|
Ook mijn moeder is jong gestorven en ik mis haar nog altijd ! Je mag van mij denken wat je wil maar ik steek dat niet weg ! Als we over haar praten krijg ik nog altijd tranen in de ogen (hooggevoelig) en ik kan nog steeds haar gezicht voor mij zien als we echt lang over haar praten. Als ik een beslissing moet nemen die redelijk wat gevolgen kan hebben dan praat ik nog steeds met haar . . . of vraag haar zegen en dan voel ik bij mezelf dat het goed is. Niet dat ik echt haar goedkeuring nodig heb maar we hebben het er dan wel over moet ik zeggen. Zij was steeds mijn schutsengel, zo bekijk ik haar nu, toen ging immers alles heel goed en later is dat helemaal veranderd toen ze er niet meer was. En heb ik moeten vechten om mijn rechten te krijgen tegenover mijn broer, mijn vader die had het niet zo op mijn echtgenoot. Op dat moment voelde ik me dan ook alleen en steeds tekort gedaan, hij zou nooit wat tegen mij zeggen van wat hij voelde en dacht en deed, hij sloot me geheel buiten op een bepaald moment. Tot ik hem dat eens in een woedende bui heb gezegd en ben vertrokken, later reageerde hij daarop en vroeg of hij me kwaad had gemaakt daardoor, ja natuurlijk, wat denkt ge?! Het is nooit echt meer goed gekomen tussen mijn vader en mezelf, jammer maar helaas.
En Halloween, wel ik heb een heks op de kast staan en een pompoen erbij met een lichtje erin, dat is het dan. Die heks vond ik wel mooi staan op de kast maar verder gaat het niet. Onze kleinzoon die was gisteren pompoenen aan het decoreren met lelijke gezichten en zo, hij gebruikt dan een lamp om erin te zetten en te kijken of hij het goed heeft gedaan. Als hij zich daar mee amuseert, wel dat mag voor mijn part, ik weet dat er binnen ook een grote heks hangt die begint te lachen als je er voorbij gaat en er hangt een groot spinnenweb op de inkomdeur. Ik vind het wel mooi voor even maar dan mag het voor mij weg en is het ermee gedaan.
31-10-2016 om 13:01
geschreven door Chris
|
)
.
.
