppen. De kassierster weigert, "Nee, ik ben bang dat daar misschien wel een slang inzit!"
Het oude dametje stelt haar gerust en zegt dat er niets in de doos zit dat haar kan kwetsen. Uiteindelijk stopt de kassierster haar vinger maar in de doos, haalt hem er weer uit en bemerkt een verdachte geur .......... Ze schreeuwt het uit :
"Maar dat is stront wat u daar in die doos hebt ."
Waarop het oudje met haar mooiste glimlach antwoordt:
Na zoveel jaren ( we zijn altijd in Spanje op Verloren maandag) eindelijk weer eens worstenbrood! Het is een typische Antwerpse gewoonte om de eerste maandag na Drie koningen worstenbrood en appelbollen te eten en wij West Vlamingen nemen die gewoonte maar al te graag over. Ok je kan een gans jaar door worstenbrood en appelbollen eten maar die smaken niet zoals op vandaag .😀
Het was een dwaze mop van mij door jullie met die puzzel op te zadelen maar ik vond hem top! Ik kreeg die puzzel ook doorgestuurd en zag snel de link dus dacht ik die moet ik delen met de blogvrienden zodat we samen kunnen zingen:
Een, twee , drie , vier hoedje van , hoedje van
Eén , twee, drie, vier hoedje van Papier.
Nog een aangename zondag lieve mensen en houd het veilig hé!
Wie stuurt als eerst het juiste antwoord binnen ?? Schiftingsvraag : “ Na hoeveel uren ,minuten,seconden had je het antwoord gevonden ?”
SORRY VOOR DE ANDEREN…MAAR DIT POSTJE IS ALLEEN VOOR DE SLIMSTEN IN MIJN BLOGBOEK
Probeer eens even de juiste letter of het juiste getal te zoeken dat op de plaats van het vraagteken zou moeten staan?????. Geef niet te snel op. Het is doenbaar !! Wat komt op de plaats van het vraagteken ?
Een vrouw is eieren aan het bakken als haar man thuis komt. Hij wandelt de keuken in en begint onmiddellijk te roepen :
"PAS OP! PAS OP! MEER BOTER! DRAAI ZE OM! DRAAI ZE OM! BOTER, MEER BOTER, ZIE JE DAT NIET? ZE GAAN AANBRANDEN! PAS TOCH OP! DRAAI ZE, DRAAI ZE! ALLE, HAAST U, DRAAI ZE NU OM! NU! PAS OP, TE VEEL BOTER, HET GAAT SPATTEN! PAS OP! GE GAAT U VERBRANDEN ! HOLA, HOLA, TE VEEL BOTER! EN TE WEINIG ZOUT, TE WEINIG ZOUT!...."
De vrouw is compleet uit haar lood geslagen en gilt: "Waarom roep jij zo? Wat is er met jou aan de hand?" De man draait zich om en zegt heel kalm, terwijl hij de keuken verlaat:
"Gewoon om je duidelijk te maken hoe het aanvoelt als jij naast me zit als ik met de auto rij."
Laten we 2020 zo vlug mogelijk achter ons laten al zullen we dat jaar niet snel vergeten!
We zitten weer in een nieuw jaar en naar jaarlijkse gewoonte pieker ik me suf over wat ik jou dit jaar nog kan wensen? Hoe weet ik welke wens bij jou past? Misschien kies ik er wel één die - tot op de draad versleten - jou al duizend keer is toegewenst zodat je hem - met een verveelde zucht - bij de verzameling eerdere wensen legt en dat terwijl misschien ergens een piepklein, heel speciaal innig wensje al jàrenlang ongezien ligt te wachten? Misschien is er een wens waarvan je al honderden keren hebt gedacht: waarom wenst me niemand déze? Stel je eens voor?
Daarom denk ik, vraag ik je : wat als je nu zelf eens jouw wens mag kiezen?
Zoek maar uit, rommel lekker in de grote stapel. Neem er gerust meer dan één, je mag best een beetje gulzig zijn. Wat denkt je van een stuk of zeven? Een geluksgetal zegt men! Trek ze één voor één uit de stapel. Draai ze om en om in jouw hand. Wik ze. Hou ze een eindje van je af zodat je ze beter kan bekijken. Eén voorwaarde slechts: het moeten goede wensen zijn, ingoede wensen, wensen waarvan de vervulling je diep gelukkig maakt en als het kan ook anderen. Maar dat had je natuurlijk al begrepen. Eenmaal goedgekeurd, leg dan de wensen behoedzaam op een rij. De vurigste vooraan. Wissel nog als je dat beter lijkt. Neem rustig je tijd. Ik wacht wel tot je klaar bent. En dan, ja dan...
Dan is daar het moment. Het moment dat ik jou, een beetje plechtig, die bedachtzaam gekozen wensen zal toewensen en hoop dat die in vervulling mogen gaan in 2021
Elk jaar stellen mijn kinderen mij dezelfde vraag. Stilaan is mijn verlanglijstje opgebruikt en na wat denken, besloot ik ze mijn diepste wens te vertellen:
'Wat wil ik dit jaar? Ik wil jullie.
Ik wil dat jullie naar huis blijft komen, ik wil dat jullie mij vragen blijven stellen en mij om advies vragen , naar mijn mening vragen of zelfs nog om hulp vragen.
Ik wil dat jullie met me praten over jullie leven, wat dan ook.
Vertel me over jullie projecten, jullie dromen en doelen.
Vertel me over jullie werk, jullie zorgen, vooral nu omwille van Covid het leven in de wacht staat.
Ik wil dat jullie jullie leven met mij blijven delen. En geef ik al eens een verkeerde uitleg of doe ik iets doms en moeten jullie daarom hard lachen , het kan me echt niet schelen. Jullie horen lachen is als muziek voor mij.
Ik heb - samen met jullie pa - een deel van mijn leven besteed aan het opvoeden van jullie zo goed als ik kon en ik schep niet op, maar we hebben het goed gedaan.
Geef me nu de tijd om te gaan zitten en mijn werk te bewonderen, daar ben ik best trots op.
Ik wil dat jullie een goed leven hebben samen met jullie gezin. Ik wil jullie zien bloeien en gezond zijn en jullie kinderen zien groot worden.
Ik heb de dingen die ik nodig heb dus als jullie vragen welk cadeau ik wil om het jaar af te sluiten dan zeg ik "niets, ik wil enkel deel blijven uitmaken van jullie leven".
Het regent, het waait geen weer om er een hond door te jagen zeggen ze dan. Daarom het ideale moment om eens terug te denken aan vroeger toen nieuwjaar eraan kwam!
Toen ik nog een kleine snotter was, hadden ze nieuwjaar ook al uitgevonden. Iedereen trok dan zijn schoonste hemd of jurk aan om nieuwjaarsavond te vieren . Als iedereen - en dat waren meestal mijn ouders, grootouders ,de nevenburen , een paar vrienden en wij kinderen”- aanwezig was, was dat dan ook een getetter van jewelste. De vrouwen kletsten over de aankoop van hun nieuwste jurk en nylonkousen zonder naad en de mannen waren aan het stoefen over hun duiven en hun vinken dat de pluimen in het rond vlogen. Af en toe werd er ook tegen ons iets gezegd zo in de zin van :” Zeg, zie ne keer stille als de grote menschen klappen!”
Daarom gingen we liever buiten spelen tot we aan tafel mochten ,daar konden we ons eens uitleven. Soms hadden we wel eens geluk dat het gesneeuwd had en dan werd er duchtig met sneeuwballen gegooid of “glijdbanen” gemaakt. Als er dan al eens eentje uitgleed en de “ beste kleren” besmeurd waren, was dat plezant tot we binnen moesten om aan tafel te gaan. Het jaar was nog niet eens gans uit en we kregen nog een laatste preek te horen!
Als de opgevulde kalkoen zo goed als op was ,gingen de vrouwen weer aan den tetter bij de afwas en de mannen genoten van een extra “ druppel. Wij probeerden wakker te blijven tot het nieuwe jaar werd ingezet. Deze die om middernacht nog wakker waren, kregen de gekende nieuwjaarskussen, drie van de moeders, drie van de grootmoeders, drie van de vaders en drie van de grootvaders enz…. amai mijn voeten, daar kwam geen einde aan. Als dat kussengedoe afgelopen was, stond je meestal zodanig vol met lippenstift dat je een zakdoek met white spirit moest pakken om al die verf van je smoelenwerk te krijgen.
‘ s Anderdaags zetten we het nieuwe jaar goed in en gingen we met onze “beste” kleren aan bij meter en peter nieuwjaren. Wij moesten niet ver lopen want die woonden naast ons Daar kwam le moment suprème, waar we als kleine snotters onze nieuwjaarsbrief moesten voorlezen en dat per anciënniteit. Op school had de juffrouw een tekst op het bord geschreven die wij overgeschreven hadden op onze grote nieuwjaarsbrief en dat in ons schoonste doktersgeschrift . Fier als een gieter lazen we onze nieuwjaarsbrief voor en kregen als beloning een pakje, soms een schone enveloppe met een spaarcent in ! Terwijl we als jonge snotter nog niet echt de waarde van het geld kenden, keken we toch uit naar wie het schoonst gekleurde briefje zou krijgen. Ja, ik moet zeggen dat er in die tijd niet met geld gesmeten werd.
Op straat was het een komen en gaan van volwassenen die te voet en met een fles drank op zak gingen nieuwjaren! “ De wins van ‘t joar…” klonk het als ze mekaar voorbijstaken en “ van ’t zelfde” volgde er dan meestal daarop! Jaja, Iedereen wenste iedereen een gelukkig nieuwjaar en hoe later op de dag hoe luider en zelfs met gezang! Als dan de sneeuw of de vorst voor de extra sfeer zorgde, waren er zelfs die naar mate de avond naderde uit puur enthousiasme de grond kusten !
En zo ging het jaar na jaar. De tijden veranderen en nu staat 2021 voor de deur. Alles moet nu chic zijn en met veel luxe en vertoon, met overladen tafels en bubbels en drank en veel cadeautjes… Ok , we doen er allemaal aan mee maar of we de warmte ,de eenvoud en de gezelligheid van vroeger daarmee overtreffen? Als ik in mijn geheugenarsenaal grabbel dan weet ik het nog niet zo direct!
Jaja, de feestdagen verlopen nu anders dan vroeger hé en zeker dit jaar door corona!
)
