Bij gebrek aan inspiratie en om het hier toch wat gezellig te houden ....
Freddy kwam Frank tegen op de markt.
Frank vroeg: 'Heb je nog iets van Fons gehoord? 'k heb hem al lang niet meer gezien".
"Maar die is toch gestorven, Frank."
"Dat wist ik niet. Wanneer dan en wat heeft hij gehad?"
"Hij leed aan een hartziekte en toen heeft hij een 'pesewever' gekregen. Dat was allemaal goed en wel. Daarna zat hij met een pijnlijke ‘musicus’ die maar niet wou genezen. Na enkele maanden werd hij ziek aan de 'protestant'. En nu is hij overleden. 'k Ben hem een kruiske gaan geven in het ‘dolfinarium’ in Zedelgem. Hij lag er heel mooi ‘geopenbaard’ en ik ben ook naar de begrafenis geweest. De pastoor heeft een schone ‘homofilie’ gehouden over hem. Na de viering werd hij niet op het kerkhof begraven. Ze brachten hem naar de ‘crèmerie’ in Brugge." Hij kreeg daar een ‘verrassing’...
Wat maken we onze kinderen allemaal wijs voor ze groot genoeg zijn om zelf fantasie van realiteit te onderscheiden! Gelukkig is er nu meer openheid want zie eens wat er kan gebeuren met al die " vertelseltjes"
Een vader vraagt zijn tienjarig zoontje of hij al eens heeft gehoord van de bloempjes en de bijtjes.
'Ik wil het niet weten, paps," snikt de jongen, "beloof me dat je het me niet vertelt."
De vader is buitengewoon verbaasd over de reactie van de jongen en vraagt wat er aan de hand is.
"Nou, paps," snottert het ventje, "toen ik 6 was, zei je dat Sinterklaas helemaal niet bestaat. Op mijn 7de kreeg ik te horen dat de Paashaas ook al een bedenksel van de volwassenen is. Op mijn 8ste bleek er plotseling helemaal geen tandenfee te bestaan en op mijn 9de kreeg ik te horen dat de Kerstman eveneens niet bestaat. Als je me nu ook nog gaat vertellen dat volwassenen niet met elkaar naar bed gaan, heb ik helemaal niets meer om voor te leven! "
Het weer is goed de laatste dagen met zon en zo af en toe een zacht briesje...al blijft het weer even niet duren! Maar daar gaat het niet om .
Ik geniet en loop even rond in de voortuin. Een man, gekleed in een zomerjeans en witte T shirt loopt in de straat. Ik ken hem niet. Onder zijn arm zit een krant. Hij opent de deur van een geparkeerde wagen, zegt vriendelijk goededag tegen mij, ik lach, hij lacht, hij stapt in en blijft daar een tijdje in die wagen zitten het zijraampje heeft hij naar beneden gezet, ondertussen leest hij in die wagen zijn krant, zo af en toe slurpend aan een blikje drank. Ik laat hem maar blijf wel even dralen in de tuin tot ik zie dat de overbuur eindelijk naar buiten komt, instapt en ze wegrijden...
Ik zie weer een man. Deze keer op een fiets. Ook hij is gekleed in een jeans, maar heeft een licht beige bekend T shirtje aan. Hij zwaait even naar me, ik zwaai terug en ... dàààààr gaat hij... Pardoes tegen de grond. ! Ik sta even verschrikt te zien en wil er naartoe. Ondertussen krabbelde hij reeds overeind en kijkt verbaasd in het rond. Ik lach. Hij niet. Ik ken hem, het is de mijne ...
De rest van de dag bleef hij wat klussen in de tuin. Twee keer kwam er toevallig iemand langs en zag zijn geschaafde knie telkens weer het daglicht. Met enige ergernis in zijn stem doet hij twee keer hetzelfde verhaal:" Er lag een steen op de weg, hij had die niet gezien en dàààr ging hij dan."
Ik krijg telkens weer de slappe lach. Hij niet. Mààr ... Ik laat hem ...
Als we het dan toch zo lang zullen moeten uitzingen zoals wetenschappers voorspellen, ( lees mijn vorig logje voor diegenen die niet weten wat ik bedoel) dan zullen we veel lachjes nodig hebben mijn gedacht! Vandaar..
In de godsdienstles wil de meester aan de kinderen uitleggen dat Jezus overal rondom ons aanwezig is, dus vraagt hij:
"Waar is Jezus vandaag?"
Steven steekt zijn vinger in de lucht en zegt: "Hij is in de hemel."
Sophie zegt: "Hij is in mijn hart."
Ondertussen zit Jantje hevig met zijn vinger te zwaaien en als het eindelijk zijn beurt is om te antwoorden, roept hij:
"Hij zit bij ons thuis in de badkamer!"
De meester is verbaasd en vraagt Jantje waarom hij dat denkt.
"Wel," zegt Jantje, "elke morgen als mijn vader opstaat, klopt hij op de deur van de badkamer en roept "Jezus Christus, zit jij hier nu nog?"
Wat een rotweer, hoor je overal op straat. Al dagen, sorry, weken krijgen we de ene stortbui na de andere over ons hoofd. Bye bye barbecueplannen, geen kans om in de zon te liggen en vakantie plannen in België is een ramp dit jaar.
Maar nu heb ik toch even gezocht naar redenen waarom dat weer toch nog zijn charme heeft zeker.. En ik vond een paar punten
1. Zonder regen... geen prachtige regenboog aan de hemel. Een beetje neerslag hier en daar heeft heel wat voordelen. Want niet vergeten... zonder regen, zou er nooit een regenboog aan de hemel staan.
2. Dat kleurrijk tussendoortje mogen we onze grijze wereld echt niet ontnemen.
3. Nog een voordeel van een gezellige regenbui: je plantjes worden lekker verwend en moeten even niet bijgetankt worden met de gieter, waardoor jij je kan focussen op andere dingen.
4.Regen is de perfecte uitvlucht om de auto te nemen. Ken je het moment dat je ontwaakt en stiekem hoopt dat het regent of extreem koud is, zodat je de perfecte uitvlucht hebt om voor 1 keertje met de auto je boodschappen te doen zonder dat schuldgevoel dat je te weinig beweegt!
5.De kans dat je na een dutje in openlucht zo wakker wordt, is miniem.
6. Je kan zonder schuldgevoel EIN-DE-LIJK aan die nieuwe tv-serie beginnen en doorgaan tot het einde.
7. Je kan urenlang in je sofa hangen En dat doet je zo ontzettend veel DEUGD.
8.Je hoeft je auto niet te wassen want weet je wat? DAT HEEFT NU TOCH GEEN ZIN. En dat maakt je stiekem een beetje droevig... NOT!
/center>
9. Je hebt áltijd een paraplu bij de hand wanneer je wordt aangevallen door euh... een verdwaalde bijennest of zo.
Als je het zo bekijkt dan is er toch nog een positieve kant aan regen of niet?
Een man ziet één van zijn oude vrienden in een rolstoel zitten.
“Wat is er met jou gebeurd?” vraagt hij, waarop de andere antwoordt :
“Een ongeval met mijn wagen !” “De dokters hebben gezegd dat ik heel mijn leven verlamd zal blijven.”
“Maar man, dat is gewoon niet te geloven. Dat is verschrikkelijk.”
Waarop de andere hem aan zijn mouw trekt en in zijn oor fluistert : “Aan niemand iets zeggen, dit moet een geheim blijven. Ik mankeer namelijk niets.” “Ik doe dit alleen om de premie van de verzekering te incasseren, en geloof me, het werkt.”
Maar je kunt toch niet je ganse leven doen alsof je verlamd bent !”
Maar natuurlijk niet mijn ganse leven. Volgende week ga ik op bedevaart naar Lourdes!!”
In een Parijs café :
Een man zit aan een tafeltje en drinkt zonder verpozen de ene cognac na de andere. Een dame die aan een tafeltje naast hem zit, zegt :
“Mijnheer, denk er aan dat er elk jaar dertig duizend Fransen sterven als gevolg van het misbruik van alcohol.”
De andere antwoordt : “Ja en dan, ik ben Belg !!!”
Twee vriendinnen :
“Van welke schrijver hou jij het meest?”
“Van mijn minnaar.”
“Oh, ik wist niet dat hij schrijver is. Wat schrijft hij zoal?”
Ik blijf er bij een dag niet gelachen is een dag niet geleefd ook al is dat lachen momenteel eerder grimassen trekken!!
Een wetenschapper had een smeersel uitgevonden dat levenloze voorwerpen tot leven kon brengen. Hij besloot het uit te proberen op het standbeeld van een beroemde generaal in het stadspark. En ja hoor, het beeld trilde en een ogenblik later klom de generaal, met nog ietwat krakende gewrichten, van zijn voetstuk.
"En, generaal, wat wordt uw eerste daad?", riep de wetenschapper opgewonden uit.
"Dat ligt voor de hand", baste de generaal en hij trok zijn pistool uit de holster. "Ik ga zo'n twee miljoen duiven doodschieten!"
Er was eens een koning die wilde gaan vissen. Hij ontbood de koninklijke weersvoorspeller om het weer voor de volgende dagen te voorspellen.De weerman verzekerde hem dat er zeker geen regen zou vallen. Dus gingen de koning en de koningin vissen. Onderweg ontmoetten ze een boer met zijn ezel. De boer zei:
‘Uwe Hoogheid, U zou beter terugkeren naar Uw paleis want spoedig zal er een aanzienlijke hoeveelheid regen vallen.’
De koning was beleefd en terughoudend en antwoordde:
" Ik heb een zeer gewaardeerde weersvoorspeller die hoog opgeleid is en bovendien jarenlange ervaring heeft. Ik betaal hem een hoog loon. Hij gaf me een zéér verschillende voorspelling. Ik vertrouw hem en dus zal ik niet terugkeren."
En dus ging de koning verder naar het meer. Maar een korte tijd later viel er een verschrikkelijke hoeveelheid regen. De koning en de koningin waren doorweekt en hun gevolg gniffelde om hen in zo’n beschamende toestand te zien. Woedend keerde de koning terug naar het paleis en beval de koninklijke weersvoorspeller te ontslaan. Dan commandeerde hij de boer naar zijn paleis en bood hem de prestigieuze en vet betaalde baan van weersvoorspeller aan. De boer zei:
"Uwe Hoogheid, ik weet niets over weervoorspellen. Ik krijg mijn informatie van mijn ezel. Hoe meer de oren van mijn ezel hangen, hoe harder het gaat regenen."
Dus gaf de koning de baan van weersvoorspeller aan de ezel. Vanaf toen begon men bij de overheid ezels aan te stellen en hen de hoogste en invloedrijkste posities te doen bekleden. En tot nog toe wordt deze traditie in stand gehouden......
Als iemand zich geviseerd voelt .. ik wil het ook veranderen in een dom bruintje hoor!!
Een dom blondje besluit een aquarium te kopen om zoutwatervissen te kweken. Ze besluit naar zee te rijden en daar zout water te halen. Op de pier van Oostende gekomen, ontmoet ze een visser. Ze spreekt hem aan en vraagt om zout water.
“Da’s hier geen probleem!” zegt de visser.
“Wat kost een emmer?” vraagt ze.
“Vijf euro.” antwoordt hij.
“Oké, doe mij maar een emmer.”
De man schept een emmer vol met zeewater en ze betaalt hem 5 euro. Thuis gekomen kiepert ze het water in het aquarium. Dan ziet ze dat ze nog heel wat water tekort komt en bedenkt dat ze nog een aantal keren heen en weer zal moeten rijden naar Oostende. Terug bij de pier zit daar nog steeds datzelfde vissertje. Ze spreekt hem weer aan, maar ondertussen is het laag water geworden…
“Amaaai,” zegt ze, “ge hebt goed verkocht vandaag!”
"Ik herinner het mij niet meer zo precies, maar in elk geval: het was onvergetelijk." De vissen steken de handen uit de mouwen om eitjes te leggen.
De vogels leggen eitjes en na enkele dagen beginnen ze al rond te fladderen.
Het wordt stilaan warmer, ik voel dat aan de kleren die ik uitgelaten heb.
Mijn vriend houdt parkieten, kippen, Spaanse ratten, vier zussen en een motorboot. We hebben een huis van ongeveer drie verdiepingen.
Ik lees het liefst sprookjes die echt gebeurd zijn.
Sommige mannen gaan naar het café om hun gestorven vrouw te verdrinken..
Ik denk later ook te trouwen met een vrouw die veel houdt van beesten zoals ik.
Een deel van de raket vliegt naar de maan en de rest is dan natuurlijk naar de maan. We gingen naar Oostakker met een hele bende bedevaartgangers en gangsters.
De rijken komen met hun auto, maar de gewone mensen met een paraplu.
Hij is uit het venster op de vierde verdieping gesprongen omdat hij te diep in de put zat.
Vanaf vandaag zou ik mijn logje moeten tekenen met Natoken al 71 jaar een hoofd, een romp, twee armen, twee handen die hier af en toe iets zinnigs of onzinnigs neerpennen, twee benen, twee voeten die een amoureuze relatie hebben met gemakkelijk maar toch elegante schoenen en dito kledij, donker haar dat helaas de tand des tijds niet ontloopt en 50 tinten grijs krijgt , wat overtollige Michelinbandjes hier en daar, maar vooral met een gigantische liefde voor het leven en die zich steeds overal probeert aan te passen zelfs als ze een jaartje ouder is…
Een dom blondje ( daar gaan we weer ) koopt op de markt een hondje voor tien euro. Niks te veel zou je zeggen, maar thuis gekomen zet ze het hondje in de woonkamer op de grond en bekijkt het nog eens goed. Ze merkt dan pas dat het beestje maar drie pootjes en een oog heeft. Dat vindt ze maar zielig en ze besluit met het diertje naar de dierenarts te gaan. De arts laat het beestje op de onderzoektafel plaatsen. Hij onderzoekt het hondje, luistert naar zijn hartslag en zijn ademhaling, zet een stap terug en vraagt met een bedenkelijke uitdrukking op zijn gezicht aan het blondje:
“Er is heel wat mis met het beestje. Zal ik hem maar afmaken?”
Het blondje vraagt daarop aan de arts hoeveel dat kost. Het antwoord in overweging nemend, zegt ze vervolgens tegen de arts dat dat goed is en vertrekt.
Een week later staat ze opnieuw bij de dierenarts voor de deur en vraagt: “En, is mijn hondje al af?”
Geniet van het weekend lieve vrienden en van het leven, je hebt het maar even!
)
