In een reactie hier op mijn blog las ik dat een mama van een peuter van 3 van de kleuterjuf de opmerking kreeg dat het meisje nog erg speels is.. Een kind van 3 dat te speels is… waar zijn we mee bezig! Ik geloofde mijn oren niet en denk dat ik de juf toch eens mijn mening had gezegd…
Kunnen we de kinderen niet gewoon kind laten zijn? Gelukkig, speels, uitbundig! Is het echt zo verkeerd als je als kind liever bezig bent met spelen en daarom liever achterstevoren op je stoel zit?
Iedereen kind heeft een eigen identiteit, bekijkt de wereld op een eigen unieke manier. De ene ziet meer, de ander hoort meer, weer een ander voelt meer. Zeker de kinderen van nu hebben veel meer radartjes waarmee ze veel oppikken. Hierdoor wordt het druk binnen in het kind. Ieder kind uit zich hierin op zijn of haar eigen unieke manier. De ene wordt druk, de ander juist stil. De één tekent de meest mooie fantasie-dingen, de ander vertelt de meest fantasierijke verhalen. Ieder kind is uniek. Daarom vind ik dat we elk kind de kans moet geven om echt kind te zijn.
Moeten kinderen al op 3 jaar even goed weten als een volwassene hoe de wereld in mekaar zit? Mogen kinderen hun grenzen niet aftasten? Hoort dat niet bij het hele leerproces? Vroeger vond men een kind dat stilzat abnormaal. Tegenwoordig lijkt het de norm. Kinderen moeten maar meteen in de pas lopen. Peuters en kleuters moeten maar meteen weten wat wel en niet hoort. En nieuwsgierigheid en enthousiasme moeten maar meteen in de kiem gesmoord worden.
Maar kinderen moet kinderen blijven, daar hoort lopen, spelen, roepen en tieren bij. Akkoord in de klas gelden regeltjes maar om in sept al van een kind te zeggen dat het heel erg speels is vind ik echt erover . Zo’n kind komt uit een crèche of oma opvang waar spelen de dag vulde .. stilzitten en luisteren vraagt tijd en geduld… Willen we er later normale , aangename mensen van maken , geef hen dan de ruimte om te dromen, de tijd om al spelend de wereld te ontdekken …als we hen maar de aandacht en de tijd geven die ze verdienen.
Vandaar dat ik pleit voor .. laat een kind de kans om kind te zijn zo lang het nodig is, de realiteit krijgt het later wel op zijn/ haar bord...
|