Wie stuurt als eerst het juiste antwoord binnen ?? Schiftingsvraag : “ Na hoeveel uren ,minuten,seconden had je het antwoord gevonden ?”
SORRY VOOR DE ANDEREN…MAAR DIT POSTJE IS ALLEEN VOOR DE SLIMSTEN IN MIJN BLOGBOEK
Probeer eens even de juiste letter of het juiste getal te zoeken dat op de plaats van het vraagteken zou moeten staan?????. Geef niet te snel op. Het is doenbaar !! Wat komt op de plaats van het vraagteken ?
Een vrouw is eieren aan het bakken als haar man thuis komt. Hij wandelt de keuken in en begint onmiddellijk te roepen :
"PAS OP! PAS OP! MEER BOTER! DRAAI ZE OM! DRAAI ZE OM! BOTER, MEER BOTER, ZIE JE DAT NIET? ZE GAAN AANBRANDEN! PAS TOCH OP! DRAAI ZE, DRAAI ZE! ALLE, HAAST U, DRAAI ZE NU OM! NU! PAS OP, TE VEEL BOTER, HET GAAT SPATTEN! PAS OP! GE GAAT U VERBRANDEN ! HOLA, HOLA, TE VEEL BOTER! EN TE WEINIG ZOUT, TE WEINIG ZOUT!...."
De vrouw is compleet uit haar lood geslagen en gilt: "Waarom roep jij zo? Wat is er met jou aan de hand?" De man draait zich om en zegt heel kalm, terwijl hij de keuken verlaat:
"Gewoon om je duidelijk te maken hoe het aanvoelt als jij naast me zit als ik met de auto rij."
Laten we 2020 zo vlug mogelijk achter ons laten al zullen we dat jaar niet snel vergeten!
We zitten weer in een nieuw jaar en naar jaarlijkse gewoonte pieker ik me suf over wat ik jou dit jaar nog kan wensen? Hoe weet ik welke wens bij jou past? Misschien kies ik er wel één die - tot op de draad versleten - jou al duizend keer is toegewenst zodat je hem - met een verveelde zucht - bij de verzameling eerdere wensen legt en dat terwijl misschien ergens een piepklein, heel speciaal innig wensje al jàrenlang ongezien ligt te wachten? Misschien is er een wens waarvan je al honderden keren hebt gedacht: waarom wenst me niemand déze? Stel je eens voor?
Daarom denk ik, vraag ik je : wat als je nu zelf eens jouw wens mag kiezen?
Zoek maar uit, rommel lekker in de grote stapel. Neem er gerust meer dan één, je mag best een beetje gulzig zijn. Wat denkt je van een stuk of zeven? Een geluksgetal zegt men! Trek ze één voor één uit de stapel. Draai ze om en om in jouw hand. Wik ze. Hou ze een eindje van je af zodat je ze beter kan bekijken. Eén voorwaarde slechts: het moeten goede wensen zijn, ingoede wensen, wensen waarvan de vervulling je diep gelukkig maakt en als het kan ook anderen. Maar dat had je natuurlijk al begrepen. Eenmaal goedgekeurd, leg dan de wensen behoedzaam op een rij. De vurigste vooraan. Wissel nog als je dat beter lijkt. Neem rustig je tijd. Ik wacht wel tot je klaar bent. En dan, ja dan...
Dan is daar het moment. Het moment dat ik jou, een beetje plechtig, die bedachtzaam gekozen wensen zal toewensen en hoop dat die in vervulling mogen gaan in 2021
Elk jaar stellen mijn kinderen mij dezelfde vraag. Stilaan is mijn verlanglijstje opgebruikt en na wat denken, besloot ik ze mijn diepste wens te vertellen:
'Wat wil ik dit jaar? Ik wil jullie.
Ik wil dat jullie naar huis blijft komen, ik wil dat jullie mij vragen blijven stellen en mij om advies vragen , naar mijn mening vragen of zelfs nog om hulp vragen.
Ik wil dat jullie met me praten over jullie leven, wat dan ook.
Vertel me over jullie projecten, jullie dromen en doelen.
Vertel me over jullie werk, jullie zorgen, vooral nu omwille van Covid het leven in de wacht staat.
Ik wil dat jullie jullie leven met mij blijven delen. En geef ik al eens een verkeerde uitleg of doe ik iets doms en moeten jullie daarom hard lachen , het kan me echt niet schelen. Jullie horen lachen is als muziek voor mij.
Ik heb - samen met jullie pa - een deel van mijn leven besteed aan het opvoeden van jullie zo goed als ik kon en ik schep niet op, maar we hebben het goed gedaan.
Geef me nu de tijd om te gaan zitten en mijn werk te bewonderen, daar ben ik best trots op.
Ik wil dat jullie een goed leven hebben samen met jullie gezin. Ik wil jullie zien bloeien en gezond zijn en jullie kinderen zien groot worden.
Ik heb de dingen die ik nodig heb dus als jullie vragen welk cadeau ik wil om het jaar af te sluiten dan zeg ik "niets, ik wil enkel deel blijven uitmaken van jullie leven".
Het regent, het waait geen weer om er een hond door te jagen zeggen ze dan. Daarom het ideale moment om eens terug te denken aan vroeger toen nieuwjaar eraan kwam!
Toen ik nog een kleine snotter was, hadden ze nieuwjaar ook al uitgevonden. Iedereen trok dan zijn schoonste hemd of jurk aan om nieuwjaarsavond te vieren . Als iedereen - en dat waren meestal mijn ouders, grootouders ,de nevenburen , een paar vrienden en wij kinderen”- aanwezig was, was dat dan ook een getetter van jewelste. De vrouwen kletsten over de aankoop van hun nieuwste jurk en nylonkousen zonder naad en de mannen waren aan het stoefen over hun duiven en hun vinken dat de pluimen in het rond vlogen. Af en toe werd er ook tegen ons iets gezegd zo in de zin van :” Zeg, zie ne keer stille als de grote menschen klappen!”
Daarom gingen we liever buiten spelen tot we aan tafel mochten ,daar konden we ons eens uitleven. Soms hadden we wel eens geluk dat het gesneeuwd had en dan werd er duchtig met sneeuwballen gegooid of “glijdbanen” gemaakt. Als er dan al eens eentje uitgleed en de “ beste kleren” besmeurd waren, was dat plezant tot we binnen moesten om aan tafel te gaan. Het jaar was nog niet eens gans uit en we kregen nog een laatste preek te horen!
Als de opgevulde kalkoen zo goed als op was ,gingen de vrouwen weer aan den tetter bij de afwas en de mannen genoten van een extra “ druppel. Wij probeerden wakker te blijven tot het nieuwe jaar werd ingezet. Deze die om middernacht nog wakker waren, kregen de gekende nieuwjaarskussen, drie van de moeders, drie van de grootmoeders, drie van de vaders en drie van de grootvaders enz…. amai mijn voeten, daar kwam geen einde aan. Als dat kussengedoe afgelopen was, stond je meestal zodanig vol met lippenstift dat je een zakdoek met white spirit moest pakken om al die verf van je smoelenwerk te krijgen.
‘ s Anderdaags zetten we het nieuwe jaar goed in en gingen we met onze “beste” kleren aan bij meter en peter nieuwjaren. Wij moesten niet ver lopen want die woonden naast ons Daar kwam le moment suprème, waar we als kleine snotters onze nieuwjaarsbrief moesten voorlezen en dat per anciënniteit. Op school had de juffrouw een tekst op het bord geschreven die wij overgeschreven hadden op onze grote nieuwjaarsbrief en dat in ons schoonste doktersgeschrift . Fier als een gieter lazen we onze nieuwjaarsbrief voor en kregen als beloning een pakje, soms een schone enveloppe met een spaarcent in ! Terwijl we als jonge snotter nog niet echt de waarde van het geld kenden, keken we toch uit naar wie het schoonst gekleurde briefje zou krijgen. Ja, ik moet zeggen dat er in die tijd niet met geld gesmeten werd.
Op straat was het een komen en gaan van volwassenen die te voet en met een fles drank op zak gingen nieuwjaren! “ De wins van ‘t joar…” klonk het als ze mekaar voorbijstaken en “ van ’t zelfde” volgde er dan meestal daarop! Jaja, Iedereen wenste iedereen een gelukkig nieuwjaar en hoe later op de dag hoe luider en zelfs met gezang! Als dan de sneeuw of de vorst voor de extra sfeer zorgde, waren er zelfs die naar mate de avond naderde uit puur enthousiasme de grond kusten !
En zo ging het jaar na jaar. De tijden veranderen en nu staat 2021 voor de deur. Alles moet nu chic zijn en met veel luxe en vertoon, met overladen tafels en bubbels en drank en veel cadeautjes… Ok , we doen er allemaal aan mee maar of we de warmte ,de eenvoud en de gezelligheid van vroeger daarmee overtreffen? Als ik in mijn geheugenarsenaal grabbel dan weet ik het nog niet zo direct!
Jaja, de feestdagen verlopen nu anders dan vroeger hé en zeker dit jaar door corona!
Het kerstgevoel: velen hebben al geprobeerd te omschrijven wat het precies is. Geen gemakkelijke opgave, het is bijna ongrijpbaar. Het kerstgevoel overvalt je en geeft je even een ultiem geluksmoment. Het is een stukje ontsnappen aan de werkelijkheid en teruggaan naar de warme herinneringen uit je jeugd.
Tradities vervagen in het gejaagde leven dat we tegenwoordig leiden. Ze lijken soms veel minder aanwezig dan voorheen. Ikzelf kan intens genieten van de jaarlijks terugkerende tradities al ben ik meestal bekaf als de avond ten einde is maar ik zou het niet willen missen! Door alle drukte en afstand zien we elkaar helemaal niet zo vaak als we eigenlijk zouden willen. Het leven is kort en kan zo onverwachts voorbij zijn. Met kerst doen we gelukkig allemaal ons best om elkaar te zien, om met zijn allen samen te zijn en van elkaars gezelschap te genieten even echt aandacht voor elkaar en samenzijn met de mensen die er echt toe doen in je leven.
Kerst is ook bij uitstek de periode om helemaal uit te pakken. We vieren het leven, we genieten van alle geneugten die daarbij horen. Heerlijke kerstontbijtjes, diners, lekker gourmetten en smikkelen. Een heerlijk glaasje bubbels, het hoort er allemaal bij. Wie kan daar nu niet van genieten?
Kerst dan is iedereen lief en vriendelijk en laten we onszelf van onze beste kant zien. We kopen cadeaus voor elkaar, knuffelen elkaar eens extra goed. We geven elkaar wat extra aandacht. We denken natuurlijk ook aan mensen die er niet meer zijn en die we vreselijk missen. We halen herinneringen op. Er is ruimte voor een lach en een traan. Love for everyone.Tot daar hoe het was ....al zoveel jaren
Dit jaar moeten we het allemaal missen omdat een onuitgenodigde bezoeker het voor gans de wereld verpest! Sommigen proberen die sfeer toch te scheppen met lichtjes en kerstbomen in en rond het huis maar toch voelt het anders. We zullen " onze straf" maar uitzitten zeker en duimen dat het volgend jaar weer echt Kerst wordt!
Feesten of niet , ik krijg weer veel verzoeken om mijn overheerlijke Vodka Kerst Cake recept te delen... Tip: Kopieer het en bewaar het ergens, zodat ik het niet elk jaar opnieuw hoef uit te typen.
Begin met je vodka goed te proeven, je wilt natuurlijk wel zeker zijn van de kwaliteit.
Neem een grote kom, proef de vodka nog eens grondig om écht zeker te zijn.
Zoek de mixer.
Klop de boter in een grote zachte kom.
Voeg 1 tl suiker toe. Meng opnieuw.
Je checkt nu nog eens je vodka om er zeker van te zijn dat deze op kamertemperatuur is.
Doe je mix ding uit.
Breek 2 eieren en voeg de schalen toe aan de kom. Gooi er de gedroogde vruchten bij. Raap de vruchten op van de vloer, was ze en doe ze voorzichtig terug in de kom.
Proef nog eens van de vodka, zodat je kunt inschatten hoeveel suuker nog meer erbij moet.
Mix in de elektriciteit.
Als het gedruigd froot in de klopdinges vastzit maak het met je hand losss.
Vergeet ondertssssn devodka ni te proeve, want was deezzz al zoet genuug?
Zift nu 200g zout of zo en zeef het citroensap en plet je noten.
Voeg ene suuker leepel bij of zoiets.
Vet de oven in en zet de cake 175 uur op 1,5 grade.
Probeer rechtop te blievn.
Sthuur nu maar iemand narrrruh winkll vorr nieuwuhhh fffflesss vodka ennuh unne cake...
Jajaja, ik moet het niet herhalen zeker we horen het elke dag een paar keer dat we niet goed bezig zijn! Maar als ik hoor hoe snel het coronavirus muteert dan vraag ik me af of het echt wel enkel aan ons ligt! Dat venijnig ding heeft ons allemaal goed in de greep en toch mogen we niet wanhopen en opgeven maar gewoon voortdoen en volhouden . De natuur geeft ons een vb!
Om te voorkomen dat we zoals bij Zwarte Piet nog een keer gezeur en demonstraties krijgen, heb ik een paar verzoeken:
1. Wilt u die rendieren a.u.b. thuis laten. Gaia wordt gek en ik ook als Michel Vandenbosch op TV komt. Dus ook in vredesnaam geen jassen met bontkragen e.d.
2. Als u een slee meeneemt, dan graag incl. alle certificaten en testdocumentatie van de remmen, want anders staat die binnen een uur in de blokken.
3. Wilt u vooral geen aardige dingen zeggen of doen, want dan gaat iedereen op zoek naar bijbedoelingen. 4. Graag benadrukken dat u maar heel kort komt, alleen dingen komt brengen en geen asielaanvraag zult indienen. Dat voorkomt een boel gedoe.
5. Kunt u uw baard een beetje trimmen, zodat deze niet te gezichtsbedekkend is. Dit om te voorkomen dat dit associaties oproept met ... (ik wil ook geen gezeur, dus ben even niet te expliciet als u het niet erg vindt).
6. Vooral niks zeggen over uw helpers dit om elke schijn van slavernij te omzeilen.
7. Niet te veel verlichting gebruiken, denk aan de klimaatdoelen van Parijs!
8. Die zwarte laarzen zijn kwetsend voor mensen die WO-II nog hebben meegemaakt, thuis laten dus, slippers zijn prima. Geen crocs
9. Geen opmerkingen maken over kabouters! Dat is kwetsend voor kleine mensen
10. Graag voldoende gekleurde strepen schminken zodat u niet wit maar ook niet zwart bent.
Voor de rest: Alvast welkom in België, heel veel plezier gewenst en wees vooral uzelf in dit tolerante land!
Och, een vleugje humor in deze tijd dat moet kunnen ook al is de realiteit niet om te lachen!
Voor iedereen die dit jaar een kerststal 🎄wil opzetten, zorg dat je goed voorbereid bent, rekening houdend met de momenteel geldende regels:
Jezus 👶🏻 Maria 👩🏻🦰 en Jozef 🧔🏻= 1 huishouden, maar dan wordt het krap.
Daarnaast zijn er de herders 🐑🐑🐑 (volgens de traditie ten minste 2) PLUS de 3 wijzen👳🏻♂️👳🏾♀️👳🏻♀️
Als we aannemen dat de (minimaal) 2 herders 🐪🐪🐪 geen familie van elkaar zijn en de 3 wijzen 👳🏻♂️👳🏾♀️👳🏻♀️ niet samenwonen in een gedeeld appartement, dan zijn er in totaal ACHT mensen uit ZES huishoudens!
Wat kun je doen?
🤷🏼♀ Voeg de drie wijzen 👳🏻♂️👳🏾♀️👳🏻♀️ pas op 6 januari toe en stuur de herders 🐑🐑🐪 op 5 januari naar huis.
Laat een briefje invullen met naam, adres, aankomst- en vertrektijden, plaats desinfectiemiddeldispensers en, heel belangrijk... markeer duidelijk de afstanden voor de stal en de regels voor eenrichtingsverkeer met plakband.
Vergeet niet om beveiliging 👮🏻👮🏻♂️👮🏻♀️voor de ingang te plaatsen. 😇
Komen we terecht in een wereld van puur egoïsme? Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken!!
Als je denkt dat je alles al gehoord hebt dan moet je het volgende eens lezen! “ Chalet van broers met down moet weg na klacht van buurtbewoner”!! Een chalet in De Haan, dat was het “heiligdom” van de 18jarigen Niels en Jens. Het was de plek waar de broers met down tot rust kwamen. Toen die chalet onlangs moest afgebroken worden, bouwde de vader met het materiaal een lounge in de tuin. Maar door een klacht van een buur moet die nu ook terug afgebroken worden! Omdat de ouders met hun twee zonen met down - waarvan de ene ook nog autisme heeft en de andere diabetes - moeilijk kunnen reizen, hadden ze in De Haan een chalet waar de familie tot rust kwam. Bij het begin van de lockdown hoorden ze dat de chalet moest afgebroken worden.
Omdat de jongens er kapot van waren, beloofde de vader om thuis in de tuin een lounge te bouwen! Daar konden de jongens afkoelen als ze het moeilijk hadden en er ook coronaproof les volgen! Na de klacht van een buur kregen de ouders het bericht dat de “lounge” moest afgebroken worden tegen 16 jan wegens bouwovertreding! Het huis van die buur grens zelf niet aan het huis van de ouders. De ouders geven toe dat ze een fout gemaakt hebben met de bouwovertreding maar zouden dat graag willen oplossen en hopen op een uitzondering omdat het hart van de jongens gebroken is, ze slapen amper en bij ieder geluid vrezen ze dat de lounge afgebroken wordt . Door de stress krijgen ze ook aanvallen!
Ik wil daar even op ventileren want de reactie van die buur vind ik het toppunt van onverdraagzaamheid , egoïsme en zeker een gebrek aan empathie. Als buur had hij evengoed een gesprek kunnen aangaan met de ouders dan had hij misschien begrepen wat het betekent voor die mensen om hun 2 kinderen hun vertrouwde plekje terug te geven. Welke last heeft hij van een aanbouwing in een tuin die zelfs niet naast de zijne ligt? Hopelijk komt er enig begrip van stedenbouw in dit specifieke geval zodat die jongens hun eigen stekje terug krijgen.
Misschien kan die man beter eens kijken naar de reeks Down the road op Eén dan begrijpt hij misschien beter hoe het leven van mensen met Down in mekaar zit.
’t Was vijf na zes deze morgen toen ik wakker werd .Klaarwakker was ik en buiten was het nog schemerdonker want de paar sterren die ik gisterenavond nog zag, waren verdwenen. Waarschijnlijk waren de sterrenplukkers deze nacht aan het werk geweest . Eigenaardig hoe een mens steeds wakker wordt met vragen in zijn kop . Eén van de vragen die ik mij stelde toen ik deze morgen naar de wekker keek stelde , was “Zou ik opstaan of niet”?
Ik had de kans om nog een uur of twee te blijven liggen of zelfs langer maar na een kwartier was mijn besluit genomen. Eénmaal wakker kan ik niet lang blijven liggen ook niet als het fris en donker is. Dan begin ik te draaien en te keren en over van alles en nog wat na te denken en ik wil mijn halfbedde niet wakker maken! Mijn benen gingen over de rand van het bed en de rest van mijn lichaam trok zich recht. Daar zat ik nu op de warme bedrand met mijn voeten op een kille vloer. Stil, om mijn slaapgenoot niet wakker te maken, ging ik naar de badkamer waar ik wat knipperend voor de spiegel stond omdat mijn ogen nog gevoelig waren voor het licht.
Ja, daar stond ik dan zo vroeg.. Mijn handen legde ik steunend op de lavabo en mijn ogen richtten zich op mezelf . Ik zag mijn spiegelbeeld dat een dagelijkse foto uit mijn leven zou kunnen zijn met steeds dezelfde titel : “Ikke een dag later”. Mijn rechtstaande, verwarde haren gaven mij wel een moderne look maar dat was ook alles.
Een paar rimpels golfden op mijn voorhoofd en rond mijn mond, ze hebben mijn jeugdige jaren weggeëbd terwijl de vloed ze nooit heeft teruggebracht. En hoe lager ik mijn ogen liet zakken hoe groter het verval. Tussen mijn borsten en mijn pyjama was er zelfs een klein Michelin bandje aan het groeien ter vervanging van de buikspieren die er ooit lagen. De opslagplaats van het goede leven noem ik dat.
Van de badkamer ging het naar de keuken waar ik even het gordijn opentrok . De vroeger morgen zag er maar regenachtig uit . Gisterenmorgen lag onze gazon nog onder een dun laagje vorst en stonden de fruit - en andere bomen stokstijf van het verschot bij die eerste vorst met onder hun stammen de laatste blaadjes . Lang hebben de takken ze gedragen maar stilaan laten ze die los.Vanmorgen is het weer een gewone decemberdag , koud, bewolkt en wat “ gemiezer” . Straks als het wat klaarder is, dan komen er duiven op de gazon op zoek naar hun ontbijt.
Lang bleef ik niet kijken want het was nog te vroeg om de gordijnen open te schuiven. Ik zette een kopje thee en ging naar mijn computer, het muziekje van Windows verwelkomde mij en ik liep even mijn mailbox door. 10 Mailtjes en 1 in de junk mail box. Daar was ik snel klaar mee! Ik ging daar maar naar de schrijfpagina van Word om een paar letters aan elkaar te zetten voor mijn FB en blog! Ik kreeg plots een inval .. waarom zou ik mijn schrijfsel niet met :” Hallo iedereen” beginnen dan heb ik in één keer iedereen een goeie dag gezegd! Dan nog iets vinden waarover ik kon schrijven.
Soms borrelt er iets in mij en ben ik snel vertrokken, soms stap ik de wijde wereld in via een virtuele deur, soms schrijf ik zaken van mij af of meng ik realiteit met een portie fantasie. Soms redt een plaatje mijn inspiratieloosheid. Soms zijn de teksten veelzeggend voor mezelf en soms is het een verstrengeling van mijn hersenkronkels waar ik zelf moeite heb om ze te ontwarren. Ja, woorden zijn vaak zoveel meer dan gewoon wat leesvoer. Ik begon er vandaag alvast mijn dag mee en zette ze hier neer om jullie toch een leuke en gezellige dag te wensen.
Veel beterschap of een spoedig herstel aan ieder die het nodig heeft en aan al deze die in deze herfstige Coronaperiode in een dipje verzeild raken. Ik wens ieder van jullie alvast steun en warmte van de mensen die jullie dierbaar zijn!
)
