|
Bij zwarte dagen horen grote woorden. Niets wordt ooit meer hetzelfde, de wereld is veranderd. Zou het?
Onze wereld is veranderd, ja. Wie nog de hoop koesterde dat het ons niet kon overkomen , is een illusie armer. Maar wie geloofde dat nog echt? We hebben gisteren geleerd dat er een groot verschil is tussen weten dat er iets kan gebeuren en het live op TV zien. De wereld is niet veranderd. Als je één iets kan zeggen , is dat de wereld meer en meer hetzelfde wordt. New York, Madrid, Londen, Parijs en nu Brussel… allemaal plaatsen waar het bloed de straatstenen even rood kleurt.
22/3 is onze zwarte dinsdag maar op de wereldkalender van terreur is dat een datum tussen veel dagen met een rouwrandje. Steeds weer datzelfde blind geweld, telkens weer dezelfde blinde paniek. Angst, paniek en chaos, de terroristen grossieren er in. Het enige dat we daar echt tegenover kunnen zetten is dat we met veel meer zijn en het vermogen hebben om ergens hartstochtelijk in te geloven zonder de nood te voelen om andersdenkenden naar de hel en terug te bombarderen.
Mijn gedachten gaan nu naar de mensen voor wie gisteren een hel geworden is. Hun wereld bestaat voortaan uit een voor en een na, terwijl wij de gelukkigen zijn de overlevers die enkel littekens op de ziel hebben opgelopen. Bij het zinloos verlies van minstens 34 doden kan je enkel stil worden .Bij het verdriet van nabestaanden worden onze eigen angsten en verwarring nietig. Een tekening op de grond maken, een kaars ontsteken, even stil worden en elkaar vastnemen.. het is zoveel maal zinniger dat de dodelijke zekerheid van terreur…Gewoon de boel bijeenhouden.. het zou zo stilaan het motto van onze tijd kunnen zijn
|
)
.
.
