Voilà na de oefening W Vlaams ga ik weer over naar het AN dat begrijpt iedereen
Ik heb hier een anekdote klaar!
Zaterdag verliet een dame samen met mij de supermarkt en begaf zich met deprimerend gesjok achter een winkelkar naar haar auto die zich in een uithoek van de parkeerplaats bevond. Ze merkte niet dat ze één van de door haar aangekochte artikelen verloor. Een ietwat verfomfaaide man, die op enige afstand in haar kielzog dobberde, had dat wel in de gaten.
Hij raapte de doos op en begon luidkeels namen te scanderen, wellicht omdat hij het mens van haar noch pluimen kende.
“Maria! Ingrid! Jeanine! José!” riep hij met gedempte stem want roepen met een mondmasker op valt niet echt op!
De vrouw sloeg daar geen acht op. Ze keek zelfs niet achterom en vervolgde haar weg met kwalijke tred. De man zette de achtervolging in en bleef tevergeefs met namen strooien als Sinterklaas met nick nacken.
“ Marleen! Sophie! Rita!” hij had blijkbaar een grote lijst met vrouwelijke vriendinnen ! 🙂
Hij passeerde de plek waar ik mijn koffer stond vol te laden, keek me aan, haalde de schouders op en klaroende:
“Ze is voorzeker lesbisch, want ze luistert naar geen mannen.”
Ik lag in een deuk. Het scheelde echt niet veel of men moest me reanimeren.
Er zijn van die mensen die nooit om een kwinkslag verlegen zitten en hij was duidelijk wat men hoofdschuddend “ dat is nog al een patéke " noemt.
Normaal werken mijn hersens snel om met een enigszins geschikt antwoord of hilarische kwinkslag te reageren maar deze keer hield mijn lach elke commentaar tegen! …
Inderdaad er lopen toch rare gekkerds op de wereld en in deze coronatijd wordt het er niet beter op
Ik denk dat alleen West Vlamingen dit zullen verstaan!
Mireille gaat Franky bezoeken in het ziekenhuis, maar een verpleegster vertelt haar dat hij net naar de dokter werd gebracht voor een onderzoekje, en dat ze een poosje zal moeten wachten.
"En," vraagt Mireille aan de verpleegster, "ittenollebitje?"
"Wat zegt u?" vraagt de verpleegster.
"Ottenollebitjenit."
De verpleegster schudt glimlachend, maar niet-begrijpend het hoofd.
"Ottenollebitjenit," zegt Mireille geduldig.
"Oh!" antwoordt de verpleegster, die het uiteindelijk verstaan heeft. "Jittetierolup!"
Vandaag is het 14 februari en moet je volgens de huidige gang van zaken je liefste verrassen! Ik vier niet graag een feest op "commando" of omdat de media daar een hype van maakt. Zomaar out of the blue verrast worden op om het even welke dag is duizend keer intenser.. Allé dat is mijn simpele mening!
Als mijn halfbedde op zeker wil spelen dan vraagt hij : "Wil je echt niets voor Valentijn?"
Voor mij moet het niet speciaal maar toch ging ik even aan het denken.. .
Het is inderdaad niet simpel om op deze "dag van de liefde " telkens geslaagd uit de kast te komen. Als vrouw kan ik tientallen verrassingen bedenken maar blijkbaar hebben de mannen daar meer problemen mee, daarom probeer ik mij in te leven in het hoofd van de man...
Stel je voor, je bent een MAN en je wil voor die 14e toch echt een inspanning doen, één keer per jaar is niks teveel denk je dan en het komt er vooral op aan om origineel uit de hoek te komen en niet te tonen dat je opzoekingswerk een sleur geweest is. Maar jaar na jaar is de dag er vlugger dan je denkt en plots is het alle hens aan dek om op het laatste moment nog iets te bedenken.
De bloemenwinkels maken speciale boeketten met "zeven anjers en zeven rozen " maar dan denk je: " een mens kan toch niet elk jaar met een " boeké " afkomen.
Chocolade durven ze ook al eens in verband met de liefde brengen maar omdat je schat op regime staat, kan je daar ook niet mee naar huis komen want binnen de kortste keren zou je liefste uit haar voegen barsten en de schuld leggen bij de koper van het lekkere doosje suikergoed.
Je kan haar natuurlijk vragen wat je kan kopen maar dat is ook niet erg origineel als men het initiatief overlaat aan deze die het cadeau moet krijgen.
Misschien is het veiliger om iets nuttigs te kopen in plaats van al die prullaria die de kasten vullen en waar binnen de kortste keren mee naar de rommelmarkten kan gezeuld worden?
Als je liefste graag kookt en bakt dan kan je bijvoorbeeld een hippe deegrol kopen maar is dat wel zo veilig als ze jou op een dag staat op te wachten met de deegrol in de hand terwijl de oven al uren gedoofd is ?
Dan bedenk je dat cadeaubonnen tegenwoordig zeer in de mode zijn .. Bongobonnen in alle soorten, voor een weekendtrip, een ballonvaart, een verwenweekend, een lekker etentje, een boekenbon of een bon voor kleren.. je kan het zo gek niet bedenken of ze hebben het in voorraad. In feite is het hetzelfde als een zeker bedrag aan Euro’s in een enveloppe te steken behalve dat er bij een bon opstaat wat je er juist moet mee doen en dus niet echt de keuze hebt.
Ja,... krijg maar eens een geschenkbon voor een ballonvaart als je met hoogtevrees zit of een bon voor een gans jaar gratis gebruik te mogen maken van het lokale zwembad als je niet kan zwemmen .Of de dag van vandaag zo’n bon krijgen als alles gesloten is dat is nu ook niet de juiste keuze!
Nu staat het water de arme man aan de lippen want ‘t is allemaal zo simpel niet als je een geschenk voor iemand moet kopen en al zeker niet als je je schat graag nog een paar jaar wil houden! En dan zit je te denken en te denken en raadpleeg je zelfs de vrienden maar daar word je ook niet veel wijzer van want ze zitten meestal allemaal in hetzelfde schuitje.
Iemand suggereert dan dat het wreed in de mode is om je liefste voor Valentijn een botoxkuur cadeau te doen of een paar siliconenborsten. Ja, geen slecht gedacht om zo eens iets moderns te schenken. Maar als je dan naar een paar "gespecialiseerde beenhouwers in menselijke sculpturen" belt, verschiet je nogal!. Je besefte niet dat een ooglidcorrectie zo’n gat in je budget kon slaan om maar te zwijgen van die borstcorrectie waar men verplicht is van ze per twee te kopen wil het op iets trekken.( en dan mogen ze op termijn niet lekken!!) En dan denk je aan wat een spuitbus silicone in de Gamma kost en sta je versteld als je denkt wat die mannen daar op verdienen als ze het mes in het vel van je liefste zouden zetten.
Lingeriesetjes zijn ook altijd in de mode maar de stukjes lingerie worden steeds kleiner en de prijs hoger en je bedenkt dat een mens zo al vlug een valling opdoet!.
Pfffff, daar sta je dan nog steeds met lege handen!
DIT IS HET MOMENT DAT IK EVEN IN DAT KOPPEKE VAN DE MAN ZOU WILLEN BINNENDRINGEN OM HEM EEN PAAR IDEETJES TE GEVEN...
Waarom niet de tafel schoon dekken met het "feest servies”en naast het bestek mooie, gekleurde servetten leggen desnoods die met kerstmotief die nog zijn blijven liggen na een geslaagd Kerstfeest? Daarbij een theelichtje in het midden om wat sfeer te brengen en vooral een goede fles wijn om wat moed in te drinken. En dan tover je voor jouw schat een eenvoudig maaltijd op tafel .. Het zal haar plezier doen dat ze voor één keer niet zelf moet koken .
Allé, t is maar om te zeggen dat het inderdaad de geste is die telt en dat Valentijn helemaal niet duur hoeft te zijn. Omkader de gewone kost met wat sfeerlicht, gekleurde servetten en vooral vier verliefde ogen en het komt allemaal goed.En dan bedenk ik dat uiteindelijk vrouwen echt niet zo veeleisend zijn.
Ik hoop dat "hij" die vandaag meedoet aan die Valentijngekte er uit geraakt is en een geslaagde Valentijn viert maar vooral dat mijn half bedde dit eens leest en ziet van hoeveel slapeloze nachten ik hem gered heb!!
Ik kreeg daar straks via Whatsapp een berichtje door met het volgende: " Hey mama, ik ben veranderd van provider je kan dit nummer nu aanpassen!"
Ik dacht tiens wie van de twee is het nu en antwoordde met de vraag: "Hoe komt dat "?
Ik kreeg onmiddellijk antwoord :" ik ben in gesprek maar bel je straks op!" waarop ik antwoordde:" "
Ik kreeg Ok terug en een duimpje.
Toen we terugkwamen van de wandeling belde ik dat nr op maar er werd direct ingelegd! IK begon al onraad te ruiken. Ik heb dan het gewone nr van de dochter opgebeld en dat werkte natuurlijk! Dus iemand heeft geprobeerd om mijn GSM te hacken! Ik ben gaan zien op google en tikte hun berichtje in... en inderdaad blijkbaar zijn dergelijke SMSje op Whatsapp in omloop met uiteindelijk de bedoeling aan je bankgegevens te geraken!
PAS DUS OP! Ik zit er echt mee in mijn maag want normaal kijk ik goed uit! Ik heb wel direct gedacht: tiens raar de dochter zegt normaal ma en nu ben ik mama!!! Maar er niet langer bij stil gestaan!
Zo'n 2 uur later kreeg ik terug een bericht met de vraag of ik er nu was! IK heb het nummer meteen geblokkeerd.
Ik ben al heel voorzichtig op dat punt maar ik word dus nog voorzichtiger en nog argwanender!! Als ik nu een bericht aankrijg dan zal ik eerst checken of het nr wel degelijk klopt voor ik reageer ! Leve de moderne technologie! 😡
De meeste sneeuw hebben we intussen achter de rug, maar dat hoeft voor liefhebbers de pret niet te bederven, het wordt de komende dagen zó koud dat het witte tapijt nog even blijft liggen.
Deze morgen werden wij wakker onder een sneeuwtapijt van zo’n 5 cm maar tegen de namiddag haalden we zo’n 8 cm . Dat leverde mooie sneeuwtaferelen op en een paar heb ik hier voor jullie neergezet!
Al meer dan 10 j brengen we onze winter door in het Zuiden maar corona stak daar dit jaar een stok voor! Ik had dan ook al eens gezegd: “ Als we nu toch een winter thuis moeten doorbrengen , geef ons dan maar een echte winter met sneeuw en vorst….” En zie het eerste kregen we al en voor de volgende week beloven ze ook nog eens serieuze vorst.
Deze kinderhand is daardoor weer eens gevuld en de beelden roepen zo’n mooie herinneringen op aan vroeger toen in mijn kindertijd de winters nog al eens stevig van jetje gaven.
Er waren er in onze straat nog die het kind in zich terug voelden herleven aan de sneeuwman te zien. Spijtig dat de witte man niet de clubsjaal van mijn ploeg droeg.
emotionele brief van een moeder gelezen op You tube
De levenscyclus van geboorte en veroudering kan iets bitters zijn want we zijn allemaal gevoelig voor verandering, vooral als dit snel gebeurt.
De brief van deze moeder, opgedragen aan haar dochter maar het kan evengod voor haar zoon zijn. De brief gaat over een onderwerp dat ons allen vroeg of laat bezighoudt: de veroudering van de ouders en de omgedraaide rollen, van verzorgen tot verzorgd worden.
Het zijn woorden die me geëmotioneerd hebben want het is zo dat op een dag de rollen tussen kinderen en ouders zullen omgedraaid worden.
Als het gaat om nieuwe technologieën,
geef me dan de tijd om te leren en niet op die manier naar me te kijken...
Onthoud hoeveel geduld ik heb gehad om je al die dingen te leren,
om netjes te eten, jezelf aan te kleden, je haar te doen,
problemen van het leven op te lossen, elke dag weer...
De dag waarop je me oud zult zien worden,
vraag ik je om geduldig te zijn,
maar vooral om te proberen te begrijpen wat ik doormaak.
Als ik toevallig de draad van een gesprek kwijtraak,
geef me dan de tijd om het me te herinneren en,
als ik het niet kan, niet nerveus te worden; wees niet ongeduldig of arrogant.
Je moet weten dat het belangrijkste voor mij is om bij je te zijn.
Wanneer mijn oude vermoeide benen me niet meer zullen laten lopen zoals eerder,
pak dan mijn hand op dezelfde manier waarop ik je de mijne aanbood
toen je je eerste stappen zette.
Wanneer deze dagen komen, wees dan niet verdrietig...
ik wil gewoon dat je dicht bij me bent
en beseffen dat het goed is dat ik mijn plaats verlaat voor iemand anders.
Ik zal me graag de tijd herinneren die we deelden.
Met een grote glimlach en met alle liefde die ik altijd voor je heb gevoeld,
Soms moet er iets ergs gebeuren voor we het beseffen.
Na het lezen van een artikel in de krant mijn bedenkingen.
Iedere mens maakt vrienden in zijn leven want ze zijn belangrijk , zovelen komen er langs, kruisen je levenspad, gaan weer weg. Soms vraag je je af waar zou hij of zij nu zijn, je kan je nog wel een gelaat voor ogen halen maar weet bij god niet meer hoe ze heetten. Er zijn maar enkelen die je ganse leven met je meegaan , heel de weg, van het begin tot het einde, dat zijn diegene die je koesteren moet...
Sommige vrienden leer je pas later kennen en toch lijkt het vanaf het eerste moment alsof jullie al heel jullie leven samen zijn .... Soms zie of hoor je elkaar een lange tijd niet , denk je bij jezelf , ik moet dringend even contact opnemen ..... Krijg je dan heel onverwachts dat vreselijke telefoontje , staat je wereld stil, weet je even niet meer wat of hoe, is het plots gedaan, is je vriend/in er niet meer , alleen nog in je gedachten zal hij of zij steeds blijven bestaan. Een schuldig gevoel heb je dan en droevig genoeg is er een onverwacht triest berichtje nodig om je te doen beseffen wat familie en vrienden voor je betekenen, welk mooi geschenk ze voor je kunnen zijn....
Ja, soms....moet er iets erg gebeuren, voor je tot dat besef komt. Dat erge onder de naam " Corona" dragen we nu al een jaar met ons mee, het blijft ons leven overheersen, we hebben daardoor alle belangrijke contacten zowel met familie als met vrienden on hold moeten zetten. Velen verliezen de moed of geven het op.
Als 75 plusser sta ik er natuurlijk bij stil want de luxe van nog veel jaren hebben we niet meer. Maar toch gaat mijn hart vooral uit naar onze jongeren, voel ik steken in mijn moederhart als ik zie hoe nu al het tweede schooljaar door corona besmeurd is. Hoe onze jongeren geen nieuwe mensen leren kennen. Hoe starters aan de universiteiten of hoge scholen nog steeds geen enkele les gekregen hebben in een aula en daardoor ook de medestudenten niet kunnen leren kennen! Voor hun ontwikkeling zijn contacten nochtans heel belangrijk en dat missen ze nu al een jaar!
Nu hoor ik sommigen zeggen:” En wat met de oorlogsjaren waar de jongeren ook veel misten?”
Ok, veel materiële zaken ja ,maar het contact met vrienden en familie kon blijven doorgaan, zeg ik dan! Daarbij wij leven nu anno 2021 , een vergelijk met toen, kan je moeilijk trekken. Ik vrees dat velen zich niet goed kunnen voorstellen wat jongeren allemaal al hebben moeten missen. Een Romereis, een diploma-uitreiking, een feestje voor hun 18de verjaardag, dat zijn allemaal dingen die je niet zomaar een jaar kan uitstellen en inhalen. Dat zijn ervaringen die voor altijd verloren zijn en dan heb ik het niet overgrote feesten of zatte bedoeningen, wel over je vleugels uitslaan, nieuwe indrukken opdoen, anders leren denken.
Vandaag vormen de jongeren zich. Morgen bepalen ze mee het beleid, dragen ze bij aan onze economie en brengen ze zelf de nieuwe generatie groot. Op de vraag moeten die jongeren dan niet vroeger gevaccineerd worden, durf ik van mijn kant gerust zeggen ja! Ik weet dat niet iedereen hiermee zal akkoord gaan maar we moeten onze jonge mensen terug perspectief geven om te voorkomen dat er een grote groep afhaakt.
Ik viste een strooibiljet uit de brievenbus afkomstig van een familiebedrijfje dat op het marktplein van mijn dorp onder meer aan het spit geroosterde kippen verkocht maar zich door de coronastrubbelingen genoodzaakt zag die werkzaamheden te onderbreken.
Nu wagen ze zich aan een nieuwe start en dat zullen we geweten hebben. Ze willen me graag terugzien bij hun kraam en opdat ik gevolg zou geven aan die uitnodiging proberen ze me te verleiden met de belofte dat ze me bij mijn eerste bezoek een gratis geschenk zullen overhandigen. Ik ben uitermate gevoelig voor geschenken, vooral als die gratis zijn, maar anderzijds leg ik graag zout op slakken, dus zit ik me nu af te vragen of er ook geschenken bestaan die niet gratis zijn. Ik denk het niet.
Een klein oud vrouwtje begeeft zich naar de buurtwinkel en legt 3 dozen kattenvoer in haar mandje, de duurste die ze maar kon vinden in de winkel .
Aan de kassa gekomen, zegt ze tegen de kassierster : "Niets is me te duur voor mijn katjes."
De kassierster antwoordt: "Het spijt me, maar ik mag u deze dozen kattenvoer niet verkopen , zonder dat u me een bewijs levert dat u wel degelijk een kat bezit. Er zijn teveel ouderen van dagen die deze voeding in realiteit voor zichzelf kopen, daarom vraagt de directie altijd een bewijs bij aankoop."
Het dametje keert naar huis terug, neemt haar kat mee en toont ze aan de kassierster. Deze is akkoord met de verkoop van het kattenvoer.
s' Anderendaags keert het vrouwtje terug om hondenvoer te kopen en nogmaals kiest ze er het duurste eten uit. De kassierster herhaalt haar dezelfde toespraak,dat ze de koekjes niet mag verkopen zonder een bewijs dat de koper een hond heeft . Gefrustreerd haalt het oude vrouwtje haar hond en toont hem aan de kassierster. Deze heeft nu geen bezwaar meer en verkoopt de hondenkoekjes .
De volgende dag komt het dametje aandraven met een doos met een gat in het deksel. Ze vraagt aan de kassierster om er haar vinger in te stoppen. De kassierster weigert, "Nee, ik ben bang dat daar misschien wel een slang inzit!"
Het oude dametje stelt haar gerust en zegt dat er niets in de doos zit dat haar kan kwetsen. Uiteindelijk stopt de kassierster haar vinger maar in de doos, haalt hem er weer uit en bemerkt een verdachte geur .......... Ze schreeuwt het uit :
"Maar dat is stront wat u daar in die doos hebt ."
Waarop het oudje met haar mooiste glimlach antwoordt:
Na zoveel jaren ( we zijn altijd in Spanje op Verloren maandag) eindelijk weer eens worstenbrood! Het is een typische Antwerpse gewoonte om de eerste maandag na Drie koningen worstenbrood en appelbollen te eten en wij West Vlamingen nemen die gewoonte maar al te graag over. Ok je kan een gans jaar door worstenbrood en appelbollen eten maar die smaken niet zoals op vandaag .😀
)
