|
Ik kreeg gisteren late verjaardgaswensen al ben ik intussen 71 + 1 week. Die cijfers deden me even in de spiegel kijken maar ik zie sinds vorige week geen veranderingen. Er zijn overnacht geen rimpels bijgekomen, geen extra kilo's, ook geen nieuwe wallen of kwalen. En toch ... sinds vorige dinsdag ben ik één en zeventig. Een mijlpaal. Nog heb ik niet het gevoel dat ik dingen niet meer mag doen.
Conclusie: ik mag nog altijd dansen en swingen, ook als ik poets. Ik mag nog altijd luidkeels meezingen in de wagen als er een oude hit op de radio komt - en daarbij de vreemde blikken van andere chauffeurs aan de stoplichten negeren. Ik mag nog altijd leuke kleren dragen en ik hoef me niet af te vragen of dit jurkje, dat truitje, die laarzen of dergelijke ensembles niet meer kunnen. Nee, er is niets veranderd. Ik slaap nog altijd even goed, mijn appetijt is wat hij moet zijn, niet te veel, niet te weinig en ik geniet van een glaasje goede wijn.
En toch ... als ik zeg dat ik 71 ben, dan krijg ik te horen dat ik er goed uitzie voor mijn leeftijd al wordt dat laatste niet uitdrukkelijk geformuleerd. Daar ligt het keerpunt, beste lezer.
Zolang je jonger bent, zie je er goed uit. Punt. Vanaf zeventig zie je er goed uit - voor je leeftijd.
Anderzijds: zolang iedereen denkt dat ik nog lang geen zeventig ben, mag ik mezelf een senior noemen en denken: tussen mijn oren voel ik me nu ongeveer 55. 
Een dierbare vriendin van me wordt al 81. Geen mens die het geloven wil. Ze ziet er amper 70 uit, heeft de dynamiek en de uitstraling van een vijftigjarige en de belangstelling en de agenda van een drukbezette veertiger. Elk gesprek met haar is een herbronning en een verruiming van je horizon. Spits, gevoel voor humor, wijs, de tijd vliegt voorbij.
En goede oude vriend is er vierentachtig.. Zijn taal is nog steeds veerkrachtig, zijn blik nog voor geen greintje vertroebeld.. Uren kan hij filosoferen over "zijn" en "niet zijn", over de vrije wil, over zen en boeddha en de andere godsdienstmeneren.
Twee "bejaarden" bekeken door de bril van een jongbejaarde, wat zeg ik, een piepkuiken - in hun ogen! Ik wil hun voorbeeld graag voor ogen houden! En intussen geniet ik van wat de dag me brengt.
En nu zwijgen we over die zeven en co hé?
|
)
als het maar droog is !
.
.
