Gisteren was dus " the big day " voor onze Kit en nu maar hopen dat de ontsteking afgeremd wordt. Ik begrijp Fjak@ en sta persoonlijk ook niet te springen om die cortisonespuiten toe te dienen omdat de werking ervan maar tijdelijk is, maar momenteel was het een geval van moeten! Het laatste onderzoek had aangetoond dat de ontsteking die op de knie en het enkeltje zit de reuma maar verergert en antibiotica was ontoereikend gebleken om die ontsteking weg te nemen. Gevolg.. de beentjes groeien niet gelijkmatig en daarom moest dringend ingegrepen worden en werd naar die spuiten gegrepen. Ik hoop maar dat het niet te vaak moet gebeuren. Maar daar gaat dit logje niet over...
Onze spruit moest al om 7u in Leuven zijn dwz rond 6u vertrekken. Ik was om 5 u opgestaan om tot bij hen te rijden want grote broer is er ook nog. Het was eventjes moeilijk om onze schat aan het verstand te brengen dat ze niet mocht eten....En zeggen dat we een week geleden zouden gesmeekt hebben om die woorden " ik heb honger" te horen. :roll: Nu horen we niets anders. Kitiara eet, weliswaar selectief maar met die gluten is dat sowieso al uitkijken. Uiteindelijk lukte het om haar uit te leggen wat er moest gebeuren, wat al protest uitlokte en een paar traantjes! Dat kindje haat stilaan ziekenhuizen!
Rond 8u30 kreeg ik al een telefoontje dat ze binnen was na de nodige problemen. Toen ze naar de ok kamer moest, bleek het narcosetoestel niet te werken en stond de dochter een kwartier lang met een ongerust kindje op de arm te wachten tot de technieker geweest was.Dat is al niet goed voor een mens zijn vertrouwen en een kind zijn moed, maar soit wat moet, moet!
Rond 10u45 terug telefoon! Dochter: " Ma, we zijn terug op weg naar huis". Ik: " Oef, alles ok?" Dochter: "Dit geloof je nooit"... Ik : " Wat nu, zeg niet dat er weer problemen zijn"! Dochter: " Jawel, ze hebben haar enkeltje vergeten in te spuiten"! Ik : "Wat, .. dat meen je niet hoe kan dat nu?"...
Wat was er gebeurd? Voor onze Kit weggevoerd was, hadden ze met een zwarte stift twee grote kruisen aangebracht op het knietje en het enkeltje om de plaats aan te duiden waar de spuit moest gezet worden. Toen Kit teruggebracht werd, bemerkte de schoonzoon dat het beentje tot precies boven het enkelkruis ontsmet was., waarom niet verder? Er was ook maar één pleister op het beentje! Op hun vraag hoe het kwam dat er geen pleister op het enkeltje was, viel de mond van de verpleegster open. " Hoe, moest ze daar ook een spuit krijgen? Ik zal even gaan horen". Ze kwam terug met de bevestiging dat men het enkeltje vergeten was. Ja, dat is een probleem, ik zal er de professor even bijhalen. Intussen zaten de dochter en schoonzoon met groeiende verbazing en frustratie de zaak te bespreken. De professor verscheen na 15 min en draaide zich in alle bochten om verontschuldigingen aan te bieden. De behandelende arts zou erover op het matje geroepen worden, want in haar 20 jaar als arts was zoiets nog nooit gebeurd... blablabla. Waarop de dochter lakoniek zei; " ja , maar daar heb ik niets aan , het is wel met mijn kindje gebeurd. Jullie gaan me nu niet vertellen dat ze nog eens onder narcose moet!"
Toen Kit begin mei onder volledige narcose een gastroscopie en coloscopie onderging, konden die spuiten niet gezet worden wegens andere dienst en afspraken enz enz. Dat die tweede verdoving binnen de maand niet op gejuich onthaald werd, moet ik niet vertellen zeker. Maar nu moet ze wellicht volgende maand nog eens onder narcose omdat men " vergeten is" om de job nu goed te doen!! :twisted: De dochter en schoonzoon hebben op een rustige manier hun mening gezegd en gevraagd wat ze ervan dachten om zo maar aan de lopende band narcose toe te dienenbij een driejarige? Maar wat kan je daartegen doen? Klacht indienen wegens nonchalance of nalatigheid? Als je weet dat je kind voor de rest van haar jeugd ( en misschien langer) bij die arts en dat ziekenhuis onder behandeling moet blijven waar sta je dan in zo'n geval? De professor liet een kleine opening dat het glutenvrij eten misschien een halte toeroept aan de reuma en de inspuiting volgende maand dan misschien ook niet meer nodig is. Maar ze hebben de laatste maanden al zoveel negatieve geluiden gehoord dat ze daarin niet durven te geloven. Trouwens daar zeg je zo wat. Toen Kitiara bijkwam had ze natuurlijk honger en wat brachten ze haar? Juist ja, heerlijke boterhammetjes... Op de vraag van de dochter of ze glutenvrij waren volgde weer zo'n idiote reactie ; " Och, mag ze geen gluten eten? Dat weten we niet. Ja, dat is een probleem, ik zal even in de keuken gaan zien". Gelukkig had de dochter zelf voor een glutenvrij ontbijtje gezorgd . Ik ben benieuwd wat de rekening zal vermelden? Dagopname met ontbijt en twee cortisonespuiten?
Wij zitten hier dus allemaal danig "bonen te vreten" van frustratie! En dat gebeurt dan in zo'n gerenommeerd ziekenhuis!! Een nr ben je , nog meer nog minder. Alleen al die voorbehandeling! Twee keer kwamen ze langs met een blanco blad en dezelfde vragen: Hoe heet het kindje, hoeveel weegt ze, welke medicatie neemt ze , waarvoor wordt ze opgenomen, wat moet er gebeuren......Spreken die assistenten dan niet met mekaar? Je vraagt je af of ze dan geen dossier hebben na een zoveelste bezoek. En onze Kit is nog maar 3en half jaar . Dat belooft voor de komende 15 jaar!!
Ik weet, missen is menselijk en mensen maken fouten maar dokters en verpleegsters moeten uitkijken dat ze geen fouten maken en zeker geen in de aard van wat vandaag gebeurd is want dat is pure nonchalance om dat tweede kruis niet te zien. Een kinderbeentje is niet zo lang hé?
Ironie van het lot, de schoonzoon had nog tegen de arts van dienst -voor hij Kit meenam- gezegd. "het linker beentje hé" en lachend gewezen op de twee " kloefers van kruisen" die ze zo opzichtig op dat beentje getekend hadden!! Waar waren die mensen op dat moment met hun gedachten!! Buiten blijven uit die ziekenhuizen, dat is wat ik altijd zeg maar ja soms heb je geen keuze en soms is het goed dat ze er zijn maar vandaag hebben we daar geen boodschap aan!
Nu mag ze 48 u niet op dat beentje steunen en liefst gestrekt houden, dat geeft meer kans op een positief resultaat. Morgen komt ze dan maar naar hier en oma is nu al aan het nadenken hoe ze een zo'n kind kan stilhouden in de zetel!!....Dat wordt reuzeleuk!:-?
Terwijl ons schatje hier is, heb ik eens een foto genomen van het kruisje op de enkel. Wie kan daar naast kijken en nog beter hoe kan je een beentje ontsmetten tot precies boven dat kruis?
Reacties op bericht (13)
02-06-2011
Hier wordt een mens
zelfs als hij met de situatie niets te maken heeft, totaal gefrustreerd van!!! Niet te doen. Dacht dat intussentijd wel een en ander verbeterd was maar niet dus. Mijn ma is jàààren geleden geopereerd aan haar maag om dat ze aan het doodbloeden was (inwendig) Toen ze na verschillende weken hospitaal aan de dokter vroeg, wat ze met haar gedaan hadden (wij hadden aangedrongen dat te vragen omdat geen mens het wist!) gaf hij doodleuk als antwoord: uw leven gered mevrouwtje, is dat niet voldoende!! Wij weten tot op heden niet wat er gebeurd is of waaraan ze geopereerd werd en ze is al 15 jaar dood. Ik word daar woest van en inderdaad, op dat niveau en in die "branche" kunnen ze zich geen fouten veroorloven en zeker geen nonchalance! Dikke knuffel en hoop dat het goed komt. Michelly
02-06-2011 om 22:26
geschreven door Michelly
01-06-2011
..
Ik moet na het lezen van dit verhaal even op het terras om te GILLEN !!!!!!!!
01-06-2011 om 20:45
geschreven door BOJAKO
Avond groetjes van Fjak@ en voor Kitiara een dikke zoen
01-06-2011 om 20:20
geschreven door Fjak@
Nokedieu das justekes niet vloeken !
Het zal je maar over komen ...dat is nu eens wat ik niet snap ...hoe werken ze daar op die afdeling ...het is voor een levens lange traume voor ziekenhuizen op te lopen ...Mijn manneke is ook altijd de klos ...ik ga niet in details treden jullie ukkie is het waar het omgaat !zal niet makkelijk geweest om ze stil te houden mateke ...een knuffie voor een oma die super is !
01-06-2011 om 19:39
geschreven door Jeske
Oef!
Als ik dit lees, dan ben ik even blij dat ik in Nederland woon, terwijl hier toch altijd zo hoog over de ziekenhuizen in België wordt opgegeven. Men beweerd hier vaak, dat het er bij jullie veel beter en mensvriendelijker wordt omgegaan. Maar dit verhaal brengt me toch wat aan het twijfelen. Blij in elk geval dat ik voorlopig geen ziekenhuis nodig heb. Oh sorry, ik vergeet dat ik over een paar weken mijn oog moet laten laseren. Succes morgen met de kleine bij je in huis.
01-06-2011 om 19:19
geschreven door thea
Onbegrijpelijk dat dit kon gebeuren....die hadden Zand in hun ogen zeker ? ...en van je bijgeloof ? wil niet sarcastisch doen maar je had beter die kaars gelaten waar ze was Natoken
Een aangename avond toegewenst vanwege Amor Fati !
Het leven lijkt op een glas helder water dat troebeler wordt naarmate men er meer van drinkt.
Het is mij volkomen gelijk waarheen het water vloeit, als het maar niet in de wijn is.
01-06-2011 om 18:04
geschreven door Amor Fati
Lieve groetjes lieverd
je zou voor minder
op je heupen krijgen,waar zijn ze toch allemaal mee bezig dit zou nu toch echt niet mogen gebeuren he,wat erg voor die lieve kleine schat,een hele dikke knuffel aan lieve meid xxxxxx
Vandaag alweer woensdag de week is alweer half voorbij nog een paar dagen ..dan weekend dan zijn de meeste alweer blij. Nog even deze dagen dootr dan kun je weer rustig aan gaan doen. Maar voor nu wens ik je fijne namiddag met een knuffel en een lach Liefs Nikki
01-06-2011 om 17:00
geschreven door Nikki
Nalatigheid
Het is in de ziekenhuizen net als overal elders, waar vind je nog mensen die echt met hun job begaan zijn, ze doen hun werk van 9 tot 5 met in hun gedachten al de taken die ze thuis nog moeten verrichten, het zou niet mogen als je verantwoordelijk bent voor mensenlevens maar het is niet anders, en communicatie tussen het personeel is ook niet evident, maar het is wel erg voor het kleintje... één goed ding is dat ze nu al eet... misschien dat het dieet haar helpt de ziekte te overwinnen... sterkte meisje... tot vrijdag!
01-06-2011 om 15:20
geschreven door Myette
Fijne midweek .
Lieve Natoken, Wat is dat tegenwoordig in die zieke huizen ,je zou er krankjorum van worden. Moest maandag om 9h00 binnen zijn voor een ingreep,lag daar om 15h30 nog altijd te koekeloeren op mijn kamer en de verpleegsters konden niet antwoorden op mijn vragen voor wanneer is het,u staat op voor12h30 maar de dokter beslist was het antwoord.Moest normaal niet daarblijven maar omdat de operatie gebeurde na 16h00 had ik weer een nacht aan mijn broek ik vind dit is puur geldklopperij. Lieve groetjes van bompa Harry
.
01-06-2011 om 13:34
geschreven door bompa Harry
awel
je zou voor minder over je toeren geraken !'t moet allemaal even rap gaan en opbrengen , verdomme !( ik vloek zelden ) maar als het in een universitair ziekenhuis al zo is , hoe is het dan in een klein ?mijn vertrouwen is ook ver te zoeken hoor , zoals je zegt , er weg blijven als het kan , maar 't kan niet met dat kindje , het moet opgevolgd worden .....en nu maar hopen dat het betert hé ... alvast een lieve zoen voor jou en eigenlijk voor 't hele gezin !
01-06-2011 om 10:23
geschreven door ani
Jeetje
Het zal je toch maar overkomen. Inderdaad om bang van te worden. Je hoort wel eens vaker verhalen. En meestal gaat het wel goed. Meestal. Bah! Ik begrijp jullie stress donders goed.
Groetjes uit Henegouwen Loewiesa
01-06-2011 om 10:02
geschreven door Loewiesa
!
Dit slaat je toch echt met verstomming!!! xxx
01-06-2011 om 08:10
geschreven door paz
Groetjes !
Lieve groetjes en geniet van deze eerste juni...
De taal van vriendschap bestaat niet uit woorden maar uit inhoud.
)
