Ani vroeg of ik het druk had of geen zin meer had.. Wel het eerste is waar.
Deze week was er elke dag wel wat en een paar noodzakelijke doktersbezoeken stonden ook op de lijst en je weet dat je bij die mannen niet direct buiten bent niettegenstaande alles op afspraak gebeurt de dag van vandaag. Twee keer kine per week brengt mijn dagritme ook wat in de war en als dan ook een paar toestellen het nodig vinden om allemaal samen de pijp aan Maarten te geven dan begrijpen jullie hopelijk dat ik even geen tijd had voor sennet! Neem daarbij de dagdagelijkse taken die ook moeten gedaan worden en een tuin die mijn aandacht af en toe nodig heeft niettegenstaande de triesige toestand ervan en zo is een week snel gevuld.
Vrijdag was dan ook weer onze maandelijkse bijeenkomst met een paar vriendinnen en DAT probeer ik toch mee te nemen als het kan en zeg dat het deugd doet een namiddag even bijpraten en zagen en luisteren!
Maar om te tonen dat ik er nog steeds ben, heb ik toch maar snel gereageerd op Ani's vraag
Aan iedereen een aangename zondag en houd de paraplu maar in de buurt want volgende week zou het kunnen regenen!
Ik had zaterdag een tekstje in mekaar gestoken maar door andere bezigheden nog niet geplaatst tot ik bij Ani een zelfde verzuchting las......
Waarover gaat het dan? Lees maar verder
Elke dag luisteren we naar het nieuws ’s middags op VTM en ’s avonds op de VRT en eigenlijk zouden we dat beter niet doen want het is echt geen goed nieuws show de laatste maanden en dan erger ik me wel aan dat nieuws. Je wordt er niet bepaald vrolijk van! Maar vorige week vrijdag ergerde ik me nog meer toen ik het volgende hoorde …. Het zal maar je kind geweest zijn of je kleinkind!!!
Sinds vrijdag 26 augustus mag Michelle Martin opnieuw gaan en staan waar ze wil. De ex-vrouw van Marc Dutroux is helemaal vrij, zonder voorwaarden. Hoe kan het dat iemand die medeplichtig is aan één van de grootste misdaden in ons land de laatste decennia al 10 jaar voorwaardelijk vrij is en toen geholpen werd door die " barmhartige nonnen" ( hoeveel zullen die daar aan verdiend hebben?) en nu 10 j later door een rechter definitief vrij en VAN ALLE BLAAM VERLOST IS?
GELOOF JIJ DAN NOG in gerechtigheid ?
Voor de ouders van de vermoorde meisjes was het een moeilijk moment toen Justitie dit liet weten. Martin werd voor haar rol bij de ontvoering en dood van de slachtoffers van Dutroux veroordeeld tot 30 jaar cel. In 2012 kwam ze vrij onder voorwaarden, waaraan ze zich 10 jaar moest houden. Die termijn is nu verstreken. Paul Marchal, de vader van de vermoorde An reageerde op de brief van Justitie met de mededeling dat Martin de 26ste augustus zou vrijkomen en dat net op de dag waarop An en Eefje op 23 augustus 1995 werden ontvoerd! . Kon justitie niet een andere dag uitkiezen om dat te melden ?
Ik denk dat iedereen achter de ouders van de vermoorde meisjes staan en de klacht (hieronder) van Paul Marchal, vader van de vermoorde An begrijpt.
“ Het blijft moeilijk... zeker op een dag als vandaag. Zovele jaren geleden werd An op 23 augustus uit ons leven gerukt. Het wordt allemaal nog zoveel moeilijker als je net nu een gerechtsbrief krijgt met de zakelijke melding dat de voorwaarden gekoppeld aan de voorlopige vrijheid van Martin worden geschrapt en dat zij vanaf vrijdag 26/08 helemaal vrij is te gaan en staan waar ze wil. Ze is dan VRIJ... VERVROEGD... Tijdens haar gevangenschap haalde de onderwijzeres nog enkele bijkomende diploma’s waaronder dat van jurist. En alles uiteraard op kosten van de belastingbetaler en opgevangen eerst door de Katholieke kerk, daarna door een rechter. Wat je mij niet moet vragen is om dit uit te leggen." 😡😢😡😢😡😢
Justitie beweert dat wanneer de straf uitgesproken is een ander principe op de voorgrond komt nl : het principe van re-integratie. Dan gaat men naar de toekomst kijken. Wat moet er gebeuren zodat die persoon weer op een veilige manier zijn of haar intrede kan doen in de samenleving. Iedereen verdien een tweede kans zegt men dan…
Mijn reactie NOUGABOLLEN in zo’n geval die meisjes en ouders kregen geen tweede kans!
Een tweetal weken terug was ik de wandkast met boeken aan het uitmesten en opeens vond ik in een vergeten hoekje een boekje dat ik al bijhoud sinds ik jong was nl mijn poëzie boekje. Misschien was jij ook zo’n meisje dat in een klein persoonlijk boekje vrienden of dierbaren iets liet neerpennen voor het leven? Ik was er zo eentje en zie ongeveer 16 j later lees ik met een beetje weemoed wat vriendinnen , familie, leerkrachten na het regentaat en verder reisvrienden en mijn slaapgenoot ooit neergeschreven hebben of getekend hebben en het doet me wat.. Zouden die mensen nog leven? Sommige van die vrienden misschien wel maar familie of leraars of reisgenoten en andere” ouderen” uit die tijd wellicht niet want we zijn allemaal maar passanten in het leven.
Ik werd er even stil van bij de herinneringen. Het boekje ging terug de kast in maar nu wat meer zichtbaar en ik zal het zeker nog wel eens in handen nemen want na mij vliegt dat gegarandeerd ergens bij het oud papier. Tsja.. het zijn mijn herinneringen hé. De teksten en intieme bijdrages zet ik hier natuurlijk niet neer maar ik laat jullie wel even meegenieten van het tekentalent dat sommige van mijn vrienden toen hadden.
Vandaag is het hier rustdag en dat mag na een drukke week met 2 BBQ .. Het was telkens best gezellig en aangenaam maar uiteindelijk is het Biebie die 's avonds bekaf in haar zetel neervalt. Eigenlijk ook een beetje mijn eigen schuld want ik wil alles tot in de puntjes goed hebben en zelf doen dus... ik zal maar niet klagen.
Gisteren was het deels bekomen en voor een ander deel een megastrijk die was blijven liggen uit de voeten doen! Ik was er zomaar een 2u30 mee bezig maar alles ligt weer netjes in de kast en vandaag is het GENIETEN want het weer zit terug mee en doordat we vrijdagavond zo'n 20l regen gekregen hebben, (gelukkig niet bij de BBQ) moet ik vandaag niet sproeien en dat is ook een hele karwei minder met die bloementuin hier!
Dus lieve mensen, geniet er ook maar van al zijn we nog niet direct van de zon verlost. Het hoeft voor mij ook niet alleen die tropische hitte daar ben ik geen fan van.
Onlangs op TV lieten ze zien dat die extreme droogte voor grote problemen zorgt bij de aardappelboer. Hij krijgt de aardappelen niet gerooid omdat de grond te droog is en de aardkluiten zich mengen met de aardappelen tijdens het rooien en toen waren ze daar weer die herinneringen...
Toen ik kind was, kende men dit probleem nog niet. De boeren en thuis aardappelkwekers staken met de riek eigenhandig de aardappelen uit en die werden dan met de hand opgeraapt en gesorteerd! Mijn grootouders hadden twee stukken grond waarop ze op het ene tarwe zaaiden en op het andere aardappelen plantten . Elk jaar werd de oogst gewisseld. Mijn grootvader stond ’s morgens - voor hij ging werken- vroeg op om zo’n 10/12 rijen aardappelen ( zo’n 30 m lang en 5 m breed ) met de riek uit te doen en dat gedurende een kleine week . Omdat het toch vakantie was “ mochten = moesten” we die oprapen en niet zomaar . De grote werden in een mand gegooid , de middelmatige in een andere mand en de kleine en de gestoken aardappelen ( door de riek ) in een emmer . De eerste dagen was dat plezant en kwamen mijn vriendjes helpen want hoe vlugger ik klaar was hoe rapper ik met hen kon gaan spelen maar na een dag of 3 gaven die het op en sakkerde ik van de eerste opgeraapte patat tot de laatste.
Als de oogst binnen was dan raapten we de paar kleintjes die waren blijven liggen op en toen werd het droge loof op een stapel gelegd en in brand gestoken en daar gooiden we die aardappeltjes in het vuur om ze te bakken, heerlijk was dat.
De tarwe werd ook met een zeis afgedaan, de vrouwen bonden die in bundels en wij kinderen hielpen dan om die aan te brengen toen ze in driehoekige schoven gestapeld werden om te drogen. Als alles opgezet was dan zochten wij tussen de “stoppels” naar overgebleven aren die nog op het veld lagen en kauwden dan op de graantjes . Het was precies kauwgom.
Als de aren droog waren dan werd de tarwe gedorst met een vlegen , een zwaar en intens werk waar ik vaak heb staan naar kijken en mij afvroeg hoe het kon dat 4 mannen die ritmisch klopten nooit op mekaar klopten! Als beide oogsten achter de rug waren dan bakte mijn grootmoeder stapels pannenkoeken op haar Leuvense stoof en mocht iedereen die geholpen had pannenkoeken eten… zalig was dat…
Nu blijft alleen stof achter als de aardappelen gerooid zijn en de tarwe door een machine is verwerkt. Wat een rijkdom aan herinneringen hebben wij kinderen van de buiten toch, dat meeleven met de seizoenen was toch veel intenser dan bij stadskinderen en nu begrijp ik waarom ik nooit in een stad zou kunnen wonen. Ik ben een buitenmens!
Onze BBQ gisteren is optimaal verlopen. De dag begon nochtans niet optimaal want rond 6u15 werd ik wakker door de donder en de regen. We kregen zo'n 3l water maar gelukkig waren later op de dag de Goden ons goed gezind. Het werd zonnig en niet te heet. Ze plaagden ons wel heel even bij de koffietafel maar tegen de tijd dat we alles binnen gezet hadden, was het weer over!!!
Het was een aangename dag qua warmte en ook qua familiehappening! Er werd over koetjes en kalfjes gepraat maar ook over de realiteit ...
Vandaag rustig alles terug opruimen en verder genieten en volgend jaar staat weer al genoteerd in onze agenda bij leven en welzijn!
Maar veel dichterbij staat de volgende BBQ nl vrijdag! Of het dan ook nog droog zal blijven is maar de vraag!!
Je hoeft echt niet te denken dat een bui altijd met het weer te maken heeft. Bijlange niet! Buien kunnen evenzeer te maken hebben met de mens, hij is in een slechte bui of zij is in een zotte bui..... Maar vaak hebben dié buien dan wel weer te maken met het weer.Volg je nog want weer en weer zijn twee verschillende zaken, zegt de taalpluizer in mij hahaha
Als de zon schittert in een hemelsblauwe lucht, dan stralen de meeste mensen ook als een aureool rond een heiligenbeeld. Ze voelen zich goed in hun vel, zijn goedgeluimd en tevreden en ook al doet hun hoofd wel wat zeer of zijn hun knoken een beetje stijf, wat kan hen dat ook allemaal schelen. Ze draven door het leven als jonge veulens in een sappig groene weide en projecteren hun problemen door een fuchsiaroze bril, rècht de vergeetpunt in. Hun glimlach reikt tot ver buiten hun veelal verkrampte gezicht en hun ogen schitteren als diamanten die net werden opgeblonken door een overijverige diamantenoppoetser-van-dienst tegen 180 in d'uur. Ze grijpen voor hun kleding naar kleuren waar een regenboog bij zou verbleken en zijn zo vriendelijk tegen alles en iedereen, dat verbaasde blikken hen goedkeurend aankijken. Mensen zijn dan in een 'goeie' bui!
Als men echter 's morgens uit bed stapt en de wereld ligt er grauw en troosteloos bij verzopen onder de liters regen die 's nachts uit de bewolkte lucht naar beneden kwamen vallen, dan is de mens maar al te vaak geneigd om dadelijk rechtsomkeer te maken richting bed en zich vervolgens terug onder de dek-, dons- of andere dekens te installeren om er nooit meer uit te komen. Vermits dit echter niet altijd te koppelen is aan dagelijkse plichten, zetten de meesten onder de werkende of studerende (natuurlijk) mensenmassa een gezicht op als een regelrechte donderwolk-met-migraine om er vervolgens de hele dag de pest in te hebben. Ze slepen zich als het ware naar de badkamer, grijpen de eerste de beste donkergekleurde oufit die ze in hun buurt tegenkomen en lopen er met een gezicht bij dat lijkt op een moordenaar die naar de dodencel wordt geleid en zijn in staat om wie of wat er voor hun voeten loopt een trap te geven en de huid vol te schelden zodat deze slachtoffers ter plaatse zowat gereanimeerd dienen te worden. Die mensen zijn dan in wat men noemt 'een slechte bui'!
Het wordt hier natuurlijk door mij allemaal misschien wel wat te extreem voorgesteld, maar één ding is wel waar : net zoals het weer heeft ook de mensheid dus inderdaad last van 'buien' goede zowel als slechte. De meesten onder ons zijn hier echter nog niet aan gestorven, hebben er zelfs nog niet al te veel aan overgehouden. Er zullen er ook weinigen zijn in hun directe omgeving die het ook niet hebben overleefd. Zelfs de huisdieren die op dàt moment in de buurt waren, hebben er waarschijnlijk geen gebroken botten aan overgehouden of werden niet finaal platgeknuffeld. Wat ik maar wil zeggen is dat het weer wel degelijk invloed heeft op het humeur van de mens. Ach, het beste is dat het weer ook maar z'n gewone gangetje gaat. Geen dodelijke sneeuw- of ijzelstormen in de winter, geen te erge maartse buien of aprilse grillen in de lente, geen verzengende hittegolven of verwoestende onweders in de zomer, maar ook geen zware stormen of onzichtbare mistbanken in de herfst. Wat wil een mens nog meer ? We hebben het echter niet altijd voor 't zeggen hé en dat is maar goed ook. Als we ons nu ook nog met het weer konden bemoeien, dan kwam het zeker nooit meer goed. De mens wordt immers gewoon té slim; veel te slim! Maar vooral ook veel te bemoeiziek en dat moet uiteindelijk wel naar zijn eigen ondergang leiden.
Mensen, trek je in elk geval niet al te veel aan van het weer. Mocht morgen de zon niet schijnen, ga er dan alstublieft niet bijlopen als een donderwolk-op-retour. Grijp voor mijn part de eerste de beste verschijning die je tegenkomt eens goed beet (is die verschijning dan ook nog knap om zien, dan is dat weeral mooi meegenomen) en geef me daar een smakkerd ... je zult zien jouw bui verdwijnt als 'sneeuw voor de zon'! Je kan natuurlijk ook wel een oorveeg krijgen, maar kom ... da's bijzaak.
Bij Ani las ik over gewoontes uit onze kindertijd en zie deze warme zomer roept ook verre herinneringen op.
Ik heb het hier ook al wel eens gezegd dat die buurtgezelligheid van vroeger er niet meer is hoewel wij niet mogen klagen. De mensen zaten in de zomer ’s avonds meestal buiten gezellig te keuvelen met de buren bij een pint of zo tot het bijna donker was. Wij kinderen mochten dan langer opblijven in de vakantie en dat was genieten. We speelden dan wat of deden alsof terwijl we met rode oortjes luisterden naar wat er allemaal verteld werd. Als het te “ aangebrand “ werd dan vlogen we naar bed maar dan mochten de rolluiken nog wat omhoog blijven zodat we nog wat konden lezen of stiekem verder mee luisteren naar de verhalen over koppeltjes in de tarwe verder in de straat of andere spannende verhalen die normaal niet voor onze oortjes bestemd waren!! Onze pa riep dan na een tijdje naar boven dat het tijd was om te slapen en dan moesten de rolluiken naar beneden en gehoorzaam als wij waren, deden we dat ook!
Een andere zomerse herinnering ..
We hadden thuis niets tekort maar als je een extra zakcentje wilde dan gingen ze er thuis van uit dat je er ook iets voor deed . Zo ging ik helpen bij de boeren in de buurt om bonen te trekken aan 1frank/kg. Ik heb dagen gehad dat ik ts de 100/150 fr verdiende ( =evenveel kg bonen!!) en dat mocht ik dan houden. Zo bleven we ook van de straat weg en blijkbaar was ik een goede plukster want soms kwamen de boeren aan ons ma vragen of ik de volgende dag wilde terugkomen omdat ze extra plukkers nodig hadden. Ik deed dat meestal met een paar vriendinnetjes en het was nog plezant ook want dan zongen we liedjes van die tijd en snel deden de oudere vrouwen mee...Het was geen kinderarbeid want ik ” moest” dat niet doen. Noem het de studentenjob van die tijd op “ den buiten” al begon ik er op een vroegere leeftijd aan!! Ik heb er wel geleerd mijn handen uit te steken als ik iets wilde hoewel ik het soms ook beu was na een uur of 4 maar meestal had ik iets op het oog met dat geld zoals een uurwerk kopen of een fotoapparaat en dus beet ik door!
Vanaf vandaag kunnen we beter een paar dagen binnenblijven om het hoofd nog wat koel te houden want we krijgen hier lokaal boven de 30 gr.en dat is van het goede teveel!
Maandag hebben we hier onze jaarlijkse BBQ met de schoonfamilie en daarom probeer ik nog wat van de bloemen te redden tegen dan .Wij hebben hier een 10 tal tonnen regenwater van zo'n 200l staan en elke avond probeer ik een beetje de dorst van mijn bloemen te lessen maar het wordt stilaan een hopeloze zaak...
Vertellen ze vandaag op het nieuws dat uitgerekend maandag de kans op onweer bestaat. Nu zit ik met een dubbel gevoel. De natuur heeft dringend water nodig maar ik wil de BBQ ook niet in het water zien vallen dus heb ik een compromis voorgesteld aan de weerman... Als het eindelijk regent dan pas tegen de avond want we willen de middag en namiddag graag buiten doorbrengen. Afwachten of we tot een akkoord gekomen zijn!
Voor de droogte alle frisheid in mijn bloementuin wegneemt , ben ik er eens doorgegaan om hier en daar een fotootje te nemen zo hebben jullie een idee waarom ik zoveel tijd in mijn tuin bezig ben....Dit jaar zal het kort genieten zijn van die bloemenweelde als het nog lang zo droog blijft...
Het doek over de tour 2022 is gevallen althans voor de mannen, de vrouwen zijn nu aan hun historische eerste tour de France bezig!
Ik heb mij hier 3 weken heel rustig gehouden wat de tour de France 2022 betreft al was het de meest spannende tour sinds jaren. Ik was in ieder geval elke dag present en daarom stemt het mij nu wat weemoedig dat er zondag een einde kwam aan dit spektakel al zullen hier zeker veel bezoekers superblij zijn dat dit - voor hen- “circus” voorbij is. Ieder zijn “ folieke” zeg ik dan. 🙂
Na de traditionele slotrit die door een Belg Jasper Philipsen gewonnen werd , moeten we weer een jaar wachten op het grote spektakel want dat was het wel dit jaar. Er ging geen rit voorbij of er gebeurde wel iets waarbij monden openvielen. Bergritten beklijfden letterlijk van de eerste tot de laatste meter. En ondanks alle strijd vierden sportiviteit en wederzijds respect hoogtij. Dit was een Tour om duimen en vingers bij af te likken Jonas Vingegaard heeft de Ronde van Frankrijk gewonnen op basis van zijn groot talent en met dank aan een uitzonderlijke ploeg Jumbo Visma. Tadej Pogacar was deze keer de verliezende uitdager maar is nog altijd de beste jongere. Vingegaard en Pogacar deden elkaar slag om slinger de duvel aan maar telkens in een sfeer van sportiviteit en wederzijds respect. Maar de renner van deze tour 2022 is met stip onze Wout van Aert.
Wout van Aert verzamelde voldoende punten om de groene trui te verdienen en werd bovendien uitgeroepen tot meest strijdlustige renner van de Tour. Niemand deed beter dan hij met zijn drie ritzeges, het groen ophalen was slechts een formaliteit maar bovendien toonde de Kempenaar zich de ideale ploegmaat voor gele trui Jonas Vingegaard, onder meer door in twee bergritten vanaf kilometer nul in de aanval te trekken. Van Aert heerste over de Tour zonder hem te winnen en kreeg daarvoor de erkenning die hem toekomt met de prijs van ‘Supercombatif’. Voor eender wie met een beetje interesse in de wielersport is Wout Van Aert het uithangbord van een generatie wielrenners die kiezen voor de strijd met het open vizier.
Gisteren stonden de kranten pagina’s vol met alle top momenten van deze tour en wees maar zeker dat ik alles nog eens van harte heb nagelezen. Hopelijk waait dit berichtje niet weg door de vele zuchten van opluchting hier omdat de tour gedaan is. 🙂
PS ik val niet in een leeg gat qua sport want de voetbalcompetitie is terug begonnen en ik kan weer supporteren voor mijn club FCB!!
Voilà, vandaag zit er ook weer bijna op, de "tricolore" mag weer naar beneden. Maar weet jij waarom onze vlag die drie kleuren heeft? Het wordt zo duidelijk.
Vandaag liep ik langs het stadhuis waar de Belgische driekleur vrolijk wapperde. Er stond een Amerikaanse toerist in alle ernst naar de vlag te staren. Hij vroeg me wat de betekenis van rood, geel en zwart is.
Ik zei tegen hem: ”Dat heeft te maken met de belastingen in België.”
“ Als we de belastingaangifte in de bus krijgen, dan worden we rood van woede. Als we het te betalen bedrag lezen, trekken we geel weg om ons daarna zwart te betalen”.
De Amerikaan knikte begripsvol en antwoordde: “ Bij ons is dat precies hetzelfde alleen zien wij er nog sterretjes bij!”
Voilà, voor straks slaapwel en morgen gezond weer op!
Het regent, het regent, we worden allemaal nat maar .....
Juich Belgen juich... we hebben onze " Nationale dresch" en weten dus zeker dat het vandaag de 21st juli is .
Na de Belgische Revolutie in 1830, die leidde tot de Belgische onafhankelijkheid, werd door het Nationaal Congres besloten van België een koninkrijk te maken. Datzelfde Nationaal Congres verkoos op 4 juni 1831 Leopold van Saksen-Coburg-Gotha tot eerste Koning der Belgen.
De intrede van Leopold I in België begon op 16 juli 1831 toen hij per boot vanuit Dover, in Engeland, afreisde naar het Franse Calais, waarna hij 's anderendaags per koets naar het Belgische grensdorp De Panne werd gebracht. Hij trok de volgende dagen langs onder andere Brugge en Gent verder door het land en op 21 juli 1831 legde hij op het Koningsplein te Brussel de grondwettelijke eed af als eerste koning der Belgen.
Elke zomer zitten de hondenasiels vol omdat mensen hun huisdier niet willen meenemen op reis.
Elk jaar zie je langs de weg honden vastgebonden aan een boom of paal achtergelaten door eigenaars die zonder hun hond op reis willen!
Ook wandelen bij de hitte die we nu hebben, is voor een hond niet gezond.. Die beestjes kunnen niet alleen minder gemakkelijk zweten maar dan zijn er ook nog hun voetzooltjes op die hete ondergrond... Ja, ook hondenpootjes kunnen verbranden!
Maar waar ik me ook aan erger is dat elke zomer honden sterven omdat hun baasjes hen alleen in de auto achterlaten (bij warm weer). De auto verandert al snel in een snikhete oven en het dier sterft een langzame en pijnlijke dood.
Een hond is een deel van het gezin hopelijk houden hondenbaasjes bij heet weer rekening met hun viervoeters..
)
Nu zit ik met een dubbel gevoel. De natuur heeft dringend water nodig maar ik wil de BBQ ook niet in het water zien vallen dus heb ik een compromis voorgesteld aan de weerman... Als het eindelijk regent dan pas tegen de avond want we willen de middag en namiddag graag buiten doorbrengen. Afwachten of we tot een akkoord gekomen zijn!
