Ik kreeg daar straks via Whatsapp een berichtje door met het volgende: " Hey mama, ik ben veranderd van provider je kan dit nummer nu aanpassen!"
Ik dacht tiens wie van de twee is het nu en antwoordde met de vraag: "Hoe komt dat "?
Ik kreeg onmiddellijk antwoord :" ik ben in gesprek maar bel je straks op!" waarop ik antwoordde:" "
Ik kreeg Ok terug en een duimpje.
Toen we terugkwamen van de wandeling belde ik dat nr op maar er werd direct ingelegd! IK begon al onraad te ruiken. Ik heb dan het gewone nr van de dochter opgebeld en dat werkte natuurlijk! Dus iemand heeft geprobeerd om mijn GSM te hacken! Ik ben gaan zien op google en tikte hun berichtje in... en inderdaad blijkbaar zijn dergelijke SMSje op Whatsapp in omloop met uiteindelijk de bedoeling aan je bankgegevens te geraken!
PAS DUS OP! Ik zit er echt mee in mijn maag want normaal kijk ik goed uit! Ik heb wel direct gedacht: tiens raar de dochter zegt normaal ma en nu ben ik mama!!! Maar er niet langer bij stil gestaan!
Zo'n 2 uur later kreeg ik terug een bericht met de vraag of ik er nu was! IK heb het nummer meteen geblokkeerd.
Ik ben al heel voorzichtig op dat punt maar ik word dus nog voorzichtiger en nog argwanender!! Als ik nu een bericht aankrijg dan zal ik eerst checken of het nr wel degelijk klopt voor ik reageer ! Leve de moderne technologie! 😡
De meeste sneeuw hebben we intussen achter de rug, maar dat hoeft voor liefhebbers de pret niet te bederven, het wordt de komende dagen zó koud dat het witte tapijt nog even blijft liggen.
Deze morgen werden wij wakker onder een sneeuwtapijt van zo’n 5 cm maar tegen de namiddag haalden we zo’n 8 cm . Dat leverde mooie sneeuwtaferelen op en een paar heb ik hier voor jullie neergezet!
Al meer dan 10 j brengen we onze winter door in het Zuiden maar corona stak daar dit jaar een stok voor! Ik had dan ook al eens gezegd: “ Als we nu toch een winter thuis moeten doorbrengen , geef ons dan maar een echte winter met sneeuw en vorst….” En zie het eerste kregen we al en voor de volgende week beloven ze ook nog eens serieuze vorst.
Deze kinderhand is daardoor weer eens gevuld en de beelden roepen zo’n mooie herinneringen op aan vroeger toen in mijn kindertijd de winters nog al eens stevig van jetje gaven.
Er waren er in onze straat nog die het kind in zich terug voelden herleven aan de sneeuwman te zien. Spijtig dat de witte man niet de clubsjaal van mijn ploeg droeg.
emotionele brief van een moeder gelezen op You tube
De levenscyclus van geboorte en veroudering kan iets bitters zijn want we zijn allemaal gevoelig voor verandering, vooral als dit snel gebeurt.
De brief van deze moeder, opgedragen aan haar dochter maar het kan evengod voor haar zoon zijn. De brief gaat over een onderwerp dat ons allen vroeg of laat bezighoudt: de veroudering van de ouders en de omgedraaide rollen, van verzorgen tot verzorgd worden.
Het zijn woorden die me geëmotioneerd hebben want het is zo dat op een dag de rollen tussen kinderen en ouders zullen omgedraaid worden.
Als het gaat om nieuwe technologieën,
geef me dan de tijd om te leren en niet op die manier naar me te kijken...
Onthoud hoeveel geduld ik heb gehad om je al die dingen te leren,
om netjes te eten, jezelf aan te kleden, je haar te doen,
problemen van het leven op te lossen, elke dag weer...
De dag waarop je me oud zult zien worden,
vraag ik je om geduldig te zijn,
maar vooral om te proberen te begrijpen wat ik doormaak.
Als ik toevallig de draad van een gesprek kwijtraak,
geef me dan de tijd om het me te herinneren en,
als ik het niet kan, niet nerveus te worden; wees niet ongeduldig of arrogant.
Je moet weten dat het belangrijkste voor mij is om bij je te zijn.
Wanneer mijn oude vermoeide benen me niet meer zullen laten lopen zoals eerder,
pak dan mijn hand op dezelfde manier waarop ik je de mijne aanbood
toen je je eerste stappen zette.
Wanneer deze dagen komen, wees dan niet verdrietig...
ik wil gewoon dat je dicht bij me bent
en beseffen dat het goed is dat ik mijn plaats verlaat voor iemand anders.
Ik zal me graag de tijd herinneren die we deelden.
Met een grote glimlach en met alle liefde die ik altijd voor je heb gevoeld,
Soms moet er iets ergs gebeuren voor we het beseffen.
Na het lezen van een artikel in de krant mijn bedenkingen.
Iedere mens maakt vrienden in zijn leven want ze zijn belangrijk , zovelen komen er langs, kruisen je levenspad, gaan weer weg. Soms vraag je je af waar zou hij of zij nu zijn, je kan je nog wel een gelaat voor ogen halen maar weet bij god niet meer hoe ze heetten. Er zijn maar enkelen die je ganse leven met je meegaan , heel de weg, van het begin tot het einde, dat zijn diegene die je koesteren moet...
Sommige vrienden leer je pas later kennen en toch lijkt het vanaf het eerste moment alsof jullie al heel jullie leven samen zijn .... Soms zie of hoor je elkaar een lange tijd niet , denk je bij jezelf , ik moet dringend even contact opnemen ..... Krijg je dan heel onverwachts dat vreselijke telefoontje , staat je wereld stil, weet je even niet meer wat of hoe, is het plots gedaan, is je vriend/in er niet meer , alleen nog in je gedachten zal hij of zij steeds blijven bestaan. Een schuldig gevoel heb je dan en droevig genoeg is er een onverwacht triest berichtje nodig om je te doen beseffen wat familie en vrienden voor je betekenen, welk mooi geschenk ze voor je kunnen zijn....
Ja, soms....moet er iets erg gebeuren, voor je tot dat besef komt. Dat erge onder de naam " Corona" dragen we nu al een jaar met ons mee, het blijft ons leven overheersen, we hebben daardoor alle belangrijke contacten zowel met familie als met vrienden on hold moeten zetten. Velen verliezen de moed of geven het op.
Als 75 plusser sta ik er natuurlijk bij stil want de luxe van nog veel jaren hebben we niet meer. Maar toch gaat mijn hart vooral uit naar onze jongeren, voel ik steken in mijn moederhart als ik zie hoe nu al het tweede schooljaar door corona besmeurd is. Hoe onze jongeren geen nieuwe mensen leren kennen. Hoe starters aan de universiteiten of hoge scholen nog steeds geen enkele les gekregen hebben in een aula en daardoor ook de medestudenten niet kunnen leren kennen! Voor hun ontwikkeling zijn contacten nochtans heel belangrijk en dat missen ze nu al een jaar!
Nu hoor ik sommigen zeggen:” En wat met de oorlogsjaren waar de jongeren ook veel misten?”
Ok, veel materiële zaken ja ,maar het contact met vrienden en familie kon blijven doorgaan, zeg ik dan! Daarbij wij leven nu anno 2021 , een vergelijk met toen, kan je moeilijk trekken. Ik vrees dat velen zich niet goed kunnen voorstellen wat jongeren allemaal al hebben moeten missen. Een Romereis, een diploma-uitreiking, een feestje voor hun 18de verjaardag, dat zijn allemaal dingen die je niet zomaar een jaar kan uitstellen en inhalen. Dat zijn ervaringen die voor altijd verloren zijn en dan heb ik het niet overgrote feesten of zatte bedoeningen, wel over je vleugels uitslaan, nieuwe indrukken opdoen, anders leren denken.
Vandaag vormen de jongeren zich. Morgen bepalen ze mee het beleid, dragen ze bij aan onze economie en brengen ze zelf de nieuwe generatie groot. Op de vraag moeten die jongeren dan niet vroeger gevaccineerd worden, durf ik van mijn kant gerust zeggen ja! Ik weet dat niet iedereen hiermee zal akkoord gaan maar we moeten onze jonge mensen terug perspectief geven om te voorkomen dat er een grote groep afhaakt.
Ik viste een strooibiljet uit de brievenbus afkomstig van een familiebedrijfje dat op het marktplein van mijn dorp onder meer aan het spit geroosterde kippen verkocht maar zich door de coronastrubbelingen genoodzaakt zag die werkzaamheden te onderbreken.
Nu wagen ze zich aan een nieuwe start en dat zullen we geweten hebben. Ze willen me graag terugzien bij hun kraam en opdat ik gevolg zou geven aan die uitnodiging proberen ze me te verleiden met de belofte dat ze me bij mijn eerste bezoek een gratis geschenk zullen overhandigen. Ik ben uitermate gevoelig voor geschenken, vooral als die gratis zijn, maar anderzijds leg ik graag zout op slakken, dus zit ik me nu af te vragen of er ook geschenken bestaan die niet gratis zijn. Ik denk het niet.
Een klein oud vrouwtje begeeft zich naar de buurtwinkel en legt 3 dozen kattenvoer in haar mandje, de duurste die ze maar kon vinden in de winkel .
Aan de kassa gekomen, zegt ze tegen de kassierster : "Niets is me te duur voor mijn katjes."
De kassierster antwoordt: "Het spijt me, maar ik mag u deze dozen kattenvoer niet verkopen , zonder dat u me een bewijs levert dat u wel degelijk een kat bezit. Er zijn teveel ouderen van dagen die deze voeding in realiteit voor zichzelf kopen, daarom vraagt de directie altijd een bewijs bij aankoop."
Het dametje keert naar huis terug, neemt haar kat mee en toont ze aan de kassierster. Deze is akkoord met de verkoop van het kattenvoer.
s' Anderendaags keert het vrouwtje terug om hondenvoer te kopen en nogmaals kiest ze er het duurste eten uit. De kassierster herhaalt haar dezelfde toespraak,dat ze de koekjes niet mag verkopen zonder een bewijs dat de koper een hond heeft . Gefrustreerd haalt het oude vrouwtje haar hond en toont hem aan de kassierster. Deze heeft nu geen bezwaar meer en verkoopt de hondenkoekjes .
De volgende dag komt het dametje aandraven met een doos met een gat in het deksel. Ze vraagt aan de kassierster om er haar vinger in te stoppen. De kassierster weigert, "Nee, ik ben bang dat daar misschien wel een slang inzit!"
Het oude dametje stelt haar gerust en zegt dat er niets in de doos zit dat haar kan kwetsen. Uiteindelijk stopt de kassierster haar vinger maar in de doos, haalt hem er weer uit en bemerkt een verdachte geur .......... Ze schreeuwt het uit :
"Maar dat is stront wat u daar in die doos hebt ."
Waarop het oudje met haar mooiste glimlach antwoordt:
Na zoveel jaren ( we zijn altijd in Spanje op Verloren maandag) eindelijk weer eens worstenbrood! Het is een typische Antwerpse gewoonte om de eerste maandag na Drie koningen worstenbrood en appelbollen te eten en wij West Vlamingen nemen die gewoonte maar al te graag over. Ok je kan een gans jaar door worstenbrood en appelbollen eten maar die smaken niet zoals op vandaag .😀
Het was een dwaze mop van mij door jullie met die puzzel op te zadelen maar ik vond hem top! Ik kreeg die puzzel ook doorgestuurd en zag snel de link dus dacht ik die moet ik delen met de blogvrienden zodat we samen kunnen zingen:
Een, twee , drie , vier hoedje van , hoedje van
Eén , twee, drie, vier hoedje van Papier.
Nog een aangename zondag lieve mensen en houd het veilig hé!
Wie stuurt als eerst het juiste antwoord binnen ?? Schiftingsvraag : “ Na hoeveel uren ,minuten,seconden had je het antwoord gevonden ?”
SORRY VOOR DE ANDEREN…MAAR DIT POSTJE IS ALLEEN VOOR DE SLIMSTEN IN MIJN BLOGBOEK
Probeer eens even de juiste letter of het juiste getal te zoeken dat op de plaats van het vraagteken zou moeten staan?????. Geef niet te snel op. Het is doenbaar !! Wat komt op de plaats van het vraagteken ?
Een vrouw is eieren aan het bakken als haar man thuis komt. Hij wandelt de keuken in en begint onmiddellijk te roepen :
"PAS OP! PAS OP! MEER BOTER! DRAAI ZE OM! DRAAI ZE OM! BOTER, MEER BOTER, ZIE JE DAT NIET? ZE GAAN AANBRANDEN! PAS TOCH OP! DRAAI ZE, DRAAI ZE! ALLE, HAAST U, DRAAI ZE NU OM! NU! PAS OP, TE VEEL BOTER, HET GAAT SPATTEN! PAS OP! GE GAAT U VERBRANDEN ! HOLA, HOLA, TE VEEL BOTER! EN TE WEINIG ZOUT, TE WEINIG ZOUT!...."
De vrouw is compleet uit haar lood geslagen en gilt: "Waarom roep jij zo? Wat is er met jou aan de hand?" De man draait zich om en zegt heel kalm, terwijl hij de keuken verlaat:
"Gewoon om je duidelijk te maken hoe het aanvoelt als jij naast me zit als ik met de auto rij."
)
