Zelf kom ik uit een familie waar veel muzikanten waren. Mijn overgrootvader, grootvader en nog allerlei neven van vader, die waren allemaal bij een fanfare en de meeste waren dus echt goede muzikanten. Als ze samen ergens waren ging het altijd maar over muziek hier en daar, en gewoon omdat mij dat ook wel interesseert, en ik in een koor heb gezongen. Ook ik luisterde steeds maar naar muziek, ook nu nog altijd, ik kan gewoon niet zonder muziek . . . dat zou ik wel willen zeggen maar een moment stilte is tussendoor ook welkom.
En dat lied herinner ik me ook nog, heel goed zelfs, alleen de woorden die wist ik niet allemaal terug te vinden maar nu . . . dus wel. Dat is dus echte nostalgie, ook als we ergens in een vreemd land zijn horen we vaak liedjes spelen hier en daar die ons terug doen denken aan vroeger. Muziek is van alle tijden en in alle landen hetzelfde, het spreekt je aan of het raakt je gewoon niet. Ik kan ook nooit stil blijven zitten als ik muziek hoor, steeds trommel ik mee of ben ik met mijn voeten bezig, niet dat ik wil dansen, dat niet, dat doe ik dus ook nooit. Maar dat ritme trekt me telkens mee en ik probeer dan ook mee te zingen. In een vreemde taal is dat meestal heel moeilijk maar soms lukt dat ook nog wel. Muziek en zingen, dat deed ik steeds zo graag, dat deed ik voor de mensen die onze buren waren, ik kroop in de takken van een boom, nestelde me daar veilig in en ik begon aan mijn repertoire. In de winter deed ik dat ook . . . maar dan van op het toilet . . . tot ons moeder kwam kloppen op het venstertje, teken dat het genoeg was geweest . . . ! Ach het doet een mens toch weer terugdromen naar vervlogen tijden.
En hoe zit het met de pakjestocht, alles gevonden wat jullie zochten ?! Een fijne week nog verder . . .
21-12-2016 om 13:37
geschreven door Chris
|