Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
25-05-2008
Beste allemaal,
Beste allemaal,
Op maandag 2 juni geeft Manfred Bietak van de universiteit van Wenen de volgende lezing aan de KULeuven: 'The excavations at Tell el-Dab'a (Auaris, Peru-nefer, Piramesse-South)'. Deze lezing wordt niet door Egyptologica georganiseerd, maar het is wel een buitenkansje. Geïnteresseerden moeten hun opwachting maken in MSI 02.18 van 20u00 tot 21u00.
Voor de volledigheid: op 4 juni geeft Harco Willems in hetzelfde lokaal ook een lezing ('The archaeology of landscape in the greater Dayr al-Barsha region.'), van 11u15 tot 12u15. Maar hiervoor wacht u wellicht beter tot de juni-lezing van Egyptologica Vlaanderen, door dezelfde spreker en over dezelfde site, op 17 juni in Leuven en 3 juli in Gent (en in het Nederlands).
[23/5/2008 Categorie: Radio] Eind februari 2008 hebben De madammen van Radio 2 maar liefst twintig reizen voor twee personen naar Egypte (Taba) en Jordanië (Petra) weggegeven. En nu is het zover: op vrijdag 23 mei vertrekt Cathérine Vandoorne samen met de groep.
De twintig gelukkigen gaan er dankzij De madammen en Radio 2 genieten van zon, de Rode Zee en heel veel cultuur: Wadi Rum en de 7 Pillars of Wisdom, Petra de verborgen stad; het kruisvaarderskasteel van Shoubak, het Sint-Catharinaklooster (met het braambos van Mozes), enz...
Bovendien leren de luisteraars de plaatselijke gewoonten echt kennen. Ze leren Jordaans koken van plaatselijke vrouwen en koks en ze maken een bedoeïenenfeest mee. En om het nog exclusiever te maken reizen ook Günther Neefs en zijn gitarist Davy Raes mee: ze geven de groep een intiem en akoestisch concert in openlucht met de mooiste liedjes van Günther.
De thuisblijvers kunnen alles volgen via radio2.be, aan de hand van de foto's en de verslagen van de luisteraars en via De madammen waar Cathérine Vandoorne elke dag verslag uitbrengt.
In De madammen krijg je van maandag 26 t/m vrijdag 30 mei ook elke dag een reportage van Filip Ledaine. Filip volgde het wel en wee van een Vlaamse in Egypte. Greta Sinnaeve maakt na 15 jaar deel uit van het dagelijkse leven van het bedoeïenendorp Nuweiba - El Mezzeina. Ze heeft er een project voor duurzame ontwikkeling opgestart: toeristen laten kennismaken met het authentieke Egypte en op die manier de plaatselijke bevolking van een inkomen voorzien.
Tijdens de reportages hoort de luisteraar Greta van bij het ontbijt tot ze op prospectie trekt naar Petra in Jordanië. Tussenin gaat ze boodschappen doen, controleert ze of haar schooltje volloopt en brengt ze een bezoek aan een aantal vriendinnen, in de woestijn en in het dorp. Het leven zoals het is - een Vlaamse madam in Egypte, vijf dagen lang in De madammen.
Er is een merkwaardige gelijkenis tussen de hedendaagse façadecultuur van wat door moet gaan voor het moderne Egypte en de oude tempels van Karnak en Luxor. De stad verwelkomt zijn bezoekers met in de lucht priemende bossen van betonijzers als eeuwig opgebonden palmtakken met een roestende zweem van verwachting, of erger nog, gesloten papyrusbloemen, in de knop gebroken, voor altijd wachtend op de zon als wanhopige handen die reiken naar het ooit zo verlangde leven.
Die levensmoeheid van hun voorvaderen lijkt wel doorgedrongen tot in de genen van de zakkig geklede gewapende macht die in zwarte uniformen met een gouden adelaar en forse bewapening talloze checkpoints bemannen. En wie zich daar niet onledig houdt met de cultuur van de angst voor het eigen volk, hult zich in djellabas die iedere lichaamsvorm verhullen en vooral iedere beweging van een jong en krachtig lijf intomen. De hijab, nikab of burka die de paar vrouwen op straat van de publieke ruimte afschermen, bollen in de wind. Is het onschuld of naïviteit wanneer jonge mannen je steevast toeroepen als potentiële klant voor hun calèche of taxi of drank of noten en pitten, het uitzichtloos aandringen en blijven aandringen - zelfs na een laa sjokram - nee bedankt?
En dan nog eens proberen bij vrouw en kinderen: pure arrogantie? Fascinerend hoe ze bijna feilloos kunnen inschatten dat wij Belgen zijn, gewoon langs de straat. Ze horen het aan ons idioom en zien het aan onze kleren en manier van lopen. Tergend en gênant hoe ze voor alles en nog wat bakshish proberen te krijgen, vaak nederigheid veinzend . Zowat iedere passant wil je iets verkopen of je schoenen poetsen, zelfs indien van gore-tex stof in plaats van leder. Afweren wordt zon automatisme dat je een bewaker in politie uniform die met zijn geweer naar je toe komt, evenzeer een laa sjokram uitlokt. Is dit nu helemaal een volk van levensmoede bedelaars en handophouders geworden? Kunnen ze nu alleen nog hun hand ophouden en overleven bij de gratie van een cultuur waarvan ze de graven reeds duizenden jaren roven en plunderen en die alleszins het laatste anderhalve millennium de hunne al lang niet meer is? Voor zover ze een beetje in het ware geloof beslagen zijn, moeten ze die graf- en tempelresten haten als des duivels, maar daarom nog wel handig als roof- en handelswaar. Eén enkele vrouw in een kiosk verkoopt iets, terwijl haar man elders nering zoekt .
De positie van de vrouw is hier duidelijk op retour in vergelijking met hun voorouders ten tijde van de faraos waar ze quasi gelijke rechten hadden als de mannen, ook erfrechtelijk. Desnoods bonden ze zich een ceremoniële baard om.
Op de corniche van Luxor reed een kerel ons tegemoet op een wrakkig rijwiel: You dont like Egyptians. Je zou van minder opkijken voor zon hoge graad van zelfkennis! In de hotels en toeristische bezienswaardigheden ogen de meeste personeelsleden vriendelijk, maar daar is het ongeveer wel mee gezegd.
In Jolie Vivre Mövenpick word je snel en vriendelijk geholpen eens de toegang voorbij waar een batterij politielui in zwart zakkengoed bommen detecteren terwijl de metaaldetectorpoortjes voortdurend snerpend alarm geven. Maar het blijft allemaal wat om te lachen. Langs de waterkant patrouilleren ze met te korte knuppels. Van iedere auto die het eiland oprijdt, wordt de bodem met spiegels aan een kruk geïnspecteerd. Maar je treft ook redelijke figuren zoals een kelner die bij cash betalen zonder bonnetje een korting van 25% rekent, of de toegang tot het peperdure Luxor Museum waar vreemdelingen zoals op de meeste plaatsen zowat het dubbele aangerekend krijgen, en de loketbediende kinderen halve prijs biedt zonder studentenkaart. Al is de collectie zeer matig het overgrote deel van de topstukken zit in Cairo, Londen, Parijs, Berlijn en Rome toch zijn er veel autochtone bezoekers wegens schoolvakanties. De fameuze tempel van Luxor lijkt van op de corniche een stuk kleiner dan op de fotos.
De belendende Mubarak-bazar is niet echt levendig, net zoals de enorme 4 verdiepingen tellende Savoy-Bazar waarin honderden kleine winkels met allemaal dezelfde rommel. Spanning in het Midden Oosten of een aanslag her en der en op slag daalt de toeristische aantrekkelijkheid van Egypte voor de westerse bezoekers. Dat was dan ook het hoofdargument van menig gids tegen de overvallen door moslimbroeders op toeristen. Meteen zoveel honderdduizenden werkloos wegens het verdrogen van de toeristenvloed en dat ondanks de enorme vloot aftandse en smerige - overigens spuuglelijke - drijvende hotels op de Nijl die dan maar aangevuld worden met binnenlandse schoolreizen of zakenrelaties en familieleden van de reders. De enige winkel in Luxor waar je ongestoord kan rondkijken was de bookshop, met zelfs wat literatuur in het Engels. In het hotel zit de filiaalhouder van de bank ongeïnteresseerd geld te wisselen, onderwijl de koran lezend. Het lijkt wel of dit land en dit volk ieder geloof in het eigen kunnen verloren is in de schrijnende confrontatie met het waanzinnig glorieuze verleden dat overal onloochenbaar, onontkoombaar aanwezig is. In deze economische poel van armoede en ellende met enkel de massas boeren en arbeiders als natuurlijke rijkdom - het zaad in de vruchtbare verborgen schoot der natie gelooft nauwelijks nog iemand in een betere toekomst op deze aarde.
Dus rest enkel nog het glorierijke geloof in de Ene en de Ware die nog een mooie toekomst durft beloven, zij het dat de wetenschappelijke falsificatie van die theorie pas na de dood mogelijk zal zijn. Schizofrenie moet een fundamentele culturele eigenschap zijn in dit land. De bewoners van enkele afzichtelijke vervallen resten van dorpswijken weigeren te verhuizen van de westelijke dodenoever aan de Koningsgraven naar de oostelijke levensoever waar ze nieuwe huizen opgeleverd krijgen. Niet om hun verknochtheid aan de hoop stenen van hun voorvaderen, maar simpelweg omdat ze daar veel beter denken te kunnen leven van de kunstschatten en toeristenparafernalia.
Of het moet zijn dat de godvrezende fellahin zich in niets en nergens afstammelingen wanen van de cultuur die al die kunstschatten heeft geofferd voor het leven na de dood van hun voorouders.
Anderzijds is dit een mooie speling van het lot. De rijke of adellijke, zelfs koninklijke doden hebben vaak schitterende grafgiften meegekregen voor het leven na de dood in het rijk van Osiris, het rijk dat na het hunne komen zou. En precies die enorme schatten aan grafgiften dienen vandaag om hun genen in hun verre nazaten te helpen overleven in amechtige kopieën, twijfelachtig antiek en bizarre namaakbeeldjes die toeristen worden gepresenteerd.
Boven de gehele Egyptische kunst staat echter als een motto dat vrijwel geen uitzondering kent,: Kunst is een instrument van de religie.
En daar de Egyptische religie zich in de eerste plaats bezighoudt met het hiernamaals, kan van een groot deel van de voortbrengselen van de Egyptische kunst worden gezegd, dat kunst niet voor de levenden maar voor de doden wordt vervaardigd.
De gehele Egyptische kunst architectuur, driedimensionale beeldhouwkunst, reliëf is één gigantische poging de sterfelijkheid en vergankelijkheid van al het geschapene uit te bannen en te overwinnen, een blijvende, betere, ideale wereld te scheppen die nog zal bestaan wanneer haar scheppers al lang vergeten zijn.
De kunst weet niet alleen volledig uitdrukking te geven aan het heden van de oude Egyptenaar, maar ook gestalte te geven aan zijn toekomst, aan zijn eeuwig leven. ( )
In Egypte moet elke weergave van een mens de uitbeelding zijn van een ideaal type, waarin de opdrachtgever zich kan herkennen, zodat hij in zekere zin tot een representant van de hele mensheid wordt( ) Zo ziet in de Amarna-tijd elke Egyptenaar er min of meer uit als Echnaton, en in de tijd van de Kuschitische heersers vertonen ook alle Egyptenaren Soedanese trekken.( )
In deze zin is elke Egyptische uitbeelding van een mens een portret , weliswaar niet dat van een enkeling maar van een volk, waarmee de enkeling zich identificeert, dat van een cultuur die zich zelf steeds opvatte als de eenheid van al haar dragers.
Merkwaardig is hier dat de stellers van de catalogus vergeten te melden dat deze kunst en religie uitsluitend de macht dienen en die oude Egyptenaar vooral proberen in te peperen dat alles was, is en blijven zal zoals de goddelijke continuïteit dit heeft voorzien: Zonder mythe raakt elke cultuur haar gezonde, scheppende natuurkracht kwijt, pas een met mythen afgeperkte horizon verleent een cultuurbeweging haar eenheid. Aldus Friedrich Nietzsche.
Bijna 3000 jaar geleden verwoordde een levensmoede man dit in een klaagzang tot zijn ziel, zijn innerlijke tweeling. Je hoort hem tot vandaag nog steeds in iedere klaagzang over de andere, in iedere preek voor de ware broederschap in de moskee van Khartoum tot Kairo
Die Gedichte des Lebensmüden Gesprek van een man met zijn Ba ziel.
Papyrus Berlin 3024, XII de Dynastie, 1800 vC. Gesprek van een man met zijn Ba-ziel. In Altägyptische Dichtung Universal Bibliothek nr. 9381 1996 Philipp Reclam jun. GmbH & Co - Stuttgart
Zie, berucht is mijn naam door jou, Erger dan de stank van aasgieren Op zomerse dagen, wanneer de hemel gloeit.
Zie, berucht is mijn naam door jou, Erger dan de stank bij de visafslag Op de dagen van de visvangst, wanneer de hemel gloeit
Zie, berucht is mijn naam door jou, Erger dan de stank van vogels In moerasstruiken vol watervogels Erger dan de stank van vissers En van de lagune waar ze vissen Erger dan de stank van krokodillen, Zoals in een krokodillentempel Erger dan een getrouwde vrouw Die over haar echtgenoot leugens vertelt omwille van een andere man Erger dan over het kind van een achtenswaardige Gezegd wordt dat de echte vader iemand is die hij haat Erger dan een kolonie van de koning Die op oproer broedt, wanneer ze zijn rug zien
*** Tot wie zal ik me vandaag wenden? Mijn familieleden en dienaren zijn slecht, De vrienden van vandaag kan men niet eren.
Tot wie zal ik me vandaag wenden? Inhalig zijn de harten, eenieder berooft zijn naasten.
Tot wie zal ik me vandaag wenden? Mildheid is ten gronde gegaan, Gewelddadigheid neemt bezit van iedereen Het aangezicht van het slechte glanst tevreden, Het goede werd alom ten gronde gericht Wie iemand om een slechte daad tot de orde roept, doet alle booswichten in lachen uitbarsten Men plundert elkaar. Iedereen steelt van zijn naasten De misdadiger is een vertrouweling geworden, De broeder met wie men samenleefde is tot vijand geworden Men wil niets meer van gisteren weten En verguldt ook niemand meer die vandaag het goede nog doet De leden van je eigen familie zijn boos En keren zich naar vreemden om nog redelijkheid te vinden De harten worden ten gronde gericht, Eenieder slaat de ogen neer voor zijn familie en dienaren De harten zijn hebzuchtig, Men kan zich niet meer verlaten op menselijke gevoelens Er is geen gerechtigheid meer, De wereld blijft vertrouwen wie onrecht doet Het ontbreekt aan vertrouwden, Men neemt zijn toevlucht tot onbekenden om bij hen te klagen Er zijn geen gelukkige mensen meer, en met wie men vroeger omging, is niet meer Ik ben met ellende overladen, Omdat mij iedere vertrouweling ontbreekt Van het kwaad dat de wereld treft, Is het einde nog lang niet in zicht!
*** De dood staat vandaag voor mij Zoals de genezing voor een zieke Zoals het lijden ons zo nabij is.
De dood staat vandaag voor mij Zoals de geur van wierook, Zoals we onder het zeil varen op de dag van de wind.
De dood staat vandaag voor mij Zoals de geur van lotusbloemen Zoals drinken op de rand van de dronkenschap Zoals het ophouden van de regen, Zoals een man van een veldtocht thuiskomt Zoals de helderheid van de hemel, Zoals een mens die de oplossing van een raadsel vindt Zoals de wens van een mens om zijn huis terug te zien, Nadat hij vele jaren in gevangenschap doorbracht.
*** Waarlijk, wie daar is, is een levende god, Die de zonde straft bij degene die ze begaat.
Waarlijk, wie daar is, die staat in het zonneschip De uitverkorenen verdeelt hij voor de tempel.
Waarlijk, wie daar is, is een wijze Die niet verhinderd kan worden, Zich tot de zonnegod te wenden, Wanneer hij spreekt
Weemoed wiegde zijn geest als de deining een waterlelie. Alles was gedoemd tot vergetelheid. Daarom was een heerser minder bekommerd om zijn onderdanen dan om hun nog ongeboren nakomelingen. De enen waren even sterfelijk als hij, de anderen zouden zijn onsterfelijkheid verzekeren. Paul Claes, Psyche, p. 133
De levensmoede fellahin hebben geen keuze, de hak ter hand doorheen de modder, de rug gekromd als lastdier voor het stenen sjouwen of de dood in de woestijn die altijd dreigend aanwezig is, waarheen hij zich ook wendt of keert. In de recentste decennia lijken de fellahin hun hak te hebben gekeerd tot een bedelhand waarmee ze de toeristenvloed proberen te bewerken.
Dit is een vreemd land. Het lijkt wel of de goden hier echt aanwezig zijn. Onze goden hebben zich al lang in hun hemel teruggetrokken. Wij kopen hun welwillendheid met brandoffers af. Maar deze goden willen meer. Keizer Hadrianus in Psyche van Paul Claes, p. 104
Egypte is een geschenk van de Nijl, maar voor wie is die Nijl een geschenk geweest en geworden? Wie heeft iets aan een dergelijk lang en smal en rechtlijnig geschenk? Behoudens uitgedunde horden toeristen die op hun wenken bediend en van hun centen verlost worden onder het eeuwige gemompel van bakshish door een wriemelende meute van handophouders in alle leeftijdscategorieën.
Al oogt de scheiding tussen woestijn en bevloeid land messcherp, de scheiding in de geesten der mensen is er zo mogelijk nog scherper. De oudste landbouwculturen uit het 8ste tot het 4de Millennium aCn hadden uiteraard het grootste succes langsheen de grote stromen der aarde, waar het voedselsurplus een snelle bevolkingsgroei en een even snelle staatkundige ontwikkeling opleverde.
In de Nijlvallei was deze evolutie vruchtbaar en standvastig. Landmeetkunde en rekenkunde, tijdsbepaling, sterrenkunde en godsdienst, schrift en bouwkunde werden een noodzakelijk product van menselijke intelligentie in het regelmatig overstromende Nijldal waar de zon boven de oostelijke woestijn opkwam en altijd weer in de westelijke woestijn ten onder gaat.
Een strakke dictatuur is in de menselijke geschiedenis steeds de tweelingbroer van de Grote Werken om irrigatievormen maximaal te benutten. De afstand tussen de heerser en zijn onderdanen moet groot genoeg zijn, om het lijden van deze laatsten draaglijk, acceptabel en door god gewild te houden. Een dergelijke staatstructuur vereist een passende religie met dito bedienaars om de verschillende maatschappelijke klassen te binden en gebonden te houden. Bijaldien eist een groot voedsel- en mensensurplus steevast Grote Werken, een goelag waarop de maatschappelijke orde is gebouwd in tempels en paleizen, graven en piramiden.
Ook al hadden ambachtslui, vaklui, stielkenners, schrijvers, architecten en priesters een treffelijk statuut, de handarbeiders werden met grote regelmaat gesommeerd om her en der lange maanden op te draaien voor de Grote Werken waar hun aantal voor de nodige energetische investeringen zorgden. Maar precies die strakke socio-religieuze keurslijven en dat gebrek aan dynamiek wreekt zich. Spanningen komen en gaan in een cyclische loop der geschiedenis van Egypte als de zeven magere en de zeven vette jaren.
Onderhuids groeien de tegenstellingen en stijgt de woede, die kan uitbarsten in stakingen en opstanden van wanhopige boeren die hun kinderen verkopen of opeten om zelf niet om te komen als de vloed uitblijft. Een heerser die zich dan niet kan handhaven, dient geofferd en de nieuwe dynastie belooft steevast gratis belastingsverlaging of grootse triomfen bij oorlogen tegen de vreemde vijanden van over de woestijngrenzen.
De eigen cultuur is zoals de zon het centrum van de hele wereld, alle andere culturen en volkeren moeten eer en onderdanig respect betuigen niet alleen op de beeldverhalen in tempels en paleizen. Nederlagen of patstellingen worden als door god gegeven overwinningen omschreven en de schone schijn van het machtig zijn tot een verpletterende kunst verheven.
Millennia lang bleek iedere nieuwe heerser zich op de zelfde goddelijke oorsprong te beroepen, om de continuïteit van de heerser voor de onderdanen aanvaardbaar te houden. Een pantheon van lokale goden diende de lokale behoeften aan een eigen identiteit te verzoenen met de alles overheersende Amon Re, de Zon zelf, en zijn mens geworden zaad: de farao.
Vrouw bijt stukje uit wang van vriend tijdens vliegtuigruzie
De vakantie duurde niet lang voor een Brits koppel op weg naar Egypte. In het vliegtuig kregen ze een felle ruzie en het vliegtuig moest een ongeplande landing maken om het vechtende koppel uit het toestel te zetten. Volgens andere passagiers spaarden ze elkaar niet tijdens de ruzie. De vrouw beet zelfs een stukje uit de wang van haar vriend, meldt de Daily Mail.
Er werkten vooral vrouwen op het vliegtuig en zij kregen de hulp van twee politieagenten die geen dienst hadden. Samen slaagden ze erin het vechtende koppel uit elkaar te halen en de kapitein van de vlucht van Thomas Cook gaf het bevel om de man en de vrouw handboeien om te doen. In Lyon werden ze aan de politie overgedragen. Ze hadden allebei te veel gedronken. (gb)
overzicht aan van verschillende activiteiten op het vlak van de Egyptologie.
Hieronder treft u een overzicht aan van verschillende activiteiten op het vlak van de Egyptologie.
Radio en Video
Op de pagina Artikelen, interviews en video's van deze website treft u drie nieuwe items aan. Eerst kunt u luisteren naar een radio-interview met Huub Pragt dat op donderdag 15 mei 2008 door Radio Noord-Holland werd uitgezonden. In een vraaggesprek van twintig minuten met Arjan Burggraaf wordt gesproken over piramides. Ook wordt een voorbeschouwing gegeven op het boek 'De verborgen tombe'. Het tweede item betreft een kort video-interview door Discovery Channel met de Amerikaanse egyptologe Dr. Kara Cooney. Het derde item betreft de video van de AVRO Close Up-documentaire 'De schatten van het Egyptisch Museum': informatie.
Lezingen
Donderdag 15 mei 2008 geeft de Vlaamse egyptologe Dr. Inge Uytterhoeven in zaal 5 van auditorium V van de faculteit Economie van de Universiteit van Gent (Sint-Pietersplein, te bereiken via de Hoveniersberg) een lezing over het Grieks-Romeinse Hawara onder de titel 'Leven en dood in een Fajoemdorp. De lezing begint om 20.00 uur. Entree is gratis voor leden van Egyptologica Vlaanderen. Niet-leden betalen 5,- en studenten betalen 2,-.
Donderdag 22 mei 2008 geeft de Vlaamse egyptoloog Prof. dr. Willy Clarysse een lezing in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. De titel luidt 'De schat van de ambassadeur: Egyptische inscripties in Beijing'. De lezing begint om 15.00 uur en wordt georganiseerd door het Nederlands Instituut voor het Oude Nabije Oosten (NINO). De lezing worden gehouden in de filmzaal van het Rijksmuseum van Oudheden op de tweede verdieping. De entree is gratis. Na afloop van de lezing biedt het NINO u een drankje aan in het Museumcafé op de begane grond.
Saqqara-dag 2008
Zaterdag 21 juni 2008 vindt in Leiden de jaarlijkse Saqqara-dag plaats. De dag wordt gevuld met een viertal lezingen en wordt gehouden in het Kamerlingh Onnes-gebouw van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit Leiden, adres: Steenschuur 25, 2311 ES Leiden. Het lezingenprogramma ziet er als volgt uit:
Dr. Alain Zivie, onderzoeksdirecteur van het Franse Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek (CNRS) in Parijs, zal een Engelstalige lezing geven over zijn werk in Saqqara en de ontdekking van het graf van Netjeroeymes.
Prof. Dr Joris F. Borghouts, emeritus hoogleraar Egyptologie aan de Universiteit Leiden zal spreken over de godsdienst tijdens de Amarna-periode.
Dorothea Schulz MA, epigraaf van de Leidse archeologische missie in Saqqara vertelt over haar werk bij de Nederlandse opgraving in Saqqara.
Dr. Maarten J. Raven en Dr. Harold M. Hays geven u een overzicht over de werkzaamheden en resultaten van het afgelopen opgravingseizoen.
De dag wordt afgesloten met een borrel. Aanmelden kan door het invullen van een electronisch inschrijfformulier: informatie.
Nieuws
Een recent onderzoek over het uiterlijk van farao Achnaton: informatie.
Dr. Zahi Hawass doet verslag over zijn activiteiten in het Dal der Koningen. Zo wordt gesproken over de mysterieuze tunnel in KV 17, het graf van sethi I. Ook wordt melding gemaakt van een zoektocht naar het nog niet ontdekte graf van Ramses VIII: informatie.
Een interview met de Canadese egyptoloog Prof. dr Donald Redford, als hoogleraar verbonden aan Pennsylvania State University, over hoe de Egyptische piramides werden gebouwd: informatie.
Tentoonstellingen
Moderne kunst 'Paula Modersohn-Becker und die ägyptischen Mumienporträts' in het Museum Ludwig in Keulen tot en met 15 juni 2008: informatie.
Tentoonstelling 'Tutankhamun and the Golden Age of the Pharaohs' in het Millennium Dome (officieel het O2 Exhibition Centre) te Londen tot en met 31 augustus 2008: informatie.
Tentoonstelling 'Tutanchamun und die Welt der Pharaonen' in het Museum für Völkerkunde te Wenen tot en met 28 september 2008: informatie.
Van Cairo tot Aboe Simbel
Vanaf 9 september 2008 wordt in de plaatsen Amsterdam, Hilversum en Leiden een cursus aangeboden van vier lessen. Tijdens deze cursus worden de belangrijkste faraonische monumenten besproken. Het vormt daarmee een uitstekende voorbereiding op een reis naar Egypte: informatie.
Toetanchamon in Wenen
Van donderdag 18 september tot en met maandag 22 september 2008 leidt Huub Pragt een reis naar Wenen met als hoogtepunt een bezoek aan de tentoonstelling over Toetanchamon: informatie.
Cursussen en reizen seizoen 2008-2009
Het volledige cursus- en reisprogramma voor het seizoen 2008-2009 is op deze website te vinden. Het seizoen begint in de maand september 2008: informatie.
Met dit berichtje willen wij even onze lezing van mei in herinnering brengen. Deze lezing is gepland op dinsdag 13 mei in Leuven in MSI 01.12 (Ersamusplein 2) en op donderdag 15 mei in Gent in auditorium V van de faculteit Economie (Sint-Pietersplein , te bereiken via de Hoveniersberg).
Dr. Inge Uytterhoeven zal het hebben over Grieks-Romeins Hawara: leven en dood in een Fajoemdorp
In de 12de Dynastie bouwt Amenemhat III zijn piramide te Hawara aan de Fajoem-ingang. Zijn cultus onder de naam farao Maat-Ra blijft in Hawara populair tot in de Romeinse periode.
Griekse en Latijnse auteurs beschrijven de funeraire tempel van Amenemhat als een enorm 'Labyrint', dat zelfs de piramiden van Gizeh overtreft. Aan de hand van het bronnen-materiaal voor het Grieks-Romeins Hawara bestaande uit archeologische documentatie, literaire teksten, inscripties en papyri wordt een beeld geschetst van het leven en de dood in dit Fajoemdorp. In het luik over de levenden gaat de aandacht naar de topografie van het dorp, zijn bevolking, administratie, economie en religie. In het tweede deel komt de mens achter de Hawara-mummies op de voorgrond door de reconstructie van zijn socio-economische positie en herkomst.
CAÏRO - Het is zeven uur s ochtends en enkele tientallen mensen verdringen zich voor de met tralies beschermde bakkerij van gesubsidieerd brood in de straatarme wijk Ard al-Liwa in het zuiden van de Egyptische hoofdstad. Het is fris na een korte hittegolf van een paar dagen en het gaat er goedmoedig aan toe in de rij. Maar de spanning is er niet minder om voor iedereen in de rij is het van levensbelang het goedkope brood te bemachtigen.
Sinds al het andere eten zoveel duurder is geworden, hebben we alleen nog brood, zegt een oudere vrouw, Um Mohammed, die in de rij wacht met een groot rek waarop ze de pitabroden gaat meenemen. Ze zegt te overleven op een miniem regeringspensioen van nog geen 20 euro per maand en heeft een familie van tien vrijwel alleen te voeden. Slechts een van haar drie zonen heeft af en toe, werk.
President Hosni Moebarak heeft op 1 mei een salarisverhoging aangekondigd van 30 procent voor werknemers in de overheidssector. Volgens economen zal die doorwerken in de privésector en in de pensioenen. Maar het is de vraag of het genoeg is en het gevaar bestaat dat de maatregel slechts de inflatie zal aansporen.
Hoewel het officiële inflatieniveau rond de 14 procent ligt, zijn de voedselprijzen de afgelopen maanden nog veel sneller gestegen. Rijst is sinds begin dit jaar bijvoorbeeld bijna anderhalf keer zo duur geworden. Voor het leger van werklozen en voor degenen die slechts in naam een baan hebben, helpt de salarisverhoging helemaal niet. Rond de 20 procent van de meer dan 75 miljoen Egyptenaren zou op of onder de armoedegrens leven.
De economie lijkt op het eerste gezicht juist goed te lopen. De economische groei was ruim 7 procent in 2007 en de werkloosheid zou van 10,5 naar 9 procent zijn gedaald. Maar veel economen geloven die cijfers niet of zeggen dat ze op zijn minst geflatteerd zijn.
En ze wijzen op de oplopende sociale en economische spanningen die zich begin april uitten in een staking en rellen in de noordelijke stad Mahallah waarbij zeker een persoon om het leven kwam. Hoewel de staking begon om salarissen en niet vanwege de uit de pan rijzende voedselprijzen zijn die volgens velen wel grotendeels verantwoordelijk voor de economische druk op de bevolking.
Behalve met de salarisverhoging probeert de regering ook de voedselprijzen binnen de perken te houden. Vanaf april is er voor zes maanden een exportverbod op rijst afgekondigd en de invoerbelasting op 20 voedselproducten is afgeschaft.
Econoom Samir Radwan, een regeringsadviseur, meent dat meer nodig is om de situatie te verbeteren. De combinatie van inkomensmaatregelen en prijsstabilisatie is mogelijk en kan gedaan worden zonder het principe van de vrije markt tegen te gaan.
Wel moet de regering een paar pijnlijke keuzen maken, zegt Radwan. Staatssubsidies slokken jaarlijks 15 Miljard euro op en dat is niet houdbaar. Maar onder de huidige omstandigheden kan de subsidie op brood, waardoor arme Egyptenaren slechts eenvijfde van de echte prijs hoeven te betalen, niet worden afgeschaft.
De helft van alle subsidies gaat echter naar elektriciteit en brandstof en daarvan gaat weer 60 procent naar 40 fabrieken in de staal-, kunstmest- en cementsectoren die dat niet meer nodig hebben, zegt Radwan.
Collega-econoom Nader Fergany is bereid om hardop te zeggen wat Radwan slechts impliceert: het is voor de regering moeilijk om de subsidies aan de fabrieken af te schaffen omdat het gaat om politieke bondgenoten.
Het land wordt geregeerd door een kleine kliek die alleen zichzelf verrijkt, zegt Fergany, de hoofdauteur van de prestigieuze Arab Human Development Reports van de VN die vaak uiterst kritisch zijn over ontwikkelingsonderwerpen in het Midden-Oosten. Hij zegt dat over de afgelopen decennia een half procent van de bevolking, walgelijk rijk is geworden en dat dit leidt tot een sociale en economische polarisatie.
De voedselcrisis in Egypte is een van de gevolgen van de onverschilligheid die de regering aan de dag legt voor de armen, zegt Fergany. Jarenlang is tegen de landbouwers gezegd dat ze marktgewassen moesten verbouwen, ten koste van tarwe. Nu is Egypte meer dan andere landen afhankelijk van de invoer van tarwe, het importeert meer dan 45 procent van de behoefte, en is dus overgeleverd aan internationale marktschommelingen.
Het gesubsidieerde brood is voor miljoenen mensen een buffer tegen die schommelingen. De regering zegt dat de afgelopen zes tot acht maanden 15 miljoen namen zijn toegevoegd aan de lijst van mensen die het goedkope brood kunnen kopen. Dat voert de druk op de bakkerijen enorm op.
Maar de mensen in Ard el-Liwa zeggen dat de afgelopen twee maanden de situatie juist weer iets is verbeterd. Vroeger verkochten de bakkers veel van het gesubsidieerde meel door op de zwarte markt, zegt een ambtenaar die in de rij wacht. De regering heeft echter maatregelen genomen, het leger beschermt sommige bakkerijen en er wordt beter toegezien op de distributie. De regering weet hoe belangrijk het brood voor ons is, zegt de ambtenaar.
In Museumpark Orientalis staat de meivakantie (26 april t/m 12 mei) helemaal in het teken van Egypte. Kom kijken en luisteren naar de Egyptische familievoorstelling Odion en de reis naar de zon. Ga op zoek naar het oude Egypte aan de hand van een mysterieuze speurtocht. En doe mee met Egyptische activiteiten in de woestijn en het Egyptisch Huis.
Odion en de reis naar de zon Beeldend Theater Madoc speelt vanaf 6 april ieder weekend de voorstelling Odion en de reis naar de zon. In de meivakantie zijn er ook voorstellingen op woensdag en donderdag en op Tweede Pinksterdag (maandag 12 mei). De voorstellingen zijn om 13.00 en om 15.00 uur. Odion kan niet slapen, hij moet telkens aan zijn vader denken. Zijn vader is archeoloog en is op zoek naar de oorsprong van het oude Egypte. Odion zou zijn vader wel willen helpen met zoeken maar ja, hij moet gewoon naar school. Die nacht heeft Odion een heel bijzondere droom; een droom om nooit te vergeten! Kom kijken en beleef de indrukwekkende godenwereld van het oude Egypte.
Op zoek naar het oude Egypte Na de voorstelling Odion en de reis naar de zon krijgen kinderen een speurtocht mee. Deze tocht leidt ze naar het Egyptisch Huis. Onderweg beantwoorden ze vragen en lossen ze met hiëroglyfen een raadsel op. Na hun bezoek aan het museum kunnen ze hun antwoorden controleren bij de kassa en krijgen ze een leuk aandenken mee naar huis. Ben je na de reis van Odion ook nieuwsgierig geworden naar de geheimen van het oude Egypte? Dat komt goed uit, want met deze route kom je hierover alles te weten en ga je op onderzoek uit in een speciaal huis vol met Egyptische tekens en voorwerpen.
Word archeoloog In de woestijn en in het Egyptisch Huis kunnen kinderen meedoen met allerlei Egyptische activiteiten. Ze kunnen als een echte archeoloog opgravingen doen in de woestijn en beleven hoe bedoeïenen in de Egyptische woestijn leefden. Ook kunnen ze zelf leren mummificeren en een boekenlegger versieren met hiëroglyfen.
Romeinse invloeden Op zondag 11 mei laat re-enactementgroep Corbulo onder andere zien welke invloed de Romeinen hadden op het Egyptische leven. Corbulo brengt de Romeinse geschiedenis tot leven.
Openingstijden Museumpark Orientalis is van dinsdag t/m zondag van 10.00 tot 17.00 uur geopend. Op maandag is het museum dus gesloten met uitzondering van Bevrijdingsdag (5 mei) en Tweede Pinksterdag (12 mei). In de meivakantie kunnen bezoekers iedere woensdag, donderdag, zaterdag en zondag én maandag 12 mei naar Odion en de reis naar de zon kijken en luisteren, de speurtocht lopen en meedoen aan de Egyptische activiteiten!
Farao's komen weer tot leven De moderne tijd en de antieke oudheid raken elkaar bij de wereldberoemde piramiden van Gizeh, bij de Egyptische hoofdstad Caïro. Met een indrukwekkende geluids- en lichtshow wordt in een nachtelijke voorstelling van vijftig minuten en in acht verschillende talen (Engels, Frans, Duits, Japans, Italiaans, Russisch, Spaans en Arabisch) de geschiedenis van het oude Egypte verteld. Egypte is het enige land in het Midden-Oosten dat dergelijke historische licht- en klankspelen kent; elders in het land zijn nog eens drie soortgelijke shows over Egypte, onder meer in het toeristische Luxor. Bewegende beelden komen er niet in voor.
Een sfinx licht op in het nachtelijk duister. Bezoekers wordt aangeraden zich warm te kleden, want de nachten in de woestijn zijn koud.
Met laserlicht en geluid wordt het gezicht van een sfinx 's avonds 'tot leven' gebracht. Op een tempelmuur bij een van de piramiden worden schrijvers van de farao's geprojecteerd even later gevolgd door het masker met het gelaat van de zeer jonge koning Toetanchamon.
In Egypte is een email verspreid waarin met aanslagen op kerken wordt gedreigd gedurende het komend weekend, waarin oosters Pasen wordt gevierd. Arab Vision, een christelijke TV producent in de Arabische wereld, heeft een exemplaar van deze email ontvangen en vraagt christenen in de hele wereld speciaal dit weekend te bidden voor de bescherming van christenen in Egypte.
De email is in het Arabisch en heeft als titel Belangrijke Waarschuwing. De afzenders die zichzelf Ansar Mohammed (letterlijk: Helpers van Mohammed) noemen, gebruiken grove bewoordingen om de Deense cartoons en een presentator van christelijke satelliet TV-programmas die er uitgesproken meningen op na houdt, te beschuldigen van laster van de islam en van de profeet Mohammed.
We hebben besloten om deze christenen te straffen, aldus de email. Er zullen geen kruizen of afbeeldingen van Jezus meer te zien zijn op gebouwen in welk moslimland dan ook. We zullen het kruis vernietigen. De email waarschuwt moslims om uit de buurt te blijven van kerken tijdens het Paasweekend en om geen hulp te bieden aan christenen in hun omgeving.
Christelijke leiders in Egypte hebben het dreigement serieus genomen. Ze hebben elkaar gewaarschuwd en opgeroepen om te bidden om Gods bescherming.
Arab Vision zal de ontwikkelingen gedurende de komende dagen volgen en op haar website vermelden www.arabvision.nl
Over Arab Vision Arab Vision is opgericht in 1997 en is een gemeenschap van christenen in de Arabische wereld die zich toeleggen op evangelieverkondiging en het werken aan een rechtvaardige samenleving in overeenstemming met het evangelie. Hoofddoelen van de organisatie zijn het produceren en distribueren van christelijke televisieprogrammas.
Een stèle uit het oude Egypte is een mooie illustratie van gehechtheid in een niet- westerse cultuur ruim drie millennia geleden.
Op het kalkstenen wandfragment van een particuliere woning staan de farao Achnaton en zijn vrouw Nefertiti afgebeeld samen met drie van hun zes dochters. De vader houdt Merit-Aten vast, zijn oudste dochter. Hij geeft haar een neuskusje. Intussen leunt een andere dochter, Ankhesenamon (de latere echtgenote van Toetanchamon) tegen haar moeders schouder en speelt met een aan de kroon hangend sieraad.
Een stèle uit het oude Egypte toont gehechtheid van ruim drieduizend jaar geleden.
De afgelopen week is het in delen van Afrika bovengemiddeld warm geweest. Donderdag was het in Egypte voor de vierde dag op rij erg heet voor de tijd van het jaar.
In Luxor steeg de temperatuur maandag, dinsdag en woensdag naar een waarde tussen de 42 en 45 graden. Normaal is het hier in april zon 35 graden.
In de hoofdstad Cairo werd het woensdag 40,6 graden. De afwijking was hier nog groter, omdat het gemiddeld 28 graden in april in Cairo is. Donderdag was het alweer een stuk koeler.
Een aantal elitegraven uit het Oude Egypte is nu voor iedereen toegankelijk door het uitkomen van de MastaBase. De MastaBase is een cd-rom die beschrijvingen en hiëroglifische bijschriften van het dagelijks leven uit 337 mastaba-graven bevat. Onderzoek naar de elitegraven wordt met gebruik van de cd-rom een stuk makkelijker. Op 13 mei 2008 wordt de MastaBase officieel gepresenteerd in Leiden door René van Walsem.
Een Mastaba is een elitegraf uit het Memphitische gebied in het Oude Egypte (2600 - 2150 voor Christus). In de graven vindt men scènes uit het dagelijks leven die vaak voorzien zijn van teksten. De elitegraven zijn extreem complexe kunstwerken. Ze bevatten verschillende hoofdthema's, die weer onderverdeeld zijn in subthema's. Hoofdthema's zijn bijvoorbeeld offerscènes, landbouw, vissen enzovoort. Vissen kan vervolgens weer onderverdeeld worden in diverse subthema's, zoals vissen met een sleepnet, het transport van vissen en het verwerken van de vis.
Voor een diepgaande analyse van de graven is het van groot belang om er zeker van te zijn dat men rekening houdt met al het beschikbaar, gepubliceerd materiaal. Dit doel is bereikt door het creëren van een digitaal archief voor elk van de 337 gepubliceerde elitegraven: het Leids Mastaba Project. De Leidse oplossing heeft hoofdthema's verschillende kleuren gegeven. Subthema's staan met een afkorting in de gekleurde hoofdthemavelden. Zo is de thematische layout (omvang en plaats op de muur) in één oogopslag duidelijk. Via uitgebreide zoekmogelijkheden is het nu mogelijk om snel een overzicht te krijgen van deze tombes.
Onderzoeksvragen kunnen met de MastaBase makkelijker beantwoord worden. Hierbij moet gedacht worden aan vragen zoals 'Hoe vaak komen offerscènes voor in de tombes?'. Om een antwoord te krijgen op zo'n vraag moeten verschillende graven met elkaar vergeleken worden. In totaal zijn er 337 gepubliceerde graven, elk zeer gedetailleerd. Een abstractere, versimpelde versie, zoals de MastaBase is hierbij erg handig. Op die manier kan snel een antwoord worden verkregen op diverse vragen en behoort het zeer tijdrovende, op goed geluk, doorbladeren van publicaties tot het verleden.
De cd-rom is vanaf 13 mei te bestellen via de boekhandel. MastaBase - René van Walsem, Peeters publishers, Leuven. ISBN: 978 90 429 1826 9, prijs: 80,00. De invoer van de data in de Mastabase werd mede gefinancieerd door NWO.
Even een kort berichtje om onze lezing van april in herinnering te brengen.
Dr. Herbert Verreth heeft het over "Kleopatra VII, koningin van Egypte". Kleopatra VII (69-30 v.C.) is de laatste koningin van de Grieks-Makedonische dynastie die sinds de verovering van Alexander de Grote over Egypte heerste. Als jonge vrouw werd ze geconfronteerd met de Romeinse expansie in het oosten van het Middellandse Zeegebied en diende ze een 'modus vivendi' uit te werken met de Romeinse heersers. Haar relatie met Iulius Caesar en haar huwelijk met Marcus Antonius hebben evenwel niet kunnen verhinderen dat Egypte uiteindelijk toch in Romeinse handen viel. Munten en beelden bewijzen dat Kleopatra niet de bloedmooie 'vamp' was die ze in de latere traditie geworden is, maar wel een intelligente en innemende vrouw die op het allerhoogste niveau aan het politieke spel heeft deelgenomen, maar uiteindelijk het onderspit heeft moeten delven.
Leuven: dinsdag 22 april 2008 Gent: donderdag 24 april 2008
ZWOLLE - Achttien studenten culturele maatschappelijke vorming (cmv) - die de module Interculturele Communicatie volgen - kunnen hun studiereis naar Egypte wel vergeten.
Kort voordat de groep zou vertrekken, werd de reis afgeblazen.
De trip is volgens het college van bestuur (cvb) van Christelijke Hogeschool Windesheim te gevaarlijk, na het uitbrengen van de film Fitna van Geert Wilders. Het cvb heeft zich door het ministerie van Buitenlandse Zaken laten adviseren om voor reizen naar islamitische landen voorlopig 'een laag profiel' aan te houden. Windesheim staat daartoe geen groepsreizen voor studenten en medewerkers toe naar deze landen. Wel mogen zij individueel afreizen.
Het college van bestuur laat in een reactie weten niet het risico te willen lopen dat de studenten iets overkomt. Overigens heeft het cbs wel netjes de kosten vergoed van de reis. De studenten hadden uit eigen zak ongeveer 700 euro geïnvesteerd in de reis. Dia Wilbrink, docente Methodiek aan het Windesheim, zou met de studenten meegaan naar Egypte.
Doel van de reis: de studenten kennis laten maken met de islamitische cultuur en praten met studenten van de Cairo University over de film Fitna
In het midden van Cairo, naast de beroemde Citadel van Salaah-el-Din, ligt een park dat zo groen en vol planten is, dat je zou denken dat je in Nederland was: het Al-Azhar Park.
Al-Azhar Park was vroeger een vuilnisbelt en het stonk er zo erg dat veel autos de weg ernaast niet konden gebruiken en via een lange weg eromheen reden.
In 1984 werd besloten dat er een park van zou worden gemaakt. Het project zou worden betaald door meneer Aga Khan, een hele rijke man.
Het duurde 21 jaar om het park aan te leggen. Het grootste probleem was om al het afval weg te schuiven, dat duurde wel 10 jaar!
Toen het allemaal weg was, begon het bouwen van het park zelf. Met de beste architecten van Afrika, wist iedereen zeker dat Al-Azhar Park een spektakel zou worden, en ze hadden gelijk.
Toen Al-Azhar Park in mei 2005 officieel geopend werd, was het een spektakel dat niemand in Egypte ooit had gezien! Al dat groene gras en die bloeiende bomen. Het was een oase in Cairo!
Het park is nu ook een populaire bestemming voor toeristen. Het is nu een van de attracties die hetzelfde aantal bezoekers trekt als de piramides.
Er worden veel verjaardagfeestjes gevierd en live-optredens van bands gehouden. In maart 2006 kwamen Prins Charles en Camilla op bezoek in het park. Het was een van de hoogtepunten van hun reis.
Het park ligt in het midden van Islamitisch Cairo. Dus tijdens zonsondergang beginnen meer dan 100 minaretten te zingen in een soort Canon in D door Pachelbel. Niemand zingt tegelijk
In het midden van Al Azhar Park is de beste plaats om te zitten en om te luisteren naar die 100 mannen die tegen elkaar zingen. Het is net een wedstrijd om te zien wie het luidste en mooiste kan zingen!
Ik vind het leuk om elk weekend in het cafe een milkshake te drinken, de zonsondergang te bekijken en dan naar de muziek van Cairo te luisteren.
Nederland is een deel van de Europese Unie en daarom heeft het een heleboel wetten en regels die ook in de rest van Europa voorkomen. Egypte daarentegen heeft een heleboel andere wetten.
Je bent bijvoorbeeld pas volwassen als je 21 bent, en niet al op je 18de. Je mag niet net zoals in Nederland brommer rijden vanaf je 16de, maar je moet net als voor een auto, motor en scooter wachten totdat je 18 bent. Als vrouw mag je dat ook allemaal doen, maar de meeste vrouwen rijden geen brommer, scooter of motor, maar wel gewoon auto.
De verkeersregels zijn ongeveer hetzelfde als in Nederland, alleen houdt niemand zich daaraan.
De meeste mensen denken omdat Egypte een Islamitisch land is, het ook een heleboel Islamitische wetten heeft. Maar dat is niet het geval, de meeste mensen hier zijn wel Moslim, maar de wetten zijn dat allang niet meer.
De Islamitische wet is heel streng, als je steelt moet je hand eraf worden gehakt, als je iemand hebt vermoord krijg je de doodstraf, als je een relatie hebt voor het huwelijk krijg je ook de doodstraf, en als vrouw mag je niet op jezelf wonen, en mag je pas uit huis als je getrouwd bent.
In Egypte kunnen mensen de doodstraf krijgen als ze een zware misdaad hebben begaan, terwijl dat in Nederland verboden is, maar de rest van deze regels zijn geen officiële wetten in Egypte. Toch blijven de meeste vrouwen wel thuis wonen totdat ze getrouwd zijn omdat ze dat gewend zijn.
Vrouwen hier in Egypte mogen ook gewoon zonder hoofddoek lopen, maar als ze te korte kleren aan hebben worden ze wel aangestaard en zeggen een heleboel mensen ook slechte dingen over ze.
Maar de Islamitische wetten zijn ook heel goed voor de mensen, ze zijn streng om de mensen te disciplineren, maar het geeft ze ook een heleboel rechten, zoals dat je mag zeggen wat je denkt, en dat je tegen de regering in mag gaan als er niet goed voor het land wordt gezorgd, de Islam is namelijk een democratische godsdienst.
Egypte daarentegen zegt dat het een democratisch land is, en het heeft een president, namelijk president Mohammed Hosny Mubarak, maar ook al zeggen ze dat je alles mag zeggen wat je denkt, het mag eigenlijk niet. De kranten en tijdschriften mogen geen enkele kritiek leveren op de president of zijn manier van regeren, en alles wat ze schrijven moet eerst worden goedgekeurd.
Er worden elke zes jaar presidentiële verkiezingen gehouden, maar Mubarak wint elke keer, en hij stopt waarschijnlijk pas als hij dood of te oud is.
Bij de vorige verkiezingen waren meerdere kandidaten voor de verkiezingen. Mubarak en een tegenstander bleven over, maar Mubarak won met de meeste stemmen. Maar toen ze alles checkten kwamen ze erachter dat die tegenstander gefraudeerd had en toen is hij de gevangenis ingegaan.
Kinderen zijn leerplichtig (dat betekent dat je naar school moet gaan) tot hun 16de, en er zijn gratis scholen voor mensen die niet genoeg geld hebben.
Een ID-kaart hebben is ook niet verplicht, ook al heb je het voor sommige dingen wel nodig, en je kan er pas een halen als je 16 bent.
Een andere wet is dat alle gezinnen die maar een jongen hebben hem niet naar het leger hoeven te sturen, terwijl gezinnen met meer dan een jongen ze wel naar het leger moeten sturen, maar niet allemaal tergelijkertijd zodat er altijd een jongen thuis blijft.
In Egypte is een email verspreid waarin met aanslagen op kerken wordt gedreigd gedurende het komend weekend, waarin oosters Pasen wordt gevierd. 
