Ik was vanmorgen bezig, toen ik dat groot, leeg blik zag staan. Ik heb niet vaak blikken in de keuken want groenten kweken we zelf genoeg maar dat ene blik nam weer de loop met mij. Kennen jullie het nog van vroeger?
Gaatjes maken, touw er door heen en dan maar blikje lopen. Ik heb de kop van ons ma soms gek gezeurd over die blikken. Ze kookte altijd vers, wat gewoon normaal was in die tijd en blikvoer kwam dus zeer weinig op tafel, maar....als de "epidemie" zich voordeed, dan zeurde ik net zolang, totdat er toch zo'n blik te boven kwam.
Ik blij, mijn pa zuinig kijkend want er stond steeds voorraad genoeg in de kelder. Soms werd er - een zeldzame keer als ma geen tijd had - nog een blik soep aangeschaft, met van die lekkere gummi ballen.
Als je ze op de grond gooide, stuiterden ze nog minstens zes keer op en zelfs de poes moest ze niet, maar goed, ik had mijn twee blikken.
Mijn grootvaders gereedschapskistje werd dan omgegooid om de priem te zoeken om gaatjes te maken. Na minimaal twee keer uitgeschoten en verbonden te zijn, zaten de gaatjes erin.
Touw gezocht en klaar was het begeerde speeltuig.
Strompelend en snerpend liep ik dan door door de straten, klos, kwiek, klos, kwiek, maar leuk was het wel.Totdat........................er een ongelijke steen in de West Vlaamse wegen mij van het blikje deed glijden
Als je dan de pech had, kwam je met je schoen op de zijkant terecht en flats...dubbel klapte het blikje.
Dan was ik opnieuw ridder te voet, blèrend en hopend, dat ma of mijn grootvader het blikje weer recht kon krijgen, soms lukte dat, maar meestal begon het grote zeuren opnieuw.
Dan was het weer een paar weken verder, voor dat de fel begeerde blikken weer onder mijn sandalen zaten. Leuke tijd, dat wel. Zou ik het nu nog durven?? Liever niet, het zicht alleen al....
Reacties op bericht (8)
26-09-2009
..
op blikjes lopen hebben wij nooit gedaan, maar wel zoals PB schrijft, telefoontje gespeeld met blik en koord. Kapotte 78 toeren platen liet ons moeder zacht worden in de oven, dat werd dan plooibaar en daar maakten we poppenmeubeltjes van. Ik zou zo nog veel zaken kunnen opnoemen, maar de tijd ontbreekt me. Het is ongelooflijk hoe inventief je wordt wanneer je weinig speelgoed hebt.
Dikke knuffel
PS: ja voor al de bloemekes hoor, nog geen tijd gehad om mails te beantwoorden
26-09-2009 om 11:44
geschreven door bojako
WAT ...
WAT EEN LEUKE HERINNERINGEN ! NATOKEN ? JE BRENGT ME WEER BLIJ ! IK WAS EVEN ...ANDERS ...! en hinkelen , weet je nog ?? ( niet op letten , ik hed een verkeerde knop op !op het schrift bedoel ik , ))
Zicht of geen zicht..... altijd zicht al was het maar om eens goed te kunnen lachen...
Zou het nu nog te vertrouwen zijn om op die blikjes te lopen Natoken.... die zijn niet meer zo sterk gemaakt tegenwoordig.. je zou ze continu plat trappen .... ( ik zou het echt niet weten want ik gebruik die practisch ook niet vermits het meeste rechtstreeks uit de tuin of de vriezer komt
25-09-2009 om 23:16
geschreven door Amor Fati
..
En ik die dacht dat wij straatjongens van't kantje dat alleen maar deden. Dus jullie ook!! Straf toch he, kinderen. from Ludovikus
25-09-2009 om 15:51
geschreven door ludovikus
Goedemorgen
Goh ja, ik heb dat ook nog gedaan. Op blikken lopen. Wat deden we vroeger toch leuke dingen. En wat waren we inventief. Wordt dat allemaal nog gedaan? Het is aan ons oma's om onze kleinkinderen die dingen weer bij te brengen, toch? Als xtraatje bovenop al die computerspelletjes. Daag fijne dag vandaag, Groetjes van Loewiesa
25-09-2009 om 11:10
geschreven door Loewiesa
mijn blikjes waren wel kleiner, dit zijn ver overzetten
Dag Natoken, ook wij hadden een fameuze groentetuin,, was meer een boerderij. Blikken hadden we dus niet, maar bij de buurjongens was af en toe iets te rapen. Nu dienden die niet om aan je kloefers te doen, neen wij staken daar een koordje door en gebruikten die als telefoon. Nu mocht je natuurlijk niet te ver van elkaar staan. Vraag me nu nog af of het werkelijk werkte, of dat het juist kwam door naar elkaar te brullen. Glazen potten gebruiken we om tegen de muur te plaatsen als het weer eens hommeles bij de buren was, dat kwam nogal redelijk goed door, het vloeken zeker. Ach de jeugd moet toch altijd iets zoeken om zich te amuseren, met of zonder toelating van de ouders. Al denk ik wel dat jij de kroon gespannen hebt. NOG een fijne dag verder ,forceerje niet lieve groetjes van P.B.
25-09-2009 om 10:25
geschreven door peeters robert