Levensvreugde is iets dat men een gans leven als gezel zou willen. Maar ieder van ons beleeft de levensvreugde op zijn manier.
Bij sommigen is het al vreugde wat de klok slaat. Vreugde en geluk is van hun gezicht te lezen, hoewel men nooit weet wat binnen de mens schuilt.
Voor anderen is levensvreugde gewoon de dag doorbrengen zoals de dagen die achter hem of haar liggen. Benieuwd kijken we dan graag naar hoe een ander leeft en hoe een ander zijn levensvreugde beleeft en soms deelt.
Mijn levensvreugde is begonnen toen ik op de wereld kwam. Elke dag leerde ik bij en stap voor stap werd ik ondersteund om mijn weg te zoeken. Ik bouwde de levensvreugde op met vrienden en familie. Maar het leven leerde me al vlug dat levensvreugde niet alleen opgebouwd wordt, maar ook elke dag een stap achteruit zet. Men verliest door de jaren vrienden en familie en ook telkens een beetje levensvreugde. Men probeert zich dan ergens vast te grijpen aan iets dat een vervanging is voor het verlies dat men door de jaren kent.
Levensvreugde is ook te kunnen lachen met jezelf door te luisteren naar een ander. Door corona en het maandenlange isolement ontdekte ik nog meer de levensvreugde van de pc. Niet dat het plastiek omhulsel of het digitale scherm mij veel levensvreugde geeft! Maar wel de woorden die door een menselijk brein geschreven worden. De levensvreugde van te kunnen woorden sturen zonder er fysiek bij aanwezig te zijn. Gratis een lach, emotie, steun of contact te geven zonder dat het iets kost. Maar geloof me ik zal me nog beter in mijn vel voelen als het gewone sociale leven terug is met echte warme contacten .
In de nood kent men zijn vrienden zegt men en dat klopt.
Ik ben er nu al een 10 tal dagen uit en het zijn altijd dezelfde trouwe bezoekers die terugkomen met Jos en Ani op kop. Ook Meeuw, Lenie ,Annie, Ingrid en Tiny en Ans vergeten me niet. Rebecca en Klaproosje ( die het beiden ook niet gemakkelijk hebben) doen ook de moeite om iets neer te zetten.. Voor de rest .. grote stilte. Ik zie nochtans mijn teller draaien .. IK vraag me dan ook af of het wel de moeite is om nog te bloggen maar ik wil die enkele trouwe bloggers niet in de steek laten. Een dikke bedankknuffel dat jullie mij niet vergeten. Vanaf nu weet ik wie ik nog moet in ere houden . Dus voor jullie even samenvatten!
Het gaat hier de goede kant uit. De hoodpijn is zo goed als weg, mijn evenwichtsgevoel is bijna ok en met kine zal ik ook wel van de ongemakken van die whiplash afgeraken zeker?
Een spuit in de knie zou me weer wat mobieler moeten houden en de tandarts houdt me nog een paar maanden in spanning want ik moet 2 nieuwe brugskes laten zetten in de bovenkant ( met implantaten) en dat is blijkbaar niet zomaar gedaan! Ik ben al zo'n 4 keer geweest en heb nog een 4 tal beurten staan. Ik zal ergens eind december mijn definitieve tanden hebben. Nu loop ik wel met een gat langs de linkse bovenkant maar vandaag komen daar voorlopige tanden in . Vandaag begint hij dan ook met de andere kant uit te proberen. Ik moet zeggen dat de mondmaskers al goed van pas zijn gekomen!
Ik zit wel nog met een derde probleem maar daarvoor kan ik pas eind sept bij de specialist langsgaan! Ik had het liever vroeger gehad want in vrees een ingreep maar ja ... geduld is het motto deze dagen.
Je ziet oud (er) worden komt niet alleen en dan ben ik nog actief. Ik vraag me af wat het zou geweest zijn , was ik stilgevallen zoals velen van mijn leeftijd?
Lieve trouwe bezoekers, nog eens bedankt en een dikke knuffel.
Lieve bloggers ik ga even in time out want een paar noodzakelijke fysische ongemakken krijgen nu prioriteit. Ik probeer hier en daar wel binnen te springen voor een kort bezoekje. Het komt wel goed en ik keer wel terug alleen weet ik niet direct wanneer! Houd jullie goed en een warme knuffel.
Ze hebben er weer een mooi boeltje van gemaakt in ons dorp en in 2 aanliggende dorpen. Overal zijn ze aan het werken aan de wegen en is er omleiding… je wordt er tureluurs van.
Maar als het niet meer duidelijk is dan is er nog Mijn GPS ,! Die zoetgevooisde dame is een streling voor mijn oor als ik even niet meer weet hoe ik moet rijden! Ik had nooit gedacht dat ik ergens heen zou kunnen rijden , zomaar oeps mijn auto in en naar een voor mij totaal onbekende bestemming en ze ook nog bereiken, echt de GPS dame is mijn redster in nood.... Vroeger was het met een klein hart en waagde ik me niet direct om op goed geluk zomaar ergens naar toe te rijden ..Ik ben die dame zo dankbaar om me met kalme zachte stem overal door te loodsen en steeds op dezelfde zachte toon... Gewoon even de navigatie instellen en dan naar het eind van de wereld rijden als het moet ,(zeg ik even heel optimistisch) ik kom zonder veel poespas op de bestemming aan en dan nog op tijd ook!!! Een goeie verbetering.
Ik voelde me niet meer afhankelijk van mijn half bedde om me ergens naar toe te brengen. Stress was vroeger mijn metgezel , zeker in een grote vreemde stad, waar auto’s van overal op je afkomen, waar verkeerslichten, éénrichtingsverkeersstraten , tunnels enz een nachtmerrie waren. Het angstzweet stond iedere keer weer in mijn handen. Nu word ik zacht en goed op tijd door een kalme stem door het verkeer geloodst, " de weg nog 1 km volgen, aan de volgende rotonde de zoveelste afslag nemen, nog even en dan de parallelbaan oprijden....enz..." Zalig gewoon!!
Ik houd van mannen, maar per uitzondering , hou ik bij deze ook van vrouwen....
Ik vond dat in mijn mailbox en dacht dat zou iedereen moeten lezen!
"Ik had een uur met mijn vader op de bank gezeten, omdat hij wat geld moest overmaken. Ik kon het niet laten en vroeg ... `` Papa, waarom activeren we uw internetbankieren niet? ''
`` Waarom zou ik dat doen? '' vroeg hij ...
`` Nou, dan hoef je hier geen uur door te brengen voor zaken als vervoer. U kunt zelfs online uw boodschappen doen. Alles zal zo gemakkelijk zijn! ''
Ik was zo opgewonden om hem de wereld van internetbankieren te introduceren.
Hij vroeg: `` Als ik dat doe, hoef ik het huis niet uit? ''
Ik vertelde hem hoe zelfs kruidenierswaren nu aan de deur kunnen worden bezorgd en hoe supermarkten alles bezorgen! Zijn antwoord maakte me verbijsterd.
Hij zei: ``Sinds ik vandaag bij deze bank ben gekomen, heb ik vier van mijn vrienden ontmoet, ik heb een tijdje gepraat met het personeel dat me inmiddels heel goed kent. Je weet dat ik alleen ben ... dit is wat ik nodig heb. Ik maak me graag klaar en kom naar de bank. Ik heb genoeg tijd, het is de fysieke aanraking waar ik naar verlang. Twee jaar geleden werd ik ziek. De winkeleigenaar van wie ik fruit koop, kwam naar me toe en zat aan mijn bed en huilde. Toen je moeder een paar dagen geleden viel tijdens haar ochtendwandeling, zag onze plaatselijke kruidenier haar en haalde onmiddellijk zijn auto om haar naar huis te brengen, omdat hij weet waar ik woon. Zou ik die 'menselijke' aanraking hebben als alles online zou komen? Waarom zou ik willen dat alles aan mij geleverd wordt en mij dwingen om alleen met mijn computer te communiceren?" Ik ken graag de persoon met wie ik te maken heb en niet alleen de 'verkoper'. Het creëert relaties van relaties. Leveren online supermarkten dit allemaal ook? ''Technologie is geen leven ... tijd doorbrengen met mensen .. niet met apparaten, dat is leven" .
Aks je het zo beziet dan heeft hij gelijk . Het gaat er in het leven om te beseffen wat echt belangrijk is. 😉❤️
En dat we fier mogen zijn op het Team Belgium op de olympische spelen van Tokio. Blijkbaar zorgden onze atleten voor de meest succesvolle spelen sinds 1924. Ze behaalden maar liefs 7 medailles , 7 keer de 4e plaats en 26 olympische medailles.
Lange tijd zag het er niet naar uit dat we beter zouden doen dan de 6 medailles van de Spelen in Rio in 2016 maar dankzij :
Goud voor Nina Derwael turnen ,de Red Lyons (hockey en Nafi Thiam (atletiek zevenkamp)
Zilver voor voor Wout Van Aert ( wielrennen wegrit)
Brons van de jumpingploeg , Mattias Casse ( judo -81 kg- en vannacht Bashir Abdi ( atletiek marathon)
7 Belgen die eindigden op de ondankbare vierde plaats en 12 Belgen in de top 8, zijn de spelen een groot succes geworden voor ons land! We hebben ons toch maar weer laten zien tussen al die grote sportlanden en voor één keer geen Vlaams/Waals gevoel maar eenheid en samen voor de ploeg en het land.
Als je de hockey mannen de Brabançonne zag meezingen toen ze op het erepodium stonden dan pakt je dat toch bij de keel. Een dikke proficiat aan alle Belgische atleten die het beste van zichzelf gaven. Het was genieten en fier zijn op ons klein landeke.
Nu even relaxen en de batterijen opladen om terug in “ kijkvorm” te zijn tegen 14 aug bij de start van de Vuelta in Burgos ( Spanje) die 21 dagen duurt. Wat een sportzomer en vergeet niet dat intussen ook onze Belgische voetbal competitie gestart is…Er zullen weer veel energiedrankjes in de vorm van bier door de Belgische kelen vloeien..
Enige schaduwzijde momenteel zijn de seksistische opmerkingen van VRT journalist Eddy Demarez bij de aankomst van onze Belgian cats..Zijn denigrerende grapjes over de geaardheid van de vrouwen in de basketbalploeg worden niet gesmaakt..Wanneer stopt men met mensen in kastjes te zetten afhankelijk van hun geaardheid!...Ik kan best begrijpen dat geschreven excuses van deze sportjournalist niet volstaan voor de atleten ...Had zijn micro niet opengestaan dan zou er geen haan naar gekraaid hebben. Nu draait echter één persoon op voor de opmerkingen terwijl er wel collega's zullen geweest zijn die ook hun zeg gedaan hebben of soms doen! Pure hypocresie. Hopelijk neemt de BRT een juist standpunt in want ze hebben daar blijkbaar nog veel werk... Maar ontslag? Misschien voor even een andere job binnen de VRT... Een delicate kwestie!
De EEG heeft niets ernstigs aangeduid ,dus met wat rust komt alles ok!
Blijkbaar is de whiplash die ik erbij had de boosdoener van die blijvende kop -en nekpijn. Met de nodige medicatie en 9 beurten kine zou dat ook wel in orde moeten komen! Dus ik heb geluk gehad en zal nu eens goed naar de dokter luisteren en het rustig aan doen...
In het Ministerie zitten muizen in het archief. De "Raad van Beheer" komt samen en er wordt besloten een kat aan te werven. Na enkele maanden is de toestand fel verbeterd. Een paar jaartjes later wordt er weer geklaagd over muizen in het archief.
Maar zegt de directeur, hoe kan dat nu, wij hebben toch een kat aangeworven?
Zegt een medewerker: "Ja maar die kat is nu vast benoemd!"
06. INSEKTEN.
Een man komt binnen in het bureau van een ambtenaar en bemerkt dat daar een insectenprobleem heerst. "Wat zitten hier veel vliegen" zegt de man.
"Ik weet het" zegt de ambtenaar "27..."
07.DE SNELSTE.
Er zitten 3 jongens op een schoolplein. Zegt de eerste: "Ik heb de snelste vader van de wereld." "Hoezo?" vragen de andere twee. "Nou mijn vader is F-16 piloot."
Waarop nummer 2 antwoordt: "Dan is mijn vader sneller want die is astronaut."
Reageert nummer 3: "Dan is mijn vader sneller, die is ambtenaar, hij werkt van 9 tot 5 maar is om 3 uur al thuis."
08. ALI. Er komt een man bij de balie van de belastingsdienst.
"Ik zou graag Ali willen spreken."
De medewerker van de belastingdienst zegt: "Ali, welke Ali?"
Waarop de man zegt: "Ali Baba wil ik spreken en snel !"
De medewerker van de belastingdienst antwoordt korzelig: "Hier werkt geen Ali Baba!"
De man antwoordt: "Dan wil ik graag een van de andere veertig rovers spreken!"
Mijn hoofd staat er nog niet naar om zelf iets te fantaseren, dan zal ik maar op een andere manier jullie tijd afpakken!
01. NIETS DOEN.
Een ambtenaar staat voor het raam van zijn kantoor. Een collega komt binnen en gaat naast hem aan het raam staan. Ze kijken samen naar de plantsoenarbeiders.
Zegt de eerste ambtenaar: "Die lui doen nu al zeker drie uur helemaal niets!"
02. SLECHT EXCUUS.
Een ambtenaar komt 's morgens te laat op z'n werk.
Hij zegt tegen z'n chef: "Ik heb me overslapen, mijnheer".
Waarop de chef antwoordt: "Verrek, slaap je dan thuis ook nog?"
03. DUTJE.
Een ambtenaar zit koffie te drinken.
De kantine-juffrouw vraagt hem: "Wilt u nog een tweede kopje?"
"Neen, dank u wel, anders kan ik vanmiddag niet slapen!"
04. WERKEN.
Op het ministerie van Buitenlandse Zaken vraagt een journalist aan de minister: "Hoeveel ambtenaren werken hier nu eigenlijk?"
Bedankt voor de reacties hier en de ruggesteuntjes en de goede raad!! Dat laatste heb ik al langs veel kanten gekregen en steeds met de nadruk op rusten .. Tiens zouden ze me kennen?
Gisteren had ik voor het eerst een betere dag maar vandaag is het weer wat minder. Die koppijn komt en gaat maar met een pijnstiller red ik het wel. Ik probeer langs te komen maar niet iedereen op dezelfde dag...
Nog een aangename zondag al zal het weer " genen vetten" zijn zoals wij zeggen!
Een rotzomer en ook een rotperiode waarin ik momenteel zit
Die bliksemschade van vorig weekend en alle gedoe en geloop errond is niet het enige wat mijn dagen momenteel vergalt!
Vorige week toen ik in de auto stapte langs de passagierskant ben ik met een stevige slag tegen de klep die gebruikt wordt om de zon af te schermen gebots. Dat ding stond nog open en ik had het niet gezien en dat ging ook niet opzij! Ik wist meteen dat het niet ok was want zo'n pijn na een stoot heb ik nog nooit gevoeld. IK heb zeker 10 min zitten wrijven en duwen om de pijn achteraan mijn hoofd weg te krijgen maar het hielp geen sikkepit. IK kreeg er snel een barstende hoofdpijn bij en ook nekpijn. Omdat ik niet rap begin te jammeren, bleef ik maar verder lopen al moest ik af en toe serieus op de tanden bijten door de koppijn vooraan en achteraan.
Terug thuis, deed ik het wat kalmer aan dan gewoonlijk en dacht dat het wel zou over gaan! Maar vandaag ( na een week) ben ik dan toch maar langs de dokter geweest want de hoofdpijn is er nog steeds en mijn stabiliteit is niet 100%. Wat ik vreesde werd door de dokter bevestigd , ik heb een lichte hersenschudding en whiplash . Ik heb iets gekregen tegen de pijn en als het binnen 14 dagen niet voorbij is ( zolang duurt de nasleep van een hersenschuddin) of verergert stuurt de dokter mij naar een neuroloog!
IK zal dus niet elke dag hier te vinden zijn want lang concentreren gaat mij nog niet goed af!
Zo oud en op zo'n stomme manier je hoofd stoten! Het is echt niet de eerste keer dat ik in onze auto stap.. dom, dom, dom. En je sterker voordoen dan je bent nog stommer!!!
Dus als je mij niet direct op je blog vindt dat is de reden!
Zaterdagavond passeerde hier een onweer en hebben we hier in de straat een blikseminslag gehad. We dachten dat de bliksem in onze tuin neergekomen was want de flits naar de grond en de knal er direct na waren intens! In de tuin was niets te zien maar hier binnen ook niet. Iedereen zat zonder elektriciteit! Opvallend maar na die ene knal was het doodstil geen gedonder of bliksem meer .
Bij ons was de hoofdschakelaar en een differentieelschakelaar uitgevlogen. Dat was rap opgelost maar ... sinds zaterdagavond was hier stilte troef! Geen TV , geen wifi of internet, geen telefoon. In het weekend komt er geen technicus om te zien wat er gebeurd is . Blijkbaar waren we niet de enige met een probleem want pas deze morgen om 8u kwam iemand van proximus ons depanneren. Na bijna 3 dagen terug , TV en internet en telefoon... wat een luxe! Hoe deden we dat toch in onze jonge jaren toen al die faciliteiten er niet waren? Wat zijn we toch verslaafd aan al die luxe.. we voelden ons echt geïsoleerd!
Via de GSM had ik wel nog de mogelijkheid om te bellen of even op wifi te werken via mijn data abonnement maar dat is beperkt dus wilde ik er zuinig mee om gaan! We hebben ook nog TV Vlaanderen via de schotel maar wat dacht je? Ja, ook de schotel was geraakt ttz de kop ervan dus ook via die weg geen TV. Gelukkig heb ik hier een handige Harry in huis die nog een reserve kop van de schotel liggen had zodat hij de kapotte kon vervangen en we langs die weg in de loop van zondag terug TV hadden. Mijn zondag was gered want ik kon de match van Brugge volgen!! 🙂
Nu is alles hier vernieuwd wat de ontvangst via proximus betreft. De blikseminslag had hier bij ons ook huisgehouden!
Ik kan mijn ei weer kwijt hier en op mijn blog .. gelukkig want dat ei werd altijd maar groter en groter uit pure frustratie!!! 🙂
Stond ik deze morgen in de supermarkt aan te schuiven aan de kassa als de heer voor mij zo'n knaller van een scheet liet vliegen dat mijn oren ervan trilden. Direct draaide hij zich om en vroeg: " wat was dat?" ...alsof hij mij als dader wilde aanduiden. Maar zijn haring braadde niet , ik antwoordde even rap:
" Ik denk dat uw broek scheurde meneer en dat je best nog een flesje parfum aan je karretje kan toevoegen" ....waarop de dame achter mij in de lach schoot!
Voldoende regen in het voorjaar, de nodige verzorging en veel onderhoud van mijn kant de laatste maanden en uiteindelijk het genot nu alles in bloei staat. Gezellig in een terrasstoel en maar genieten zeg ik dan!
En Maarten van die plaats in de ranglijst, daar trek ik mij allang niets meer van aan als ik mijn trouwe bezoekers maar regelmatig terugzie met een woordje erbij dan blijf ik verder gaan!
Ik heb last van mijn geheugen. Niet dat ik dingen vergeet of zo. Wel integendeel! Ik onthoud veel te veel en meestal volslagen onbelangrijke zaken.
Als ik bijvoorbeeld klaprozen opmerk, leggen mijn hersens onmiddellijk een verband met korenbloemen. In een ver verleden heb ik wellicht een gedicht, een lied of een prozatekst aan mijn geheugen toevertrouwd, waarvan alleen de titel ‘De klaproos en de korenbloem’ is blijven hangen. Ik ben te rade gegaan bij internet en heb daar ontdekt dat ene Remi Ghesquiere in lang vervlogen tijden inderdaad een lied met die titel geschreven heeft, maar omtrent de inhoud van dat meesterwerk laat men me in het ongewisse, hetgeen mij ten zeerste ergert, want als ik wat zoek, wil ik dat ook graag vinden.
Het ontbreekt Vlaanderen alleszins niet aan klaprozen. De Canadese dichter, John Mc Crae, had in 1915, tijdens De Groote Oorlog, al in de gaten hoe weelderig de poppies in Flanders fields blowden en dat is sindsdien niet veranderd.
De dag van vandaag zie je ze bijna nooit meer in het gezelschap van de veel zeldzamere korenbloemen, wat vroeger wel het geval was, meen ik me te herinneren.
Dat logje heb ik ooit jaren teruggeplaats en vind het nog steeds wijs want soms betrap ik ons er op dat we maar blijven rushen... We moeten het samen eens grondig en rustig herlezen!
Druk,druk, druk...Zo was het in onze tijd en zo is het nog steeds ...
Te jong, te druk in de weer.
Geen tijd, presteren keer op keer.
Te bezig om plezier te maken.
Te gefocust om ergens te geraken.
Geld op de bank, altijd maar sparen....
Wat je echt wilt, best toch maar voor later bewaren.
Steeds maar weer jezelf willen bewijzen.
Streven zodat anderen je telkens weer prijzen...
Na al die jaren hebben we eindelijk een antwoord gevonden ( het verstand komt niet voor de jaren en als het er wel voor komt dan is het er maar naar , zei ons ma altijd als we een flater begaan hadden :))
Dus aan allen die jagen en rennen ...Probeer nu eens gewoon te genieten van elk moment
want voordat je het beseft, ben je al dood terwijl je nog in leven bent!
Toen ik deze morgen appelsienen aan het persen was, kwam daar een dikke vlieg pardoes voor mijn neus zitten. Geen goed idee mijn gedacht 🙂 .De mepper lag in de buurt want gisteren ben ik ook op vliegenjacht geweest! Een goed gerichte slag en die uitdager ligt nu ergens op de eeuwige jachtvelden!Ik kan die vieze beesten niet zien in mijn keuken of waar ook in huis en sorry mooi vind ik ze ook niet zeker die dikke bromvliegen niet!!
Reactie van mijn slaapgenoot ... ik zal maar niet te dicht in de buurt komen vandaag want je staat weer zo hevig 🙂 .
Ik kreeg vandaag een pps toegestuurd met een Engelse tekst over ouder worden, geschreven door George Carlin. Ik heb die even vertaald want vond het de moeite:
Besef je wel dat de enige tijd in ons leven dat we willen ouder worden onze kindertijd is? Als je jonger bent dan 10 ben je zo opgewonden om ouder te worden, dat je in stukjes denkt.
" Hoe oud ben je ?" "Ik ben 4,5j !" Maar je ben nooit 36,5j!! Neen je bent 4,5j en op weg naar 5j!! Dat is de verklaring!
Dan word je een tiener. Niemand kan je nu nog tegenhouden! Je springt al naar het volgende getal of soms zelfs verder! "Hoe oud ben je?" Ik word 16! Je bent nog maar 13 maar je gaat naar de 16!!
En dan de grootste , belangrijkste dag van je leven! Je wordt 18!! Zelfs het woord alleen al "18" klinkt als muziek in je oren! Je wordt 18 en vanaf nu word je bij de volwassenen gerekend.
Maar dan volgt de 30. Oh wat gebeurt er nu? Je klinkt als een zuurpruim. Wat is er mis? Wat is er nu zo veranderd?
Je bent 18, gaat naar de 30 stoot door naar de 40. Whaw, begin al maar te remmen want voor je het weet bereik je de 50 en zijn al je dromen weg!
Maar wacht! Je geraakt zelfs tot 60, nooit gedacht dat je zover zou geraken!...
Dus samengevat je bent 18, je wordt 30, je stoot door naar 40, je bereikt 50 en uiteindelijk zit je al aan 60!! Je hebt nu zo'n snelheid opgebouwd dat je zonder dat je er erg in hebt naar de 70 vliegt! Daarna is het dag per dag.
Zit je al aan 80 dan is iedere dag een complete cirkel! Je hebt lunch, geraakt tot aan het vieruurtje en uiteindelijk tot aan de avond. En nog eindigt het niet.
Als je de 90 bereikt, begin je weer terug te draaien. Je was juist 92, niet meer en niet minder! Dan gebeurt er iets vreemds. Als je over de 100 bent , word je weer als een kind!
" Ik ben 100,5j oud ". Je rekent weer met halve jaren. Deel je die visie ook of heb je een andere kijk op je leven? Laat het dan weten!
Nog een prettige dag. Geniet ervan of je nu met halfjes werkt of niet:
)
Dus voor jullie even samenvatten!
Ik wist meteen dat het niet ok was want zo'n pijn na een stoot heb ik nog nooit gevoeld. IK heb zeker 10 min zitten wrijven en duwen om de pijn achteraan mijn hoofd weg te krijgen maar het hielp geen sikkepit. IK kreeg er snel een barstende hoofdpijn bij en ook nekpijn. Omdat ik niet rap begin te jammeren, bleef ik maar verder lopen al moest ik af en toe serieus op de tanden bijten door de koppijn vooraan en achteraan.
